1 goed boek a^K-pomarsol fh* Keetmeisje in Europoort N.V. Texels Eigen Stoomboot Onderneming DIENSTREGELING passen is pasvorm kiezen! Den Burg Ph. Vlessing Gravenstraat 15 N.V. TEXELS EIGEN STOOMBOOT ONDERNEMING AUTOBUSDIENSTEN ingaande 29 mei t.m. 1 oktober DEN BURG - OUDESCHILD v.v. z 2* 1 w RIJWIELHANDEL ZEGEL Parkstraat Tel. 150 Telefoon Den Burg 2300 Telefoon Den Helder 2962 ingaande 29 mei tot en met 1 oktober 1960 Veerdienst Texel - Den Helder v.v. Werkdagen: Van Texel: Van Den Helder 5.20 6.30 18.00 19.35 7.40 10.30 13.00 15.30 9.15 11.40 14.20 16.40 Zon- en alg. erkende chr. feestdagen: Van Texel. 7.30 10.10 14.00§ 16.00 18.25 20.30§ Van Den Helder: 8.55 11.35 15.00§ 17.15 19.30 21.35§ van 26 juni tot en met 4 september 1960. Voor een LANGEVELD DE ROOIJ N.V. I A O \Ry Verkrijgbaar bij N.V. v/h C. R. KE1JSER CO. Den Burg *8k EEN UITNODIGING OM VEELEISEND TE ZIJN. Als u wilt dat uw foundations niet slechts elegant maken, maar ook op zichzelf verfijnd en sierlijk zijn - wees dan kies-keurig, zéér kies-keurig. Vraag naar juist déze Wdla modellen. Wala beha van witblijvend nylon. Boven- cups met sierlijke Zwitserse broderie. Cup A, B en C 6.50 Wala gaine. Uitstekend corrigerend mo del. Hoog oplopend, zit heerlijk soepel en geeft een zeer mooie taillelijn. Ver- slankende 2ijpanden, verstevigd nylon voorpand. Voor wie hoge eisen stelt aan haar figuur. 49.50 Harmonie in geel Wala American Look beha van lichtgeel nylon, cups geborduurd. Voor een hoog- ronde bustel ij n en goede separatie. Cups C t/m E. Cup C 7.90 Bijpassende Wala gaine: lichtgeel ajour- elastiek (nieuw!) - nylon voorpand met lila bloempjes... Zeer goede pasvorm. Kan niet opkruipen 14.95 Wala Wash - speciaal wasmiddel houdt gaines lang nieuw (het elastiek wordt niet aangetast!) 0.25 WALA is verkrijgbaar bij Werkdagen: Van Den Burg: Van Oudeschiïd 5.00 5.10 7.20 7.35 B 10.10 10.00 B 12.40 12.25 B 15.10 15.05 B 17.40 17.25 B 19.45 20.15 B B na aankomst boot. van 26 juni tot en met 4 september 1960 DEN BURG - EIERLAND - DE OOSTEREND - DE WAAL - Zon- en alg. erkende chr. feestdagen: W W Van Den Burg: 6.10§ 7.50* 8.50§ Van De Cocksdorp: 6.30 8.15 9.10 Van Oosterend: 7.00 8.40 9.30 Van De Waal: 7.05 8.45 9.35 Aankomst Den Burg: 7.10 8.50 9.40 W D D Van Den Burg: 10.15t Van De Waal: Van Oosterend: Van De Cocksdorp: 9.15| 10.50 11.30f Aankomst Den Burg: 9.55 12.00 Verklaring der tekens: D dagelijks Z alleen op zondagen W alleen op werkdagen loopt via Vianenweg Van Den Burg: 7.10 9.50 12.00 13.40§ 15.40 18.05 19.45 20.10§ COCKSDORP - DEN BURG EN 14.20§ 14.45 14.50 14.55 Van Oudeschiïd: 7.20 9.40 B 12.15 B 15.45 B§ 18.00 B 20.15 B 22.15 B§ 'T NOORDEN - OMGEKEERD W W W Z W 12.40§ 15.40* 17.45§ 18.15§ 20.30§ 12.45 15.45 17.50 18.20 20.35 12.50 15.50 17.55 18.25 20.40 14.20 16.20v 18.15 18.45 21.00k 14 55 17.00 18.40 19.05 21.30 loopt via Oorsprongweg van 15 juni t.m 3 september 1960 via De Koog van 25 juni t.m. 3 sept. '60 via De Koog van 29 mei t.m. 14 juni en na 3 september 1960. DEN BURG - DEN HOORN V.V. Werkdagen: Van Den Burg: 6.30 7.50 9.15 za 12.40 za 15.40 (ing. 5/9 via De