(jrocn r^warL-Jexels in het hart.
het Horntje
J
s t ree kogfwi kkel i ng
;t
SDAG 5 APRIL 1961
74e JAARGANG No. 7546
ang
inie
COURANT
I rave N.V. v.h. Lanqeveld de Rooij
I jek-. Kantoorboek- en Fotohandel
Hand elsdrukkerij
Burg, Texel - Postbus 11 - Tel. 2058
Verschijnt woensdags en zaterdags
Bank: R'damse Bank, Coop. Boerenl.
Bank. Postgiro 652. - Abonn.pr. ƒ2,25 p.
kwart. 25 ct incasso. Adv. 10 ct p. mm
l^aar de Pontweg bijna Het Horntje
l|ert staat, op een driehoekig stukje
nd, het groengeverfde huisje van Sau
Wijn. Een paar katten sluipen uit de
r en springen tussen wat verspreide
jussen. Moeizaam boren ze hun oran
je bloemkelken door het rulle zand.
let alleen mensen, óók planten kunnen
J moeilijk hebben" zegt Sautje. Ze zijn
het aanleggen van de nieuwe weg wel
■ti<* centimeter diep komen te zitten,
ar"ze worstelen zich naar boven, naar
licht. Ze willen groeien en bloeien,
leven overwint de dood".
Sau praat verder, ze weet wel dat ik
luisteren kan. ,,Zie je die ene kat
ar?" vraagt ze me. „Dat is mijn lieve-
^sdier. Hij is nu volwassen, maar hij
I Jlt nog steeds als een héél jong katje.
In die nog klein was joegen zijn kame-
adjes hem weg. Als ik hem geen voed-
apart gegeven had, zou hij verhongerd
n. Ziet hij er niet goed uit? Je zou niet
ggen hè, dat hij achterlijk is. Juist door
'zorgen, die ik hem gaf, ben ik van
m gaan houden". Ze streelt het dier en
at dan verder: „Zeg, weet je dat ach-
rlijkheid bij dieren meer voorkomt dan
meeste mensen denken? Bij geiten heb
dat dikwijls gezien en soms ook bij
ppen, maar bi] katten heb ik het niet
rder meegemaakt". We stappen op en
der het gaan debiteert mijn vriendin
ssen in begrip en menselijkheid.
Het is prachtig weer in deze vroege
nte, de lucht is vervuld van vogelge
iden. Wij zijn nu in het duin, komen op
;n hoog punt en turen door een kijker,
egen een parelgrijze achtergrond van
chtende mist, waar de zon nét doorheen
m schijnen, zie ik honderden vogels op
blakke water en op de slikbanken,
ie er als donkere plekken nog bovenuit
;eken. De grens tussen lucht en water is
iet zichtbaar, een paar boeien gelijken
>or optisch bedrog reuzengroot. Zo is het
>k met de vogels, die allen groter schij-
en dan ze in werkelijkheid zijn. Ik
leen, dat er Jan van Genten onder moe-
;n zijn, maar bij nauwkeuriger waarne-
ling, zie ik dat het doodgewone zilver-
leeuwen zijn met nogal wat jongerejaars
r tussen door. Overal op de slikken
charrelen lieuwen, beweeglijker dan de
leeuwen en driftig pikkend naar pieren.
,an de voet van de bazaltplooiihg tussen
oopjes donker wier en lege mosselschel-
en lopen opgewonden en razend snel de
leine strandlopertjes heen en weer. Op
et water, dat nauwelijks een rimpeling
ertoont, drijven smienten, talingen, ge
wone eenden en koeten. Ik kan niet na-
aten mijn vrouw, die ook van de partij is,
loor de kijker te laten turen.
Sautje vertelt ons, dat er bij de Kleine
Sluis veel dode koeten liggen, waarvan
de meeste echter geen stookolie in hun
veren hebben. Zij heeft er over gepraat
met mensen, die het weten kunnen en ze
vertelt ons, dat ondanks de gaafheid van
die dode vogels haar katten er toch niet
van wilden eten. „Ze hebben een ziekte
net als de meeste zeehonden, die bij deze
kust aan wal komen". En ik verneem, dat
in de vogelwereld epidemieën voorko
men, waar ditmaal de koeten slachtoffers
van zijn.
