Met vakantie
langs de groene kustweg
Goedkope zeep is de beste
„Blauwe" boter beter dan
groene
De „excentrieke"
schilderes
De jaren waarop wij wachten 9
Zuiver Uw bloed
r
99:
Kopergids 1961 betrouwbaar geschrift
van consumentenbond
In het doolhof van de talrijke artike
len die tegenwoordig, op welk gebied
ook, op de markt verschijnen, mag de
Kopersgids van de Nederlandse Consu
mentenbond als een betrouwbare gids
worden genoemd. De Bond is een onaf
hankelijke particuliere organisatie, die
destijds met medewerking van de over
heid is opgericht. De officiële statuten
vermelden als doelstellingen: inlichtin
gen te verschaffen over kwaliteiten en
prijzen, het kostenbesef te bevorderen
en op te komen voor consumentenbelan
gen in het algemeen. De Consumenten
bond is op geen enkele manier zakelijk
verbonden met landbouw, industrie of
handel.
Nederland is sterk in het oprichten
van allerlei bonden, verenigingen en
stichtingen. Maar niemand kan ontken
nen, dat de Nederlandse Consumenten
bond aan een belangrijke behoefte vol
doet. De keurmeesters van de Bond zijn
volkomen onafhankelijk. Hun aanwij
zingen zijn eerlijk en betrouwbaar. En
bovendien handig.
Wist U bijvoorbeeld, dat tussen de
verschillende soorten toiletzeep weinig
kwaliteitsverschil bestaat? De ene zeep
wast niet beter dan de andere. Ook is
de uitwerking op de huid bij alle soor
ten vrijwel hetzelfde. De gehalten aan
natrium-carbonaat en vrije alkali ver
tonen nu eenmaal weinig verschil.
Nuchter concludeert de Consumenten
bond, dat met de goedkoopste zeep dan
ook het beste uit is.
Wist U, dat de zo gepropageerde hor-
mooncrêmes geen ander effect uitoefe
nen dan gewone crèmes? Als er van
voorkeur sprake is, dan berust die
meestal op psychologische gronden, al
dus de Consumentenbond in de Koper-
gids 1961. De resultaten, samen met de
hoge prijzen van de hormooncrêmes,
maken het gebruik ervan in het alge
meen niet aan te bevelen.
Wist U ook, dat zonnebrillen eigenlijk
helemaal niet nodig zijn? Onze ogen zijn
in aanleg op het licht van het vrije
veld ingesteld. Overigens is de aanschaf
van een zonnebril geen weggegooid geld,
want aan de andere kant kan het felle
licht zo al niet schadelijk dan toch wel
hinderlijk zijn. Maar wanneer U een
zonnebril koopt, dan behoeft dat, vol
gens de gids, echt geen dure te zijn. Het
blijft precies hetzelfde of men een dure
geslepen opticiënsbril of een gewoon
bazarbrilletje koopt. Het sprookje, dat
de goedkope brillen een schadelijke uit
werking op de ogen hebben is beslist
niet waar, aldus de Kopergids.
Veelzijdig
De onderzoekingen van de Neder
landse Consumentenbond hebben zich
in de loop van de tijd over een groot
aantal artikelen uitgespreid. Zo heeft
men ook de verschillende soorten tand
pasta in de mond genomen. Daarbij
bleek al direct, dat tandpasta als zoda
nig geen onontbeerlijk middel is voor
de verzorging van het gebit. Er zijn
namelijk nog geen speciale preparaten
gevonden, die in tandpasta's kunnen
worden verwerkt om een heilzame uit
werking op de conditie van het gebit te
hebben. Wel is het een groot voordeel
van tandpasta, dat zij het geregeld poet
sen door de heerlijke smaak bevordert.
Bovendien hebben de pasta's een licht
slijpende werking, wat het poetsen heel
wat gemakkelijker maakt.