Koog) 17.45 ingaande 5/9 18.00 t.m. 3/9 za alleen op zaterdag van 25/6 t.m. 3/9 '60 (rijdt tot Loodsmansduin) t Van Den Hoorn: 6.40* 8.10* 9.30 za f 13.15 za 15.55 t.m. 3/9 16.10 ing. 5/9 18.15 via Duinweg, Bakkeweg en Westen via Westen, Bakkeweg en Duinweg rijdt via De Koog DEN BURG - DE KOOG V.V. Tijdvak van 29 mei 1960 t/m 24 juni 1960 Werkdagen: Van Den Burg: Van De Koog: 6.30 (via Den Hoorn) 7.00 8.35 9.40 11.45 ing. 15/6 14.40 15.55 17.00 18.00 20.45 ing. 15/6 7.15 ingaande 15/6 7.50 (via Den Hoorn) 9.00 10.15 ingaande 15/6 12.00 AoM 12.40 13.30 ingaande 15/6 15.40 16.45 17.45 20.30 ingaande 15/6 Zon- en alg. erkende chr. feestdagen: Van Den Burg: Van De Koog: 6.40 6 55 7.15 ingaande 15/6 9.10 8.30 10.10 9.55 11.45 10.15 ingaande 15/6 13.00 11-30 15.15 12.30 17.45 (boot) 13.30 ingaande 15/6 14.30 17.00 AoM alleen op maandag Tijdvak 25 juni t/m 4 september 1960 Werkdagen: Zon- en alg. erkende chr. feestdagen: Van Den Burg: Van De Koog: Van Den Burg: Van De Koog: 6.30 (via Den Hoorn) 7.00 6.40 6.55 7.15 8.35 7.15 9.10 7.50 (via Den Hoorn) 9.40 8.30 10.10 9.00 11.45 9.55 11.45 10.15 14.40 10.15 13.15 12.00 AoM 15.40 11.30 15.15 12.40 17.00 (bootpas.) 12.30 17.45 (boot) 13.30 18.00 13.30 19.30 15.25 19.30 14.30 20.45 16.30 20.45 16.00 23.00 17.45 23.00 18.15 19.20 20.30 20.30 22.45 22.45 AoM alleen op maandag Tijdva k 5 september t/m 1 oktober 1960 Werkdagen: Zon- en alg. erkende chr. feestdagen: Van Den Burg: Van De Koog: Van Den Burg: Van De Koog. 6.30 (via Den Hoorn) 7.00 6.40 7.50 (via Den Hoorn) 8.35 8.30 9.15 9.40 9 55 12.40 14.40 11.30 15.40 15.55(viaDenHoorn) 12.30 16.45 17.00 14 30 17.45 18.00 IviaDenHoorn) 17.00 DEN BURG DE DENNEN (Fonteinsnol) V.V. Ingaande 29 mei t/m 4 september 1960 Alleen op ion- en alg. erk. chr. feestdagen: Van Den Burg: 14.00 Van de Dennen: 14.15 (Fonteinsnol) 6.55 9.10 10.10 11.45 13.00 15.15 17.45 17.00 17.30 FEUILLETON: door H.A.N.S. 16. Met een angstige blik op het don ker vertrokken gezicht van Roel, zocht Christa de koffiekopjes bij elkaar. Haar handen beefden. De gevolgen van zijn sombere gedachten waren duidelijk te zien. Met een verbeten mond stond hij haar op te nemen. Kon ze nu maar de juiste woorden over haar lippen krijgen. Moest ze hem nogmaals haar liefde aan bieden? Maar het was nog zo nieuw. Haar trotse aard kwam er tegen in op stand, Roel te vertellen, dat het er alle maal niet opaan kwam. Alleen hun liefde was alles, dat waarde voor haar had. Natuurlijk waren zijn ridderlijke gevoe lens geweld aangedaan. Het was alleszins begrijpelijk dat hij zich belachelijk voel de. Hoe moest ze hem weer zijn zelfver trouwen teruggeven? Het liefst was ze hem om de hals gevallen en had ze zijn zorgelijke trekken van zijn gezicht ge kust. Maar als hij haar een huichelaar ster vond, zou hij haar van zich afstoten. Ze durfde dit niet te riskeren. Kon hij dan wel Christa, het keetmeisje, zijn liefde aanbieden en niet aan haar, als landbouwersdochter, alleen omdat ze toe vallig vrij en onafhankelijk kon leven en geen financiële zorgen kende? Ze wist, dat ze de laatste veronderstellingen niet te veel naar