Cjrocn '7wa
in het hart-,
mooi weer kan Zeemeeuw
Vlielandvaarders nauwelijks
bergen
omantische tocht naar het domein
der robben
LJ-
HALVE EEUW GELEDEN
SDAG 20 AUGUSTUS 1958
72e JAARGANG No. 7276
re N.V. v.h. Lcmgeveld do Rooij
icmdel Drukkerij Bibliotheek
lurg - Texel - Postbus 11 - Tel. 11
da*
*è'32t haeldlioi/t boStL
ind is een smalle strook grond, waaiop helm waait en dennenbossen geuren,
heel goed zoekt zult u ook nog een enkel graspolletje vinden, het voedsel
dedertig runderen van het eiland, dat hij zomerdag dus op melk-
aer uit Friesland is aangewezen.
COURANT
Verschijnt woensdags en zaterdags
Bank: R'damse Bank, Coöp. Boerenl.
Bank. Postgiro 652. - Abonn.pr. ƒ2,25 p.
kwart, -f 20 ct incasso. Adv. 10 ct p. mm
Vl.ehors
het feit, dat er voor de trip Texel-
ind v.v. zulk een grote belangstel-
bestaat, blijkt, dat de moderne,
tere mens tóch ergens in zijn hart
;en plaatsje heeft kunnen reserveren
de aloude romantiek. Want dit is
irip, waarbij de romantiek nog een
dje meespreekt. Het avontuur, mo-
vij wel zeggen. Iedere trip daarheen
er anders en iedere trip vergt weer
re inspanning en meer of minder
begint al zo: als de Bilt windkracht
voorspelt, zegt de bemanning van
Zeemeeuw": „Een verloren dag, er
t niet gevaren". Dan blijft de mo-
>ot, die nog een honderd man kan
>eren, aan het geïmproviseerde stei-
tussen De Cocksdorp en de vuur-
aan zijn touwen gemeerd. Kittig op
eer dansend, want bij windkracht
is het Eierlandse Gat geen spiegel-
water meer: dan hult ze zich in een
van kruivende golven, die tegen de
ipswand opspringen, die met geweld
t smalle strand van Texel's Noord-
iunt te pletter slaan. Of een onzalig
vinden op de graniet-harde gordel,
e dienst van de Rijkswaterstaat sik-
>rmig voor de bedreigde toren heeft
aanleggen. Bij windkracht zeven is
gen kilometer lange zandplaats, die
e laatste duinen van Vlieland begint
chuin tegenover de Texelse vuur-
en de Eierlandse Gronden in zee
wijnt, een onherbergzaam gebied; U
er weg. Die zandplaat is dan een
iweging zijnde zandzee, die alle leven
jdt.
Geen gras en geen vee
lar er was geen leven: geen gras en
vee. Geen wonder, dat dit terrein
iahara van het Noorden wordt ge
ld. Dadelpalmen treft U er evenmin
noch fata's morgana: de schipbreu-
ig kan er te allen tijde een veilig te-
vinden: midden op die zandplaat,
door metershoge palen getorst ge
itje, waarin het hele jaar door pro
aanwezig is en een telefoon om in
act te kunnen komen met de be
lde wereld. Die bewoonde wereld is
als de stormwind loeit en het zicht
ien minimum beperkt is. Als grijze
nwolken laag over de zandplaat
ren en zee en lucht onzichtbaar in
ar overvloeien. Dan moet U er dus
zijn. U zult er ook moeilijk kunnen
en, want „De Zeemeeuw" vaart al
bij zomerdag en dan nog bij gunstig
Bij dat gunstige weer moet U ove
is niet helemaal denken aan een
c-blauwe lucht met een windkracht
wak om een vlieger op te laten
[wens
Varen zullen ze!
erlaat met een staalblauwe lucht de
'lse noordkust, maar een halve dag
komen er donderwolken aan de
einder naderbij schuiven en de wind
steekt op. Dacht U, dat de gebroeders
Boon U dan moederziel op de Vliehors
zouden laten staan7 Desnoods komt de
reddingboot U terughalen.
Vindt U het romantisch, zo'n trip of
niet?
Het begint overigens allemaal erg nor
maal: in Den Burg stapt U in de bus, die
langs De Koog rijdt om ook daar nog
enige liefhebbers voor de Vlielandreis in
te nemen. Door de uitgestrekte Eierland
se polder naar de uiterste noordpunt.
