Paardensportfeest
Vergadering
„Het Witte Kruis"
„Zij kochten
mijn kind"
TWEEDE BLAD
TEXELSE COURANT
„Na 35 jaar is onze carrière ten einde".
Deze ietwat mistroostige woorden kwa
men uit de mond van de heer H. W.
Keesom, voorzitter van de nu niet meer
bestaande paardensportcommissie. Hoe
wel het paardensportfeest in hotel „De
Lindeboom-Texel" niet meer stond on
der verantwoordelijkheid van de paar
densportmensen (hoteleigenaar Kikkert
was de initiatiefnemer) lag het wel in de
lijn, dat de heer Keesom enkele woorden
van afscheid liet horen. Hij kondigde
echter aan dat het afscheid niet "bete
kende, dat de paardensport op Texel nu
definitief ter ziele zou gaan. De heer Joh.
Roeper zou namelijk trachten de zaak
nieuw leven in te blazen.
De heer Roeper brak in zijn toe
spraakje een lans voor het paard. Naar
zijn stellige overtuiging zal het paard
nimmer geheel verdwijnen. Neen, juist
door de verdergaande mechanisatie zal
het bétere paard overblijven, en daarmee
hoopt spreker door te kunnen gaan. Hij
voelde zich een soort kabinetsformateur,
die moet komen tot het tezamenbrengen
van een groepje actieve paardenliefheb
bers. Voor ogen staat de oprichting van
een „Vereniging van Vrienden van de
Paardensport".
Ook de heer J. Agter liet nog eens
blijken, dat het edele dier, dat het paard
is, hem na aan het hart ligt. Hij zag ook
wel mogelijkheden de interesse onder de
Texelse liefhebbers te bestendigen. Zo
dacht hij aan een avondvullend program
ma van prachtige paardenfilms. Hij
bracht de activiteiten van de „oude
garde" nog eens onder de aandacht, en
vroeg voor hen een dankend applaus. Het
antwoord van de zaal was overduidelijk.
Voor het amusement op genoemde
avond zorgden de bekende zangeres
Annie de Reuver, de conférencier en imi
tator Peter Piekos, terwijl het instru
mentale gedeelte in de bekwame han
den lag van het trio Koos Siewerse. Ge
zellige walsjes brachten ook de ouderen
menig keer op de dansvloer.
AGENDA VAN DE STICHTING
CULTUREEL WERK TEXEL
Woensdag 13 januari
De Cocksdorp, De Hoop, Forumavond
fractievoorzitters gemeenteraad voor
dorpscommissie.
Vrijdag 15 januari
De Cocksdorp, De Hoop, Bejaardenavond
Comité De Cocksdorp-Eierland.
De Koog, De Toekomst, Bindingsavond
Ver. Veilig Verkeer
VERBETERD BLIKSEMLICHT
Het sousterrain van Langeveld De
Rooij blijkt zeer geschikt te zijn voor
„bounce" flits. Wat dat is? Heel eenvou
dig: Om een plastische flitsfoto te krij
gen, wordt de flitslampreflektor niet op
het onderwerp maar op een helderge-
kleurd plafond gericht. Hierdoor ontstaat
een indirekt verlichtingseffect. Het resul
taat kan bijzonder fraai zijn. Trouwens,
ook bij hoge plafonds zijn verrassende
resultaten te bereiken De vrouwelijke
leden van de club, samen met nog enkele
meegebrachte modellen, waren uitste
kende onderwerpen. De voorzitter, de
heer Th. v.d. Snoek is inmiddels zover
van zijn ziekte hersteld, dat hij deze maal
aanwezig kon zijn. Het trof toevallig, dat
de club op deze avond juist een jaar be
stond. Wij wensen „De Kiekendief" nog
vele actieve jaren toe.
SHERLOCK SPEURZIN
52. Sherry keek goed toe, wat Bennie
deed en toen Bennie sprong, was Sherry's
besluit genomen. Hij liet zich vallen en
kwam boven op de parachute terecht.
„Je bent er gloeiend bij, op water en
brood ga je hoor!"
„Ik zal er mijn gemak maar van ne
men", dacht Sherry bij zichzelf. Hij
wierp nog eens een blik omhoog naar
het vliegtuig en toen kon hij zijn ogen
niet geloven, want hij zag iets verschrik
kelijks. Sherry moest zich vastgrijpen, hij
viel bijna! O, o, wat was hij geschrokken
en geen wonder ook, want boven in het
vliegtuig zat.Bennie Walrus met een
spottend gezicht Sherry aan te kijken.