Sautje is onderwijl voorzichtig tastend
net haar voeten, maar soms zelfs glijdend
le basaltglooiing afgegaan tot aan de
roet, waar ze in de vloedlijn een stuk
vrakhout heeft gezien. Ze sleurt het
noeizaam naar boven: het bloed van de
itrandjutter spreekt in haar. Hijgend
dautert ze omhoog, maar we gaan haar
egemoet en nemen het vrachtje over.
.Leg het daar maar neer, er ligt nog
neer", zegt ze, wijzend naar een klein
depot, waar in het zand stukken plank
en rondhout door haar verzameld zijn.
- „Wij hier in de buurt zijn nette mensen,
me we zullen nooit elkanders hout meene-
hac men. Als kwajongens er niet mee spelen,
1 blijft alles op zijn plaats en ieder krijgt
k het zijne. Vanavond laad ik alles op mijn
t fiets"
zo
rwi;
h a.
;itte
iade
339
Voa
jl i
ZO'
veei
een'
mo:
gf
juf-
ïl e
Allö
1)
JM'
'ond
itge
taat
ver-
Wij wandelen verder en beklimmen
dan opnieuw het duin. Weldra bereiken
we een kleine hoogvlakte, die algemeen
Het Wiervlak wordt genoemd. In dit vlak
zal eens de nieuwe haven komen, uitge
graven als een diepe kom achter duin en
dijk. Pas als het gat van de haven is ge
maakt, zullen duin en dijk doorstoken
worden. Sautje vertelt dat het karwei al
in april aanbesteed zal worden en dat de
tegenwoordige toestand daar bij Het
Horntje dus wel bijzonder zal verande
ren. Het zal nog wel een poosje duren eer
ik weer in deze hoek van Texel kom en
dus neem ik alles in het rond zo goed mo
gelijk in mij op Het is onwaarschijnlijk
dat ik het tegenwoordige tafreel nog eens
zal zien. 't Is of Sau mijn gedachten
raadt. „Ja", zegt ze, „ik ben al een poosje
bezig om een reeks tekeningen te maken
van deze hoek in verband met de komen
de veranderingen. Ik heb weer schik in
werken nu de heren van het Raadhuis
me zo terwille zijn geweest. Naderhand
zullen de Texelaars op mijn tekeningen
kunnen zien, hoe het hier vroeger was".
Het kost me enige moeite om van het
duin af te dalen, nóg eens gaan mijn
blikken over Marsdiep en Texelstroom,
over De Mok en Het Horntje. Daar naar
de west ligt Zeewijk, eens wellicht de
eenzaamste plaats van het eiland. Werd
bewoond door de baardige De Jager, een
taaie oudere man, half boer en half vis
ser. Hij heeft het niet beleefd dat zijn
kleinzoon een bekend professor is ge
worden. Eens leenden wij De Jager's
grote vlet en waagden wij het héél naar
Oude Schild te roeien. Schoenen en kou
sen werden op Zeewijk achtergelaten en
het tochtje scheen een peuleschil. Geen
wonder want de vloed begon te lopen en
sterker dan onze inspanning was de
kracht van de stroom. Wij bereikten de
haven, waar een paar visserlui ons spot
tend toevoegden „Moeten jullie op blote
benen naar Den Burg?" „Nee", antwoord
den we, wij roeien terug, want onze
schoenen en kousen liggen op Zeewijk".
Nou, wacht dan maar op de eb, want
't zal jullie niet meevallen met je jonge
herenhanden".
Wij zijn teruggeroeid naar De Mok, het
was een marteling. Met dik-beblaarde
handen we konden haast niet meer
kwamen we bij De Jager terug. Met een
kop koffie en een „endje" koek werden
we op verhaal gebracht en toen gingen
we, geheel opgekikkerd, over het hob
belige duinpad naar De Prins en over het
nog niet verharde Slingerpaadje naar
Den Burg.
