Cjroen '2warL-Jexels in het harL, names Dank zij Sint Jantoch jCarnaval Toekomstbeeld agrarisch Texel momenteel niet verontrustend Sun balm hamea-geleiü^E] In één nacht Uw handen gaaf en zacht WOENSDAG 11 FEBRUARI 1989 TEXELSE 73e JAARGANG No. 7326 COURANT Uitgave N.V. v.h. Langeveld de Rooij Boekhandel Drukkerij Bibliotheek Den Burg - Texel - Postbus 1) - Tel. 11 Verschijnt woensdags en laterdags Bank: R'damse Bank, Coöp. Boeren! Bank. Postgiro 652. Abonn.pr. 2,25 p. kwart. 25 ct incasso. Adv. 10 ct p. mm V9 Meermalen weerklonk zaterdagavond in „De Oranjeboom" de van waardering getuigende opmerking: „Enig, wat spelen ze goed!" Een der vele complimentjes voor „Sint Jan", de r.k. toneelvereniging, die het blijspel „Carnaval" ten tonele voerde. Wij missen op het eiland het ty pische carnaval. Dat schijnt enkel voor de mensen beneden de grote riviren te zijn weggelegd, maar wie zal het verwon deren, dat tot in het hoge noorden telken- jare toch wel iets van de carnavalssfeer doorsijpelt? En we zijn ook niet meer van vreemde „smetten" vrij: in de loop der jaren is het percentage dergenen, die op Texel wonen, maar elders het levenslicht zagen, langzaam maar merkbaar - zie de burgelijke stand maar eens - toegenomen. Verscheidene „Texelaars" herinneren zich hun carnaval en ook dat beinvloedt onze stemming. Van beïnvloeding gespro ken: wie omstreeks twaalf uur een blik in de tot danszaal gebombardeerde toneel zaal wierp ontwaarde daar een menigte die sterk van plan scheen de zaak maar eens flink overhoop te halen: deelnemers aan het bal met attracties onder leiding van de succesvolle Texeise Notenkrakers. De feestgangers waren met feestneuzen, feestmutsen en mirlitons gewapend en derhalve gedeeltelijk vermomd. Juul Timmer, zó sterk door dit feestge druis gegrepen, was de emoties, die iede re rol toch met zich moet brengen, met een helemaal kwijt en flitste er verwoed op los. Op het podium troonde verder de .Sint-Jan" staf en ze zullen wel gedacht nebben: is dit dan het gevolg van ons spel, dan hebben we het zeker nogal over tuigend uit de doeken gedaan! Inderdaad tonelisten: U heeft de honderden toe schouwers - een uitverkochte zaal zeker? - enige genotvolle uren bezorgd. Telkens weer die leuke reactie in de zaal ten te ken dat het stuk inslaat. „Carnaval". Hoera, we kunnen nog in die stemming komen, ondanks de onheil spellende krantenberichten. Goed, zo schijnt men te redeneren, op zeer hoog niveau mag het dan niet al te best bote ren, in onze regionen geen raketten maar mirlitons, geen helmen maar feest neuzen. Geen zin voor realiteit? Natuur lijk wel, maar ook nu en misschien wel vooral nu hebben we een verzetje nodig. De gezonde reactie op de druk van alle dag, die voor velen het leven een twijfel achtig genoegen gaat maken. Het toneel dus op. Waarmee, hadden ze zich weer afgevraagd. Met „Carnaval" van Henk Bakker. En dat werd 'm dan. Henk Bakker, vermaard toneelschrijver, heeft ook hierin zijn talent getoond. Sterk in het uitdenken van spitsvondigheden, in het distilleren van de merkwaardigste complicaties, kwam hij hier met een stuk, dat van de ene grap op de andere over sloeg. Een kolfje naar de hand dus van spelers als C. Witte, J. Timmer en B. Sta ring. „Carnaval" speelt zich af ten huize van mevr Anna Huizinga-van Erebeemd (Mw N. Keesom-Logman). Zij komt in conflict met haar levenslustige dochter Fanny (mej. Gr. Kuip), die niet meer als bakvis behandeld wenst te worden. Mevr. Hui- zxnga, ze is weduwe, ligt trouwens ook met het personeel overhoop en Johan (de heer C. Witte Dzn) vraagt zich na iedere bittere pil, die mevrouw hem te slikken geeft af, hoe hij het 25 jaar lang in deze omgeving heeft kunnen