Albert Heijn
Alstublieft
Een van deze 4 is precies de koffie naar üw smaak
vpor kwaliteit
Vol-aromatisch
Mild-geurig
Mild-krachtig
Pittig
W goedKop
heeft de 4 lekkerste koffies ander kv;
da" 6
„Het was van ons"
J
GOUDMERK
PER PAK IQf
250 GRAM IOJ
GROENMERK
PER PAK ICC
250 GRAM 199
ROODMERK
PER PAK ICC
250 GRAM 199
PA ARSfóER K
PER PAK 0ÏC
230 GRAM 1199
Wat is de lekkerste koffie
De een houdt van geurige,
de ander van pittige koffie.
Proefondervindelijk is vastge
steld, dat er in Nederland
4 koffiesmaken zijn. Wélke
van die 4 u de lekkerste vindt,
hangt geheel van uw eigen
voorkeur af.
Albert Heijn heeft uit de beste
kwaliteiten ter wereld de vier
beste melanges samengesteld.
Precies afgestemd op de 4
smaakgroepen die er in Neder
land zijn. Eén van die 4 is
gegarandeerd de koffie die a
het lekkerst vindt. Neem eens
de proef. Kies uw eigen kleur.
Kies uw eigen smaak.
TONEELUITVOERING
REDMER IJSKA-SCHOOL
Op vrijdag- en zaterdagavond j.l. wer
den in het Waalder dorpshuis ,,De Wiele
waal" de jaarlijkse toneelavonden ge
geven door de leerlingen van de Redmer
IJska-school.
Weliswaar waren beide avonden niet
uitverkocht, toch viel het aantal bezoe
kers mee. Mede dank zij de verlotingen
zijn de financiële resultaten goed te
noemen.
Het programma, dat door de school
jeugd werd aangeboden was gevarieerd:
zangspelletjes door de lagere klassen,
voordrachtjes, zang en toneelspel door de
groteren. Het zingen uiteraard met bege
leiding van de piano, welke de school
thans rijk is. Ook werden enkele liedjes
gezongen met guitaarbegeleiding van
Rolie Sweere.
Het opgevoerde toneelstuk: ,,De ver
waande Prins" was niet eenvoudig.
Vrij lange rollen voor sommige spelers,
maar het werd vlot gespeeld, al keek
men af en toe wel eens in de richting van
het souffeurshokje!
De verwaande prins, prins Distel van
Floralië (Dirk Roeper) wordt door zijn
ader, koning Ceder (Henk Rikkenberg)
uit het paleis gestuurd, aangezien er nog
al wat klachten over hem geuit zijn Ei
kenhakhout, de boekhandelaar (Chiel
Witte) werd een platenalbum afgezet, de
meloenen van Perelaar (Peter Ellen)
werden vernield met pijl en boog, de
21. Wat een klap gaf dat! Oei! Peng!
Klets! Wat konden die kerels angstig
schreeuwen!
„Toch wel zielig", vond Sherry. „Wie
v/eet waar die kerels in terecht komen
Maar enfin, niets aan te doen, het is
hun eigen schuld".
En nu opschieten, makker, zei Sherry
tegen zichzelf. Eerst vond hij een grote
plank, welke hij over het gat in de vloer
legde en toen moest Alewijn er voor de
tweede keer aan geloven. Hij trok hem
uit de kist en gooide hem bij zijn mak
kers in het gat.
„Zo, alle ruwe zaken zijn nu geregeld,
laat ik nu de hele zaak snel afhandelen:
even de politie halen en dan weer ver
der aan de schone schilderkunst!" Hij
stapte in de perswagen en ging op weg
naar de politie.
FEUILLETON
door HANOL SPOOR.
14. Nadien was de verstandhouding weer
iets beter: Sternhout scheen het gezellig
te vinden om af en toe een gesprek met
haar aan te knopen, en nu was het niet
altijd over de maaltijden.
Aan Yvonne besteedde hij steeds min
der aandacht. Deze toonde zich daarvan
weinig onder de indruk. Joke kwam tot
de conclusie dat ze bijzondere plannen
aan het smeden was. Yvonne werd vro
lijker en levendiger. Af en toe scheen zij
zich inwendig ergens over te verheugen.
Toen Sternhout haar vertelde dat zijn
zuster nu toch gauw komen zou, gaf ze
nagenoeg geen commentaar, alleen haar
ogen begonnen te schitteren.
Wantrouwend vroeg hij aan Yvonne of
zij de kamers al gereed had.
Zij bevestigde dit met een spottend
hoofdknikje.
