De Hervormde Kerk van Den Hoorn
Jo of René
Dank zij restauratie
werd fraai monument
behouden
Het gerestaureerde kerkje
van Den Hoorn kan weer
eeuwen mee.
De grote dagen zijn al weer voorbij:
het grondig gerestaureerde kerkje van
Den Hoorn is na de officiële overdracht
en de plechtige inwijding weer een kerk
zonder-meer geworden. Kerk-zonder-
meer, dus iets geweldigs! Aan de andere
kant voor sommigen (helaas) een monu
ment-zonder-meer. Hoe dan ook, voor
kerkelijken en buiten-kerkelijken is dit
gebouw behouden. Iedere zondag met
een enkele uitzondering op deze gang
bare regel zal er de godsdienstoefening
worden gehouden. Iedere zondag zal de
eeuwenoude klok haar welluidende stem
over dorp en wijde omgeving doen horen
en oproepen tot samenkomst. Iedere zo
mer zullen de toeristen hun camera's op
het slanke torentje richten om het plaatje
als souvenir over de plas te kunnen voe
ren.
Over de overdracht en inwijding heb
ben wij eind december reeds uitvoerig
mogen schrijven, maar er was jammer-
genoeg geen ruimte toen om ook iets
van de restauratie zelf te zeggen. Wel, dit
is op bewonderenswaardige wijze uitge
voerd, bewonderenswaardig vooral om
dat het gebouw al zo ver heen was. Als
maar waren de herstelwerkzaamheden
naar latere periode verschoven; had ds.
Wesseldijk zijn zin gekregen, had ds. Van
Boven in minder gunstige periode aan
Den Hoorn gestaan, ongetwijfeld was de
tand des tijds eerder een halt toege
roepen.
Architect C. W. Royaards uit Bergen
heeft ook aan dit gebouw weer zijn talent
NIEUWE AVONTUREN VAN PIMBA
„Ik slaag krijg als ik de touwen
doorsnijd' sprak de indianenjongen
Kleine nikkerjongen, kleine nikker
jongen! Pimba wordt wakker en ziet
een Indiaantje bij hem zitten. Het kerel
tje is even groot als hij. Waarom jij ge
bonden? Wat jij gedaan? Jij morgen aan
paal? Het is nog nacht. Hij kan me hel
pen, denkt Pimba plotseling. Snij de
touwen door, zegt Pimba, toe, vlug! Ik
niet durven, zegt het jongetje. Ik slaag
krijgen van papa. Jij vertellen, wat jij
gedaan! En Pimba vertelt. Ik was op een
kaperschip. Ik luisterde een gesprek af.
Ik hoorde dat de rovers jullie wilden
overvallen. Toen heb ik het schip op de
rotsen laten lopen en ben naar de kust
geroeid om jullie te waarschuwen. Maar
het opperhoofd gelooft mij niet. Morgen
moet ik aan de paal. Toe, vertel jij het
hem nog eens'. Ik wil niet aan de paal,
ik wil naar huis. O, wat verschrikkelijk
zegt het Indianenjongetje. Ik zal hem
zeggen. Jij niet aan paal. En weg was hij
kunnen bewijzen, terwijl het restauratie-
bedrijf van de fa. gebrs. De Graaf en A.
Boon uit Enkhuizen zich ook hier groot
meesters op dit exclusieve terrein heeft
mogen tonen. Sommigen in Den Hoorn
hebben wel gezegd, dat het zo verschrik
kelijk lang heeft geduurd", maar een
muur restaureren is nog weer iets anders
dan een muur metselen en een toren weer
betrouwbaar maken is nog weer even
moeilijker dan een complete toren op
richten. Bovendien had men te gehoor
zamen aan een stijl uit vervlogen tijden
En dan met te vergeten de vele tegen-
vallertjes: Op 25 mei schreven wij dat
de werkzaamheden ongeveer anderhalf
jaar in beslag zouden nemen, maar toen
men eenmaal aan het restaureren en
wegbreken was geslagen, bleek de restau
ratie veel grondiger te moeten geschie
den dan men aanvankelijk had verwacht,
De tand des tijds had het gebouw ern
stiger aangepakt dan men verwacht had.