uithouden. Door het verre van tactvol optreden van me vrouw treedt het personeel enbloc af. Mevrouw weet zich geen raad, maar haar parmante, nochtans zeer charmante doch ter Fanny wèl. Zij legt er nog een schepje op, ze laat mama voor enige uren van het toneel verdwijnen (verzint een onge luk met oom Ferdinand (de heer J. Tim mer) en organiseert daarop een klucht van de bovenste plank en in die klucht krijgt iedereen zo maar a bout portant een rol aangemeten. Zijzelf omgordt zich met het schortje van dienstmaagd Marie (mevr. N. Zijm-Van Sambeek), haar a.s. schoonzusje Trix van Rechteren (mej. T. Hopman) wordt haar zuster. Oom Ferdinand, te elfder ure binnengeglipt, is meteen bereid mee te doen en hij mag dan Johan vervangen, die immers als liefste wens had ter gelegenheid van zijn zilveren ambtjubileum eens in de huid van een rijke stinkerd te kruipen om zich eindelijk eens zelf te laten bedienen. Waarom al die drukte? Hoofdmotief is de promotie van Ronny. Het gevolg laat zich raden. Ook diens vriend Jhr. Lex van Oldenborgh (de heer H. Schrama Hzn) komt de familie met een bezoek vereren, hij is geinviteerd door z'n vriend Ronny (de heer C. de Grave) en Ronny nu is. in wezen de man achter de schermen, hij is de regisseur van deze comedie. Ie dereen stemt er prompt mee in, behalve Julia, zusje van Fanny en Ronny (mej. A. Hogenbosch) en Joachim, de chauffeur huisknecht van de jonkheer (de heer B. Staring). Julia dreigt een spaak in het rad van avontuur te steken, maar als zij ten slotte een kansje ziet ook aan de man te komen (ze hebben Joachim voor haar uitgekozen) zit alles goed. En het wordt me een klucht van jewelste, hij wordt zo goed, dat Ronny uitroept: „Het wordt Carnaval". En inderdaad ging alles aan vankelijk meer dan gesmeerd. Romantiek en sensatie voerden de boventoon, totdat mevrouw Huizinga ineens ten tonele verscheen en toen dreigden de rapen he lemaal goed gaar te worden. Tenslotte viel iedereen door de mand, ook Lex en Joachim hadden de rollen omgekeerd, maar het was een héérlijke val en boven dien kwam ieder heelhuids op de basis terecht: Fanny kreeg haar Jonkheer en Julia haar verdiende loon. „Sint Jan" had hiermede een uitsteken de keuze gedaan, vooral nu alom de Car navalssfeer ontstaan was. Het publiek kreeg waar voor z'n geld en..de enke len, die reeds een kaart hadden gekocht maar wegens ziekte verstek moesten la ten gaan, kunnen hun kaart weer verzil veren. Dit deelde voorzitter C. Witte mee «.an het slot van de avond, nadat het doek ettelijke malen was opgetrokken om het dankbare publiek in de gelegenheid te stellen de tonelisten met herhaald ap plaus te belonen. Mevr. Keesom had een prima opvatting van haar rol, die om hem goed uit de verf te krijgen, toch wel een flinke dosis loneelroutine vergde. Mej. Gr. Kuip zette een vlot wicht op het toneel; mej. A. Ho genbosch was heel goed in haar creatie van het mopperlustige schepsel; mej. T. Hopman deed het erg leuk als de verloof de van Ronny, vooral haar deelnemen aan het tafereel, ook als degene die van verre toeziet, getuigde van begrip voor toneelspel; de heer C. Witte deed het tel kens zó geweldig, dat wij een ogenblik vreesde dat een der toeschouwers „erin' zou blijven wat Witte overigens niet belette op dezelfde golflengte door te ac teren De rol was hem aangemeten. Dat kon ook gezegd worden van de rol, die de heer Staring was toebedeeld. Eerst de schuchterheid zelve, maar aangemoedigd door een hoeveelheid geestrijk vocht stond hij nergens meer voor. Ook om zijn spel is hartelijk gelachen. Natuurlijk heeft ook de heer J. Timmer weer de no dige treffers weten te plaatsen. Hoe vakkundig weet hij telkens weer de fijn ste details te