S^tter-Set dat zijn pas
BLIKSEM TROF VUURTOREN
Door het hevige onweer, dat zich zon
dagmorgen vroeg boven het eiland ont
lastte, kreeg de kustlichtwachter (de
heer A. Troost deed dienst) de schrik van
zijn leven toen de bliksem te 3.20 uur in
de lichttoren sloeg. De schade bleef be
perkt tot een tranformator en enige
zekeringen. Door overschakeling en ver
nieuwing van de zekeringen kon het
licht na een kwartier al weer op het
elektrische net worden aangesloten. Ge
durende die tijd brandde het licht op de
gasnoodverlichting.
TEXELSE ZANGKOREN BEHAALDEN
EERSTE PRIJS
Zowel het Dameskoor Den Burg als het
Gemengd koor Advendo, De Koog, heb
ben op het concours van de Bond van
Zangverenigingen in Noordholland, te
Heerhugowaard gehouden, een eerste
prijs in de wacht gesleept. Den Burg
kwam uit in de eerste afdeling en ver
wierf 240 punten. Advendo zong in de
derde afdeling en kreeg 228 punten.
Koren en dirigent J. Visser kunnen
dus op een zeer geslaagde trip terugzien.
HOREN VOOR DE RADIO, ZIEN IN
„DE BUTERIGGEL"
Zoals gemeld hoopt het vermaarde
Cocktail-Trio onder leiding van Ad van
der Gein op woensdag 8 en donderdag 9
juli op te treden in paviljoen „De Bute-
riggel" te De Koog. Dit gezelschap kan
morgen om half één voor de radio be
luisterd worden. Wie hen bovendien wil
zién, raden wij aan tijdig naar De Koog
te komen, want stellig zullen velen met
dit trio kennis willen maken. Zij musi
ceren er van 's avonds acht tot 's nachts
twee uur. Zie adv.
VRIJSTELLING VAN DE
DIENSTPLICHT
De burgemeester van de gemeente
Texel brengt ter openbare kennis, dat
omtrent de hieronder genoemde inge
schrevenen voor de dienstplicht van deze
gemeente, op hun aanvraag om vrijstel
ling van de dienstplicht, de achter ieders
naam vermelde uitspraak is gedaan.
Pieter A. van Rossem, lichting 1959.
Aanvraag om vrijstelling wegens per
soonlijke onmisbaarheid afgewezen door
de minister van defensie (besch. d.d. 23
juni 1959, nr. 39.05.24.321).
Lambertus Th. Graaf, lichting 1958.
Voorgoed vrijstelling verleend wegens
persoonlijke onmisbaarheid, door de
minister van defensie (besch. d.d. 19 juni
1959, nr. 38.07.18.125).
Tegen elke omtrent vrijstelling gedane
uitspraak kan iedere belanghebbende
uiterlijk de tiende dag na de dag, waarop
de uitspraak ter algemene kennis is ge
bracht, in beroep komen. Indien de inge
schrevene, wie de uitspraak geldt buiten
Nederland verblijft, kan, voor zover het
door deze in te stellen beroep betreft, met
overschrijding van de termijn van tien
dagen genoegen worden genomen. Zo
lang omtrent zodanige overschrijding
geen beslissing is genomen, wordt de uit
spraak na het verloop van de termijn van
tien dagen als onherroepelijk beschouwd.
Het verzoekschrift, dat met redenen
omkleed moet zijn, wordt ingediend bij
de burgemeester van de gemeente, waar
de persoon, wie de uitspraak geldt, voor
de dienstplicht ingeschreven is. De bur
gemeester zendt het verzoekschrift aan
de Koningin door.
Nadat de Raad van State, afdeling voor
de geschillen van bestuur, is gehoord,
wordt door de Kroon op het beroep be
slist bij een met redenen omkleed besluit.
Texel, 27 juni 1959.
