Kqu
WAT HET IVOREN BEELDJE VERTELDE
Maandag
Schapenfokdag
Raadsel in Nijmegen
dam pc
(INGEZONDEN)
Assen, 21 augustus 1958
Geachte Redactie,
Aangezien ik dit jaar aan De Koog op
Texel logeerde en daar mensen zag „wo
nen" in allerlei onooglijke schuurtjes,
kippenhokken etc., terwijl óók dergelijke
hokken werden verhuurd aan vakantie
gangers tegen, naar ik vernam zéér hoge
prijzen, is het m.i. volkomen verantwoord
indien U bijgevoegd uitknipsel op zult
willen nemen in Uw blad. (Het betreffen
de artikel komt neer op wat men noemt
gezwam in de open ruimte, opname ervan
heeft o.i. dus geen zin red.). Vele
Texelaars kunnen wellicht ook hier hun
profijt mee doen! En dan de soms exhor-
bitant hoge prijzen van winkelwaren/ar
tikelen.
Het huren van werkelijk goed inge
richte zomerhuisjes of bungalows behoort
wel tot een uitzondering in deze bad
plaats, terwijl m.i. toch rondom het dorp
hier gelegenheid genoeg voor is. Wél ziet
men een grote mengelmoes van allerlei
soorten wagens („kampeerwagens" gehe
ten), en een bonte verzameling van di
verse soorten gekleurde tenten, wat in
mijn oog een zeer rommelige indruk
maakt. (In het open veld en in de kom
van het dorp!) Waarom niet dit „woon
wagens" en tentenkamp gebracht uit de
kom van het dorp, achter de bossen of
achteraf uit het gezicht. Zijn er dan geen
planologen meer en waar de Commissies,
die strijden voor het behoud van natuur
schoon. Deze open terreinen kunnen dan,
zo zij niet in het bouwplan vallen benut
worden voor het bouwen van estetisch
verantwoorde zomerhuisjes onder Ge
meentelijk toezicht.
M.i. zou dit voor De Koog als badplaats
met zijn grote tekort aan goede logeer-
ruimte zeer ten goede komen. Een kleine
blik op de andere eilanden of diverse
provinciën in ons land, waar men in gro
ten getale bungalows bouwt op verant
woorde wijze en grote aantallen vakan
tiegangers tracht te trekken, moge dit
bevestigen. Texel zal achterop komen zo
men dit niet in wil zien.
Met dank voor Uw plaatsing,
get. Een badgast.
Antwoord op ingezonden stuk.
(Wij zouden de geachte inzender, wiens
naam en adres ons bekend is) haast de
vraag willen stellen hééft U wat tegen
het eiland Texel? Er deugt hier blijkbaar
niet veel, het lijkt er niet op, als wij
bovenstaand schrijven lezen. Zeker, er
kunnen nog vele voorzieningen worden
getroffen en die zullen ook worden ge
troffen, maar Keulen en Aken zijn ook
niet op één (en dezelfde) dag gebouwd.
Wij vinden het een winstpunt, dat de
tenten niet allemaal een en dezelfde
kleur hebben, dat men die prachtige
kampeerwagens (caravans) heeft uitge
vonden. Wij hebben een dezer dagen bij
De Koog een bungalowterrein gezien,
waarvan we zeiden „Kleurig en fleurig"
en wat prachtig onderhouden. Alle gas
ten, die daar hun vakantie doorbrachten
waren dan ook uitermate content en de
meesten hebben al voor het volgende sei-
GA NIET BIJ U ZELF OP
„VISITE-ZITTEN"
Interieuroverwegingen door
Cor Mus
Welk meubel moet ik kiezen?
In de tijd dat we dit artikel schrijven,
gaan de dagen reeds merkbaar korter, de
avonden geleidelijk langer worden. Reeds
nu, in deze nazomer en komende herfst,
kunnen we dit al heel goed bemerken.
En wanneer we dan 's avonds naar de
.laatste post" gaan, hebben we volop ge
legenheid de verschillende verlichte in
terieurs binnen te kijken. Sinds men 's
avonds de ramen niet zo hermetisch meer
pleegt te sluiten, heeft men aldus gele
genheid deze huis- en woonkamers met
elkaar te vergelijken. Men mag echter
met conclusies niet te voorbarig zijn.