.99
Over de tandenborstels schrijft de
Consumentenbond, dat de meeste mer
ken, die in ons land verkrijgbaar zijn,
niet aan de eisen voldoen. Alleen enkele
dure merken kunnen de toets van de
critiek doorstaan. Het goede model moet
een kleine vlakke borstelkap hebben,
een rechte steel én nylon haren, die ge
plaatst zijn in twee, hoogstens drie
rijen.
Nu kleine sigaartjes zo in de mode
komen is het wel eens aardig om te
weten hoe het met het nicotine- en teer
gehalte zit. Dan blijkt, dat in de kleine
sigaartjes meer teer en nicotine zit dan
in sigaretten. In de sigaartjes welgeteld
gemiddeld 68,5 milligram teer per gram
verbrande tabak, tegen 54 milligram bij
de sigaretten en 6,3 milligram nicotine
tegen 4,5 in de sigaret. Toch zijn de si
gaartjes gezonder doordat men daarbij
niet snel de neiging heeft om te inha
leren.
Zonnebrandmiddelen zijn in deze
maanden veel gebruikte preparaten.
Maar vertrouw er niet teveel op. Inder
daad absorberen ze een deel van het
licht dat zonnebrand veroorzaakt, maar
door dat te doen absorberen ze ook de
stralen die bruin maken. Dat zonne
brandmiddelen sneller bruinen, is dus
onzin, aldus de Kopergids.
Ook de kwaliteit van roomboter is
door de Consumentenbond onderzocht.
Gebleken is, dat boter met blauwe op
druk (het rijksbotermerk moet blauw
zijn) voldoet aan de hoogste eisen van
smaak en geur. Dit is de exportkwali
teit. Voorwaarde is, dat de naam van
de handelaar op de verpakking staat.
Boter met groene opdruk is wat min
der, maar nog altijd goed. Naamsver
melding is niet verplicht; wanneer deze
er toch op staat is de boter als regel een
tikkeltje beter.
De Consumentenbond bewijst door
deze onderzoekingen de huisvrouw en
alle andere gebruikers goede diensten.
De goede raad, die in de Kopergids
wordt gegeven is te uitvoerig om het
geheel in dit beknopte bestek samen te
vatten. Het geheel is tegen de prijs van
drie kwartjes bij de Bond (Den Haag)
verkrijgbaar. En er is echt geen onder
zoek voor nodig om te zien, of deze drie
kwartjes goed besteed zijn.
(Nadruk verboden).
ZONDAGSDIENST DOKTOREN
Den Burg:
DOKTER VAN LOON
(ingaande zaterdagmiddag 12 uur)
Oostcrend en De Cocksdorp:
DOKTER SIEBINGA
(ingaande zaterdagmiddag 12 uur)
Zondagsdienst Witte Kruis
Zr. FORTGENS
Oosterend, tel. (02223) - 250
(van zaterdag 13 uur tot zondag 24 uur)
Zr. MANNESSEN
Den Burg, tel. (02220) - 2414
(zondag van 9 tot 13 uur)
en bevrijd Uzelf zó
van Rhenmatische Pijnen.
Als die ondragelijke pijnen een gevolg
zijn van onzuiver bloed, brengt een
bloedzuiverende kuur uitkomst. Kru-
schen, de beproefde combinatie van zes
minerale zouten, wetenschappelijk sa
mengesteld, is al jaren het reddende
middel voor generaties van lijders aan
Rheumatiek. Neem voortaan ook Kru-
schen. De aansporende werking op
de bloedzuiverende organen doet Uw
bloed sneller stromen. Onzuiverheden -
en die veroorzaken de pijn - zetten zich
niet meer vast, maar worden afgevoerd
langs natuurlijke weg.
Iedere Texelaar en vele geregelde be
zoekers van dit eiland kennen Souwtje
de Wijn. Men duidt haar aan als „de
excentrieke kunstschilderes" en dit
komt dan omdat deze 73-jarige vrouw
met het gebruinde gezicht en je-kunt-
me-vertrouwen ogen, een volkomen
eigen leven leidt. Zij woont op een drie
hoekig stukje grond in een lichtblauw
geverfd huisje, daar waar de -Pontweg
bijna Het Horntje nadert.
