m
Fototoestellen
'^OROI,maakt Sneeuwwitjes wt"
Taxi Garage Reij
'n Cadeautje
Hier is uw adres vooi
„SHELL" BRANDSTOF OLIE
voor oliekachel of oliehaard
J. C. RAB
c. P. MOOJEN,
Geregelde bezorging. Prima service.
„SHELL" P K (pelrolei im-kwalih it)
is éérste kwaliteit
en voor al Uw drnkwe
Drukkerij Texelse Coura
H.H. Hotel- en Pensionhouders
Advertenties in binnen- en
buitenlandse bladen.
N.V. v/h Langeveld de Rooij
Jo of René
ONZE SPAARRENTE
IS WEER VERHOOGD
Cooj'. Boerenleenbank te Texel
over het volle tegoed
dagelijks opvraagbaar
TEXEL IN WINTERKLEED
glim --
3
Zo rras het op 13 februari 1954 aan de
Waddenzeedijk
Toen een dezer dagen de wereld ont
waakte bleek zij met een gloednieuw
winterkleed te zijn bedekt (nou ja, be
dekt.... hier en daar had dat kleed de
gewaagdheid van het Bikini-genre): er
was sneeuw gevallen bij een temperatuur,
die dicht bij het vriespunt lag. Voorzich
tig in het verkeer is nu dus de boodschap
▼ooral op de smallere wegen.
Krijgen wij een strenge winter? Blijft
het aangenaam winterweer? Ieder jaar
opnieuw een open vraag. In ieder geval
is het zo, dat we niet te vroeg mogen
juichen, wat die leeuwerik nu net wél
deed. Zo'n vogel kon wel eens diep be
drogen uitkomen, want het gebeurt maar
al te vaak, dat Koning Winter hier pas
laat ten tonele verschijnt. Dat is een
extra onaangename verrassing. (In de
ogen van de volwassenen natuurlijk,
want de jeugd kent nog geen andere
zorgen dan die van het scherp houden
der schaatsen en het gezanik om een dub
beltje (of meer) voor de koek- en zopie-
tent.
Onze geconserveerde jeugd, mogen wij
wel zeggen, want tegenwoordig gaat men
voor hen kunstmatige ijsbanen aanleg
gen. Vroeger zocht je als echte pionier
ergens een stukje onder water gelopen
land op. Of je bond op de Jan Ayesloot
aan de Waalderweg de schaatsen op met
het doel na een kilometerslange tocht
via het Kil van Kors List naar de Rog-
sloot te rijden. Een prachtige tocht was
dat. Ook kon je vanaf de Hoornderweg
op schaatsen naar Den Hoorn, of van De
Waal naar Oudeschild. Wij hebben dat
dikwijls gedaan. Misschien bieden de
nieuwe ruilverkavelingssloten ook weer
een mogelijkheid tot langere tochten.
Over zes dagen hebben wij februari al
weer te pakken, maar als U nagaat, dat
bijgaande foto, genomen ten zuiden van
Oudeschild, waar het ijs tegen en over de
dijk was gaan kruien, dat die foto ver
scheen in de Texelaar van 17 februari
1954, dan is toch wel bewezen, dat we er
nog lang niet zijn en in 1954 ook was
Texel twee dagen geïsoleerd en wel van
woensdagmiddag 10 februari tot vrijdag
middag 12 februari.
MAANDAG GEEN SPREEKUUR
Burgemeester C. de Koning houdt
maandag geen spreekuur.
CONSULTATIEBUREAU VOOR
ZUIGELINGEN
Woensdag 29 januari consultatiebureau
Het eerstvolgende consultatiebureau
zal worden gehouden op woensdag 29
januari a.s. De moeders van de buiten-
dorpen worden verwacht:
De Cocksdorp 1.15 uur; Oosterend 2.15
uur; Den Hoorn 3.15 uur; De Koog 4.15
MET DENEN OP
BRUIN VISSENVANGST
Artis' Persdienst heeft een bijzonder
zonnig verhaal verspreid over de bruin-
vissenvangst. Werd begin januari aan de
dagbladpers medegedeeld, dat de zeven
gevangen bruinvissen nog in een fjord
verblijvend inmiddels wel te zwak
zouden zijn geworden om nog op trans
port te worden gesteld (zie ons blad van
woensdag 8 januari j.l.), waarom besloten
werd de dieren te merken en dan weer
vrij te laten, thans wordt door Artis
bericht, dat de dieren in perfecte con
ditie zijn en reeds uit de hand eten.
