Jo of René
Texelse Boys-nieuws
De A-griep heeft zich ook in de Boys
gelederen doen gelden, met als resultaat
dat alle elftallen met invallers moesten
uitkomen.
Boys 1 was op bezoek bij SVW 1.
Spoedig nam SVW het spel in handen
en de Boys-verdediging, die een kwar
tier lang stand wist te houden, moest
voor een hard schot zwichten 10. De
weinige Boys-aanvallen strandden op
de prima verdediging, die na deze aan
vallen te hebben onderschept haar voor
hoede weer aan het werk zette. Een
hard diagonaal schot was onze keeper
te machtig en het was 20. Kort hierop
kende de scheidsrechter een penalty toe
wegens hands in het strafschopgebied.
Deze werd onhoudbaar ingeschoten 30.
Tijdens de 2e helft werden door de
Boys verscheidene aanvallen onderno
men, doch de SVW-verdediging bleef
heer en meester. SVW wist nog 1 maal
te scoren. Eindstand 40.
Boys 2 speelde thuis tegen HRC 6 en
moest met een 32 nederlaag genoegen
nemen. In deze wedstrijd was Vrouwe
Fortuna niet met jullie, Boys.
Het 3de moest met 10 man de strijd
aanbinden tegen ZAP 5. Tot een kwar
tier voor het einde wisten de Boys zich
kranig te verdedigen bij een 21 ach
terstand. Hierna liet de vermoeidheid
zich gelden en wist ZAP nog 5 maal
onze reserve-keeper te passeren.
De adsp. a speelden zaterdag tegen
ZDH a. Dit is een pittige wedstrijd ge
worden, waarin ZDH met 20 wist te
zegevieren.
Training: De afgelopen week zijn de
trainingsavonden begonnen. De Senioren
leden trainen donderdagsavonds van
7.30 tot 8.30 uur. Boys-leden, zorgt er
voor dat U dit ene uur in de week vrij
houdt, want we hebben gezien dat deze
training hard nodig is. Allemaal present!
De adsp trainen vrijdagsmiddags van
5.00-6.00 uur onder leiding van de heer
Van Veen. Ook hier geldt het devies:
allemaal aanwezig!
Denken de deelnemers van de KNVB-
toto er om dat de formulieren donder
dagsavonds ingeleverd moeten worden
bij M. Bakker, Warmoesstraat 5.
Zondag a.s.: Tex. Boys 1-Vesdo 1;
Boys 2 vrij; Tex. Boys 3-HRC 7. Zater
dagmiddag: Tex. Boys b-Texel b; Texel
c-Tex. Boys a.
S.V.O.-nieuws
In verband met de heersende A-griep
gingen onze wedstrijden niet door. Zon
dag speelt ons eerste uit tegen BKC 3.
Hier verloor de Boys 2 met dubbele
cijfers dus we weten wat ons te wachten
staat! Vertrek boot 11.30 uur. Adsp. a is
vrij en b. ontvangt zaterdag De Koog,
4 uur.
NIEUWE AVONTUREN VAN PIMBA
Onderweg kwam het ei uit
Het is niet gemakkelijk om op de
boomstam te blijven zitten. Zo'n ding
is rond en wil draaien. Maar Pimba
heeft in de vijver bij het dorp wel
meer gevaren op boomstammen. Met
de plank weet hij zich aardig in even
wicht te houden door uit alle macht te
peddelen. Gelukkig blijft het bundeltje
riet vrij rustig liggen. Aan recht over
steken denkt Pimba maar niet. Dat is
door de stroom onmogelijk. Hij vaart
in grote snelheid de rivier af maar met
zijn peddel stuurt hij zijn stam lang
zaam in de richting van de overkant.
Daar staat Bari! Maar nu niet op hem
letten, denkt Pimba, drat komt straks.