De burgemeester voornoemd,
C. DE KONING
INVOER VAN VLEES
Volgens de bepalingen van de Vlees-
keuringswet is de invoer van vlees in
hoeveelheden van meer dan 5 kg. alleen
dan toegestaan, indien bij een in te stel
len keuring dit vlees voor de consump
tie geschikt is bevonden.
Het door slagers ingevoerde vlees
wordt, ongeacht de hoeveelheid, steeds
aan een dergelijke keuring onderworpen
Anders echter is dit met vlees, dat door
hotels en pensions e.d. en ook door par
ticulieren bij hoeveelheden van meer dan
5 kg. wordt gekocht aan de vastewal.
Toch dient ook dit onderzocht te worden
en van de nodige merken te worden
voorzien.
Wij wijzen er dan op, dat van de in
voer van vlees in een gewicht van meer
dan 5 kg. terstond moet worden kennis
gegeven aan het Hoofd van de Keurings
dienst van Vee en Vlees, de heer S.
Brandsma te Den Burg.
Texel, 25 juni 1959.
Burgemeester en Wethouders van Texel,
De burgemeester, C. de Koning
De secretaris, P. Beemsterboer.
BRIDGEN
Het warme weer lokte de gasten meer
naar buiten dan naar een warme zaal,
al is deze nog zo gezellig. Slechts enkele
gasten lieten zich verleiden tot deelname
aan de eerste bridgedrive van dit zomer
seizoen. Er waren gelukkig genoeg
Texelse bridgers, zodat de wedstrijd
toch door kon gaan.
De uitslag was:
1. Brücher-J. v. Sambeek 43 pnt.
2. mevr. Kooijman-Wessels 42 pnt.
3. J. D. Bakker-D. Huizinga 41V2 pnt.
4. Mantje-Veenema 39V2 pnt.
5. Kellner-Stolk 39 pnt.
6. Dam-Dros 351/: pnt.
7. Backer-Raven 35 pnt.
8. mej. Hattuma-Kok 25 pnt.
9. Schöne-Bitterling 23Vï pnt.
Volgende drive op 7 juli weer in hotel
De Lindeboom-Texel.
Z.D.H.-NIEUWS
Het eerste verloor met 30 de finale
tegen de Boys om de SVC-beker.
Vrijdagavond trainen: 7 tot 8 uur
adspiranten en welpen; daarna de
senioren. We hopen dat de opkomst bij
de ouderen goed is, want het is hard
nodig.
ANDACHT
Kerkdiensten voor Duitse gasten
Misschien interesseert U het volgende:
De protestantse kerken van Texel wil
len de vele Duitse gasten geestelijke
service bieden. Zij kennen geen inter
nationale kerktaal, daarom nodigen zij
deze gasten uit tot een avondoverdenking
in hun eigen taal. Er wordt Duits gele
zen, gezongen en gesproken.
Misschien vinden we een Duitse predi
kant, die bereid is het woord tot de aan
wezigen te richten. Zo niet, dan doet dit
een van onze eigen dominees, terwijl de
bijbelgedeelten en de gebeden door een
ander worden uitgesproken. De liederen
staan op programma's.
Of een dergelijke bijeenkomst herhaald
kan worden, hangt van de opkomst af en
dus mede van uw activiteit, want wij
hopen dat ieder die Duitse gasten in
huis heeft, tegenkomt of spreekt, hen
hierop attent wil maken. De deur staat
open voor hen allen. Zie ook de adver
tentie elders in dit blad.
Deze avond wordt door de kerken, die
hun terrein in De Koog en Den Hoorn
hebben, gegeven. Dit zijn dus de N.H.
Kerk van De Koog en die van Den
Hoorn, de Doopsgezinde Gemeente van
Texel en de Geref. Kerk van Den Burg.
Andacht, zondag 5 juli a.s., 's avonds
van 9.15 tot 10 uur in de N.H. Kerk in
De Koog
TEXELAARS OP HET MATJE
Een Texelaar bewerkte de auto van
zijn gewezen zwager met de klomp. Het
werd een duur brokje vandalisme, want
de Helderse politierechter veroordeelde
hem tot 45 gulden of 20 dagen.
