Groen '^warL-Jéxels in het harL,
Dames
Echtpaar Schaatsenherg-Schaap in het goud
Bruidegom op zijn praatstoel, liet zijn
roemruchte stropers- en jutter scarriëre
de revue passeren
Setter-Set
Neem iedere d*g
de kleine dosis HRUSCHEN
ZATERDAG 14 FEBRUARI 19SI
TEXELSE
73« JAARGANG No. 7327
COURANT
Uitgave N.V. v.h. Langeveld de Rooij
Boekhandel Drukkerij Bibliotheek
Den Burg Texel - Postbus 1) - Tel. 11
Verschijnt woensdags en zaterdags
Bank: R'damse Bank, Coöp. BoerenL
Bank. Postgiro 652. - Abonn.pr. ƒ2,25 p.
kwart. 25 ct incasso. Adv. 10 ct p. mm
Donderdag 50 jaar in de huwelijksboot
Donderdag 19 februari hoopt het echt
paar J. Schaatsenberg-Schaap zijn gou
den huwelijksfeest te vieren Ze wonen
aan de Slufterweg in polder Eierland.
De bruidegom kunt u overigens vaker in
de Slufter ontmoeten dan in de polder,
want hij is een verwoed jutter. Als de
wind 's nachts tot stormkracht aanwak
kert kan hij het in bed niet uithouden:
in het holst van de nacht staat hij op,
eet een stukje brood en stapt de deur uit.
Voor het slechtste weer deinst Schaat-
senberg niet terug en dat mag toch wel
vermeld worden, want hij is 76 jaar. De
dokter zegt tegen mensen die op zulk
een eerbiedwaardige ouderdom zijn ge
komen, dikwijls „kalmpjes aan maar",
doch Schaatsenberg hou je niet thuis.
Dat hij nog zo gezond is als een vis be
hoeft dus niet te worden gezegd!
Ook mevrouw Schaatsenberg voelt
zich nog best. Zij is 71 jaar. Beiden zijn
op Texel geboren. De bruidegom zijn
wieg stond ineen plaggenhut in de
buurt van „De Nederlanden". Is het een
wonder ,dat hij zich zo goed thuis voelt
temidden van de ongerepte natuur. Hoe
wel die natuur af en toe best eens
gestoffeerd mag zijn met een stukje hand
werk: mooi-glad geschaafd timmerhout
b.v. ofmet een vaatje wijn. Waar
over straks meer!
Mevr. Schaatsenberg zag op 5 juni 1887
het levenslicht, eveneens in een eenvou
dige woning.
Jan Schaatsenberg was negen jaar oud,
toen men hem volleerd achtte en hij mee
moest helpen de kost te verdienen. De
eerste zes weken van zijn carrière was
hij derde mannetje op de visserschuit
van Gerrit Eelman. „Maar dat zinde me
niet helemaal, ik wilde op een grotere
schuit". Hij kon toen mee met Busselman
en Van der Vis. Toen hij op de haven
kwam, zeiden ze: „Blijf jij maar thuis,
het weer is niet al te best". Deze vissers
zouden de thuishaven nooit meer bin
nenlopen
Tot de dag, waarop hij 's konings wa
penrok moest dragen was hij knecht bij
visser Jaap Burger.
Jan Schaatsenberg had intussen am
bities gekregen voor de marine, maar
hij werd ingedeeld bij de mijnenleggers
in de Briel. Al weer een teleurstelling.
„Leve de burgerpet", zei hij pacifistisch,
ioen hij afzwaaide, „al steken de haren
er uit!"
Toen maar weer naar de boer. Eén
dag op de hoeve „Blandenberg", waar
ae dorsmachine stond. Dat ging in die
dagen nog zeer primitief in z'n werk:
twee paarden hielden de „machinerie"
op gang. Na een dag kende hij dat al,
lieerde de rosmolen de rug toe, overi
gens. 25 cent rijker, het loon voor
een jongeman in die dagen!!