Wie achterom binnentreedt ziet op de
deur een bord hangen, waarop staat dat
schilderijen er niet zijn om cadeau te
worden gegeven. Souwtje heeft niet
voor niets de Academie voor Beeldende
Kunsten in Amsterdam en Antwerpen
doorlopen.
Wie de kamer binnenkomt, schrikt
even. Wel acht katten springen van de
stoelen op en uit de hoeken weg. Souw
tje heeft een brilletje op de neus en op
haar hoofd staat een oud alpinomutsje.
Zij draagt een zware donkerblauwe trui
en een zwarte lange broek. Ze rookt een
sigaret mee en presenteert stukjes van
een chocoladereep. Er is ook thee.
Men behoeft niet lang te zitten om te
weten, dat Souwtje de Wijn een intelli
gente vrouw is en geenszins simpel van
geest. Zij praat honderduit en voor een
voornaam deel gaat dit over dieren. „Zie
je die ene kat daar?" zegt ze. „Dat is
mijn lievelingsdier. Hij is nu volwassen,
maar hij speelt nog steeds als een heel
jong katje. Toen-ie nog klein was joegen
zijn kameraadjes hem weg. Als ik hem
geen voedsel apart had gegeven, zou hij
zeker zijn omgekomen van de honger.
Ziet hij er niet goed uit? Je zou niet
zeggen, dat hij achterlijk is. Juist door
de zorgen, die ik hem gaf, ben ik van
hem gaan houden" En dan vertelt zij,
dat achterlijkheid bij dieren meer voor
komt dan de meeste mensen denken.
„Bij geiten heb ik dat dikwijls gezien
en soms ook bij kippen, maar bij katten
heb ik het niet eerder meegemaakt".
Souwtje is sterk als een beer. Zij is
heel veel buiten en altijd bezig. Van het
wrakhout dat zij in de loop der tijden
naar huis heeft gesleept, zou zij een
groot, zij het misschien gammel huis
hebben kunnen bouwen. In haar spreekt
het bloed van de strandjutter.
Niet heel ver van het huisje van
Souwtje ligt een kleine hoogvlakte, die
algemeen het Wiervlak wordt genoemd.
In dit vlak zal over een paar jaar de
nieuwe haven komen, uitgegraven als
een diepe kom achter duin en dijk. Pas
als het gat van de haven is gemaakt,
zullen duin en dijk doorstoken worden.
Men is er hard bezig met dragline en
bulldozer. Van de eerste dag af dat
men met de werkzaamheden begon, is
Souwtje de schilderes er met schetsboek
en tekenstift op uitgetrokken. Dat wat
er was heeft zij vastgelegd in meer dan
zestig grote tekeningen. Zij heeft ze
stuk voor stuk laten zien en het was, bij
elkaar een machtig werkstuk onder het
motto: Hoe het was en hoe het nooit
meer zal worden". Bij iedere tekening
heeft zij een verhaal, boeiend en vol
overgave verteld. Maar ook met een
stem vol spijt. „Allemaal weg", zegt ze,
„weg, weg en nog eens weg".
Met deze oude, jonge vrouw verveelt
men zich geen ogenblik. Zij leeft het
leven van een kluizenaar maar geeft,
wie bij haar komt, gratis en voor nie
mendal indrukwekkende en leerzame
lessen in begrip en menselijkheid. Het
werk dat zij nu verricht zal eens histo
rische waarde krijgen. „Ik heb weer
schik in werken", zegt zij, „naderhand
zullen de Texelaars op mijn tekeningen
kunnen zien, hoe het hier vroeger was".
F. v. d. M.
Het V.V.V.-wezen in Denemarken,
Sleeswijk Holstein, N.W. Duitsland met
Bremen als centrum, Groningen, Fries
land en Noord-Holland boven het
Noordzeekanaal heeft de handen ineen
geslagen om het touristisch verkeer ge
durende de vakantie in beide richtingen
langs de z.g. Groene Kustweg te leiden.