Veel bonter hadden twee Oudeschil
ders het gemaakt: teruggekeerd van een
overkantse trip waren ze de bloemetjes
nog wat verder gaan buiten zetten, maar
de verstandige caféhouder aldaar wei
gerde al gauw verder te tappen. Toen
ging het stel trappen en gooien met
wat binnen hun bereik lag. De politie
rechter heeft het laatste woord gespro
ken en hij maakte het nogal duur: de
ene veroordeling kwam te staan op 40
gulden of 20 dagen, waarbij een voor
waardelijke gevangenisstraf van een
maand met een proeftijd van drie jaar,
terwijl de andere bewonderaar van
Schiedam 40 gulden moet dokken, tenzij
hij liever 20 dagen op staatskosten in
pension wenst te gaan.
OCllCl Oct oylons
RUZIE ONDER EEN DAK
De Texelse kraamverzorgster, mevr. E.
had een overkantse familie onderdak
verschaft in haar woning „Flevo", Schil
derend, Den Burg. Onderdak tot een
bepaalde termijn, maar toen die ver
streken was wilde de inwonende familie
niet meer wijken. Hierdoor ontstonden
uiteraard moeilijkheden, die in een hoog
lopende ruzie eindigden, waarbij allerlei
onparlementaire uitdrukkingen waren
gebezigd door de vrouw des huizes. Zij
werd door de politierechter deswege ver
oordeeld tot 20 gulden boete of 10 dagen.
TEXEL'S JEUGD MUSICEERDE
Onze Texelse jeugd heeft het in be
hoorlijke getale toegestroomde publiek
zaterdagavond vergast op een alleraar
digst, levensblij programma, dat in zijn
geheel onder leiding stond van de heer
J. Visser, die de jeugd telkens weer voor
zich weet te winnen.
Met de ijzeren wil om iets goeds te
brengen hebben de veelal zeer jeugdige
medewerkenden zich ingezet en daardoor
werd een keurig resultaat verkregen. Het
waren vooral de solisten Corry Maas en
de heer L. v.d. Wulp, die uitstekend voor
de dag kwamen. Ook het optreden van
de debutantjes werd zeer gewaardeerd.
Ter afwisseling werd er gezongen door
een koor, gerecruteerd uit leerlingen
van de School voor Chr. Volksonderwijs
en door het Koger gemengd koor
„Advendo", dat door de seizoendrukte
nogal gekortwiekt moest aantreden,
maar ondanks die handicap een zeer
goede indruk wist te maken.
HEDEN ANJER-COLLECTE
Het Koninklijk Texel's Fanfareocrps
en de Drumband van de Margaretha Sin
clair Groep zullen heden medewerking
verlenen aan de Anjer-collecte. De pad
vinders zullen de gelden komen inzame
len. Steunt allen dit zo belangrijke
culturele werk!
D.E.K. HIELD RONGDANG
Den Hoorn Ter ere van de verjaar
dag van Z.K.H. Prins Bernhard werd er
maandagavond door D.E.K. een rond
gang door het dorp gemaakt, waar tevens
een collecte gehouden werd voor het
Prins Bernhard-fonds.
ZEER GESLAAGD PARKCONCERT
Ondanks het verre van zomerse weer
hebben velen maandagavond de schreden
parkwaarts gericht om het concert door
zangkoren van Den Burg en het Kon.
Texels Fanfarecorps bij te wonen.
Zij hebben een genotvolle avond ge
had, want de ensembles kwamen uitste
kend voor de dag. Wij denken aan het
massaal gebrachte Ambrosianischer Lob-
gesang en „Die Ehre Gottes aus der
Natur", waarbij koor en orkest elkaar
wederom op bewonderenswaardige wijze
aanvulden.
Deze Texelse verenigingen hebben we
derom bewezen tot goede, ja zeer goede
prestaties in staat te zijn.