Links en rechts de ijverige landbouwers
op hun machines of kruipend tussen de
planten. Boven U een rank vliegtuigje,
dat speelse soldaatjes zoet gaat houden
bij de Helderse vuurtoren. Cocksdorps
bomendijk leent zich altijd voor een
vluchtig doorkijkje, een visitekaartje, dat
het wel doen zal en aanleiding zal geven
tot het verkennen ook van dit knusse,
landelijke dorpje.
Waarom niet vanuit De Cocksdorp?
Maar de bus gaat links af. Waarom de
„Zeemeeuw" niet vanuit de Cocksdorper
haven vertrekt? Verzandt?ie? Moet de
boot dan een èxtra aantal sleuven door
varen? Hoe dan ook, U gaat opnieuw de
polder in, regelrecht op de vuurtoren af.
Ogenschijnlijk, want ineens zwaait de
bus naar rechts en een dijk op. Over een
zéér oud fundament. Het fundament van
een oude muur? Van de Atlantic Wall?
Geen tijd voor een diepgaand onderzoek,
want na twee honderd meter heeft de
bus het eindpunt bereikt.
Smalste strand ter wereld
Verder rijden zou neerkomen op een
zich vervaarlijk vastbijten in het kleffe,
zuigende zand van het smalste strand ter
wereld. Langs dat strand stroomt de zee,
met zulk een kracht, dat men door mid
del van een bord geattendeerd wordt op
het levensgevaar, dat de zwemmer daar
dreigt: tien meter uit de kust is de zee
er tien meter diep. Nergens ter wereld
ook is de stroom krachtiger: U zoudt dat
het beste kunnen controleren aan de
hand van de olierekening van de „Zee
meeuw".
Uitstappen en embarkeren. Een fraaie
pier met vissers en vogels? Nee, zo maar
een in enkele verloren uurtjes in elkaar
geslagen bruggetje met geen ander doel
dan U het inschepen te vergemakkelijken.
Het strand buigt omlaag, de vloer van
het landingshoofd is waterbouwkundig en
horizontaal aangelegd, zodat U bij de
boot gekomen zeker drie meter boven
moeder aarde staat wat allemaal ook
weer dagelijks verschilt, want de zee
dringt tweemaal daags op en wijkt even-
vaak berustend terug.
Geen tijdschema
Aan boord gestapt gaan we niet meer
op ons horloge kijken, want er is geen
Zeehondje, geboren in het Eierlandse gat?
tijdschema. We gaan een dagje naar
Vlieland en daarbij hebben we slechts
twee dingen nauwkeurig te controleren:
het tijdstip van de afvaart aan de Texel
se Noordkust en het tijdstip van vertrek
van de autobusonderneming op Vlieland.
Die buslijn start in het dorp. Prompt om
kwart over negen verlaat U Texel,
prompt om drie uur rijdt de eerste dienst
richting Texel door Vlielands enige dorp.
Verder kunt en moet ge alles maar op
zijn beloop laten. Dat geldt ook voor de
mensen, die speciaal voor de robben ko
men. Want tweemaal per dag vallen de
.robbenplaten" droog en tweemaal per
dag duiken ze onder water.
Vierhonderd robben
Er zijn nog robben. Schipper Boon ga
randeert U een aantal van vierhonderd
stuks. Hij heeft stellig niet overdreven,
want aan de noordwestpunt van de Vlie
hors zagen we er meer dan honderd lig
gen zonnen.
Waren wij zakelijker ingeslagen, wij
hadden van de week onze slag kunnen
slaan, want iedereen wilde die robben
zien en lang niet iedereen had een verre
kijker om de schouder. Maar men had, zo
bleek naderhand geen verrekijker nodig.
Schipper Boon had vanuit zijn stuurhut
het gescherm op dek al met een speelse
glimlach op de verweerde wangen gade
geslagen. Hij stuurde al lang op de rob
benplaat aan. Nee, niet regelrecht: regel
recht kun je daar eerst varen als de zee
over de Vliehors jaagt, maar wij schre
ven het al de windkracht lag (ver) be
neden zeven.
Als Columbus
Ineens werd er geroepen „Zeehonden,
zeehonden", geen roepen, maar jubelen.