CONSULTATIEBUREAU VOOR
ZUIGELINGEN
Woensdag 5 april a.s. worden de
moeders van Den Burg en Oudeschild
verwacht van 13.00 tot 16.30 uur.
ZON, MAAN EN HOOG WATER
Hoog water ter rede van Oudeschild:
5 apr. 11.01 en 23.15; 6 apr. 11.30 en 23.43,
7 apr. 12.02 en 8 apr. 0.16 en 12.44.
Aan het strand ongeveer een uur eer
der hoog water.
VOORJAARSSTIERENKEURING
j gehouden op dinsdag 28 maart j.l. bij het
K.I-station te Zuid-Haffel.
Op de Voorjaarsstierenkeuring werden
dinsdagmorgen aangevoerd 3 oudere, 2
tweejarige en 19 éénjarige stieren. Van
de 31 dieren in de catalogus vermeld, lie
ten dus 7 verstek gaan.
Allereerst verscheen voor de jury de
4-jarige Frans Adema 113 van Groen
hoven. Eig. Gebr. Huisman te Bargen.
Deze stier was reeds eerder definitief in-
I geschreven in het N.R.S. met Algemeen
Voorkomen bc+ en 76 punten. Thans be
haalde hij ben 79 punten. Goedsoortige
malse, iets te robuuste stier. Voorwaar
een mooi succes voor de Gebr. Huisman.
Op de scheiding van zwarte stenen en
strand ligt een bonte verzameling van
-nlë wat de zee heeft uitgeworpen. Lege fles-
ec^ sen naast skeletten van zeeëgels en ink-
vissen en de sponzige eierschalen van
wulken. Blaaswier en lintig zeegras, uien
en lege blikjes zijn er door elkaar ge-
ja en lege DiiKjes zijn er uuui ciAaai
Jaitf strooid en wonderlijk in overeenstem
ming met dit stilleven zijn de resten van
vele, te vele dode vogels, slachtoffers van
stookolieresten. Meestal zijn het eenden,
maar er liggen ook heel wat koeten bij.
In de Texelse Courant stond een paar
dagen later te lezen, dat in het duister
van de avond baldadige fietsers zonder
licht de oude bakker Dros, die ventte met
een juk waaraan koektrommels bengel
den, van de sokken hadden gereden. Alle
speculaasjes waren gebroken!
O, die jeugd en o, de opvoeders van
diezelfde jeugd!
VL.
De huidige situatie aan het Horntje. Vrijdag vindt de aanbesteding plaats van
de nieuwe haven en dan
Hierna verscheen Evertje's Jorge, eig.
Coöp. Ver. voor K.I. Ook vorig jaar defi
nitief ingeschreven met ben 77 punten.
Hierin werd ook nu geen verandering
gebracht. Vrij typische, vrij gelijnde, iets
weinig edele en iets vrouwelijke stier
voornamelijk in de achterhand.
Als no. 3 van de oudere stieren kwam
Amarilla Roelof, eig. Coöp. Ver. voor K.I.
in de ring. Ook deze machtige 8-jarige
stier moest genoegen nemen met de
waardering, die hij op jongere leeftijd
heeft gekregen, nl. ben 78 punten. Fors
ontwikkelde, solied gebouwde vrij typi
sche stier met matig vlotte gang.
De 2-jarige Tjitske's Wardy eig. Gebr.
Huisman werd nu definitief goedgekeurd
voor NRS met alg. voorkomen b— en 77
punten. Goed ontwikkelde, vrij typische,
iets weinig behangen stier met wat losse
voorhand.
De even oude Adema 48 v.d. Laura
hoeve, eig. Coöp. Ver. voor K.I. werd ook
definitief goedgekeurd voor N.R.S. en
kreeg voor alg. voork. ben 76 punten.
Goed ontwikkelde, gesloten, iets weinig
edele stier, met matig correct kruis en
benen.
Hierna verscheen het jarige materiaal
Voorlopig voor 1 jaar goedgekeurd voor
N.R.S. werden:
Berend van Castra Vetera, eig. J. Plaats
man. Alg voork. bc-fVoldoend typische
stier met matig fraaie voorhand.