Hij heeft verder bij heel wat landbou
wers gewerkt: in totaal tien jaar op „De
Korenschoof". „Een beste baas". Vijf jaar
op „De Oorsprong" bij de familie Kie
vit, zes jaar bij de heer P. Geense, op
„De Wamberg", zeven jaar bij M. Smit
Aan de wand van het propere huisje
aan de Slufterweg hangt een foto, die
onze bijzondere aandacht trekt: een ja
ger met een hond. „Die foto is 45 jaar ge
leden door een Duitse toerist gemaakt,
het is eigenlijk een schilderij, ik heb er
acht gulden voor betaald. „Jan Schaat
senberg als.... stroper." Blijkbaar kon
het (die f 8.een heel bedrag voor die
tijd) er wel af, want Jan was een scherp
schutter. Hij kon overigens beter schie
ten dan. zwemmen. Dit laatste kan
hij nog niet.
Hij trok er met zijn geweer bij nacht
en ontij op uit. Krakende vorst kon hem
evenmin weerhouden. Toen hij in een
wak bij „Sir Robert Peel", het was half
ééa in «ie naeht, twee eenden entdekte
legde hij aan en vuurde. Een doublet,
gevolgd door een zeer koude en ijzige
douche, want hij zakte even-later door
het nog dunne ijs en verdween tot
aan zijn kruin in het vocht. Dat werd een
onplezierige terugtocht. „Maar och het
leed was gauw vergeten en je had weer
een paar rijksdaalders!" Ze stroopten
heus niet uit weelde: toen zijn dochters
b.v. voor de oorlog in een pension werk
ten werd vader's capaciteit sterk inge
perkt: hij mocht slechts vier dagen naar
ae werkverschaffing Hij klaagde overi
gens niet, want die andere dagen bracht
hij op het strand door en, zoals gezegd,
dat was een kolfje naar z'n hand. Hij
weet er overigens ook nog van, dat er he
lemaal geen werkverschaffing bestond
en toen is er in vele Eierlandse gezinnen
diepe armoede geleden. Gelukkig had je
ook in die dagen mensen, die de naas
teliefde in practijk brachten. Neem nou
Jan Riemens, de kruidenier Die hielp
iedereen. Hij vertrouwde ook iedereen. Je
betaalde maar weer eens. af als je weer
aan de slag was. In de zomer was er
veelal werk, maar Schaatsenberg herin
nert zich toch ook tijden, dat hij reeds
1 alf augustus werkloos was.
Aan jachtverhalen leed ons interview
geen gebrek. Vanuit de woonkamer van
/.ijn schoonvader schoot hij eens een ko
nijn neer. Zo van de stoel af. „Maar het
was lichte maan" zei hij, als wilde hij
toegeven, dat het helemaal geen groot
kunst was! Ging je je meisje opzoeken,
dan nam je je geweer mee, ik had in die
dagen trouwens wel drie geweren klaar
staan.
Wijn op het strand
Wie veel langs de zeekant zwalkt maakt
kans op rijke buit. Jan Schaatsenberg
c er nooit veel beter van geworden, wel
eens wat duizelig maar dat kwam
van die wijn. Een vat van 200 liter. Hij
olde het van de hoogwaterlijn het duin
_n. Een enorm karwei, maar toen ie een
half uurtje later via een rietstengel het
vocht spaarzamelijk naar binnen liet
glippen vond-ie toch, dat het leven zo af
en toe nog wel eens een goeie kant heeft.
Dat vat moest verder, maar het risico
was te groot: inmiddels waren er meer
vaten aangespoeld en de strandvonderij
had politieversterking ingeroepen.
Schaatsenberg begroef het vat in het
duin en toen de mare „Wijn op strand'
verklonken was trok-ie mét een emmer
en een pomp gewapend naar het duin.
Telkens maar weer naar het duin met
twee emmers aan het juk, om nieuwe
voorraad. Ook dat lekte natuurlijk weer
uit. Hij kreeg ineens heel veel aanloop
van vrienden en kennissen. „Maar als
je wijn wilt drinken moet je het zelf
maar halen" zei hij. Herinnert Opa Stolk
zich nu nog dat hij toen op het appèl
verscheen met een.bloemengieter??
En weten ze in Eierland nog, dat er op
zekere dag een meisje op school ver
scheen dat heel raar reageerde op het
overmatige gebruik van „die donkerrode
ranja"???