Zodoende is het thans ruim twee-en-een-
half jaar geleden, dat de restauratie
werd begonnen. Dit had mede tot gevolg,
dat de oorspronkelijke begroting niet
sluit, daar zijn al enige tienduizenden
guldens bijgekomen. Dit neemt niet weg,
dat men vol goede moed voortging, ver
trouwend op steun van overheid, eigen
gemeente en „vrienden van Texel". Op
31 juli van dit jaar vertelde ds. Van
Rhijn ons, datöde „kas" nog Jang niet
klopte, maar dat de opwekking om mee
te helpen bouwen weerklank vond. In
de allereerste plaats uiteraard in Den
Hoorn en omgeving zelf, want de dorps
genoten en zij die tot wijk H. behoren,
hadden toen reeds het indrukwekkende
bedrag bijeengebracht van 33.000,tot
34.000,Niet alleen de bewoners van
Den Hoorn zijn verheugd over de restau
ratie van hun kerkje, het is de trots van
heel Texel als één van de fraaiste, zo niet
het allerfraaiste bouwwerk van ons
eiland, dat wel zeer arm aan monumen
tale gebouwen is.
De 21ste december van het jaar 1957 is
voor Den Hoorn van historische beteke
nis geworden, er was intense vreugde om
hetgeen tot stand was gekomen. Dit i:
bereikt dank zij een voorbeeldige, eens
gezinde samenwerking. Wij hebben dit
onlangs nog weer gezien, toen vrijwilli
gers bii de kerk bijeen gekomen waren
om de egalisatiewerkzaamheden voort te
zetten. Verscheidene personen werkten
met enthousiasme aan de effening van
het terrein, aan het talud van een nieuw
pad, dat in de richting van het dorp zou
voeren, de zichtbare verbinding tussen
kerk en dorp.
Doorgaans vinden wij de kerken in het
centrum van een dorp of stad, maar zo
als bekend is Den Hoorn tijdens de ach
teruitgang van de loodsdiensten ver
kleind waardoor de kerk aan de rand
van het dorp kwam te staan of omge
keerd, zo ge wilt. Dit was echter slechts
het gevolg van een stedebouwkundige
wijziging: in feite en dat heeft de
recente geschiedenis toch wel duidelijk
aangetoond staan kerk en evangelie
nog steeds midden in het dorp, wordt zij
beleden als het enige richtsnoer in 's
mensen bes\aan. Daarom heeft men zich
zoveel inspanning willen getroosten ten
behoeve van de kerk: het huis van God,
uit Wien, door Wien en tot Wien alle
dingen zijn.
Zeer groot is het verschil tussen het
kerkje zoals het er vóór 8 mei 1955 uit
zag en het thans gerestaureerde godshuis.
Ja, de restauratie was zeer dringend ge
worden. Muren en balken waren totaal
ondermijnd, haveloos waren dak en toren.
Het was maar goed dat zoveel vierkante
meters klimop de lelijke plekken aan het
oog onttrokken. Dan was er de „nieuwe"
Oostgevel, die verre van pittoresque aan
deed en natuurlijk wilde men ook de
dichtgemetselde ramen weer aanbrengen.
Voorts heeft men terecht gemeend, dat
de oorspronkelijke ingang weer gebruikt
moest worden. Een zeer fraaie, eiken
deur vindt ge thans aan de voet van de
blinkend witte torenzuilen. Zeer belang
rijk was ook de vernieuwing van het dak,
dat foei-lelijk was door de lichtgrijs ge
schilderde beschieting. Slaat U het oog
op en ziet U eens naar hetgeen daarvoor
in de plaats in gekomen: fraai eikenhout
met smaakvolle versieringen, uitgevoerd
door de heer P. van Heerwaarden van de
fa. J. J. Vonk, Den Burg.
Wij hebben hem ijverig bezig gezien
met het aanbrengen van marmerwerk op
de sierbalken onder orgel en „kraak".
Ook de meer in het oog vallende Tos-
caanse zuilen zijn gemarmerd. Een tijd
rovend werk, dat bovendien groot vak
manschap vereist.