Voor het eerst ging Yvonne zelf in het
dorp boodschappen doen. Joke had een
sterk vermoeden dat dit iets met haar
plannen te maken had. Zij voelde er
echter niets voor om Sternhout er op
merkzaam op te maken. Tenslotte wist ze
niets zeker, en als Yvonne een wraak
neming op het oog had dan zou het zo'n
vaart niet lopen.
Een dag daarna stond er een kleine
sportwagen stil voor Duinsforta Een ele
gante knappe dame kwam achter het
stuur vandaan. Joke had de auto zien
aankomen en schoot toe om bij het dra
gen van de zware koffers behulpzaam te
boot van juffrouw Waterlelie (Ineke
Plaatsman) werd vernield.
Wanneer de prins de wereld in trekt,
ontmoet hij in het gevaarlijke Verre
Woud een houthakker (de gespierde Kees
Koopman), een dichter (Leo Lap) en een
oud vrouwtie (Marietje Meedendorp),
!ie geen van allen genegen zijn hem het
gewenste brood te verschaffen. Een aan
tal ballende meisjes houdt hem heerlijk
voor de mal. Ook enige rovers (Ben van
Heerwaarden en Kees Verberne) laten
zich niet door zijn hoge toon beïnvloeden
cn binden hem vast.
Het elfje (Emmy Bakelaar), dat de
prins op zijn tocht vergezelt, bevrijdt
hem weer. Eindelijk gaat de prins in
zien, dat hij altijd veel te hoog van de
toren heeft geblazen.
Uiteindelijk komt natuurlijk alles goed.
Met steun van een eenvoudige boeren
jongen, Dotter. (Jaap Betsema) wordt hij
een mens, waardig om in de toekomst het
rijk van zijn vader te besturen.
De voorzitter van de oudercommissie,
de heer C. Witte, welke ook de avonden
had geopend, sloot tegen twaalven de ge
zellige avonden met een hartelijk dank
woord aan allen, die hadden meegewerkt
tot het welslagen van de schooiuitvoe-
ring. Ook de schenkers van de vele prij
zen voor de verlotingen hartelijk dank.
Van de grote verloting liggen nog
enige prijzen op hun eigenaars te wach
ten. Het zijn de nummers: 47, 87, 97, 169,
77, 342, 369 607 634, 645, 681, 763, 825,
886 en 956 (alle groen) en 62 (geel).
Stelt U zich zo spoedig mogelijk in
verbinding met meester Albers? (tel. 377)
zijn.
„Dag freule Lydia" groette Joke ver
heugd, „kan ik U helpen?"
Toen de ander haar met vragend opge
trokken wenkbrauwen aanzag, liet ze er
vlug op volgen: „ik ben Joke Verhagen".
„Nee. maar, ben jij het Joke?" Als een
zonnestraal brak Lydia's glimlach door
Hartelijk stak ze haar hand uit. „Kind,
wat ben jij een aardige jongedame ge
worden; je was nog maar een hummel
tje toen ik je vroeger wel eens mee naar
het strand nam. Wat vind ik het fijn om
je hier op Duinsfort weer te ontmoeten".
Joke bloosde van genoegen: Lydia had
dezelfde hartelijkheid nog, die zij zich
van haar herinnerde.
Intussen droegen zij samen de koffers
naar het huis. „Ik had helemaal geen
idee dat ik jou h' r zou aantreffen", bab
belde de freule verder. „Ik wist niet be
ter of het zou wel weer tobben zijn wat
de hulp betreft. Maar eh. je studeer
de toch? Ik meen eens gehoord te hebben
dat je een echte bolleboos bent. Is de
studie je te zwaar gevallen?"
Joke keek haar ernstig aan. „De studie
viel wel mee, maar het werd door bijzon
dere omstandigheden te kostbaar voor
ons".
„Heb je dan niet om een studiebeurs
gevraagd?"
„Jawel, maar ook de bijkomende kos
ten zoals het reizen naar de stad of het
verblijf daar, werden te veel".
Jammer dat je ouders deze niet tevo
ren berekend hebben", zei de freule, niet
in het minst vermoedend dat haar broer
de schuld droeg van hun veranderde
levensomstandigheden.
SCHOOLVOETBAL 1959
Begunstigd door prima weer is zater
dagmiddag op twee velden de eerste
ronde gespeeld.
De uitslagen luiden als volgt:
Terrein S.V. Texel:
o.l.s. Den Burg-Oudeschild 40
De Koog-Den Hoorn 20
Oudeschild-Oosterend Sch. m.d. B. 30
o.l.s. Den Burg-De Koog 01
Den Hoorn-Oosterend Sch. m.d. B. 51
Terrein Texelse Boys:
R.-K. Den Burg 1-Den Burg C.V.O. 21
R.-K. Den Burg 2-Oosterend o.l.s. 11
De Cocksdorp-Den Burg C.V.O. 21
R.-K. Den Burg l-R.-K. Den Burg 2 40
De Cocksdorp-Oosterend o.l.s. 01
A s. zaterdag 30 mei volgt de tweede
ronde, waarna bekend zal zijn, welke
vier ploegen in de finale zullen uitko
men. Het programma staat in de krant
van j.l. zaterdag. Aanvang wederom 2.15
uur. Tot zaterdag!
