OUEHAARDEN
Sunil voorde witste was
B
PETROLEUM
VOOR
Het witste no-iron-shirt
dat A nkje ooit aangaf.
wmï
OOK VOOR U,
P. S. KUIJPER Zn.
Boekhandel Parkstraat
van maar liefst 50 gulden
Het goede jeugdboek
BAKKER s
Drukkerij Texelse Courant
Setter Set
Jo of René
Geschenken
BERINI NIEUWS
waarde Berini berijder heeft Berini een St, Nic. verrassing
Heeft U deze nog niet ontvangen
Vraagt dan inlichtingen bij Uw agent van Berini, u krijgt
dan een Waarde-Certificaat
Bij aanschaf van een der volgende modellen
Berini M 13 losse motor f 195, min f 50 is f 145
Berini M 13 compleet f 398, min f 50 is f 348
Berini M 21 Standaard f 498, min f 50 is f 448
Berini M 21 de Luxe f 518, min f 50 is f 468
Nu dus de tijd, om uw oude Berini in te ruilen
Sub Agenten A. KIEVIT Den Burg
D. BARENDS De Cocksdorp
TROOST Den Hoorn
Hoofdagent MOTORPALACE Oosterend
po
Z
O
Televisie
Grundig
BERINI NIEUWS
1"!
Verlaagde prijzen
Elektrohuis
Bakker
i 140 kippen
2 gelde pinken
Kluitman Jeugdfonds
Boekhandel Parkstraat
zuinig
geen roet
meer warmte
Wie zoet is
De haardolie met
het hoogste rendement
krijgt lekker
GERO ZILMETA
Prima service door:
P. B-RUIN BRANDSTOFFEN- EN OLIEHANDEL
Weverstraat 35 Tel. 167 Den Burg
VOOR AL UW DRUKWERK
tHÊÊtSÊÊÊÊÊÊÊKS^SSSiU^Si
Ka
NYLONS
(dus ook voor no-iron!)
hn
ca
co
uit voorraad
(OKMUnöfö)
V-JkqxILo A
Prima service door
gediplomeerde krachten
TE KOOP
Germ x Reds, geboren 15
januari '57
Te bevragen' D Blom
Oudschild
TE KOOP
M. Witte. Hoornderweg BS7
Het complete
hebben we in voorraad
Zie de Kluitman krant die we verleden week
in deze courant meezonden
maar wie .héél „zoet is
krijgt van Sinterklaas
zo'n prachtige cassette
Als Sint de
Inhoud koopt
ontvangt hij de
cassette gratis.
IJZERHANDEL
DEN BURG
f E X E l
Ankje helpt zo graag. Vooral
als 't om zo'n pronkstuk gaat.
Zag U ooit een witter „niet
strijken" overhemd? Werk van
Sunil!
Alleen Sunil wast zó wit.
't Verschilt immers hemelsbreed van
alle andere wasmiddelen... kijk maar
...'t is blauw! En kijk vooral naar Uw
weergaloos witte was Alstublieft, zo
vlijtig werkt alleen het veilige Sunil-
sop voor U. En wat een gemak: zon
der bleken, zonder blauwen Uw was
goed - ook no-iron! - stralend wit.
Maak van elke wasdag een Sunil-dag
Zo wordt no-lron veilig schoon!
Let op: „niet strijken" overhemden wassen in
een ruim, handwarm Sunil-sop. Kreukenver
mijden. Nd ruim spoelen kletsnat drogen op
een plastic, niet afgevend hangertje. IJ mag niet
wringen en beslist niet chloren. Hoeft bij Sunil
ook niet. Sunil geeft U immers de witste was,
tonder bleken, zonder blauwen!
STANDAAADPAK CT
REUZENPAK (I CT.
't Is biauw!
ST. NICQLAAS
Straks, als december weer begint,
Word het weer druk voor tToiide Siöt,
Ook dames letten weer hun schoen:
Wét moet de goede Sint dan doen?
De wijze man weet deksels goed
Wét hij eeD dame geven moer
SETTER SETS! Pracht-fabrlkaar,
kous, waar géén kous bóven gaat.