Ook wordt gezegd, dat de bruinvissen
in Amerika met succes in het leven wor
den gehouden, terwijl drs. Dudok van
Heel, leider van de expeditie, al eerder
verklaard had, dat het „zeer moeilijk"
zal zijn de bruinvissen in gevangenschap
in het leven te houden.
„Marsvin, Marsvin!" riep de Deense
visser en met zijn in een dikke hand
schoen gestoken hand wees hij over het
ruwe water van de Kleine Belt, aldus
Artis' persdienst. Met het hoofd ge
baarde hij naar de Jange stok met het
zwarte vlaggetje, die in de boot lag. Wij
begrepen hem en even later wapperde
het signaal in de straffe wind. Het kleine
open bootje dreunde van golf op golf,
snel achter de „marsvins" oftewel bruin
vissen aan, die in een groep van onge
veer 15 stuks zich als regelmatig ver
deelde donkere, zwarte vlekken tussen
de golven en witte schuimkoppen afte
kenden. In de verte tuurde men op een
ander bootje plotseling met nog meer
belangstelling over het water. De vlag
had de vissers daar meegedeeld, dat er
bruinvissen in aantocht waren; bruinvis
sen, waarop nu al gedurende enkele
weken door Hollanders met de onmis
bare hulp van ervaren Deense vissers
wordt gejaagd. Gejaagd dan met dien
verstande, dat er geen ander wapen aan
te pas komt dan een aantal reusachtige
netten, die op strategische wijze zodanig
staan opgesteld, dat de dieren levend
kunnen worden gevangen en zichzelf niet
beschadigen.
Heel Denemarken leeft mee met de
Hollandse „Marsvin" jagers, die voor
verschillende wetenschappelijke doelein
den levende bruinvissen naar Nederland
willen overbrengen.
De Nederlandse Zoöloog W. H. Dudok
van Heel en de conservator van het
Texels Museum, de heer G. J. de Haan,
zijn met een aantal andere deskundigen
en belanghebbenden naar Teglgaard ge
trokken. De heer Dudok van Heel had
voor onderzoekingen betreffende het
gehoor van zeebewoners dringend be
hoefte aan levende bruinvissen. Tevoren
had hij onder meer reeds in Artis proe
ven genomen met zeeleeuwen, die zeer
goed waren verlopen, doch die niet ver
der konden worden voortgezet, omdat
Artis op deze onderzoekingen, waarbij de
zeeleeuwen moest worden gesepareerd,
niet was berekend.
Men heeft een aantal bruinvissen ge
vangen en in een groot, rond net met een
bodem van 16 m. doorsnede en 2V* m.
diep, ondergebracht. Drie bruinvissen,
naar Nederland gebracht, stierven echter
aan shock. Dit denkt men nu te kunnen
voorkomen door de dieren in net grote
net aan mensen te wennen door ze dage
lijks enige malen te voeren. Daarvoor
hebben de Deense vissers gezorgd tijdens
het kerstverblijf van de expeditieleden
in Holland. Bij hun terugkomst bleken de
NIEUWE AVONTUREN VAN PIMBA
gingen ze achter een cactus staan!
Kom mee, vlug, zegt Pimba en ze
verbergen zich achter een grote cactus.
Ze zien, dat de rovers langzaam in hun
richting komen. Kijk, zegt Pimba plot
seling tegen Woh, daar loopt die boots
man, die mijn ring heeft gestolen. Ik
geloof zelfs dat hij hem aan heeft. De
diamant zie ik glinsteren. De rovers
I zien er moe en afgemat uit. Ze gaan
I op het strand liggen om in de zon te
slapen. Dat is wat Pimba heeft ver
wacht. Hij fluistert Woh iets in het oor
j en samen sluipen ze, zich telkens ver
bergend achter de hoge cactussen. Ik
moet en zal mijn ring terug hebben,
denkt Pimba. Maar hoe? Moeten zij,
twee kleine jongens, al die rovers
overvallen? Dat kan natuurlijk niet.
Ze moeten het met een list proberen.
Woh bedenkt een plannetje. Doen!, zegt
Pimba, misschien lukt het, maar we
moeten dan hier niet blijven. Beter
kunnen we daar, achter die cactus gaan
staan. Ze sluipen erheen.
TWEE JEUGDCONCERTEN
A.s. vrijdag zullen in Hotel „De Oran
jeboom" een tweetal jeugdconcerten wor
den gegeven voor Texels rijpere jeugd,
onder auspiciën van de „Stichting Het
Schoolconcert".