VANDAAG GEEN
CONSULTATIEBUREAU VOOR
ZUIGELINGEN
Men deelt ons mede, dat er vandaag,
13 januari, geen consultatiebureau
wordt gehouden.
Z.D.H.-NIEUWS
Het eerste en tweede eltfal speelden
zondagmiddag beide thuis. Het eerste
won met 21 van ZAP 4; in de laatste
minuten wist ZAP de achterstand op
21 te brengen. Met de rust leidden wij
met 20. Een sportieve wedstrijd.
Ook het tweede won en stuurde SVC 2
met een 31 nederlaag terug naar het
hoge Noorden. Met de rust was ook hier
de stand 20. Ook hier een sportieve
strijd.
Het programma voor het komende
weekend luidt: Tex. Boys a-ZDH a, 3 u.;
Geel Zwart 2-ZDH 1; HRC 7-ZDH 2.
Allemaal present en geen afberichten.
DAMCLUB TEXEL
Uitslagen van 8 januari:
C. Dijker-J. Hooijberg 11
C. v. Heerwaarden-A. v.d. Slikke 11
P. Bruijn-Jac. v. Heerwaarden 11
W. A. v. Zeijlen-C. P. Burger 20
S. v. Heerwaarden Jz.-S. v. Heerwaarden
1—1
Jo Schoo-A. Vinke 11
S. Bakker-R. Zijm 20
Jas. Vinke-C. Vinke 20
J. A. v. Enst-A. de Haan 20
D. v.d. Werf-G. Dros 02
C. v.d. Werf-Jn. Stam 0—2
F. v. Sambeek-Jb. Koorn 11
Texel 1-Winkel:
C. Dijker- J. Helder 11
S. Ros-H. Bergman 1—1
S. v. Heerwaarden- H. J. Suydendorp
0—2
C. v. Heerwaarden-P. de Graaf 11
J. Hooijberg-T. Mantel 02
P. Bruijn-J. v.d. Welle 02
S. v. Heerwaarden Jz.-J. Gelijk 02
A. Vinke-J. de Graaf 02
Jo Schoo-A. v. Dijk 02
Jac. v. Heerwaarden-G. Spijker 20
5—15
De laatste wedstrijd van Texel 1 in
deze competitie is dus wel een fiasco ge
worden. Dit neemt niet weg, dat het een
sportieve wedstrijd was met interessante
partijen.
Het totale resultaat van 5 punten uit 6
wedstrijden is niet denderend. Het twee
de tiental behaalde ze uit vier ontmoe
tingen.
S.V. TEXEL
Uitslagen van zondag: 4e kl. KNVB:
RKAFC-Hollandia T. 2—2; Helder-Texel
31. Alle overige wedstrijden werden
afgelast.
Texel 1 heeft een teleurstellende uit
slag meegenomen uit Den Helder. Wat de
oorzaak was, weten we niet. Bertus had
een pechdag doordat z'n beste oog werd
beschadigd, hetgeen moeilijkheden gaf.
Bovendien was de leiding geen honderd
procent.
Max scoorde onze enige goal. Kees
kreeg een kans tegen het einde, maar
z'n schot ging naast. Uit een strafschop
kwam H. op 31. Volgende keer beter,
lui!
Texel 2 kreeg weer rust. Het terrein
werd afgekeurd. Als we niet oppassen
worden we te stijf en raken steeds meer
uit conditie. Dus trainen mannen!
A.s. zondag: Texel-BKC; JVC 2-Texel
2; Adsp. De Koog-Texel.
SIRENE MELDDE ZICHZELF DEFECT
Vrijdagmiddag werd Oosterend opge
schrikt door het alarmerende geluid van
de sirene. Dit bracht vele Oosterenders
en ook de brandweer in touw. Tot een
ieders verbazing bleek de brandmelder
in ongeschonden staat te verkeren, ter
wijl de sirene maar eentonig zijn hoge
huilende janktoon vol bleef houden. Om-
wonenden waarschuwden fa. Rentenaar, i
op wiens pand de apparatuur is aange
bracht. Deze kon vervolgens door het
verbreken van de stroomtoevoer een ein
de maken aan het alarmerende geluid. De
rust keerde weer terug in Oosterend en
ook de actieve brandweer kon weer in
rukken.
