Met vakantie langs de groene kustweg Goedkope zeep is de beste „Blauwe" boter beter dan groene De „excentrieke" schilderes De jaren waarop wij wachten 9 Zuiver Uw bloed r 99: Kopergids 1961 betrouwbaar geschrift van consumentenbond In het doolhof van de talrijke artike len die tegenwoordig, op welk gebied ook, op de markt verschijnen, mag de Kopersgids van de Nederlandse Consu mentenbond als een betrouwbare gids worden genoemd. De Bond is een onaf hankelijke particuliere organisatie, die destijds met medewerking van de over heid is opgericht. De officiële statuten vermelden als doelstellingen: inlichtin gen te verschaffen over kwaliteiten en prijzen, het kostenbesef te bevorderen en op te komen voor consumentenbelan gen in het algemeen. De Consumenten bond is op geen enkele manier zakelijk verbonden met landbouw, industrie of handel. Nederland is sterk in het oprichten van allerlei bonden, verenigingen en stichtingen. Maar niemand kan ontken nen, dat de Nederlandse Consumenten bond aan een belangrijke behoefte vol doet. De keurmeesters van de Bond zijn volkomen onafhankelijk. Hun aanwij zingen zijn eerlijk en betrouwbaar. En bovendien handig. Wist U bijvoorbeeld, dat tussen de verschillende soorten toiletzeep weinig kwaliteitsverschil bestaat? De ene zeep wast niet beter dan de andere. Ook is de uitwerking op de huid bij alle soor ten vrijwel hetzelfde. De gehalten aan natrium-carbonaat en vrije alkali ver tonen nu eenmaal weinig verschil. Nuchter concludeert de Consumenten bond, dat met de goedkoopste zeep dan ook het beste uit is. Wist U, dat de zo gepropageerde hor- mooncrêmes geen ander effect uitoefe nen dan gewone crèmes? Als er van voorkeur sprake is, dan berust die meestal op psychologische gronden, al dus de Consumentenbond in de Koper- gids 1961. De resultaten, samen met de hoge prijzen van de hormooncrêmes, maken het gebruik ervan in het alge meen niet aan te bevelen. Wist U ook, dat zonnebrillen eigenlijk helemaal niet nodig zijn? Onze ogen zijn in aanleg op het licht van het vrije veld ingesteld. Overigens is de aanschaf van een zonnebril geen weggegooid geld, want aan de andere kant kan het felle licht zo al niet schadelijk dan toch wel hinderlijk zijn. Maar wanneer U een zonnebril koopt, dan behoeft dat, vol gens de gids, echt geen dure te zijn. Het blijft precies hetzelfde of men een dure geslepen opticiënsbril of een gewoon bazarbrilletje koopt. Het sprookje, dat de goedkope brillen een schadelijke uit werking op de ogen hebben is beslist niet waar, aldus de Kopergids. Veelzijdig De onderzoekingen van de Neder landse Consumentenbond hebben zich in de loop van de tijd over een groot aantal artikelen uitgespreid. Zo heeft men ook de verschillende soorten tand pasta in de mond genomen. Daarbij bleek al direct, dat tandpasta als zoda nig geen onontbeerlijk middel is voor de verzorging van het gebit. Er zijn namelijk nog geen speciale preparaten gevonden, die in tandpasta's kunnen worden verwerkt om een heilzame uit werking op de conditie van het gebit te hebben. Wel is het een groot voordeel van tandpasta, dat zij het geregeld poet sen door de heerlijke smaak bevordert. Bovendien hebben de pasta's een licht slijpende werking, wat het poetsen heel wat gemakkelijker maakt. .99 Over de tandenborstels schrijft de Consumentenbond, dat de meeste mer ken, die in ons land verkrijgbaar zijn, niet aan de eisen voldoen. Alleen enkele dure merken kunnen de toets van de critiek doorstaan. Het goede model moet een kleine vlakke borstelkap hebben, een rechte steel én nylon haren, die ge plaatst zijn