Bengelenhengelen
hengelen
Eén week modekoningin
35
110
62
98
VERANDEREN VAN
RICEITING BLIJFT
EEN SPEL MET DE DOOD
SNIJWORST
RIJST prima
LIMONADE
SIROOP
LIEBFRAUMILCH
fl*" goedkoper
THEEWORSTJE
MADELIEFJES
PUDDING
42 en 16 zegels gratis
60 en 24 zegels gratis
APELDOORNSE
MEISJES
HUISHOUDJAM
69 en 28 zegels gratis
EDELKANDIJKOEK
89 en 36 zegels gratis
AGAR zacht fruit, 200 gram
44 en 18 zegels gratis
FRUITCOCKTAIL
82 en 32
ABRIKOOSJES
68 en 28 zegels gratis
Overal in het land zijn de hengel
sportliefhebbers er dit weekend weer
opuitgetrokken. Voorzien van klein en
groot materiaal vertoefde men aan de
waterkant om zo'n lekker visje te van
gen.
Ook op het eiland treft men weer re
gelmatig de sportvissers aan de zee
dijken. Zondagsmorgens trekken ze bij
tientallen richting Oudeschild en De
Mok om in zee hun geluk te beproeven.
Dikwijls komt men dan thuis met een
heerlijk stukje zeebanket. Het materiaal
dat men aan de dijk gebruikt om te vis
sen bestaat uit een kleine, maar stevige
hengelstok en onder aan die stok zit
dan een molen gemonteerd, waarop di
verse meters snoer is gedraaid. Deze
werphengel voldoet de Texelaars prima.
Steeds vindingrijker wordt men met het
gebruik daarvan.
Ook vakantiegangers treft men dik
wijls aan de dijk met het benodigde
hengelmateriaal. Er zijn er echter ook
die wel eens zouden willen vissen, maar
geen hengel bezitten. Daar is natuurlijk
raad voor, want in diverse zaken op het
eiland treft men, te kust en te keur, het
materiaal aan. Sinds kort is er juist voor
de vakantiegangers iets nieuws ver
schenen. Men kan nu ook vissen met een
katapult. Wij weten allemaal wat een
katapult is; een apparaat waar je als
jongen zo heerlijk mee kunt schieten.
Maar reeds een enkele maal heeft in de
Texelaar een advertentie staan over het
Vissen met een katapult
Dat kan, al is het nog niet eerder ver
toond. En waarom ook niet, er bestaan
indianenstammen die met pijl en boog
vissen of met een werpspeer. Er is al
tijd behoefte geweest aan het vissen op
enige afstand omdat vissen de mens
zeer terecht overigens schuwen en
het vangen van vis is dus alleen maar
mogelijk als men de afstand, die de vis
veilig acht, weet te overbruggen. Op
het strand komt er dan nog het pro
bleem bij, dat men zijn aas in water
van enige diepte wil hebben. U ziet aan
het strand dan ook uitsluitend werp
hengels gebruiken, maar het gebeurt
meermalen dat het aas door de slinger
die het krijgt voor het het water raakt
reeds van de haak is gevallen. De heer
Mijnssen, die zijn vakantie altijd aan
zee doorbrengt en een grote liefhebber
is van de hengelsport, heeft er iets op
bedacht. Zijn uitvinding de Flying
Hooks bestaat uit een plastic koker
waarin 4 haakjes met aas geborgen
worden en die met een katapult wordt
weggeschoten. Aan de voorzijde zit een
loden dop, die door zijn zwaardere ge
wicht sneller wil gaan dan de plastic
koker en daardoor de haakjes met aas
uit de plastic koker trekt op het mo
ment dat deze na een reis van 60 a 70
meter de zeespiegel raakt. Aan de ach
terzijde van de plastic koker zit een ny
lon vissnoer bevestigd, dat de verbin
ding vormt met de visser en dat zit
opgerold om een schuin in het zand ge
stoken plastic koker, die verder dienst
doet om het hele vistuig in op te bergen.
