Cjroen '2warL-Jexels in het harL,
names
Dank zij Sint Jantoch
jCarnaval
Toekomstbeeld agrarisch Texel
momenteel niet verontrustend
Sun
balm
hamea-geleiü^E]
In één nacht
Uw handen
gaaf en zacht
WOENSDAG 11 FEBRUARI 1989
TEXELSE
73e JAARGANG No. 7326
COURANT
Uitgave N.V. v.h. Langeveld de Rooij
Boekhandel Drukkerij Bibliotheek
Den Burg - Texel - Postbus 1) - Tel. 11
Verschijnt woensdags en laterdags
Bank: R'damse Bank, Coöp. Boeren!
Bank. Postgiro 652. Abonn.pr. 2,25 p.
kwart. 25 ct incasso. Adv. 10 ct p. mm
V9
Meermalen weerklonk zaterdagavond
in „De Oranjeboom" de van waardering
getuigende opmerking: „Enig, wat spelen
ze goed!" Een der vele complimentjes
voor „Sint Jan", de r.k. toneelvereniging,
die het blijspel „Carnaval" ten tonele
voerde. Wij missen op het eiland het ty
pische carnaval. Dat schijnt enkel voor
de mensen beneden de grote riviren te
zijn weggelegd, maar wie zal het verwon
deren, dat tot in het hoge noorden telken-
jare toch wel iets van de carnavalssfeer
doorsijpelt? En we zijn ook niet meer van
vreemde „smetten" vrij: in de loop der
jaren is het percentage dergenen, die op
Texel wonen, maar elders het levenslicht
zagen, langzaam maar merkbaar - zie de
burgelijke stand maar eens - toegenomen.
Verscheidene „Texelaars" herinneren
zich hun carnaval en ook dat beinvloedt
onze stemming. Van beïnvloeding gespro
ken: wie omstreeks twaalf uur een blik in
de tot danszaal gebombardeerde toneel
zaal wierp ontwaarde daar een menigte
die sterk van plan scheen de zaak maar
eens flink overhoop te halen: deelnemers
aan het bal met attracties onder leiding
van de succesvolle Texeise Notenkrakers.
De feestgangers waren met feestneuzen,
feestmutsen en mirlitons gewapend en
derhalve gedeeltelijk vermomd.
Juul Timmer, zó sterk door dit feestge
druis gegrepen, was de emoties, die iede
re rol toch met zich moet brengen, met
een helemaal kwijt en flitste er verwoed
op los. Op het podium troonde verder de
.Sint-Jan" staf en ze zullen wel gedacht
nebben: is dit dan het gevolg van ons
spel, dan hebben we het zeker nogal over
tuigend uit de doeken gedaan! Inderdaad
tonelisten: U heeft de honderden toe
schouwers - een uitverkochte zaal zeker?
- enige genotvolle uren bezorgd. Telkens
weer die leuke reactie in de zaal ten te
ken dat het stuk inslaat.
„Carnaval". Hoera, we kunnen nog in
die stemming komen, ondanks de onheil
spellende krantenberichten. Goed, zo
schijnt men te redeneren, op zeer hoog
niveau mag het dan niet al te best bote
ren, in onze regionen geen raketten maar
mirlitons, geen helmen maar feest
neuzen. Geen zin voor realiteit? Natuur
lijk wel, maar ook nu en misschien wel
vooral nu hebben we een verzetje nodig.
De gezonde reactie op de druk van alle
dag, die voor velen het leven een twijfel
achtig genoegen gaat maken.
Het toneel dus op. Waarmee, hadden ze
zich weer afgevraagd. Met „Carnaval"
van Henk Bakker. En dat werd 'm dan.
Henk Bakker, vermaard toneelschrijver,
heeft ook hierin zijn talent getoond. Sterk
in het uitdenken van spitsvondigheden, in
het distilleren van de merkwaardigste
complicaties, kwam hij hier met een stuk,
dat van de ene grap op de andere over
sloeg. Een kolfje naar de hand dus van
spelers als C. Witte, J. Timmer en B. Sta
ring.
„Carnaval" speelt zich af ten huize van
mevr Anna Huizinga-van Erebeemd (Mw
N. Keesom-Logman). Zij komt in conflict
met haar levenslustige dochter Fanny
(mej. Gr. Kuip), die niet meer als bakvis
behandeld wenst te worden. Mevr. Hui-
zxnga, ze is weduwe, ligt trouwens ook
met het personeel overhoop en Johan (de
heer C. Witte Dzn) vraagt zich na iedere
bittere pil, die mevrouw hem te slikken
geeft af, hoe hij het 25 jaar lang in deze
omgeving heeft kunnen uithouden. Door
het verre van tactvol optreden van me
vrouw treedt het personeel enbloc af.