De schilders hebben de laatste weken
lange dagen moeten maken. Zij trouwens
niet alleen: de hoofduitvoerder, de heer
Wolbers, is onderhand ook hecht met dit
zo dankbare werk vergroeid geraakt.
Wij vernamen, dat het orgel, dat na gede
monteerd te zijn, jarenlang een groot
deel van de zolder van de voormalige
kaasfabriek in beslag had genomen, dit
jaar juist honderd jaar geleden gebouwd
werd. Al bij de eerste akkoorden mocht
men constateren, dat de orgelbouwers
met hun werk alle eer hebben ingelegd.
Reeds vroeger werd beweerd, dat dit
orgel het mooiste geluid produceerde van
alle orgels van Texel.
Een bijzonder woord ook voor de wijze
waarop de geheel vernieuwde kerke-
kamer is gebouwd. Zoals bekend had
men een jaar of dertig geleden een nieu
we consistoriekamer gebouwd naar de
toen gangbare stijl. Dit misverstand be
hoort gelukkig tot het verleden: U vindt
er een gebouwtje, dat ook qua stijl geheel
bij het kerkje aansluit. In de kerkekamer
in een schouw aangebracht waarvan de
oud-Hollandse steentjes welwillend ter
beschikking zijn gesteld door het gemeen
tebestuur. Ze zijn afkomstig uit een oud
woonhuis aan het Kerkplein te Ooster
end. Texels Museum zorgde voor een
bijpassende kachel.
Tot de velen, die zeer dankbaar zijn,
dat dit werk voltooid is, behoort in de
eerste plaats ds. C. H. van Rhijn, die zich
gesteund door de Kerkeraad met hart en
ziel aan dit programma gewijd heeft.
Als gezegd: dank zij eendrachtige sa
menwerking kon men tot dit prachtige
resultaat komen. Financiëel gezien is men
er nog niet, maar wie twijfelt aan de
goede afwikkeling daarvan?!
Toen de commissaris der Koningin in
de provincie Noordholland, dr. M. J.
Prinsen, op 15 mei van het jaar 1956 een
steen zou inmetselen, die een symbool zou
zijn van de financiële steun, welke bij
ae restauratie werd ondervongen van de
zijde van de „vrienden van Texel", woon
achtig aan het Vasteland, hield de com
missaris een rede, die getuigde van de
warme bewondering voor het restaura
tiewerk. Dr. Prinsen merkte toen op:
Dit kerkje heeft reeds een eerbied
waardige geschiedenis achter de rug en
een belangrijke rol gespeeld bij de ont
wikkeling van het kerkelijk leven van
Texel. Was er in Den Hoorn reeds in
1409 een doopkapel, na 1425 is er sprake
van een volledige kerk. Wij staan hier
dus naast een tijdgenoot van Jacoba van
Beieren. Dit gebouw is gesticht in een
voor ons land veelbewogen periode en
ook nadien zal het temidden van een
wisselende wereld steeds een middelpunt
zijn geweest van het geestelijk leven te
Den Hoorn. In tijden van voorspoed, ik
denk b.v. aan de ook voor Den Hoorn
zo bijzonder gelukkige gouden eeuw, en
van neergang heeft de kerkklok de be
woners geroepen, de loodsen en vissers
van voorheen, zowel als de landrpan en
de vakantiegangers van thans. Alle fak-
toren, die er toe hebben geleid, dat het
godsdienstig leven minder een centrale
plaats inneemt dan vroeger, hebben ook
DE ESPERANTO-PERS
Het eerste blad in het Esperanto ver
scheen op 1 september 1889. Sindsdien
verschenen er en verschijnen er nog
steeds honderden verschillende bladen en
tijdschriften. De voornaamste tegenwoor
dig verschijnende periodieken zijn „Espe
ranto", Heraldo de Esperanto", „Scienca
Revuo", „Norda Prismo", „Internacia
Pedagogia Revuo", „La Nica Literatura
Revuo", „La Praktiko", „Sennaciulo",
„Esperantologio", „Medicina Revuo",
„Sennacieca Revuo", „La Suda Stelo".