voren moest schuiven. Het maakte haar trots groter en haar gezicht ontoegankelijker. Maar het was het enige verweer tegenover de brandende tranen die ze steeds hoger voelde stijgen. Waar om zei hij nog steeds niets....? Wat woelde daar achter dat hoge voorhoofd? Iets waarschuwde haar, dat dit noodlot tig voor haar moest aflopen en toch was ze niet bij machte met een teder woord of gebaar zijn fatale conclusies af te breken. Met ijzeren zelftucht, maar met een schrijnend verdriet in zijn hart stond Roel op, om afscheid te nemen. Ieder ge baar van Christa en iedere trek in haar gelaat, dat bij hem zoveel liefdevolle en tedere gedachten had opgeroepen, nam hij voor het laatst scherp in zich op. Dan gaf hij haar heel vormelijk een hand en zei: „Vaarwel Christa, ik wens je het allerbeste, maar in deze omstandigheden heb je mij niet nodig". Met het hoofdje in de nek beant woordde ze zijn handdruk luchtig. Door een mist van tranen zag ze hem vertrek ken. Langzaam en voorzichtig, alsof hij iets zeer kostbaars afsloot, trok hij de deur dicht en toch deed de zachte klik haar zoveel pijn, dat ze achteruit deinsde. De hele scène had haar een eeuwig heid toegeleken en de wereld had voor haar een ander aanzien gekregen, maar bij dat alles was slechts een zeer korte tijd verlopen. De koffie stond te dampen en Lucie trappelde van ongeduld. Ze had nu in zoveel dagen haar vader niet ge zien. Met de grootste krachtinspanning wist Christa een glimlach op haar ge zicht te brengen, toen ze met de koffie naar de mannen ging. Liever dood, dan dat iemand iets van haar ontreddering zou merken. Verstrooid schonk ze koffie in de kopjes, die gretig werden aangeno men. De dankbare woorden van de man nen, hoe schertsend ook uitgesproken, de den haar op dat moment meer goed dan ze voor mogelijk had gehouden. Deze keer werden ze niet vermengd met de schampere opmerkingen van de twee jonge kerels, die altijd al wat apart van de groep hadden gestaan. Twee koppen bleven onaangeroerd. Toen miste Christa de mannen pas. Maar er waren liefheb bers genoeg en Christa vroeg niet naar de reden van het niet aanwezig zijn der twee arbeiders. Alex Vonst bleek het niet de moeite waard te vinden haar in te lichten en de andere mannen waren er blijkbaar aan gewend, dat ze verstek lieten gaan. Lucie zat verheerlijkt, met beide armp jes om haar vader geslagen, naar diens woorden te luisteren. Ze kon nog de zelfde dag met hem mee. Voor Christa had hij mooie bloemen meegebracht. Ze moest maar eens onder zijn werkjasje kijken, dat zorgvuldig over het mooie boeket was heengelegd. Bij het aanvaar den van de bloemen lachte ze dankbaar en ontroerd. Met een brok in de keel, dacht ze aan de resultaten van haar werk als keetmeisje. Bloemen en een gebroken hart. Het leven was vreemd. Met dwa lende ogen keek ze naar de werkzaam heden, zonder dat haar gedachten erbij waren. Met een effen gezicht stapte Alex op haar af en zei kortaf. „Het werk wordt hier enige weken stop gezet. De mensen zijn elders harder nodig. Zij zul len dus voorlopig van Uw diensten geen gebruik meer maken". Met vaste blik ontwoordde