m
Eén week modekoningin
Museumvereniging telt reeds
500 leden
Zangvereniging Advendo gaf
geslaagde uitvoering
t
s t ree koof wi kkel mg
S
Algemene Ledenvergadering van de
Texelse Museumvereniging op 14
april 1961, in Hotel „De Lindeboom-
Texel".
De voorzitter van de Museumvereni
ging, de heer M. Mantje, opende de eerste
algemene ledenvergadering met de op
merking, dat uit de niet zeer talrijke op
komst van de leden bleek, dat deze ver
trouwen hebben in de wijze, waarop de
vereniging zich het eerste jaar van haar
bestaan heeft ontwikkeld. Een bijzonder
woord van welkom richtte de voorzitter
tot het bestuur van de Stichting Texels
Museum. Dank zij het werk, dat het be
stuur gedurende lange tijd voor de ont
wikkeling van het museum heeft ver
richt, is in een dertigtal jaren een parti
culiere verzameling uitgegroeid tot een
instelling, die niet meer uit de Texelse
samenleving is weg te denken. Maar nu
tegenwoordig 30.000 bezoekers per jaar in
het museum kennis komen nemen van de
natuurhistorische bijzonderheden van
Texel is uitbreiding en vernieuwing
noodzakelijk geworden.
De oprichting van een vereniging van
vrienden van het museum werd dringend
nodig om bij de nieuwbouwplannen een
steun te zijn. De voorzitter sprak de hoop
uit, dat de Texelse Museumvereniging dit
belangrijke doel tot een goed einde zal
brengen en dat daarna gezamenlijk dit
werk zal kunnen worden uitgebouwd.
In het jaarverslag werden de vereni
gingswerkzaamheden in 1960 gememo
reerd.
Een driemaandelijks tijdschrift „Texels
Museum" werd uitgegeven. Verschillende
zeer deskundige auteurs verleenden hier
aan belangeloos hun medewerking.
Het eerste jaar was het financieel nog
niet mogelijk een grote landelijke actie te
voeren. Wel heeft het bestuur zich nauw
keurig op dit gebied georiënteerd.
Op een rondschrijven aan de leden van
de V.V.V. om deze tot een limaatschap op
te wekken, gezien het grote belang dat
het vreemdelingenverkeer bij de ont
plooiing van het museum heeft, werd
door velen gereageerd.
Ook werden verschillende bedrijven en
instellingen aangeschreven. De propa-
gandastand in het museum werd gedu
rende het zomerseizoen door vele leden
van de Bond van Plattelandsvrouwen,
leden en jeugdleden van de Museumver
eniging beurtelings bezet.
Een aantal werkstudenten verzorgden
rondleidingen door het Museum.
Tijdens de feestelijkheden in De Cocks-
dorp ter gelegenheid van het 125-jarig
bestaan van de polder Eierland gaven 65
nieuwe leden zich op. Ook de huishoud
school en de medewerkers aan de kant-
klos- en spindemonstraties in de oud
heidskamer beijverden zich om propa
ganda voor de vereniging te maken.
Aan het einde van het jaar hadden 494
leden zich laten inschrijven.
Bij Koninklijk Besluit werden op 3
aug. 1960 de statuten van de vereniging
goedgekeurd. Op aanvraag zijn deze sta
tuten voor de leden bij het Texels Mu
seum verkrijgbaar.
Gedurende het afgelopen zomerseizoen
werden drie puzzeltochten door de ver
eniging gehouden, die bij de deelnemers
zeer in de smaak vielen. Teneinde de con
tacten tussen de Texelse schooljeugd en
het Texels Museum te bevorderen, werd
door de museumvereniging een collectief
lidmaatschap voor de hoogste klassen van
het L.O. en voor de U.L.O. ingesteld.
Een jeugdprogramma voor 1961 werd
voorbereid.
Hierna volgde het financiële verslag,
dat door de penningmeester, de heer H.
Wuis werd voorgelezen.
Tot nieuwe bestuursleden werden ge
kozen: mevr. A. Kiljan-Jellema, inplaats
van het aftredende bestuurslid mevr. M.