Dat geldt niet alleen voor de komende
vakantieperiode, maar ook voor de
toekomst. Het is zonder meer duidelijk,
dat de propaganda en reklame zullen
zorgen, dat de gekozen naam „Groene
Kustweg" bekendheid krijgt van het
noordelijkste punt in Denemarken (Ska-
gen) tot aan Parijs, waardoor het ge
bruik maken van deze weg in beide
richtingen met toenemend succes zal
worden gestimuleerd.
Voor onze lezers, die per auto reizen,
is het van belang de noordelijke richting
te kennen. Zij, die gebruik maken van
de E 10, die van Amsterdam langs Pur-
merend en Hoorn naar de Afsluitdijk
loopt, zullen dan wel een goede, snelle
weg tot hun beschikking hebben, maar
niet de mooiste. Het verdient aanbeve
ling gebruik te maken van de parallel-
of bretelweg, die door de Zaanstreek
loopt via Castricum langs de kust naar
Julianadorp dan wel over Alkmaar
BOOTDIENSTREGELING N.V. T.E.S.O.
Werkdagen:
v. Texel: 5.20
10.40
15.40
v. Den Helder: 6.30
12.00
17.00
6.25 7.40 9.30
12.10§ 13.10 14.30
17.15 18.15
8.15 9.10 11.00
13.20§ 14.20 16.00
18.40 19.30
Zon- en alg. erkende chr. feestdagen:
10.40 11.40
17.00 18.25
Texel:
8.55
16.00
v. Den Helder:
(Uit „Elseviers Weekblad).
7.40
14.00
20.30
9.T0 10.15 12.00 13.00
15.00 17.15 18.15 19.30
21.30
is van 1 juli tot en met 26 aug. 1961
alleen op zaterdag.
S.V. TEXEL
Op 20 augustus, dus volgende week
zondag, gaat de competitie betaald-
voetbal weer draaien en begint de
toto dus ook. Aan al onze deelnemers
berichten we het volgende: Maandag of
dinsdag a.s. ontvangt U Uw registratie-
kaart plus het totoformulier no. 43.
U mag 2, 4, 6 of 8 kolommen invullen,
dus niet 1, 3, 5 of 7. Per formulier
wordt weer 10 cent geheven. De formu
lieren worden, desgewenst, weer opge
haald of kunnen worden ingeleverd tot
donderdagavond 9 uur bij Hotel „De
Graaf". Houdt U er dus rekening mee,
niet meer vrijdag- maar donderdag
avond inleveren. Door het grote wed-
strijdprogramma is het mogelijk dat
reeds zaterdags gespeeld wordt.
We wensen alle deelnemers veel suc
ces toe, terwijl we gaarne nog tal van
nieuwen kunnen noteren. Deelname
kost ƒ1,50 voor het gehele seizoen. Op
gave bij het bestuur en Hotel „De
Graaf".
Er hier is dan de indeling voor ons
eerste elftal in haar nieuwe omgeving:
Afd. NH. 1 C: Duinranders, Geel Zwart,
JVC, Kaagvogels, Nieuwe Niedorp,
SRC, Texel, Vesdo, Vrone, WGW en
Wieringerwaard.
Aid. 3 I: BKC 3, Callantsoog 2, Cocks
dorp 1, Helder 4, N. Niedorp 2, Oude-
sluis 2, Petten 2, Texel 2, Zeemacht 3.
Texel-spelers, pak de zaak serieux
aan. Begin met regelmatig en intensief
te trainen. Het zal nodig zijn. Woensdag
a.s. beginnen we met senioren en junio
ren. Bedenk dat de dagen korter wor
den, kom dus vroeg.
langs het Noordhollands Kanaal of bin.
nendoor naar Den Oever. Men passeen
vele karakteristieke dorpen om ten
slotte door de prachtige Wieringermeei-
polder de Afsluitdijk te bereiken. Aai
de overkant gekomen kan men de E 1(
vervolgen langs Harlingen, Franekei
Leeuwarden, Groningen en Winschot®
om bij de grensovergang NieuweschaE
te arriveren. Men kan ook gebruik mg.
ken van de bretelweg langs Bolsward
Sneek, Heerenveen, Leek, Groningen
zo vervolgens. Vooral in de zomermaan
den zijn de groene weiden, weelderig*
akkers en prachtige vergezichten, als
mede de makkelijk bereikbare weg me
een goed wegdek en weinig bochten
verademing voor de automobilist.
