Ornithologische mijmering
Mgr. Kramer, verbannen bisschop
in China, opent morgen de
Missie-tentoonstelling
Zalige rust in het stille duin, dat gelukkig nog taboe is voor de gemotoriseerde
voertuigen.
Missionaris Pater Witte in Donker Afrika, waar allengs meer Evanqelie-lichi
ontstoken wordt.
Oneigeneik late Ugaat reizen"
Guido Gezelle.
Het is zo verlangend en dwingend flui
ten van de wulpen boven de duinvalleien,
die in duizend kleuren bloeien, dit geluid
zo zoet gevooisd en als door water klin
kend, dit licht dat aan onze kusten zo
smartelijk gebroken is en schijnt in onge
kende opalserende en parelmoerige vi
sioenen, deze vervoerende roes van inte
grerende geluids- en gezichtsbelevingen,
doet mij in dank erkemien dat nog steeds
dit gemoderniseerde Texel, een vage ge
lijkenis vertoont met het gelijknamige
eiland, dat tientallen jaren geleden de
vreugde was van onze jeugd. Het brengt
een gevoel van dankbaarheid aan de ge
neraties van rustige, sterke, eenvoudige,
bescheiden mensen, die in één-zijn met
dit land, het maakten tot een zo zuivere
bron van herinnering, dat het zelfs de
meeste efficiënte draineer-methodes nü
nog moeite kost om die bron geheel te
doen opdrogen en dat zelfs de meest ge
wetenloze na-oorlogse reclamemakers de
gelijkenis met vroeger nog niet volkomen
vernield hebben.
Ik wil deze dank in woorden brengen
omdat anders de overlevenden van die
generaties zouden kunnen vrezen dat de
ze niet een waar geluk zouden hebben
gebracht, dat meer betekent dan het
streven naar een namaak-Scheveningen,
zoals dat zich thans doet gelden.
Er was eens een bezonnen, evenwich
tige en niet veeleisende eilandbevolking,
die eerbied had voor het land, dat scha
peneiland toen was er veel wol en nog
weinig geschreeuw dat hun een sober
bestaan bezorgde. De mensen waren écht
en waren van het eiland. Zij voegden zich
naar het land en dit eiland voegde zich
naar hen en was bereidwillig om de pro
jectie te zijn van hun ziel en nam hen op
met hun levensstijl en hun bouwstijl.
Nu is dit alles niet meer zo.
Wél is er de prachtig gerestaureerde
kerk van Den Burg en is er het kerkje
van Den Hoorn en zijn er meerdere met
piëteit behouden huizen en boerderijen,
die een vreugde zijn voor het hart. Maar
naarmate men er vollediger in slaagt zee
en strand te bederven met stookolie, de
blauwe lucht te bederven met straalja
gers, die wolkenverwekkende strepen
trekken, wil men ook op de grond niet
achter blijven. Men bouwt bungalow
dorpen, men put zich uit in het verzinnen
van honderden moderne huisjes, het éne
al lelijker dan het ander of, om het
wat milder te zeggen: het andere al
mooier" dan het ene men doorwondt
het land met steeds meer asfaltwegen en
overgiet het 's nachts met lijken-licht.
Kortom, men ziét wat in dit eiland en
men hijst de Perl-vlag.
Men zag een mogelijkheid in deze rust:
een boel onrust; men hóórde wat in deze
stilte: een hoop lawaai; men verwachtte
wat van deze sobere eenvoud: geld.
Ingetogen Texel, U verkoopt veel meer
dan Perl: Uw eer.
Vraagt men oude Texelaars, die na
jaren nog eens komen kijken naar hun
land, wat hun indruk is, dan blijken ze
meestal niet erg triomfantelijk gestemd
over de vooruitgang. Er is in hun be
klemdheid de vraag: waar is de eerbied
voor het land gebleven, waar het zelf-
HEDENAVOND FEEST TE
DE COCKSDORP
De Cocksdorpers, Eierlanders en hun
gasten kunnen vanavond bij gunstig weer
hun hart weer ophalen, want door de
WV De Cocksdorp worden weer kinder
en volksspelen georganiseerd aan de dijk.