C. E. C. Rappard-Smeur, en de heer G.
Monen in de plaats van de heer J. Nap.
Hierna nam de voorzitter in een korte
toespraak afscheid van de propagandiste,
mevr. I. Kremer-Dijksen, die binnenkort
het eiland gaat verlaten en verrastte haar
met bloemen.
Na de pauze vertoonde de heer G. de
Haan enkele bijzonder interessante films,
o.a. over het leven der inktvissen, mens
en machine en over de timmerlieden van
het bos, de spechten.
Gaarne willen wij hier nog even het
gironummer van de Texelse Museumver
eniging vermelden 37 80 80.
Het plan voor een nieuw museum kan
slechts dan verwezenlijkt worden, indien
de Texelse Museumvereniging in staat
blijkt te zijn, de belangstelling en daad
werkelijke steun van de vrienden van
Texel te verwerven.
INKUILDEMONSTRATIE
Dit voorjaar werd op diverse percelen
grasland vroeg en voldoende stikstof ge
strooid. Met dit groeizame weer zal er
vroeg worden gemaaid. Vroeg stikstof,
vroeg maaien, betekent geil gras, dat
vraagt om een goede inkuilmethode.
Op het bedrijf van de heer J. Dros,
Propagatie, Eierland, zal het maaikneu-
zen en het wringen worden gedemon
streerd op donderdag 28 april a.s. Tevens
zullen een aantal veehouders diverse
werktuigen gaan demonstreren. B.
VERGADERING
BLOEMBOLLENCULTUUR
Aaltjesziek: het grote probleem
In zijn openingswoord gaf de voorzit
ter, de heer H. Bruijn, een overzicht van
de huidige prijzen voor narcissen en cro-
cussen. Tengevolge van het feit, dat de
beplante oppervlakte gele crocussen met
30 ha. is teruggelopen en ook als gevolg
van de hier en daar voorkomende water
schade is de prijs der gele crocussen op
gelopen tot ƒ1,50 per kilo. Of deze prijs
nog meer zal stijgen moet echter nog
worden afgewacht. Ondanks in inkrimp
staan er nog 80 ha. gele crocussen aan de
vaste wal tegenover 60 ha. op Texel. En
daar zijn ze voorlopig nog voor minder
dan ƒ1,50 te koop.
De sions zijn met 5 ha. ingekrompen.
Hierdoor en ook door de waterschade
kan een iets hogere prijs dan afgelopen
herfst worden bedongen.
Gezien de enorme regenval verleden
herfst valt de waterschade over het alge
meen nog mee ofschoon er wel enkele
kwekers meer of minder ernstig gedu
peerd zijn. Zonder ruilverkavelingswerk
zaamheden zou de schade evenwel veel
groter zijn geweest.
Na behandeling der beschrijvingsbrief
bleek uit de verdere besprekingen, dat
het aaltjesziek in de crocussen op dit
ogenblik het grote probleem is.
Er werd uitvoerig van gedachten ge
wisseld hoe de bestrijding het best kan
plaats vinden. Gesproken werd over een
gezamenlijke opslagplaats bij één der
kwekers teneinde de afgekeurde crocus
sen direct na het rooien in de warmte te
brengen, zoals is voorgeschreven.'
Tot slot wees de voorzitter er op dat
de tijd dat iedereen gele crocussen kan
telen spoedig voorbij zal zijn daar deze
cultuur door virusziekten en aaltjesziek
veel vakkennis en arbeid zal vereisen.
AGENDA VAN DE
STICHTING CULTUREEL WERK
Woensdag 19 april
Den Burg, „Oranjeboom", Toneeluitvoe
ring ULO-school.
Den Burg, De Zwaan, Sluitingsavond
R.-K. Ontwikkelingsclub.
Zaterdag 22 april
Den Burg, Oranjeboom, Rederijkerska
mer UDI voert op „Verdwijningen en
Verschijningen"
DS. J. A, RAABE OVERLEDEN
In de ouderdom van ruim zesenzeventig
jaar is de vorige week te Meppel over
leden ds. J. A. Raabe, in leven emeritus
predikant van de Nederlandse Hervorm
de Kerk.