Over de grens leidt de aansluitend:
E 35 langs moderne steden met oud
tradities en langs dromerige dorpen,
U tot een bezoek uitnodigen. Vele
wegen bieden gelegenheid bezienswaar,
dige plaatsen in de nabijheid te bezoe
ken. Langs Leer met z'n fraai raadhui-
en de Waag passeert men Oldenburg
eens de residentie van groothertog®
nu het moderne centrum van
Noord-west Duitse kustgebied. Pracht-
is het landschap van Oldenburg to
Delmenhorst met hoogveengebied®
weiden, bossen, waarin duizendjarig,
eiken staan en voorts nog hunebedde
worden aangetroffen. Delmenhorst
is een industriestad, die door een go:
del van groen omgeven is. Na 13
wordt dan de oude Hanzestad Breme
bereikt, waar een eerbiedwaardig c«
trum wordt gevormd door het Markt
plein met het imponerende Raadhuis,
Dom envergeet U vooral niet
bezoek aan de Raadskelder te breng®
waar eeuwenoude wijnvaten tot
koele dronk noden. In de gigantisch
haven lopen jaarlijks 13.000 schepe
binnen. Daarnaast geven ook machtig
industrieën aan deze stad een dynamise
karakter. Een zijsprong naar het 60
noordelijk aan de Wesermond gelege
Bremerhaven met de beroemde Colur.
buskaje zal U niet berouwen. Het
bovendien de belangrijkste vissershave
van Europa en op velerlei wijzen is
het heerlijke zeebanket te genieten. V<
Nieuweschans naar Bremen is een
stand van 102 km. Om Hamburg te
reiken, moeten we 120 km. verder
den, een stad, die met haar 1.8 milja
inwoners ruim tweemaal zo groot is
Bremen. Hier is het eindpunt van de
35 bereikt.
Langs de E 3 komen we dan
Sleeswijk Holstein, een weg, die ov-
de Duitse grens via Vejle naar het ee
der genoemde Skagen in Denemark
leidt. Aanbevelenswaardig is eveni
om de parallelweg de z.g. Grüs
Küstenstrasse am blauen Meer
rijden, die van Hamburg uit or
Friedrichstradt, Tonder (Denemarke
Hirtshals naar Skagen voert, van wal
uit men verder de route over zee n«i
Noorwegen en Zweden kan volgen
De Groene Weg in Denemarken ga
langs klei- en geestgronden, heide
duinlandschap, met een schat van da
pen, middelgrote gemeenten en enke
badplaatsen. Campings, goede hotels
een verzorgde pensionakkommodat
zijn pluspunten voor deze route, die w
aan slechts weinig Nederlanders bek®
is. Het gebruik van deze route is
ieder aan te bevelen.
Een modern en fraai uitgevoerd, na
foto's verlucht vouwblad over de Gr*
ne Kustweg is op de V.V.V.-kantoren
bij de secretariaten in Noord-Hollai
boven bet Noordzeekanaal gratis W
krijgbaar.
de:
Te
we
1
hei
Du
daj
ter
mo
aai
ter
hij
sch
I
het
tra
kei
em
stu
ste:
hui
hee
sch
ziei
spr
bra
der
zijr
bra
ver
oo
stei
one
stu^
1
de
ver
bij2
Sr.
De
Te>
daa
zelf
tig
E
gou
daa
raai
brei
gaa:
lopc
Ir
,anc
oms
tie
grat
van,
tekc
sten
van
tieb
mee
is, c
wer
kort
zelf»
buit
ken
D,
de c
van
is h<
hoe
gebi
Vj
taal
het 1
tigd«
het 1
De
uit
gezie
jong
loop'
een 1
staai
He
bedr
vrou
zoon
terw
roep
bedr
On
met
sehoi
verli,
40%,
lands
o\
totaa
groei
•en 1
ning
kunn
FEUILLETON
14. Meerdere deuren gingen open en er
ontstond een verward stemmengedruis.