Aan dit concert, gegeven ter ere van
de verjaardag van Zijne Koninklijke
Hoogheid Prins Bernhard, ging een
rondgang vooraf door de Drumband.
Het concert werd „bijgewoond" door
vele jonge kinderen (van Texel), die
klaarblijkelijk op zo'n avond de Wezen-
tuin alleen maar als speelterrein zien
tot ergernis van de volwassenen. Het is
spijtig dit te moeten constateren. Meer
toezicht ook van de ouders achten
wij, mede gezien de ervaringen in voor
gaande jaren, een dringende eis. Of moet
het zover komen, dat kinderen tijdens
Parkuitvoeringen geweerd worden??
HERV. GEMEENTE OOSTEREND
Hedenavond 8.30 uur Doopzitting in
de Pastorie.
Vrijdagmiddag 3 uur bevestiging en
inzegening van huwelijk.
(INGEZONDEN)
„WAT HEB IK DAAR NOU MEE TE
MAKEN"
Maandagmiddag kort na markttijd.
In de nauwe Weverstraat staat een
vrachtwagen voor één van onze winkel
zaken vrachtgoed te laden. Een andere
vrachtwagen doet vergeefse pogingen om
te passeren. Vooruit, achteruit, nog eens
vooruit enz. Het lukt niet. De chauffeur
van de stilstaande wagen gaat onver
stoorbaar verder met een gezicht, waar
op te lezen staat: De hele wereld kan me
niets schelen!
Na veel vergeefse pogingen waagt een
hulp van de chauffeur, die verder wil
het om te vragen: „Wilt U een stukje
achteruit gaan?" Geen antwoord. Er
wordt een tweede poging gewaagd. „Er
staan al zeven andere auto's te wachten".
En dan gaat de mond in het norse gezicht
open: „Wat heb ik daar nou mee te
maken!" En zonder zich verder om iets
anders te bekommeren gaat het laden
verder.
In het begin van de Bijbel wordt ons
het verhaal verteld van Kaïn, die zijn
broer Abel doodsloeg. Op de vraag van
God: Waar is Uw broer Abel?, antwoordt
Kaïn:. Ben ik mijn broeders hoeder? Ik
stel me voor, dat dit antwoord op de
zelfde toon is gezegd als dat: „Wat heb
ik daar nou mee te maken".
In de afgelopen weken hebben in Ge
neve de kopstukken van onze wereld
geconfereerd om te trachten meer be
grip en vertrouwen voor elkander te
kweken en daardoor een oorlog te voor
komen. Het is niet gelukt. En na een
ervaring als die van maandagmiddag
ben je geneigd om te zeggen: Het zal
waarschijnlijk ook nooit lukken.
C. van Groningen.
SCHOOLREISJE
REDMER IJSKA SCHOOL
Op woensdag 24 juni j.l. zijn de 1ste,
2de en 3de klas der Redmer IJska School
naar Vlieland geweest.
's Morgens om half acht vertrok een
stoet van zeven auto's uit De Waal, die
de jongelui naar de steiger brachten na
bij De Cocksdorp, alwaar „De Zee
meeuw'' even later arriveerde, waarna
inscheping volgde.
De reis naar Vlieland is een belevenis
apart. Als je denkt, dat je er bent, draait
de boot de kust de achtersteven toe en
verwijdert zich er een heel eind van.
Dan zie je de vuurtoren van De Cocks
dorp achter je, dan weer links en dan
weer rechts. Na een uur echter blijkt de
Zeemeeuw definitief besloten te hebben
aan te leggen. Daartoe is een steiger aan
gebracht op de Vliehors. Er is niets an
ders te zien van een kale zandvlakte, in
de verte een gebouwtje, waarin een offi
cier de „aanvallen" van de Thunder-
streaks leidt op doelen, die opgesteld
staan op de Vliehors.
Na de ontscheping zijn we eerst een
eind de Vliehors over gelopen in de
richting van het Posthuis. Onderweg be
klommen de jongelui met reuze enthou
siasme enige oude tanks, die daar staan
opgesteld als doelwit.