DIPLOMA TUINBOUWKUNDE
Deze week werd het diploma Algem.
Tuinbouwkunde uitgereikt aan de heren:
F. J. Halsema, F. P. Koorn, G. Kuip, C.
Pranger, J. Uitgeest te Den Burg; C. W.
Bakker, D. F. G. Schilling en B. Lap te
Den Hoorn; J. Kikkert, K. van Taten-
hove en J. C. Zoetelief te De Koog en
M. Heerschap te Oosterend.
TEXELSE MARKT
Aangevoerd maandag 25 mei 1959:
3500 lammeren 4062; 30 schapen 90
100, 25 biggen 5060; 4 fokkalveren
100130; 25 nuchtere kalveren 4070;
2 paarden 500600.
Joke beet op haar lip. Je kon moeilijk
gaan uitleggen dat een onrechtvaardige
daad van een pachtheer niet vooruit be
keken kon worden.
„Ik zal mijnheer voor U roepen", zei ze
vlug.
„Nee, wacht, ik wil hem zelf verras
sen".
Joke zag haar wegsnellen. Te laat be
dacht zij dat ook Yvonne de Laville in
dezelfde kamer kon zijn als Sternhout.
Terecht meende Joke dat de ontmoeting
tussen de freule en Yvonne wel eens erg
koel zou zijn.
Zij had dit goed gezien Yvonne had de
auto ook gehoord Onmiddellijk had ze
begrepen dat dit het verwachte bezoek
was. Tersluiks had ze een blik op Stern
hout geworpen. Deze was in zijn lectuur
verdiept. Ze besloot niets te zeggen. Ge
jaagd liep ze de kamer op en neer. Ner
veus schikte ze de stoelkussens of een
kleedje.
„Doe me een^ plezier, en hou je gemak",
verzocht hij knorrig.
De deur ging open. „Dag Rich", klonk
het hartelijk.
Zijn zuster was de enige die hij de af
korting van zijn naam Richard toestond.
„Hoe gaat.op dat moment zag ze
Yvonne. Ze stond perplex, werd heel
bleek en gaf in de richting van Yvonne
alleen maar een koel knikje. Daarna
bleef ze in een afwachtende houding
staan.
Yvonne gaf een korte groet terug,
waarna een spannende stilte viel.
De freule blikte met onzekere oogop
slag naar haar broer. Ze vond de situatie
allerminst prettig. In haar hart voelde ze
DE TWEEDE MARKT
De grote aanvoer we moeten tot
1952 teruggaan om een drukkere markt
te kunnen signaleren heeft er stellig
toe geleid, dat de prijzen, die maandag
op de tweede markt werden bedongen
teleurstellend waren, 40,62,
Dat wil zeggen, na een niet ongunstig
begin werd het beeld gaandeweg slech
ter en zodoende hebben verschillende
wolveehouders 2 tot 5 gulden per dier
vermarkt. Velen, die het te gortig von
den hebben hun dieren onverkocht op de
wagen gezet en een der merkers meende,
dat zeker een 600 tot 700 lammeren weer
ongemerkt naar de boerderij terug zijn
gegaan. Zo'n groot percentage is tijdens
de na-oorlogse markten nog niet voorge
komen. Een veehouder meende, dat er
stellig wat te veel aangevoerd waren.
In 1952 werden er 100 meer aangevoerd,
maar toen zat het met de export nog
gunstig. In 1948 werden 3700 lammeren
aangevoerd, wat een record voor de laat
ste elf jaar is geweest, maar toen moes
ten de boeren tevreden zijn met prijzen,
die tussen de 29 en 35 gulden lagen.
Iemand merkte op, dat je momenteel
beter koeien kunt melken, maar zo voeg
de hij er aan toe. je houdt er schapen bij
ter wille van een betere grasmat. Overi
gens telt ons eiland ook nog een aantal
exclusieve schapenbedrijven.
De aanvoer ging vlotter dan vorige
week en omstreeks tien uur kon de laat
ste partij op de markt geplaatst worden.
Deze vlottere gang van zaken was te
danken aan het besluit, de kramen een
aparte plaats te geven. Men had namelijk
geen verachting voor Yvonne. Ze wist
dat zuivere genegenheid haar in deze
toestand had gebracht. De houding van
haar broer vond ze veel meer misplaatst.