Tegenover onze persoonlijke opvattingen,
die eenzijdig kunnen zijn, staan immers
de persoonlijke opvattingen van de be
woners, welke we „onder schot" menen te
mogen nemen.
Stand en omgeving, dit ook ten aanzien
van de buurt en straat, leeftijd, grootte
van gezin en het gehele milieu, spelen in
dit alles een belangrijke rol. Opvoeding
en kennissenkring, relaties en ook de niet
te onderschatten eigen werkkring, bepa
len hier zéér veel.
De smaak, welke op deze opvattingen
berust, kan op tweeërlei manieren hier
van afhankelijk zijn. We bedoelen, dat die
smaak enerzijds op een verstandelijke
basis van overleg kan berusten; ander
zijds kan het op gevoels-overwegingen
berusten, waarin zowel voorkeur als
traditie, herinnering en onbewuste rela
tie (of wel associatie), de doorslag kunnen
geven.
Bovenstaande overpeinzingen gaan
ons door het hoofd, wanneer we na een
wandel- of autobustocht, van uit de bin
nenstad naar huis terug keren.
Etalages en showrooms
't Valt ons altijd weer op, hoe schijn
baar pasklaar de etalages voor de wo
ninginrichting in de stad zijn opgesteld.
Maar uit de overvloedige veelheid heeft
men wel enige moeite zich te oriënteren.
Het gemoedelijke „elck wat wills", hoe
goed bedoeld en hoe ogenschijnlijk ge
makkelijk ook, geeft de niet doelbewuste
zoen getekend en reclame gemaakt bij al
hun relaties!
Met die hoge prijzen valt het o.i. ook
best mee. Een goede bungalow vertegen
woordigt een heel kapitaal. Wonen ei
werkelijk gasten in kippenhokken? Dan
zal de nrijs daar ook wel naar wezen. Ze
krijgen ons er in ieder geval niet in! U
kunt alvorens te huren toch een foto of
prospectus aanvragen?
Dat de winkeliers de gasten uitbenen is
ons evenmin bekend. U moet werkelijk
eens die Leeuwarder Courant lezen,
waarin juist de loftrompet over Texel als
vakantieoord is gestoken. Daarin werd
Texel aan de andere eilanden ten voor
beeld gesteld red.)
candidaat-koper nog heel wat hoofdbre
kens, om het hem 't meest passende op te
sporen en tenslotte te kopen!
Niettemin valt het ons op, hoe men in
de woninginrichtingszaken en tegenwoor
dig ook in de grotere warenhuizen, door
vakkundig personeel kan worden „ge
holpen". Zonder opdringerige winkelbe-
leefdheid worden adviezen gegeven, wel
ke soms zeer nuttig kunnen zijn.
En inderdaad is 't geëxposeerde in de
etalage meermalen aanleiding om aan
stonds naar binnen te gaan!
Het juiste meubel op de juiste plaats
Bij alle beslommeringen, die zowel
het bouwen, huren als inrichten van een
huis of kamer inneemt, is het zaak dat
men, ongeacht het te besteden bedrag,
ten naaste bij weet wat men in het in te
richten huis kan plaatsen. Er dat niet
alleen, men dient vooraf na te gaan wat
men in hoofdzaak practisch nodig heeft
Hoe „verguld", bij wijze van spreken,
de aanstaande bruid ook met een groot
fors dressoir zou zijn, hoe graag ze ook
een compleet bankstel met crapauds op
haar verlanglijstje „durft" zetten, er is
toch altijd nog die nuchtere gedachte aan
ruimte aan ruimte-werking (waar de
meeste mensen niet aan schijnen te den
ken) en, last but not least: aan „ruimte
lijk verkeer" in eigen woning.
Men hoopt zo vaak dótgene te bereiken
(lees evenaren), wat de ouders en groot
ouders misschien in hun ruimere behui
zing of naar traditie behoorlijk, ja heel
gewoon vonden.
