Duitse gasten kunnen niet
gemist worden
Hoela-hoep
Binnenlands bezoek aan eilanden teruggelopen
Raadsel in Nijmegen
De op 22 en 23 oktober j.l. op Schier
monnikoog gehouden 13e Waddenconfe
rentie, waarover wij reeds het een en
ander schreven in ons vorige nummer,
werd voor een goed deel beheerst door
het „probleem" van het hand over hand
toenemende bezoek van Duitse toeristen,
voor zover althans van een probleem kan
worden gesproken. Daarop heeft een
ieder zijn eigen, persoonlijke visie.
In de algemene vergadering van don
derdag volgende op de onderscheidene
sectievergaderingen schreef de heer
Quint, voorzitter van de Werkcommissie
der V.V.V.'s, de teruggang in het binnen
lands bezoek aan 3 oorzaken toe: aan de
steeds groter wordende vakantietrek van
Nederlanders naar het buitenland, aan de
uitwerking van de bestedingsbeperking
(waardoor bepaalde groepen van de be
volking zich geen vakantie meer konden
permitteren) en aan een zekere verdrin
ging van de Nederlandse gast door de
buitenlandse (Duitse) bezoeker. In dit
verband merkte hij op, dat de ontwikke
ling van het Duitse bezoek aan de eilan
den in de afgelopen jaren zonder meer
stormachtig is geweest en dat men wel de
indruk moet krijgen, dat we in de afge
lopen jaren alleen nog maar te maken
hebben gehad met de voorhoede van het
Duitse leger van vakantiegangers en dit
jaar pas de hoofdmacht in beweging ge
komen is. Spreker liet een waarschuwend
geluid horen aan het adres van die onder
nemers, die kennelijk voorrang verlenen
aan Duitse aanvragen omdat zij menen
van de Duitse gast een hogere pension-
of huurprijs te kunnen vragen dan van de
Nederlanders aanvrager. Deze mentaliteit
achtte hij niet zonder bedenking en houdt
bovendien het gevaar in, aldus spreker,
dat men op den duur mèt de Nederlandse
gast ook de Duitse van zich vervreemdt,
omdat de dikke geldbuidels van de Duit
sers meer en meer gaan plaats maken
voor de smallere beurzen. Het afgelopen
seizoen had volgens de heer Quint wel
duidelijk bewezen, dat zich ook in het
Duitse bezoek een sterke verschuiving
naar de sector van het sociaal toerisme
aftekent.
Overigens stelde hij met nadruk, dat de
Duitse gast van essentieel belang is voor
de eilanden. De Nederlandse gast is dat
echter niet minder en moet daarom niet
verwaarloosd worden.
Mr. P. E. van Krevelen, voorzitter van
de Studiecommissie voor de eilanden, gaf
een overzicht van de werkzaamheden der
commissie en deelde mede, dat zij begin
volgend jaar haar eindrapport hoopt uit
te brengen, met aanbevelingen en sugges
ties inzake het complex van problemen,
welke door de steeds toenemende toeris-
tenstroom worden opgeworpen.
De heer J. F. Dijkstra, arts te Amers
foort, die een causerie hield met als
WAT HET
IVOREN
BEELDJE
VERTELDE
48. Op dat scheepje is Gerrit Dirckz zo
trots als een pauw. Elk dek past met
kleine pennen op het volgende, zodat je
ze apart kunt bekijken en zien dat alles
ook van binnen zo gemaakt is als een
echt schip. Het onderste ruim is nog leeg
dat zou een mooie geheime berg
plaats zijn voor.... voor dat Ivoren
Beeldje dat de Heren van de Compagnie
beslist niet mogen zien. De schipper stopt
het er meteen maar in, dan kan het ten
minste niet meer vallen zoals tijdens de
cycloon gebeurd is. Toen is het gelukkig
in zijn kooi terecht gekomen en niet be
schadigd. De rolpaarden van het geschut
FEUILLETON
door G. PLANTEMA
32. De gemaskerde man haalde even zijn
schouders op. „Het is beter, dat u dit nog
niet weet", zei hij. „Ik geef toe, dat dit
voor u geen prettige situatie moet zijn,
maar ik verzeker u, dat uw toestand veel
onaangenamer kon zijn. Natuurlijk
spreek ik in orakeltaal voor U. Ik kan u
alleen vragen, dit van mij aan te nemen
als de volstrekte waarheid. Ik ben even
hier gekomen om te zien hoe u het maakt.