Dan hoort Pimba geluid in het ei. Hij
trekt het riet naar zich toe, telkens
peddelend om niet om te slaan. Het ei
komt uit. Het volgende ogenblik zit
Pimba met een heel klein krokodilletje
in zijn hand. Griezelig? Och, Pimba is
als jongen van het oerwoud wel wat
gewend! Hij vindt het prachtig.
BRIDGEN
Uitslag le competitiewedstrijd:
1. Echtpaar Jouwersma 58.64 °/o
2. A. Backer-J. D. Bakker 56.82 °/o
3. mej. Hattuma-J. Kok 54.09 °/o
4. Echtpaar v.d. Heerik 51.36
5. Gebr. van Sambeek 50.00 P/o
6. Beemsterboer-Wieten 49.55
7. H. List-T. Vennik 49.09
S1/^. mw. De Graaf-D. v.d. Werf 48.18 °/o
8^. Van Dam-Raven 48.18 °/o
10. J. N. Bruin-J. Blom 46.82
11. M. Bos-B. Gieze 45.45
12. Mantje-Veenema 41.82 °/o
Volgende drive 16 oktober 8 uur.
S.V. Texel
Uitslagen van zondag:
WGW-Helder 0—1; Texel-Limntfen 2—3;
Hollandia T.-BKC 2—1; JVC-RKAFC
04; Succes-DTS 0—0; VZV-VIOS 0—5.
Wieringerwaard 2-Texel 2 24. Adspi-
ranten: Texel a-HRC a 10.
Texel b en c tegen Oosterend werden
afgelast.
De match tegen Limmen werd met
23 verloren. Al wisten wij dat we
maar een kleine kans zouden hebben,
nu we weer een aantal spelers op de
ziekenlijst hadden staan, toch meenden
we dat je het bij voetbal nooit kunt
weten.
Texel was dan tamelijk verzwakt en
toch hebben ze een groot deel van de
wedstrijd goed partij gegeven en heb
ben de invallers zich geheel gegeven.
Limmen was een stevige, hardwerkende
ploeg, behoorlijk op elkaar ingesteld.
Bij Texel waren er perioden van
overwicht, maar ook werden wij vaak
in de verdediging gedrongen. Gedurende
de gehele wedstrijd werd in een flink
tempo gespeeld en dan behoeft het niet
le verwonderen, dat vermoeidheid een
woordje gaat meespreken.
Het begin was al een sof. De aller
eerste aanval op ons doel bracht L. aan
de leiding. Tonny kon de bal niet goed
vastkrijgen en het was 01. Binnen de
minuut. Maar Texel valt heftig aan en
Cees, die we om zijn prachtig veldwerk
en zijn onvermoeid doorspelen bewon
deren, lost een formidabel schot 11.
Texel blijft aanvallen. Een hard schot
van Bob wordt gehouden, maar na 10
min. treft Bob de roos uit een goed op
gezette aanval en we staan weer aan de
leiding. L. zet menig tegenaanval op en
probeert met verre schoten. Na 30 min.
weet L. een corner te benutten, erg jam
mer, maar we zijn weer evenver als in
het begin en meteen volgt een T.-aanval.
Het schot gaat juist naast. Het spel
golft nu over en weer met aan beide
kanten goede kansen, maar voor de rust
blijft de stand ongewijzigd.
De 2de helft aanvankelijk hetzelfde
spelbeeld. L. probeert het met verre
schoten, waar Tonny wel raad mee weet.
Ook Texel probeert het sterk maar het
loopt niet mee en vooral krijgt Ab op
de rechtervleugel te weinig werk. Cees
stuwt steeds z'n voorhoede op, lost een
kanjer, die met grote moeite gehouden
wordt, overigens is de stevige verdedi
ging wat te machtig voor Hans en Niek.
Hans probeerde het een paar maal, maar
had geen geluk en langzamerhand zakte
het tempo wat bij Texel. Na 20 min.
wordt het 23, als na een afgeslagen
corner de bal naar de voorhoede ver
huist, de achterhoede omspeeld wordt
en de uitlopende Tonny kansloos gepas
seerd wordt. Wel zwoegt Texel nog om
gelijk te komen, maar heeft geen geluk.
