ëmsé
3 HALEN....2 BETALEN!
„Alle perken te buiten
GRATIS!
W
UETJE
ALS U TWEE ROLLEN BOLLETJE-EIERBESCHU1T KOOPT!
Vlug naar de bakker...
deze fs
Qbschuit
bij aankoop van twee rollen de derde rol GRATIS!
KERSTFEEST IN HET GOLLARDS RUSTHUIS
Den Burg, 27 december 1960.
Geachte heer Redacteur. Vergun mij een plaatsje
in de veel gelezen Tesselaar.
Het was weer buitengewoon met de kerstdagen
in het Gollards Rusthuis. Er werden 's morgens
Kerstliederen gezongen en van de Herv. Kerk kre
gen de bejaarden een fruitbakje. Juffrouw Terpstra
kwam met haar zangkoortje Kerstliederen zingen
en toen kregen wij van deze kinderen ieder een
kerststukje.
De tafels waren weer rijkelijk gedekt met van
alles er op. Ook het kerstdiner was buitengewoon.
De heer Van Enst verraste ons nog op een mooi
kerstverhaal.
Ondergetekende heeft de directrice, de zuster en
het overige personeel, namens allen bedankt voor
alles wat zij voor ons hebben gedaan.
J. Bogaard,
bewoner van het Rusthuis
GESLAAGD
De heer Henk Prins, Parkstraat 38, deed met
goed gevolg examen voor het diploma Dameskapper
aan de Academie d'Antonio te Rotterdam. Tevens
behaalde hij een 2de prijs bij een onderling kap-
concours van de topklasse.
S.V. TEXEL
Het kerstprogramma liep mis. Ook de oefenwed
strijd kwam door slecht weer te vervallen. Dus
eindigde dit jaar voor ons met een lang voetballoos
tijdperk. Texel 1 speelde haar laatste wedstrijd op
20 nov. We hopen dat met het nieuwe jaar een
vlottere periode mag aanbreken en we met meer
succes dan tot nu toe mogen spelen.
Onze adspiranten speelden: Tex. Boys a-Texel a
0_4; Texel b-Tex. Boys b 5—1, Texel c-Oosterend
b 11, waarmede we weer dik tevreden zijn.
Voor a.s. zondag hebben alle elftallen vrij.
Aan allen, bestuur, elftalcommissie, toto-com
missie met helpers en deelnemers, wensen we een
gelukkig nieuwjaar toe met heel veel succes voor al
onze elftallen. Mogelijk dat in dit jaar ook de nieu
we kleedkamers tot stand komen. We blijven een
beroep doen op aller medewerking.
S.V.O.-NIEUWS
2de Kerstdag werd Oosterend-Watervogels afge
last wegens het slechte weer.
Adspiranten b is naar Texel c geweest. Jammer
dat er nog een paar jongens ziek waren. Van harte
beterschap, hoor. Jullie hebben evengoed best ge
speeld, jongens, en dat met 10 spelers. Jammer
voor jullie dat tegen het einde de gelijkmaker van
Texel kwam. Nu zie je toch dat het er wel inzit als
jullie je allemaal voor 100°/o geven. Dus houd het
nu zo, jongens.
Tevens is gebleken, dat je je voetbalschoenen
beter achter op je fiets kunt binden in plaats van
aan je stuur, want doordat ons aller Vincent dit
vergeten was, dook hij op de terugweg de modder
sloot in. Dus wel een voorbeeld om even in gedach
ten te houden.
Adspiranten a ontving De Koog a. De Koog
kwam slechts met negen man, waardoor onze jon
gens op het wel zeer sportieve idee kwamen om de
2 Oosterender reserves bij De Koog te laten spelen,
zodat die ook volledig aan konden treden Die twee
uitgeleende reserves waren nog herhaaldelijk zeer
gevaarlijk voor onze doelman, maar deze wist zijn
heiligdom schoon te houden. Eindstand 50 voor
Oosterend. Dit is een goede sportieve houding van
jullie geweest, jongens. Allemaal een pluim ver
diend en ga zo voort.
Voor de adspiranten en welpen volgt nog nader
bericht over een eventueel ingelaste wedstrijd voor
a.s. zaterdag. Oosterend 1 is vrij.
KLAVERJASCLUB „DORPSHUIS'' DEN BURG
Uitslag klaverjasdrive voor de kerst, 23 dec. 1960.