Ds. Johan Abe Raabe werd op 30 no
vember 1884 uit een ambtenaarsgezin te
Vianen geboren. Hij bezocht eerst de rijks
h.b.s. te Gouda, daarna die te Utrecht,
deed in 1907 aanvullend staatsexamen
gymnasium A. en studeerde vervolgens
verder nog aan de rijksuniversiteit te
Utrecht. Nadat de heer Raabe in 1911
door het provinciaal kerkbestuur van
Groningen was toegelaten tot de evange
liebediening in de Nederlandse Hervorm
de Kerk en hij van 1 november 1911 tot 1
januari 1913 eerst veertien maanden te
Rotterdam-Delfshaven werkzaam was ge
weest als hulpprediker werd hij op 23
februari 1913 bevestigd als predikant van
de hervormde gemeente van Oosterhout
in de classis Nijmegen. In december 1922
verwisselde de thans overledene deze ge
meente met die van Den Burg op Texel.
In deze, zijn tweede gemeente, werd hem
in verband met zijn benoeming tot predi
kant-voorganger van de rechtzinnig her
vormde evangelisatie-vereniging te Win
schoten met ingang van 30 juni 1920 eer
vol ontslag met de bevoegdheid van eme
ritus verleend. Bijna drie jaar later keer
de ds. Raabe weer als dienstdoend pre
dikant in de Nederlandse Hervormde
Kerk terug en werd hij op 5 juni 1932
door prof. dr. Th. L. Haitjema, toen nog
hoogleraar aan de rijksuniversiteit te
Groningen en thans wonende te Apel
doorn, bevestigd als predikant van de
hervormde gemeente van Zwartsluis.
Deze zijn vierde en laatste gemeente
diende ds. Raab tot 1 januari 1952, toen
hem wegens invaliditeit emeritaat werd
verleend. Na zijn emeritaat bleef ds.
Raabe eerst nog enige tijd te Zwartsluis
wonen. Naderhand vestigde hij zich met
terwoon te Driebergen en later te Zeist
en nog niet lang geleden verhuisde hij
vandaar naar een bejaardencentrum te
Meppel.
Tijdens zijn ambtsbediening te Ooster
hout was ds. Raabe o.a. praetor van de
ring Eist; te Den Burg praetor van de
ring Texel en te Zwartsluis enige jaren
praeses van het classicaal bestuur van
Meppel en praetor van de ring Vollen-
hove. Tijdens zijn bijna tienjarig verblijf
te Oosterhout heeft ds. Raabe ook een
jaar aardrijkskunde gedoceerd aan het
christelijk lyceum te Arnhem.
Ds. Raabe was ook vele jaren reisleider
bij de Nederlandse Christelijke Reisver-
eniging en ook nog enkele jaren bij de
Nederlandse Reisveremging. In verschil
lende dag- en weekbladen, o.a. in het Al
gemeen Handelsblad en in de Haagse
Post publiceerde hij af en toe reisherin
neringen.
Naar wij tenslotte nog vernemen is
zijn stoffelijk overschot zaterdagmiddag
15 april 1.1. bijgezet op de begraafplaats
te Diepenveen.
ITE
De Koog. Zaterdagavond gaf de
Gem. Zangvereniging „Advendo" te De
Koog haar jaarlijkse uitvoering in de
zaal van hotel „De Toekomst". Om kwart
over acht kon de voorzitter, de heer
Drevel, een redelijk aantal belangstellen
den verwelkomen.
In tegenstelling tot andere jaren waren
er nu geen gedrukte programma's, maar
werd ieder nummer afzonderlijk met een
kort woord ingeleid door de heer Drevel,
hetgeen zeker geen afbreuk aan de zaak
deed.
Begonnen werd met Regina Coebi van
Antonio Lotti, hetgeen een sterke inzet
was van de avond. Daarna volgden
Panis Angelicus van César Frank, Wie
genlied van Joh. Brahms en Hymne an
die Nacht van L. von Beethoven. Al deze
nummers werden goed en met veel en
thousiasme gebracht, alleen werd o.i. het
Panis Angelicus iets te vlak gezongen.