benutten. Zijn mimiek en gebaar zijn meesterlijk. De heer Schra ma was de jonkheer, die in zo'n netelige positie was gedreven. Uit zijn spel bleek, dat hij de situatie nogal gauw door had. De heer A. van Heerwaarden completeer de het ensemble door een ondergeschikt rolletje voor zijn rekening te nemen. Mw. Zijm-van Sambeek hebben wij nog nooit zo vlot zien spelen: ze had het verre van gemakkelijk, waar de heer Witte voort durend haar rivaal was! „Sint Jan" kan dus, onder regie van Mw Rijk-Koster, op een zeer geslaagde avond terugzien. HAMFA.r handen ruw of schraol VERDWENEN MEISJES VAN PARIJS IX Na deze onderbreking vertelde spreker hoe hij geheel onverwachts betrokken werd in de handel in blanke slavinnen. Dit was hem mogelijk door als clochard in de Hallen te werken voor een appel, banaan of peer het zingen langs de ter rassen der café's, het ontvangen van geld ofpeuken enz. Voor dit doel was zijn zwerversjas voorzien van extra zakken om alles gesorteerd te houden. Grote hilariteit ontstond toen spreker vertelde dat hij eens aan een andere clochard vroeg of hij niet bang was dat hij van die peuken t.b. kreeg, hier bij zij vermeld dat Henri van Leeuwen zelf niet rookt. Het antwoord was: wel nee man, ik ben spiritusdrinker en dan gaan de bacillen wel dood. Na deze vro lijke noot betoogde spreker dat door dit leven als clochard een nauw contact ontstond met velerlei misdaad terwijl het ook lijkt dat er een zintuig bij komt n.l. een scherper waarnemings vermo gen, terwijl men vlugger reageert op verschillende onverwachte gebeurtenis sen. Vervolgens komt spreker op het thema: „Vermiste meisjes", waarvan een foto in de courant verschijnt en waarvan men niets meer hoort. Spreker heeft eens een nachtelijke schaking meege maakt en had het geluk om door zijn optreden drie meisjes te redden welke, in een verdovende toestand gebracht, klaar lagen om verder getransporteerd te worden. Uitvoerig verhaalde spreker boe deze handelaren in blanke slavin nen toegrijpen om geid te verdienen aan onschuldige meisjes. Met een taxi van de straat geroofd worden zij met injec ties verdoofd en 's nachts in een zieken huis met verplegend personeel naar Marceile gebracht. Hier ligt een jacht, heel onschuldig zo te zien, welke deze levende smokkelwaar aan boord neemt en vervolgens koers zet naar Afrika met zijn vele smokkelhavens enz. Deze meisjes verdwijnen naar geheime harems waar zij net zolang opgesloten worden tot zij zich, geestelijk gebroken, gewonnen geven. De gevolgen: geestes- of zenuwziek door het gebruik van ve lerlei verdovende middelen welke op de duur het lichaam finaal vernietigen. En als ze dan voor de haremheer ongeschikt is geworden is ze altijd nog goed genoeg voor doorverkoop aan de Moren in de Tasbak. Maar u begrijpt hoe dit leven eindigt. Treffend vertelt Henri van Leeuwen het lot van de secretaresse met de goed betaalde baan die ook eens heer lijk wil genieten van Monte-Carlo en verstrikt raakt in de hoffelijke attenties van de gecharmeerde heer met relaties in de filmwereld. Deze achter kleurige kleding verstoken misdadigers met zijn hoffelijke attenties krijgt met mooie voorspiegelingen in Cassa Blanca en dan komen de moeilijkheden. Het filmspelen gaat met door natuurlijk, want dat was gefantaseerd. Maar na vier maanden dan zal het wel gaan, dus als zij zolang in een cabaret ging zingen, dat kon ze immers zo goed, en dan wordt er toch in ieder geval geld verdiend, want het een en ander heeft de keurige heer al veel geld gekost. Het wordt dan ook in een heel chic en net cabaret geprobeerd maar de nette heer die met de patroon gaat praten in het kantoor, was zij er zelf maar bij, dan hoorde ze wat voor een gemeen