Na een grondig onderzoek van deze
alarminstallatie bleek het gehele appa
ratuur onder spanning te staan, doordat
de spoel van de elektr. schakelaar een
doorgebrande plek vertoonde. De sirene
heeft zichzelf dus op 'n welluidende ma
nier defect gemeld.
Hierop zij nog vermeld, dat in afwach
ting op reparatie voor het inzetten van
een nieuwe elektrische spoel bij even
tuele brand men dit melden kan bij de
heren S. Rentenaar, Peperstraat 52, en
B. H. Roest, Mulderstraat 19, welke he
ren de sirene voor de duur van deze re-
paratietijd in werking kunnen stellen.
S.V.O.-NIEUWS
Zaterdag wisten de SVO-welpen met
50 te winnen van De Koog-welpen,
door goede doelpunten van Henk, Benno
en Jan.
Onze adspiranten lieten, doordat vele
kansen na de rust onbenut bleven de
volle winst glippen. Voor de rust had De
Koog met 10 de leiding genomen, maar
na rust was het SVO, die niet voor het
doel van De Koog weg was. Na een half
uur spelen bracht Wim de partijen op
gelijke voet 11, wat tevens de eind
stand werd. De keeper van De Koog
heeft zeker een pluim verdiend, want hij
heeft soms bij schijnbaar onhoudbare
schoten de bal voor de lijn weten te
houden.
Zaterdag spelen de adsp. thuis tegen
Tex. Boys b. Jongens, neem dit nu niet
te licht op.
Bij de senioren kwam alleen het 2de
in het yJd. Bij de boot kwamen we tot
de ontdekking, dat we maar met 10 man
waren. Waar bleef Albert? Dit efltal was
voor Zeemacht 2 geen partij. Met de rust
was de stand reeds 4—0 in het voordeel
van Zeemacht. Na rust wist O. de eer te
redden, maar kon toch ook niet verhin
deren, dat Zeemacht de eindstand op
61 bracht. Dit was, gezien de krachts
verhouding in het veld, misschien voor
Zeemacht nog iets te weinig.
Zondag a.s.: Kreileroord 1-Oosterend 1,
Oosterend 2-WGW 4.
CONCIERGE DORPSHUIS
OUDESCHILD
Er waren vrij wat liefhebbers voor de
betrekking van concierge van het Dorps
huis, waaruit het bestuur van de Stich
ting Dorpshuis tenslotte de heer G. J.
Schaap heeft gekozen.
IJSCLUB OUDESCHILD
Nu het weerbericht vorst voorspelt,
wordt ook het plaatsen van een ijstent
urgent. Vandaar de oproep van het be-
stuur aan de liefhebbers om zich bij de
penningmeester te melden. (Zie adv.)
FILMNIEUWS:
„714 ANTWOORDT NIET"
Zaterdagavond en zondagmiddag kun
nen de liefhebbers de spannende film
gaan zien „714 antwoordt niet". Het le
ven van een aantal mensen staat op het
spel. Aan boord van het Canadese vlieg
tuig bevinden zich o.a. Ellen Strijker,
haar zoontje en haar man Ted. Tijdens
deze vlucht komt een vergiftigingsver
schijnsel voor. Deze ziekte veroorzaakt
talrijke moeilijkheden. Het angstzweet
breekt een ieder uit: het gaat om leven
of dood. De onzekerheid is tergend! Er is
slechts een man aan boord die kan red
den. Is dit de laatste vlucht? Maar de
man, Ted, die kon redden, heeft het ook
gedaan. Met bovenmenselijke krachts
inspanning ziet Ted uiteindelijk kans het
toestel veilig aan de grond te zetten.
Zondag- en maandagavond:
„DIE GLÜCKLICHSTE FRAU
DER WELT"
De gelukkigste vrouw van de wereld
is in deze schitterende kleurenfilm nie
mand minder dan Caterina Valente, de
internationale „Schlagerkoningin".
Caterina Valente zingt en Kurt Edel-
hagen met zijn orkest spelen de modern
ste melodieën. Een stem, die miljoenen
fascineert, in een kleurenfilm, die een
ieder tot geestdrift brengt.
