SHELL I
PK
Douwe Egberts
BOERENLEENBANKEN
RAIFFEISENBANKEN
tzFMEnmm
C. P. MOOJEN,
J. C. RAB
.en toen kwa®
een goede fee-^
EsS™ K"fn E°"d
De f,j«'g°u"n Smaa\
A.N.A.B. uitvoering
„Peter m'n zoon"
voor oliehaarden
Esso) PETROLEUM
DE HAARDOLIE
met het hoogste rendement
Prima service door:
C. J. VISMAN
a
■j
o
a
u
x
a
Voor mij is
„SHELL BUTAGAS"
nog altijd 't beste.
Duizenden andere
huisvrouwen den
ken er net zo over
als ik. Sneller en prettiger huis
houden dankzij de bekende blauwe
fles met I3kg,.SHELL BUTAGAS",
genoeg voor wekenlang gebruik.
De sluiting van de fles is zo veilig,
dat ook kinderhandjes er geen
kwaad mee kunnen. En waar kun
je betere service verwachten dan
bij een wereldorganisatie als
SHELL!
e
Hoofddepöthouder Bakkers Ijzerhandel
solied
burgerwoonhuis
JAN AGTER
>e pjnc 6
Raadsel in Nijmegen
Volkswagenbusjes
te huur voor kleine gezel
schappen met en zonder
chauffeur.
Van Koningsbruggen
Loodsgracht 22
Den Helder, tel. 2026
REPARATIES
KUNSTGEBITTEN
Sneller, beter en.
goedkoper!
Mevr. A. C. A. Boer,
Warmoesstr. 46, Den Burg
Alle Verzekeringen
kunt U sluiten bij
Den Burg, Telef. 278.
Vraagt vrijblijvend offerte
Ook voor financiering
Hypotheken
Belt u ons even. Of stuur
'n kaartje. Wij zorgen dan
voor tijdige levering van
brandstof olie
De beste brandstof voor uw oliehaard!
in brandstoffen en bouwmaterialen N.V.
Kantoorstraat 10—12, Den Burg, Texel Telf.
Er. nu h"r\jl",1anneer^k
ue'ftTnPecn kop thee'. betekenl
Thee g°cde lh,ee rt - Phkwick Thee,
op 25 oktober a.s in De Oranjeboom met het stuk
door het toneelgezelschap „Jonge Maskers" uit Zwolle
Aanvang 8 uur. Toegangsprijs f 1,75
BAL NA.
Kaarien in voorverkoop bij
Jo Gieles, Schoonoordsingel 2, Den Burg
R. Kiewiet, De Koog K 55
C Ellen, Weststraat, Oosterend
H. Beuving, Eierland E 32
zuinig geen roet meer warmte
Dorpstraat 19 - De Cocksdorp - Tel. 232
SHELL
M
4
0
4
H"
3
_i
u
z
in
1
IA
4
4
f-
3
Cl
J
_l
lil
X
IA
f
IA
4
0
4
H
3
j
j
IA
1
IA
4
O
4
H
3
_i
j
ui
x
IA
SHELL
BUTAGAS - SHELL BUTAGAS - SHELL BUTAGAS
1
n
p
a
o
a
BUTAGAS-SHELL BUTAGAS - SHELL BUTAGAS
CvMITVT
BUTAGAS
De kenner kiest
kwaliteit van
Goënga's Slagerij
Den Hoorn Telef 252
Te koop gevraagd
in Den Burg
J G. Oele, loodgieter
VOOR JONGS MENSEN
van 15-16-17-18-19 en 20 jaar (na militaire
dienst t/m 23 jaar) ligt een JEUGD-SPAAROVER-
EENKOMST gereed met een WETTELIJKE
TOESLAG van 1 0 °/o op het gespaarde bedrag...
PLUS DE RENTEI
:':.T:ii:?iiiii
VOOR ALLE SPAARDERS
een hoge rente (thans tot 3'/«°/ol)
gemakkelijk opvraagbaar tegoed I
scnii"" -
nenv&Pa^'nS
4 punten van belang
1. Prima service
2. Vakkundige plaatsing
3. Eigen reparatie inrich
ting
4. Prettige betalingsrege
ling
Vraagt er vandaag nog
één 14 dagen op proef
de TV-pionier
Technisch bureau
Telefoon 46
7 2 2 COÖPERATIEVE
1ffantöflHto
(aangesloten bij de Centrale Bank te Utrecht)
de fijne
Engelse Ale lange
Voor
familie-drukwerk
Drukkerij
Texelse Courant
K/it/rinP.