Niemand zei het eerste ogenblik een
woord. Yvonne maakte geen aanstalten
om de kamer te verlaten. Sternhout
stond op om zijn zuster te begroeten.
Met zachte stem zei de freule ver
wijtend: ,ik wist niet dat je bezoek had,
ik zaL wel weer weggaan".
„N;iets daarvan", zei Sternhout op de
schei*pe toon, waarvoor Yvonne zo'n
ontzag had. Hij draaide zich om naar
Yvonne en terwijl zijn ogen in de hare
priemden commandeerde hij bars: „je
kunt gaan, Yvonne".
De woorden vielen als zweepslagen.
Eerst wilde Yvonne nog iets zeggen,
maar er kwam een mist voor haar ogen.
Toch hield ze het hoofd hoog opgeheven
toen ze de kamer verliet.
„Hoe kun je in hemelsnaam zo smake
loos zijn om Yvonne hier te halen",
barstte Lydia los. „Je hebt totaal geen
principes meer, je zakt steeds meer af".
In haar boosheid spaarde ze hem niet.
Grote verontwaardiging stond in haar
mooie ogen te lezen. De begroeting was
■er wel door in het gedrang gekomen. Het
viel van weerskanten koeler uit dan in
de bedoeling had gelegen.
„Wat moet er nu gebeuren?" ging ze
verder. „Je kunt haar niet wegsturen als
een hond; dan ga ik liever. Ik denk er
niet aan om op deze manier met haar
•onder één dak te wonen".
„Zij heeft haar kamers in een der bij
gebouwen".
„Afschuwelijk", zei Lydia. „Had jaren
het park uitgekozen. Aanvankelijk fron
sten de kooplieden het voorhoofd, want
ze vreesden in de verkeerde hoek te
komen, maar het kooplustige publiek
stroomde allengs naar het park, dat
prompt tot Lunapark werd omgedoopt,
hetgeen een vrolijker naam is dan We-
zentuin.
Van de entree tot het aangrenzende
parkeerterrein was het park met kramen
bezet en dat gaf onder het groene lover
een gezellige aanblik.
Hierdoor was het op de Groeneplaats
zelf lang niet zo druk als vorige week,
toen men over de hoofden had kunnen
lopen. Het plein was practisch geheel
met lammerenhokken gevuld; enkele
partijen werden op de Vismarkt ge
showd. De controleurs op rotkreupel
hebben één partij teruggestuurd, afkom
stig van een bedrijf nabij Oosterend. Het
is echter niet zeker, dat hier sprake is
van rotkreupel. Zo is naderhand komen
vast te staan, dat ook de partij lammeren
van een bedrijf in polder Het Noorden
niet afkomstig was van een met rotkreu
pel besmet bedrijf. Het woord rotkreupel
kunnen wij derhalve wel schrappen!
TEXELSE SCHREEF EEN-ACTER
Mej. Imme Dros J- S.d., Oudeschild,
studente te Amsterdam, behaalde een
eerste prijs met haar één-acter „Ruth"
ter gelegenheid van een wedstrijd, die
was uitgeschreven door de Algemene
Studenten Vereniging Amsterdam. De
jury bestond o.m. uit Johan de Meester
en prof. W. Gs. Hellinga.
geleden mijn raad opgevolgd en was met
Yvonne getrouwd, toen ze nog een on
besproken meisje was, dan was je een
behoorlijke huisvader geworden, met al
licht nog ambitie voor de een of andere
loopbaan. Hoevelen van je gelijken heb
ben niet een schitterende loopbaan in de
politiek of iets dergelijks".
„Mij dunkt, ik heb de laatste tijd zaken
genoeg aan mijn hoofd, zaken warmee
zelfs zeer veel geld te verdienen is".
„Geld, altijd maar geld. Leg je er ook
eer mee in?"
„Later zullen we dat bespreken", ont
week hij haar vraag.
HOOFDSTUK X
Invasie van fuifnummers
In de loop van de dag kalmeerden de
gemoederen wat. De discussie bepaalde
zich tot algemeenheden. Sternhout vond
het niet geraden om na het stormachtig
begin, zijn plannen nu al uiteen te zetten.
Temeer, omdat hij vermoedde dat ze niet
de onverdeelde goedkeuring van Lydia
zouden hebben.
Joke kreeg de opdracht voor één per
soon minder te dekken. Ze begreep on
middellijk dat Yvonne verbannen was.
Yvonne zelf deed er zeer onverschillig
over. Joke zag haar verschillende keren
de weg afturen, alsof ze iemand ver
wachtte. Ze scheen steeds een houding te
hebben van gespannen luisteren.
(Wordt vervolgd)
