2
fefiÏÏ
ZALM
„Alle perken te buiten
DRUM
pk
goed boek
AMANDEL
maakt u het teven goedkoper l
Gemberkoek
Aardbeienjam
SHAG
in plastic tabakszak!
voor kwaliteit
Half zwaar -
heel lekker!
Voortreffelijk van kwaliteit!
Voor een
LANGEVELD
DE BOOLX N.V.
DAAR
MOSTERDrack rPZ 29
SAPPIGE GELDERSE
VOL HELE
VRUCHTEN
PER POT
GEMBER
PER
door-en-door met amandelen
PER BLIK
STUK 250 GRAM
geen tidbits
maar hele moot!
PAK 240 GRAM
Heerlijk in de erwtensoep
KWALITEITSGARANTIE
Wanneer u enig bij AH
gekocht artikel niet elke
cent waard acht die u
ervoor betaalt, dan geeft
AH u het volledige
bedrag prompt terug.
feuilleton'
door HANOL SPOOR.
19. Hilko schoof onrustig op zijn stoel.
Tranen in de ogen van zo'n mooi meisje,
was een nieuwe aanval op zijn zojuist
terugkerende zelfvertrouwen.
Linda was beslist heel erg uit haar
evenwicht. Er was iets wat haar diep on
gelukkig maakte, maar wat?
Hilko liet in gedachten de hele avond
de revue passeren. Daarna het gesprek
dat na de onverkwikkelijke scène ge
volgd was. De laatste vraag had de bar
rière van haar trotse houding doorbro
ken. Dat betekende dat ze daar ergens
kwetsbaar was. Werd ze door haar ouders
gedwongen om in het dorp te blijven? De
familie Wevels beschikte toch over ruime
denkbeelden en zouden Linda in nor
male omstandigheden wel toestaan om
in de stad een zelfstandige werkkring op
te bouwen. Als een klein bedroefd meis
je zat ze in elkaar. Ze maakte een indruk
alsof ze alleen op de wereld stond. Hilko
geloofde dat hij haar vreemde optreden
begon te begrijpen. Hij wilde haar de
gelegenheid geven, om zich geheel uit te
spreken, maar vreesde niet de juiste toon
te treffen.
Vergeten was zijn eigen tweeslachtig
heid. Hij voelde nu slechts medelijden
met het in elkaar gedoken figuurtje.
Hij schoof zijn stoel wat dichterbij en
greep haar slap neerhangende hand.
„Toe Linda, wij zijn toch geen kleine
kinderen meer, zeg nu eens wat er alle
maal volgens jou scheef zit? Misschien
kan ik je helpen. Als het zaken betreft,
die in verband staan met het dorp, dan
zal ik je aardig op dreef kunnen helpen".
Linda kneep een klein kanten zak
doekje tot een onooglijk dotje in elkaar.
Even keek ze hem met betraande ogen
aan en Hilko verwonderde zich over de
sterk veranderde uitdrukking. Alle haat
en minachting was er uit verdwenen.
„Je kunt me niet helpen", zei ze ge
laten, „alles is eender gebleven. Hoog
stens kan ik mij nu beter tegen mijn
cuders verweren, door op te merken dat
ook de jongens van het platteland min
der betrouwbaar zijn, dan ze er uitzien".
Hilko voelde een schaamte door zich
heen gaan. „Dus ik was een proefkonijn?
Ik moest het bewijs leveren dat ook de
mannen op het platteland niet te ver
trouwen zijn. Je trekt je conclusies en je
icheert ze allemaal over een kam. Weet
je wel dat je met vuur speelde en dat
alles een veel onaangenamer verloop had
kunnen hebben?"
Linda haalde haar schouders op. „Het
kan me niets, maar dan ook niets meer
schelen. Ik begrijp eenvoudig niet waar
ik me druk over heb gemaakt. Ja, ik heb
deze hele avond in scène gezet. Het was
als een wraakneming op jullie dorp be
doeld".
„Dat ook jouw dorp is", zei Hilko zacht
verwijtend.
Linda ging daar niet nader op in. Ze
bleef een poosje stil voor zich uitkijken.
Opeens werden haar ogen wat levendiger
en ze ging wat recht op zitten. Voor het
eerst zag Hilko echt gemeende belang
stelling in haar ogen.
„Hilko", zei ze en er was ook weer een
vonkje van haar oude coqueterie in haar
ogen, „Hilko, jij bent dan zo wijs en je
doet zo vaderlijk, wat denk je van Eric?"
Hilko keek of de grond zich voor hem
opende. Goeie genade, dat kind was ver
liefd op die zwarte zigeuner. Hoe kon dat
nu? Hij had toch met eigen ogen gezien
dat ze Eric afweerde en tegelijk vroeg ze
hem, Hilko, of die Eric niet wilde af
straffen. Hij was niet ingegaan op die,
onuitgesproken, vraag. Hij had geen
angst dat hij met Eric het onderspit zou
delven, maar hij vond het beneden zijn
waardigheid om hier in dit huis een
robbertje te vechten. Bovendien zag
Linda er wel naar uit dat ze op de juiste
manier haar eigen zaken kon behartigen,
zeker wat die Ene betreft. Nu begreep
hij dat er iets van zijn laatdunkendheid
voor Eric op zijn gezicht te lezen was en
dat hij Linda daarmee had bezeerd.
Hij maakte zich nu bezorgd om Lindo.
Eric leek hem een onbetrouwbaar sujet
Hoe kon Linda nu juist aan hem haar
hart verliezen? Hoe lang zou dit al aan
de gang zijn? Hoe goed het dorp ook met
alle zaken op de hoogte was, hierover
had hij toch nog niets gehoord. Dat be
tekende dat ze heel geraffineerd te werk
gingen.