Gespeeld werden drie partijen van 16 spellen, met
„losse" maat. (Resp. naam, punten, marsen):
C. Winter 5733 5; Jac. Gielis 5626 5; B. Lassche
5330 2; D. Bootsma 5315 1; J. de Boer 5312 0;
A. de Jong 5289 1; A. Dijker 5179 3; M. Bakelaar
5078 2; G. Spigt 4859 2; W. v. Leersum 4798 0;
G. Michels 4743 2; mevr. Gielis 4737 2; mevr.
Spigt 4700 2; A. v. Heerwaarden 4622 2; mevr.
Winter 4587 1; Joh. Barhorst 4549 1, Jn. Gielis
4525 2; KI. Gielis 4480 2; G. Caspers 4440 3;
H. v.d. Meer 4344 1; mevr. Bugel 4174 1; W.
Pranger 4146 1; J. C. Rijk 3988 3; P. Tromp 3979
1; A. de Ridder 3829 2; P. v.d. Slikke 3759 0;
mevr. Tromp 3665 0; B. Witte 3602 0; Joh. Bugel
3582 0; Jac. Mosk 3557 0. Afwezig 1 lid.
Z.D.H.-NIEUYVS
Ook de laatste zondag van het jaar is een voet-
balloze dag geworden, want beide wedstrijden wer
den afgelast. Alleen de adsp. kwamen zaterdag in
het veld en verloren met 41 in De Cocksdorp.
En zo staat weer een nieuw jaar voor de deur.
We zullen hopen, dat het een goed jaar voor onze
vereniging zal worden.
Vrijdagavond om 9 uur beginnen we met de
training voor de senioren in de Waldhoorn. De
heer A. Keizer, leider van de gymnastiek, heeft ook
hier de leiding. Er wordt een dringend beroep ge
daan op de leden aanwezig te zijn, om hun conditie
te verbeteren.
Het bestuur wenst alle leden en donateurs en
gymnastiekleidsters en -leider een gezegend nieuw
jaar.
OLIEBOLLEN-ACTIE VOOR Z.D.H.
Den Hoorn Oudejaarsdag worden er weer ten
bate van de sportvereniging oliebollen gebakken.
Er komen weer meisjes rond voor het opnemen van
bestel en zaterdag worden de oliebollen rondge
bracht. U steunt hierjnede de kas van de vereniging
ROL GRATIS
deze actie is maar tijdelijk en geldt alleen
voor de provincie Nrd. Holland,
boven het Noordzeekanaal.
KBesCHU/'
Ter kennismaking met BOLLETJE voor allen die nog
geen BOLLETJE- eierbeschuit geproefd hebben enals extra
meevallertje voor vaste gebruikers, geeft Uw bakker
FEUILLETON
99
31. Hij wilde niet, zoals zoveel jongelui,
om haar gunsten bedelen. Ze verlangde
nu des te vuriger, bij hem te zijn.
Daarstraks, toen Hilko met zo'n innige
gloed in zijn ogen over zijn liefde voor
Ineke sprak, voelde zij zich nameloos
wanhopig. Zij gingen een mooie tijd tege
moet. Tussen Eric en haar waren duizen
den hinderpalen.
Zou Eric het vrije leventje willen op
geven? Het had haar al maanden ver
wonderd, dat hij zo lang in dit dorp ver
toefde. Wanneer zij trachtte hem een uit
spraak te ontlokken, dan roemde hij de
schilderachtige omgeving, dat zoveel stof
voor zijn studie opleverde. Ze had hem
menig blik in haar hart gegund, zodat hij
moest weten dat ze tot offers bereid was.
Deze heimelijke omgang strookte niet
met haar karakter en vergde het uiterste
van haar geduld.
Van haar ouders hoefde ze op geen
medewerking te rekenen. Integendeel
vandaag of morgen zou blijken, dat ze de
omgang met Eric niet had gestaakt en
dan zouden ze nog strengere maatregelen
treffen.
Met diepe fronsen in haar voorhoofd
zat Linda lang te peinzen Ineens vloog
ze overeind. Ze zou dan haar leven wel
in eigen hand nemen. Ze kon zich de da
gen zonder Eric niet meer indenken. Wat
bleef er dan anders over, dan naar hem
toe te gaan en hem tot een uitspraak tQ
dwingen. Wanneer hij zou zien dat het
haar bittere ernst was, dan zou hij haar
misschien officieel tot zijn vrouw vragen.
Ze zou hem er van doordringen dat ze
alles uit liefde voor hem riskeerde, des
noods de ontzegging van haar ouderlijk
huis. Zonodig mochten ze haar onterven.