Grietje's Diamant eig. K. Zuidewind.
Alg. voork. bVrij typische gezonken
j stier met wat vrouwelijke tere benen.
iFrans Adema 154 van Groenhoven eig.
Gebr. Huisman. Alk voork. bGelijnde
vrij typische iets grote stier.
Zerga's Edward, eig. Th Rutten. Alg
voork. bc Voldoend typisch, solied ge
bouwde, doch matig ontwikkelde stier.
Douwe, eig. H v.d. Beek. Alk. voork.
bc Goed ontwikkelde doch matig edele
stier met losse voorhand en franse stand
in de voorbenen.
Bonte's Edward en Marie's Edward,
eig. Th. Rutten, waren reeds eerder op
het bedrijf gekeurd met resp. voor Alg.
voork. ben bc+ in het N.R.S. inge
schreven.
Totaal dus deze keuring 7-jarige stie
ren ingeschreven in het N.R.S.
Voor N.H. voorlopig 1 jaar goedge
keurd werden:
Atlas, eig. J. M. Bakker. Smal en slap
en kaal in de achterhand met tengere
benen.
Hanna's Frans Adema, eig. Gebr.
Huisman. Rank met te fijne benen en
klauwtjes. Te ondiep in de voorhand en
nogal overbouwd.
Pytsje's Edward, eig. Th. Rutten. Hel
lend kort kruis, korte dijen en matige
gang. Stugge kop en over het geheel wat
te kort type.
Cees, eig. H. v.d. Beek Los gebouwd
en wat vlezig type met matige benen.
Cesar, 2, eig H. v.d. Beek. Los en te
kort type met matige benen. Erg plat in
de voorste ribben.
Bert, eig. C. Roeper Mzn. ~Los in de
voorhand en te korte dijen in wilde stand
i van de horens.
Gerard v.d. Witte Hoeve, eig. K. Ver
meulen. Voldoend soortig, maar matig in
voor- en achterhand.
2 stiertjes werden voor 1 jaar goedge
keurd voor P. 3 stiertjes werden afge
keurd.
Over het geheel genomen gaf ons de
uitslag wel iets minder voldoening dan
vorig jaar. Alhoewel dat nog niet defini
tief bekend gemaakt werd, geloven we
niet dat één der stieren voor de Centrale
I Keuring in Alkmaar op 21 april a.s. in
aanmerking komt.
Ondanks het nogal gure weer en de
drukte op de bedrijven, was er vrij wat
belangstelling voor de keuring en het K.I.
station. Wie echter een mooie stieren-
keuring wil meemaken, raden we aan
vrijdag 21 april a.s. in Alkmaar een kijkje
te gaan nemen. B. O.
AAN DE PLEEGOUDERS DER
AMBONNESE KINDEREN
Nog enkele dagen en de vakantie van
Uw Ambonnese pupil is voorbij. In Oos-
terend is medegedeeld, dat de kinderen
op 10 april des morgens om 9.30 uur in
het gebouw voor Christelijke Belangen
aanwezig dienen te zijn, om de thuisreis
te aanvaarden.
Voor alle pleegouders, die hun pleeg-
kind in de Jeugdherberg „Panorama"
hebben afgehaald, wordt eveneens ver
zocht des morgens om 9.30 uur daar aan
wezig te zijn. Mogen wij op uw aller
medewerking rekenen?
Het Ambon-comité
„NATUURBESCHERMING IN DE
PRAKTIJK"
De Cocksdorp De heer M. Mantje
houdt a.s. vrijdag, op verzoek van de
Dorpscommissie, in café Nota een inte
ressante lezing over „Natuurbescherming
in de praktijk", met lichtbeelden. Zonder
twijfel zullen de bezoekers hier enkele
genoeglijke uren beleven.
HEITJE KARWEITJE
Morgen en overmorgen kunt U weer
alle mogelijke klusjes en karweitjes door
de jongens en meisjes laten opknappen.
Het doel is zeer goed, maar geeft U ze het
niet cadeau. Laat ze er echt iets voor
doen. Dus twee dagen gonst het van
nijvere jeugd op het eiland.
