De Hervormde Kerk van Den Hoorn Jo of René Dank zij restauratie werd fraai monument behouden Het gerestaureerde kerkje van Den Hoorn kan weer eeuwen mee. De grote dagen zijn al weer voorbij: het grondig gerestaureerde kerkje van Den Hoorn is na de officiële overdracht en de plechtige inwijding weer een kerk zonder-meer geworden. Kerk-zonder- meer, dus iets geweldigs! Aan de andere kant voor sommigen (helaas) een monu ment-zonder-meer. Hoe dan ook, voor kerkelijken en buiten-kerkelijken is dit gebouw behouden. Iedere zondag met een enkele uitzondering op deze gang bare regel zal er de godsdienstoefening worden gehouden. Iedere zondag zal de eeuwenoude klok haar welluidende stem over dorp en wijde omgeving doen horen en oproepen tot samenkomst. Iedere zo mer zullen de toeristen hun camera's op het slanke torentje richten om het plaatje als souvenir over de plas te kunnen voe ren. Over de overdracht en inwijding heb ben wij eind december reeds uitvoerig mogen schrijven, maar er was jammer- genoeg geen ruimte toen om ook iets van de restauratie zelf te zeggen. Wel, dit is op bewonderenswaardige wijze uitge voerd, bewonderenswaardig vooral om dat het gebouw al zo ver heen was. Als maar waren de herstelwerkzaamheden naar latere periode verschoven; had ds. Wesseldijk zijn zin gekregen, had ds. Van Boven in minder gunstige periode aan Den Hoorn gestaan, ongetwijfeld was de tand des tijds eerder een halt toege roepen. Architect C. W. Royaards uit Bergen heeft ook aan dit gebouw weer zijn talent NIEUWE AVONTUREN VAN PIMBA „Ik slaag krijg als ik de touwen doorsnijd' sprak de indianenjongen Kleine nikkerjongen, kleine nikker jongen! Pimba wordt wakker en ziet een Indiaantje bij hem zitten. Het kerel tje is even groot als hij. Waarom jij ge bonden? Wat jij gedaan? Jij morgen aan paal? Het is nog nacht. Hij kan me hel pen, denkt Pimba plotseling. Snij de touwen door, zegt Pimba, toe, vlug! Ik niet durven, zegt het jongetje. Ik slaag krijgen van papa. Jij vertellen, wat jij gedaan! En Pimba vertelt. Ik was op een kaperschip. Ik luisterde een gesprek af. Ik hoorde dat de rovers jullie wilden overvallen. Toen heb ik het schip op de rotsen laten lopen en ben naar de kust geroeid om jullie te waarschuwen. Maar het opperhoofd gelooft mij niet. Morgen moet ik aan de paal. Toe, vertel jij het hem nog eens'. Ik wil niet aan de paal, ik wil naar huis. O, wat verschrikkelijk zegt het Indianenjongetje. Ik zal hem zeggen. Jij niet aan paal. En weg was hij kunnen bewijzen, terwijl het restauratie- bedrijf van de fa. gebrs. De Graaf en A. Boon uit Enkhuizen zich ook hier groot meesters op dit exclusieve terrein heeft mogen tonen. Sommigen in Den Hoorn hebben wel gezegd, dat het zo verschrik kelijk lang heeft geduurd", maar een muur restaureren is nog weer iets anders dan een muur metselen en een toren weer betrouwbaar maken is nog weer even moeilijker dan een complete toren op richten. Bovendien had men te gehoor zamen aan een stijl uit vervlogen tijden En dan met te vergeten de vele tegen- vallertjes: Op 25 mei schreven wij dat de werkzaamheden ongeveer anderhalf jaar in beslag zouden nemen, maar toen men eenmaal aan het restaureren en wegbreken was geslagen, bleek de restau ratie veel grondiger te moeten geschie den dan men aanvankelijk had verwacht, De tand des tijds had het gebouw ern stiger