Een vrachtauto pikte 't hele gezelschap
op en tot grote vreugde van de kin
deren (en volwassenen) ging het door
het water verder in de richting van de
bewoonde wereld. Bij het Posthuis stond
een bus klaar; het bleek een oude bus te
zijn van onze T.E.S.O. De heer Hofstra
ïeed ons over het mooie Vlieland door
bos en langs weiden vol met bergeenden
en scholeksters naar het dorp Oost-
Vlieland; een lief dorpje gelegen aan een
baai van de Waddenzee.
Hierna gingen we naar het strand.
Het was uiteraard prachtig weer, dus
gingen al gauw de kleren uit en het
badpak aan. Het water was fris, wat
echter de jongens en meisjes niet belette
flink pootje te baden en te ravotten. Zij,
die geen badpak bij zich hadden waren
al heel gauw drijfnat. Wat hindert dat,
als de zon zijn warme stralen onophou
delijk naar beneden zendt?
De kadetten smaakten best. Er waren
er, die een bodemloze tas hadden. Als
maar kwamen er meer uit. „Ik neem nog
maar een kadet", en daar ging de tiende.
Er werd een partij gevoetbald door een
stel jongens. Een groep meisjes ging
mooie kastelen maken met grachten, aan
de waterkant.
Wonderlijk is dat er altijd een aantal
kinderen is, dat zich aan het strand
slecht weet te vermaken. Ze hebben een
zetje nodig van Juf en spelen ook dan
vreugdevol.
Ook zijn er lieden, die ondanks een
steuntje en advies nergens zin in hebben.
Het mooiste schijnt voor hen te zijn zich
alsmaar te ontdoen van zand. De leiding
van de reis heeft met verbazing zitten
kijken naar een knaap, die zijn uren aan
het strand wist vol te maken met zich te
verkleden, even te baden, eten, onder
broek zoeken, eten, zijn benen voorzich
tig van zand ontdoen, eten, de kousen
goed uitkloppen vanwege het zand, aan
kleden. badpak weer aan enz.
Achteraf is gebleken, dat het ventje
het reuze naar zijn zin heeft gehad. Wat
wil je dan nog meer?
Tijdens de terugtocht werden spelle
tjes gedaan in de duinen bij het Posthuis,
alvorens de vrachtauto ons door het wa
ter naar de boot bracht.
Het geloei van straaljagers was thans
niet van de lucht. Dit belette enige rob
ben echter niet heerlijk te zonnebaden
op een zandbank.
Om kwart over vijf arriveerden we bij
De Cocksdorp, alwaar de auto's al op ons
stonden te wachten.
Chauffeurs: hartelijk dank voor de be
toonde medewerking!
Het was al bijna half zes, toen we weer
bij de school arriveerden; voldaan en
voor zover mogelijk was nog meer bruin
gebrand door de zon.
Wat zullen de meisjes en jongens die
nacht lekker geslapen hebben.
ZO LOSTE DE DORPSGEMEENSCHAP
VAN BERKHOUT EEN GROOT
PROBLEEM OP
In het Maandblad „Noordholland"
wordt de loftrompet gestoken voor door
de bevolking van Berkhout ontketende
activiteiten in de culturele sector. Berk
hout wilde met haar tijd meegaan en
daarbij vooral de nodige aandacht be
steden aan wat leeft en groeit onder de
jeugd. Die jeugd kan en wil meer van
het leven maken, maar het lukt haar niet
altijd de nodige middelen daartoe te
verschaffen. Hoe het probleem accom
modatie aldaar werd opgelost stond in
genoemd maandblad in geur en kleur
beschreven. Wellicht hebben ook enkele
Texelse dorpsgemeenschappen er belang
bij, dat onder de aandacht van de dorps
genoten gebracht wordt hetgeen ze daar
met man en macht" in Berkhout heb
ben weten te bereiken. Het is zeker een
voorbeeld dat navolging verdient!