Dit maal zal speciale aandacht worden
besteed aan de zangkunst. De bas-bariton
Leo Rommerts zal een programma bren
gen, hetwelk de jeugd afwisselend in
kontakt brengt met het volkslied, het
kunstlied en de ballade. De heer Rom
merts zal zich ten dele zelf op de guitaar
begeleiden; ten dele zal hij worden be
geleid door de Directeur van de Stich
ting Het Schoolconcert, de heer P.
Peynenborg. De concerten zullen aan
vangen om 1.30 uur en 2.45 uur. Ook
ouderen zullen tegen betaling van een
entree van 0,75 in de gelegenheid zijn,
zolang er plaatsruimte is, dit jeugdpro
gramma bij te wonen. De kaarten zijn
aan de zaal verkrijgbaar.
HINDERWET
Ter inzage legging verzoek om
vergunning
Burgemeester en wethouders van
Texel brengen ter openbare kennis, dat
ter secretarie dier gemeente ter inzage
ligt een van de vereiste bijlagen voor
zien verzoek om vergunning ingevolge
de hinderwet, van Esso Nederland N.V.
te 's-Gravenhage, tot het uitbreiden van
een ondergrondse petroleumbewaarplaats
met aftapinrichting in het perceel plaat
selijk gemerkt De Cocksdorp 19, ka
dastraal bekend gemeente Texel, sectie
A, nr. 3144.
Voor een ieder bestaat gelegenheid
schriftelijk bezwaren in te brengen bij
het gemeentebestuur tot uiterlijk 31 i
januari 1958.
Voorts heeft ieder de gelegenheid in
persoon of bij gemachtigde mondeling
bezwaren in te brengen in een openbare
zitting ten gemeentehuize op zaterdag
8 februari 1958 te 11 uur.
Zij, die niet in persoon of bij gemach
tigde op bovenbedoelde zitting zijn ver
schenen, zijn niet gerechtigd tot beroep.
Degenen echter, die tijdig schriftelijk
bezwaren hebben ingebracht en niet op
de zitting zijn verschenen, zijn wel tot
beroep gerechtigd, indien zij niet woon
achtig zijn in deze gemeente.
Texel, 21 januari 1958.
Burgemeester en wethouders voornoemd,
De Burgemeester, C. de Koning
De Secretaris. P. Beemsterboer
dieren nog in perfecte conditie te zijn.
Zij aten als wolven en stoorden zich in
het geheel niet meer aan de nabijheid
van bootjes of over het net hangende en
leunende mensen. Enige dagen geleden
heeft men de zes gevangen bruinvissen
al zo ver gekregen, dat zij dode vissen
uit de hand aannemen. Zodra komt nu
de vissersboot in de buurt, of de „mars
vins" steken dartelend de grappige kop
pen boven water, in afwachting van hun
(flinke) portie kabeljauw. Het is wel
zeker, dat deze aan vreemde omstandig
heden en mensen gewende dieren minder
snel „shock" zullen krijgen. Bovendien
heeft de heer Dudok van Heel nog een
middel, waardoor shock wellicht kan
worden onderdrukt, namelijk een injectie
in petto, die de dieren gedurende enkele
uren kalmeert.
Men wil trachten ongeveer 13 dieren
naar Nederland over te brengen. Het
grootste deel wordt dan gebruikt voor
wetenschappelijke onderzoekingen, ter
wijl de overige een plaatsje zullen krij
gen in een bassin bij het Texels Museum
en in het zogenaamde Robarium in Har
derwijk, waar ook het publiek ze t.z.t. te
zien zal krijgen.
In Amerika heeft men met soortgelijke
waterbewoners zeer veel succes. Zij
planten zich daar zelfs zeer geregeld in
gevangenschap voort! Belangrijk is ook,
dat de bruinvissen in Denemarken reeds
„op voer" staan, zoals dat heet. Op dood
voer zelfs.
BOOTDIENSTREGELING N.V. T.E.S.O.
geldig tot en met 28 februari 1958
Op werkdagen:
Van Texel: 5.20 7.40.12.10 15.00 18.10
Van Den Helder: 6.30 10.45 13.35 16.40
19.35
Op zon- en alg. erk. Chr. feestdagen:
Van Texel: 7.40 11.30 16.00 18.20
Van Den Helder: 10.30 12.45 17.10 19.35
W f DIN 81/#6
Voor een betere
PERMANENT
slaagt U zeker in
Oosterend!