Als nieuwste wedstrijd wacht de paren
een extra attractie. Wij mogen alvast
verklappen, dat het een soort puzzel zal
zijn!
VOOR UITBREIDING HUIZE IRENE
De maandagavond gespeelde voetbal
wedstrijd Staatsbosbeheer-Rijkswater-
staat is op een geduchte revanche uitge
lopen. Daar „De Staat" vaste grond on
der de voeten wenste te houden en het
duel derhalve niét in de havenkom van
Skil durfde uit te vechten begaven de
Rijkswaterstatelingen zich wél getraind
ter grasmatte, nóg vol goede moed, besef
fend, dat een sterke den niet na de eerste
óe beste storm het loodje legt. Het werd
een titanenstrijd, waaruit de Watersta
ters de overwinning wegsleepten, daarbij
J 22,47 achterlatend in handen van het
„comité Uitbreiding Huize Irene".
Van hun mooiste zijde hebben de per
soneelsleden van het Koger „Ijsbeertje"
zich laten zien door tien gulden af te
dragen aan het Uitbreidingsfonds Huize
Irene. Moge ook dit mooie voorbeeld
veelvuldig navolging vinden.
respect, de waardigheid.
Natuurlijk vragen velen ook: „Waar
zijn de vogels gebleven?"
Nu, dat is een onredelijke vraag.
De vogels zitten allemaal in een soort
concentratiekampen en ze hebben het er
goed. Ze zijn gewend aan het lawaai
sinds men het toverland van de Muy en
de andere toegangswegen tot de broed
plaatsen die met steeds meer kunst
matigheid in stand worden gehouden
openstelt voor auto's, motoren en brom
fietsen en er de eilandelijke stilte ver
vangt door rondvluchtjes uit de luna
park-sfeer.
De mensen hebben geld voor hun eie
ren gekozen en ik neem aan, dat ze voor
grof voer een aantal meeuwen bereid
hebben gevonden om te collaboreren met
een vals toerisme.
Zou zelfs een land met zo'n sterk ver
leden wel bestand zijn tegen de onecht
heid die de exploitatiedrift er binnen
haalt?
Nu is 't nog altijd zo, wanneer het ge
roezemoes van de dag is weggeëbd en in
de goud-en-rose schemering, het goede
schip Texel de nacht inzeilt als een ge
ruisloos wiekende avondvogel, dat men
de ontspannende beleving heeft van
waarlijk op een eiland te zijn een
eiland van rust temidden van een jach
tende wereld en dat men met eiland
en al te slapen gaat. Maar wanneer er
binnenkort een nog efficiënter en korter
veerdienst en nog veel meer en intensie
ver verkeer zal komen en men een nieu
we autosnelweg door de zorgvuldig
drooggemaakte grond zal scheuren, dan
zal ook deze illusie, dit meest eigene van
Texel, deze eilandsfeer verdwenen zijn.
Dan verzinkt dit eiland in de zee van
exploitatiezucht, reclamezucht en nivel-
leringszucht.
Dan is er een badplaats als een ander.
En wat dan nog!? Perl!
Dan zijn de namen van de voormalige
vogels vastgelegd op de gevels van on
telbare lelijke huisjes.
Dan is er nog maar één vogel, waar
door Texel zijn naam van vogelland
hooghoudt. Niet zo'n zeldzame broed-
vogel in Nederland.
Namelijk de kip,
Zonder kop
En met de gouden eieren,
Utrecht, juni 1958.
J. J. M. v.d. Does de Willebois
HERV. GEMEENTE DEN HOORN
Donderdag geen zangdienst.
BAZAR SOOS.