Dat heb je, als je geen echte wijnkelder
bezit en het geestrijke vocht open en
bloot in de bijkeuken deponeert!
„Ja, dat was best spul", zegt de brui
degom en hij smakt met zijn lippen als
proeft hij het goedje opnieuw op de tong.
Maar dat is al weer tientallen jaren ge
leden.
Het is uiteraard ook al weer lang ge
leden, dat de bruid uit werken ging. Als
meisje voor dag en nacht, als schoon
maakster en als baker. Ze herinnert zich
uiteraard nog heel goed de fijne manieren
van haar werkgever, die haar, als ze
's avonds weer naar huis trok, een pakje
in de hand duwde, waarin dan korstjes
kaas en een hompje of korstjes brood
zatMi. De gulle gever zei dan prompt:
BEKENDMAKING
Burgemeester en Wethouders van Texel
maken bekend, dat zij overwegen om met
toepassing van artikel 20 van de Weder-
opbouwwet aan:
1. mevr. M. H. Kuip-Hoogenbosch, wo
nende te De Koog, Ruijslaan 3, vergun
ning te verlenen voor de bouw van een
toiletgebouwtje op het perceel grond, ge
legen aan de Boodtlaan te De Koog, ka
dastraal bekend gemeente Texel, sectie
H, nr. 82;
2. de administrateur van de Stichting
sociaal toerisme Texel, wonende K 48,
vergunning te verlenen voor de bouw van
toiletgebouwtjes op de percelen grond,
gelegen in het kampeerterrein „Koger-
•jtrand", kadastraal bekend gemeente
Texel, sectie H, nrs. 257, 258 en 275.
Eventuele bezwaarschriften dienen
uiterlijk op 21 februari 1959 bij hun col
lege te worden ingediend.
DE H.B.S.-TONEELAVONDEN
Ook dit jaar, en wel op 26 en 27 febru
ari, zullen door de h.b.s.-vereniging twee
toneelavond georganiseerd worden.
Deze avonden worden evenals die van
vorig jaar, door de leerlingen zelf ver
zorgd. De hoofdschotel vormt het verhaal
,Min en Magie", dat zich afspeelt in
Noord-Afrika. U zult genieten van de
prachtige décors.
Eerder op de avond zal door de leer
lingen van de laagste twee klassen, het
stuk „Vice-versa" opgevoerd worden.
Al met al een evenement, dat U niet
mag missen. (Zie de affiches in Den Burg)
TEXELAARS NAAR DE RAI
Eilandgenoten werden dinsdag door de
'.pESO in de gelegenheid gesteld per bus
de vrachtautotentoonstelling in het Am
sterdamse R.A.I.-gebouw te bezoeken.
Hiervan werd door een voldoend aantal
personen gebruik gemaakt, zodat de trip
met een der bussen kon worden uitge
voerd.
FILMAVOND IN „ST. JAN"
De bewoners van „St. Jan", het r.-k.
lusthuis aan de Molenstraat te Den Burg
zijn dinsdagavond door de heer J. C.
Bruin vergast op een interessant film
programma. Zij zagen het bedevaarts
oord Lourdes en o.a. een stierengevecht
in een Spaanse arena. Ook deze film
avond werd door de bejaarden op hoge
prijs gesteld.
DE PLOEG"-STOFFEN-WEDSTRIJD
Onlangs werd voor de Oudleerlingen
an de Landbouwhuishoudschool een
avond gehouden tezamen met de derde
klas van de school. Deze avond werd
verzorgd door mej. Dekker van „de
Ploeg" stoffen.
Mej. Dekker vertelde van het ontstaan
van de naam „de Ploeg". Het was n.l. een
landbouwcoöperatie, maar in de dertiger
jaren had de landbouw als bijverdienste
het weefgetouw ter hand genomen. Dit
werd langzamerhand het hoofdinkomen,
zodat de landbouwcoöperatie overging in
de Weverij „De Ploeg".
Mej Dekker had twee koffers vol met
stalen van verschillende stoffen. Ze zette
uiteen waar deze het meest voor geschikt
waren. Door middel van diaatjes werden
verschillende kleurencombinaties ge
toond. Een leerzame avond.
Dit kunnen we thans in de praktijk
brengen door deel te nemen aan de wed
strijd, welke georganiseerd is door de fa.