Iets meer forto en pianissimo zou zeer ze
ker zijn effect hebben gehad.
Hierna bracht het mannenkoor 2 lie
deren ten gehore nl. „Der Lindenbaum"
KLAMP RUIGTE IN BRAND
Den Hoorn Doordat een klamp ruig
te van de heer A. Smit door twee jongens
in brand was gestoken, moest zaterdag
middag de Hoornder brandweer uitruk
ken. Spoedig was de zaak geblust. De
schade was gering.
FEESTAVOND HOBBYCLUB DE WAAL
De leden van de Waalder Hobbyclub
hebben j.l. vrijdagavond hun laatste bij
eenkomst van het afgelopen wintersei
zoen op feestelijke wijze gevierd.
De jeugd had zelf een revue in elkaar
gezet, die er zijn mocht. Het feest had een
enigszins besloten karakter, maar de zaal
van het Dorpshuis had gerust geheel vol
kunnen zijn. Een ieder had dan ongetwij
feld genoten van de verschillende pro
gramma-onderdelen.
De Waal is rijker dan we dachten. Er
wonen mannequins, musici en balletdan
seressen, zelfs stoere cowboys! Mocht de
heer Ab Gaubitz (van de ochtendgymna
stiek voor de radio!) plotseling verhin
derd zijn, geen nood, De Waal levert zo
enige,, vakkundige" plaatsvervangers.
Heeft de firma Moerbeek mannequins
nodig voor haar modeshow, ook dan kan
men op De Waal terecht. Op aardige
wijze werden de verschillende modes ge
demonstreerd, zowel door meisjes als
door jongens.
Een groep meisjes voerde een stukje
ballet op, waar Margot Fonteyn alleen
maar jaloers op zou zijn.
Het programma werd afgewisseld door
het optreden van een jazzband. Dit was
pantomime. Een reuze succes!
Van acht uur tot elf uur wist de jeugd
de aanwezigen te vermaken. En hoe! De
tranen rolden soms over de wangen van
het lachen. In een week tijd was alles
voor elkaar gebracht. Voorwaar een
prestatie. Het tekent zeer zeker de geest,
die er heerst in de Hobbyclub.
Er werd op de vrijdagavonden gezellig
gewerkt in het Dorpshuis. Allerlei hand
werken werden beoefend: timmeren, pit-
riet vlechten, klei-arbeid, schilderwerk
enz.
Het bestuur, onder voorzitterschap «van
de heer C. van Heerwaarden, hoopt, dat
er het volgende winterseizoen op dezelfde
prettige wijze zal worden gewerkt. Ver
meldenswaard is zeer zeker, dat het aan
tal leden dit seizoen steeg van 17 tot 38!
van Fr. Schubert en een verzoeknunu
,.De twaalf rovers" van Sandor Chigar
Het eerste lied was tamelijk zwak,
tweede zeer onzuiver. Onderbezetting
le tenoren was o.i. hiervan de oorza
De disconant in het laatste gedeelte
goed weergegeven.
Het gehele koor zong vervolgens
„Bundeslied" van Mozart, het „Geuz
vendel" van H. W. de Wolff en
boerkens" van M. de Jong Deze liedè
werden zuiver en vlot gezongen, al
een klein gedeelte van ,,'t Geuzenvend
was zwak.
Ondertussen had mevr. Mantje op
verdienstelijke wijze, ter afwisseling,
gedicht van de heer Veldhuis vooi
dragen.
wftga
Bo€
an
Ja
ikni
;ent
en 1
Wa
Is 1
ins
app«
Eer
Het serieus muzikale gedeelte van
avond werd besloten met een selectie
de operette „Der Zigeunerbaron" a£
Joh. Strauss. Het is alleen maar toe
juichen dat het koor zich met vuur
het instuderen van een dergelijke selet
heeft geworpen. Voor de sopranen blfroe'
de zetting te hoog, terwijl de tenoren
geheel tot hun recht kwamen; maar
licht is dit te wijten aan het feit, dat
zaal wat laag is. Toch voldeed het gei
wel en werd door het publiek zeer
waardeerd.