Ondanks „Heitje Karweitje" draait de
oud-papier-actie natuurlijk door.
Even een tip: witte fiets- en alle moge
lijke binnenbanden. Schilderend 66 no
teert het voor U en de Verkenners komen
het zeer snel halen.
St. Jeroen-Verkenners
Belangrijk voor alle welpen en ver
kenners van de St. Jeroen-groep
Allemaal, even, om 7 uur vanavond bij
onze „Paardestal" i.v.m. Heitje Karweitje.
Laatste oproep voor alle
Meierblisbouwers
Bij de „Paardestal" liggen nog takken.
Van de week niet weggehaald, dan gaan
ze naar de vuilnisbelt.
BEROEPEN
Den Hoorn In de vacature ds. M. L.
W, Schoch, heeft de Hervormde Gemeen
te Rotterdam nu een officieel beroep uit
gebracht op ds. G. H. Wolfensberger, na
dat er dispensatie is verleend, omdat ds.
Wolfensberger nog geen 4 jaar de Herv.
Gemeente Den Hoorn heeft gediend.
NAAR DE BINNENLANDEN VAN
NIEUW-GUINEA
De Koog Donderdag verzorgde de
heer Steup, op verzoek van de Oranje
vereniging een ontwikkelingsavond.
De vice-voorzitster, mevr. Zwan, kon
maar een klein aantal bezoekers verwel
komen, wat wel zeer jammer was, gezien
de interessante lezing over Nieuw-
Guinea. Aan de hand van prachtige dia's
zijn de bezoekers met de heer Steup op
ïeis gegaan naar de binnenlanden van dit
grote land, nl de vallei tussen de Baliem-
rivier en de Roufflaer. Deze vallei is ge
heel moeras en voor dat de heer Steup,
die deel uitmaakte van een expeditie,
hier kwam, had nog nooit een blanke deze
gebieden betreden.
De inlanders leven daar nog in het
stenen tijdperk, dus alles is nog zeer pri
mitief. Veel voorwerpen had de heer
Steup meegenomen en als men daar een
stenen bijl ziet, kan men niet begrijpen
hoe deze mensen met zulk gereedschap
b.v. een sagopalm om kunnen krijgen en
deze weer uithollen tot een boot, waar
mee zij de rivieren met vele stroomver
snellingen bevaren.
De heer Steup kan op een prettige
manier vertellen en allen hebben dan ook
genoten en zeker was mevr. Zwan in
haar sluitingswoord de tolk van allen
toen zij de heer Steup heel hartelijk
dankte.
S.V. TEXEL
Uitslagen 2e paasdag: 4e kl. A. KNVB:
LSW-Helder 02; Hollandia T.-Vios
5—1. Adsp.: Tex. Boys-Texel 1—3.
A.s. zondag: Hollandia T.-Texel; Texel
2JHRC 6. Adsp.: De Koog-Texel.
Dit wordt een uiterst lastige opgaaf,
Texel. Bereidt je goed voor. Zorg voor
een prima conditie en voldoende concen
tratie en met grote vastberadenheid. Je
weet we moeten deze wedstrijd trachten
te winnen.
DE LANDBOUWVOORLICHTING KAN
NIET BUITEN DE PRAKTIJK
De „golf" van voorlichting, die in de
afgelopen winter over de Texelse boeren
is gerold zou ook „„buitenstaanders" tot
de conclusie kunnen brengen, dat een
landbouwer het niet meer redt zonder
een zeer nauw contact met de landbouw-
voorlichter. Nu kunt U van o.g. als land-
bouwvoorlichter niet verwachten, dat ik
ga vertellen, dat voorlichting maar wei
nig te betekenen heeft en eigenlijk over
bodig is. In alle bescheidenheid meen ik
te mogen zeggen, dat de landbouwvoor
lichting de laatste 25 jaar voor de Texelse
boeren wel iets heeft betekend.
Daarnaast weet ik heel goed, dat er op
ons eiland een aantal zeer goede boeren
zijn, die geen of weinig contact met de
landbouwvoorlichter hebben. Het is mij
ook niet onbekend, dat er heel wat be
drijven zijn waar de voorlichter nog al
eens komt en de bedrijfsvoering toch
maar heel matig is.