U bent wakker en volkomen helder van
geest, merk ik. U hebt een angstig avon
tuur achter de rug, maar het doet me
genoegen, dat U 't blijkbaar geen blij
vende schade heeft gedaan. Als U zich
volkomen rustig houdt, zult u spoedig ge
noeg sterker worden".
Toen was de man ineens verdwenen.
André zakte terug in de kussens. Zijn
hersens bleken nog niet in staat, de
stroom van gedachten te verwerken, die
in hem opkwam. Hij lag te piekeren, tot
hij in een diepe slaap was gevallen. Dan
werd hij weer wakker, maar helderder
was zijn hoofd nog niet geworden en op
nieuw sliep hij in. Dat herhaalde zich een
paar maal, maar het aantal kon hij niet
bepalen. Maar tijdens een van deze pe
rioden van slaap was iemand het vertrek
binnengekomen. Tenminste, dat veron
derstelde André Boorneman, want toen
hij op een gegeven ogenblik z'n ogen op
sloeg, ontdekte hij, dat er iemand naast
zijn bed zat.
André Boorneman zag eerst een donker
onderwerp „Waarom verkiezen wij de
eilanden?", zag zeer gunstige mogelijk
heden voor de eilanden inzake een ont
wikkeling tot kuuroorden en bepleitte in
de propaganda vooral de aandacht te
vestigen op de zuiverheid van de lucht.
Uit zijn eigen praktijk kon spreker mede
delen, dat hij vele patiënten voor uiteen
lopende kwalen een verblijf op de eilan
den had aanbevolen en dat zij daar zeer
veel baat bij gevonden hadden.
Deze 13e Waddenconferentie werd voor
de eerste maal gehouden onder auspiciën
van de het vorig jaar opgerichte Federa
tie van V.V.V.'s op de Waddeneilanden
(Waddenfederatie). Het bestuur daarvan
is als volgt samengesteld: J. Schönfeld
(Vlieland), voorzitter; P. Beemsterboer
(Texel), secretaris; W. Zaadnoordijk (Ter
schelling), penningmeester; J. Klaassen
(Ameland) en F. Kooistra (Schiermonnik
oog), leden. De heer Beemsterboer kon
mededelen, dat aan de Federatie inmid
dels rechtspersoonlijkheid was verleend
en dat zij thans binnenkort als lid zal
toetreden tot resp. de Prov. Friese V.V.V.
en de A.N.V.V.
Van A.N.V.V.-zijde werd de conferentie
bijgewoond door Jhr. W. Boreel, alge
meen directeur, en O. van der Gronden,
directeur Binnenlandse Dienst, voorts
door de plaatsvervangend regeringscom
missaris bij de A.N.V.V., de heer C.
Kuipers.
De Texelse afvaardiging bestond uit:
burgemeester C. de Koning, wethouder
C. H. Roeper, wethouder Th. R. Hin en
de heer F. L. Faber namens het gemeen
tebestuur; de heren J. C. Rab, P. Beem
sterboer, S. Lap Bzn. en J. C. Quint na
mens de V.V.V.de heren J. Vroom en
A. Bakker namens de Horeca; de heren
G. Bakker en J. H. Kikkert namens de
Alg. Middenstands Ver.: de heren M.
Bakker en N. Ran namens de R.K. Mid
denstandsver., de heer J. J. van der Vlies,
directeur N.V. TESO; de heer J. Gulmans
groepscommandant der Rijkspolitie.
HALVE EEUW GELEDEN
Adv. Texelaar, oktober 1908:
Verboden te jagen of moerdebeien te
plukken in de bossen gelegen onder Ho-
geberg. De boogjeshangers.
Adv. Het beste adres voor tuigwerk,
zadel en beklederij is bij Alex Koning.
Bekroond met de eerste prijs op de
landbouwtentoonstelling.
Den Hoorn, 2 oktober 1908:
Door enige jongelui is een rederijkers
kamer opgericht. Als leden van het be
stuur werden gekozen de heren W. Zijm,
voorzitter, Schuurman, secretaris en K.