Kapper Bakker, Tel. 203
Den Burg, Texel
Telefoon 333
voor groot of klein
Dan moet U immers
bij J. P. STAM zijn I
in Brandstoffen en Bouwmaterialen N.V
Kantoorstraat 10—12, Den Burg. Texel
Telefoon 42
LIJSTENMAKERIJ
Voor Uw lijsten naar de
„De Amateur",
Sluisdijkstr., Den Helder
Besteladres Texel:
Beatrixlaan 60, tel. 217.
Modern en klassiek.
Alle Verzekeringen
kunt U sluiten bij
Den Burg, Telef. 278
Vraagt vrijblijvend offerte
Ook voor financiering
Hypotheken
Wij verzorgen gaarne de plaatsing van
Tel II, Den Burg
feuilleton
d»«r H. Westenberg
21. „Als hij ons ziet", zegt Helga.
Maar Hans Eckhart hoort niet wat zij
zegt. Hij heeft zich voorovergebogen, zijn
handen gevouwen, zijn ellebogen op zijn
knie gelegd.
Zo blijft hij de jongen aanstaren.
„Werkelijk, sprekend Tom", mompelt hij
dan. En een weinig achteroverleunend:
„Nu begin ik Leotine te begrijpen...."
Helga springt verschrikt op. „Gelijkt
hij werkelijk zoveel op uw zwager?" Zij
drukt als in doodsangst haar beide han
den tegen haar mond. Nu zal ook deze
Hans Eckhart, die zij dacht, dat hij aan
haar kant zou staan, tegen haar partij
kiezen! Dan komt het er niet meer op
aan, of hij al dan niet de hele waarheid
weet! Nu is toch alles verloren!
Maar juist als zij wil beginnen te
spreken, kijkt Hans Eckhart haar aan.
In een oogopslag ziet hij, wat voor een
diepe indruk zijn opmerking op haar
heeft gemaakt en hoe zij met grote angst
ogen voor zich heen staart
„U moet mij eens een portret van Uw
man laten zien", zegt hij haastig, „en
ook van andere familieleden van U! Wij
moeten zien te ontdekken, op wie hij nog
meer lijkt! Want anders.Het is wer
kelijk bijna ongelooflijk! Je zou kunnen
aannemen, dat Tom, in jongere editie,
daar staat!"
Helga's ogen zwemmen in tranen. „Wij
moeten het zien te ontdekken.zegt
zij bitter. „Zo zeer voelt de familie
Brackwieser zich al aansprakelijk voor
mijn jongen, dat U over WIJ spreekt?"
Maar Hans kijkt haar heel verbaasd
aan. „Wat bedoelt zij? wat wil ze dan?
„Wij", zegt hij dan langzaam, „dat
zijn U en ik! Of had U dan gedacht, dat
ik nu met opgestreken zeilen naar mijn
zuster toe zou willen vliegen en er on
wrikbaar van overtuigd zijn, dat die
jongen een Brackwieser moet zijn? O,
nee! Ik wil niets anders dan juist mijn
zuster de overtuiging geven, dat, niette
genstaande de gelijkenis tussen uw jon
gen en mijn zwager Thomas frappant is,
hij daarom nog geen Brackwieser hoeft
te zijn!"
Nu schreit Helga werkelijk.
Zonder te weten, dat hij het doet,
streelt Hans Eckhart zachtjes haar arm.
„Ik moet naar huis", zegt Helga ein
delijk en veegt haar betraande gezicht af.
„Zou U de moed hebben, mij eens met
de jongen samen te brengen?" vraagt
Hans vriendelijk, „misschien is de gelij
kenis toch minder groot als ik hem eens
van dichtbij meemaak.
Met een ruk staat Helga op.
„Waarom vraagt u zo beleefd naar
dingen, die ik immers toch niet kan
voorkomen? Als ik het niet goed zou
vinden, zou het immers toch gebeuren,
omdat uw zuster hem niet met rusl laat
en hem allang heeft uitgenodigd bij haar
zoontje te komen. Onlangs heb ik hem
nog van zo'n bezoek kunnen afhouden en
voorlopig zal hij niet gaan, om mij
maar hoe lang zal dat nog kunnen duren?
Ook zo'n jongensziel is helaas niet on
omkoopbaar, als je er wat voor over
hebt!"
Dat klinkt zeer bitter. Hans Eckhart
voelt zich beschaamd om zijn zuster.
Waartoe is Leotine niet in staat onder de
ban van dit verschrikkelijke idee?