Qt*p Doomilxu
feuilleton
ALLEEN VERKRIJGBAAR BI)
Oosterend Telefoon 252 Den Burg Telefoon 190
Jullie konden mij eigenlijk beter ma
meteen in een sanatorium brengen! M;
noch het een noch het ander zal jul
kunnen helpen! Ik weet nu eenmaal \v
ik weet en mijn kind laat ik mij
weer ontnemen".
„Maar Tine, wat is dat voor onzinn
gepraat? Niemand zegt toch, dat de za
niet onderzocht zal worden; de kwes
gaat toch alleen maar om een paar w
ken vroeger of later! Deze reis is imme
voor Tom van buitengewoon veel
wicht!"
„Och, kom, of die zaak drie wek<
eerder of later behandeld wordt,
nooit van zoveel gewicht zijn!"
„Toch wel Tine. Maar die geschiedei
van jou kan wel wachten. En als Tc
deze reis achter de rug heeft, zal hij
veel meer aandacht aan kunnen gev
dan nu, terwijl hij zijn hoofd vol zak
lijke beslommeringen heeft".
Op dit ogenblik verschijnt Thom
Brackwieser in de deurpost. Zijn fr
opgewekt gezicht betrekt bij het zien v
zijn vrouw Niettegenstaande zij ge
enkele maal meer over de geschiedei
hebben gesproken en Thomas niet ee
weet, dat Leotine naar het ziekenhi
geweest is en daar aantekeningen gevo
den heeft, die haar nu niet bepaald g
rust konden stellen, ondanks dat Ti
zich verbeeldt, dat zij zich volkomen b
heerst heeft, weet Tom heel goed,
zijn vrouw zich voortdurend met dit
val bezig houdt.
Maar juist daarom was hij zo blij
hij eerder dan hij oorspronkelijk
plan was, naar Kaapstad zou moet
gaan. Intussen, denkt hij, zal zij tot n
komen. En toen was hij op het idee
komen de jongen mee te nemen, zoc
Tine haar tijd geheel kon besteden, zoi
zij dat zelf wilde.
En dan zou gebeuren wat hij verwacl
te, zij zou heimwee krijgen naar ha
kind en dan zijn hebbelijkheden en g
hebbelijkheden niet zo tragisch meer c
vatten; en zo de overtuiging krijgen c
René toch werkelijk haar eigen zoon
Zo dacht Tom Brackwieser, ii
hoop, dat de verre afstand tussen ha
en het kind hun verhouding idealisei
zou. en als hij dan met hem tei
zou komen en intussen zou de verhc
ding tussen hem en de jongen geduren
de reis zeker ook beter worden
zou alias weer goed worden.
Zo zou deze donkere wolk, die op 1
ogenblik zijn geluk verduisterde, vanz
wegdrijven.... Ja, zo had Thon
Brackwieser zich de dingen voorgeste
En intussen had hij nog iets gedaan,
hem volkomen gerustgesteld had; hij h
laten informeren en de overtuiging
kregen, dat in de Sharia Imad el-I
geen Jo Frank woonde. Tine had
dus werkelijk door zo'n klein kwajong
voor de mal laten houden.
Voor hem was die geschiedenis
prachtig van de baan en daarom erg<
de het hem dubbel bij zijn thuiskor
zijn vrouw weer zo opgewonden, ja ze
in tranen te vinden. Verdraaid. Hij he
nu toch wel iets anders aan zijn Jioo
Deze overhaaste reis, samen met de j<
gen nog wel, eist nog wel zoveel voorl
reiding, dat hij dat gezeur niet hebb
kan. Kan Tine dat dan helemaal
inzien? Ze is toch anders altijd zo
standig geweest!
Na een vluchtige begroeting met z
zwager en een haastige liefkozing v<
zijn vrouw, kijkt hij de kamer rond. ,,C
zinnig, dit overhaaste vertrek, Ha
vind je niet?" Zijn zwager knikt ver
gen. „En gaat René werkelijk mee?"
„Ja, en ik heb het hem al verteld o
Hij kwam na schooltijd bij mij op k;
toor en vroeg mij om geld voor een i
stapje voor zijn klas. En blij als hij w
Ik heb de jongen nog nooit zo opgew
den gezien!"
