GRIMMEN
SHELL
P K
LIJST!
LANGEVELD&DE ROOIJ
„Zij kochten
mijn kind"
de keus van mensen die ure J^waliteit wensen
S.V. TEXEL
Uitslagen van zondag:
4e kl. A. KNVB: Texel-Schagen 20;
RKAFC-Helder 1—0; LSW-Vios 1—0;
De Foresters-USVU 11; Hollandia T.-
Limmen 20.
Afd. N.H.; jun.: Tex. Boys-Texel 42;
adsp. Tex. Boys-Texel 31.
Het is een spannende, uiterst snelle
wedstrijd geweest van twee partijen, die
elkaar niet veel toegaven. Soms wat fors.
Scheidsrechter Van Diepen leidde uit
stekend en hield de touwtjes tamelijk
strak.
Texel vonden we in deze opstelling,
vooral verdediging en halflinie, bepaald
sterker. Zonder Bob en Harry te kort te
doen, zagen we Cees Boot vandaag extra
sterk spelen; ook Piet Keijser deed het
goed.
In de aanval zagen we dikwijls heel
goede combinaties, maar tot afwerken
kwam het nog te weinig. Toch was Te*el
iets sterker en gezien de kansen over en
weer is de overwinning wel verdiend.
Ook Schagen speelde een frisse partij,
snel maar kon de weinige kansen niet
benutten, terwijl in een paar gevallen
Texel behoorlijk geluk had. De S.-keeper
was wel een sterke troef in deze ploeg.
Ook Bertus was weer prima.
Texel trapte af en direct ontspon zich
een snelle partij. De eerste aanval van
S. werd afgeslagen en meteen zien we
Hans in actie; hij bracht mooi op, maar
vergat voor te zetten. Even later gaf hij
goed door naar Max, maar deze mist.
Texel bleef fel aanvallen, maar de kan
sen bleven alsnog onbenut. Uit een vrije
schop door Harry kopte Rennie, die heel
behoorlijk mee kwam, over. Niek gaf
goed door, er volgde een pracht schot
van Kees, dat door de S.-keeper fraai
werd gestopt. Texel bleef druk uitoefe
nen. Hans liep op een pass van rechts en
plaatste uiterst zuiver in de hoek, maar
onbegrijpelijk kon de keeper er nog bij.
Dan ging de middenvoor van Schagen
ten aanval, maar de kans werd niet be
nut. Als Harry en Piet missen staat de
linksbuiten offside. Goed spel tussen
Rennie en Hans keeper redt. Uit een
goede vrije schop volgde een vliegende
knal van Kees, maar de keeper redde.
De S-middenvoor kreeg een kans, maar
Piet was juist op tijd. Van Rennie naar
Hans, maar opnieuw strandde hij op de
doebnan. Dan brak de S.-midvoor door,
maar Bertus ontnam hem de kans. T.
bleef fel aanvallen. Uit een schot van
Niek werd gedoelpunt, maar buitenspel
en Texel kwam weer terug. Max ging
langs de lijn maar plaatste achter. Uit
een aanval van links maakt een S-man
hands in het strafschopgebied en feilloos
voltrok Hans het vonnis. Er waren toen
30 min. gespeeld. Texel bleef sterker. Een
vrije schop werd door Bertus op de vuist
genomen. Dan ging de bal van Hans naar
Max. Rennie schoot over. Daarna
ging de bal naar Hans, die ge
heel vrij stond, buitenspel? Groen brengt
goed voor het doel, maar ook deze aanval
werd afgeslagen. Rust.
Schagen zette er meteen gang in,
breekt door. Het schot werd door Bertus
op de vuist genomen, de terugspringende
bal, opnieuw ingeschoten, was voor Ber
tus. Dan volgen enige T.-aanvallen. Com
binaties op rechts van Groen naar Max,
maar steeds was het de verdediging, die
met moeite staande bleef. Het leek er
op, dat een doelpunt zou komen. Texel
werd sterker, maar toch golft het spel
over en weer. Achter zit het goed dicht.
Als Dick Dros even de aanvallen af-
SHERLOCK SPEURZIN
50. „Dat dachten jullie, hè?" riep Sherry
uit. „Dat zouden jullie wel willen, ont
snappen en mij voor niets laten rijden!"
