maakt u het leven goedkoper
„Het was van ons"
mokka-extrabitter
„t Avontuur met de
valse munters"
tg
■M
KWALITEITSGARANTIE
Wanneer u enig AH-artikel niet
élke cent waard acht die u ervoor
betaalde, geeft Albert Heijn u
het volle bedrag prompt terug.
SCHOOLREISJE
REDMER IJSKA-SCHOOL
Donderdag verscheen 's morgens om
7.15 uur de nieuwe TESO-bus voor de
Redmer IJska-school te De Waal. De
leerlingen van de 4de, 5de en 6de klas
zouden nl. op reis gaan. Met prachtig
weer vertrokken ze. Dat beloofde wat.
De reis voerde naar Den Haag en om
geving. Langs het Noord-Hollands ka
naal ging het door de Velsertunnel, via
Haarlem door de Haarlemmermeerpol
der, alwaar bij School 8 (waar de mees
ter verjaarde) limonade werd gedronken.
Over de grote weg ging het daarna naar
Den Haag.
In Den Haag werd eerst de speeltuin
„De Bataaf" opgezocht om de inwendige
mens te versterken en zich te vermaken
in de speeltuin. Vervolgens werd een be
zoek gebracht aan Madurodam, de minia
tuurstad. De jeugd genoot van een en an
der. Gezien het prachtige weer werd
daarna gebaad in Scheveningen. Na de
stoffige wandeling door Madurodam was
dit een heerlijke verkwikking.
Fris en schoon werd de reis voortgezet
naar de Ridderzaal op het Binnenhof. De
rondleiding daar was zeer interessant.
We vernamen o.a. dat het dak van de
Ridderzaal precies het model heeft van
een omgekeerd Vikingschip. Het dak is
geheel gepend.
In de Gevangenpoort werd de jeugd
stil van alle martelwerktuigen, waarmee
men in vroeger eeuwen de mensen tot
bekentenissen dwong, of strafte.
Daarna werd een korte wandeling ge
maakt door de stad.
Met de bus ging het later in de rich
ting van Monster. Aldaar werd de jeugd
herberg „Ockenburgh", gelegen in een
prachtige omgeving, met een bezoek ver
eerd. De avond werd doorgebracht met
wandelen, zingen en voetballen. Om
half elf werd het bed opgezocht, tot
vreugde van de jongelui, die speculeer
den op een flink kussengevecht. Helaas
moest een van de jongens de verzuchting
slaken: „Ik dacht, dat Meester altijd zo
23. Per slot van rekening kon men nooit
weten, wat er in zo'n kasteel gebeuren
kon. Voorzichtigheid was dus geboden.
Ja, dat hadden zij allemaal in de ga
ten en stil slopen zij dan ook 't kasteel
binnen, zo zacht als muisjes op wollen
pantoffeltjes.
„Zo heren agenten!" begon Sherry.
„Daar is de deur van mijn bandieten-
val I U kunt dus beginnen!" Ik zie de
couranten morgen al, dacht Sherry.
„Toch wordt het hoog tijd, dat ik een
nieuwe foto van mij laat maken!"
Ja, als men beroemd is, wordt men
wel eens wat al te gemakkelijk. Sherry
zag heel wat in zijn toekomstdromen,
maar hij zag niet wat de commissaris
aanschouwde.
Een ladder en een briefje op een stok
gestoken! Het zag er in ieder geval
vreemd genoeg uit om argwaan te krij
gen, maar dat wist Sherry nu nog niet.
gauw sliep". Om 4 uur 's morgens werd
het nog eens geprobeerd, maar ook toen
was meester wakker, en# liet dat blijken
ook.
Na deze korte nacht van slapen werd
de dag begonnen met ontbijt, lunchpak
ketten klaarmaken, corvée en nog even
voetballen. Weer was het stralend weer.
Besloten werd dan ook om eerst nog
even een duik te nemen in de zee bij
Kijkduin.
Vervolgens voerde de reis langs enige
tekende gebouwen in Den Haag (o.a.
Vredespaleis, Kneuterdijk, diverse am
bassades) naar het Panorama Mesdag, de
beroemde zeeschilder uit het midden van
de vorige eeuw. Wat een werk is dat ge
weest om ruim 1600 m2 doek te beschil
deren op zo'n natuurlijke wijze, veertien
meter hoog. Je zou zo de duinen in
lopen.