Als we de uitslagen in onze afd. na
gaan, zien we dat WGW het niet kon
bolwerken tegen Helder; maar wie zou
gedacht hebben, dat Hollandia van BKC
zou winnen? JVC liet het tegen RKAFC
liggen, terwijl Succes en DTS eindigden
zoals ze begonnen waren. Maar VIOS
won met maar liefst 50 ten koste van
VZV. Ja er zit muziek in deze afdeling.
Het ziet er naar uit dat het zal gaan
spannen.
Texel a behaalde een magere 10
overwinning tegen HRC a. Eerst werd
goed samenwerkend ten aanval getogen.
Uit een daarvan schoot Wim ons naar
10. Langzamerhand werd het spel min
der goed; we hadden te lang werk; bo
vendien begon Teun gevaarlijk te doen
door zo af en toe wat te goochelen met
de bal. Het is bij 10 gebleven, toch
speelde H dikwijls beter. Ook hier had
den we met A-griep te kampen.
A.s. zondag: BKC-Texel; Texel 2-
Hollandia T. 2; Adsp. Tex. Boys b-
Texel b; Texel c-Tex. Boys a.
DAMCLUB TEXEL
Uitslagen van 4 oktober 1957:
A.:
P. W. Kooi-C. v. Heerwaarden 02
S. v. Heerwaarden Johzn.-S. Ros 20
Jac. v. Heerwaarden-C. Meedendorp
0—2
S. Bakker-W. A. v. Zeijlen 02
C. Dijker-S. v. Heerwaarden 11
B.:
C. v.d. Werf-C. P. Burger 20
Jo Schoo-R. Zijm 02
Jas Vinke-A. v.d. Slikke 20
Jn. Stam-A. Vinke 11
C.:
P. S. Kuyper-J. A. v. Enst 02
C. Vinke-J. Hillen 2—0
In een fraaie partij bekampten C.
Dijker en S. van Heerwaarden elkaar en
ook dit keer weer zonder elkaar iets
toe te geven. Hierdoor kreeg C. Meeden
dorp de kans de leiding te nemen met
de volle winst uit 2 partijen.
In B. wordt die eer gedeeld door Jas
Vinke en R. Zijm.
Zondag a.s. begin dus de bondscom-
petitie met HDC 2 uit. Uiterlijk vrijdag
moeten evt. afberichten derhalve bin
nen zijn.
HOOG WATER
Hoog water ter rede van Oudeschild:
9 okt. 8.50 en 20.51; 10 okt. 9.22 en 21.25;
11 okt. 9.53 en 21.58; 12 oktè 10.21 en
22.32.
Aan het strand ongeveer een uur eer
der hoog water.
REIS NAAR DENEMARKEN
(Slot)
's Woensdags ging het langs de
Deense riviera naar Helsingör waar
slot Kronborg bezichtigd werd. Dit slot
noemt men wel de sleutels van de
Sont. Er stond een schildwacht bij de
eeuwenoude kanonnen, die nog gebruikt
worden bij officiële bezoeken, geboortes
van prinsen en prinsessen enz. We zagen
Zweden liggen op een afstand zoals men
Den Helder vanaf het Horntje kan waar
nemen.
De tocht bracht ons verder naar Hille-
röd waar de „Frederiksborg", „het Deen
se Rijksmuseum" bezocht werd. Schitte
rend was de ridderzaal, maar nog mooier
de hofkapel. Dit is de rijkst versierde
kerk van Europa. Overal in het plafond
was beeldhouwwerk, dat met de fijnste
kleuren was beschilderd. Het kostte
moeite het gezelschap hier vandaan te
krijgen. Hoe is het mogelijk dat mensen
handen zoiets kunnen maken werd ge
zegd.