Uitgenodigd door de burgemeester
hebben wij een kijkje mogen nemen in
Berkhout bij het -tot stand brengen van
de aanbouw achter „De ridder St. Joris",
in de eerste plaats bestemd voor gymna
stiek en andere zaalsporten.
Berkhout is een langgerekt streek-
dorp, in de nabijheid van Hoorn, onge
veer 3400 inwoners groot. Men kent er
vijf min of meer afzonderlijke woon
kernen. In de eigenlijke kern Berkhout
v/onen 300 gezinnen, overwegend „pro
testant".
Tegenover het raadhuis ligt het dorps
café „De ridder St. Joris", dat bestaat
uit een gelagkamer, door een wegneem-
bare wand te trekken bij een niet zo
diepe toneelzaal. Terzijde van de zaal,
met de lange kant ernaast, is de kolf
baan. Het complex wordt voltooid door
een wagenstal, vooruitspringend aan de
straatzijde, vóór de kolfbaan en naast de
gelagkamer.
Een dergelijk café vindt men in vele
van onze dorpen; het is bijna een type op
ons platteland. Ruim genomen heeft tot
de tweede wereldoorlog zulk een accom
modatie kunnen voldoen. De dorpelingen
kenden slechts lange dagen op het land
met zware lichamelijke arbeid. Het café
was er voor het rustig besteden van de
vrije tijd met kolven, biljarten en een
kaartje-leggen.
Financieel stond men er niet al te
rooskleurig voor dus ook niet de
zaalhouder. De ene zaal eerder, de an
dere later raakte op achter door gebrek
aan middelen voor onderhoud en ver
nieuwing. Men was echter aan de sfeer
van het bestaande gewend, en niemand
stelde" zijn eisen hoger.
Na 1945 veranderde echter het gezel
ligheidsleven. Ook op de dorpen kwam
meer vrije tijd. Men hield nu fut genoeg
over voor sport en spel ook voor de
iets bewegelijker spelen dan biljarten en
kaarten. Vooral de jongeren importeer
den volleybaj, basketbal, die tot voor
kort slechts in de steedse sfeer lagen. En
de voetbalvereniging vroeg om ruimte
voor training binnenshuis. Waar moest
dit gebeuren?
De meeste zaalhouders zouden aan
deze verlangens gaarne tegemoet willen
komen, maar de zware lasten op de
verouderde eigendommen laten dat vaak
niet toe. Alles moet tegelijk: de achter
stand inhalen bij het normale onder
houd en het vernieuwen tot de gewenste
uitbreiding.
Men dacht dit probleem in Berkhout
onoplosbaar, totdat bij de viering van het
60-jarig bestaan van de gymnastiek
vereniging (die de wekelijkse bijeen
komsten in de toneelzaal moet houden)
de burgemeester in zijn toespraak iets
zei over een mogelijkheid, dat de ge
meenschap van Berkhout zelf zich een
betere accommodatie zou kunnen ver
werven. Er kwam toen geen direct ant
woord, al kon men merken dat dit woord
in de gedachten zou blijven hangen.
Berkhout raakte meer en meer met dit
plan vertrouwd; omdat telkens opnieuw
werd gezegd: wij gaan zelf een nieuwe
ruimte scheppen.
De eerste stappen tot verwezenlijking
werden voorzichtig en met geleid gezet.
Er werd gesproken met de caféhouder;
er werd gerekend wat men nodig had en
wat dit zou moeten gaan kosten; men
wierp zich op de vraag, hoe aan het geld
te komen. Hoewel de burgemeester voor
ging, achtte men dit geen zaak voor de
overheid, maar voor de dorpsbewoners
zelf. Later zou het gemeentebestuur wel
steun verlenen.
Wat gebeurde? De eigenaar van „De
ridder St. Joris" stond tegen een gulden
kolfbaan en de grond terzijde en achter
het café af aan de stichting „Dorpshuis
Berkhout". De stichting wendde zich met
een circulaire tot de bevolking en ont
ving 28.000,aan renteloze obligaties
en 4.000,aan schenkingen!