aangepakt dan men verwacht had. Zodoende is het thans ruim twee-en-een- half jaar geleden, dat de restauratie werd begonnen. Dit had mede tot gevolg, dat de oorspronkelijke begroting niet sluit, daar zijn al enige tienduizenden guldens bijgekomen. Dit neemt niet weg, dat men vol goede moed voortging, ver trouwend op steun van overheid, eigen gemeente en „vrienden van Texel". Op 31 juli van dit jaar vertelde ds. Van Rhijn ons, datöde „kas" nog Jang niet klopte, maar dat de opwekking om mee te helpen bouwen weerklank vond. In de allereerste plaats uiteraard in Den Hoorn en omgeving zelf, want de dorps genoten en zij die tot wijk H. behoren, hadden toen reeds het indrukwekkende bedrag bijeengebracht van 33.000,tot 34.000,Niet alleen de bewoners van Den Hoorn zijn verheugd over de restau ratie van hun kerkje, het is de trots van heel Texel als één van de fraaiste, zo niet het allerfraaiste bouwwerk van ons eiland, dat wel zeer arm aan monumen tale gebouwen is. De 21ste december van het jaar 1957 is voor Den Hoorn van historische beteke nis geworden, er was intense vreugde om hetgeen tot stand was gekomen. Dit i: bereikt dank zij een voorbeeldige, eens gezinde samenwerking. Wij hebben dit onlangs nog weer gezien, toen vrijwilli gers bii de kerk bijeen gekomen waren om de egalisatiewerkzaamheden voort te zetten. Verscheidene personen werkten met enthousiasme aan de effening van het terrein, aan het talud van een nieuw pad, dat in de richting van het dorp zou voeren, de zichtbare verbinding tussen kerk en dorp. Doorgaans vinden wij de kerken in het centrum van een dorp of stad, maar zo als bekend is Den Hoorn tijdens de ach teruitgang van de loodsdiensten ver kleind waardoor de kerk aan de rand van het dorp kwam te staan of omge keerd, zo ge wilt. Dit was echter slechts het gevolg van een stedebouwkundige wijziging: in feite en dat heeft de recente geschiedenis toch wel duidelijk aangetoond staan kerk en evangelie nog steeds midden in het dorp, wordt zij beleden als het enige richtsnoer in 's mensen bes\aan. Daarom heeft men zich zoveel inspanning willen getroosten ten behoeve van de kerk: het huis van God, uit Wien, door Wien en tot Wien alle dingen zijn. Zeer groot is het verschil tussen het kerkje zoals het er vóór 8 mei 1955 uit zag en het thans gerestaureerde godshuis. Ja, de restauratie was zeer dringend ge worden. Muren en balken waren totaal ondermijnd, haveloos waren dak en toren. Het was maar goed dat zoveel vierkante meters klimop de lelijke plekken aan het oog onttrokken. Dan was er de „nieuwe" Oostgevel, die verre van pittoresque aan deed en natuurlijk wilde men ook de dichtgemetselde ramen weer aanbrengen. Voorts heeft men terecht gemeend, dat de oorspronkelijke ingang weer gebruikt moest worden. Een zeer fraaie, eiken deur vindt ge thans aan de voet van de blinkend witte torenzuilen. Zeer belang rijk was ook de vernieuwing van het dak, dat foei-lelijk was door de lichtgrijs ge schilderde beschieting. Slaat U het oog op en ziet U eens naar hetgeen daarvoor in de plaats in gekomen: fraai eikenhout met smaakvolle versieringen, uitgevoerd door de heer P. van Heerwaarden van de fa. J. J. Vonk, Den Burg. Wij hebben hem ijverig bezig gezien met het aanbrengen van marmerwerk op de sierbalken onder orgel en „kraak". Ook de meer in het oog vallende Tos- caanse zuilen