J. M. Moerbeek. In de etalage van de
damesafdeling staan verschillende leuke
Ploegstofjes", waaruit we best iets
pittigs kunnen maken, en er zijn aardige
prijsjes te winnen.
Tot zover de secretaresse van de ge
noemde vereniging.
Naar wij vernemen zal de wedstrijd
omstreeks half april worden gehouden en
wel in de vorm van een show, waarbij de
modellen door een deskundige jury be
oordeeld zullen worden.
De dames kunnen hun fantasie dus de
vrije loop laten en daartoe hebben zij nog
twee maanden de tijd. Aan deze aardige
wedstrijd mede een bijzondere vorm
van een nuttige vrijetijdsbesteding zou
den we zeggen zijn geen beperkende
bepalingen verbonden: men kan bestaan
de patronen kiezen, men kan het model
ook ontwerpen aan de hand van eigen
smaak en kennis. Welke onderwerpen?
Ook daarin kan de deelnemer aan de
wedstrijd weer geheel naar eigen inzicht
en verlangen handelen: b.v. kinderjurk
jes, rokken en blouses, japonnetjes,
strandensembles enz.
De prijzen zijn bovendien aanlokkelijk,
want deze variëren van 100 tot 25 gulden
terwijl tevens een groot aantal troost
prijzen in uitzicht is gesteld.
dal zijn pas
nylons
EEN AFSCHEID EN EEN WELKOM
Na de kerkdienst, voorgangster ds. Tr.
v.d. Zwaag, heeft de heer Jb. Visman
sprekende namens de doopsgezinde ker-
Keraad van Oosterend, het woord gericht
tot de scheidende organist, de heer A.
Timmer en tot diens opvolgster, mej. M.
Visman. „Gij waard trouw aan Uw geloof,
broeder Timmer. Reeds in 1921 was U
bereid de functie van organist te vervul
len, maar Uw benoeming vond eerst 24
jaar later plaats en vanaf 1945 heeft U
die taak met toewijding verricht. Namens
de kerk bood spreker het boek „Texel"
aan, waarin de handtekeningen waren
gezet van ds. Van der Zwaag en de leden
van de kerkeraad.
Vervolgens sprak de heer Visman tot
ie nieuwbenoemde organiste, mej. Ma
rianne Visman, zijn dochter. „Weest blij
als je aan tafel mag", deze tekst, destijds
door vader Visman in één harer boeken
geschreven, bracht spreker nogmaals in
herinnering „Broeder Daalder heeft je
gewezen op de vele verplichtingen, welke
oeze taak met zich brengt, want als zon
dags anderen uitgaan, wacht jouw een
laak in de kerk. Wij weten echter, dat
je deze taak als een grote eer aanvaardt
en daarom feliciteer ik je met de benoe
ming".
Spreker verzocht zijn dochter te willen
spelen „Jezus, vreugde van mijn leven",
waarna op de kerkekamer gelegenheid
werd gegeven om de heer Timmer en
mej. Visman de hand te drukken.
Naar wij vernemen werdK mej. Visman
opgeleid door ds. Van der Zwaag, die dit
werk geheel belangeloos heeft verricht.
„Asjeblieft, voor het vuilnisvat en maak
nou maar dat je weg komt".
Vele herinneringen liggen gelukkig
ver achter hen. Ook die nare oor
logstijd, toen hun zoons moesten onder
duiken. Ze sliepen in een soort bed on
der de vloer. Vreselijk vochtig natuur
lijk en was het een wonder, dat de jon
gens naderhand zwaar ziek werden? Ze
verloren een jongen op nog betrekkelijk
jeugdige leeftijd.
50 jaar hebben zij dan ook lief en leed
gedeeld. Zij weten, dat ieder huis z'n
kruis heeft en daarom zeggen ze: „Toch
gaan we ons gouden huwelijksfeest vie
ren". We hopen nu maar, dat het de 19e
een beetje knap weer is, geen storm uit
het noordwesten, die de vlakte van de
Slufter altijd tot de rand met Noordzee
water vult, want dan kon die bruiloft
wel eens (letterlijk natuurlijk) in het wa
ter vallen, omdat Jan Schaatsenberg nu
eenmaal niets kan weerhouden als de
stormwind loeit en mooi gaaf timmerhout
baaig is naai de kust te drijven
t
HAMEA.f
handen
ruw of schraal
HAMEA-GEieiL-^H
ER WAS GEEN WATER GENOEG
De eerste boot is donderdagochtend
komen te vervallen. De Dageraad kon
niet uitvaren wegens te lage waterstand.