Nu, en dan maar wachten op de vis,
die zich aanmeldt door aan het nylon
vissnoer te trekken, dat de visser in zijn
hand houdt. Dat maakt deze manier van
vissen nog veel sportiever. Deze zomer
voor het eerst zult U de Flying Hooks
op het strand zien gebruiken, want sinds
een paar dagen worden ze in Texelse
hengelsportzaken verkocht. Het is wer
kelijk een knappe vinding van de heer
Mijnssen, omdat het zo verschrikkelijk
eenvoudig is en voor iedereen te han
teren, maar het spreekwoord luidt dan
ook: Eenvoud siert de meester.
Verdeling van de ongevallen veroorzaakt
door richting verandering^
naar manoeuvre)
FILMNIEUWS:
Zaterdag-, zondag- en maandagavond:
„WAAROVER MEN NIET SPREEKT"
Mede op verzoek van een aantal art
sen uit Apeldoorn is daar de film
„Waarover men met spreekt" geprolon
geerd. Deze artsen voerden aan, dat het
meer dan nuttig was, dat ouders, lera
ren en jonge volwassenen deze film
konden zien, ja zelfs, dat ze deze film
moesten zien.
We hebben hier n.l. niet te maken met
een film die voor een bepaald soort
mensen interessant is gemaakt door een
of andere sexuele inslag, maar met een
film van buitengewone waarde en strek
king. Het is een goede voorlichtende
film. Dat ook het Nederlandse Bioscoop
bedrijf haar voorlichtende taak aan de
grote massa verstaat, wordt wel bewe
zen met het in vertoning brengen van
deze film.
Waarom spreekt men niet?
Het grote probleem wordt gevormd
door onze opgroeiende jongens en meis
jes, die zich vooral in deze tijd een
zo grote mate van vrijheid veroorloven,
dat menig ouderpaar ten einde raad is.
Het grote gros van deze rijpere jeugd
blijkt echter niet behoorlijk voorgelicht
en gaat volkomen onvoorbereid het le
ven in. Datgene wat zij zien als een
zuivere verhouding tussen jongens en
meisjes is vaak zelfbedrog. Vele jonge
ren willen weten wat er op sexueel ge
bied in de wereld te koop is en juist
doordat ze niet weten wat het in feite
is, worden zij het slachtoffer van eigen
onkunde, of van onvoldoende en on
juiste voorlichting.
Dat de verhouding tussen jonge men
sen niet altijd zonder gevolgen blijft is
bekend.
Het aantal ouders dat hun kinderen
behoorlijk en op de juiste wijze de we
tenschap meegeeft die ze behoeven is
bedroevend klein. Vaak weerhouden
valse schaamte, angst en schroom vele
ouders om met hun kinderen te praten
over dit onderwerp, dat het voortbe
staan der mensheid ten nauwste raakt.
De film „Waarover men niet spreekt"
brengt op verantwoorde wijze de voor
lichting die de ouders zelf zo moeilijk
kunnen geven.
Om niets van de voorlichting door
technische tekortkomingen verloren te
laten gaan en de aandacht in die pas
sages niet af te leiden met voettitels
is de voorlichtende tekst geheel in het
Nederlands gesproken. Wie denkt dat
in deze film ook rnaar een moment
sprake is van filmsensatie komt bedro
gen uit. Het medium film wordt vaak
misbruikt, maar hier heeft de filmwe
reld begrepen, dat zij ook een dienende
taak heeft.
Zondagmiddag:
„KOM VAN DAT DAK AF"
Ik weet niet of het u ook zo gaat,
maar ik ben dol op buiksprekers. Welnu,
in deze film hebt U gelegenheid een der
grootsten, Paul Winchell, aan het werk
te zien. Nu is op de film alles mogelijk,
maar aan de authenticiteit van deze
conversatie met zijn pop valt niet te
twijfelen. Hij vertelt het weerbarstige
kereltje, dat 's morgens niet uit zijn
bed wil komen, weigert naar school te
gaan, met zijn huiswerk zit te knoeien
en allerhande kattekwaad uithaalt, een
reeks verhalen, waarin het fameuze
Amerikaanse televisie-trio „De Drie
Stooges" in de zo gewaardeerde gooi
en smijtstijl de hoofdrollen vervult, en
eindigt met „Assepoester", dat, opge
voerd door de Marquis-chimpansees
weliswaar niet sprookjesachtig, maar
wel verbluffend is.