De totale begroting wijst een bedrag
aan van 60.000,50.000,voor
de nieuwbouw en 10.000,voor de
inrichting. Wat nog ontbreekt, kan wor
den geleend bij de boerenleenbank tegen
3V2°/o rente.
Voor het bouwen zelf is van alle kant
vrijwillige, belangeloze hulp aangeboden.
Zo hebben veertig mannen met een
hand-heistelling de palen geslagen; toen
wij kwamen, was een grote schare jon
gens en meisjes onder de 12 jaar druk
in de weer met schoppen en kruiwagens
cm ruimte te maken voor de fundering;
langs de kant vlocht men betonijzer.
De werkers krijgen regelmatig bezoek
van de vrouwen uit het dorp, die ketels
koffie, koeken en andere etenswaar aan
dragen.
Wij kunnen nu volstaan met te ver
melden waarmee Berkhout, naar de
burgemeester verwacht, in oktober ver
rijkt zal zijn: een sport- en recreatiezaal
van 20 x 10 m., door een vouwdeur ver
bonden met de kolfbaan (daar zal dan
ruimte zijn voor enig publiek tijdens
wedstrijden); een gemoderniseerde kolf
baan, waarlangs men toegang heeft tot
de sportzaal; ter weerszijde van deze
gang liggen achter elkaar het portaal,
twee kleedkamers (tevens bruikbaar als
vergaderruimten) en een berging voor
gymnastiektoestellen. Het café zelf be
houdt gelagkamer en toneelzaal. De wa
genstal zal kunnen verdwijnen; ter ver
vanging daarvan komt een garage, zodat
het front van het complex meer ruimte
krijgt.
Met deze oplossing zal „De ridder St.
Joris" het middelpunt van het vereni
gingsleven zijn gebleven!
Dit is niet het enige project waaraan
men in Berkhout bezig is: in Goorne
werkt men eveneens aan plannen voor
een sportaccommodatie. Daar ligt de
situatie iets moeilijker: de zaal moet gro
ter worden 36 x 21 m, onder meer
voor handbal en er is geen gelegen
heid iets bestaands uit te breiden.
De sporthal wordt begroot op
100.000,inclusief de kleedkamers.
De financiën tracht men te putten uit de
jaarlijkse parochiële veilingen (de laatste
had een netto-opbrengst van 20.000,
twee maal was de zaal gevuld met
200 kopers).
Daarenboven zal men het bestaande
café in Goorne verbouwen en gezellig
maken; kosten 80.000,Het café zal
worden overgedragen aan een stichting
die ook de sporthal zal exploiteren.
Goorne plaatst zich voor zware lasten,
maar zal zeker voldaan zijn, wanneer dit
project tot stand gekomen is.
S.V. TEXEL
Uitslagen handbal:
Junioren: JHC-Texel 19; adsp.: VI.
Vlug-Texel 03.
Bravo junioren, dat hebben jullie uit
stekend gedaan. De eerste helft tegen
wind in werd het al 21, maar daarna
ging het vlot. Daarmede hebben jullie je
naast no. 2 of 1, zoals je wilt, geplaatst.
Nu goed in conditie blijven en dén
over 14 dagen dus 12 juli, de beslissings
wedstrijd. Als jullie die weet te winnen,
zijn jullie kampioen, dat zou mooi zijn.
Maar ook de adsp. namen geen halve
maatregelen, met een sprekende over
winning kwamen ze huis toe.
Best gedaan, meisjes!
Junioren en adspiranten voetbal, nog
even brengen we onder jullie aandacht,
dat vrijdagavond 8 uur alle junioren en
adspiranten worden verwacht in Hotel
De Graaf, waar we met elkaar zullen
proberen een jeugdcommissie te vormen.
Waarom zou dat niet gaan? Waarom
konden we hiermede niet eerder begin
nen? De hoofdzaak is dat we het eens
worden en dat lukt stellig.