In dit geval kon de Voorwaarts niet naar
buiten worden gebracht om de post te
halen, want de Waddenzee was door een
loodzware mist geheel afgesloten.
DOOPSGEZINDE ZUSTERKRING
25 JAAR
De Doopsgezinde Zusterkring te De
Koog hoopt woensdag 18 februari haar
25-jarig bestaan te vieren met een feeste
lijke vergadering in „De Kleine Verma
ning".
BRINKBEWONERS VRAGEN
BIJSTAND
De Koog is trots op zijn Brink en diens
levende have. De 4 zwanen en 10 eenden
7wemmen daar heerlijk rond, maar deze
dieren moeten gevoed worden. Vooral
met de koude hebben ze veel voedsel
nodig. De bewoners van de Brink doen
zo veel ze kunnen, maar het valt moeilijk
genoeg bij elkander te krijgen. Daarom
wordt ook een beroep gedaan op de
overige dorpsgenoten.
De heer P. Eelman neemt gaarne oud
brood enz. in ontvangst. Hij zorgt dan
wel voor tijdige voedering. Dus Kogers,
allen óp naar huize Eelman met een
grote partij oud brood!
as drUi 10 dit Bheumatiak
mit Uw lodtmaUn.
't Is alsof U een wonder beleeft, als U al
betrekkelijk gauw de gunstige invloed
van de aansporende werking van
Kruschen's zes minerale zouten op Uw
bloedzuiverende organen ondervindt.
Naarmate het bloed wordt vrijgemaakt
van die pijnverwekkende onreinheden,
leeft ge weer helemaal op en voelt ge U
allengs weer de oude, fit van lijf en leden
en vrij van pijn.
CURSUS VERKOOPKUNDE
De besturen van de gezamenlijke mid
denstandsverenigingen op Texel hebben
het initiatief genomen tot het organiseren
van een cursus verkoopkunde. Zij zijn er
in geslaagd hiervoor als docent de heer
Frank A. Bibo uit Voorburg aan te
trekken, erkend door de inspectie voor
het schriftelijk onderwijs. De heer Bibo
zal bij verschillende middenstanders nog
wel een bekende zijn, aangezien hij ca. 9
jaar geleden een dergelijke cursus op ons
eiland verzorgde. (Dit waren buitenge
woon interessante avonden red.)
Belangstellenden, die verzuimden in te
schrijven kunnen dit nog tot 18 februari
doen (zie adv. in dit blad). Het verschul
digde lesgeld dient gelijktijdig te worden
voldaan.
OVERDENKING:
MEER GLANS
In een ijzergieterij was alles in de
weer, want er zou een Christusbeeld ge
goten worden en dat was een grote en
grootse opdracht. Dicht bij de kokende
en sissende pot met emulsie stond een
jonge man, die Jezus hartelijk liefhad en
die nu daar stond met de vraag: „Wat
kan ik doen voor alles, wat Jezus voor
mij deed?"
Hij meende iets gevonden te hebben.
Op het ogenblik, dat hij zich ongezien
waande, trad hij haastig op de pot met
emulsie toe en wierp daar wat in.
Hij was echter ontdekt en werd ter
verantwoording geroepen Toen bekende
hij schuchter, dat hij een gouden tientje
in de pot met emulsie had geworpen en
toen hem gevraagd werd, waarom hij dat
gedaan had, zeide hij: „Ik zou zo graag
mede willen werken om meer glans op
het Christusbeeld aan te brengen en
aaarom offer ik mijn goud".
En zo moet het nu ook met ons allen
gaan. Wij leven nu in de lijdensweken.
Wij staan stil bij en denken aan Gods
grote liefde voor ons. Gods liefde, die
door het lijden en sterven van Jezus, zo
onbegrijpelijk groot geopenbaard wordt.