zijn gemarmerd. Een tijd rovend werk, dat bovendien groot vak manschap vereist. De schilders hebben de laatste weken lange dagen moeten maken. Zij trouwens niet alleen: de hoofduitvoerder, de heer Wolbers, is onderhand ook hecht met dit zo dankbare werk vergroeid geraakt. Wij vernamen, dat het orgel, dat na gede monteerd te zijn, jarenlang een groot deel van de zolder van de voormalige kaasfabriek in beslag had genomen, dit jaar juist honderd jaar geleden gebouwd werd. Al bij de eerste akkoorden mocht men constateren, dat de orgelbouwers met hun werk alle eer hebben ingelegd. Reeds vroeger werd beweerd, dat dit orgel het mooiste geluid produceerde van alle orgels van Texel. Een bijzonder woord ook voor de wijze waarop de geheel vernieuwde kerke- kamer is gebouwd. Zoals bekend had men een jaar of dertig geleden een nieu we consistoriekamer gebouwd naar de toen gangbare stijl. Dit misverstand be hoort gelukkig tot het verleden: U vindt er een gebouwtje, dat ook qua stijl geheel bij het kerkje aansluit. In de kerkekamer in een schouw aangebracht waarvan de oud-Hollandse steentjes welwillend ter beschikking zijn gesteld door het gemeen tebestuur. Ze zijn afkomstig uit een oud woonhuis aan het Kerkplein te Ooster end. Texels Museum zorgde voor een bijpassende kachel. Tot de velen, die zeer dankbaar zijn, dat dit werk voltooid is, behoort in de eerste plaats ds. C. H. van Rhijn, die zich gesteund door de Kerkeraad met hart en ziel aan dit programma gewijd heeft. Als gezegd: dank zij eendrachtige sa menwerking kon men tot dit prachtige resultaat komen. Financiëel gezien is men er nog niet, maar wie twijfelt aan de goede afwikkeling daarvan?! Toen de commissaris der Koningin in de provincie Noordholland, dr. M. J. Prinsen, op 15 mei van het jaar 1956 een steen zou inmetselen, die een symbool zou zijn van de financiële steun, welke bij ae restauratie werd ondervongen van de zijde van de „vrienden van Texel", woon achtig aan het Vasteland, hield de com missaris een rede, die getuigde van de warme bewondering voor het restaura tiewerk. Dr. Prinsen merkte toen op: Dit kerkje heeft reeds een eerbied waardige geschiedenis achter de rug en een belangrijke rol gespeeld bij de ont wikkeling van het kerkelijk leven van Texel. Was er in Den Hoorn reeds in 1409 een doopkapel, na 1425 is er sprake van een volledige kerk. Wij staan hier dus naast een tijdgenoot van Jacoba van Beieren. Dit gebouw is gesticht in een voor ons land veelbewogen periode en ook nadien zal het temidden van een wisselende wereld steeds een middelpunt zijn geweest van het geestelijk leven te Den Hoorn. In tijden van voorspoed, ik denk b.v. aan de ook voor Den Hoorn zo bijzonder gelukkige gouden eeuw, en van neergang heeft de kerkklok de be woners geroepen, de loodsen en vissers van voorheen, zowel als de landrpan en de vakantiegangers van thans. Alle fak- toren, die er toe hebben geleid, dat het godsdienstig leven minder een centrale plaats inneemt dan vroeger, hebben ook DE ESPERANTO-PERS Het eerste blad in het Esperanto ver scheen op 1 september 1889. Sindsdien verschenen er en verschijnen er nog steeds honderden verschillende bladen en tijdschriften. De voornaamste tegenwoor dig verschijnende periodieken zijn „Espe ranto", Heraldo de Esperanto", „Scienca Revuo", „Norda Prismo", „Internacia Pedagogia Revuo", „La