Vrijdag 25 juli opende meester V.d.
Snoek de bazar met een welkomswoord
en een aanmoediging voor werkers, me
dewerkers en publiek in de lokalen van
de o.l. school, waarop de stands werden
bezet en alles tot in perfectie „draaide".
Eerst om 11 uur was het welletjes en
werd gesloten tot zaterdagmiddags 2 uur,
waarop met een gezellige drukte werd
ingezet.
De Textiel ging goed van de hand, het
ijzeren gordijn trok veel belangstelling,
het belletje rinkelde opophoudelijk; ook
was het gedreun van de spijkerslagers
door het gehele gebouw te horen, boven
het getik van de sjoelbakken en het ge
draai van het draaibord en bussengooien.
In de hal draaide de muziek het ene
mooie nummer na het andere, waarvan
het publiek in de „theetent" ook genoot.
Overal heerste een gezellige drukte,
wat ook bevorderd werd door de zeer
gematigde prijzen. Prijswinnaars waren
er dan ook legio, o.a.: Popraden, mevr.
Daalder-Halsema, met de naam Aaltje;
erwten in fles, P. de Zwart; gehaakte 2-
pers. sprei, mej. M. C. Visman; ontbijt-
laken werd gewonnen door een pension
gast; kleedje op no. 670 kan worden afge
haald bij Jb. Visman.
Mocht Jn Daalder de eerste dagprijs
behalen met sjoelen, de heer C. van Liere
won hem de tweede dag en tevens de
hoofdprijs, een mooie fruitmand.
Taartenwinnaars.
J. Dijker, J. Drijver, C. Kalis-v.d. Hoorn,
Jn. Daalder, mevr. N. Brans- v. Egmond,
B. Boogaard, S. Bakker, P. Dros Nzn., Jb.
Kager, mevr. C. Ellen-Mosk, Jb. Visman,
en mevr. N. Dros-Weijdt konden allen
met een flinke taart huiswaarts gaan.
Om ruim elf uur werd er geëindigd,
ondanks de animo, die er nog voor ver
schillende stands bestond.
Met een eindresultaat, dat verre de
verwachtingen overtrof, dankte voorzit
ter Visman namens de S.O.O.S. voor iede
re medewerking en steun, waardoor het
mogelijk werd om alles te ondernemen.
Het is het belang van de kinderen, het
welk ieders doel bleek, gezien het spon
tane applaus.
Ook zij, die nog niet op de wekelijkse
knutselavonden kwamen, kregen een aan
sporing om dit eens te doen.
AUTO TEGEN FIETS
Maandag werd een Amsterdamse bad
gast op de hoek Witte Kruislaan-Waal-
derstraat aangereden door een vracht
auto, bestuurd door de heer B. Gieze. De
fiets van de jongeman, die met zijn fami
lie op het terrein van de fam. Van der
Werf, Everstekoog, kampeerde, werd
zwaar beschadigd, maar persoonlijke on
gelukken deden zich niet voor.
NIEUWE WEG P.H. POLDER-
HOORNDERWEG
De nieuwe weg 't Horntje-Hoornder-
weg, welke over Noordhaffel loopt, is
bijna voltooid, maar nog niet voor het
zware verkeer opengesteld. Vanaf de
Hoornderweg tot de Zuidhaffelderweg is
de nieuwe weg gereed, het deel tot de
Prins Hendrikpolder moet nog van een
slijtlaag worden voorzien. De verbinding
Prins Hendrik Polder-Den Burg wordt
hierdoor belangrijk korter. Deze weg zal
in de toekomst tot fietspad worden be
stemd, want dan komt er een brede ver
keersweg langs.
ZATERDAG ZUIDEMA-RACE
Zaterdag 2 augustus a.s. zal onder
auspiciën van de WV De Cocksdorp te
De Cocksdorp de befaamde Zuidema-race
worden gehouden. De start vindt, zoals
gebruikelijk plaats bij Hotel „De Hoop".