Alzo lief heeft God de wereld gehad, dat
Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft,
opdat allen die in Hem geloven, niet
verloren gaan, maar het eeuwige leven
hebben.
Laten wij diezelfde wens hebben, die
de jonge man in de ijzergieterij had, n.l.
dat er van Christus meer licht, meer
glans op ons afstralen moge Laten wij
daarom bidden, dat Zijn licht steeds
meer in ons schijnen moge. Ook het licht,
ciat afstraalt van het kruis op Golgotha.
En ofschoon het Golgotha-drama tot de
ontzettendste van deze wereld behoort,
toch is dat kruis, is Jezus, die daaraan
hing, de redding voor de wereld, voor
ons. Dat is het licht dat vanaf Christus
ons tegenstraalt. En wij?
Wij behoeven ons slechts te stellen in
de stralen van dat licht, ons hart open te
stellen voor Hem. W. A. S.
ONDERHANDS VERKOCHT
De heer M. Kikkert, Kogerstraat 41,
heeft zijn woonhuis onderhands verkocht
aan de heer J. Ottens, wachtmeester bij
de rijkspolitie alhier.
PAARD GING AAN DE IIAAL
Een paard, door een man uit Den Hel
der op Texel gekocht, nam de benen, toen
het weer vaste grond onder de voeten
had. Op de Hoofdgracht kon het worden
gegrepen.
IJS HIELD HEM NOG NIET
Een waaghals, leerling van een lagere
school, wilde woensdagavond het ijs van
de ijsbaan te Den Burg proberen. Hij
zakte er door en kwam languit in het
water terecht. De baan is gedurende de
tweede (lichte) vorstperiode niet open
gesteld. Het ijs was nog te zwak, wat
mede te wijten is aan de zwemlustige
zwanen, die tot het laatst toe hun toe
vlucht zoeken in nog open liggende baan-
gedeelten. De knaap is waarschijnlijk in
zo'n wak terecht gekomen.
BIJ DE ONDERLINGE
RU ND VEE VERZEKERING „TEXEL"
WAREN 2561 DIEREN VERZEKERD
VOOR TOTAAL 1.841.702,—
Woensdagavond hield de Onderlinge
Rundveeverzekering „Texel" haar leden
vergadering in hotel „De Zwaan". De
opkomst had beter kunnen zijn.
De voorzitter, de heer S. van Egmond,
deelde mede. dat het afgelopen jaar be
langrijke verliezen waren geleden, het
geen uit de cijfers van de administrateur,
de heer C. van Rossum, wel zou blijken.
De administrateur deelde mede, dat
niet minder dan 67 dieren waren overge
nomen en zo'n groot aantal was in de 29
jaren van het bestaan der verzekering
nog nooit voorgekomen. De helft van de
dieren vertrok naar de noodslachting, de
rest naar het vasteland. Opbrengst
J 16.731,vorig jaar 46 dieren, op
brengst 11.822,Thans werd uitbe
taald 35.346,—.
De totale ontvangsten met inbegrip van
het beginsaldo van 3794,95, bedroegen
40.709,36; de uitgaven 39.452,43. Batig
saldo dus 1256,93. Een verlies van
2538,02, maar de premie bleef onge
wijzigd.
Er waren 2561 dieren bij „Texel" ver
zekerd voor 1.841,702,hetgeen even
eens een record betekent.
De heren B. Dros Pzn. en B. van Heer-
waai den verklaarden, dat de rekening
e.d. in goede orde waren bevonden. Tot
nieuwe rekeningnazieners werden be
noemd de heren B. Dros Pzn., P. de
Graaf en A. Dros Bzn.
De heer Van Egmond werd herkozen.
In plaats van de heer C. Verberne, die
niet herkiesbaar was, werd gekozen de
heer B. van Heerwaarden, Eierland.
Er werd op gewezen, dat voor een
goede gang van zaken de administrateur
tijdig en dus onmiddellijk op de hoogte
moet worden gesteld van wijzigingen in
de runveestapel. Ieder geval dient meteen
telefonisch te worden doorgegeven (tel.
£14 Den Hoorn). Ook dient de bijbeho
rende schets terstond aan de administra
teur te worden toegezonden.