Het is een in verrassende kleuren ge
vangen atmosfeer van klaterende levens
lust, van sprankelende melodieën en van
grote dansfantasieën, die in de jonge
Duitse muziekshowfilm „Die glücklichste
Frau der Welt" luister bijzet aan de
charme van de stralende ster der jongste
jaren Caterina Valente, van wie zojuist
de viermiljoenste grammofoonplaat ver
kocht werd. Een film, die zeker de bezoe
kers zal boeien.
Nederlands nieuws
O.a.: Het uur Q: De goeie en de Quaye
dingen van het jaar 1959, bezien door
Kees Stip.
Wereldnieuws
O.a.: Straatverkeer Parijs-Dakar; Een
vierling in New York gedoopt; Terugkeer
naar Korea; Premier Kassem legt eerste
steen; Eigen T.V.-systeem voor Engelse
Bank; Wintervreugde in Moskou.
Ofschoon bij ons de winter zijn intrede
schijnt te doen, denken velen alweer aan
de komende zomer, overtuigd als zij zijn,
dat die eens weer zal komen. Het aantal
aanvragen, dat dagelijks weer bij ons
binnenkomt wordt van dag tot dag groter
terwijl ook telefonisch vele inlichtingen
gevraagd worden. Naar ons uit die aan
vragen blijkt, is er al weer zeer veel
verhuurd. Opdat wij de aanvragers met
raad en daad terzijde kunnen staan, ligt
het in onze bedoeling, om gelijk met de
nieuwe krant die omstreeks het begin
van de volgende week zal uitkomen
de eerste bezettingslijst uit te geven. Wij
verzoeken onze leden in verband hier
mede, ons weer de bezettingen op te
geven. U dient hiermede zowel de aan
vrager als uzelf.
Aan de hand van de binnengekomen
bezettingen kunnen wij beoordelen, wan
neer de eerste aanvraaglijst uitgegeven
zal moeten worden.
Mogen wij op Uw aller medewerking
rekenen?
(Vervolg van pagina 1)
De heer P. Beemsteiboei benoemd tot
voorzitter van het Witte Kruis.
deling doen, dat 95°/o van de Texelse be
volking gehoor had gegeven aan de op
roep. Ruim 6000 personen zijn voor het
doorlichtingsscherm verschenen. 1 pa
tient is opgenomen. Enkele andere ge
vallen (geen TBC) zijn eveneens aan het
licht gekomen. 19 mannen en 29 vrouwen
hebben een heroproeping ontvangen.
Kringbureau TBC-bestrijding
Thans is er op ons eiland ook een
TB-bureau. Het controleren van patiën
ten kan voortaan op Texel geschieden,
wat betrokken personen steeds een ver
velende reis naar Den Helder spaart.
Voorts vertelde de heer Remmers dat
vrijwillig en verplicht verzekerden van
het Algemeen Ziekenfonds Texel, die ook
bij het aanvullingsfonds zijn aangesloten,
nu automatisch lid zijn van Het Witte
Kruis. Als bewijs van lidmaatschap geldt
de kwitantiekaart van het ziekenfonds.
Hierna werd met enkele woorden af
scheid genomen van de heer Rab. De
heer P. Beemsterboer vertelde wat er al
zo in de dertien jaar dat de heer Rab
voorzitter is geweest van het Witte
Kruis, is gepasseerd. De fusie tussen het
Witte Kruis en de voormalige wijkver
pleging heeft zo het een en ander meege
bracht. Toen is men uit een sluimer
toestand gekomen en zijn er diverse
plannen verwezenlijkt. Hierover hebben
wij reeds in een vorig nummer uitvoerig
geschreven.
De heer Beemsterboer overhandigde
de scheidende voorzitter een elektrische
klok en een paar manchetknopen.
Mevrouw Rab werd in de bloemetjes
gezet met dank voor het afstaan van
haar woning, waar het bestuur van het
Witte Kruis zo menigmaal heeft ver
gaderd.
Van de Bond van Platelandsvrouwen
ontving het echtpaar Rab eveneens een
fraai bloemstuk.
Namens het Algemeen Ziekenfonds
sprak dokter Schalkwijk tot de scheiden
de voorzitter. Ook hij gewaagde van de
grote activiteit van de heer Rab en wen
ste hem nog gaarne vele rustige jaren,
maar hoopte toch hem nog dikwijls te
zien op vergaderingen van de vereniging,
die de heer Rab zo uitstekend heeft be
stuurd.
Na afloop van de vergadering werd
door het bestuur de heer P. Beemster
boer tot voorzitter benoemd. De heer H.