Juffrouw Koosje en mijnheer Untever
vluchtten ieder hun eigen kamer in.
Daarom was er niemand meer op de
gang, die enig uitleg omtrent de oorzaak
van het tumult kon geven. Wel wisten
enkelen, dat tante Eliza bij de heer
Kleijberg naar binnen was, en dat mijn
heer Untever de kamer van juffrouw
Koosje had verlaten. Ze spraken hier
over hun diepe verontwaardiging uit te
gen de moeder, die op al dat geroeze
moes was afgekomen.
De moeder, op haar beurt onaange
naam verrast, over deze gang van za
ken, klopte dringend op de kamerdeur
van juffrouw Koosje. Deze wilde juist
weer in bed gaan. Ze uitte bij het ge
klop voor zichzelf de ironische opmer
king „o, over rusthuis gesproken, dit is
de tweede keer dat ik in mijn nachtrust
gestoord wordt".
Met een boos gezicht deed ze de deur
open en keek vragend de moeder aan.
„Kunt u mij opheldering geven, over
de verwarring op de gang?" vroeg deze
kortaf.
„Ben ik daar verantwoording voor
schuldig?" vroeg juffrouw Koosje vin
niger, dan in haar bedoeling lag.
De moeder begreep, dat ze zo niet
verder kwam en deed een beroep op
het gezonde verstand van juffrouw
Koosje. Wat zou het bestuur wel zeg
gen, als het hoorde dat het in de nacht
niet rustig gehouden kon worden?
Ach ja, de reglementen, dacht juf7
frouw Koosje, en verhaalde wat er
feitelijk was gebeurd. Laat het bestuur
dan zorgen dat die dingen niet voorko
men. Een klem beetje begrip voor mijn
heer Untever had al lang een einde ge
maakt aan diens rare verzoeken. Juf
frouw Koosje durfde er al haar bezit
tingen onder te verwedden, dat het niet
meer plaats zou hebben. Mijnheer Un
tever was genezen, als men tenminste zo
nu en dan een beetje belangstelling voor
hem toonde, want dat was alles wat hij
nodig had.
De moeder, een weinig verbluft, vroeg
nu naar tante Eliza, doch juffrouw
Koosje wenste hierover geen inlichtin
gen te geven.
Op de gang stonden nog steeds de
andere bewoners samengegroept,
nieuwsgierig wachtend, hoe dat relletje
wel zou aflopen. Angstvallig hielden ze
hun gezicht in de plooi, want ze zouden
voor geen geld van de wereld willen
bekennen, dat ze zo genoten van de on
gewone situatie. Dit samendrommen
stelde de moeder voor de noodzaak, om
verder op te treden, ook al verwachtte
ze geen goede resultaten. Even dacht ze
de zuster te bellen, maar die had altijd
al zoveel werk, dat ze haar nachtrust
hard nodig had. Maar die vroeg naar
haar nachtrust? Haar man had van de
hele nachtelijke opstand nog niets ge
merkt. Met een warm gezicht, van agi
tatie, stapte ze, zonder te kloppen de
kamer van de heer Kleijberg binnen.
Tante Eliza zat naast de heer Kleijberg
aan tafel en streelde zijn hand.
„Voel je je nu wel goed?" vroeg ze
vleiend. „Hier, drink nog eens een
slokje water".
De moeder maakte aan die tedere
tête a tête een abrupt einde, door tante
Eliza zonder meer te sommeren, om
naar haar eigen kamer te gaan. Tante
Eliza verzette zich, ze was een vrije
vrouw, en ze liet haar vriend, die zich
niet lekker voelde, niet zo maar in de
steek. Of de moeder zich nu al beriep
op het bestuur en de reglementen, tante
Eliza was niet van zins om zich te ver
plaatsen.
Gelukkig kwam op dat kritieke mo
ment de zuster binnen. Zuster Wilma
overzag met een enkele blik de situatie.