Wij maken belanghebbenden er nog even
op attent, dat de racers om zeven uur
starten. Zie ook de adv.
BEVORDERING KWEEKSCHOOL
Aan de St. Joseph-kweekschool voor
onderwijzeressen te Bergen ging Ton van
de Wetering, 't Noorden, over van de 3e
naar de 4de cursus. Nel Smit, Beatrix-
laan, werd bevorderd van de 1ste naar
de 2de cursus.
DE DIEPPLOEGPROEF
IN POLDER EIERLAND
De droogteschade in de zomer van
1957 was voor het bestuur van de Vereni
ging voor Bedrijfsvoorlichting aanleiding
een bedrag beschikbaar te stellen voor 't
nemen van een proef met diepe grond
bewerking. Zoals bekend is het vooral
wijlen de heer Th. Reuvers geweest, die
telkens opnieuw het pleit voerde voor
deze diepe grondbewerking. De heer Reu
vers was van oordeel, dat door deze
diepe grondbewerking de droogtegevoe
ligheid van polder Eierland sterk zou
afnemen. Hierin stond hij niet alleen.
Vooral het feit, dat in droogteperioden
de stroken boven de drains groen bleven
gaf grond aan deze veronderstelling.
Na veel overleg met diverse instanties,
die helaas niet leidde tot financiële hulp,
kon in februari van dit jaar de proef aan
gelegd worden. Het werk werd uitge
voerd door de bekende diepploeger uit de
Wieringermeer, de heer van Damme. Het
vervoer van het zeer zware materiaal
was op zichzelf al een heel probleem en
bovendien zeer kostbaar. De heer Van
Damme kwam n.l. met twee zware rups-
tractoren, een diepwoeler en een zgn.
woelploeg naar het eiland.
Op de bedrijven van de heer C. J. de
Lugt en A. E de Grave is alleen met de
diepwoeler gewerkt, op de bedrijven van
C. Jongejan en Th. Rutten werd zowel
met de diepwoelers als met de woelploeg
gewerkt.
Het woelen gebeurde tot een diepte
van plm. 70 cm. De grond werd met deze
bewerking practisch niet gemengd, maar
uitsluitend los gemaakt. De woelploeg
werkte tot een diepte van plm. 120 cm.
Met dit werktuig werd de zavellaag, die
op een diepte van plm. 100 cm. beneden
het maaiveld lag gedeeltelijk naar boven
gehaald. De verwachting was, dat met dit
werktuig een goede menging van boven
grond en ondergrond zou worden ver
kregen. Dit bleek echter niet het geval te
zijn.
Hoe zijn nu de ervaringen met deze
diepe grondbewerking?
In de eerste plaats moeten we opmer
ken, dat de omstandigheden dit jaar niet
geschikt zijn om te constateren of deze
diepe grondbewerking inderdaad de
droogtegevoeligheid van de grond ver
mindert. Zelfs op de meest droogtegevoe-
lige gronden van polder Eierland is dit
jaar, dank zij de vele regen, geen schade
opgetreden. In dit opzicht verschaft de
proef ons dit jaar dus geen gegevens.
Wat de stand van het gewas aangaat
kan gezegd worden, dat dit op de ge
woelde grond er precies zo voorstaat als
op de niet bewerkte akkers. Op de ak
kers, die met de woelploeg zijn bewerkt
en waar dus ondergrond naar boven is
gekomen staat het gewas er duidelijk
minder voor dan op de akkers, die geen
diepe bewerking kregen. Op het bedrijf
van Jongejan is dit haver, bij de heer
Rutten zomergerst en bieten. Het lijkt er
op, dat vooral haver en zomergerst een
belangrijk lagere opbrengst zullen geven
op de diep bewerkte akkers.