De Esperanto-bladen en -tijdschriften
worden in alle delen van de wereld uit
gegeven.
Bovendien zijn er ongeveer 80 weten
schappelijke en vakbladen die artikelen
of uittreksels in het Esperanto opnemen.
PUBLIKATIE VAN REEDS
VASTGESTELDE DATA VOOR
UITVOERINGEN, VERGADERINGEN
Januari
Di., 14 jan. Den Burg, Ir. Jorritsma
spreekt voor Coöp. Aankoopvereniging.
Di. 14 jan., De Cocksdorp, Pastoor v.d.
Klein spreekt voor dorpscommissie.
Wo. 15 jan. Den Burg, Jongerenavond
ezamenlijke landbouwcoöperaties.
Vr. 17 jan. Den Burg, Revue Gymna-
stiekver. „Texel".
Za. 18 jan. Den Burg, Revue Gymna-
stiekver. „Texel".
Za. 18 jan. De Waal, Toneelvoorstelling
't Amateurtje.
Za. 18 jan., De Cocksdorp, Toneeluitvoe
ring SVC.
Ma. 20 jan. De Koog, Ouderavond Lu-
bertischool.
Di. 21 jan. Zuid-Eierland, Ouderavond
o.l. school.
Wo. 22 jan. Midden-Eierland, Forum
avond in o.l. school.
Do. 23 jan. Den Hoorn, Ouderavond Jan
Drij verschool.
Do. 23 jan., Den Burg, optreden gezel
schap „Tetman de Vries" voor Fryske
Krite.
Vr. 24 jan., Den Burg, Jeugdconcert door
Leo Rommerts.
Za. 25 jan., Den Burg, Toneeluitvoering
Ver. oudleerlingen landbouwschool
Texel niet onberoerd gelaten. De buiten
kerkelijkheid heeft ook dit eiland aan
getast, getuige het feit, dat blijkens de
gegevens van de volkstelling van 1947
helaas 17 procent van de Texelaren niet
bij een kerkgenootschap was aangesloten.
Reden temeer om ons erover te verheu
gen, wanneer blijkt, dat gelukkig velen
behoefte hadden uiting te geven aan hun
sterke aanhankelijkheid aan de kerk en
te getuigen van de waarde en betekenis
van hun geloof voor hun leven.
Ik heb dan ook met vreugde vernomen,
dat uw gemeente verhoudingsgewijs in
zulk een ruime mate ook zelf heeft wil
len bijdragen aan de restauratiekosten
van deze kerk. Hierdoor wordt het beste
bewijs geleverd, dat uw gemeenschap
leeft. Bijdragen van overheidswege mo
gen alleen reeds uit een oogpunt van
monumentenzorg gewettigd zijn, niemand
die dit kerkje kent, zal dit durven ont
kennen, zowel vanwege de architectoni
sche schoonheid van het gebouw zelf als
door de bijzondere accentuering van het
dorpsbeeld als geheel, wanneer een der
gelijk monument niet een levende func
tie in de dorpsgemeenschap zou blijken
te vervullen, dan zou Den Hoorn wel een
monument behouden hebben, maar te
vens een kerk hebben verloren.
Wel, wij kunnen niet anders dan ge
loven, dat de leden van de Hervormde
gemeente van Den Hoorn leden zijn van
een strijdende en dus levende kerk, van
een gemeenschap-met-God. Hiertoe heeft
men, ten eerste om praktische redenen,
een kerkgebouw nodig. Dat kerkgebouw
mogen wij als Gods Huis beschouwen,
waar de gelovigen bijeenkomen om te
luisteren naar hetgeen God te zeggen
heeft. Uiteraard doet het er helemaal
niet toe of het bedehuis ook architecto
nisch volledig verantwoord is, het gaat
er om, dat de mens, geschapen naar Zijn
beeld, wil luisteren naar de opdracht, die
God hem geeft. Maar ook in de bouw
kunst kan God worden verheerlijkt en
daarin is de bouwmeester van de Hoorn
der kerk toch wel bijzonder goed ge
slaagd, ja een complement voor al dege
nen, die bij de recente restauratie be
trokken waren.