Kalm ging ze naar tante Eliza toe en
fluisterde haar iets in het oor. Met grote
schrik greep tante Eliza met beide han
den naar haar hoofd, dat versierd was
met koddige, wiebelende papilotten. Met
een korte groet was ze de kamer uit.
Zuster Wilma, hoe jong ook, had pre
cies de juiste snaar van de vrouwelijke
ijdelheid geraakt, om tante Eliza zo
spoedig mogelijk te bewegen, de kamer
te verlaten.
„Laat u de heer Kleijberg maar aan
mij over", verzocht ze zacht aan de
moeder. Deze verdween opgelucht en
was blij dat er met tante Eliza geen
verdere woordenwisseling was uitge
broken. Ze had toch moeilijk haar ge
zag kunnen laten ondermijnen door een
der bewoners?
De heer Kleijberg zat wat dromerig
voor zich uit te staren. Zijn gedachten
schenen mijlen ver weg te zijn.
„Ze is wel aardig, hè?" zei hij mijme
rend.
„Ja hoor, ze is heus aardig", gaf zus
ter Wilma een weinig verwonderd toe.
„Maar het valt niet mee, om in zo'n
groot huis een beetje regel te houden.
Daarom moet de moeder wel eens wat
flink optreden".
„O, maar ik bedoel de moeder niet",
zei mijnheer Kleijberg verbaasd. „Ik
bedoel tante Eliza. Ik zou echt haar
goede zorgen niet willen missen, en ik
vond, dat de moeder haar wat zacht
zinniger had moeten aanpakken".
„Alles is nu toch goed", suste de
zuster. „Kom, stap nu vlug in bed, dan
kan iedereen weer rustig gaan slapen".
„Tante Eliza voelde zich bezeerd",
mokte de heer Kleijberg.
„Kom, daar spreken we morgen nog
wel eens over".
Mijnheer Kleijberg stapte plotseling
over op een heel ander onderwerp, en
vroeg dringend aan zuster Wilma: „Zijn
we al heel erg oud?"
„Hoe komt U er bij?" deed de zuster
luchtigjes.
„Hoe lang denkt U dat we nog te
leven hebben?" drong de heer Kleijberg
aan.
„U kunt gemakkelijk honderd jaar
worden", zei zuster Wilma optimistisch.
„Dat is een zoethoudertje", glimlachte
de heer Kleijberg, „maar nu moet u het
serieus zeggen".
„Laten we zeggen", zei zuster Wils
nu ernstig, omdat ze zag dat mijnhei
Kleijberg als het ware aan haar lips
hing en een bepaalde bedoeling fe
met zijn vragen, „laten we zeggen, g
U beiden zeker nog tien jaar behoorl?
kunt meedoen. Zo, is het nu goed?"
„Tien jaar", zei de heer Kleijbe
dromerig, „tien jaar, dat is een hf
lange tijd om het gezellig met elkaar
hebben. Ik zal morgen aan tante Eü
vragen, hoe zij er over denkt".
Zuster Wilma fronste haar
brauwen. Ze kon niet helemaal de f
dachtengang van de heer Kleijberg
gen, en ze vond het nu niet bepaald
geschiktste tijd, om zijn bedoelingen:
te zoeken.
Maar de heer Kleijberg scheen 1
vreden gesteld. Gewillig schoof hij t*
sen de lakens en liet met een beha*
lijke zucht zijn hoofd op het kus?
vallen. „Tien jaar, wat zullen ze
kijken", fnompelde hij nog, en sliep.
HOOFDSTUK X
Henny's wraak
Nog maar eventjes was Henny1
het grote huis vertrokken, of er kis
een doordringend geschel uit de tui
kamer. Met een glimlach hgastte
jonge vrouw zich door de lange ga
Vol verwachting keek ze naar hï
broer, die haar met gespannen g<"
trekken opwachtte.
„Wel Gonda", zei hij opgewond*
„waar heb je toch ineens dat onbed*
ven mensenkind vandaan gehaald?"
„Ben je er blij om?" was haar wede
vraag.
(Wordt vervolgd)