De middag was voor winkelen, terwijl
de volgende morgen nog een tocht naar
de haven van Kopenhagen gemaakt
werd. De beroemde zeemeermin konden
we door wegomlegging niet dicht bena
deren doch slechts in de verte zien lig
gen. Hier wapperde ook de Nederlandse
driekleur, want de Zeven Provinciën
was hier voor manoeuvres in NATO-ver-
band. Ook zagen we nog het Koninklijk
Paleis met de kleurrijke schildwachten
en tenslotte de geheel uit steen vervaar
digde Grundvigkerk. Hier geen versie
ring doch alleen subliem metselwerk,
verricht door de 11 beste metselaars uit
Denemarken. Ook dit maakte indruk op
de aanwezigen.
De tocht ging naar het Zuiden naar
het eiland Mön, waar nogmaals een
boerderij bezichtigd werd. Wederom
werden we getroffen door de grote
gastvrijheid van de Denen. Het gehele
gezelschap werd getrakteerd op wijn
'en sigaren, 's Middags werd een wan
deling gemaakt op de krijtrotsen van
Mön, die loodrecht uit de Oostzee op
rijzen tot een hoogte van ongeveer 200
meter, 's Avonds was er een gezellig
samenzijn in een hotel op het eiland
Mön.
Vrijdag werd met dë terugtocht be
gonnen. Vanaf Mön zagen we nu ook
de krijtformaties van Seeland in het
Zuiden. Niet lang duurde het of we
reden over de grootste brug van Europa
Storstrombroen 3500 meter lang. We
reden over het eiland Falster naar Ny-
köping een grensplaats tussen Falster
en Lolland, waar een ziekenhuis staat
van enorme grootte. Hier zetten we
mevrouw Domela Nieuwenhuis af en
namen haar zoon Jan Derk weer op om
ons naar huis te brengen.
Bij Gedser gingen we weer aan boord.
OPGEKNAPTE KROTTEN TE KOOP
IN DEN HELDER ZIJN HUIZEN
„LEEG TE AANVAARDEN"
De kosten? Driemaal de overeengekomen
prysl.
Is de heer P. J. Brouwer, enkele jaren
geleden uit Texel i(Schilderweg), naar
Den Helder gekomen om stil te leven,
een warm voelend mens, die alleen maar
slecht rekent en zonder het zelf te be
seffen, te goeder trouw eenvoudige men
sen op een ontoelaatbare manier afzet?
Of is hij een doodgewone woekeraar, die
zich heel slim van den domme houdt en
op een listige manier zich ten koste van
anderen tracht te verrijken? Hoe het zij,
voor de mensen met wie Brouwer zaken
doet, blijft het resultaat gelijk. Aldus
„Het Parool".
Ze kopen in huurkoop een huis van
hem tegen een aanzienlijk hogere prijs
dan hij er zelf voor betaalt. Dat zou op
zichzelf zo erg niet behoeven te zijn,
maar hij laat deze, in de regel weinig
draagkrachtige mensen, vijftien jaar
lang zulke hoge afbetalingstermijnen
voldoen, dat ze ten slotte het bijna drie
voudige van de koopprijs, waar zij zich
contractueel toe binden, hebben be
taald.
Een voorbeeld om het bovenstaande
te verduidelijken: De heer Brouwer
koopt in 1956 van groentehandelaar
Koning een huis voor 1650,„Een
verrot en uitgewoond huis, meneer. Een
krot, om zo te zeggen", vertelt de heer
Koning ons. Goed Brouwer kalefatert
het huis wat op en verkoopt het voor
3000,Drieduizend gulden? Was het
maar waar! Volgens het contract moet
de koper de koopsom betalen in 780
wekelijkse termijnen van 11,Hij be
taalt dus 8.580,
Een ander voorbeeld. En nu citeren
wij iets uit een contract, dat voor ons op
tafel ligt: „P. J. Brouwer, zonder be
roep, verkoopt aan A. Hofman, licht-
wachter, geboren 27 juli 1931, het pand
Wilhelminastraat 48 te Den Helder voor
de prijs van 2.800,Artikel 3 van 't
contract luidt: „De gemelde koopsom,
inclusief de daaraan verschuldigde rente,
zal door de koper in zevenhonderdtachtig
wekelijkse termijnen, groot negen gulden
vijftig cent 9,50) aan verkoper wor
den voldaan, vervallend op de maandag
van iedere week, voor het eerst op
maandag 2 juli negentienhonderdzesen-
Net stonden we op de boot toen de
trein Kopenhagen-Amsterdam ook op de
boot reed. Drie uur duurde de overtocht.