FEUILLETON
door G. PLANTEMA
30. Deze man sloop naar de auto en ging
in de kabine zitten. Voorzichtig werd de
motor gestart en even later reed de wa
gen zonder licht weg. Heel langzaam
draaide het voertuig om het huis heen en
na een paar minuten moest het op de weg
zijn gekomen, want gauw was het doffe
brommen verdwenen.
Sven besloot juist, dat hij zou proberen,
het huis binnen te komen, toen een nieuw
geluid hem zijn voornemen deed herzien,
tenminste voorlopig. Er kraakte iets op
het grint. Toen zagen zijn nu aan de duis
ternis geheel gewende ogen, dat om het
huis een paar mannen kwamen sluipen.
Zij liepen zo voorzichtig, dat men binnen
zeker niets van hun komst kon bemerken.
Het waren vier mannen. Ze stonden een
ogenblik naast elkaar op de hardstenen
stoep tussen deur en tuin. Toen begon
een van hen voorzichtig met een sleutel
of een loper aan het slot te peuteren.
Even later gleed de ene zijde van de deur
geruisloos opzij. Meteen knipte de man
een flauw lantaarntje aan en terwijl
Sven met grote ogen zat toe te kijken,
verdwenen de vier mannen als schimmen
in het huis. Het flauwe lichtschijnsel dan
ste door het vertrek en hij zag even in
een flits stoelen staan, een tafel, een
dressoirDe deur van de serre bleef
open. Het was duidelijk, dat de inslui
pers op deze manier de weg voor de te
rugtocht vrij wilden houden. Hun kor
date optreden wees er op, dat zij meen
eten, in hun bedrijf niet te zullen worden
gestoord.
Sven dacht na. Wat had dit te beteke
nen? Waren deze mannen inbrekers, die
niets wisten van de aanwezigheid van
andere mensen in huis? Waren zij mede
plichtigen, die er de voorkeur aan gaven,
niet door de kelderdeur naar binnen te
gaan? Tenslotte bestond de mogelijkheid,
dat zij wel degelijk op de hoogte waren
van de aanwezigheid der anderen, maar
dat zij nu geen vriendschappelijke bedoe
lingen koesterden. Ze konden zelfs van
plan zijn, de gevangenen te bevrijden. In
dat geval was het heel logisch, dat zij
niet door de kelderdeur gingen, maar
dan stond het tevens vast, dat tenminste
een van hen goed genoeg de weg in het
huis kende om te weten, waar hij heen
moest. Voorlopig stond Ohlquist daar
met drie mogelijkheden en het vraagstuk,
wat hijzelf nu moest doen.
Hij stond ten opzichte van de mensen
in het huis, tot welke groep zij ook be
hoorden, in een heel nadelige positie. Zij
kenden de weg in de villa en hij niet. Ja,
wel had hij met inspekteur Broekman na
de moord op Van der Zuyden een onder
zoek ingesteld, maar er was geen reden
geweest, heel het gebouw aan een in-
spektie te onderwerpen, aangezien de
moordenaar zich buiten had bevonden en
dr. Maroniu had hem achtervolgd, waar
bij hijzelf slachtoffer was geworden. Men
had zich bij het onderzoek hoofdzakelijk
beperkt tot het zoeken van sporen van
de dader in de tuin. Er was toen immers
nog geen reden geweest, achterdocht te
koesteren ten opzichte van de Zweed
Jorgensen, die als gast van Van der
Zuyden aanwezig was. Pas na de verkla
ringen van mej. Ilescu was deze man een
verdacht individu geworden, maar toen
was hij met Dupont spoorloos verdwenen.
Had inspekteur Ohlquist dus geen gele
genheid gevonden, de woning nauwkeu
rig te onderzoeken, toch wist hij onge
veer, welke kamers zich beneden bevon
den. Vooral in de serre, waar hij in ver
band met de moord geruime tijd gebleven
was, wist hij wel de weg.