en verschrikkelijk lot haar zou wachten als ze bleef. Slaagde niet, want hij vraagt te veel. En teleurgesteld keert hij bij haar terug, geen nood er zijn zo vele mogelijkheden. Tot slot komt zij in de Medina terecht waar de „nette" heer siaagt voor de prijs. Ook hier contract enz „de heer" verdwijnt met vele goede wensen en het geld dat hij voor zijn handelaarswaar heeft ontvangen. Het lot is gezegeld van het niets vermoeden de en door beloften gevulde fantasie van het meisje. Het spel herhaalt zich even feller want nu wordt haar zonder meer gezegd dat ze verkocht is. En haar radeloosheid wordt onderdrukt met opsluiting, verdovende middelen en drank. Totdat ieder verzet gebroken is en nadien vindt men dergelijke vrouwen te rug bij een regelmatige controle in het ziekenhuis van Casa-Blanca voor medi sche keuring, wachtend, zoals velen, op haar beurt. Afgestompd, gebroken, ver nietigd naar lichaam en ziel, naamloos maar genummerd op een registratiekaart ten behoeve van de prostitutie. Tot slot vertelt Van Leeuwen over een belevenis waarbij hij het grote geluk ver kreeg meisjes van Belgische afkomst te kunnen redden. Als clochard probeerde hij ook in Tanger te leven maar dat lukte niet want de bevolking beziet daar de blanke op een geheel andere wijze en niet als een clochard. Om in zijn levensonder houd te voorzien moest er toch iets ge beuren, dus dan maar als clochard, als zwerver-zanger in een cabaret. Uitvoerig verhaalt spreker de manier waarop hij slaagt in zijn opzet. Treffend vertelt spre ker over de directies van het cabaret. Het is er één die alles maar dan ook alles doet wat God en de mensen hebben ver boden. Van Leeuwen verkreeg een kleed kamer in het Grijze huis, over dit huis deden vreemde verhalen deronde Op een keer als hij zich weer komt ver kleden ziet hij een papier heen en weer schuiven onder een gesloten deur. Op z'n kousen heen geslopen neemt hij het weg en gaat naar zijn kamer, precies op tijd, want de Moor verschijnt al aan de trap met een wantrouwende blik. Op het pa pier stond met lippenstift geschreven: „Help mij, want dan en dan is het te laat en ben ik verloren." Het wel of niet hel pen leverde een zenuwslopende gedachte gang. Vooral als men bedenkt dat bij het geringste vermoeden je leven gevaar loopt! Maar er kwam een plannetje, ge waagd en gedurfd, welke precies uitge- timed i.v.b.m. het verkleden zou moeten slagen, maar dan moest er geen publiek in het cabaret komen voor tien uur. Alles gaat goed en hij krijgt het meisje in zijn kamer en terwijl hij zingt, zgn inzingen voor het optreden, om geen argwaan op te wekken en de eventuele geluiden te overtreffen, verkleedt het meisje zich, om haar tijd, het aflossen van de wacht, af te wachten. Het meisje weet te ontvluchten. Toen hij nadien zijn zakken van het 7werverscostuum doorzocht vond hij de bedankbrief welke hem volledig over- uigde dat alles geslaagd was. Velen sla gen nooit. Gelukkig zijn er vele mensen en ver enigingen welke hiertegen optreden, maar deze mensonterende praktijken bestaan nog steeds. Spreker besloot zijn boeiende causerie met de gelegenheid tot het stel len van vragen. De heer Jb. Visman dankte spreker voor zijn prachtige lezing en sprak de hoop uit dat Oosterend hem nog eens zal horen over zijn belevenissen in Frankrijk, hetgeen een instemmend ap plaus ontlokte. Met de mededeling dat 23 febr. a.s. weer ontwikkelingsavond zal worden gehouden, verzorgd door de Shell filmcentrale, werd gesloten CONSULTATIEBUREAU VOOR ZUIGELINGEN Woensdag 11 februari consultatiebureau Woensdag 11 februari a.s. worden de moeders van de buitendorpen verwacht op de volgende uren: De Cocksdorp 1.15 uur; Oosterend 2 uur; Den Hoorn 