Net op tijd had hij Alewijn nog bij zijn
benen kunnen grijpen „Vlug hier je
polsen!" De handboeien gingen om. En
nu eens gekeken waar de aanvoerder
was.
„Hum, daar gaat hij de lucht in; kijk
hem eens zwaaien! Zeg, hij vergeet dat
anker in te halen, als ik
„Ja, dat doe ik meteen, je bent een
held of je bent het niet!" zei Sherry.
En zoals je ziet, was Sherry voor geen
geruchtje vervaard. Hij greep zijn wagen
en stormde op het langzaam omhoog-
stijgende vliegtuig toe!!
wachtte komt er gevaar voor ons doel en
met moeite ontkwamen we aan een te-
gengoal, een hard schot ging juist naast
ons doel. Uit een aanval over links werd
de bal vlak langs het S.-doel gespeeld,
waar Kees Groen precies op tijd was om
no. 2 in het doel te tikken: 20, na 20
min. Dan ontsnapte ons doel aan een
groot gevaar, waarna T. weer door Hans
weg was. De aanvallen vlotten wel, maar
te onzuiver. Een vrije schop op ons doel
werd afgeslagen. S. kan Bob en Harry
niet voorbij komen. Een gloeiende kogel
van Max ging juist naast. Uit een ge
vaarlijke corner stompte Bertus de bal
weg, waarna deze werd overgeschoten.
Niek kreeg een schietkans, maar kreeg
de bal niet in goede positie. S. probeerde
het nog wel, maar kreeg geen kans.
Einde 20, een mooie uitslag.
De junioren hebben het lelijk laten
zitten. Niet dat ze slechter voetbalden,
maar Tex. Boys werkte er veel harder
voor. Rob speelde vooral voor de rust
prima. Jan speelde terug en Fokko was
er niet: 01. Hans antwoordde direct
door naar binnen zwenkende precies tus
sen paal en keeper te schieten: 11.
Na de rust was het helemaal mis. Het
werd 31, toch nog 32, maar juist toen
er pas goed gespeeld werd en er een kans
scheen om in te lopen, was de losgelaten
dekking achter de oorzaak van 42. Vol
gende keer beter.
Dat de adsp. te zwak waren, hadden
we verwacht.
A.s. zondag: Texel 1 en 2 vrij, even
als de adspiranten. Junioren: Texel-
Water vogels.
TEXELSE BOYS-NIEUWS
Tex. Boys 1-Schoorl 1 41.
In de eerste helft waren de Boys regel
matig in de aanval en deze drie kwartier
werd hoofdzakelijk op de Schoorl-helft
gespeeld. Dit overwicht werd echter niet
ir de doelpunten uitgedrukt. Na 10 min.
was het A. Boogaard, die met een be
heerst schot de Schoorl-keeper Schreiner
geen schijn van kans gaf: 10. Hierdoor
geïnspireerd kwamen de Boys sterk in de
aanval, doch door slecht plaatsen werden
geen doelrijpe kansen geschapen. De
weinige Schoorl-aanvallen leverden voor
de Boys-verdediging geen direct gevaar
op. In de 2e helft kwam Schoorl wat
meer in de aanval, waardoor de strijd
meer gelijk op ging. Na 15 min. werd
A. Boogaard in het strafschopgebied op
ongeoorloofde wijze aangevallen. De
toegekende penalty werd door A. Boo
gaard zuiver ingeschoten: 20. Vijf mi
nuten later was het J. Boogaard, die een
goed doorgegeven bal met een mooi dia
gonaal schot de stand op 30 bracht.
Schoorl kwam hierna in de aanval en
hun moeite werd bekend doordat de
Schoorl-linksbuiten H. Mooy de stand
op 31 bracht, nadat de Boys-keeper
eerst een zeer gevaarlijk schot op su
blieme wijze uit zijn doel stompte. 10
min. voor het einde was het J. Boogaard,
die na een snelle rush de stand op 41
bracht. Met de Boys in de aanval kwam
het einde. Nadat de Boys nog door het
bewuste oog van de naald waren gekro
pen, door een vrije schop wegens hands
van de Boys-keeper, welke vrije schop
keihard tegen de paal werd geschoten.
De junioren speelden thuis tegen Texel
junioren. Dit is een spannende strijd ge
worden. Tijdens de eerste helft waren de
bezoekers iets in de meerderheid, door
dat het plaatsen bij de Texel-junioren
beter verzorgd was.'Beide partijen wis
ten echter eenmaal te scoren.