Zodoende kon Sven Ohlquist enkele
minuten na het verdwijnen van de vier
mannen, zelf zijn weg door de open deur
nemen. Hij kwam in de-serre, die onmid
dellijk aansloot aan de grote kamer daar
achter, waar Van der Zuyden in zijn
dronkenschap met zijn gasten had gezeten
om zich door het eten van brood wat
nuchter te maken. Sven sloop van de ene
stoel naar de andere, omdat hij onmid
dellijk dekking moest kunnen zoeken, zo
dra hij verdachte geluiden zou horen.
Maar het leek er niet op, dat hier mensen
waren. Trouwens, in huis was het zo
doodstil, dat hij even dacht, alleen maar
te hebben gedroomd.
Toen kraakte een trede van een trap!
Duidelijk was dit te horen, want de vier
insluipers waren via de kamer naar de
hal gegaan en daar begon de trap naar de
volgende verdieping. Zij waren dus op
weg naar boven. Sven herinnerde zich,
dat er in de hal een wandtapijt was, dat
achter een rij kapstokhaken hing. Het
zou mogelijk zijn, zich achter dat tapijt
schuil te houden, tot hij zich verder had
geörienteerd. Dus sloopt hij naar de hal
en op de tast vond hij het tapijt. Enkele
sekonden later stond hij daar achter, te
gen de muur gedrukt. In het donker zou
men hem zo gemakkelijk met vinden
zelfs als men met een zaklantaarn in de
hal kwam.
Na het kraken van de trap was het stil
gebleven. Nu kwam iemand naar bene
den. Hoewel hij bijna geluidloos liep, was
zijn afdaling toch te bemerken. Al gauw
wist Sven de reden. Deze man was uitge
stuurd om de serredeur te sluiten! Nog
juist op tijd was hij dus naar binnen ge
gaan, even later sloop de man weer naar
boven, rakelings langs het wandtapijt.
Juist wilde Sven hem zachtjes naar bo
ven volgen, toen een flauw hoorbaar ge
luid hem deed verstijven. Het was alsof
een mens ergens een diepe, benauwde
zucht slaakte. Het kon desnoods een
zware ademhaling zijn.
Het geluid kwam uit een kamer, die
aan de hal grensde. „Waarschijnlijk zijn
't de twee gevangenen van de vracht
auto", flitste het door Sven heen. Voor
zichtig raakte hij de knop van de deur
aan. Niet alleen was het mogelijk, de
kruk geruisloos neer te drukken, maar
bovendien ging de deur meteen open,
zonder enig geluid te veroorzaken. Dit
was een meevaller. Hij gaf de deur een
zachte duw, zodat zij langzaam helemaal
open draaide. Dan wachtte hij. Als er
iemand in de kamer op wacht zat, zou
die zich nu ongetwijfeld verraden. Minu
ten lang bleef Sven roerloos staan, tegen
de muur gedrukt, maar hij hoorde niets.
Dan waagde hij het er op. Hij trad de ka
mer binnen en kwam in een stikdonkere
ruimte. De gordijnen waren voor de ra
men dicht getrokken, zodat van buiten
geen spoor licht kwam. Dit in tegenstel
ling tot de hal, wat tot gevolg had, dat
het in die ruimte niet volkomen duister
was.
Sven begreep, dat het dwaasheid zou
zijn, op gevoel deze kamer binnen te
gaan. Hij kende de inrichting ervan niet
goed meer, zodat hij grote kans had te
gen een meubelstuk te stoten, dat hem
door een val kon verraden. Daarom sloot
hij allereerst de deur achter zich en toen
bleef hij even stilstaan, ingespannen
luisterend. Ja, in de kamer was duidelijk
te horen, dat er een mens ergens moeilijk
ademhaalde. Hij oriënteerde zich naar de
richting van dit geluid en richtte er zijn
zaklantaarn heen. Het licht flitste aan en
de bundel viel regelrecht op een sofa. En
op dat meubel zag Sven een menselijke
gestalte, waarvan armen en benen met
touw waren omwikkeld. Daar lag in elk
geval een van de beide gevangenen.
Aan de muur ontdekte hij een knopje
voor het elektrisch licht. Hij draaide snel
aan de schakelaar en stond toen te knip
ogen tegen een zee van lichtschijnsel, af
komstig van een lamp, die midden in de
kamer hing.
Ohlquist keek rond. De andere gevan
gene was ook in de kamer. Hij lag in een
leunstoel, eveneens gebonden en met een
prop in z'n mond. Verder was er geen
mens.
(Wordt vervolgd)