Het was een boot met enige winkels,
twee hotels en een wisselbank. Op deze
boot hebben we gegeten. Dit was om
nooit te vergeten. Men nam een bord
en liep langs tafels met wel 60 gerech
ten, waarvan men kon nemen wat men
beliefde en zoveel als men lustte. Als
men daarbij bedenkt, dat de zon stra
lend aan de lucht stond, Denemarken
aan de horizon verdween en Duitsland
aan de andere zijde opdoemde, dan be
grijpt men, dat voor deze maaltijd woor
den werden gebruikt als luilekkerland,
sprookje, paradijs enz.
In Duitsland aangekomen trof het on
middellijk, dat hier de landbouw op veel
lager trap van ontwikkeling stond dan
in Denemarken. De tocht ging naar
Lübeck, waar een uur pauze gehouden
werd.
Daarna zou het via Hamburg naar
Bremen gaan, waar we ongeveer zeven
uur hoopten te zijn. Helaas kwam de
pechduivel roet in het eten werpen. Op
de autobaan Hamburg-Bremen 50 km.
voor Bremen sprongen twee achterban
den, terwijl maar één reserveband aan
wezig was. Daarom moest er hulp ko
men uit Bremen. Deze kwam, maar het
werd twaalf uur voor we ons hotel be
reikten.
Zaterdag 21 september ging het vanaf
Bremen via Nieuwe Schans, Groningen
en Den Oever naar Den Helder, waar de
laatste boot genomen werd naar Texel.
In Den Oever werd officiéél afscheid
genomen van Jan Derk Domela Nieu
wenhuis en de chauffeur A. de Vries,
die hartelijk bedankt werden voor het
vele wat ze ons van Denemarken hadden
laten zien. Aan mevr. Domela Nieuwen
huis was reeds dank gebracht op het
eiland Mön voor haar goede zorgen voor
ons gezelschap.
In opgewekte stemming maakte men
de overtocht van Den Helder naar Texel.
Het is al met al een zeer geslaagde tocht
geweest. C. P. Laan.
vijftig en zo van week tot week".
Artikel 4 vermeldt: „Zolang de koo]
prijs met de ingevolge het vorenstaani
verschuldigde rente niet geheel aan
verkoper is voldaan, blijft het verkoch
aan de verkoper in eigendom toeb
horen".
Artikel 6 zegt, dat de koper gedureni
die tijd zal „gehouden zijn het onroerei
goed in goede staat te onderhouden
Het is dus nog wel niet zijn huis, ma
hij moet toch alvast de onderhoud
kosten betalen.
Volgens art. 7 moet de verkoper h
huis tegen brandschade verzekeren i
daarvoor de premie betalen. Maar hoe
koper schadeloos gesteld wordt als b
huis werkelijk afbrandt, is in het he
contract niet te vinden. De uitkerii
van de verzekering gaat in ieder gev
naar de verkoper.
„Is dit geen afzetterij?" hebben wij
heer Brouwer gevraagd.
„Hoe komt U er bij" zei hij. „1
mensen zijn erg blij met die overee
komst".
Maar uit de uitlatingen van een v
de kopers bleek ons, dat hij zich in h
geheel niet gerealiseerd had, wat
eigenlijk had getekend en dat het n<x
in hem was opgekomen uit te rekent
hoeveel hij nu wel in totaal moest b
talen.