Za. 25 jan. De Waal, Toneeluitvoering
Toneelver. ,,'t Amateurtje".
Di. 28 jan., Den Burg, Praatavond Ver.
oudleerlingen.
Wo. 29 jan. Den Burg, cabaretavond voor
't Nut.
Februari
Za. 1 febr., Den Burg, Toneeluitvoering
Ver. Oudleerlingen landbouwschool.
Wo. 5 febr., Den Burg, Texels jeugd mu
siceert o.lv. Jan Visser
Do. 6 febr. De Cocksdorp, ds. Mackaaij
spreekt over zending in Indonesië en Nw
Guinea.
Vr. 7 febr., Den Burg, Uitvoering Kon.
Texels Fanfarecorps
Vr. 7 febr. Den Hoorn, Uitvoering Fan
farekorps D.E.K.
Za. 8 febr. De Cocksdorp, feestavond Soc.
„De Vriendenkring".
Za. 8 febr. Den Hoorn, Uitvoering Fan
farekorps D.E.K.
Di. 11 febr., Den Burg, Praatavond Ver.
oudleerlingen.
Za. 15 febr., Den Burg, Uitvoering Kon.
Texels Fanfarecorps
Do. 27 febr., Den Burg, Nutsavond.
Maart.
Za. 1 mrt., Den Burg, familie-avond Alg.
Texelse Middenstandsvereniging.
Ma. 3 mrt., De Cocksdorp, Minister
Suurhoff spreekt voor P. v.d. A.
Di. 4 mrt., Den Burg, VPRO-avond.
Di. 4 mrt., Den Burg, Prov. lezingwed
strijd Ver. Oudleerlingen.
Do. 13 mrt., Den Burg, Jeugd- en avond-
optreden Scapino-Ballet.
Vr. 14 mrt., Den Burg, Jeugdoptreden
Scapino-Ballet.
Di. 19 mrt., Den Burg, Sparavond.
wo. 19 mrt., Den Burg, Sparavond.
Za. 22 mrt., Oosterend, lezing en film
over visserijmethoden in andere landen.
April.
Di. 15 april, Den Burg, optreden Bert
Brugmans Marionettentheater met „De
Parelvissers van Bizet" voor Vrouwen
bond N.V.V.
Do. 17 april, Den Burg, Jeugdconcert
door het Haags Piano Trio.
Men wordt verzocht wijzigingen
aanvullingen van deze lijst zo spoedig
mogelijk door te geven. Dit kan schrif
telijk of telefonisch geschieden (tel. Den
Burg, tel. 21 of 300) U bewijst er andere
verenigingen een dienst mee, als U Uw
data zo spoedig mogelijk doorgeeft.
Voor schriftelijke opgaven zijn koste
loos kaarten verkrijgbaar bij de secre
taris van de culturele raad, p.a. Raadhuis
Wilt U bij het bepalen van een datum
voor een bepaalde activiteit zoveel moge
lijk rekening houden met de activiteiten
van andere verenigingen. Hierdoor wordt
ongewilde onderlinge concurrentie van
verschillende verenigingen voorkomen
DIENSTPLICHT
Uitspraken inzake vrijstelling
De Burgemeester van Texel brengt
ter algemene kennis, dat de Minister van
Oorlog omtrent vrijstelling van dienst
als gewoon dienstplichtige de volgende
uitspraken heeft gedaan-
Albert Jan Vlas, lichting 1951,
met ingang van 1 januari 1958 voorgoed
vrijstelling wegens aanwezigheid van een
bijzonder geval, bij beschikking van
november 1957, nr. 34.03.08.415,
Gerard Eelman, lichting 1957,
met ingang van 7 februari 1958 voor
jaar vrijstelling wegens aanwezigheic
van een bijzonder geval, bij beschikkinj
van 18 december 1957, nr. 37.01.25.097.