De oudere en nieuwere woningen
Nu mogen we in dit artikel niet een
zijdig zijn. Hoewel we na 1945 geregeld
over de problemen van „inwonen" en
kleine na-oorlogse woningbouw horen
spreken, kan de opgave: „Inrichten van
Uw woning", niet op uniforme wijze aan
gepakt worden.
We dienen dus zowel voor het traditio
nele als voor het na-oorlogse huis een af
zonderlijke maatstaf aan te leggen. Zon
der bepaalde meubelsoorten te noemen,
is er toch wel een en ander te zeggen, wat
op een bepaald meubel-model betrekking
heeft.
Het zwaardere en lichtere meubilair
Als we aan zware meubelen denken,
dan denken we allereerst aan de zware
oud-Hollandse kasten, o.a. met kussen
panelen. We denken ook aan de latere
buffetten, monumentale stukken,
ieder geval, welke geleidelijk tot 't zo
begeerde dressoir zijn uitgegroeid of
„ingekrompen"!
Inderdaad kunnen we „ingekrompen"
herhalen, want het opbergmeubel en het
theemeubel zijn er de verkleinde nako
melingen van. Een ware evolutie dus en
voor sommigen een revolutie, waarin, in
het teken van „de slanke lijn", deze ver
nieuwing zich voltrok.
Dit geldt niet alleen voor de kast, maar
ook voor het zitmeubel. In hoge mate, en
met name voor de gewone stoel! Bij het
rondkijken in meubelzaken zal het nie
mand ontgaan, hoeveel verschillende mo-
COP O'BK MART
BlflVEND EN MOEDELOOS staat Hi-Sjou-Houw voor de
grote Mandarijn, die, temidden van zyn kunstschatten op een
soort troon zit. Natuurlijk evenals alle grote kunstenaars is
Hi helemaal niet tevreden over zijn werk.
In z(Jn fantasie heeft h(j het zich zoveel mooier voorgesteld
dan het in werkelijkheid geworden is. Hij is diep teleurgesteld
en zou er nog zoveel aan willen veranderen, met de kans
het voor goed te bedervenwat kijkt die Ko lang
straks gooit hij het naar mijn hoofd, denkt Hl. Ook Lo, die
achter een scherm verscholen toeziet, zit op hete kolen.
Waarom zegt vader niets? Het is toch prachtig wat Hl
gemaakt heeft. Dat vindt Ko-Ning-Co ook, heel mooi, met
grote liefde gesneden, liefde voor zijn dochter Lo, niet voor
de geldkisten van haar vader. Ping-Ping zal woedend z(jn, zo
peinst de Mandarijn verder... ik zal soldaten moeten huren om
de paleiswacht te versterken... misschien zelfs de Keizer
moeten verzoeken Ping-Ping van wraakplannen te weerhou
den... Met zijn nagels van wel 10 cm lengte, die in gouden
scheden gevat zijn, draait Ko-Ning-Co de Ivoren bollen om
en om.
BtJ de vijfde gekomen kijkt hij Hi-Houw vragend aan: wat
komt er op de vijfde bol? Daarop, Grootmachtige Meester,
zegt Hi, zal Uw nietswaardige zoon het portret snijden van
Uw tweede kleinzoon. Dan zal hij in die vijfde bol een zesde
maken en daarop het portret snijden... Verder komt h(J niet
want, voor het eerst in 37 jaar, lacht de Mandarijn. Lacht
al zijn zorgen weg, waarna besloten wordt dat Hi-Sjou-Houw
om de hand van Lo-Ko-Ning mag laten vragen.
VANDAAG VOLKSFEESTEN IN
OOSTEREND
Zoals gemeld viert Oosterend vanmid
dag zijn volksfeesten en omdat het nu
eenmaal Oosterend is en blijft, zal het
weer een goede dag zijn.