Kok, penningmeester. De heer W R. van
Douwen heeft op hun uitnodiging de
regie op zich genomen.
zijn ook al klaar en nu werkt hij aan het
rondhout: masten en ra's. Als ze op de
rede van Batavia ankeren heeft de schip
per zich al helemaal voorbereid op een
woordenstrijd met Coen, die wel weer zal
zeggen: „blijf nog een jaartje".
Maar de grote Jan Pieterszoon kent
zijn pappenheimers en zegt alleen maar
dat de „Gekroonde Haring" met twee
andere schepen direct door moet gaan
naar de Kaap. Het is al laat in de tijd en
ze moeten profiteren van de gunstige pas
saatwinden. Haastig worden victualiën en
water ingenomen en voort gaat de reis.
De grote schepen hebben een ongewoon
masker. Hij geloofde daarom, dat de man,
die al met hem had gesproken, was terug
gekomen. Maar even later drong het tot
hem door, dat dit toch niet het geval kon
zijn. Bij zijn bed zat een vrouw. Het
masker bedekte haar gezicht voor het
grootste deel, maar zij had de haren niet
verborgen en daaraan zag hij het eerst,
dat hier geen man zat. Donker was dat
haar en de tint herinnerde hem onmid
dellijk aan de Roemeense mej. Ilescu.
De verlichting in het vertrek was vaag.
André staarde naar zijn bezoekster en
zij zag, dat hij wakker was, maar eerst
bleef zij stil zitten, zonder te spreken.
Toen stond zij ineens op. Hij ontdekte,
dat zij de kleding van een verpleegster
droeg, een donkerblauwe jurk met een
helderwit schort. Het drong toen weer
tot hem door, dat hij ziek was.
De verpleegster verdween een ogenblik
maar al gauw kwam zij terug. Zij droeg
een serveerblad en daarop stond een
bord. En voordat André er zich eigenlijk
goed van bewust was wat er gebeurde,
was zij al bezig hem lepels soep te voeren.
Aan eten of drinken had hij nog niet ge
dacht, maar nu de smakelijke krachtige
soep in zijn mond kwam, merkte hij, dat
hij trek had. Zwijgend voerde de ver
pleegster hem tot het bord leeg was. Toen
keek zij hem even aan.
„Encore?" In het Frans informeerde
zij, of hij nog meer lustte. André Boorne
man was te verrast om dadelijk een ant
woord te kunnen formuleren.
„Ja, zei hij toen. Niet in het Frans,
maar zij bleek hem toch te hebben be
grepen, want weldra was hij aan zijn
tweede portie bezig. De eetlust was nog
BOER IK MET WINST?
Kunt U die VTaag beantwoorden?
Wij kunnen ons voorstellen, dat de
meeste Texelse landbouwers geneigd zijn
op die tweede vraag direct een bevesti
gend antwoord te geven. Zij zullen rede
neren: Onze boekhouding wordt ver
zorgd door een erkende boekhouder of
boekhoudbureau en de Verlies- en Winst
rekening vertelt ons aan het eind van het
jaar hoe het er mee staat.
In „Stikstof", het blad van de Neder
landse Stikstofmeststoffen Industrie ver
telt de heer P. C. Muntjewerf in een
artikel iets over een veehouder in het
klei-weidegebied van Noord-Holland.
Ook deze veehouder meende wel een
antwoord te kunnen geven op bovenbe
doelde vraag. Hij was bovendien goed te
vreden over de bedrijfsuitkomsten. Hij
kon met zijn gezin goed leven en hield
ieder jaar ook nog iets over.
Toch vond deze veehouder het op een
bepaald moment nodig van zijn bedrijf
een zgn. bedrijfseconomisch overzicht te
laten maken. Het resultaat was zodanig,
dat de boer daarna helemaal niet meer
tevreden was over zijn bedrijfsresultaten.
Wat toch was het geval?
Het werk op het bedrijf werd gedaan
door de veehouder en twee volwassen
zoons. We zijn dan geneigd om te zeggen:
Deze boer werkt voordelig. De arbeid van
zijn eigen gezinsleden kost hem immers
niets.