Nederlands nieuws
O.a.: Vlaggetjesdag in Scheveningen;
Vlootschouw van de luchtmacht; Pink-
sterdrukte in West-Nederland; Auto
race in Zandvoort, Von Trips wint
„grote prijs van Nederland".
Wereldnieuws
O.a.: De conferentie van Evian; Voire
de Paris geopend; De Vice-President
van de Verenigde Staten op Formosa
ontvangen; Geen alcohol bij wegver
keer; De sponsenvissers van Kalymnos.
FEUILLETON
26. Wie bracht zoveel belangstelling op
om berekeningen met haar te maken?
Joeg ze niet achter een droombeeld aan?
Waren er werkelijk mogelijkheden in
Nederland voor de haute couture. Zou
de nuchterheid en het gebrek aan ro
mantiek in het koude, kille landje niet
voortdurend een beletsel vormen
het elegant gekleed zijn, als een soort
cultus te beschouwen?
In een stemming van wikken en we
gen bereikte ze haar hotel.
In de hal trof ze een heel bekend fi
guur aan, die daar bijzonder op zijn ge
mak de krant zat te lezen.
„Raymond", zei ze met verstikte stem.
Hij keek haar grimmig aan en vroeg:
„Nou, wat had je anders gedacht?"
„Raymond", herhaalde ze verbaasd en
liet zich naast hem in een stoel vallen.
„Nuja" zei hij wat kwajongensachtig",
„ik dacht, nu heeft ze me nodig en kan
ik laten zien, dat het niet altijd in mooie
woorden zit".
„Ik jou nodig", deed ze niet begrij
pend en teglijk beseffend dat er iets be
ledigend in haar opmerking was.
„Kan dat niet?" blafte hij.
„Je maakt me bang", antwoordde ze.
„Houdt me niet in het onzekere".
Hij haalde met een veelbetekenend
gebaar een Frans dagblad te voorschijn
en vouwde dit tergend langzaam open.
Terwijl hij de krant onder haar neus
schoof, vlogen haar ogen over de pagi
na' en bleven met een schok aan een
grote, duidelijke foto hangen. Dan ver
anderde haar gezicht in één schaterlach.
„Nee maar", lachte ze. „Dat is Nancy,
neekijk toch eens, Lieve vrede,
wat heeft dat kind uitgevoerd?" En
weer proestte ze het uit.
Het bevreemde Henriëtte in het ge
heel niet, dat Raymond doodernstig
bleef. Hij kon nu eenmaal niet zo gauw
de humor zien van dergelijke dingen.
In zijn ogen betekende dit alleen, dat
het personeel ver buiten het boekje was
gegaan.
„Je zult echt niet meer lachen", zei hij
met een grafstem, „als je het verslag
gelezen hebt".
„Eerst even het onderschrift lezen",
zei Henriëtte nog steeds lachend.
Onze couturier Maxcel heeft met bij
zonder groot succes een show gepresen
teerd in Amsterdam - Holland, stond er.
Hoe geweldig de gebrachte creaties in
de belangstelling stonden, bewijst deze
foto, waarop een bezoekster, een en al
concentratie voor de getoonde modellen,
haar schoenen onder de stoel heeft ge
schoven.
Henriëtte bestudeerde het gezicht van
Nancy, dat in bijna devote aandacht
naar de paraderende mannequin was
gewend. Naast haar zat een opvallend
knappe jongeman, die Nancy gadesloeg
alsof ze meer voor hem betekende dan
een oppervalkkige kennis. Op de foto
maakte Nancy een lieve en charmante
indruk. Ze wist wel, dat het kind smaak
had, maar ze had niet verwacht, dat ze
zonder toestemming een van haar mooie
japonnen zou aantrekken. Het gaf een
steekje van teleurstelling. Maar kon ze
dit nu al veroordelen? Ze wist immers
de oorzaak niet van dit optreden. Ze
zou Nancy niet eerder beschuldigen, al
vorens ze in de gelegenheid was zich te
verdedigen. Met een klein beetje fan
tasie en kennis van Nancy' aard, was
ongeveer wel na te gaan, wat de be
weegredenen waren, dat Nancy dit
waagstuk had ondernomen. De glimlach
week daarom niet van Henricttes ge
zicht, toen ze zich weer tot Raymond
wendde.