Schalkwijk zal als tweede voorzitter fun
geren.
door HANOL SPOOR
31. Door de even opschemerende hoop
was Jane weer opgeveerd, maar bij de
woorden van juffrouw Verhagen dook ze
weer als een zielig mensenkind in elkaar.
De ander schudde even onmerkbaar met
haar hoofd en zei daarna zachtj'es. „Laten
we afspreken dat jij de tweede keer gaat
kijken, maar ik stel je verantwoordelijk
als hij gaat huilen door je komst".
„Oh, u bent een schat", zei Jane ver
heugd, om daarna ineens te beseffen,
dat ze zioh teveel bloot gaf. Met nauw
bedwongen kalmte merkte ze kleintjes
op. „Ik houd zoveel van kinderen, weet
u".
„Dat merk ik", zei juffrouw Verhagen
op betekenisvolle toon, zodat Jane's hart
door een nieuwe zorg werd beslopen, bij
de gedachte, dat de ander bezig was haar
geheim te ontdekken. Ze was echter niet
in staat om zich daar erg in te verdiepen,
omdat het idee, dat ze nu eindelijk haar
doel naderde, al het andere in het niet
deed verzinken. Met glinsterende ogen
van verwachting bleef ze achter. Einde
lijk was dan het ogenblik gekomen,
waarop ze haar kleine jongen, zonder op
gejaagd te worden, van dichtbij mocht
bekijken. Wie weet, werd hij dan wakker
en zou ze hem uit zijn bedje kunnen ha
len. Tot het uiterste gespannen liep ze de
zitkamer op en neer. Ze vreesde, dat ze
door haar opwinding zichzelf zou ver
raden.
Juist hoorde ze juffrouw Verhagen
terugkomen en gelijk ging de bel van de
buitendeur over. Nog nooit had ze het
gewaagd, om dan naar voren te gaan
maar nu was ze verplicht, om het uitno
digend gebaar van juffrouw Verhagen
gehoor te geven. Het was de telegram
besteller met een telegram voor juffrouw
Verhagen.
„Grote goedheid", hijgde deze. „Mijn
moeder is zwaar ziek, ik moet er onmid
dellijk heen. Hoe moet dat nu met de
kleine Walter? Ik durf niet zonder na
dere boodschap van mijn post weg te
gaan. Aan de andere kant wil ik voor
niemand de feestvreugde bederven. Het
was voor mijnheer al een feest, dat me
vrouw zich zo goed voelde en meeging.
Ik zal mijnheer persoonlijk aan de tele
foon vragen en hem vertellen dat ik be
slist weg moet en dat jij hier bent, om op
de baby te passen.
Jane onderdrukte met geweld de tin
teling van vreugde, die door heel haar
lichaam trok. Zij zou wel opbellen. Juf
frouw Verhagen moest maar heel vlug
gaan, zij zou voor alles zorgen.
Jufforuw Verhagen keek Jane weife
lend aan. „Je moet me beloven, dat je de
boodschap aan mijnheer persoonlijk
overbrengt", zei ze ernstig, terwijl ze
Jane tot in het diepst van haar ziel
scheen te peilen.
„Op mijn erewoord", zei Jane en ze
voelde hoe haar opnieuw het bange ver
moeden bekroop, dat juffrouw Verhagen
meer wist van haar geschiedenis, dan ze
liet blijken. Nu maakte de ander grote
haast. Onder het aankleden gaf ze Jane
telkens met tussenpozen de orders door,
die ze zelf ook van Iris had ontvangen.
Jane gaf overal haastige en geruststel
lende antwoorden op. Binnen in haar
juichte het. Haar avond, haar grote feest
avond ging nu komen. Heel alleen zou ze
zijn, met haar kind, in dit grote huis,
waar anders op iedere etage personeel
aanwezig was. Welk een verrukkelijke
belevenis. Ze kon zich onmogelijk bezig
houden met de oorzaak, die juffrouw
Verhagen noopte om te vertrekken. Ze
hoopte vaag, dat de reden van haar
vreugde, geen verdriet voor haar zou
betekenen, maar verder gingen haar ge
dachten over dat onderwerp niet. Met
haar handen in de lucht jubelde ze het
uit, toen de deur met een klap achter de
vertrekkende dichtviel.
Nu nog even kalm, maande ze zichzelf.