Het bezoek aan Den Haag en omgeving
werd besloten met spelen en wandelen
in de dierentuin te Wassenaar.
De jongelui begonnen toen langzamer
hand wel te merken, wat het zeggen wil
als men niet voldoende van de nachtrust
profiteert' Vermoeid steeg men na af
loop in de bus, die hen naar het bos
Groenendaal te Heemstede bracht, waar
de jongens nog een partijtje gingen voet
ballen (hoe bestaat 't!) Bij het wegrijden
waren er bijna drie meisjes achterge
bleven. Dat is het risico als je je niet
aan een afspraak houdt!
Op de terugweg werd nabij Den Hel
der nog even gestopt bij vliegveld De
Kooy, waar enige echte zweefvliegtuigen
beurtelings door een jeep de lucht wer
den ingetrokken. Voor de jongens, die 'n
zweefvliegtuigmodel hadden gebouwd
deze winter, was dit een aardig buiten
kansje.
Aangekomen op Texel werden we ver
rast door een hevige regenbui (de boeren
lachten al) met onweer Daardoor viel de
gezellige ontvangst bij de school letter
lijk in het water, temeer daar onderweg
verscheidene leerlingen voor hun huis
waren uitgestapt.
Tevreden, maar vermoeid, ging ieder
naar huis om te genieten van een heer
lijke nachtrust.
S.V. TEXEL
De adsp. op de adspirantendag te Alk
maar speelden eerst tegen „Zaanse Boys"
en wonnen, dank zij drie goede doelpun
ten van Rob, met 30. In de winnaars-
ronde werd in een harde wedstrijd 00
gespeeld tegen „Petten" en na het nemen
van strafschoppen met 43 gewonnen,
zodat we een serie speldjes mee mochten
nemen naar Texel. Goed gedaan, jongens!
De veteranen gaan zondag naar de
veteranendag te Castricum. Ze zijn inge
deeld met O.FC en Foresters. Vanavond
bestaat er nog gelegenheid een balletje
te trappen als oefening. Zonder tegen
bericht nemen we aan, dat de leden of
oud-leden ,die een aanschrijving hebben
ontvangen, zondag meegaan, ook al zijn
ze woensdagavond niet aanwezig.
Handbal.
De adspiranten hebben het tegen de
kampioenen niet kunnen bolwerken en
leden een verdiende nederlaag van 50
Tegen „Dosco". De junioren deden het
beter en versloegen BKC met 101.
Welpen naar Beverwijk
Vrijdagavond vertrokken 26 welpen
met twee leiders voor twee dagen naar
Beverwijk. De reis verliep zeer vlot, om
ongeveer kwart over acht kwamen ze op
onze plaats van bestemming aan. De
entvangst was hartelijk en we hebben
dan ook sterk de indruk gehad dat ieder
een zich thuis voelde, want een klacht
hebben we niet gehoord. Zaterdag werd
er eerst een mooie bustocht door Kenne-
merland gemaakt, waarbij vooral het cir
cuit van Zandvoort de belangstelling
had. Ook de film die later op de dag ver
toond werd, viel in de smaak.
Het hoogtepunt was natuurlijk het
door de Ver. Beverwijk georganiseerde
„Cornelis van Veen"-welpentoernooi,
waaraan 12 a- en 12 b-elftallen deelna
men. Natuurlijk was het te voorzien dat
onze jongens wel niet tot de prijswin
naars zouden behoren. Maar toch bleek
het dat er maar enkele ploegen waren,
werkelijk sterker dan ons a-elftal. Alleen
gebrek aan ervaring hield ons van betere
resultaten af. Naarmate het toernooi vor
derde kon men trouwens zien dat men
zich beter ging aanpassen en de vooral
fellere speelwijze van zijn tegenstanders
ging overnemen. Dit gold ook voor b,
waar men tegen een van de sterkste ploe
gen gelijk speelde en de overwinning onsl
maar net ontging. In de laatste twee
wedstrijden werd er verwoed om de
overwinning gevochten maar het doel
punt wilde niet komen al scheelde het
enkele keren maar erg weinig.
De uitslagen waren: Beverwijk a-
Texel a 31; Texel a-ZVV a 01; Kin-
heim a-Texel a 00; Waterloo a-Texel a
00; Texel a-Onze Gezellen a 00. Be
verwijk werd in deze poule winnaar,
maar verloor de finale met 20 van
VSV, de winnaar van de andere poule.