„Lees nu het verslag eens", zei Ray
mond, met dezelfde onheilvoorspellende
stem.
Henriëtte vloog het verslag door en
opeens stokte haar adem. Daar stond,
de bekende couturiëre Mademoiselle
Henriëtte te Den Haag had een char
mante vertegenwoordigster gestuurd
die onnavolgbare zekerheid de meest
begeerde modellen voor dit exclusieve
modehuis wist te reserveren.
Stomverbaasd en totaal overrompeld
keek Henriëtte op. „Raymond", zei ze
zacht, „dan ben ik geruïneerd".
Voor het eerst slikte Raymond de
woorden in, Dat heb ik je wel ge
zegd Inplaats daarvan nam hij haar
zacht bij de arm en zei meevoelend:
„Dat valt je zeker tegen van Nancy,
he?"
„Ik, ik begrijp het niet", zei Henriëtte
gebroken, terwijl het haar duizelde, als
ze trachtte een vlugge berekening te
maken van het benodigde geld.
„Wat denk je nu te doen?" vroeg Ray
mond. „Ga je de zaak opgeven?"
„Nooit, nooit, nooit", zei Henriëtte
hartstochtelijk. „Ik zal me hier ook wel
weer doorheen slaan. Misschien kan ik
met monsieur Bernhard tot een akkoord
komen. Ik zal er veel bij moeten ver
liezen, maar ik werk door, ik ga door",
eindigde ze met een snik.
„Henriëtte", zei Raymond zacht, ge
troffen door haar grote moed en meer
en beter begrijpend hoeveel dit werk
voor haar betekende: „Mag ik je dan
met het recht van je echtgenoot terzijde
staan?"
Henriëtte keek hem met grote be
traande ogen ongelovig aan. „Jij wilt..
.nunu ik juist grote verliezen
moet incasseren?"
„Vanzelf, ik heb nooit naar je onge
luk verlangd, dat niet. Maar wel hoopte
ik, nog eens te kunnen bewijzen, dat ik
naast je zou staan, als je iets zou over
komen. Juist nu acht ik de tijd gekomen
om aan een huwelijk te denken. Ik zal
er in vredesnaam maar in berusten, dat
jij met dit alles wilt doorgaan. Later
zullen we overleggen. In ieder geval zal
ik je bij je tegenspoed bijstaan. Nu heb
ik tenminste het gevoel, dat ik me nut
tig kan maken".
„Maar Raymond, malle jongen toch",
zei ze nog nasnikkend. „Waarom zulke
gedachten? Ook in voorspoed kun je
naar liefde verlangen en er erg geluk
kig mee zijn. Zoals je tot nu toe leefde,
wettigde je veel meer de indruk, van
een vrouw te willen profiteren".
Zij schudde haar hoofd. Door haar
tranen heen glimlachte ze al weer.
B f/m 15 lonl
ZAr
bij 4 pakjes margarine
voor 160-10%
vers, 250 gram
van 125 voor 7 ^#.10%
500 gram van 39 voor 10%
Zomerwijn-voordeel
0.75 liter van 165 yo?>rB (kgP-11
sinos-cffroort-
frambozen-grenadine
0.6 liter von 140 voor I H ^pT-10%
frisse Rijnwijn, elke 2e fles
van 295 voor 195 èn 10%
per stuk van 55 voor ^^-10%
KOEKJE VAN DE WEEK
-10%
250 gram voor
si»
4* V T
2 pakjes, zonder suiker
2 pakjes, met suiker
koekjes zak voor
10%
diverse smaken, aardbeien etc.
pot 93 en 38 zegels gratis
rozebottel, kersen etc.
pot 98 en 40 zegels gratis
HUISHOUDJAM II
diverse smaken, pot
Kopen
bij
De Spar
is sparen
bij
de koop
blikje
zegels gratis
gevuld, 200 gram
f De Spar'l
WERKELIJK VOORDEEL - 10°/0 KORTING - 1Q00/0 KWALITEITi
Jit<
B
Dei
„Domme, domme jongen toch", zei ze
teder.