Al die materiële dingen wogen niet op
tegen het verrukkelijke idee, om dage
lijks samen met Eric te zijn. Hij moest
begrijpen dat zij hem boven een luxe le
ventje wenste.
Ach, dat was het natuurlijk, waarom
die lieve schat zich nog niet had uitge
sproken. Hij vreesde later verwijten, als
hij haar uit haar onbezorgde omgeving
weghaalde. Maar ze zou tonen, dat ze
niet van marsepain was. Ze was heus niet
bang voor een primitief bestaan in zijn
wagen. Met hart en ziel verlangde ze hem
te tonen, waartoe oprechte liefde in staat
was.
Ze rende naar boven en begon met
koortsachtige haast verschillende kle
dingstukken in te pakken. Ze nam ook
wat geld mee en haar sieraden. Met een
hart, overlopend van liefde, deed haar
praktische aard haar voor zaken zorgen,
die tot de dagelijkse behoefte gerekend
kon worden. Achter al haar daden school
de drijfveer om tegenover Ene een goed
figuur te slaan. Ze moest hem duidelijk
maken, dat ze hem bij zijn studiereizen
niet in de weg zou lopen, maar juist van
groot nut zou kunnen zijn.
De koffer aan de hand en met gloeien
de wangen daalde ze omzichtig de trap
pen af. Het zou nu net kunnen gebeuren
dat haar ouders thuis kwamen en ze
wilde het nu liever niet tot een uitbar
sting laten komen.
Als ze eenmaal weg was, zouden haar
ouders denken dat ze sliep en niet meer
op haar kamer komen. Morgen zouden ze
haar briefje vinden waarin ze vermeldde
dat ze voorgoed naar Eric was.
De wandeling door het dorp deed haar
opgewonden gemoed goed. De frisse wind
en nu en dan wat regen kalmeerde haar
in hoge mate. Angst voelde ze helemaal
niet. Integendeel, de nachtelijke rust op
de wegen en het ruisen van de bomen,
deden haar hart opengaan voor het won
derlijke dat de natuur in het donker
prijsgeeft. Nn ze eenmaal haar besluit ge
nomen had, bruisten en woelden haar ge
dachten niet meer zo door elkaar. Haar
aard had behoefte aan actie en met een
voldaan gevoel richtte ze haar stappen
naar de standplaats waar de wagen van
Eric was.
De woonwagen stond om bijzondere re
denen op een heel afgelegen plaats. Eric
had het gemeentebestuur verzocht niet in
het gewone kamp te moeten parkeren,
daar hij voor heel andere dingen naar het
dorp kwam dan de gewone kampbewo
ners. Aangezien men dit verzoek wel bil
lijk vond, maar geen ruimte wilde geven
aan eventuele nieuwe verzoeken, werd de
wagen een afgelegen en voor bewoners
onpraktische plaats aangewezen. Eric
scheen dit juist te waarderen en had zich
nooit over de plek beklaagd.
Opgewekt en fris en met de zekerheid
dat ze Eric een aangename verrassing be
reidde, bereikte Linda de standplaats.
In de wagen brandde licht en Linda
stapte zonder meer naar binnen. Ze zag
Eric schrikken en haastig iets onder tafel
schuiven. Hij herstelde zich dadelijk en
sprong lachend op.
„Nee, maar, wat een heerlijke verras
sing en nog wel met een koffer, gaan we
picnicken?"
„Weer echt iets voor een man om da
delijk aan eten te denken", glimlachte
Linda terwijl ze op haar tenen ging staan
om hem een kus te geven. „Wat zou je er
van denken, als hier eens iemand was,
die voorgoed je potje wilde koken en je
tafel dekken?"
Even was het alsof zijn voorhoofd be
wolkte.
„Je wilt toch niet zeggen dat
„Ja", juichte Linda, „dat wil ik nu
juist wel zeggen. Ik heb de vleespotten
van Egypte vaarwel gezegd en kom nu
dit zwerversbestaan met je delen
Ben je niet een beetje blij
Linda bleef aarzelend midden in de
wagen staan. Zonder direct te weten
waardoor, voelde zij een kilte haar hart
binnendringen. Eric's gelaat toonde wel
een lach, maar die lach weerspiegelde
zich niet in zijn ogen. Die stonden koud
en berekenend. Het was of hij razend
snel stond na te denken welke houding
hij moest aannemen tegenover zijn on
verwachte bezoekster. Als ze zich toch
eens in hem vergist had en zijn aanhalige
manieren alleen maar een leuk spelletje
voor hem was geweest.
(Wordt vervolgd)