De heer Muntjewerf betoogt in zijn ar
tikel, dat dit een volkomen onjuiste op
vatting is. Om te beoordelen of een be
drijf winst of verlies heeft, moeten alle
kosten in rekening worden gebracht. En
tot die kosten behoort ook de arbeid van
de boer en zijn gezinsleden. Verder moet
ook rente worden berekend van eigen
kapitaal, dat in het bedrijf is gestoken.
Want ook dit zijn kosten van het bedrijf.
U begrijpt, dat we op deze wijze een
heel andere kijk op de bedrijfsresultaten
krijgen dan door alleen maar te kijken
naar het aangifteformulier voor de In
komstenbelasting. En toch is dit de enig
juiste manier om te beoordelen of ons be
drijf goed „loopt". De veehouder, waar
over de heer Muntjewerf schrijft kreeg
het advies iets minder vee te houden. In
combinatie met een betere bedrijfsorga
nisatie kon het werk dan met één man
minder worden gedaan. Hierdoor zouden
de bedrijfsuitkomsten vrij zeker beter
worden.
Op 11 november a.s. komt de heer
Muntjewerf naar Texel om ook aan de
Texelse landbouwers iets over het be
drijfseconomisch onderzoek te vertellen.
En U kunt er zeker van zijn, dat deze
dingen ook voor de Texelse landbouwers
van belang zijn. C. v. Gr.
Z.D.H.-NIEUWS
Het eerste elftal behaalde in Den Burg
een 42 overwinning op Tex. Boys 2.
Ons tweede kwam met een eervolle
10 nederlaag uit Den Helder terug. Met
wat meer geluk was er wel een puntje
meegekomen.
De adsp. verloren in Oosterend met 40.
Zondag: ZDH-Kreyleroord, aanvang
half twee. Tex. Boys 3-ZDH 2, aanvang
12 uur. Zaterdagmiddag: Texel a-ZDH a,
aanvang 3 uur.
voorspoedige vaart en ook het kleine
scheepje vordert best als ze de Kaap na
deren. Op die tochthoek stormt het nogal
vaak. Hoewel het nu bij harde wind blijft,
raken ze elkaar toch kwijt en de „Ge
kroonde Haring" komt alleen bij Kaap de
Goede Hoop aan. Jan van Riebeek, die
daar later lekkere Hollandse groenten zal
gaan kweken zit nog in Culemborg. Met
wat kafferkoeien, veldvruchten en water
wordt de voorraad aangevuld. De ande
ren zijn hun blijkbaar vooruit dus worden
alle zeilen bijgezet om hen in te halen.
goed. André stelde dat met voldoening
vast. Maar toen het bord opnieuw leeg
was, kreeg hij niet meer.
„C'est assez", stelde de verpleegster
vast, met een beslist gebaar haar hoofd
bewegend. Zij was blijkbaar nog niet van
plan hem alleen te laten, want nadat het
bord was weggebracht, kwam zij weer op
de stoel naast het bed zitten. André
peinsde. Hij wou een gesprek voeren,
maar het was niet gemakkelijk zinnen op
te stellen, vooral nu hij zich in een
vreemde taal zou moeten uitdrukken.
Maar eindelijk kwam er iets.
„Wat scheelt mij?" vroeg hij wat aar
zelend en hij was het nog niet met zich
zelf eens, of hij wel goed Frans sprak.
„U bent ziek", was het antwoord, niet
onvriendelijk, maar toch op een toon, die
niet aanmoedigend klonk.
„Ja", zei hij, „dat weet ik. Maar welke
ziekte?"
Het duurde even, voordat hij antwoord
kreeg. Het leek hem toe, dat de verpleeg
ster even moest nadenken. Zij staarde
hem een ogenblik aan, als was zij verrast
door die vraag of door zijn volharding en
daarna wendde zij haar ogen af en keek
strak voor zich uit. Alleen die ogen kon
hij zien. Ze waren donker en glanzend
achter het masker.
„U bent vergiftigd".