Raymond keek wat schaapachtig te
rug. In werkelijkheid was het hem bij
zijn terugreis uit Italië al te machtig ge
worden. Toen hij zich realiseerde, dat
hij Henriëtte nu wel eens voorgoed zou
kunnen kwijtraken, voelde hij grote
spijt. Hij haalde zich het levendige on
derhoud voor de geest, dat Henriëtte
met Biancia op het terras voerde, daar
bij dacht hij terug aan de fonkelende
ogen van dat heerschap en hij balde
zijn vuisten. Bijna was hij in staat ge
weest, weer rechtsomkeer te maken en
Henriëtte desnoods met geweld terug te
halen. Zijn gezonde verstand had hem
ervan weerhouden. Niettemin meende
hij in Parijs nog een poging te moeten
wagen. Met een grote mate van zelf
kennis had hij er eerst enige tijd over
heen laten gaan, maar zijn rusteloosheid
maakte hem duidelijk, dat hij niet bui
ten Henriëtte kon en met loden schoe
nen had hij haar vaste verblijfadres op-
gezoéht. Daar hoefde hij niets anders
te doen, dan haar komst af te wachten.
Intussen was zijn aandacht op het kran
tenartikel gevallen. Onmiddellijk be
greep hij dat Nancy's aankopen ver bo
ven Henriëttes krachten lagen. Hoewel
hij verwonderd en verontwaardigd was
over de poets, die Nancy hen speelde
hield hij zich toch in de eerste plaats
met zijn eigen hartsaangelegenheid be
zig. Eindelijk zou Henriëtte zich klein
en ongelukkig voelen. Hierop moest hij
zijn strategie bouwen. Nu was er de
mogelijkheid, dat hij als een volwaar*
man naast haar zou staan.
(Wordt vervolgd)
Wij willen, nu we al weer over
drempel van het seizoen zijn, nog
ne een lijst uitgeven van vrije ruimte
de maanden juli en augustus. D
uitsluitend voor deze twee maand*
Uw meldingen wachten wij gaarne
hetzij schriftelijk dan wel telefonis
vóór aanstaande vrijdagmorgen, 9 ju
om 10.00 uur. Vergeet deze gelegenh*
niet. U behartigt hierdoor Uw eig
belang, en U bewijst de toekomst
gast een goede dienst.
Hebt U voor dit seizoen Uw bijdtf
aan de V.V.V.-Texel al betaald? Wa*
niet tot de kwitantieloper langs koJ
Dat bespaart U onnodige kosten en
helpt Uw organisatie aan het benodig
geld om op haar beurt ook
CrN haar financiële verplichting
W te kunnen voldoen.
-CL V.V.V.-Texel
LAPPIE KNIJN
EN HET
VERDWENEN
STANDBEELD
68. Toen kwam de burgemeester tussen
beide. „Heren", zei hij. „Ik geloof, dat
we nu wel genoeg meegemaakt hebben.
Het was natuurlijk fout van U beiden
om dat beeldje uit Meeuwenoord weg
te nemen, maar ik heb een plan". Ieder
een luisterde aandachtig. „We gaan
vandaagbegon de burgemeester.
„gezamenlijk het Meeuwenoordse beeld
terugbrengen!" „Hoera!" riep iedereen
„We nemen alles mee en gaan in Meeu
wenoord een dubbel feest vieren". Zo
gebeurde het. Een van de inwon
holde vooruit om in Meeuwenoord
gaan vertellen dat er ontzettend
bezoek zou komen met een grote K
rassing en dat ze alles maar in gertf
heid moesten brengen