Na de rust waren de Boys in de meer
derheid, hetgeen in 3 doelpunten werd
uitgedrukt. Texel wist nog maar een
maal te scoren, waardoor de eindstand
42 voor de Boys werd. Dit is een prima
resultaat jongens.
Ook de adspiranten a speelde tegen
Texel a en ook hier kwamen onze jon
gens als overwinnaar uit het veld. In een
pittige wedstrijd werd de stand 31 voor
de Boys. Zie je wel, Boys, dat met sa
menspel veel meer valt te bereiken.
Zondag a.s.: SVW 1-Tex. Boys 1; Boys
2 is vrij; Tex. Boys jun.-HRC b; adsp. vrij
Terreindienst: A. Zoetelief en D. Maas.
S.V.O.-NIEUWS
Oosterend 1 verloor met klein ver
schil, 43, van De Koog. De wedstrijd
werd beïnvloed door de zeer slechte lei
ding van de scheidsrechter. Met de rust
had De Koog een schijnbaar veilige voor
sprong van 41, maar na de rust kwam
O. opzetten en wist de stand terug te
brengen tot 43.
Na afloop werd door Oosterend een
penalty benut, welke door Kalis keurig
werd ingeschoten. Dit omdat O. terecht
protesteerde voor een geheid handsgeval
binnen de beruchte lijnen.
Oosterend 2 deed goed werk door met
42 van ZDH 2 te-winnen. Ga zo door,
jongens.
Onze adsp. a deden het prachtig tegen
ZDH a. Door zeer goed spel in de voor
hoede wisten ze met de rust door doel
punten van Frans 2 x, Wim 2 x en Piet
op 5te komen. Na de rust wist ZDH
met een vliegend schot de eer te redden.
Jullie kans blijft hierdoor nog behouden.
Waar waren Sijb en Jan zaterdag. Blijf
niet zonder meer weg, jongens, dit is
niet leuk.
Het bestuur ziet zich genoodzaakt het
b-elftal terug te trekken. Hierdoor zijn
er voor a meer gegadigden. Speel voor
wat je waard bent om een plaats in a.
Programma voor volgende week: SVC
2-Oosterend 2, 2 uur.
Oosterend 1 en adspiranten vrij.
S.V. DE KOOG
De uitslagen luiden als volgt: De Koog
1-Oosterend 1 43; De Koog 2-Cocks-
dorp 2 03.
De Koog 1 is er dus in geslaagd om
Oosterend 1 te verslaan. Wel diende
Oosterend na de wedstrijd een protest in
tegen het niet toekennen van een penal
ty, die alsnog genomen en benut werd.
Voor de rust was De Koog veel sterker,
hetgeen in een 41 voorsprong resul
teerde. Na de rust geloofde men het wel,
wat Oosterend de gelegenheid gaf tot ge
vaarlijke tegenacties. Zij liepen de ach
terstand in tot 43, waarmee het einde
kwam van een harde, maar niet onspor
tieve wedstrijd.
Het tweede leed een onverdiende ne
derlaag tegen SVC 2. Voor de rust was
De Koog 2 sterker, maar SVC doelpuntte
al spoedig na het begin. Na de rust tegen
de wind in was De Koog ook veel sterker,
maar weer was het S. dat met twee af
standschoten de Koger keeper verraste.
De adsp. behoefden niet te spelen,
doordat Oosterend b verstek liet gaan.
ZETFOUTJE
In het artikel van de Coöp. Boeren
leenbank in ons vorig nummer is een
klein zetfoutje geslopen. Er is vermeld,
dat de Bank zich in 1954 aansloot bij de
landelijke Raiffeisenbank, dit moet ech
ter zijn 1904.
V
„Shell" haardolie PK wordt u geleverd door.
J. C. Rab N.V Kantoorstraat 11
Den Burg/Texel tal. 42
Mocht hierboven geen „SHELL" PK detaillist in uw omgeving zijn genoemd, belt of
schrijft u dan even Shell Nederland Verkoopmaatschappij N.V. Postbus 69. Den Haag.
Tel. 070-18.34 00. toestel 202.
Zet tekening, foto of diploma
in een passende
Boekhandel LANGEVELD 0E ROOIJ n.v.
FEUILLETON:
door HANOL SPOOR.