Alle lof voor de uitstekende pianojach
geleiding van Marianne Bakker.
Over het algemeen genomen is een d
delijke vooruitgang te bespeuren
prestaties van „Advendo". In ieder ge
kan de dirigent, de heer Visser, met tr
op deze uitvoering terugzien.
Na de pauze werd met veel zwier
komische opera „Eulalia" opgevoerd,
dit een succes was bleek wel uit de re
ties van de zaal. Hartelijk is er gelach
Tot slot werd nog, onder leiding van
heer Mantje het „Bingo" spel gespee
waaraan door alle aanwezigen met ani
werd deelgenomen.
Een gezellig bal besloot de avond,
OOSTEREND GAAT VANAVOND
VERGADEREN IN
,HET CENTRUJ omt
astig
Feestcommissie Oosterend heeft v gte
avond een algemene vergadering uit e h<
schreven in „Het Centrum". Een en an
zal verband houden met de komende
jaardag van de Koningin en de Bev
dingsdag, welke voorafgegaan wordt
de dodenherdenking.
De tijd is nog maar kort en missch
zullen velen denken, zij redden het
hetgeen nu juist niet de bedoeling is.
feestcommissie hoort graag eens niet
ideeën voor de tijd inplaats van achte
en op deze avond heeft men daar
prachtig de gelegenheid voor. Het is alL'
meen bekend dat voor Texel de Ooslr
ender Feestcommissie als de actiefste
de kop staat Laat dit ook in de toeko
zo blijven, d.w.z. een drukbezoc
algemene vergadering met als result
goede waardige herdenkingen. Ooster
ders, het woord is aan U vanavond
„Het Centrum"
LAPPIE KNIJN
EN HET
VERDWENEN
STANDBEELD
63. Bikkel verliet met zijn beeld de
werkplaats en spoedde zich naar het
plein. Overal in het stadje was het dood
stil en verlaten. „Wat is hier gebeurd?"
vroeg hij zich af". Ik dacht dat er feest
gevierd werd". Een angstig voorgevoel
maakte zich van hem meester. „Enfin, nu
kan ik tenminste rustig mijn beeld voor
het andere verwisselen. Tja, eigenlijk een
rare geschiedenis. Twee precies dezelfde
beelden. „Waarom was die oprichter van
Meeuwenoord dan ook oprichter van ons
stadje". Bikkel haalde de schouders op.
Hij arriveerde op het plein en schi
„Waar is het beeld", riep hij. Volkoc
overstuur plaatste hij zijn beeld op
lege voetstuk en bekeek toen op een
stand zijn werkstuk. „Het staat wel mi
dat Bikkel-beeld, maar ik zou wel
willen weten wat hier gaande is...
FEUILLETON
17. Ze kon nu met een gerust geweten de
verdere avond veel plezier maken en
nu uitsluitend haar aandacht aan Hans
gaan besteden. Slechts een kort ogenblik
was het bij haar opgekomen, om zich te
laten verontschuldigen en weg te gaan.
Bijna alle energie had ze opgebruikt aan
de vele indrukken, welke ze had moeten
verwerken. Door de enkele rustige ogen
blikken voelde ze zich echter weer met
nieuwe moed bezield. Met enige humor
hield ze zichzelf voor, dat haar moed niet
in haar schoenen gezakt kon zijn, want
deze hadden onder haar stoel gestaan.
Toch jammer dat die verhipte schoen zo
knelde en nog moeilijker was het om
niets te laten merken en met een glim
lach op het gezicht keurig rechtop te
lopen. Lang leve de klompen op hun
dorp, daar kon je hoogstens een eelt-
plekje van krijgen, of je enkels kapot
trappen, maar je tenen hadden vrij spel
en dat was veel waard. Wat zouden al de
leuke poppensnuitjes, hier aanwezig, den
ken of doen als ze wisten, dat de draag
ster van de zo door hen bewonderde crea
tie, nog dikke, eigengebreide sokken
droeg en op klompen de was voor haar
moeder verzorgde? Wat zou Hans
Ja, wat zou Hans hiervan zeggen? Dat
was veel belangrijker. Ze zou waarschijn
lijk heel vlug de kous op de kop krijgen.