„Nu", drong Linda aan, „zeg eens wat?
Wind er maar geen doekjes om? Ik kan
net nog wel een stootje verdragen".
„Erie is, geloof ik.... niet de juiste
partner voor je", begon Hilko voorzichtig.
„O nee, waarom niet, misschien omdat
hij in een woonwagen woont? Ik heb je
toch gezegd dat hij iets van de wereld
wil zien, voor hij zich ergens voorgoed
gaat vestigen. Hij heeft durf, hij heeft
moed en hij negeert de mening van an
deren. Hij gaat zijn eigen gang".
„Heb je hem hier in het dorp leren
kennen?" vroeg Hilko, meer om tijd te
winnen, om over deze onverwachte keer
van het gesprek na te denken, dan dat
het hem interesseerde, omdat dit feit mo
menteel niet belangrijk was.
Linda bloosde donkerrood. „Nee, ik
ontmoette hem al in de stad. Daarom
moest ik mee naar dit gat van een dorp.
Mijn ouders wilden onder geen voor
waarde dat ik omgang met Eric had. Ze
vinden hem een nietsnut en ze vertrou
wen hem niet. Voor mij blijft dat alle
maal hetzelfde. Ik doe zeer beslist geen
afstand van hem. Zo nodig volg ik hem
tot het einde van de wereld", eindigde ze
heftig.
Verbluft staarde Hilko Linda aan. Hoe
kon een meisje dat praktisch alles bezat
in de wereld, zich toch zo verliezen.
Hilko wilde aannemen, dat Eric voor
een jong meisje wel een interessante per
soonlijkheid was en veel aantrekkings
kracht bezat, door de losse zwier waar
mee hij zich door de wereld sloeg. Zijn
ravenzwarte krullebol en zijn mooi ge
tekend bruin gezicht droeg daar ook het
nodige toe bij. Maar dat die koelbereke-
nende Linda alle logica vergat, als ze
over dit loslopende individu sprak, be
vreemdde hem toch wel.
Hilko wist bijna zeker, dat de oogop
slag van Eric niet eerlijk en oprecht was.
Die vent speelde een rol en die zelfver
zekerde Linda liep met open ogen haar
ongeluk tegemoet.
„Je bent al net als de rest", verweet
Linda, toen ze van Hilko ook al geen
prijzende woorden over Eric kreeg te
horen. „Die woonwagen is in jullie ogen
de steen des aanstoots en ik bewonder
hem er juist om. Hij heeft alle schepen
achter zich verbrand om rustig de wereld
rond te trekken. Heel wat anders dan het
benauwde rekenen over toekomstige ze
kerheid. Als je eens wist wat ik al heb
doorstaan om hem door dik en dun trouw
te blijven. Hemel en aarde heb ik be
wogen om niet in dit dorp terecht te
komen. In de stad konden we elkaar veel
meer ongemerkt ontmoeten. Toch denk
ik er niet over om hem, ondanks alle
moeilijkheden op te geven.
Mijn ouders begrepen dit wel en daar
om mocht ik onder geen voorwaarde in
de stad blijven. Ze hoopten, dat ik hier,
onder de jongelui van het dorp, wel van
gedachten zou veranderen.
Men behandelde mij echter als een
vreemde eend in de bijt. Ik was hier als
een exotische vogel in een kippenhok.
Men bewonderde wel mijn mooie veren,
maar men nam mij niet in de gemeen
schap op".
„Ik heb je al uitgelegd hoe dat komt",
viel Hilko haar in de rede.
„Goed, laat het zo zijn, tenslotte had
ik geen behoefte aan die omgang. Ik
wilde alleen Eric en wanneer het dorp
hem aanvaard had, dan zou ik het wat
gemakkelijker hebben gehad. Maar men
haalde hier de neus voor hem op. Oude
ren toonden openlijk hun minachting
voor zijn levenswijze en kinderen riepen
hem na".
(Wordt vervolgd)
KLAVERJASCLUB „DE GRAAF"
De stand na 20 partijen:
Echtpaar Bruin 33.292 10
C. v.d. Hoort-P. v.d. Molen 31.487 7
T. Huisman-C. v.d. Slikke 31.183 8
A. J. Huisman-mej. T. Bagge 30.850 10
J. Borgman-J. v. Heerwaarden 30.075 7
A. Witte-G. Geurts 29.980 9
C. C. Barhorst-J. Prins 29.760 6
8. P. Hartog-H. Stobbe 29.033 16
9. J. Zuidewind-A. Kiewiet 28.337 2
10. J. v. Dorp-D. Raven 28.036 5
11. Dames Kooij-Kiewiet 27.657 10
AGENDA VAN DE STICHTING
CULTUREEL WERK TEXEL
Woensdag 9 november
De Cocksdorp, o.l. school, ouderavond.
Donderdag 10 november
Den Burg, Dorpshuis, fotoclub.
De Koog, Luberti-school, ouderavond.
Vrijdag 11 november
Oosterend, „Centrum", Majore Boshart
spreekt over „Ons werk in Amsterdam"
Den Hoorn, De Waldhoorn, 8.30 uur,
forumavond burgemeester en wethouders
Zuid-Eierland, bazar ten bate van de
kerk, in de kapel.
Zaterdag 12 november
Den Burg, Oranjeboom, Rederijkers
kamer U.D.I. voert op „Tropenhel".
Zuid-Eierland, bazar ten bate van de
kerk, in de kapel.