24. Vele keren vertrok hij lang na slui
tingstijd en Jane maakte er steeds meer
een gewoonte van, om haar verblijf be
neden te rekken, totdat hij verdwenen
was. Dikwijls probeerde zij Joyce wat
langer in de salon te houden, maar Joyce
verlangde, na de lange dagtaak, naar
huis. Jane vond het zelfzuchtig om haar
dan nog in een lang gesprek te betrek
ken. Minder moeite had ze, om Berkel te
bewegen wat langer te blijven, maar iets
weerhield haar om daar veelvuldig ge
bruik van te maken. Zo gaf elk einde van
de dag haar angst en maakte haar steeds
ongeduriger.
Berkel, die blijkbaar niets ontging,
meende haar te moeten waarschuwen,
wat minder hard te werken Ze leidde nu
bijna geheel alleen de verkoopafdeling
en de dames toonden een grote voorkeur
voor haar advies.
„U moet wat kalmer aandoen", zei
Berkel ernstig. „Zo kan uw verblijf hier
uw gezondheid niet ten goede komen".
„O maar", lachte Jane. „Ik ben hier
niet voor mijn gezondheid".
Op hetzelfde ogenblik had ze zich wel
op de tong willen bijten, vooral toen ze
hem bevreemd de wenkbrauwen zag op
trekken. Ze begreep, dat ze onder dat
voorwendsel was aangesteld. Hoe anders
te verklaren, dat ze zo ineens in Vorens
kapsalon een dergelijke positie mocht be
kleden en bovendien nog volslagen vrij
heid van handelen had. Lieve help, het
viel ook niet mee, om steeds in je rol te
blijven en zeker niet tegenover Berkel.
Ze lachte wat zenuwachtig, „nuja, ge
zondheidJane was blij, dat men
haar op dat moment nodig had. Berkel
was nadenkend verder gegaan, ze zag
duidelijk dat hij niet tevreden was over
haar uitlatingen. In haar onrust zocht ze
later afleiding bij Joyce, die juist haar
cabine voor het einde van de dag afsloot.
Het was of ze een plotselinge ingeving
kreeg, toen ze aan Joyce vroeg. „Bel op
naar huis Joyce, zeg dat je bij mij blijft
eten? Ik zal een lekker etentje van de
kok laten komen, ja?"
Jane had ineens het gevoel gehad, dat
er iets moest gebeuren en hoopte van
harte dat Joyce zou toestemmen. De
dringende vraag tekende zich duidelijk
op haar gezicht af en de ogen van Joyce
begonnen verdacht te glanzen. De kame
raadschap, die Jane zo spontaan aanbood,
ontroerde haar.
„Je bent een schat, Jane", zei ze zacht.
„Ja, ik blijf, we zullen het leuk hebben
samen". e
„Vind je het goed, dat ik Berkel ook
uitnodig", vroeg Jane.
Joyce bloosde donkerrood. „Hij zal
waarschijnlijk weigeren", zei ze schou
derophalend. „Hij kan zich immers niet
veroorloven, al te vertrouwelijk met het
personeel om te gaan".
„Dat kan met ons wel", zei Jane ge
wild luchtig, maar haar hart bonsde van
onverwachte sensatie. Opeens wist ze,
hoe ze het probleem Berkel-Joyce moest
aanpakken. Ze vond dit nu veel belang
rijker dan haar onderzoekingswerk. Hier
kon ze resultaten bereiken. Berkel had
immers Joyce nog nooit goed aangeke
ken. Nu zou hij haar in een heel nieuwe
situatie ontmoeten en dat moest stellig
een goede uitwerking hebben.
Langzaam liep ze op Berkel toe en op
gewone toon, waaruit ze slechts met
moeite de spanning wist te weren, nodig
de ze hem uit voor een gezellige maaltijd
op haar kamer. Blij verrast keek hij haar
aan. Jane schrok van de gretigheid,
waarmee hij op haar verzoek inging.
Een beetje meer timide zei ze, dat Joyce
er ook aan zou deelnemen. Even zag ze
een lichte teleurstelling in zijn ogen ko
men, dan keek hij alsof hij haar beweeg-
ïedenen begreep en knikte vrolijk. Jane
wist dat hij een verkeerde uitleg gaf aan
haar gedrag, maar voorlopig bracht ze
daarin geen verandering. Een half uur na
sluitingstijd waren ze al op haar kamer
bijeen. Jane had de tafel uiterst zorgvul
dig en gezellig gedekt. Een kort ogenblik
greep de ontroering haar aan. Als het
Rudy eens was waarvoor ze dit welkom
bereidde. Doch deze avond moest ze alle
zware gedachten maar eens opzij zetten.