Zwijgend gaan zij naar buiten. De
jongen is intussen verdwenen. Zij lopen
tot Helga's huis zonder een woord te
spreken. Na staan ze tegenover elkaar en
Hans Eckhart draait zijn hoed door zijn
handen.
„Zoudt U mij op de hoogte willen
houden als mijn zuster iets van zich
horen laat?" vraagt hij deemoedig.
„Zou ik niettegenstaande alles
op uw vertrouwen mogen rekenen?"
Helga heeft het hoofd gebogen. Zij
aarzelt.
„Toe", is alles wat Hans zegt, maar
zijn mond beeft enigszins.
Helga slaat haar ogen neer. Nu knikt
ze en geeft hem een hand. Een ogenblik
kijken zij elkaar aan, Hans Eckhart's
groengrauwe ogen rusten in de hare, die
nog donkerder zijn dan anders door haar
tranen.
„Ik kom gauw bij U terug, ik zal U
helpen", zegt hij eenvoudig.
Dan maakt Helga haar hand, die hij
nog vasthoudt, haastig los en loopt vlug
weg of zij ergens bang voor was
„WEET U HELEMAAL niets per
soonlijks van haar? Dat wij haar op de
een of andere manier....?" met een
handbeweging voltooit de advocaat zijn
zin.
Het onsympathieke glimlachje van de
advocaat kan Leotine niet goed verdra
gen. „Haar persoonlijke aangelegenheden
interesseren mij absoluut niet" zegt ze
ontwijkend.
De advocaat kijkt haar onderzoekend
aan. „Een sigaret, mevrouw?"
Leotine bedankt.
De advocaat klapt zijn sigarettenkoker
weer dicht en keert hem om in zijn
nicotinebruine vingertoppen. „Als ik
maar wist", peinst hij, of het haar wer
kelijk om dat kind te doen is. Of, dat er
hier toch weer een vrouw achter zit.
't Zou jammer zijn, want een kinderver-
ruiling op te helderen zou interessanter
zijn! En met één slag zou ik bekend en
I beroemd kunnen zijn. Het allerbeste zou
zijn, als hij op de een of andere manier
die andere vrouw, die mevrouw Frank,
er toe zou kunnen bewegen uit vrije wil
het kind op te geven.later zou dan
nog altijd uitgemaakt kunnen worden of
de kinderen al of niet waren omgeruild
en met dat ziekenhuis een sensationeel
proces te beginnen. Overigens had hij
met die bewuste professor Desmartin
toch nog altijd een appeltje te schillen.
Hardop zei hij: „Behalve het adres en de
naam kunt U van de tegenpartij niets
mededelen? Bijvoorbeeld hoe zij voor
haar huwelijk is geweest? Dat alles zou
voor ons van betekenis kunnen zijn, U
moet mij vooral niet verkeerd begrijpen,
het is er mij niet om te doen, dingen te
voorschijn te brengen die met onze zaak
niets te maken hebben. MaarHij
maakt een lange pauze
Leotine fronst haar wenkbrauwen.
„Ik had misschien toch niet naar de
•ftrste de beste advocaat moeten gaan,
maar naar die van Tom!" denkt zij
zeker van zichzelf. Waarom heb ik
eigenlijk niet gedaan? Heb ik een sl<
geweten? Maar met deze man heb
het gevoel, dat ik op moet passen!'1
De advocaat gaat door: „Als we
voorbeeld te weten konden komen,
er in het leven van deze dame din
gebeurd zijn, die het daglicht niet
dragen kunnen, dan zouden we al
eind in de goede richting zijn. U
nietwaar, dat zij leeft van het geld,
zij zelf verdienten als dat nu
niet waar was?"
Leotine krijgt het gevoel, alsof zij
woorden niet goed begrijpt. Haar o
kijken zonder te zien.haar gezicl
bleek, maar plotseling, met een ruk s
zij op; haar ogen worden groen en ti
een rode streep kruipt tot aan
slapen omhoog
„Excuseert u, ik ben niet bij u gi
men voor de gegevens voor een sle<
sensatiefilm, maar alleen om te wete
j 't mogelijk was langs gerechtelijke
die vrouw tot medewerking bij de n<
zakelijke onderzoekingen te dwin
hetgeen zij tot nu toe geweigerd h<
Ik wil geen sensationeel proces tegen
ziekenhuis; ik wil, als het vermeden
worden ook geen proces tegen mevr
Frank, ik wil haar alleen dwingen,
te staan, de jongen over te geven,
voor de onderzoekingen waarvan
resultaat immers al lang vaststaat,
gonnen zijn. Begrijpt u dat niet?
Wordt vervolgd