André schrok. Dat was niet mis! Zoveel
problemen ineens stormden op hem aan,
dat hij een paar minuten geen woord kon
uitbrengen. Had hij nu Nederlandse
woorden kunnen spreken, dan zou het
niet zo moeilijk zijn geweest! Ja, dan had
hij zijn verbazing kunnen uiten door een
kernachtig woord. Maar in het Frans
BETROUWBAARHEIDSRIT
De zondag gereden betrouwbaarheids-
rit is zowel voor de rijders als voor de
uitzetters een succes geweest. De heren
C. Mets en B. Dros hadden een pracht
van een rit uitgezet. Alle zandwegen, die
er nog op Texel te vinden zijn, zaten er
bijna in verwerkt en onder dijkjes enz.
langs. Nu ze hebben genoten; dat was ook
de algemene opinie van de rijders later
aan De Koog, waar in Hotel „De Toe
komst" de finish was. Er waren ook 3
rijders uit Anna Paulowna. Het parcours
bevatte 8 tijdcontröles, 10 routecontróles
en 4 geheime controles. Deze geheime
controles waren er voor om te kijken of
de heren niet op rijwielpaden gingen
rijden, want dit is zeer verleidelijk als je
over een slechte weg moet en er ligt zo'n
mooi fietspad naast. Maar ze hadden zich
nog al goed aan het reglement gehouden.
Om plm. half 6 kon de voorzitter de uit
slag bekend maken, na allen dank te heb
ben gebracht die aan deze rit hadden
medegewerkt.
Sportklasse, 16 deelnemers:
1. A. v. Liere, Oudeschild, 11 str.; 2. Van
Bekkum, Oosterend, 13 str.; 3. G. Wai-
boer, Anna Paulowna, 16 str.; 4. H. de
Ridder, Den Burg, 21 str
Toerklasse, 6 deelnemers:
1. L. Bakker, De Koog, 4 str.; 2. R. de
Vries, Den Burg, 6 str.
Brommers, 11 deelnemers:
1. G. Eelman, De Koog, 8 str.; 2. W. Dou-
ma, De Koog, 8 str.; 3. A. Keizer, Den
Burg, 9 str.
De bromlustige jeugd was niet present.
Durven deze heren niet9 Jullie hadden je
nu eens van de goede kant kunnen laten
zien.
S.V. TEXEL
Uitslagen van zondag: Zwaagdijk-Vios
2—4; BKC-JVC 8—1; Texel-Limmen
7—1; VZV-Meervogels 0—2; LSW-De
Zouaven 32; Schagen-Helder 13.
SRC 2-Texel 2 7—2.
Jun. Texel-HCSC b 23. Adsp. De
Koog-Texel 02.
Handbal: Texel-Olympia 52. jun.:
Texel-Tonegido 70; adsp. Texel-Olym
pia 10.
Texel heeft haar aanhang een verras
sing bezorgd, door in een uiterst snelle
pittige wedstrijd van Limmen te winnen.
Wat nu nog nimmer gebeurd is was nu
een feit, de aangewezen scheidsrechter
miste de boot. In overleg werd de leiding
aan de heer Van Zeijlen overgedragen,
die zich op voortreffelijke wijze van deze
taak heeft gekweten.
Het was aan te zien, dat Texel met de
beste voornemens was bezield: fel wordt
er aangepakt en Texel neemt de eerste
aanvallen voor haar rekening. De keeper
moet handelend optreden met een schot
van Cees. Dan volgen twee gevaarlijke
aanvallen op ons doel. Na gezamenlijk
opbrengen schiet Ruud juist naast. Een
gevaarlijke L.-aanval strandt op buiten
spel. Telkens stuwt Ruud z'n voorhoede
met lange passes, soms iets te hard. Dick
speelt zeer gewaagd van verre afstand
terug op Bertus. Uit een snelle T.-aanval
volgt een voorzet, maar Max valt op de
bal, jammer, en meteen moet Bertus een
lastig schot verwerken. Na ca. 30 min.
speelt L. met een goede comb, door onze
verdediging, het schot is voor Bertus on
bereikbaar. Texel staat tegen een O1-
achterstand op te kijken. Een nieuwe aan
val op ons doel volgt, waar Dick D. de
bal weet weg te werken. L. lijkt iets
sterker te worden, maar dan werkt Texel
zich los. Snel gaat het door het midden.