Maar VSV had naar onze smaak erg gro
te jongens opgesteld. Beverwijk b-Texel
b 1—0; Texel b-ZW b 0—1; Texel b-
Kinheim b 01; Texel b-Onze Gezellen
00; Waterloo b-Texel b 00.
De welpen-uitwisseling Texel-Bever-
wijk heeft zeker aan zijn doel beant
woord: het scheppen van hechte vriend
schapsbanden tussen onze verenigingen
en wij zijn er zeker van dat in de toe
komst meerdere uitwisselingen zullen
volgen.
AGENDA VAN DE STICHTING
CULTUREEL WERK TEXEL
Woensdag 10 juni
Den Burg, Oranjeboom, vei toning film
„Fanfare".
Donderdag 11 juni
Den Burg, Oranjeboom, Texelfilm.
Vrijdag 12 juni
Den Burg, Ned. Herv. kerk, concert door
het Noordhollands Philharmonisch Or
kest met solistische medewerking van de
violiste Olly Folge Fonden.
Zaterdag 13 juni
Den Burg, Sportveld S.V Texel, Finale
schoolvoetbaltoernooi.
Den Burg, Sportuitwisseling Wieringen.
Zondag 14 juni
Den Burg. Sportuitwisseling Wieringen.
BOOTDIENSTREGELING T.E.S.O.
Werkdagen:
Van Texel: 5.20 7.40 10.30 13.00
15.30 18.00
VanDenHelder: 6.30 9 15 11.40 14.20
16.40 19.35
Zon- en alg. erkende chr. feestdagen:
Van Texel: 7.40 10.30 16.00 18.25
VanDenHelder: 9.15 11.35 17.15 J9.30
ZO MOOI IS TEXEL
Het blad „Holland Revue" bracht een
interessant artikel over Texel en onlangs
heeft „De Spiegel" veel aandacht aan de
Waddeneilanden besteed. Wel, hoe meer
propaganda want dat was het hoe
liever!
GESLAAGDE OEFENTRIAL
De door de M.A.B.-club uitgeschreven
Trial is goed geslaagd. Het weer was
prachtig en de uitzetters hadden een
mooi parcours uitgestippeld met 8 non
stops, rijk aan zand, modder en water.
De rijders waren dan ook echt in hun
element. Er waren 19 deelnemers, waar
van 6 uit Anna Paulowna, 4 uit Amster
dam, 1 uit Zaandam en 8 Texelaars.
De uitslag werd om half vijf in Hotel
De Hoop bekend gemaakt, nadat de voor
zitter de uitzetters, controleurs en deel
nemers dank had gebracht,
no. 1 C. Dros Bzn., Texel, 18 str.; 2. C.
Hollander, Breezand, 25 str.; 3. F. van
Etten, Amstelveen, 38 str.; 4 B. Vergou
wen, Anna Paulowna, 45 str.; 5. G. D. v.
Zonen, Anna Paulowna, 46 str.; 6. W.
Thijsen, Amsterdam, 46 str.
Deze Trial telde mee voor de wissel-
prijs tussen „A.P.O." en Texel. Daar C.
Dros Bzn. er vorig jaar beslag op had ge-
iegd en nu weer no. 1 was, werd hij de
finitief eigenaar. De voorzitter feliciteer
de hem met dit succes en overhandigde
de prijs met enkele toepasselijke woor
den (applaus).
Na de leden nog opmerkzaam te heb
ben gemaakt op de vergadering welke
hedenavond gehouden wordt ter bespre
king van het Rittenreglement en het
Klokkenfonds, sloot hij deze prettige
sportmiddag.
HOOG WATER
Hoog water ter rede van Oudeschild:
10 juni 10.46 en 23.15; 11 juni 11.19 en
23.50; 12 juni 11.54 en 13 juni 0.30 en
12.27.
BRIDGEN
Voor de wedstrijd tegen Wieringen
zaterdag a.s. spelen mee acht paren, t.w.:
K. Mantje-H. Veenema; echtpaar Jou-
wersma; mevr. Kooijman-Wessels; Bac
ker-Raven; J. Bruin-J. Blom; P. Dam-
G. Dros; mevr. Wonder-A. Stolk; Bos-
Gieze.