(Wordt vervolgd).
door H. Westenberg
10. Een poosje kijkt Hans Eckhardt zwij
gend de kamer rond. „En dat maakt je
zo van streek? En wat is dat voor ma
nier van pakken, dat heb ik nog nooit
zo van jou gezien! Het lijkt er wel op of
je voor tien mensen tegelijk aan het
pakken bent".
Hij glimlacht en raapt een pullover
op, die vóór hem op de grond ligt.
„Ik pak ook voor twee", zegt zij snik
kend, „Tom wil de jongen meenemen".
Hans Eckhart fluit zachtjes door zijn
tanden en stopt zijn handen in zijn zak
ken. „Zo?" zegt hij. „En waarom?"
Leotine laat de laars, die zij in haar
hand houdt, met een bons op de grond
vallen en een ogenblik later is zij naast
haar broer. „Hans, jij moet met hem
spreken! Ik begrijp er eigenlijk niets van.
Vanmorgen vroeg heeft hij plotseling
opgebeld, hij zei, dat hij voor de lunch
niet thuis kon komen en dat hij morgen
avond al weg moest; anders zou hij een
van de heren, waar het erg op aan kwam,
niet meer in Kaapstad kunnen ontmoe
ten. En toen, alsof het maar een bijkom
stigheid was, maar op-een toon, die ik
van hem ken als hij iets van plan is,
waarvan hij zich in geen geval laat af
brengen, zei hij nog, dat hij besloten had,
de jongen mee te nemen. De school was
immers pas weer begonnen, hij zou ge
makkelijk in kunnen halen, wat hij mis
sen zou. En hij dacht, dat het in elk geval
het beste was, dat de jongen voorlopig
maar eens een poosje van zijn moeder
vandaan kwam. Hans stel je voor! Wat
heb ik dat kind gedaan? Ik ben altijd lief
voor hem! Ik heb zo mijn best gedaan,
hem niets van mijn gevoelens en con
flicten te laten merken. En nu ineens wil
Tom hem van mij wegnemen alsof ik
slecht voor hem was geweest! Kun jij
dat begrijpen?" Zij heeft de arm van
haar broer gegrepen en kijkt hem drin
gend aan. Hans Eckhart heeft het hoofd
gebogen en kijkt in gedachten naar de
punten van zijn schoenen. „En waarom
vind je het eigenlijk zo erg, dat Tom
hem zal meenemen? Misschien is het wel
de beste oplossing voor jullie allemaal".
Een ogenblik staart Leotine haar broer
sprakeloos aan. „Maar Tom, zegt ze dan,
„Tom moet nu immers helemaal niet
weggaan, niet met en zonder de jongen.
Iedere dag kan professor Desmartin op
bellen en hem te spreken vragen. Hij
moet nu toch wel gauw zover met zijn
onderzoek zijn, dat hij de kwestie met
Tom bespreken kan. En als Tom juist nu
weggaat, kan het allemaal nog weken
duren! Dat houd ik toch niet uit! Ik ben
op het ogenblik toch al meer dood dan
levend en die comedie, te doen of er niets
bijzonders aan de hand is, is onmense
lijk! En als Tom het nu zo noodzakelijk
vindt, dat hij nu op reis moet, laat hij
dan tenminste de jongen hier laten, dan
kan professor Desmartin hem tenminste
zien en onderzoeken als het nodig is. En
dan denk ik.
Hans Eckhart trekt zijn wenkbrauwen
samen en kijkt zijn zuster oplettend aan.
„Jij, wat wil jij doen?"
„Ik", is het opgewonden antwoord, „ik
wil de twee jongens samen brengen. Ik
wil ze naast elkaar zien. Ik wil me zelf,
mijn gevoel op de proef stellen, als ik ze
samen zie. En ik wilPlotseling
breekt ze in tranen uit: „Och, laat me
met rust! Ik zie immers wel aan je ge
zicht, dat je egen idee hebt van wat er
in mij omgaat. Nee, jij ook niet. Jij hebt
precies zo een laffe angst als Tom voor
de gevolgen van mijn ontdekking en
misschien denk jij ook dat het enkel
hysterie van mij is en dat het beter is,
dat de jongen een poos van mij weg is.