„Ik wil van die huizen af" zei de he
Brouwer. „Ik heb er 24. De meeste h
ik nog gewoon verhuurd. Als er e
leeg komt, verkoop ik het. Maar de me
sen, die zo'n huis van mij willen kopt
hebben meestal geen geld. In zo'n gei
verkoop ik het in huurkoop. En 1
contract is goed. Het is opgemaakt de
een notaris".
De heer Brouwer wilde maar in c
hoofd hameren, dat hij het allemaal n
deed om er beter van te worden, m;
om de mensen te helpen. En mevroi
Brouwer riep opgev/onden uit: „Luisl
eens goed, meneer. Ik ben een Christ
Ik heb mij zelve verloochend. Wij will
de mensen alleen maar goed doen".
„Idioot"
Wethouder mr. J. Mulder, die de hu
vesting in Den Helder onder zijn behi
heeft, had al van het geval gehoo,-.
maar hij had niet gedacht, dat het
erg was. „Van de week hebben wij zi
zaak gehad en daar hebben wij
stokje voor gestoken", zei hij. „I
mensen kunnen niet rekenen, mene
Beide partijen niet" De wethouder
toe, dat de te btealen bedragen voor
betrokken huizen veel te hoog wan
Hij meende echter, dat het officieel v
lagere koopbedrag niet in de contract
stond. Toen wij hem, wat dat betre
uit de droom hielpen, was hij even si
„Idioot", zei hij. „Ik vind het allem
wel een beetje schandalig Ik ben b
dat u mij nu, met het contract in
hand, precies vertelt, hoe het in elka
zit. Ik zal een onderzoek instellen. Ik z
ook de notaris om inlichtingen verzo
ken".
De notaris, de heer J. P. Loots, spi
ken wij een uurtje later bij hem thi
Wat hij ervan dacht? „Ja", zei nota
Loots, „iedere keer als Brouwer w<
met zo'n koper bij mij binnenkomt, i
ik tegen mijn medewerkers: daar heb
weer zo'n rotgeval. Natuurlijk beta!
die mensen veel te veel en het nare
dat die Brouwer steeds verder gaat.
beetje schandalig vind ik het wel".
Wij vroegen de heer Loots, of hij,
notaris, niet het recht of zelfs de plii
had, de adspirant-kopers tegen het tel
nen van zo'n contract te waarschuw
De notaris hief als in wanhoop zijn
men omhoog. „Ja, daar zit je nou",
hij. „Er komen twee mensen samen
me binnen, die het ergens over eens i
en die dat in een contract willen v<
leggen. Bij de contracten van Brouv
heb ik niets gezegd. Maar in andere
vallen heb ik een van de partijen
eens tegen het tekenen van een conti
gewaarschuwd. Maar dan zeggen ze
tijd: „Waar bemoei je je mee".
Toen wij later op de avond in r
restaurant bij het station op de tr
zaten te wachten, bladerden wij evenjv
de Helderse Courant (het nummer ïjj
25 september) en daar viel ons oog
een advertentie. Onder het hoofd
koop aangeboden" lazen wij: „Huis I
ste Vroonstraat 76. Eventueel huurkc
Leeg te aanvaarden. P. Planciussti
42 II.
In de P. Planciusstraat 42 woont
heer P. J. Brouwer. Of een nieuwe
gadigde zich zal aanmelden?
feuilleton
door H. Westenberg
1. THOMAS BRACKWIESER staat in
de hal geduldig te wachten. Een licht
grijze autojas hangt over zijn linker
schouder en zijn zwarte hoed staat ach
ter op zijn hoofd. Hij loopt langzaam op
en neer tussen de sierlijke Turkse hal
meubelen, telkens het hoofd buigend als
hij de grote waaierplant in de hoek
passeert.