Nica Literatura Revuo", „La Praktiko", „Sennaciulo", „Esperantologio", „Medicina Revuo", „Sennacieca Revuo", „La Suda Stelo". De Esperanto-bladen en -tijdschriften worden in alle delen van de wereld uit gegeven. Bovendien zijn er ongeveer 80 weten schappelijke en vakbladen die artikelen of uittreksels in het Esperanto opnemen. PUBLIKATIE VAN REEDS VASTGESTELDE DATA VOOR UITVOERINGEN, VERGADERINGEN Januari Di., 14 jan. Den Burg, Ir. Jorritsma spreekt voor Coöp. Aankoopvereniging. Di. 14 jan., De Cocksdorp, Pastoor v.d. Klein spreekt voor dorpscommissie. Wo. 15 jan. Den Burg, Jongerenavond ezamenlijke landbouwcoöperaties. Vr. 17 jan. Den Burg, Revue Gymna- stiekver. „Texel". Za. 18 jan. Den Burg, Revue Gymna- stiekver. „Texel". Za. 18 jan. De Waal, Toneelvoorstelling 't Amateurtje. Za. 18 jan., De Cocksdorp, Toneeluitvoe ring SVC. Ma. 20 jan. De Koog, Ouderavond Lu- bertischool. Di. 21 jan. Zuid-Eierland, Ouderavond o.l. school. Wo. 22 jan. Midden-Eierland, Forum avond in o.l. school. Do. 23 jan. Den Hoorn, Ouderavond Jan Drij verschool. Do. 23 jan., Den Burg, optreden gezel schap „Tetman de Vries" voor Fryske Krite. Vr. 24 jan., Den Burg, Jeugdconcert door Leo Rommerts. Za. 25 jan., Den Burg, Toneeluitvoering Ver. oudleerlingen landbouwschool Texel niet onberoerd gelaten. De buiten kerkelijkheid heeft ook dit eiland aan getast, getuige het feit, dat blijkens de gegevens van de volkstelling van 1947 helaas 17 procent van de Texelaren niet bij een kerkgenootschap was aangesloten. Reden temeer om ons erover te verheu gen, wanneer blijkt, dat gelukkig velen behoefte hadden uiting te geven aan hun sterke aanhankelijkheid aan de kerk en te getuigen van de waarde en betekenis van hun geloof voor hun leven. Ik heb dan ook met vreugde vernomen, dat uw gemeente verhoudingsgewijs in zulk een ruime mate ook zelf heeft wil len bijdragen aan de restauratiekosten van deze kerk. Hierdoor wordt het beste bewijs geleverd, dat uw gemeenschap leeft. Bijdragen van overheidswege mo gen alleen reeds uit een oogpunt van monumentenzorg gewettigd zijn, niemand die dit kerkje kent, zal dit durven ont kennen, zowel vanwege de architectoni sche schoonheid van het gebouw zelf als door de bijzondere accentuering van het dorpsbeeld als geheel, wanneer een der gelijk monument niet een levende func tie in de dorpsgemeenschap zou blijken te vervullen, dan zou Den Hoorn wel een monument behouden hebben, maar te vens een kerk hebben verloren. Wel, wij kunnen niet anders dan ge loven, dat de leden van de Hervormde gemeente van Den Hoorn leden zijn van een strijdende en dus levende kerk, van een gemeenschap-met-God. Hiertoe heeft men, ten eerste om praktische redenen, een kerkgebouw nodig. Dat kerkgebouw mogen wij als Gods Huis beschouwen, waar de gelovigen bijeenkomen om te luisteren naar hetgeen God te zeggen heeft. Uiteraard doet het er helemaal niet toe of het bedehuis ook architecto nisch volledig verantwoord is, het gaat er om, dat de mens, geschapen naar Zijn beeld, wil luisteren naar de opdracht, die God hem geeft. Maar ook in de bouw kunst kan God worden verheerlijkt en daarin is de bouwmeester van de Hoorn der kerk toch wel bijzonder goed ge slaagd, ja een complement voor al dege nen, die bij de recente restauratie be trokken waren. Za. 25 jan. De Waal, Toneeluitvoering Toneelver. ,,'t Amateurtje". Di. 