Het resultaat is dus averechts? Wij
willen dat nog niet beweren. In de eerste
plaats is het feit, dat de bewerking pas
in februari kon worden uitgevoerd niet
gunstig. Een dergelijke bewerking moet
vóór de winter worden uitgevoerd.
Dan is reeds gezegd, dat de bewerking
niet het bedoelde resultaat had. Er werd
geen menging van de grond verkregen.
Wel zijn wij van mening, dat voor een
werkelijke radicale verandering van de
grond een nog diepere grondbewerking
nodig zal zijn. De in polder Eierland aan
wezige zavellaag ligt in een groot deel
van de polder op een diepte van 100 cm.
of nog iets meer beneden het maaiveld.
Daar deze laag op verschillende plaatsen
plm. 50 cm. dik is zou men dus tot een
diepte van plm. 150 cm. moeten ploegen
om deze laag geheel boven te krijgen. Dit
behoort thans tot de mogelijkheden. De
heer Van Damme beschikt n.l. over een
ploeg, die zo nodig tot een diepte van 170
a 180 cm. werkt. In de Wieringermeer is
met deze ploeg al heel wat zandgrond
verandert in zavel- of kleigrond. En we
houden het niet voor onmogelijk, dat we
ook op Texel zoiets nog eens te zien zul-
De Missie-tentoonstelling zal morgen
middag worden geopend door mgr. Kra
mer, de verbannen bisschop in China.
Deze tentoonstelling is ondergebracht in
drie lokalen van de St. Jozefschool aan
de Hollewalsweg-Beatrixlaan te Den
Burg. Een rondgang langs de in aanbouw
zijnde stands gaf ons de overtuiging, dat
de bezoekers hier een schone gelegenheid
wacht om tot intense kennismaking te
komen met het grootse werk van de Mis
sie, die over de gehele wereld haar ar
beidsveld heeft uitgestrekt, gedachtig
aan het woord van Christus „Gaat heen
in de wereld en verkondigt het evangelie
aan alle volkeren". Reeds 20 eeuwen lang
wordt de blijde boodschap verkondigd,
naar oost en west, naar noord en zuid.
Aan blank en bruin, geel en zwart.
Zij, die zich geroepen gevoelden tot dit
werk en uiteraard is dit een taak,
waaraan iedere Christen zijn krachten
dient te wijden, in welke vorm dan ook
zij die de heidenen tegemoet trokken
genoten in vele gevallen de steun van het
„thuisfront", want ook voor deze arbeid
is geld nodig. Daar wijst men ons op in
de hal van de school waar een op mars
zijnde missionaris zegt: „Ik houd er de
moed wel in, als jullie mij maar niet in
de steek laten". Nu, de Missie weet zich
alom door navolgingen van Christus ge
schraagd. De MLssietentoonstelling er
vaart dat wederom: aan het vasteland
heeft men rijkelijk willen bijdragen en
ook de Texelaars zullen dit goede voor
beeld zeker volgen, waar zij weten daar
mede een daad te doen, die welbehagen
vindt in de ogen van Hem, Die als eerste
Zendeling de in zinkende toestand ver
kerende wereld te hulp kwam. Door de
kracht, die Zijn geest ons schenkt wordt
het werk voortgezet tot aan de volein
ding der wereld. Die wereld is groot en
daarom zijn er vele missionarissen nodig
en dus ook veel geld.
Als wij aan de hand van de tentoon
stelling nog eens met de neus op de schier
alarmerende toestand in vele delen van
de wereld worden gedrukt, beseffen wij,
dat onze gave voor de Missie een blijk
van dankbaarheid betekent jegens Hem,
Die ons zo rijkelijk zegent. Vergelijkt U
alleen maar eens onze ziekenhuizen, onze
scholen en onze kerken met die van vele
streken waarin de Missionarissen pionie
ren. Wij kunnen daarbij de situatie,
waaronder Pater Witte werkt, wel als een
der vele voorbeelden nemen! In welk een
luxe verkeren wij!