Mevrouw weet zich geen raad, maar haar
parmante, nochtans zeer charmante doch
ter Fanny wèl. Zij legt er nog een schepje
op, ze laat mama voor enige uren van
het toneel verdwijnen (verzint een onge
luk met oom Ferdinand (de heer J. Tim
mer) en organiseert daarop een klucht
van de bovenste plank en in die klucht
krijgt iedereen zo maar a bout portant
een rol aangemeten. Zijzelf omgordt
zich met het schortje van dienstmaagd
Marie (mevr. N. Zijm-Van Sambeek),
haar a.s. schoonzusje Trix van Rechteren
(mej. T. Hopman) wordt haar zuster. Oom
Ferdinand, te elfder ure binnengeglipt,
is meteen bereid mee te doen en hij mag
dan Johan vervangen, die immers als
liefste wens had ter gelegenheid van zijn
zilveren ambtjubileum eens in de huid
van een rijke stinkerd te kruipen om
zich eindelijk eens zelf te laten bedienen.
Waarom al die drukte? Hoofdmotief is de
promotie van Ronny. Het gevolg laat zich
raden. Ook diens vriend Jhr. Lex
van Oldenborgh (de heer H. Schrama
Hzn) komt de familie met een bezoek
vereren, hij is geinviteerd door z'n vriend
Ronny (de heer C. de Grave) en Ronny nu
is. in wezen de man achter de schermen,
hij is de regisseur van deze comedie. Ie
dereen stemt er prompt mee in, behalve
Julia, zusje van Fanny en Ronny (mej. A.
Hogenbosch) en Joachim, de chauffeur
huisknecht van de jonkheer (de heer B.
Staring). Julia dreigt een spaak in het rad
van avontuur te steken, maar als zij ten
slotte een kansje ziet ook aan de man te
komen (ze hebben Joachim voor haar
uitgekozen) zit alles goed. En het wordt
me een klucht van jewelste, hij wordt zo
goed, dat Ronny uitroept: „Het wordt
Carnaval". En inderdaad ging alles aan
vankelijk meer dan gesmeerd. Romantiek
en sensatie voerden de boventoon, totdat
mevrouw Huizinga ineens ten tonele
verscheen en toen dreigden de rapen he
lemaal goed gaar te worden. Tenslotte
viel iedereen door de mand, ook Lex en
Joachim hadden de rollen omgekeerd,
maar het was een héérlijke val en boven
dien kwam ieder heelhuids op de basis
terecht: Fanny kreeg haar Jonkheer en
Julia haar verdiende loon.
„Sint Jan" had hiermede een uitsteken
de keuze gedaan, vooral nu alom de Car
navalssfeer ontstaan was. Het publiek
kreeg waar voor z'n geld en..de enke
len, die reeds een kaart hadden gekocht
maar wegens ziekte verstek moesten la
ten gaan, kunnen hun kaart weer verzil
veren. Dit deelde voorzitter C. Witte mee
«.an het slot van de avond, nadat het doek
ettelijke malen was opgetrokken om het
dankbare publiek in de gelegenheid te
stellen de tonelisten met herhaald ap
plaus te belonen.
Mevr. Keesom had een prima opvatting
van haar rol, die om hem goed uit de
verf te krijgen, toch wel een flinke dosis
loneelroutine vergde. Mej. Gr. Kuip zette
een vlot wicht op het toneel; mej. A. Ho
genbosch was heel goed in haar creatie
van het mopperlustige schepsel; mej. T.
Hopman deed het erg leuk als de verloof
de van Ronny, vooral haar deelnemen
aan het tafereel, ook als degene die van
verre toeziet, getuigde van begrip voor
toneelspel; de heer C. Witte deed het tel
kens zó geweldig, dat wij een ogenblik
vreesde dat een der toeschouwers „erin'
zou blijven wat Witte overigens niet
belette op dezelfde golflengte door te ac
teren De rol was hem aangemeten. Dat
kon ook gezegd worden van de rol, die
de heer Staring was toebedeeld. Eerst de
schuchterheid zelve, maar aangemoedigd
door een hoeveelheid geestrijk vocht
stond hij nergens meer voor. Ook om
zijn spel is hartelijk gelachen. Natuurlijk
heeft ook de heer J. Timmer weer de no
dige treffers weten te plaatsen. Hoe
vakkundig weet hij telkens weer de fijn
ste details te benutten. Zijn mimiek en
gebaar zijn meesterlijk. De heer Schra
ma was de jonkheer, die in zo'n netelige
positie was gedreven. Uit zijn spel bleek,
dat hij de situatie nogal gauw door had.