28 jan., Den Burg, Praatavond Ver. oudleerlingen. Wo. 29 jan. Den Burg, cabaretavond voor 't Nut. Februari Za. 1 febr., Den Burg, Toneeluitvoering Ver. Oudleerlingen landbouwschool. Wo. 5 febr., Den Burg, Texels jeugd mu siceert o.lv. Jan Visser Do. 6 febr. De Cocksdorp, ds. Mackaaij spreekt over zending in Indonesië en Nw Guinea. Vr. 7 febr., Den Burg, Uitvoering Kon. Texels Fanfarecorps Vr. 7 febr. Den Hoorn, Uitvoering Fan farekorps D.E.K. Za. 8 febr. De Cocksdorp, feestavond Soc. „De Vriendenkring". Za. 8 febr. Den Hoorn, Uitvoering Fan farekorps D.E.K. Di. 11 febr., Den Burg, Praatavond Ver. oudleerlingen. Za. 15 febr., Den Burg, Uitvoering Kon. Texels Fanfarecorps Do. 27 febr., Den Burg, Nutsavond. Maart. Za. 1 mrt., Den Burg, familie-avond Alg. Texelse Middenstandsvereniging. Ma. 3 mrt., De Cocksdorp, Minister Suurhoff spreekt voor P. v.d. A. Di. 4 mrt., Den Burg, VPRO-avond. Di. 4 mrt., Den Burg, Prov. lezingwed strijd Ver. Oudleerlingen. Do. 13 mrt., Den Burg, Jeugd- en avond- optreden Scapino-Ballet. Vr. 14 mrt., Den Burg, Jeugdoptreden Scapino-Ballet. Di. 19 mrt., Den Burg, Sparavond. wo. 19 mrt., Den Burg, Sparavond. Za. 22 mrt., Oosterend, lezing en film over visserijmethoden in andere landen. April. Di. 15 april, Den Burg, optreden Bert Brugmans Marionettentheater met „De Parelvissers van Bizet" voor Vrouwen bond N.V.V. Do. 17 april, Den Burg, Jeugdconcert door het Haags Piano Trio. Men wordt verzocht wijzigingen aanvullingen van deze lijst zo spoedig mogelijk door te geven. Dit kan schrif telijk of telefonisch geschieden (tel. Den Burg, tel. 21 of 300) U bewijst er andere verenigingen een dienst mee, als U Uw data zo spoedig mogelijk doorgeeft. Voor schriftelijke opgaven zijn koste loos kaarten verkrijgbaar bij de secre taris van de culturele raad, p.a. Raadhuis Wilt U bij het bepalen van een datum voor een bepaalde activiteit zoveel moge lijk rekening houden met de activiteiten van andere verenigingen. Hierdoor wordt ongewilde onderlinge concurrentie van verschillende verenigingen voorkomen DIENSTPLICHT Uitspraken inzake vrijstelling De Burgemeester van Texel brengt ter algemene kennis, dat de Minister van Oorlog omtrent vrijstelling van dienst als gewoon dienstplichtige de volgende uitspraken heeft gedaan- Albert Jan Vlas, lichting 1951, met ingang van 1 januari 1958 voorgoed vrijstelling wegens aanwezigheid van een bijzonder geval, bij beschikking van november 1957, nr. 34.03.08.415, Gerard Eelman, lichting 1957, met ingang van 7 februari 1958 voor jaar vrijstelling wegens aanwezigheic van een bijzonder geval, bij beschikkinj van 18 december 1957, nr. 37.01.25.097. Tegen elke omtrent vrijstelling gedane uitspraak kan iedere belang hebbende uiterlijk de tiende dag nfi de dag waarop de uitspraak ter algemene kennis is gebracht, in be roep komen Indien de ingeschrevene, wie de uitspraak geHt, buiten Neder land verblijft, kan. voor zover het doo: deze in te stellen beroep betreft, mei overschrijding van de termijn van tier dagen genoegen worden genomen. Zo lang omtrent zodanige overschrijdinj geen beslissing is genomen, wordt uitspraak na het verloop van de termijl van tien dagen als onherroepelijk he schouwd Het tot Hare Majesteit de Koningin t richten beroepschrift moet met redenei omkleed zijn en worden ingeleverd afd militaire zaken van de