Zij kan nog iets vergeten zijn en terug
komen. Ik moet ook Bennickhoff nog op
bellen.
Even stond ze te peinzen. Zou ze dat
pas doen, als ze bij haar kind was ge
weest? Maar ze kende zichzelf genoeg om
te beseffen, dat ze waarschijnlijk niet bij
het bedje vandaan te krijgen zou zijn en
daarom besloot ze, om toch maar eerst
te telefoneren. Juffrouw Verhagen was
voor haar ook altijd goed geweest, dus
moest zij het vertrouwen, dat deze in
haar stelde ook waardig zijn. Ze zou
Bennickhoff wel zodanig geruststellen,
dat niemand er over dacht, om iemand
anders naar hier te sturen.
Ze raakte in een uitgelaten stemming.
Met balletachtige passen ging ze op het
telefoontoestel af. Straks zou ze zich he
lemaal kunnen verzadigen in de aanblik
van haar kleine zoon, zodat ze nog lange
tijd alle kleine dierbare trekken helder
voor de geest kon halen. Nu even
haar stem in bedwang houden
Ze vroeg naar de receptioniste van het
hotel. Deze moest haar aansluiten met de
heer Bennickhoff, maar beslist zeer on
opvallend. Het overige gezelschap mocht
niet gestoord worden
Daar was hij al. Jane hield de hoorn
enigszins van zich af, uit angst dat hij
het zware bonzen van haar hart zou ho
ren. Nu hoorde ze de stem weer, met de
vriendelijke en beschermende klank,
waardoor ze zich haar kind had laten
ontfutselen.
Even voelde ze de aandrang, om hem
al de haat, het leed en haar minachting
in krachtige termen toe te roepen. De
gedachte dat ze het samenzijn met haar
jongen in gevaar bracht, deed haar haar
zelfbeheersing herwinnen.
Met korte duidelijke zinnen deelde ze
hem mee, dat juffrouw Verhagen was
weggeroepen, maar dat zij, de keuken
hulp, nu alle verantwoording op zich
nam. Ze probeerde haar stem zo vrien
delijk en rustig mogelijk te laten klinken.
„Óch, nu ja, wat zou er kunnen ge
beuren?" merkte Bennickhoff op. „Ik ge
loof dat Walter altijd de hele nacht blijft
slapen. Volgens mij is dus alles in orde.
Waarom was u eigenlijk niet op het
feest? Verwachtte juffrouw Verhagen
soms de boodschap al? Dan had ze dat
moeten zeggen".
„Nee", zei Jane. „Ik had hoofdpijn en
was bang dat het bij al die drukte nog
erger zou worden. Daarom hield ik juf
frouw Verhagen gezelschap".
„Oh juist.nu goed ik vertrouw op
haar oordeel. Wanneer er onverhoopt
toch iets gebeurt, kun je altijd nog
bellen".
Zo, dat was dat. Met een diepe zucht
van verlichting legde Jane de hoorn neer.
Toen haalde ze nog enkele malen rustig
adem, om te weten of ze zichzelf goed in
bedwang had en besteeg dan vlug de
trappen.
Boven gekomen hield ze voorzichtig
haar pas in. Langzaam draaide ze aan
de deurknop en zacht zwenkte de deur
open. Ze had een gevoel of ze nu het
verboden paradijs betrad. Maar geen
macht ter wereld zou haar nu meer kun
nen tegenhouden.
In de kamer brandde een klein lampje.
Het kapje hield het directe schijnsel over
het bedje weg. Jane drukte haar nagels
in haar handpalmen, omdat allerlei ge
voelens haar tegelijk bestormden Ze
wilde voor alles rustig blijven. Op haar
tenen sloop ze nader. Zachtjes draaide
ze het kapje een weinig om, zodat er
meer licht op het bedje viel. De kleine
bleef rustig doorslapen. De vuistjes lagen
gebald aan weerszijden van het rozige
bolletje. Zijn adem ging opmerkbaar
licht. De zijdeachtige lange wimpers
trilden even, maar de oogjes bleven ge
sloten. Met de beide handen voor haar
mond, als om zichzelf te beletten enig
geluid te geven, gingen haar ogen als
strelend over de zachte rondingen van de
bolle wangetjes. Een stille verrukking
vervulde haar hart. Als een, die lang van
dorst gesmacht heeft, genoot ze nu met
volle teugen van de aanblik van haar
kind.