Ze was nog jong en had toch ook wel een
klein beetje recht op levensvreugde. Bo
vendien was ze aan haar gasten verplicht,
om zo opgewekt mogelijk te zijn. Voor
de juiste sfeer was dit beslist noodzake
lijk. Joyce moest immers uit haar gewo
ne isolement worden gehaald, dan zou
haar aantrekkelijkheid pas goed aan de
dag treden.
Neuriënd had ze de laatste toebereid
selen gemaakt, verheugd, dat ze na
maanden van eenzaamheid eindelijk eens
echte vrienden op haar kamer zou ont
vangen. Voor één avond zou ze haar
zware taak vergeten. Er waren trouwens
vele wegen, die naar Rome leiden. Mis
schien kwam ze op deze avond veel meer
te weten, dan tijdens de oppervlakkige
gesprekken beneden in de salon.
Ze had Berkel en Joyce naast elkaar
geplaatst en zelf recht daar tegenover
plaats genomen. Ze waren alle drie een
beetje vrolijk en baldadig. Berkel vroeg
aan de dames, om hem nu ook te tutoye
ren, dat was veel gezelliger. Joyce bloos
de diep, bij de eerste maal dat ze zijn
naam, Roland, uitsprak. Er was een war
me klank in haar stem, waarvan hij ver
rast opkeek. Hij had al meerdere keren
met een zekere verwondering naar Joyce
gekeken. Zij zag er in haar eenvoudig
maar elegant japonnetje zo heel anders
uit, dan in de wel aardige, maar altijd
eendere japonschort, dat ze in de zaak
droeg.
Joyce ontpopte zich als een prettige
beschaafde tafeldame, die over vele on
derwerpen kon meepraten. Berkel had
het gevoel, dat hij haar nu pas leerde
kennen. Als gastvrouw was Jane bijzon
der met zichzelf ingenomen. Dat had ze
toch prachtig voor elkaar gebracht. Het
was overduidelijk, dat Roland vanavond
in Joyce een geheel nieuw meisje ont
dekte. En Joyce bloeide op onder die
complimenteuze aandacht. Haar ogen
straalden als sterren en telkens klonk
haar parelende lach, die op de anderen
aanstekelijk werkte. Wanneer Jane in
haar ogen keek, zag ze daarin een nog
niet overwonnen verbazing en een innigt
dankbaarheid.
Gelukt.Geluktjuichte Jane
inwending en ze genoot intens van de ge
zellige en kameraadschappelijke sfeer.
Op dat ogenblik zwaaide de deur open
en Vorens keek verbaasd de kamer rond.
Dan leek hij een besluit te nemen en
stapte ongenood de kamer binnen. Hij
scheen de verwonderde gezichten, waar
op duidelijk stond te lezen, dat hij niet
welkom was, niet op te merken en lachte
gemaakt joviaal.
„Ja, toe maar, neem het er eens van.
maar gun een eenzame vrijgezel ook wat
van deze overvloed". Hij wreef over
dreven in zijn handen. „Ik hoef niet te
vragen of ik welkom ben, dat spreekt
vanzelf. Ik zie dat er een heer ontbreekt
en dat gemis zal ik, ongetwijfeld tot jul
lie grote vreugde, aanvullen".
Vorens lachte bulderend om zijn eigen
geestigheid. „Zo zo", bast hij verder, ter
wijl hij bij het verblufte gezelschap aan
tafel schoof. „Rechts heb ik al twee tor
telduifjes, als ik het goed zie en links zal
ik de zaak in evenwicht brengen, niet
waar liefje?"
De laatste woorden waren tot Jane ge
richt en gingen vergezeld van een knip
oogje, terwijl zijn hand over haar arm
gleed.
Jane voelde een rilling van weerzin
door zich heengaan, doch ze wilde een
onaangename scène voorkomen. Ten
slotte was Vorens eigenaar van deze zaak
en hij meende waarschijnlijk in zijn recht
te staan.
(Wordt vervolgd)