Het programma luidt als volgt:
13.30 uur Start vanaf Julianastraat m.
m.v. VIOS en Excelsior; 14.00 uur feest
op het sportterrein voor 14-jarigen en
ouderen. (Voor ieder onderdeel van deze
volksspelen rekent men op plm. 30 minu
ten). Achtereenvolgens: 1. Hindernisren-
nen te paard, 2. Koppelwedstrijd, 3. M&st-
klimmen, 4. Koekhappen (alléén voor
dames), 5. Sprietlopen, 6. Touwtrekken,
7. Tobbesteken, 8. Trialfietsrace (alléén
voor dames), 9. Voetballen (alléén voor
heren 50 jaar en ouder). Hier prijsuitrei
king. Voor al deze wedstrijden vraagt
men van iedere deelnemer 0,25 inleg-
geld om de kosten te bestrijden. 20.00 uur
opstellen op Zevenhuizen bij H. Boogaard
voor de lampionoptocht en versierde
kleine voertuigen. Hier is de deelname
gratis en voor de origineelste vondsten
zijn prijzen beschikbaar gesteld. Na af
loop strijd om de Man en de Vrouw.
De liefhebbers die aan de verschillende
wedstrijden willen deelnemen kunnen
zich op het sportterrein opgeven bij de
verschillende leden van de feestcommis
sie. En Oosterenders natuurlijk allen de
vlag uit!
dellen er van dit z.g.n. eenvoudige zit
meubel aan de markt worden gebracht.
„Gesloten" en „open" woninginrichting
Zo onderscheiden we het „gesloten"
meubel, d.w.z. het genoemde zware meu
bel, wat veel ruimte en plattegrond
plaats opeist. Onze patriciërshuizen op de
cude Grachten, maar ook de Musea staan
er vol van. Dit zijn „echte stijlmeubelen"!
Dan zijn er de pseudo stijlmeubelen, te
weten de na-oorlogse „neo-gothische"-
en „old-finish"-meubelen, en voorts in 't
meer of minder gematigd moderne genre,
de zwaardere- en minder zware meubel
modellen.
Vooral na ongeveer 1950 treden de
verschillende nuances, waarin het meer
„open", dus lichtere meubel, naar voren.
Hout, metaal en rotan
Dachten we in bovenstaande in hoofd
zaak over de houten meubelen, welke we
vanaf het „klassieke" tot aan het „moder
ne" toe in onze voorstelling hebben, er
is ook nog het zeer belangrijke stalen en
rotan meubel. Beide laatste materialen
hebben er, gezien de technische mogelijk
heden, veel toe bijgedragen het „open
meubel" te propageren.
Het stalen meubel, dat aanvankelijk
associaties met de spreekkamer van de
tandarts opwekte, derhalve niet direct
algemeen ingang vond, heeft toch, en
dit voor bepaald open meubilering, zijn
eigen betekenis gekregen. Denkt men in
de eerste plaats aan kantoren e.d. Dit
neemt niet weg, dat één of meer warm
gestoffeerde stalen fauteuils in een zit-,
huis- of werkkamer zeer zeker niet te
versmaden zijn. Integendeel. D.w.z. als
men het met overleg, smaak en oordeel,
ook wat de bekledingsstof betreft, goed
weet aan te pakken.
Hoe de stalen stoel ook uit de voorma
lige en voor-oorlogse „Nieuwe zakelijk
heid" mag zijn geboren, de eerste model
len zijn, hoe origineel en goed, toch al
weer enigszins verouderd. Opmerkelijk
is, dat de eerst verchroomde stalen bui
zen thans voor sommige modellen, door
massieve stalen staven worden vervan
gen. Men kan daarin van een ontwikke
lingsgang spreken.
De rieten- of rotan-meubelen, die, af
gescheiden van „grootmoeders stoel",
aanvankelijk voor tuinmeubelen bestemd
waren, zijn geleidelijk via de serre ook in
de huiskamer binnengedrongen.
Het is hier hetzelfde als met de stalen
meubelen. Het moet met mate, maar ook
met tact, dus ook smaak, gebeuren. En
daar komt nog iets bij. Met het rotan
wordt zowel het houtmateriaal als het
staal gecombineerd.
Dat we hiermede een uitgebreid gezel
schap van meubelen tegenkomen, spreekt
vanzelf. Dat we bij dit alles nauwkeurig
moeten selecteren behoeft na boven
staande, nauwelijks nader betoog.
Dat bovendien deskundige leiding en
voorlichting, zeer nodig, ja soms onont
beerlijk is, spreekt uiteraard van zelf.