Zo moet Columbus eens gejubeld hebben,
toen hij Indië ontdekte en de Indianen
ontwaarde. Inderdaad, geen loos alarm:
zeehonden. Op een zandplaat. De verre
kijker geeft ons de fijnste details weer:
zeehonden in alle afmetingen en alle
kleur. De dieren lagen er prinsheerlijk te
zonnen. Broederlijk deelden ze het als
maar kleiner wordende zandbankje met
een legio aantal grauw-gevederde meeu
wen. Ze lagen kennelijk te dutten en
bleken voorshands maar half-geïnteres-
seerd in het naderende bootje. Schipper
Boon schakelde op een bepaald moment
de motor uit en geruisloos gleed ons
schip naar de zandplaat. Er lagen zes
zeehonden. Vier hunner doken kalm,
maar vastberaden, het water in, de twee
anderen waren te lui (of te mak?) om ook
hun vinnen te vervoeren.
De boot kwam schuin op het water
te liggen, want iedereen was naar stuur
boord gedrongen. Camera's klikten, film
toestellen snorden. Er werd gejuicht en
gesommeerd tot stilte. tot een visser
van Wieringen op de zandplaat aanliep.
Jammer, want dit werd de zeehonden te
machtig: de laatste twee gaven er de brui
aan en zochten het (vochtige) element op
Jammer, dat de visser in ons vaarwater
kwam, maar verklaarbaar, want wie is
de grootste vijand van de visser? De
zeehond 1 Per dag verorberen de robben
namelijk veertig of meer vissen en als U
nagaat, dat hier honderden robben rond
zwemmen, allemaal snuiters met een ge
zonde maag, die de lekkerste vis er het
eerst uit frutselen, wel, dan kan een aan
komend badgastje begrijpen, dat de vis
sers die zeehonden wel kunnen schieten.
Jaren achtereen hébben ze dat trou
wens zeer intensief gedaan én omdat ze
daardoor concurrenten uit de weg ruim
den én omdat ze een paar rijksdaalders
uitgekeerd kregen bij inlevering van een
zeehondenpootje. Gelukkig is de jacht op
deze dieren verboden. Omdat de zeehond
zo langzamerhand aan het uitsterven
gaat?
In de kajuit
Zeehondjes gezien, camera dicht en dan
langs een smal trapje de kajuit in om
mevr. Boon goede dag te wensen en een
kopje koffie te genieten. Nergens smaakt
de koffie lekkerder dan in de kajuit van
De Zeemeeuw". Mevrouw Boon, stellig
ook deze regels onder ogen krijgend, zal
ons weer van opsnijderij en overdrijving
beschuldigen (wat ons reeds op voorba
rige wijze te verstaan werd gegeven),
maar de waarheid dienendeen volle
digheidshalve willen wij dat toch wel
even vaststellen. Temeer, daar we tóch de
tijd aan onszelf hebben: we varen welis
waar al kilometers lang gelijk met de
stuivende massa's zand van de Vliehors
op, maar het Vlielandse steigertje is
voorlopig nog onvindbaar-ver. Dichterbij
duiken de straaljagers. Gek, maar nie
mand zegt: „Die rotdingen in de vrije
natuur"?, maar iedereen vindt ze inte-
ïessant als ze hun granaten op de Vlie
hors afvuren. Niet zo maar in het wilde
weg, hoor: op die zandplaat ontdekken
we talrijke objecten: oude, verroeste,
scheef in het zand weggezakte tanks,
hopen puin, rode vakken. Langs de
rand vogels: duizenden scholeksters, zil
vermeeuwen, trekvogels: rose grutto's en
bonte strandlopers, eidereenden, die zich
telkens weer door de „Zeemeeuw" op de
wieken laten drijven.
Van ver hebt ge Vlieland al zien lon
ken. Met donkergroene duinrichels, waar
naast de blinkende zandplaat als een
kostbaar diadeem 't zonlicht weerkaatst.
(Slot volgt)
„VOORWAARTS" MAAKTE EEN
EXTRA REIS
De „Voorwaarts" heeft zaterdag een
extra reis gemaakt ten behoeve van een
badgast, die zo ongelukkig was komen
te vallen, dat hij een enkel brak. Hij
moest daartoe in een ziekenhuis te Den
Helder worden opgenomen.
M.A.B.-CLUB NIEUWS
Zondag a.s. is er een puzzelrit voor
auto's, motoren en bromfietsen. Deze
rit is uitgezet door drie dames. Het moet
een heel mooie rit zijn en we hebben
het vermoeden dat u goed uit moet kij
ken.
Enfin dat komt u zondag wel aan de
weet. De start is of 2 uur bij het Cen
traal Bureau aan de Waalderstraat.
De inschrijving staat open vanaf 1.30
uur aldaar.
Het inschrijfgeld voor leden f 1,25 en
voor niet-leden f 2,50.