Er hebben zich meer paren opgegeven,
doch van Wieringen komen njet meer
dan 8 paren.
ijipiiui'hiHWpy
FEUILLETON
door HANOL SPOOR.
16. Frank had met een trots gebaar naar
de pomp gewezen, maar Paul ging ver-
oer: „dan nog wat mijnheertje, je deed
je voor als een gesjochte jongen, maar je
personeel is al aan de slag".
„Zo, is Leen gekomen?" Het was
Frank echt warm om het hart geworden
„Zie je, Paul, dat is een van de prettig
ste dingen van ons dorp, dat de mensen
niet zo gauw hun werk neergooien. Al
zou men het niet doen uit genegenheid
voor de baas, dan gaat het de mensen
aan het hart, omdat al wat groeit ook
leeft, en verzorging vraagt".
„Doe niet al te poëtisch", had Paul
droog geantwoord, „er is ook een dag
vaarding of iets dergelijks gebracht door
een deurwaarder, daal dus van je hoge
voetstuk af en vertel je streng toeziende
vriend van je uitspattingen van deze
morgen".
Frank had 't schrijven eerst ingekeken.
Het was een eis om z'n bedrijf te ver
laten, en over te dragen aan Sternhout.
Op grond van verwaarlozing, was als
reden opgegeven.
Frank maakte zich niet zo heel be
zorgd. Tenslotte stamde de verwaarlo
zing uit de oorlogsjaren, toen niemand
zijn tuinderij in de duinen bezoeken
mocht. Hij kon zich op overmacht beroe
pen. De pacht was op tijd betaald en
verder was hij niet buiten de voorwaarde
van de erfpacht gegaan.
Paul had voorgesteld een vriend van
hem, die advocaat was, om raad te vra
gen. Frank maakte Paul ook deelgenoot
van al zijn plannen. „Kijk Paul, de tuin
ligt er nu mooi bij. Groente en fruit
slaan er goed voor. Nu zou ik dat achter
land productief willen maken. Het enige
waarvoor dit stuk geschikt is, is een
kippenuitloop".
„Maar je kunt daar geen grens onder
scheiden".
„Toch wel; nu staan er kleine paaltjes.
Wanneer het zover is kan er voor een af
rastering gezorgd worden".
„Gelukkig; ik zou je pachtheer wel
eens willen horen als jij een menigte kip
pen op zijn landgoed liet ronddwalen".
,,Ik zal zijn gemoed geen geweld aan
doen", spotte Frank. „Het heeft allemaal
trouwens de tijd nog. Er zal nog heel wat
water naar zee vloeien aleer ik geld ge
noeg heb voor dergelijke dingen.
Eerst zal ik beginnen met een gebouw
tje waarin moderne broedmachines ko
men te staan. Dan moet ik diverse in
stanties bewegen om hier elektrische
stroom aan te leggen. Bovendien nog een
eigen waterleiding, want dat kennen ze
op het dorp nog niet. Nu ik wat van de
wereld gezien heb, begrijp ik pas hoe
primitief het hier toegaat".
Paul glimlachte. „Ik ben blij dat jij dit
zegt; ik zou het niet moeten wagen om
iets in het nadeel van je dorp te zeggen,
maar het een brengt het ander mee".
„Hoe bedoel je?" vroeg Frank ver
baasd.
„Als men hier in het dorp de toeloop
van vreemdelingen wil tegenhouden, kan
het ook nooit rendabel zijn de moderne
gemakken van een stad aan te schaffen".
„Dus jij zou het dorp, dat nu nog gro
tendeels ongerept is, onder de voet ge
lopen willen zien door lawaaimakende
badgasten?"
„Doe niet zo overdreven. Als je in een
stad een jaar niets anders tot je beschik
king hebt dan enige kubieke meters ka
mer, als je rondom steeds mensen en hui
zen ziet, dan is het een weldaad om eens
heel ver naar de horizon te kunnen kij
ken. Dan is het ook niet te verwonderen
dat de stedelingen een beetje uitgelaten
zijn".
„Ze weten stuk voor stuk niet hoe ze
zich moeten gedragen", zei Frank stug.
„Dank je", spotte Paul.