Show van Texels beste
materiaal
De grootste Texelse show, de vi
maarde Schapenfokdag, ligt weer in 1
verschiet: maandag zal de bloem
Texels wolveestapel weer naar de Gr<
neplaats worden gedreven of konir,
lijk worden gereden! om daar mede
dingen naar de prijzen, beschikbaar
steld door de gemeente, de drie Texe
landbouworganisaties, door de TESO,
Internationaal Wol Secretariaat, dc
„De Lindeboom-Texel" en door 1
Texelsch Schapenstamboek in Noordh
land (zelf), dat ook dit jaar weer de orj
nisatie van deze prachtige dag ter ha
heeft willen nemen.
De jury zal bestaan uit de heren:
A. Koopmans, Barsingerhorn, Ir.
Wietsma, Alkmaar, H. Bakker, „Atlas"
W. v.d. Oord, Barsingerhorn, D. Hin, Q
deschild, P. Slot, „Wezenplaats";
W. Pijper, Alkmaar, F. M. Roeper,
Noorden, G. Kuip Czn., „Op Ruimte";,
H. Hogetoorn, Z.O Beemster, M. J. K
kert, Den Hoorn, W. Bakker, „Spijk";
P. Kistemaker, Abbekerk, W. J. Bak!
Jzn., „St. Donatus", P. Eelman, „Nie
Leven";
C. Roeper, Alkmaar, S. J. Keijser, Oui
schild, S. Ran, Emmalaan, Den Burg;
N. A. Koning, Beemster, A. Brak
Schagerbrug, J. Witte, „Agnes".
Arbiter is de heer ir. L. de Vries, A
maar.
Deze jury mag maandag niet mini
dan 232 inzendingen beoordelen. De f(
dag wordt geopend op een bijeenkomst
„De Lindeboom-Texel", welke reeds i
negen uur aanvangt. Dit nogal vr<x
tijdstip heeft men gekozen om de jury
de gelegenheid te stellen de nodige
dacht aan het materiaal te kunnen
steden. Hierdoor zal er dus meer
dan voorheen kunnen worden gewikt
gewogen!!
Dat zal voor diverse rubrieken bij
zending van prima materiaal zeker no
zakelijk worden, want voor bepaalde
brieken is de inzending verheug!
groot; voor andere rubrieken daarentq
ligt het aantal inschrijvingen echter w
lager, zodat ook deze show een be
woord dan Fokdag, dunkt ons voc
dit jaar een nogal sterk gewijzigd be
vertoont.
Het aantal deelnemende bedrijven
gestegen van 40 in vorig jaar tot 46 w
de komende fokdag. Daarbij staat de h
P. C. Hin met 25 inzendingen aan
kop, gevolgd door de heer G. Eeln
Jbzn., met 22 inzendingen, de heer G
Kikkert, De Westen, met 21, de heer J
J. Roeper, Oosterend, eveneens 21,
heer M. C. Bakker met 14 en de
C. J. Commandeur met 10. De over
deelnemers komen in minder dan 10
brieken uit, wat overigens uiteraard n
zegt omtrent de kwaliteit van het ma
naai, dat door die bedrijven zal won
geshowd en maandag zouden zich
eens verscheidene verrassingen kum
voordoen!
De rubriek oudere rammen is uit
breid: 21 stuks. In 1957 14 exemplar
er komen 15 twee-jarige rammen (18),
één-jarige rammen (37); 6 drietallen i
lammeren, (vorig jaar 14, zodat deze
briek danig tegenvalt); 11 schapen
twee ramlammeren (vorig jaar 30, nr.
toen over twee rubrieken, naar leeft
verdeeld). 54 inzendingen voor sch
met een ooi- en een ramlam, over
rubrieken, (vorig jaar 42 over twee
brieken). 8 schapen met twee ooien
22 schapen met een ramlam (20). Gebo
né 30 maart 21, evenals vorig jaar;
rubriek viertal oudere ooien is gesloni
van 5 tot 4, wat dus wel uitermate gei
is. Er komen 12 inzendingen viertal f
jarige ooien (7), een belangrijke voon
gang dus; en 8 (9) inzendingen vie:
ooilammeren.