Dan opeens blijft hij voor de spiegel
staan en bekijkt met aandacht zijn beel
tenis; zijn uitmuntend zittende smoking,
de smetteloze lakschoenen, zijn brede
schouders, zijn blozend gezicht onder de
volle blonde haren, de lichte, uiterst
levendige ogen, de smalle mond, de
ronde kin, die hem iets zeer goedigs
geeft. „Hij mocht er zijn" was zijn eigen
milde oordeel, behalve dat hij de laat
ste tijd een beetje dik begon te worden,
dat kon hij zichzelf helaas niet ontken
nen. Er moest niet veel meer bijkomen
of hij had een onderkin en in de meeste
gevallen bleef een embonpoint dan ook
niet lang meer uit! Afgrijselijk! En dan
nog wel bij zo'n drukke werkkring, van
's morgens vroeg tot 's avonds laat was
hij in de weer, slapen deed hij weinig
en als hij er goed over nadacht, was zijn
leven eigenlijk zo ongezond en zenuw
slopend als 't maar mogelijk was! Ieder
ander zou in zijn plaats al lang mager
en bleek zijn en last hebben van maag
stoornissen - hij daarentegen wordt
steeds dikker.
Leotine zei altijd: „je eet te veel, en
te goed!" Ja, maar als je bij al je zorg
en moeite niet eens meer behoorlijk eten
zou! Maar, a propos, waar bleef Tine
eigenlijk weer zo lang? Een half uur
geleden had ze beweerd, dat ze dadelijk
klaar zou zijn en nu staat hij al min
stens vijf minuten hier kant en klaar en
Tine scharrelt boven nog rondhij
draait een paar maal om zijn as en tikt
dan met zijn brede trouwring tegen de
gong, die naast de deur van de eetkamer
hangt en een dof gedreun weerklinkt
Boven gaat een deur open en dicht en
even later worden er een paar zwarte
schoentjes en een wijde rok zichtbaar.
Thomas Brackwieser kijkt met vol
doening omhoog. „Eindelijk, Tine! Wat
heeft het vandaag weer een eeuwigheid
geduurd eer je klaar bent!"
„Wat bedoel je?" Ik ben al lang klaar.
Ik heb alleen nog maar gewacht op de
jongen; ik hoopte, dat hij nog komen
zou voor we weg moesten".
„De jongen? Is die dan nog niet terug?
Maar dat is toch wel een beetje al te
bar!"
Leotine Brackwieser komt langzaam
de trap af. Haar gezicht is smal maar
haar trekken zijn tamelijk grof; zij heeft
een vermoeide, bijna ziekelijke uitdruk
king in haar ogen, die van een opvallend
groene kleur zijn en waaromheen diepe
schaduwen donkeren.
Op de laatste trede blijft zij staan,
haar lange rok opnemend en haar man
verwijtend aankijkend.
„Het is jouw schuld, dat hij zo'n lan
terfanter geworden is. Je hebt hem veel
te vroeg zogenaamd zelfstandig willen
maken - en als het aan mij gelegen had,
was hij veel huiselijker opgevoed. Nu
begin je het zelf vervelend te vinden,
dat hij zo weinig thuis is. En weet je
waar hij altijd rondhangt? Altijd in de
oude stad. Onlangs heeft de kapper hem
voor de Azhar-moskee gezien. Stel je
voor! Wat heeft hij daar te zoeken. En
als hij eens
„Maar Tine! Je doet alsof de jongen
vijf jaar is, inplaats van dertien. Laat
hem maar gaan! Hij is hier nu eenmaal
geboren en zal hier zijn ervaringen moe
ten beleven en bovendien.dat hij in
de oude stad rondscharrelt, dat vind ik
niet erg; maar dat hij nooit op tijd thuis
kan zijn en nooit wil vertellen waar hij
geweest is, zie je, daarover kan ik me
woedend maken. Maar, kom nu mee, de
jongen komt wel thuis en wij kunnen de
familie Jameson onmogelijk nog langer
laten wachten".