2.45 uur en De Koog 3.30 uur. Hoewel ruilverkaveling de inkrimping van de werkgelegenheid in de landbouw kan versnellen, maakt zij ook intensivering economisch mogelijk. Of de Texelse agrariërs over zullen gaan tot intensivering d.w.z. of zij zullen trachten meer ar beid op hun grond aan te wenden, hangt vooral af van hun animo voor het agra risch beroep, welke animo beinvloed wordt door de verhouding van de inkomens in en buit ende landbouw ofwel door de economische positie van de agrariërs. Bedacht dient te worden, dat de positie van de landarbeiders verbeterd zou worden, indien er ook in het winterseizoen ruimschoots werk voor hen was. De afneming van het aantal gegadigden voer de landarbeid is overigens in Neder land een gezond verschijnsel. De toekomstige ontwikkeling van de werkgelegen heid in de landbouw is van zeer veel factoren afhankelijk. Verontrustend is het toekomstbeeld voor agrarisch Texel echtei momenteel niet mede dank zij de ruil verkaveling. Tot deze conclusie komt ir J. Ouweltjes I van de Prov. Planologische Dienst, die in j opdracht van de Economisch Technologi- i sche Dienst voor Noordholland, ten ver zoeke van de gemeente Texel, een rap port heeft samengesteld over „De werk gelegenheid in de landbouw op Texel". In zijn „conclusie" staat verder: Landbouw, voornaamste be- staansbron Voor de welvaart op het eiland is de landbouw van overwegende betekenis, 's Zomers is er een tekort aan arbeids krachten, 's winters een overschot. De landbouw is een seizoenbedrijf. In veel sterker mate is dit het geval met het vreemdelingenverkeer. Er dient naar ge streefd te worden de zomerpiek in de ar- fceidsbehoefte in de landbouw te doen verdwijnen. De oppervlakte cultuurgrond zal waar schijnlijk slechts in onbetekenende mate afnemen. De grond wordt tamelijk exten sief gebruikt Vooral als de ruilverkave ling haar beslag heeft gekregen, is inten sivering van het grondgebruik niet alleen technisch maar ook economisch mogelijk. Een belangrijke vergroting van de op pervlakte cultuurgrond per bedrijf, of te wel een vermindering van het aantal be drijven met minder dan 10 ha cultuur grond, valt niet te verwachten ondanks het streven van de Cultuur Technische Dienst in het kader van de ruilverkave ling. .en het toerisme Het toenemende vreemdelingenverkeer steunt de instandhouding van de kleine agrarische bedrijven. Naar de eisen van het moderne economische leven is de landbouw op Texel (te) weinig gespeciali seerd binnen één en hetzelfde bedrijf komen meestal meerdere productierich tingen voor. Ook het vreemdelingenver keer belemmert de specialisatie van de agrarische bedrijfshoofden, waar de agra rische bedrijven zich inlaten met dit v reemdelingenverkeer. Maar resultaat met minder moeite of wel verhoging van de arbeidsproductie- viteit is een streven, waarin de landbouw mee doet. Productivieteitsverhoging is een belangrijk element in de moderne le vensstijl. Wil de agrariër meekomen, dan zal hij zich grotendeels volgens die mo derne levensstijl moeten gedragen. Arbeidsbehoeften spreiden Verhoging van de arbeidsproductiviteit komt de economische positie van de agra riërs ten goede. Ter versterking van de economische positie dient de arbeidsbe- hoefte op de argrarische bedrijven gelijk matiger over het gehele jaar te worden gespreid. Waar binnen de Texelse agra rische bedrijven weinig specialisatie is, valt op te merken, dat in het economisch leven veel verhoging van de arbeidspro- IIERV. GEMEENTE OOSTEREND Zendingsavond voor heel Hervormd Texel en anderen op de kerkekamer te Oosterend. Zr. Wolff, alhier met verlof, spreekt over het medisch zendingswerk. Vertoning van lichtbeelden. TEXELSE MARKT Aangevoerd