in twee, hoogstens drie rijen. Nu kleine sigaartjes zo in de mode komen is het wel eens aardig om te weten hoe het met het nicotine- en teer gehalte zit. Dan blijkt, dat in de kleine sigaartjes meer teer en nicotine zit dan in sigaretten. In de sigaartjes welgeteld gemiddeld 68,5 milligram teer per gram verbrande tabak, tegen 54 milligram bij de sigaretten en 6,3 milligram nicotine tegen 4,5 in de sigaret. Toch zijn de si gaartjes gezonder doordat men daarbij niet snel de neiging heeft om te inha leren. Zonnebrandmiddelen zijn in deze maanden veel gebruikte preparaten. Maar vertrouw er niet teveel op. Inder daad absorberen ze een deel van het licht dat zonnebrand veroorzaakt, maar door dat te doen absorberen ze ook de stralen die bruin maken. Dat zonne brandmiddelen sneller bruinen, is dus onzin, aldus de Kopergids. Ook de kwaliteit van roomboter is door de Consumentenbond onderzocht. Gebleken is, dat boter met blauwe op druk (het rijksbotermerk moet blauw zijn) voldoet aan de hoogste eisen van smaak en geur. Dit is de exportkwali teit. Voorwaarde is, dat de naam van de handelaar op de verpakking staat. Boter met groene opdruk is wat min der, maar nog altijd goed. Naamsver melding is niet verplicht; wanneer deze er toch op staat is de boter als regel een tikkeltje beter. De Consumentenbond bewijst door deze onderzoekingen de huisvrouw en alle andere gebruikers goede diensten. De goede raad, die in de Kopergids wordt gegeven is te uitvoerig om het geheel in dit beknopte bestek samen te vatten. Het geheel is tegen de prijs van drie kwartjes bij de Bond (Den Haag) verkrijgbaar. En er is echt geen onder zoek voor nodig om te zien, of deze drie kwartjes goed besteed zijn. (Nadruk verboden). ZONDAGSDIENST DOKTOREN Den Burg: DOKTER VAN LOON (ingaande zaterdagmiddag 12 uur) Oostcrend en De Cocksdorp: DOKTER SIEBINGA (ingaande zaterdagmiddag 12 uur) Zondagsdienst Witte Kruis Zr. FORTGENS Oosterend, tel. (02223) - 250 (van zaterdag 13 uur tot zondag 24 uur) Zr. MANNESSEN Den Burg, tel. (02220) - 2414 (zondag van 9 tot 13 uur) en bevrijd Uzelf zó van Rhenmatische Pijnen. Als die ondragelijke pijnen een gevolg zijn van onzuiver bloed, brengt een bloedzuiverende kuur uitkomst. Kru- schen, de beproefde combinatie van zes minerale zouten, wetenschappelijk sa mengesteld, is al jaren het reddende middel voor generaties van lijders aan Rheumatiek. Neem voortaan ook Kru- schen. De aansporende werking op de bloedzuiverende organen doet Uw bloed sneller stromen. Onzuiverheden - en die veroorzaken de pijn - zetten zich niet meer vast, maar worden afgevoerd langs natuurlijke weg. Iedere Texelaar en vele geregelde be zoekers van dit eiland kennen Souwtje de Wijn. Men duidt haar aan als „de excentrieke kunstschilderes" en dit komt dan omdat deze 73-jarige vrouw met het gebruinde gezicht en je-kunt- me-vertrouwen ogen, een volkomen eigen leven leidt. Zij woont op een drie hoekig stukje grond in een lichtblauw geverfd huisje, daar waar de -Pontweg bijna Het Horntje nadert. Wie achterom binnentreedt ziet op de deur een bord hangen, waarop staat dat schilderijen er niet zijn om cadeau te worden gegeven. Souwtje heeft niet voor niets de Academie voor Beeldende Kunsten in Amsterdam en Antwerpen doorlopen. Wie de kamer binnenkomt, schrikt even. Wel acht katten springen van de stoelen op en uit de hoeken weg. Souw tje heeft een brilletje op de neus en op haar hoofd staat een oud alpinomutsje. Zij draagt een zware donkerblauwe trui en een zwarte lange broek. Ze rookt een sigaret mee en presenteert stukjes van een chocoladereep. Er