Als wij de tentoonstelling bezoeken,
gaan we onze gedachten verplaatsen naar
het verre verleden naar 15001600,
toen dappere Missionarissen in kleine
bootjes een onbekende en onzekere toe
komst tegemoet gingen: in die dagen zijn
vele Missionarissen naar Zuid-Amerika
getrokken. Daarvan krijgen wij een goed
beeld in de Zuid-Amerika-stand. Hier
zien wij o.a. een processie van kostbare
beelden uit dat werelddeel. Dan gaan we
naar Suriname, waar de Missie eveneens
ziekenhuizen, kerken en scholen bouwde
en de bevolking allerhande beroepen on
derrichtte. India toont ons een mengel
moes van rassen met als gevolg een
chaos van godsdiensten. Doel: eenheid in
Christus ook daar. In de stand van de
Pauselijke Missie genootschappen wordt
Afrika belicht met drie problemen: het
communisme, de Islam en het Zwart-Wit-
vraagstuk. Wij vinden hier meer dan
levensgrote foto's van vier Pausen, die
bepaalde encyclieken hebben uitgevaar
digd. Alleszeggend is de eenvoudige zin
„Als U niet ingrijpt gaat alles verloren".
Het bijbehorende monster laat geen twij
fel bestaan omtrent de bedoeling van een
en ander.
Zes Paters komen de tentoonstelling
toelichten. U kunt er voorts allerlei fraaie
siervoorwerpen zien en ook gebruiks
voorwerpen en schoeisel, dat in den
vreemde gedragen wordt.
Er is een stand, waarin U diverse sie
raden en kunstvoorwerpen kunt kopen.
De prijzen zullen U zeker meevallen. Ook
vragen wij Uw aandacht voor de boeken
stand van de Missie. Ja, over deze arbeid
en haar problemen is heel wat in de lite
raire wereld gewrocht.
Overigens: buiten de Missie om is op
Texel en wel in de klassen van de kleu
terschool en de St. Jozefschool heel wat
materiaal verwerkt met het doel U een
beeld te geven van wat de Missie beoogt.
De kleuters uit de Molenstraat hebben
onder leiding van de leerkrachten een
keurig negerdorp uit klei en carton opge
bouwd met kamelen, olifanten enz. Zelfs
de moderne jeep ontbreekt niet. De Hol-
lewalders hebben ettelijke vierkante me
ters papier aangewend om deze tentoon
stelling reliëf te geven in de vorm van
allerlei fantasierijke, maar daarom niet
minder sprekende schilderingen. Ten
slotte is de tentoonstelling verluchtigd
met bloemen en planten.
De fancy-fair
Niet verzuimd mag worden Uw aan
dacht te vragen voor de fancy-fair, die
dient om het financiële succes ten top te
voeren. Te dien einde is het ruime school
plein in een geïllumineerd lunapark he:
schapen. Maandagavond waren kapelaj
Suidgeest en zijn staf druk bezig om
attributen in orde te brengen. Op allerli
wijze kunnen de bezoekers zich van doi
derdag af verdienstelijk maken, de stam
houders hopen het niet éf te kunnen,
behoeft niet bang te zijn van al d
activiteiten te verdorsten, want oo
daarin wordt voorzien door U harteli
welkom te heten in de „thee"-schenkerj
waar U alles, behalve thee, kunt beste
len.
Gaat dan heennaar de Hollewal
weg, zet weer eens een stap op de eersi
etappe naar het hart van de heidenen: i
missionarissen zullen de reis dan we
des te spoediger kunnen voortzetten, t
heil van de volkeren, die nog in duist*
nis wandelen maar voor wie het gro
Licht eveneens verschenen is.
De tentoonstelling duurt tot zondag
avond.