Stel je voor Hans, een echte heer, met
nog zoveel kansen op promotie, dat kon
ze wel merken aan de welwillendheid,
waarmee monsieur Bernhard hem behan
delde, en zij Nancy, met alleen maar huis
houdelijke talenten en wat aanleg voor
de haute couture, maar nooit genoeg om
er iets in te bereiken. Nee, ze moest blij
ven, want de kans ooit nog eens in zo'n
sjieke omgeving terecht te komen was
nihil. Feitelijk ging daar haar verlangen
ook niet naar uit. Als ze heel eerlijk was
dan was het alleen Hans die haar hier
vasthield. Weggaan hier vandaan stond
gelijk met het contact tussen Hans en
haar vroegtijdig verbreken. Als Hans
haar nu terugbracht dan zou ze hem nog
maar korte tijd zien. Ze ging alles en
iedereen weerstaan om de tijd met hem
te rekken. Terwijl ze de zaal overzag en
met haar ogen het stuk schatte, dat ze
met haar pijnlijke teen nog moest lopen,
trachtte ze het trotse en hautaine gezicht
te trekken, dat ze bij sommige dames
gewaar werd. Men moest immers ook van
haar denken, dat dergelijke belevenissen
tot de gewoonste zaken van haar leven
behoorden. Velen waren reeds opgestaan
en begaven zich naar de eetzaal. Aan de
ann van Hans had ze geen moeite zich
trots te voelen, maar haar ogen dronken
gretig alle nieuwe indrukken op. Lang
zaam volgden ze de andere gasten.
„We hebben nog wel even de tijd al
vorens het souper begint", zei Hans. „Wil
je misschien eerst de modellen, welke je
hebt besteld, van dichtbij bekijken?"
„Demodellendieik
koortsachtig werkten haar gedachten.
Had ze modellen besteld en wanneer dan?
Had ze toch beter helemaal geen cham
pagne kunnen drinken? Maar nee, dat
was net gebeurd en intussen kon ze toch
geen modellen bestellen. Was daar soms
een bepaald gebaar voor nodig, dat ze
ongemerkt had gemaakt? O wacht, in
eens ging haar een licht op, dat waren
de momenten geweest, dat Hans haar iets
had gevraagd. Ze voelde zich donkerrood
worden. Was hij toch niet de aardige jon
gen, waarvoor hij zich had uitgegeven?
Was dit hele optreden van hem spel, met
het oogmerk zoveel mogelijk te verko
pen? Hoe waagde hij het? Had zij haar
liefde dan zo openlijk op een presenteer
blaadje aangeboden? Het moest wel zijn,
hij moest haar adoratie hebben waarge
nomen en dit had hem aangemoedigd dit
wrede spelletje met haar te spelen. Of
was dit het zakendoen in de grote wereld,
waarvan ze toch eigenlijk zo weinig wist?
Was ze er echt als een plattelandsmeisje
ingevlogen? Had ze mademoiselle voor
honderden, neen misschien wel voor dui
zenden guldens benadeeld, omdat ze met
een verliefd gezicht en open ogen in de
val was gelopen? Nu moest ze plotseling
doodnuchter dit verschrikkelijke feit on
der de ogen zien, haar liefde in het diep
ste en donkerste hoekje van haar hart
verbergen en met koele zakelijke ogen
naar hem opzien. Nooit had ze geweten,
dat het bedwingen van gevoelens licha
melijke pijn kon veroorzaken. Naar de
trekken in zijn gezicht te kijken, naar de
lachrimpeltjes rond zijn ogen, die haar
nu al zo dierbaar waren geworden en in
hem niets anders zien, dan een zakelijke
vertegenwoordiger, was meer dan ze kon
opbrengen. En hoe ze ook iedere trek in
zijn gezicht bestudeerde, ze zag nog niets
anders dan bezorgheid en angst. Hij had
natuurlijk haar veranderde stemming
waargenomen en maakte zich zeker on
gerust, dat ze de bestelling teniet zou
doen. Als zij zonder meer ging beweren
dat ze van de aankopen afzag, dan ging
zeer waarschijnlijk een behoorlijke pro
visie aan zijn neus voorbij. Steenkoud
werd ze en ze rilde.