secretarie de zer eemeente. De Koningin beslist op het beroep bi een met redenen omkleed besluit, nada de raad van state is gehoord. Texel, 3 januari 1958. De burgemeester voornoemd, C. DE KONING. feuilleton door H. Westenberg 18. Maar dat moeder zo'n drukte maakt over de familie Brackwieser, daar moet iets achter zitten. Maar wat? En zal hij er toch maar niet stille tjes naar toe gaan? Niet om die boot. Die boot kan hem al niets meer sche len! Maar om er achter te komen, wat die mensen eigenlijk zijn moeder ge daan daarom alleen De hele verdere avond vreest Joa chim, dat zijn moeder hem zal laten beloven, dat hij niet naar de familie Brackwieser toe zal gaan. Maar Helga laat hem niets beloven. Zij vertrouwt haar jongen. ALS DE EERSTE schaduwen van de avond over Cairo dalen, als van honder den minaretten de gelovigen tot het ge bed worden opgeroepen, als van de ho telterrassen de booglampen opflikkeren en op het plein bij de opera de auto in lange files voortschuiven, dan begint in het Eskebije-park de openluchtbioscoop. Midden tussen hoge bomen, geurende Eukaliptus en zwaarbladerige ahornbo men wordt een reusachtig doek gespan nen en daarvoor krioelt in een bonte mengeling het volk van Cairo. Frans sprekende vrouwen uit de kleine burger stand, de kinderwagens voortduwend, werklieden van allerlei nationaliteiten, zwartogige Arabieren, de witte burnoes statig om de brede schouders gedra peerd, Turken met kromme benen in wijde broeken, sierlijke vrouwen uit de Levant, Arabische studenten met het insigne van de Adzarmoskee op de witte kleding, toeristen van allerlei nationali teiten, met fototoestellen aan de schou der bengelend, Franse handelsreizigers met gladgekamde haren en costuums naar de laatste mode. En daar tussen in, schreeuwend en joelend, over de tuin stoelen klauterend en vallend, massa's kinderen van alle rassen. Vandaag is de drukte al bijzonder groot want er zal een nieuwe vliegersfilm worden gedraaid. Dat trekt vooral de kinderenen het wordt pas rustig, als daar op het doek de twee dappere vliegers een teder afscheid van hun verloofden hebben genomen en in hun machines opstijgen. Het knetterend geraas van de motoren vermengt zich realistisch met het ge toeter van autosignalen en 't geschreeuw van krantenventers in de naastbijzijnde straat die slechts door een ijzeren hek van het park gescheiden is. Alsof je op het vliegveld was aenkt René Brackwieser en leunt met een zucht van plezier achterover op zijn wankel ijzeren parkstoeltje. Hij zit op de laatste rij. Naast hem en achter hem is een geweldig gedrang van de velen, die helemaal geen stoel meer hebben kunnen bemachtigen, ja, het is niet eenvoudig het uitzicht vrij te houden en op te passen, dat niemand voor je heen dringt en zodoende het hele uitzicht be lemmert! Die kleine Arabieren zijn er bijzonder handig in, om zich tussen de stoeltjes in te werken; voor je er op verdacht bent, zit zo'n bruine rakker naast je en duwt je haast van je stoel. Plotseling, juist op het ogenblik dat de twee vliegers in gevecht geraken met een onbekende vijand en als gieren in de lucht rondzwaaien voelt hij dat hij op zijn schouder wordt getikt. Als hij opkijkt ziet hij een kleine, blonde jongen naast zich staan; hij heeft de pet van de Franse school op. Leen mij een hoekje van je stoel, zegt hij zacht. Ik heb mijn voet