Frank keek even verbluft, dan drong
het tot hem door dat Paul tot de stads
mensen gerekend moest worden. „Ach,
jij ook, je dwingt een mens gewoon tot
tegenspraak", zei hij vergoelijkend.
Beide vrienden keken elkaar na dit
twistgesprek weer lachend aan, wel we
tend dat het laatste woord over dit on
derwerp nog niet gezegd was.
Op Paul's voortdurend aandringen had
Frank van hem een klein kapitaaltje
aangenomen om dit in het bedrijf te
steken. Paul zelf amuseerde zich best.
Wanneer het werk hem aantrok, hielp hij
mee in de tuin, en het was een lust te
zien hoe hij zienderogen sterker en ge
zonder werd.
Andere dagen gaf hij zich over aan 'n
liefhebberij, en schilderde diverse duin
landschappen. Paul had eens aan Frank
verteld dat hij nog geruime tijd de aca
demie had bezocht, maar scheen liever
niet over die tijd te spreken.
Frank nam zich telkens voor een be
zoek te brengen bij de Verhagens, maar
de drift tot werken deed het hem elke
keer uitstellen. Joke toonde grote belang
stelling voor zijn werk, hetgeen hem tel
kens veel genoegen deed Dikwijls kwam
ze 's avonds nog kijken hoever hij gevor
derd was. Dan plotseling bleef ze weer
enige dagen weg. Frank miste haar dan
wel, maar het werk nam hem zo in be
slag dat hij er verder niet bij nadacht.
Het drong niet tot hem door dat Joke
wachtte op wat meer toenadering van
zijn kant. Des avonds, als zij thuis was,
zat zij voor het raam, terwijl haar nijve
re handen altijd bezig waren met een of
ander handwerk. Er waren dan wel eens
momenten dat zij opsprong en haar ge
liefde duinen introk. Het gebeurde dan
wel eens dat haar voeten ongeweten haar
gedachten volgden en zij zichzelf weer
terugvond in de tuin bij Frank.
De laatste tijd werd Joke minder
vrolijk. Zij, die zo graag iedereen geluk
kig wilde zien, had velerlei zorgen over
de mensen uit haar omgeving. Daar was
allereerst haar vader, die nog vele ver
geefse pogingen in het werk stelde om
aan tuingrond te komen. Dan was er de
zakelijke ontwikkeling van het dorp. Een
zakelijke ontwikkeling waarin alle ou
derwetse gemoedelijkheid gesmoord
werd.
Voortdurend was er de nek-aan-nek
race om het bezit aan grond. De stichting
tot behoud van natuurmonumenten kocht
grote stukken aan, waarna onmiddellijk
een afzetting met kilometers prikkel
draad volgde. Joke begreep de noodzaak
wel, maar haar hart deed pijn als ze dat
hatelijke draad door bloeiende wilde ro-
zeboompjes of in een goedaardige dikke
boomstam zag kerven.
De grondhonger nam steeds meer toe.
Enige tijd geleden had een deputatie van
jonge dorpelingen belet gevraagd bij
Sternhout. Hij wilde hen eerst niet ont
vangen, maar zijn nieuwsgierigheid had
de overhand. Buiten voor de deur ston
den hun witgeschuurde klompen Wat
onwennig hadden zij op de zware Per
zische tapijten gelopen. Geruisloos op
hun dikke, zwarte met de hand gebreide
kousen waren ze nader gekomen. Zonder
omhaal van woorden vroegen ze om
grond, teneinde een eigen bedrijf te kun
nen beginnen.
„Voor U betekent het heel weinig, ter
wijl wij een gezin kunnen onderhouden",
pleitten ze.
„Ga maar naar het arbeidsbureau",
had Sternhout hardvochtig geantwoord,
„of anders emigreren".
„Aan de oostkant ligt nagenoeg woes
tenij. dat willen we ontginnen", zei er
een.
„Jawel, eerst ach en wee roepen als
men meent dat ik het landschap bederf,
en dan willen jullie er tuinen gaan aan
leggen. Ga naar de fabriek".
„Wij ploeteren liever dag en nacht voor
onszelf dan een afgepaste taak bij een
baas".
Sternhout was onvermurwbaar „WTat
ik aan pacht van jullie zal innen, raak ik
weer kwijt aan belasting en een boek
houder, plus nog alle andere rompslomp.
Jullie kunnen gaan".
(Wordt vervolgd)