„Voel je je niet goed", vroeg Hans
bezorgd.
„Nee.nee.ik wil naar huis".
Ze huilde bijna. Hoe had ze toch kun
nen denken, dat zij, met haar weinige
ervaring mee kon doen in dit grote spel
om de duiten. Wat had ze zich belachelijk
gemaakt, door zich helemaal open te stel
len voor zijn kunstmatige bezorgdheid en
zijn goed gespeelde genegenheid. De
hulde, welke zij in zijn ogen had gelezen,
hoorde bij dit spel. Daar moest je het
zelfde tegenover stellen, alleen je hart
er buiten laten, dan was het pas leuk en
spannend. Nu deel het alleen maar erg,
heel erg pijn. Aan dit alles zou geen
mooi einde komen, zoals ze steeds met
blij hart had gehoopt. Zonder overgang
moest ze een streep zetten onder alle
mooie en lieve gedachten aan hem ge
wijd en bovendien haar toegeeflijke hou
ding nog betreuren. Tot nu toe had ze
zich getroost met het denkbeeld, dat de
tedere gedachten aan hun samenzijn een
kleine vergoeding zouden worden voor
het afscheid, dat ze voorgoed van hem
moest nemen. Nu geen lieve herinnerin
gen meer aan dit aardige avontuur, maar
spijt, spijt en steeds maar spijt. Geen ge
heimpje voor zichzelf alleen, dat ze als
iets zeer kostbaars zou koesteren, waai
met geen ander over sprak, maar w
je, telkens als je eraan dacht van bini
warm zou worden en je overgeven
mooie dromerijen. Nu bleef er niets
ders over dan verdrietige gedachten
zelfspot. Zij had haar hart gegeven en
had goede zaken gedaanVoilé
hatoch nog een Frans woord, m
daar kon ze niet veel redding meer
verwachten.
Hans had haar langzaam maar ze|
zien verstrakken. Er was een grote w
hoop in haar ogen gekomen en hij
zijn hele bezit willen geven, om het
weer uit te halen. Misschien was ze d
de hele vertoning zo gefascineerd
weest, dat ze ver boven haar begrot
was gegaan. Dat gebeurde hier wel in
en dan moest er van vele kanten won
onderhandeld. Zo'n gemaakte bestell
werd niet lichtvaardig opgenomen. Wa
schijnlijk was Nancy met haar zac
karakter niet opgewassen tegen een d
gelijke situatie. Als dat zo was zou hi]
schuld wel op zich nemen: Dan m
geen week vakantie en geen auto. Vi
alles moesten die prachtige blauwe oj
hem weer stralend aankijken en niet
koud en afwijzend. Wat had ze ineens
„Kom", zei Hans vastberaden,
gaan een rustig plekje opzoeken, waai
even tot jezelf kunt komen".
Gewillig liet Nancy zich leiden, m
haar gemoed kwam steeds meer in
stand tegen zijn beschermende houdi
die immers toch niet echt gemeend wi
Met een stem, zwaar gesluierd
emotie, zei ze plotseling zacht tegen he
„Wat heb jij hiermede verdiend?"
(Wordt vervolgd)
erd
ord
ah
'n 1
tten
j d<
e vi
ril k
aar,
Dit
ehoi
De
iroef
•en
aker
knip
/aan
(eter
loevc
■inde
Na'
/enn
'ord'
•an d
ein
Eer
ilegh
amrr
n ni
aak
Jw t
prek
lissc
prok
'exel
(erd
Hei
net
yste.
Dc h
z(jn I
Gee
nesse
van c
üusst
Schik
naar
De W
naar
Ne!
oords
J. W
Rijks;
van J
Grav