De bal komt bij Cees, die met een pracht
schot via binnenkant paal gelijk maakt
11. Enkele minuten later wordt de L.-
verdediging in het nauw gebracht, waar
van Hans profiteert: 21, waarop Max
een voorzet van Ruud benut 31. L.
tracht het spel te verplaatsen, maar het
harde schot is bij Bertus veilig, nog voor
de rust zorgt Cees voor 41. Dan speelt
Bob gewaagd terug omdat hij de rechts
binnen niet zag, maar Bertus werpt zich
op de bal, waarmede de 1ste helft wordt
afgesloten.
De 2de helft begint met een tweetal
corners op het T.-doel, waarna het duide
lijk wordt, dat Texel deze wedstrijd zal
gaan winnen, want L. kan zich niet los
werken en heeft alle moeite om de golf
T-aanvallen te onderbreken, terwijl de
T.-verdediging steeds weer keurig weet te
onderbreken en goede aanvalskansen
weet op te bouwen. De enkele goede L.-
aanvallen zijn wel gevaarlijk. Bertus
stopt een goed schot, terwijl bij een moei-
kende hij er geen ekwivalent voor en dat
was buitengewoon lastig.
„Ik ben vergiftigd", zei hij toen. „Dat
zal wel zo zijn. Maar hoe is dat geko
men?"
De verpleegster haalde de schouders
op. „Je ne le sais pas", antwoordde zij.
„De dokter heeft U onderzocht en ik ben
hier om toezicht op U te houden. Verder
kan ik u niet vertellen".
„Maar u bent geen Nederlandse. Hoe
komt een vreemde verpleegster hier?
Bent u een Frangaise? In welk ziekenhuis
werkt U?
Deze vragen waren de verpleegster
blijkbaar even te machtig. Zij maakte een
beweging als om op te staan. Maar zij
bedacht zich en bleef zitten. Toen sprak
zij: „U vraagt te veel, U bent ziek en ik
ben hier om u te verplegen. Meer kan ik
niet zeggen. Ik ben geen Nederlandse. Dat
kan ik niet verborgen houden, verder zult
U niets te weten komen, tot de dokter mij
toestemming geeft. U moet rustig blijven.
Niet te veel denken, dat is niet bevorder
lijk voor uw beterschap".
Het gesprek vermoeide hem erg en
langzamerhand verzonk André Boorne
man in een diepe slaap. Hij had echter
het idee, dat hij straks wel meer te horen
zou krijgen.
Met een gevoel van honger werd André
wakker. Er was niemand in de kamer. Hij
voelde zich volkomen helder van geest en
verlangde te eten, had trek in een sigaret
en niet minder in een boek of een krant.
De deur ging open. Op de drempel ver
scheen niet zuster Maria, maar de ge
heimzinnige man in het zwarte pak. Hij
bleef even staan kijken en toen de zieke
Zoon en dochter, vader, moeder.
Zie je wiegend op de straat,
zich in gekke bochten wringend,
Gillend, als 't maar even gaat.
Grootpapa's en grootmamaatjes,
'k Zag ze stralend in zo'n ding,
Heel verbaasd keken de kleintjes.
Of het bij opoe ook nog ging.
Hoela-hoep het is een uitkomst,
Voor de dames, met die lijn.
Die, laat ik voorzichtig wezen.
Nou, niet al te slank meer zijn.
Voor je 's avonds in je bed stapt.
Eventjes de hoela-hoep,
Blote benen dat gaat beter.
Veiliger dan op de stoep.
Kom je 's avonds van je werk,
Zegt je vrouw, het is een pracht,
'k Heb vandaag met hoela-hoepen.
Er een pondje afgebracht.
Op de straat en op het pleintje,
Hoela-hoep is er de jool,
Ja.u zult het niet geloven,
Ze doen 't zelfs.op de Kleuterschool
Dames, herenis uw lijn niet.
Zoals u dat nu graag wil,
Ga dan ook eens hoela-hoepen,
't Helpt beter dan de duurste pil.
Adr. St.