Een oudere ram van de heer G. Eelr
Jbzn. werd vorig jaar kampioen; eer
tal één-jarige ooien van de heer P. C.
verwierf de titel kampioensgroep.
FEUILLETON
door G. PLANTEMA
17. „Dat is vrij logisch", stemde inspek-
teur Broekman toe. „Maar nu iets anders,
meneer Mulders. Kon U ook zien, wie er
in de auto zat?"
„Daar vraagt U me wat! Het was al
over twaalven en de auto stond niet on
der een straatlantaarn. Ik zag, dat er een
heer in zat. Ik kan me verder niet veel
herinneren. Ja, ik geloof, dat die man
niet groot was en voorzover ik weet, had
hij een kaal hoofd en geen hoed. Maar
verder kan ik U niets vertellen"
„U zag, dat de auto stopteen de inzit
tende het portier opendeed. U hoorde
hem iets zeggen. Natuurlijk kon U dat
niet verstaan?"
„Ik stond te ver weg", antwoordde de
orkestleider. „Bovendien sprak de man
niet hard. Net luid genoeg, dat de andere
heer hem hoorde".
„Juist. Zag U, dat de verdwenen heer
stil hield en naar de auto keek, meneer
Mulders?"
„Dat heb ik nog gezien", stemde de
musicus toe.
„Uit een gebaar valt soms veel op te
maken", ging Broekman voort. „Kreeg U
soms de indruk, dat die twee elkaar ken
den? of hebt U misschien een andere ge
dachte gehad bij het zien van die ont
moeting?"
„Neeaarzelde Louis Mulders.
„Wat moet ik daar nu van zeggen? De
verdwenen heer hield stil en hij keek
naar de auto. Het ging net zoals je vaak
ziet, wanneer een autorijder een voet
ganger de weg vraagt of iets dergelijks".
„Dank U. Naderhand hebt U de ver
dwenen heer niet meer gezien?"
„Nooit meer. Als hij sindsdien in het
concertgebouw was geweest, had ik hem
zeker herkend".
„Van de auto weet U zeker ook niets
naders te zeggen?"
„Och nee, wat valt er te zeggen van 'n
doodgewone auto, zoals ze bij tientallen
langs de weg rijden? Er was niets bijzon
ders aan".
„We zijn dus in zoverre wijzer gewor
den, dat we nu weten, dat de spoorloos
verdwenen heer vlak bij het pension,
waar hij woonde, in een auto is gestapt",
concludeerde Broekman. „Meneer Mul
ders, we hopen, dat Uw mededeling ons
verder kan helpen".
De orkestleider verdween, een buiging
naar alle kanten makend en een nieuwe
golf parfum verspreidend. De anderen
keken elkaar aan.
„Wat moeten we daarvan denken?"
vroeg de Nijmeegse inspecteur aan nie
mand in het bijzonder.
„Een niet grote, kaalhoofdige man",
merkt Ohlquist op. „Zo lopen er duizen
den rond".
„André heeft me heel wat van zijn ken
nissen beschreven", zei Madeleine Uit
tenterpe, „maar zo iemand was er nooit
bij".
„Dat zegt niet, dat hij niet zo iemand
kent", vond de Nijmeegse inspecteur
„Waarheen is hij met die auto gegaan?"
„Jij bent hier gekomen in verband met
een onderzoek", merkte mr. Ernst Ver
hagen die avond op, toen hij met zijn
zwager in de tuin zat. „En je vroeg me
naar buitenlandse mensen. Ondertussen
zijn wij verzeild geraakt in een moord-
geval. Daarbij is één vreemdeling betrok
ken en wij zijn met diverse vreemdelin
gen in aanraking gekomen".
„Maar of mijn zaak wat met deze
moorden te maken heeft, is een grote
vraag", antwoordde Sven Ohlquist. „Voor
het ogenblik is deze geschiedenis van de
moorden op Van der Zuyden en dr. Ma-
roniu nog een raadsel Ook de verdwij
ning van André Boorneman is geheim
zinnig".
„We weten nu, dat hij per auto is weg
gereden. Veronderstel je, dat Boorneman
iets met de moorden te maken heeft?"
Ohlquist wist het niet. Hij maakte een
vragend gebaar met beide handen.