KLAVERJAS-NIEUWS
De uitslag van de drive van 15 aug.
1 P. Hartog-G. Kaspers 6011 pnt
2 Echtpaar Komen 5458 pnt
3 A. de Jong-v. Oostrem 5439 pnt
4 Jn. Borgman-Jn. Gieles 5364 pnt
5 C. v. Hoort-P. v.d. Molen 5137 pnt
Troostprijs
D. Huizinga-G. Mollenhof 3256 pnt
Vrijdag 22 augustus wordt de laatste
drive gehouden in het Dorpshuis te Den
Burg. Aanvang 8 uur.
TIJD IS TIJD I
Niet alleen de TESO-walcom-
missaris op Texel heeft het te
genwoordig bar druk, maar ook
de TESO-commissaris van Den
Helder.
Ze werken daarbij hoogst econo
misch en hopen, dat de passa
giers wat willen meewerken.
Op tijd bij de boot, dan kan de
TESO op tijd varen.
Zondagmiddag liep het helemaal
gesmeerd: de trein kwam op zo
danig tijdstip binnen, dat de bus,
waarvoor heel wat liefhebbers
gereed stonden, nog maar nauwe
lijks de boot kon halen. Maar
we gingen dan toch mee, mede
dank zei de tip van de walcom-
missaris „opschieten mensen, het
is tijd". De laatste passagier aan
boord, de plank weg en de schuif
dicht. Draaien maar!
Maar net op het moment, dat de
schuif in het slot viel kwam een
dame met een kindje aanhollen:
ze had aan boord een praatje ge
maakt met een der bemannings
leden en had daarbij blijkbaar
tijd en schuif uit het oog verlo
ren.
Ze bonsde tegen het raam. „Hé,
riep ze naar de wal, „ik moet er
af!" De walcommissaris scheen 'n
moment geneigd om de plank
weer neer te leggen, maar ineens
verstarde zijn blik. Hij stak zijn
handen in de zakken en zei vast
beraden „Nee, het is tijd, we
moeten varen!"
De dame stoomde als een maan-
raket en sprak dreigend „Ik krijg
je vanavond wel!"
„Mevrouw", waagden we, „weet
u dan waar hij woont?"
„Of ik het weet", zei ze „het is
.mijn eigen man!"
„Dat is wat voor onder de pomp"
meende hofmeester Snoek. Maar
meneer de hofmeester, je kunt
toch niet alles onder de pomp
zetten.
Gelukkig verledentijd
Tegenwoordig worden robbentochten
georganiseerd: TESO laat dagelijks, al
thans bij gunstig weer, een bootje va
ren om de toeristen in de gelegenheid
te stellen de zeehonden van het Eier
landse- Gat van nabij gade te slaan. De
zeehonden worden van jaar tot jaar
tammer. Ze vrezen de mens niet meer,
nu van die zijde blijkbaar geen gevaar
meer dreigt, want zoals bekend, mogen
de robben niet meer worden geschoten.
Hierdoor wil men het uitsterven van
deze dieren proberen te voorkomen.
Precies een half eeuw terug publiceer
de de Texelaar een bericht over een zeer
geslaagde zeehonden jacht:
Oosterend, 12 augustus 1908: De rob-
benvanger D. (de naam mocht blijkbaar
niet voluit in de krant!) bemachtigde de
ze week op één dag 15 zeehonden, waar
onder slechts één jong, dat een manne
tje was. De 14 oude dieren waren alle
wijfjes, zodat hiervoor alleen aan Rijks
premie ontvangen kan worden f 44,50
Voor dat wijfje toch wordt f 3.en voor
een mannetje f 2,50 uitgekeerd, waarvoor
men niets behoeft af te staan dan de
vinpooten.
NATIONALE
TREKPAARDENTENTOONSTELLING
De jaarlijkse tentoonstelling van de
Koninklijke Vereniging „Het Nederland-
sche Trekpaard" wordt dit jaar gehouden
op dinsdag 9 en woensdag 10 september,
natuurlijk in de grote veemarkthallen te
's-Hertogenbosch.
In vergelijking met de zilveren jubi
leum-tentoonstelling van vorig jaar, zal
dit jaar de feestelijkheid en de demon
stratie een, zo mogelijk, nog luisterrijker
karakter dragen. De eigenlijke tentoon
stelling en de keuringen zullen bovendien
uitgebreider zijn, omdat nog weer 40
paarden méér werden aangegeven dan in
1957. Zo zal op deze nationale show onze
vaderlandse trekpaardfokkerij met 458
elite-dieren vertegenwoordigd zijn.