De heer A. van Heerwaarden completeer
de het ensemble door een ondergeschikt
rolletje voor zijn rekening te nemen. Mw.
Zijm-van Sambeek hebben wij nog nooit
zo vlot zien spelen: ze had het verre van
gemakkelijk, waar de heer Witte voort
durend haar rivaal was!
„Sint Jan" kan dus, onder regie van
Mw Rijk-Koster, op een zeer geslaagde
avond terugzien.
HAMFA.r
handen
ruw of schraol
VERDWENEN MEISJES VAN PARIJS
IX
Na deze onderbreking vertelde spreker
hoe hij geheel onverwachts betrokken
werd in de handel in blanke slavinnen.
Dit was hem mogelijk door als clochard
in de Hallen te werken voor een appel,
banaan of peer het zingen langs de ter
rassen der café's, het ontvangen van
geld ofpeuken enz. Voor dit doel
was zijn zwerversjas voorzien van extra
zakken om alles gesorteerd te houden.
Grote hilariteit ontstond toen spreker
vertelde dat hij eens aan een andere
clochard vroeg of hij niet bang was dat
hij van die peuken t.b. kreeg, hier
bij zij vermeld dat Henri van Leeuwen
zelf niet rookt. Het antwoord was: wel
nee man, ik ben spiritusdrinker en dan
gaan de bacillen wel dood. Na deze vro
lijke noot betoogde spreker dat door dit
leven als clochard een nauw contact
ontstond met velerlei misdaad terwijl
het ook lijkt dat er een zintuig bij komt
n.l. een scherper waarnemings vermo
gen, terwijl men vlugger reageert op
verschillende onverwachte gebeurtenis
sen. Vervolgens komt spreker op het
thema: „Vermiste meisjes", waarvan een
foto in de courant verschijnt en waarvan
men niets meer hoort. Spreker heeft
eens een nachtelijke schaking meege
maakt en had het geluk om door zijn
optreden drie meisjes te redden welke,
in een verdovende toestand gebracht,
klaar lagen om verder getransporteerd
te worden. Uitvoerig verhaalde spreker
boe deze handelaren in blanke slavin
nen toegrijpen om geid te verdienen aan
onschuldige meisjes. Met een taxi van
de straat geroofd worden zij met injec
ties verdoofd en 's nachts in een zieken
huis met verplegend personeel naar
Marceile gebracht. Hier ligt een jacht,
heel onschuldig zo te zien, welke deze
levende smokkelwaar aan boord neemt
en vervolgens koers zet naar Afrika met
zijn vele smokkelhavens enz.
Deze meisjes verdwijnen naar geheime
harems waar zij net zolang opgesloten
worden tot zij zich, geestelijk gebroken,
gewonnen geven. De gevolgen: geestes-
of zenuwziek door het gebruik van ve
lerlei verdovende middelen welke op de
duur het lichaam finaal vernietigen. En
als ze dan voor de haremheer ongeschikt
is geworden is ze altijd nog goed genoeg
voor doorverkoop aan de Moren in de
Tasbak. Maar u begrijpt hoe dit leven
eindigt. Treffend vertelt Henri van
Leeuwen het lot van de secretaresse met
de goed betaalde baan die ook eens heer
lijk wil genieten van Monte-Carlo en
verstrikt raakt in de hoffelijke attenties
van de gecharmeerde heer met relaties
in de filmwereld. Deze achter kleurige
kleding verstoken misdadigers met zijn
hoffelijke attenties krijgt met mooie
voorspiegelingen in Cassa Blanca en dan
komen de moeilijkheden. Het filmspelen
gaat met door natuurlijk, want dat was
gefantaseerd. Maar na vier maanden
dan zal het wel gaan, dus als zij zolang
in een cabaret ging zingen, dat kon ze
immers zo goed, en dan wordt er toch in
ieder geval geld verdiend, want het een
en ander heeft de keurige heer al veel
geld gekost. Het wordt dan ook in een
heel chic en net cabaret geprobeerd maar
de nette heer die met de patroon gaat
praten in het kantoor, was zij er zelf
maar bij, dan hoorde ze wat voor een
gemeen en verschrikkelijk lot haar zou
wachten als ze bleef. Slaagde niet, want
hij vraagt te veel. En teleurgesteld keert
hij bij haar terug, geen nood er zijn zo
vele mogelijkheden. Tot slot komt zij in
de Medina terecht waar de „nette" heer
siaagt voor de prijs. Ook hier contract enz
„de heer" verdwijnt met vele goede
wensen en het geld dat hij voor zijn
handelaarswaar heeft ontvangen. Het
lot is gezegeld van het niets vermoeden
de en door beloften gevulde fantasie van
het meisje. Het spel herhaalt zich even
feller want nu wordt haar zonder meer
gezegd dat ze verkocht is.