Christa. „Uitstekend, dank U zeer voor de mededeling". Ze nam afscheid van de mannen en van Lucie en aanvaardde met een klein glimlachje de dankbetuigingen. Ze hoop ten allemaal, dat ze hen niet zou verge ten en nog eens bij hun werk zou komen kijken. Christa voelde, dat ze vrienden had gemaakt, zomaar door enkele dagen voor een lekker kopje koffie te zorgen, maar haar hart schreide als ze aan Roel dacht. Herken je het nog? „Zo Betty", zei Christa, terwijl ze het paard geruststellend op de flanken klop te. „Zet nu even je beste beentje voor, dan mag jij ook van deze grote hoogte ons eiland Rozenburg aanschouwen Herken je het nog, na zoveel maanden?" Met tonggeluidjes moedigde ze het paard aan, dat gewillig de berg puin bekolm, die meterhoog boven het land schap van Rozenburg uitstak. Droog en stoffig rolde het gruis onder de paarden hoeven weg. Dor en eentonig grijs lag daar de berg bijeen gereden bunkerpuin, temidden van een groene vlakte, als een waarschuwing voor het lot dat zich over het eiland ging voltrekken. Eenzaam en stil was het rondom. Nog steeds kwamen uit de natuur de bekende geluiden van de vele vogels. Nog altijd steeg de leeu werik in rondvlucht omhoog. Zelfs de fazantenroep was er nog uit de met on kruid overwoekerde velden. Ver weg graasden nog enkele koeien, maar het décor van dit alles bestond uit hijskra nen, draglines, baggermolens en zilver witte olietanks. Pas opgeworpen dijken en nog zeer rustige havens completeer den het geheel. Zo op het oog waren de havens kris-kras door het land gegra ven. Land, dat eeuwenlang aan de zee was ontworsteld en polder na polder in gedijkt en beschermd, werd opengelegd voor de nieuwe welvaart. Het graven der havens was wel degelijk volgens plan gedaan. Iedere haven had weer zijhavens, zoveel mogelijk plaats biedend aan schepen, die in de toekomst hier hun vrachten zouden komen halen en bren gen. Voorzichtig handhaafde men nog een groenstrook langs de Brielse Maas, maar Christa geloofde niet meer in het ontzien van de natuur. Hier sprak de harde werkelijkheid, de noodzaak van het bestaan. Het winnen van kostbaar industrieterrein zou zwaarder wegen, dan het sparen van een groene gordel. Links van haar lag het geschonden na tuurreservaat „De Beer". Nog nooit was er zoveel belangstelling voor geweest, als de laatste tijd. De dagen dat Prins Bernhard hier zou kunnen jagen, zouden waarschijnlijk ook wel spoedig voorbij zijn. Ook hij bracht dus een offer. De vermaarde eendenkooi was van de aard bodem verdwenen. Vreedzaam kabbelde daar het water van een diep en breed gegraven haven. Ondanks alles voelde Christa een diepe bewondering voor het razendsnelle totstandkomen van dit reu- zewerk. „We gaan nog even naar onze boerderij kijken, Betty", zei ze tot het paard. (Wordt vervolgd) BOOTDIENSTREGELING T.E.S.O. Werkdagen: Van Texel: 5.20 7.40 10.30 13.00 15.30 18.00 VanDenHelder: 6.30 9.15 11.40 14.20 16.40 19.35 Zon- en alg. erkende chr. feestdagen: Van Texel: 7.40 11.00 16.00 18.25 Van Den Helder: 9.15 12.10 17.15 19.30

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1960 | | pagina 4