Leotine kijkt besluiteloos naar de
punten van haar schoenenOch, de
familie Jameson, waar ze nu weer heen
moesten; ze haatte al die zakelijke ver
plichtingen, maar had er zich altijd bij
neergelegd in de overtuiging, dat ze
noodzakelijk waren voor de carrière van
Tom. Maar in de laatste tijd groeide het
haar over het hoofd.
Altijd en eeuwig vreemde mensen! Nu
weer de familie Jameson uit Kaapstad;
morgen- de Joffreys uit Londen, dan
weer mijnheer De Beauvillier uit Suez
of de gebroeders Hinrichten uit Parijs.
En altijd hetzelfde vervelende program
ma af te werken. Souper thuis, of in 'n
hotel, ergens dansen, films zien, waarbij
je het liefst zou willen slapen en ten
slotte ettelijke cocktails drinken in een
Franse bar of bij Suleiman Pascha.
„Ik zou veel liever bij de jongen thuis
blijven", denkt Leotine.
„Het is verkeerd, dat we hem zoveel
alleen laten. Hij is toch al zo moeilijk
en in zichzelf gekeerd en doet alsof hij
een vreemde voor ons is. Als we 's
avonds eens wat meer met hem samen
zouden zijn en hij en ik alleen zonder
Tom - als ik eens vertrouwelijk een
beetje met hem zou kunnen babbelen,
misschien zouden we dan wat nader tot
elkaar kunnen komenmaar zij kan
niet thuis blijven en Tom alleen laten
gaan, hoe graag zij het zou willen! Bo
vendien, zij is er van overtuigd, dat Tom
het nooit goed zal vinden; hij is er veel
te veel aan gewend, haar altijd naast zich
te hebben en daarin is hij zeer egoïs
tisch. Hij vindt, dat dit haar aandeel is
om in het succes van zijn zaken bij te
dragen. En zij vindt, dat hij gelijk heeft.
Zonder haar hulp zou het de onbedui
dende agent van een kleine levensver
zekeringsmaatschappij nooit gelukt zijn,
de connecties aan te knopen, die er ten
slotte toe geleid hadden, hem tot direc
teur van de bekende „Heliopolis Insu
rance Company" te Cairo te maken.
En toch, de tijden waarin de familie
Jameson en dergelijke invloedrijke na
men nodig waren om de positie van haar
man te bestendigen, waren voorbij.
Natuurlijk kon het nooit kwaad
hen in contact te blijven, maar al
luut noodzakelijk was eht niet in
En Leotine vond de opvoeding van
jongen op het ogenblik veel gewichtf
dan haar sociale plichten. Zij moest v-
gen, dat hij niet helemaal van haar v
vreemdde voor het te laat zou zijn.
Thomas gooide bij alles de schuld
de vlegeljaren en dacht er verder
over na. Maar zij kon er zich niet
verenigen, dat het kind langzaam
zeker geheel van hen vervreemdde.
„Waarom sta je zo lang te treuzelt
onderbrak Thomas haar gepeins
hield met een ongeduldige bewej
haar avondmantel, die op een
stoeltje gelegen had, voor haar gei
Leotine kijkt hem besluiteloos
„Weet je wat, Thomas", zegt ze
delijk, „ik zou vanavond eigenlijk
ver eens thuis willen blijven of tei
ste - een paar uurtjes later kunnen
men. Kijk eens, het is al half acht
René is nog niet thuis; ik ben eigen
een beetje ongerust, ik kan eenvoi
niet de deur uitgaan zonder te w<
wanneer en hoe hij terugkomt en V
vandaan. En zo belangrijk is het
niet of ik nu al een uurtje vroeger
later bij Jameson kom!"
„Zeg, als je blieft! En wat moet
dan beginnen? Alleen met die vervel
de Jameson!"
„Kom Tom, stel je niet zo aan! Als
jongen nu eens ziek was, zou ik toch
thuis moeten blijven".
(Wordt vervolgd)