is ook thee. Men behoeft niet lang te zitten om te weten, dat Souwtje de Wijn een intelli gente vrouw is en geenszins simpel van geest. Zij praat honderduit en voor een voornaam deel gaat dit over dieren. „Zie je die ene kat daar?" zegt ze. „Dat is mijn lievelingsdier. Hij is nu volwassen, maar hij speelt nog steeds als een heel jong katje. Toen-ie nog klein was joegen zijn kameraadjes hem weg. Als ik hem geen voedsel apart had gegeven, zou hij zeker zijn omgekomen van de honger. Ziet hij er niet goed uit? Je zou niet zeggen, dat hij achterlijk is. Juist door de zorgen, die ik hem gaf, ben ik van hem gaan houden" En dan vertelt zij, dat achterlijkheid bij dieren meer voor komt dan de meeste mensen denken. „Bij geiten heb ik dat dikwijls gezien en soms ook bij kippen, maar bij katten heb ik het niet eerder meegemaakt". Souwtje is sterk als een beer. Zij is heel veel buiten en altijd bezig. Van het wrakhout dat zij in de loop der tijden naar huis heeft gesleept, zou zij een groot, zij het misschien gammel huis hebben kunnen bouwen. In haar spreekt het bloed van de strandjutter. Niet heel ver van het huisje van Souwtje ligt een kleine hoogvlakte, die algemeen het Wiervlak wordt genoemd. In dit vlak zal over een paar jaar de nieuwe haven komen, uitgegraven als een diepe kom achter duin en dijk. Pas als het gat van de haven is gemaakt, zullen duin en dijk doorstoken worden. Men is er hard bezig met dragline en bulldozer. Van de eerste dag af dat men met de werkzaamheden begon, is Souwtje de schilderes er met schetsboek en tekenstift op uitgetrokken. Dat wat er was heeft zij vastgelegd in meer dan zestig grote tekeningen. Zij heeft ze stuk voor stuk laten zien en het was, bij elkaar een machtig werkstuk onder het motto: Hoe het was en hoe het nooit meer zal worden". Bij iedere tekening heeft zij een verhaal, boeiend en vol overgave verteld. Maar ook met een stem vol spijt. „Allemaal weg", zegt ze, „weg, weg en nog eens weg". Met deze oude, jonge vrouw verveelt men zich geen ogenblik. Zij leeft het leven van een kluizenaar maar geeft, wie bij haar komt, gratis en voor nie mendal indrukwekkende en leerzame lessen in begrip en menselijkheid. Het werk dat zij nu verricht zal eens histo rische waarde krijgen. „Ik heb weer schik in werken", zegt zij, „naderhand zullen de Texelaars op mijn tekeningen kunnen zien, hoe het hier vroeger was". F. v. d. M. Het V.V.V.-wezen in Denemarken, Sleeswijk Holstein, N.W. Duitsland met Bremen als centrum, Groningen, Fries land en Noord-Holland boven het Noordzeekanaal heeft de handen ineen geslagen om het touristisch verkeer ge durende de vakantie in beide richtingen langs de z.g. Groene Kustweg te leiden. Dat geldt niet alleen voor de komende vakantieperiode, maar ook voor de toekomst. Het is zonder meer duidelijk, dat de propaganda en reklame zullen zorgen, dat de gekozen naam „Groene Kustweg" bekendheid krijgt van het noordelijkste punt in Denemarken (Ska- gen) tot aan Parijs, waardoor het ge bruik maken van deze weg in beide richtingen met toenemend succes zal worden gestimuleerd. Voor onze lezers, die per auto reizen, is het van belang de noordelijke richting te kennen. Zij, die gebruik maken van de E 10, die van Amsterdam langs Pur- merend en Hoorn naar de Afsluitdijk loopt, zullen dan wel een goede, snelle weg tot hun beschikking hebben, maar niet de mooiste. Het verdient aanbeve ling gebruik te maken van de parallel- of bretelweg, die door de Zaanstreek loopt via Castricum langs de kust naar Julianadorp dan wel over Alkmaar BOOTDIENSTREGELING N.V. T.E.S.O. Werkdagen: v. Texel: 5.20 10.40 15.40 v. Den Helder: 6.30 12.00 17.00 6.25 7.40 9.30 12.10§ 13.10 14.30 17.15 18.15 8.15 9.10 11.00 13.20§ 14.20 16.00 18.40 19.30 Zon- en alg. erkende chr. feestdagen: 10.40 11.40 17.00 18.25 Texel: 8.55 16.00 v. Den Helder: (Uit „Elseviers Weekblad). 