„Laten we over iets anders praten", zei
Else Verhagen vermanend. „Het helpt je
toch geen zier, of je er over piekert".
Maar toen Sven tegen half twaalf, toen
zijn zuster en zijn zwager in huis waren
gegaan, nog even in de tuin stond te
kijken, genietend avn de koelte na een
hete dag, staarde hij onwillekeurig naar
de plaats, waar in de duisternis villa
Estella stond. Er was geen spoor van
lioht te zien in die richting. Mevrouw
Van der Zeuyden had besloten de volgen
de dag, dadelijk na de begrafenis van
haar man. op reis te gaan. De Zweedse
juwelier Jörgensen zou dan naar zijn
land terugkeren, nadat hij de dode de
laatste eer had bewezen. Ook het stoffe
lijk overschot van dr. Maroniu zou de
volgende dag worden begraven.
Zich dit herinnerend, keek Ohlquist in
de richting van het huis der familie Na-
barescu. Daar was het lijk van de Roe
meen heengebracht en in overleg met de
familie had de heer Nabarescu besloten,
het gelijktijdig met de andere dode ter
aarde te doen bestellen. Naast elkaar zou
den de beide slachtoffers van de ge
heimzinnige moord op een der Nijmeegse
kerkhoven aan de aarde worden toever
trouwd.
Het huis van de familie Nabarescu was
ook donker. De gordijnen waren dichtge
trokken en geen straaltje lamplicht viel
naar buiten. Maar plotseling hoorde Ohl
quist uit de richting van dat huis gelui
den. Het was, of iemand sluipend door de
tuin ging in de hoop, dat zijn vertrek uit
de woning onopgemerkt zou blijven. De
onzichtbare was het hek genaderd, dat
Ohlquist uit de tuin van de Verhagens
kon onderscheiden, toen plotseling in vil
la Eikenheuvel een buitendeur werd ge
opend. De inspekteur ontdekte, dat de
sluipende persoon, die dit geluid ook had
gehoord, haastig over het hek begon te
klauteren. Dat viel niet mee, want de
afrastering was weliswaar niet hoog,
maar bovenaan zat prikkeldraad. Het
overklimmen gelukte toch en tot zijn ver
rassing bemerkte de inspekteur, dat een
in donkere kleding gehulde gedaante in
het gras langs de weg rennend, in zijn
richting kwam.
Toen Ohlquist enkele ogenblikken later
bij het hekje aan de weg was gekomen,
zag hij de donkere gedaante op een tien
tal meters afstand gaan. De weg was niet
goed verlicht, want de enige in de nabij
heid staande lantaarn was ongeveer voor
het hek van Eikenheuvel, maar hij
dekte toch, dat de vluchtende een kif
gestalte had, die in een zwart of don!
blauw pak was gekleed. Terwijl hij
dit realiseerde, hoorde hij, dat bij
huis van de Nabarescu's enkele men
op gedempte toon in een vreemde taal
gen elkaar spraken. Even later knel
het grint van een der voetpaden, wal
op wees, dat de mensen, die het huis
hadden verlaten, in de tuin liepen.
Ohlquist nam een vlug besluit. Hij
tennisschoenen aan, omdat hij vroege
de avond met zijn zwager een paar
had gespeeld op een nabij gelegen b
Hij juichte inwendig, want de rubbe
len veroorloofden hem een bijna gel
loze tred. Dit kwam hem van pas, nu
aan de overkant van de weg, achtei
nog steeds rennende gestalte aan ging
vluchteling had nu het bosgedeelte
reikt, dat villa Estella voorafging,
ogenblik meende de inspekteur, dat
donkere figuur van plan was, naar
huis van Van der Zuyden te gaan,
hij zag, dat hij zich vergiste. Even v
dat de vluchteling het hek van villa
tella bereikte, stak hij snel de daarl
duistere weg over, zodat hij aan deze
kant liep als de Deense politieman.
Het pad slingerde zich eerst tients
meters door 't bos, daar steeds diepe
voerend, maar op de duur toch mil
meer evenwijdig aan de weg, die zij
tevoren hadden verlaten.
en pijn weg
w r ij v e n* me