Ook seniorleden met interesse voor het
jeugdwerk, zijn van harte welkom.
Wanneer we eenmaal kennis hebben
genomen en daadwerkelijk deelnamen
aan deze tak in onze sport, wordt men
er steeds meer toe aangetrokken.
Eigenlijk mogen we verwachten, dat
alle spelers van vroeger, zelf uit de adsp.
voortgekomen uit waardering voor het
genotene in hun jeugd, deze vreugde op
de jeugd van nu willen overbrengen!
Tot ziens dus!
VOLLE YBALL-NIEUWS
Morgenavond zullen voor de eerste
maal in dit seizoen de wedstrijden een
aanvang nemen tegen de vakantiegan
gers in De Koog. Er zal gebruik gemaakt
worden van twee velden, zodat de dames
en heren tegelijkertijd kunnen spelen.
Vertrek vanaf de Groeneplaats om 7
uur. Om half 8 kan er dan gespeeld
worden.
Daar donderdagavond de trainings
avond is van de dames, kunnen de dames
gebruik maken van de woensdagavond
training samen met de heren, ook om 9
uur, met uitzondering van vandaag ech
ter, daar de heren een wedstrijd zullen
seplen tegen „De Mok".
MULO-DIPLOMA BEHAALD
Het mulo-diploma A werd behaald
door Harry de Graaf, Waalderstraat, Den
Burg, Annelies van Heerwaarden, „Lan-
gebos", Kogerweg, Lenie Broekman,
„Tienhoven", De Waal, en Bert Doren
bos. Wilhelminalaan, Den Burg.
Deze vier geslaagden behaalden tevens
het middenstandsdiploma.
VAN ADA VAN HOLLAND TOT
VAKANTIE VOOR IEDEREEN
(Vervolg van pagina 1)
op Texel, niet om de noden van de be
woners aan te horen maar als strateeg
want de krijgskansen waren inmiddels
aan het keren en hij had zorgen over de
verdediging van het Marsdiep. Ook nu
weer toonden de Texelaars grote blijd
schap al kostte dit bezoek hun ƒ1627,
zoals zij nauwkeurig in de boeken aan
tekenden
Vakantiegangers
Met een sprong ovel^de 19e eeuw be
landen we dichter bij huis. Het toerisme
gaat z'n stempel op het eiland drukken.
In 1907 is de TESO (Texels Eigen Stoom
boot Onderneming) opgericht, in hetzelf
de jaar verrees op de duinen bij De Koog
het Badhotel, jarenlang een der grootste
en meest vooraanstaande hotels aan de
Nederlandse kust. Het moest in de jong
ste wereldoorlog op last van de bezetter
tot de grond toe worden afgebroken en
is sindsdien maar zeer gedeeltelijk her
bouwd. Die oorlog liet op het gehele
eiland trouwens z'n droeve sporen achter
De opstand, in 1945, der tot krijgs
dienst gepreste Georgiers, die de vrij
heid zagen gloren, heeft stromen bloed
doen vloeien, ook van Texelaars en liet
een ontredderd eiland achter.
Het heeft zich van de diepe wonden
wonderlijk snel hersteld.
In de na-oorlogse jaren werd Texel
pas goed „ontdekt", door vakantiegan
gers uit binnen- en buitenland. In 1958
leidde het vreemdelingenverkeer tot
600.000 overnachtingen, hetgeen zeggen
wil, dat ongeveer 80.000 gasten het
eiland bezochten, die elk gemiddeld 7V2
dag van Texels nog altijd onvolprezen
natuur kwamen genieten
Van Ada van Holland's onvrijwillige
vakantie in 1200 tot de betaalde-vakan-
tie-voor-iedereen van deze tijd. Dat
overspant een periode van zeven-en-een-
halve eeuw. Daarin groeide Texel van
een bescheiden rolletje in de staatkun
dige politiek van ons land, in de laatste
decennia naar een niet onbelangrijke
rol in het internationale toerisme.