Het voorgaande bewijst nog eens te
meer, dat vakmanschap nummer één
blijft en een goede boer het zonder voor
lichting een heel eind brengt, terwijl de
„slechte" boer er ook met voorlichting
maar weinig van maakt.
Nu gaat de kop van dit artikel een heel
andere kant uit. Hier wordt nl. gezegd,
dat de voorlichter niet buiten de land
bouwer kan. Dat hij om zijn werk goed
te kunnen doen de ervaringen van de
boer nodig heeft. Dat ik dit nog weer eens
naar voren breng heeft z'n reden.
Een paar dagen geleden had ik een
zeer leerzaam gesprek met een van de
Texelse boerinnen. Na een zeer waarde
rende opmerking over de pennevruchten
van o.g. in „De Texelaar", waarbij bleek,
dat deze door haar goed werden gelezen
kwam toch ook de kritiek. Deze kritiek
betrof al datgene, dat in de afgelopen
periode over de kwestie koeien-schapen
naar voren was gebracht. Daarbij bleek
wel, dat ook alles, wat door o.g. als „ver
slag" van besprekingen en vergaderingen
ter kennis wordt gebracht op zijn reke
ning wordt gezet. Uiteraard is dit niet
juist.
Het punt, waar het speciaal om draai
de was dit. „Denken de landbouwvoor-
lichters nu werkelijk, dat als de schapen
houderij zo weinig opleverde als zij voor
geven, dat wij dan nog met de schapen
houderij door bleven gaan?" Uit de
woorden van deze boerin bleek mij, dat
ze dit bijna als een belediging voelde.
Haar kritiek werd gestaafd met een
aantal voorbeelden, waaruit zou kunnen
blijken, dat ook op schapenbedrijven nog
wel „brood te verdienen" is.
U zult begrijpen, dat je als oudere
voorlichter na één zo'n „aanval" niet van
de kaart bent. Je hebt dan ook nog wel
enkele pijlen op de boog. Het resultaat
was dan ook een zeer leeizaam en geani
meerd gesprek, dat uitliep op een „af
spraak" om nog eens meer gedocumen
teerd over dit onderwerp te spreken.
Intussen meen ik dat het goed is om nu
al een bekentenis te doen. Ook voor het
vraagstuk van de verhouding van koeien
en schapen heeft de landbouwvoorlich
ting wel zeer beslist de praktijk nodig.
We zijn er niet door zonder meer te zeg
gen: Per bunder of per koe moeten er op
de bedrijven drie of vier schapen zijn. Dit
moet geval voor geval worden bekeken.
Het is mij verder ook gebleken, dat het
practisch niet te zeggen is welk aantal
schapen wat de voederbehoefte betreft
gelijk staat met één melkkoe. Ook dit
hangt volkomen af van de samenstelling
van het bedrijf. Onlangs kwam ik op een
bedrijf, waar naast 16 melkkoeien zo'n
75 schapen werden gehouden. De vee
bezetting was voor Texelse omstandig
heden zeer zwaar, wat ook te danken was
aan de royale stikstofbemesting. Op mijn
vraag aan de veehouder hoeveel melk
koeien hij nog meer zou kunnen houden
als er bijv. een 40 schapen verkocht zou
den worden was het antwoord: „Niet
één!" Op dit bedrijf met een zeer royale
stikstofgift werden de schapen nl. goed
deels gehouden met gras, dat de koeien
niet prefereerden. Zou men de melk
koeien noodzaken dit gras toch te ge
bruiken, dan zou naar het oordeel van de
veehouder de melkgift, die nu gemiddeld
op ruim 5000 kg. per koe stond aanmer
kelijk lager liggen.
Wij geven de mening van deze vee
houder zonder commentaar door. Maar
evenals de opmerking van de Texelse
boerin overtuigt het oordeel van deze
boer mij er van, dat wij voor het geven
van voorlichting wel zeer beslist de prak
tijk nodig hebben. C. v. Gr.