En haar radeloosheid wordt onderdrukt
met opsluiting, verdovende middelen en
drank. Totdat ieder verzet gebroken is en
nadien vindt men dergelijke vrouwen te
rug bij een regelmatige controle in het
ziekenhuis van Casa-Blanca voor medi
sche keuring, wachtend, zoals velen, op
haar beurt. Afgestompd, gebroken, ver
nietigd naar lichaam en ziel, naamloos
maar genummerd op een registratiekaart
ten behoeve van de prostitutie.
Tot slot vertelt Van Leeuwen over een
belevenis waarbij hij het grote geluk ver
kreeg meisjes van Belgische afkomst te
kunnen redden. Als clochard probeerde
hij ook in Tanger te leven maar dat lukte
niet want de bevolking beziet daar de
blanke op een geheel andere wijze en niet
als een clochard. Om in zijn levensonder
houd te voorzien moest er toch iets ge
beuren, dus dan maar als clochard, als
zwerver-zanger in een cabaret. Uitvoerig
verhaalt spreker de manier waarop hij
slaagt in zijn opzet. Treffend vertelt spre
ker over de directies van het cabaret.
Het is er één die alles maar dan ook alles
doet wat God en de mensen hebben ver
boden. Van Leeuwen verkreeg een kleed
kamer in het Grijze huis, over dit huis
deden vreemde verhalen deronde
Op een keer als hij zich weer komt ver
kleden ziet hij een papier heen en weer
schuiven onder een gesloten deur. Op z'n
kousen heen geslopen neemt hij het weg
en gaat naar zijn kamer, precies op tijd,
want de Moor verschijnt al aan de trap
met een wantrouwende blik. Op het pa
pier stond met lippenstift geschreven:
„Help mij, want dan en dan is het te laat
en ben ik verloren." Het wel of niet hel
pen leverde een zenuwslopende gedachte
gang. Vooral als men bedenkt dat bij het
geringste vermoeden je leven gevaar
loopt! Maar er kwam een plannetje, ge
waagd en gedurfd, welke precies uitge-
timed i.v.b.m. het verkleden zou moeten
slagen, maar dan moest er geen publiek
in het cabaret komen voor tien uur. Alles
gaat goed en hij krijgt het meisje in zijn
kamer en terwijl hij zingt, zgn inzingen
voor het optreden, om geen argwaan op
te wekken en de eventuele geluiden te
overtreffen, verkleedt het meisje zich, om
haar tijd, het aflossen van de wacht, af
te wachten.
Het meisje weet te ontvluchten.
Toen hij nadien zijn zakken van het
7werverscostuum doorzocht vond hij de
bedankbrief welke hem volledig over-
uigde dat alles geslaagd was. Velen sla
gen nooit.
Gelukkig zijn er vele mensen en ver
enigingen welke hiertegen optreden, maar
deze mensonterende praktijken bestaan
nog steeds. Spreker besloot zijn boeiende
causerie met de gelegenheid tot het stel
len van vragen.
De heer Jb. Visman dankte spreker
voor zijn prachtige lezing en sprak de
hoop uit dat Oosterend hem nog eens
zal horen over zijn belevenissen in
Frankrijk, hetgeen een instemmend ap
plaus ontlokte. Met de mededeling dat 23
febr. a.s. weer ontwikkelingsavond zal
worden gehouden, verzorgd door de Shell
filmcentrale, werd gesloten
CONSULTATIEBUREAU VOOR
ZUIGELINGEN
Woensdag 11 februari consultatiebureau
Woensdag 11 februari a.s. worden de
moeders van de buitendorpen verwacht
op de volgende uren:
De Cocksdorp 1.15 uur; Oosterend 2 uur;
Den Hoorn 2.45 uur en De Koog 3.30 uur.