een beetje verzwikt bij de gymnastiek René Brackwieser aarzelt, hij houdt niet van deze manier van aanpappen. Maar de jongen is al op het hoekje van de stoel geschoven en René kan niet anders doen dan een beetje plaats ma ken. Dank je, zegt de blonde jongen. Maar René doet alsof hij dat niet hoort en geeft zijn volle aandacht aan het witte doek, waarop zich de meest interessante dingen afspelen; 't snoezige blonde meisje schiet vanuit een citadel op de vijandige vliegenier, maar in zijn val sleurt hij de Amerikaan mee en samen storten zij nu op ontzettende manier naar beneden, terwijl de derde wanho pig over hen heen cirkelt. Waarom heeft hij geen parachute, schreeuwt René ontzet. Komt nog wel, stelt de andere jon gen hem gerust. En werkelijk, nu zoekt de gewonde vijand in zijn brandende machine naar iets Dat haalt hij niet meer, fluistert René n spanning. Maar de ander geeft hem een bemoedigende duw: Zeg, als ze nu alle twee zouden doodvallen, zou de film al afgelopen zijn en er komen nog vier bedrijven René kijkt hem over zijn schouder heen aan. Ja, zegt hij kleintjes en begint te lachen. Intussen worden de verwikkelingen in de film steeds dramatischer. De motor van de derde vliegenier weigert plotse ling. Misschien zal hij ook nog naar be neden storten en zullen de twee blonde meisjes met de prachtige krullen en de stralenkrans van lange zijdeachtige wimpers zich wenend over hun veron gelukte helden buigen. Ja, en in vredes naam, wat is dat nu weer? Terwijl de derde vliegmachine in zweefvlucht naar beneden glijdt, daalt uit de tweede ja ger de vliegenier met de parachute en het is niet te gelovenals er nu geen wonder gebeurt, trekt de derde machi ne in haar val de parachute nog mee naar beneden Het publiek leeft in ademloze span ning mee. De dikke Franse vrouw, die naast René zit, laat haar kind bijna van haar schoot vallen en de jongeman op de rij voor hem wrijft zenuwachtig met zijn zakdoek door zijn hals. Ook René wil zich niet laten kennen. Je moet altijd maar bedenken, het is toch niets anders dan een film, zegt de stem naast hem. Ja, natuurlijk, antwoordt René, het is maar een film. En niet eens ao'n bijzonder goede, fluistert de ander terug. Plotseling geeft de blonde jongen zij buurman een heftige stoot in de zij: Kijk eens even, daar gapt er eentje! Waar, René kan met moeite zij ogen van het doek afwenden. Twee rijen voor ons! en de blond bukt zich om beter tussen de mensc door te kunnen zien. Nu bukt René zich ook. Werkelijk, daar zit een goedgeklec dame, haar grote handtas bengelt aa haar arm en juist op dit ogenblik, ond( de ogen van de twee knapen, grijpt smalle donkere hand van een jonj Arabier in de reeds geopende tas komt voorzichtig weer tevoorschijn m een portemonnaie er in. Op het witte doek scheert de eersl vliegmachine juist over de grond, waarrij zij onmiddellijk in vlammen opgaat. publiek rilt, 'n donkere vrouw schreeu^ luidj Vooruit, we gaan die kerel achted na! zegt de blonde jongen voortvarend-! Maar we komen hier immers ni^ uit! stribbelt René tegen. Maar de blonde is al opgestaan t. dringt door de mensen heen en wenktj Onzin, kom! Wordt vervolgd S.V.O.-nieuws Deze week was er geen voetbal do( afgelasting door de Bond. A.s. zond! gaan we naar WGW, vertrek boot h» twaalf.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1958 | | pagina 4