werden maandag 9 febr.: 15 nuchtere kalveren, die 50 tot 70 opbrachten en één zeug, die een bedrag opbracht tussen de 375 en de 400. KEES DROS ZEGEVIERDE WEER De 17-jarige Kees Dros Bzn. uit Eier- land heeft zondag te Duivendrecht alle .rialrijders de loef afgestoken. Hij zege vierde namelijk niet alleen in zijn afde ling nieuwelingen, maar liep ook minder strafpunten op als de junioren en de senioren. Hierdoor sleepte hij de zilveren helm in de wacht. Kees heeft nu al over de veertig bekers, lauwertakken, sier- standaards, medailles e.d. veroverd en de medaillekast, die zijn ouders hem ter gelegenheid van het Sinterklaasfeest in 1957 cadeau gaven is dan ook al weer veel te klein geworden om deze trofeeën uit te stallen. Kees neemt sinds zijn 14de jaar aan bromfiets- en motorwedstrijden deel. Zodra hij 18 is geworden, kan hij in de klasse junioren uitkomen. ductiviteit te danken is aan specialisatie. Wellicht zal de ruilverkaveling tot gevolg hebben, dat de Texelse agrariër minder aangewezen raakt op het gemengd be drijf m.a.w. dat specialisatie mogelijk wordt. Kosten der ruilverkaveling De kosten van de ruilverkaveling druk ken ten dele op de agrarische bedrijven. Om deze kosten te compenseren zullen de bedrijfsuitkomsten moeten stijgen. Dit kan zowel door kostenverlaging als door opbrengstenverhoging. Kostenverlaging betekent in het algemeen met minder ar beidskracht dezelfde opbrengst verkrij gen. Opbrengstverhoging betekent met dezelfde arbeidskracht tot meer op brengst komen. Minder moeite, meer resultaat Verwacht mag worden dat de techni sche ontwikkeling voortgaat. Werktuigen en landbouwmethoden, waar de Texelaar nu geen vermoeden van heeft, zullen voor toepassing in aanmerking komen. Onder wijs en voorlichting zullen ertoe bijdra gen, dat nieuwe werktuigen en landbouw methoden, die beogen met minder moeite meer resultaat te verkrijgen, ingang vin- cen. Mechanisatie en rationalisatie zullen bij gelijkblijvend productieplan de agra rische werkgelegenheid doen verminde ren. Vooral de mechanisatie zal door de ruilverkaveling worden bevorderd. F Medicinal* handcrAm* GESLAAGD Arie Rutten, Eendrachtpolder, legde te Utrecht aan de veeartsenij kundige hoge school cum laude zijn candidaatsexamen af. ZEEKASTEEL MET „DE SLUFTER" Aan boord van het s.s. „Rijndam" van de Holland-Amerika-lijn werden dezer dagen menukaarten verspreid, waarop 'n fraaie kleurentekening van de Slufter staat afgebeeld. Het geheel van de ca. 20 bij 30 cm. grote kaart is omlijst door een guirlande van bloemen als Engels gras, harlekijn, duinroos, grasklokje, lamsoor en zeeraket. Een mooi stukje reclame, vooral waar deze kaarten ook in de toeristenklasse werden verspreid. DONDERDAG GEEN KLEUTERBUREAU Men deelt ons mede, dat er morgen, donderdag, géén kleuterbureau wordt gehouden DAMCLUB TEXEL Uitslagen van 6 februari 1950: A.: S. v. Heerwaarden Jzn.- W. A. v. Zeijlen 02 C. v. Heerwaarden- S. v. Heerwaarden 02 C. Dijker-Jac. v. Heerwaarden 11 A. Vinke-Jas. Vinke 11 J. Hooijberg-S. Ros 02 B.: C. v.d. Werf-D. v.d. Werf 20 Jn. Stam-A. v.d. Slikke 20 C.: J. A. v. Enst-A. de Haan 20 F. v. Sambeek-C. Vinke 02 Jac. van Heerwaarden pleegde een grote afruil en won inderdaad het stuk van C. Dijker, die hierdoor zwak werd. Zou Jac. werkelijk zijn eerste winstpartij behalen door de eerste nederlaag van Dijker. Deze spanning beheerste de club avond. Maar hoewel Jac. zijn best deed en lang enig voordeel behield, kwam hij toch niet verder dan remise. Inmiddels is het nu definitief, dat we zaterdag orrj half vier vertrekken voor de wedstrijden tegen B.D.C. en A. de Heer. Succes mannen!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1959 | | pagina 1