Hoewel ruilverkaveling de inkrimping van de werkgelegenheid in de landbouw
kan versnellen, maakt zij ook intensivering economisch mogelijk. Of de Texelse
agrariërs over zullen gaan tot intensivering d.w.z. of zij zullen trachten meer ar
beid op hun grond aan te wenden, hangt vooral af van hun animo voor het agra
risch beroep, welke animo beinvloed wordt door de verhouding van de inkomens
in en buit ende landbouw ofwel door de economische positie van de agrariërs.
Bedacht dient te worden, dat de positie van de landarbeiders verbeterd zou
worden, indien er ook in het winterseizoen ruimschoots werk voor hen was. De
afneming van het aantal gegadigden voer de landarbeid is overigens in Neder
land een gezond verschijnsel. De toekomstige ontwikkeling van de werkgelegen
heid in de landbouw is van zeer veel factoren afhankelijk. Verontrustend is het
toekomstbeeld voor agrarisch Texel echtei momenteel niet mede dank zij de ruil
verkaveling.
Tot deze conclusie komt ir J. Ouweltjes
I van de Prov. Planologische Dienst, die in
j opdracht van de Economisch Technologi-
i sche Dienst voor Noordholland, ten ver
zoeke van de gemeente Texel, een rap
port heeft samengesteld over „De werk
gelegenheid in de landbouw op Texel".
In zijn „conclusie" staat verder:
Landbouw, voornaamste be-
staansbron
Voor de welvaart op het eiland is de
landbouw van overwegende betekenis,
's Zomers is er een tekort aan arbeids
krachten, 's winters een overschot. De
landbouw is een seizoenbedrijf. In veel
sterker mate is dit het geval met het
vreemdelingenverkeer. Er dient naar ge
streefd te worden de zomerpiek in de ar-
fceidsbehoefte in de landbouw te doen
verdwijnen.
De oppervlakte cultuurgrond zal waar
schijnlijk slechts in onbetekenende mate
afnemen. De grond wordt tamelijk exten
sief gebruikt Vooral als de ruilverkave
ling haar beslag heeft gekregen, is inten
sivering van het grondgebruik niet alleen
technisch maar ook economisch mogelijk.
Een belangrijke vergroting van de op
pervlakte cultuurgrond per bedrijf, of te
wel een vermindering van het aantal be
drijven met minder dan 10 ha cultuur
grond, valt niet te verwachten ondanks
het streven van de Cultuur Technische
Dienst in het kader van de ruilverkave
ling.
.en het toerisme
Het toenemende vreemdelingenverkeer
steunt de instandhouding van de kleine
agrarische bedrijven. Naar de eisen van
het moderne economische leven is de
landbouw op Texel (te) weinig gespeciali
seerd binnen één en hetzelfde bedrijf
komen meestal meerdere productierich
tingen voor. Ook het vreemdelingenver
keer belemmert de specialisatie van de
agrarische bedrijfshoofden, waar de agra
rische bedrijven zich inlaten met dit
v reemdelingenverkeer.
Maar resultaat met minder moeite of
wel verhoging van de arbeidsproductie-
viteit is een streven, waarin de landbouw
mee doet. Productivieteitsverhoging is
een belangrijk element in de moderne le
vensstijl. Wil de agrariër meekomen, dan
zal hij zich grotendeels volgens die mo
derne levensstijl moeten gedragen.
Arbeidsbehoeften spreiden
Verhoging van de arbeidsproductiviteit
komt de economische positie van de agra
riërs ten goede. Ter versterking van de
economische positie dient de arbeidsbe-
hoefte op de argrarische bedrijven gelijk
matiger over het gehele jaar te worden
gespreid. Waar binnen de Texelse agra
rische bedrijven weinig specialisatie is,
valt op te merken, dat in het economisch
leven veel verhoging van de arbeidspro-
IIERV. GEMEENTE OOSTEREND
Zendingsavond voor heel Hervormd
Texel en anderen op de kerkekamer te
Oosterend. Zr. Wolff, alhier met verlof,
spreekt over het medisch zendingswerk.
Vertoning van lichtbeelden.
TEXELSE MARKT
Aangevoerd werden maandag 9 febr.:
15 nuchtere kalveren, die 50 tot 70
opbrachten en één zeug, die een bedrag
opbracht tussen de 375 en de 400.