Tegen elke omtrent vrijstelling
gedane uitspraak kan iedere belang
hebbende uiterlijk de tiende dag nfi
de dag waarop de uitspraak ter
algemene kennis is gebracht, in be
roep komen Indien de ingeschrevene,
wie de uitspraak geHt, buiten Neder
land verblijft, kan. voor zover het doo:
deze in te stellen beroep betreft, mei
overschrijding van de termijn van tier
dagen genoegen worden genomen. Zo
lang omtrent zodanige overschrijdinj
geen beslissing is genomen, wordt
uitspraak na het verloop van de termijl
van tien dagen als onherroepelijk he
schouwd
Het tot Hare Majesteit de Koningin t
richten beroepschrift moet met redenei
omkleed zijn en worden ingeleverd
afd militaire zaken van de secretarie de
zer eemeente.
De Koningin beslist op het beroep bi
een met redenen omkleed besluit, nada
de raad van state is gehoord.
Texel, 3 januari 1958.
De burgemeester voornoemd,
C. DE KONING.
feuilleton
door H. Westenberg
18. Maar dat moeder zo'n drukte
maakt over de familie Brackwieser,
daar moet iets achter zitten. Maar
wat?
En zal hij er toch maar niet stille
tjes naar toe gaan? Niet om die boot.
Die boot kan hem al niets meer sche
len! Maar om er achter te komen, wat
die mensen eigenlijk zijn moeder ge
daan daarom alleen
De hele verdere avond vreest Joa
chim, dat zijn moeder hem zal laten
beloven, dat hij niet naar de familie
Brackwieser toe zal gaan.
Maar Helga laat hem niets beloven.
Zij vertrouwt haar jongen.
ALS DE EERSTE schaduwen van de
avond over Cairo dalen, als van honder
den minaretten de gelovigen tot het ge
bed worden opgeroepen, als van de ho
telterrassen de booglampen opflikkeren
en op het plein bij de opera de auto in
lange files voortschuiven, dan begint in
het Eskebije-park de openluchtbioscoop.
Midden tussen hoge bomen, geurende
Eukaliptus en zwaarbladerige ahornbo
men wordt een reusachtig doek gespan
nen en daarvoor krioelt in een bonte
mengeling het volk van Cairo. Frans
sprekende vrouwen uit de kleine burger
stand, de kinderwagens voortduwend,
werklieden van allerlei nationaliteiten,
zwartogige Arabieren, de witte burnoes
statig om de brede schouders gedra
peerd, Turken met kromme benen in
wijde broeken, sierlijke vrouwen uit de
Levant, Arabische studenten met het
insigne van de Adzarmoskee op de witte
kleding, toeristen van allerlei nationali
teiten, met fototoestellen aan de schou
der bengelend, Franse handelsreizigers
met gladgekamde haren en costuums
naar de laatste mode. En daar tussen in,
schreeuwend en joelend, over de tuin
stoelen klauterend en vallend, massa's
kinderen van alle rassen.
Vandaag is de drukte al bijzonder groot
want er zal een nieuwe vliegersfilm
worden gedraaid. Dat trekt vooral de
kinderenen het wordt pas rustig,
als daar op het doek de twee dappere
vliegers een teder afscheid van hun
verloofden hebben genomen en in hun
machines opstijgen.
Het knetterend geraas van de motoren
vermengt zich realistisch met het ge
toeter van autosignalen en 't geschreeuw
van krantenventers in de naastbijzijnde
straat die slechts door een ijzeren hek
van het park gescheiden is.
Alsof je op het vliegveld was
aenkt René Brackwieser en leunt met
een zucht van plezier achterover op zijn
wankel ijzeren parkstoeltje. Hij zit op
de laatste rij. Naast hem en achter hem
is een geweldig gedrang van de velen,
die helemaal geen stoel meer hebben
kunnen bemachtigen, ja, het is niet
eenvoudig het uitzicht vrij te houden en
op te passen, dat niemand voor je heen
dringt en zodoende het hele uitzicht be
lemmert! Die kleine Arabieren zijn er
bijzonder handig in, om zich tussen de
stoeltjes in te werken; voor je er op
verdacht bent, zit zo'n bruine rakker
naast je en duwt je haast van je stoel.
Plotseling, juist op het ogenblik dat
de twee vliegers in gevecht geraken
met een onbekende vijand en als gieren
in de lucht rondzwaaien voelt hij dat
hij op zijn schouder wordt getikt. Als
hij opkijkt ziet hij een kleine, blonde
jongen naast zich staan; hij heeft de
pet van de Franse school op.