De toestand van de Nederlandse land
bouw dwingt de boer tot scherp rekenen
om na te gaan hoe hij zijn bedrijf zo ren
dabel mogelijk kan leiden. Besparing en
bezuiniging is thans het devies. Bij goed
rekenen en bij een goede bedrijfsvoering
is reeds voldoende gebleken, dat op vele
bedrijven in ons land het paard de meest
voordelige krachtbron is. Ook blijkt
steeds meer, dat op de grote bedrijven het
paard, naast de trekker, niet alleen
royaal zijn eigen kost kan verdienen, doch
bovendien, door de fokkerij, voor de boer
nog aanzienlijk wat in het laatje brengt.
Maar dan moet het een goed paard
d.w.z. een stamboekpaard zijn.
Daarom wordt aan de fokkerij van het
Nederlandse trekpaard de uiterste zorg
besteed. Wat op dit terrein werd bereikt,
toont de Koninklijke Vereniging op 9 en
10 september a.s. in 's-Hertogenbosch.
Z.K.H. Prins Bernhard, een groot paar
denvriend, heeft zich zoals reeds 'is
meegedeeld bereid verklaard het voor
zitterschap van het Ere-Comité te aan
vaarden.
In dit Ere-Comité hebben onder meer
ook zitting Z. Exc. de Minister van Land
bouw, Visserij en Voedselvoorziening, Dr.
Ir. A. Vondeling en Z.Exc. de Minister
van Oorlog en Marine, Ir. C. Staf.
S.V. Texel
Dat Texel het moeilijk zou krijgen
legen HRC 1 was te verwachten. Niet
alleen dat de bezoekers in techniek en
conditie veel te sterk waren, maar ook
de warmte was een lastige factor.
Texel was nog niet compleet door de
vakanties en misschien hier en daar nog
seizoenarbeid, maar ook nog onvoldoen
de conditie maakte het verschil te groot.
Toch hebben onze jongens zich, voor
al verdedigend, goed geweerd en het
was vaak moeilijk om de steeds weer
aankomende aanvallers te weerstaan.
Bob deed het als spil heel behoorlijk,
ook de backs en kanthalfs weerden zich
goed.
Het tactisch element, zoals de juiste op
stelling moet nog bestudeerd worden.
In de aanval, waarin Ab Wilkens voor
het eerst meespeelde was de stootkracht
te gering, de beste combinaties vormden
nog Ab en Piet. Onze midvoor liet soms
aardige dingen zien, maar het duurt te
lang als er een kans is.
Te veel werd te hoog door het mid
den gespeeld, waardoor de spil en ach
terhoede van H gemakkelijk werk kre
gen.
Na de rust toen Ab zijn kans kreeg
werd hij onbehoorlijk tegen de grond
gewerkt, ook Henk kreeg een pracht
kans maar de H keeper gebruikte zijn
handen verkeerd en maakte H kansloos.
Dat H een grote overwinning ging be
halen wisten we het werd 9-0, maar
Bertus heeft tot van moeilijke ballen en
schoten op voortreffelijke wijze gekeerd.
Zo mag H dus door bekeren en gaan
wij ons via vriendschappelijke oefenwed
strijden gereed maken voor de compe
titie.
Woensdagavond half zeven speelt een
T combinatie tegen St Oedenrode.
A.s. zondag komt een Alkmaar com
binatie op bezoek, van de grote semi
profclub, reserves.
Nu de vakanties ten einde lopen mo
gen we verwachten dat al onze spelers
zich bewust worden van de naderende
competitie en dus via training zich ter
dege gaan voorbereiden.
St. Oedenrode kampeert, even als vo
rige jaar, hier op Texel Dit belooft een
goede spormeting te worden.
Voetbaltoto
Deze week gaat weer de toto starten
en worden onze leden de formulieren
toegezonden. Deze moeten dan vrijdags
avonds uiterlijk 9 uur ingeleverd wor
den bij Hotel De Graaf.
Voor bezorgen en ophalen der formu
lieren worden enige medewerkers ge
zocht. Zij gelieven zich te melden bij de
secretaris de heer G. J. ten Cate.
HOOG WATER
Hoog water ter rede van Oudeschild:
20 aug. 0.11 en 12.11; 21 aug. 0,40 en
12 40; 22 aug. 1.07 en 13.11; 23 aug. 1,46
en 14.07.
Aan het strand ongeveer een uur eer
der hoog water.