KEES DROS ZEGEVIERDE WEER
De 17-jarige Kees Dros Bzn. uit Eier-
land heeft zondag te Duivendrecht alle
.rialrijders de loef afgestoken. Hij zege
vierde namelijk niet alleen in zijn afde
ling nieuwelingen, maar liep ook minder
strafpunten op als de junioren en de
senioren. Hierdoor sleepte hij de zilveren
helm in de wacht. Kees heeft nu al over
de veertig bekers, lauwertakken, sier-
standaards, medailles e.d. veroverd en de
medaillekast, die zijn ouders hem ter
gelegenheid van het Sinterklaasfeest in
1957 cadeau gaven is dan ook al weer
veel te klein geworden om deze trofeeën
uit te stallen. Kees neemt sinds zijn 14de
jaar aan bromfiets- en motorwedstrijden
deel. Zodra hij 18 is geworden, kan hij in
de klasse junioren uitkomen.
ductiviteit te danken is aan specialisatie.
Wellicht zal de ruilverkaveling tot gevolg
hebben, dat de Texelse agrariër minder
aangewezen raakt op het gemengd be
drijf m.a.w. dat specialisatie mogelijk
wordt.
Kosten der ruilverkaveling
De kosten van de ruilverkaveling druk
ken ten dele op de agrarische bedrijven.
Om deze kosten te compenseren zullen
de bedrijfsuitkomsten moeten stijgen. Dit
kan zowel door kostenverlaging als door
opbrengstenverhoging. Kostenverlaging
betekent in het algemeen met minder ar
beidskracht dezelfde opbrengst verkrij
gen. Opbrengstverhoging betekent met
dezelfde arbeidskracht tot meer op
brengst komen.
Minder moeite, meer resultaat
Verwacht mag worden dat de techni
sche ontwikkeling voortgaat. Werktuigen
en landbouwmethoden, waar de Texelaar
nu geen vermoeden van heeft, zullen voor
toepassing in aanmerking komen. Onder
wijs en voorlichting zullen ertoe bijdra
gen, dat nieuwe werktuigen en landbouw
methoden, die beogen met minder moeite
meer resultaat te verkrijgen, ingang vin-
cen.
Mechanisatie en rationalisatie zullen
bij gelijkblijvend productieplan de agra
rische werkgelegenheid doen verminde
ren. Vooral de mechanisatie zal door de
ruilverkaveling worden bevorderd.
F Medicinal* handcrAm*
GESLAAGD
Arie Rutten, Eendrachtpolder, legde te
Utrecht aan de veeartsenij kundige hoge
school cum laude zijn candidaatsexamen
af.
ZEEKASTEEL MET „DE SLUFTER"
Aan boord van het s.s. „Rijndam" van
de Holland-Amerika-lijn werden dezer
dagen menukaarten verspreid, waarop 'n
fraaie kleurentekening van de Slufter
staat afgebeeld. Het geheel van de ca. 20
bij 30 cm. grote kaart is omlijst door een
guirlande van bloemen als Engels gras,
harlekijn, duinroos, grasklokje, lamsoor
en zeeraket.
Een mooi stukje reclame, vooral waar
deze kaarten ook in de toeristenklasse
werden verspreid.
DONDERDAG GEEN
KLEUTERBUREAU
Men deelt ons mede, dat er morgen,
donderdag, géén kleuterbureau wordt
gehouden
DAMCLUB TEXEL
Uitslagen van 6 februari 1950:
A.:
S. v. Heerwaarden Jzn.-
W. A. v. Zeijlen 02
C. v. Heerwaarden-
S. v. Heerwaarden 02
C. Dijker-Jac. v. Heerwaarden 11
A. Vinke-Jas. Vinke 11
J. Hooijberg-S. Ros 02
B.:
C. v.d. Werf-D. v.d. Werf 20
Jn. Stam-A. v.d. Slikke 20
C.:
J. A. v. Enst-A. de Haan 20
F. v. Sambeek-C. Vinke 02
Jac. van Heerwaarden pleegde een
grote afruil en won inderdaad het stuk
van C. Dijker, die hierdoor zwak werd.
Zou Jac. werkelijk zijn eerste winstpartij
behalen door de eerste nederlaag van
Dijker. Deze spanning beheerste de club
avond. Maar hoewel Jac. zijn best deed
en lang enig voordeel behield, kwam hij
toch niet verder dan remise.
Inmiddels is het nu definitief, dat we
zaterdag orrj half vier vertrekken voor de
wedstrijden tegen B.D.C. en A. de Heer.
Succes mannen!