Leen mij een hoekje van je stoel,
zegt hij zacht. Ik heb mijn voet een
beetje verzwikt bij de gymnastiek
René Brackwieser aarzelt, hij houdt
niet van deze manier van aanpappen.
Maar de jongen is al op het hoekje
van de stoel geschoven en René kan niet
anders doen dan een beetje plaats ma
ken.
Dank je, zegt de blonde jongen. Maar
René doet alsof hij dat niet hoort en
geeft zijn volle aandacht aan het witte
doek, waarop zich de meest interessante
dingen afspelen; 't snoezige blonde
meisje schiet vanuit een citadel op de
vijandige vliegenier, maar in zijn val
sleurt hij de Amerikaan mee en samen
storten zij nu op ontzettende manier
naar beneden, terwijl de derde wanho
pig over hen heen cirkelt.
Waarom heeft hij geen parachute,
schreeuwt René ontzet.
Komt nog wel, stelt de andere jon
gen hem gerust.
En werkelijk, nu zoekt de gewonde
vijand in zijn brandende machine naar
iets
Dat haalt hij niet meer, fluistert
René n spanning. Maar de ander geeft
hem een bemoedigende duw: Zeg, als ze
nu alle twee zouden doodvallen, zou de
film al afgelopen zijn en er komen nog
vier bedrijven
René kijkt hem over zijn schouder
heen aan. Ja, zegt hij kleintjes en begint
te lachen.
Intussen worden de verwikkelingen
in de film steeds dramatischer. De motor
van de derde vliegenier weigert plotse
ling. Misschien zal hij ook nog naar be
neden storten en zullen de twee blonde
meisjes met de prachtige krullen en de
stralenkrans van lange zijdeachtige
wimpers zich wenend over hun veron
gelukte helden buigen. Ja, en in vredes
naam, wat is dat nu weer? Terwijl de
derde vliegmachine in zweefvlucht naar
beneden glijdt, daalt uit de tweede ja
ger de vliegenier met de parachute en
het is niet te gelovenals er nu geen
wonder gebeurt, trekt de derde machi
ne in haar val de parachute nog mee
naar beneden
Het publiek leeft in ademloze span
ning mee. De dikke Franse vrouw, die
naast René zit, laat haar kind bijna
van haar schoot vallen en de jongeman
op de rij voor hem wrijft zenuwachtig
met zijn zakdoek door zijn hals.
Ook René wil zich niet laten kennen.
Je moet altijd maar bedenken, het
is toch niets anders dan een film, zegt
de stem naast hem.
Ja, natuurlijk, antwoordt René,
het is maar een film.
En niet eens ao'n bijzonder goede,
fluistert de ander terug.
Plotseling geeft de blonde jongen zij
buurman een heftige stoot in de zij:
Kijk eens even, daar gapt er eentje!
Waar, René kan met moeite zij
ogen van het doek afwenden.
Twee rijen voor ons! en de blond
bukt zich om beter tussen de mensc
door te kunnen zien.
Nu bukt René zich ook.
Werkelijk, daar zit een goedgeklec
dame, haar grote handtas bengelt aa
haar arm en juist op dit ogenblik, ond(
de ogen van de twee knapen, grijpt
smalle donkere hand van een jonj
Arabier in de reeds geopende tas
komt voorzichtig weer tevoorschijn m
een portemonnaie er in.
Op het witte doek scheert de eersl
vliegmachine juist over de grond, waarrij
zij onmiddellijk in vlammen opgaat.
publiek rilt, 'n donkere vrouw schreeu^
luidj
Vooruit, we gaan die kerel achted
na! zegt de blonde jongen voortvarend-!
Maar we komen hier immers ni^
uit! stribbelt René tegen.
Maar de blonde is al opgestaan t.
dringt door de mensen heen en wenktj
Onzin, kom!
Wordt vervolgd
S.V.O.-nieuws
Deze week was er geen voetbal do(
afgelasting door de Bond. A.s. zond!
gaan we naar WGW, vertrek boot h»
twaalf.