„KLEIN TONEEL" IN GROTE STIJI
Morgenavond komt de toneelverenigii
„Klein Toneel", Oudeschild, voor i
tweede maal naar Den Burg met h
successtuk „Schorpioenen en miljoenen
De eerste opvoering werd een daverej
succes en het bestuur hoopt dan ook, d
de zaal ditmaal tot de laatste plaats b
zet zal zijn. Wederom zal met een gezell
bal worden besloten.
MIDDENSTANDSDIPLOMA'S
Het middenstandsdiploma werd b
haald door J. Witte, ,,'s Hertogenbosci
W. Witte, De Zes, en R. Witte, Nieuw
weg, Oudeschild. J. Witte kwam met ei
gemiddelde van 9 uit de bus (54 punte:
Het trio werd opgeleid door de heer I
B. Riteco.
OUD-TEXELAAR JVC-PRAESES
De heer C. E. Gottschal, voormal(
hoofd der school te Den Hoorn, we
door de leden van de Julianadorper voe
balvereniging JVC tot voorzitter g
kozen.
HALVE EEUW GELEDEN
Uit de Texelaar van zondag 5 juli 190
Oosterend, 3 juli 1908:
Zeker nimmer tevoren heeft de kern
zooveel straatmuziek gegeven als dit jai
Overigens is er hier van kramen, blokki
enz. niet meer te bespeuren, terwijl i
van een draaimolen al in tal van jart
niets te zien was.
K.L.M. VERVOERDE BONT ALLERL
De Afdeling Passagiersverzorging v;
de K.L.M. voert soms zeer bijzondere q
drachten uit met betrekking tot de ma:
tijden van passagiers, zoals bepaal
dieëten, speciaal bereide maaltijden e
Maar momenteel zit men bij de K.L.
echt een beetje met de handen in b
haar ten aanzien van het voedsel v
twee passagiers, die de maatschappij bi
nenkort van Buenos Aires naar Tel A\
krijgt te vervoeren. Dit zijn n.l. tw
grote miereneters, die in het vrachtru
van de DC-7C vliegtuigen worden onde
gebracht. Mieren zullen ze niet te et
krijgen; dat schijnt trouwens in dien
tuinen waar deze dieren gehouden W(
den, ook niet hun voedsel te zijn.
K.L.M. gaat het eens proberen met dik
melk en een geklutst eitje. Het problei
is nog hoe het dier deze voeding ondi
weg toe te dienen. De miereneters zuli
op hun lange vliegtocht vergezeld \v<
den door twee tapirs.
Een ander project dat de afdeling di
renvervoer van de K.L.M. momenteel b
studeert, is het vervoer van 75 schap
in één vrachtvliegtuig van New Yc
naar Ankara. Men wil n.l. trachten
dieren „dubbeldeks" te vervoeren do
twee lagen van hokken in het vliegtt
aan te brengen.
Het vervoer van dieren en bepaal
goederen levert voor de K.L.M. dus
eens peroblmen op. Zo was het transf»
van 1.500 kg vers gekoeld vlees elke we
gedurende de laatste maanden t
Buenos Aires naar Zürich een aangej
genheid die de nodige zorg vereiste. B
vlees moest n.l. vervoerd worden bij e
temperatuur van ten hoogste 2 gr. C.I
enkele tienduizenden kg. vlees kwam
m goede toestand in Zürich aan.
Hetzelfde gold voor een veel klein
transport mond- en klauwzeer vatf
c'at zo snel mogelijk met lijnmachii
van de Kl.M. van Parijs naar Cambo<
moest worden gevlogen. Onderweg mö
het koelende ijs driemaal worden v<
v erst.
De K.L.M. kan nu op alle typen V
keersvliegtuigen, die zij in dienst he«
vogels vervoeren. Tot dusver was 1
slechts met een beperkt aantal typen b
geval. Dit heeft onmiddellijk reeds I
gevolg gehad, dat onlangs in 42 verscb
pingen 80.000 vogels van Singapore ni
Europa' werden gevlogen.