TEXELSE MARKT
Aangevoerd maandag 27 oktober 1958
28 schapen 6080; 25 biggen 4060; 1!
graskalveren 300350; 10 pinken 550-
700; 5 koeien 750850; 2 rammen 130-
160.
lijke situatie de bal over het doel scheert
Bij een nieuwe aanval zendt Cees ee;
pracht schot in, dat door de keeper prim
wordt gehouden. Keer op keer krijg
Henk mooie passen, de enkele voorzette
worden niet benut of het is buitenspel
Max komt vrij, de keeper loopt vroeg
tijdig uit, maar z'n schot gaat naast. Cee
kopt een voorzet in, maar de keeper red
fraai. In de voorhoede staan we te dich
op elkaar. Een fraaie L.-aanval word
door Bertus op de doellijn onderbroken
Henk geeft mooi voor, Max mist, had aai
Hans moeten doorgeven. L. probeert he
nog, maar Bertus en zijn mannen gevei
weinig kans. Henk loopt nog al eens fc
lang met de bal. Bertus moet nog een
maal redden, maar dan krijgt Max de ba]
vrij: 51. Ruud besluit een goed opge
zette aanval met 61. L. geeft nog enkeli
verre schoten, zonder succes. Cees geei
een mooie pass naar Ruud, die laat lopen
Uit een goede voorzet van Henk kop
Max op fraaie wijze zijn ploeg naar 7—1
Wij verheugen ons over deze overtui
gende overwinning, die ons moet inspire
ren voor de rest van de comp. We wete
nu dat het kan.
Jun. Texel-HCSC b werd door de be
zoekers verdiend gewonnen. We kregea
zo de indruk, dat onze jongens dachten
nou dat zullen we wel even redden. He
vlotte niet meer, de pasjes waren onzui
ver en te langzaam; de combinaties niei
direkt. Vooral Abe zal meer met langi
passen naar de vleugels moeten spelen
Die kleine tikjes zijn niet gemakkelijk
Uitslag 23. Volgende keer beter.
Texel a won van De Koog a in ee
pittige „uif'wedstrijd. Zo maar doorgaan
Handbal:
De dames hebben zich weer uitstekenö
gehouden door met 52 Olympia te ver
slaan. Ook de jun. namen geen halvi
maatregelen; met liefst 70 werd Tone
gido naar huis gestuurd. Ook de adsp
wonnen met 10. Net genoeg. De bal es
het veld waren wel erg glad.
A.s. zondag: HRC 6-Texel a. Jun
Texel-WGW 6; adsp. Texel-ZDH.
SRC 2-Texel 2 72. Beide ploegei
speelden met 10 man. In het veld was 1
de sterkere, maar doelpunten kwamea
aan de andere kant. Jammer, dat w
weer met 10 man moesten spelen. Kanna
niet vroegtijdig afgemeld worden? Als
men lid is van een ver., dient men zich
als zodanig te gedragen, want lid zijl
betekent ook de verplichtingen aanvaar
den.
hem aanstaarde, deed hij een paar stap
pen naar het bed.
„Wel meneer Boorneman, al wat opge
knapt?" De man probeerde een vriende
lijke klank in zijn stem te leggen, wa'.
hem een beetje gelukte.
„Ja", gaf André toe. „Tenminste, ik bei
volkomen wakker en niet suf meer. Maar
ik heb het gevoel, dat ik lichamelijk toci
nog niet bijzonder veel waard ben".
„Tja, een beetje geduld, waarde heer
We moeten niet alles tegelijk verlangen
Laat ons blij zijn, dat het beter gaat. D*
zuster komt dadelijk bij U. Hebt u som!
wensen?"
„Nou begon André. „O ja, u kun!
zich niet aan mij voorstellen. Dat is waar
ook. Maar mag ik ook niet weten, hoe dt
verpleegster heet? Het is zo raar om te
praten, als je niet weet tegen wie je hd
hebt".
„Daar is geen enkel bezwaar tegen. Efl
u zult meer te maken hebben met zustd
Miquèle dan met mij".
„Zuster Miquèle? Is ze een Franse?"
„Dat doet er niet toe. Verlangt u an
ders nog iets?"
„Ja zeker! Ik weet niet hoe laat het is
maar ik heb al weer een razende honger
Is er niet iets anders dan soep? En heb!
u soms wat te roken? En een boek? I
ziet, ik ben goed genoeg bij m'n verstand
en als ik stil moet liggen, begin ik me t<
vervelen".
(Wordt vervolgd)
[cordiRk hart