7.40 14.00 20.30 9.T0 10.15 12.00 13.00 15.00 17.15 18.15 19.30 21.30 is van 1 juli tot en met 26 aug. 1961 alleen op zaterdag. S.V. TEXEL Op 20 augustus, dus volgende week zondag, gaat de competitie betaald- voetbal weer draaien en begint de toto dus ook. Aan al onze deelnemers berichten we het volgende: Maandag of dinsdag a.s. ontvangt U Uw registratie- kaart plus het totoformulier no. 43. U mag 2, 4, 6 of 8 kolommen invullen, dus niet 1, 3, 5 of 7. Per formulier wordt weer 10 cent geheven. De formu lieren worden, desgewenst, weer opge haald of kunnen worden ingeleverd tot donderdagavond 9 uur bij Hotel „De Graaf". Houdt U er dus rekening mee, niet meer vrijdag- maar donderdag avond inleveren. Door het grote wed- strijdprogramma is het mogelijk dat reeds zaterdags gespeeld wordt. We wensen alle deelnemers veel suc ces toe, terwijl we gaarne nog tal van nieuwen kunnen noteren. Deelname kost ƒ1,50 voor het gehele seizoen. Op gave bij het bestuur en Hotel „De Graaf". Er hier is dan de indeling voor ons eerste elftal in haar nieuwe omgeving: Afd. NH. 1 C: Duinranders, Geel Zwart, JVC, Kaagvogels, Nieuwe Niedorp, SRC, Texel, Vesdo, Vrone, WGW en Wieringerwaard. Aid. 3 I: BKC 3, Callantsoog 2, Cocks dorp 1, Helder 4, N. Niedorp 2, Oude- sluis 2, Petten 2, Texel 2, Zeemacht 3. Texel-spelers, pak de zaak serieux aan. Begin met regelmatig en intensief te trainen. Het zal nodig zijn. Woensdag a.s. beginnen we met senioren en junio ren. Bedenk dat de dagen korter wor den, kom dus vroeg. langs het Noordhollands Kanaal of bin. nendoor naar Den Oever. Men passeen vele karakteristieke dorpen om ten slotte door de prachtige Wieringermeei- polder de Afsluitdijk te bereiken. Aai de overkant gekomen kan men de E 1( vervolgen langs Harlingen, Franekei Leeuwarden, Groningen en Winschot® om bij de grensovergang NieuweschaE te arriveren. Men kan ook gebruik mg. ken van de bretelweg langs Bolsward Sneek, Heerenveen, Leek, Groningen zo vervolgens. Vooral in de zomermaan den zijn de groene weiden, weelderig* akkers en prachtige vergezichten, als mede de makkelijk bereikbare weg me een goed wegdek en weinig bochten verademing voor de automobilist. Over de grens leidt de aansluitend: E 35 langs moderne steden met oud tradities en langs dromerige dorpen, U tot een bezoek uitnodigen. Vele wegen bieden gelegenheid bezienswaar, dige plaatsen in de nabijheid te bezoe ken. Langs Leer met z'n fraai raadhui- en de Waag passeert men Oldenburg eens de residentie van groothertog® nu het moderne centrum van Noord-west Duitse kustgebied. Pracht- is het landschap van Oldenburg to Delmenhorst met hoogveengebied® weiden, bossen, waarin duizendjarig, eiken staan en voorts nog hunebedde worden aangetroffen. Delmenhorst is een industriestad, die door een go: del van groen omgeven is. Na 13 wordt dan de oude Hanzestad Breme bereikt, waar een eerbiedwaardig c« trum wordt gevormd door het Markt plein met het imponerende Raadhuis, Dom envergeet U vooral niet bezoek aan de Raadskelder te breng® waar eeuwenoude wijnvaten tot koele dronk noden. In de gigantisch haven lopen jaarlijks 13.000 schepe binnen. Daarnaast geven ook machtig industrieën aan deze stad een dynamise karakter. Een zijsprong naar het 60 noordelijk aan de Wesermond gelege Bremerhaven met de beroemde Colur. buskaje zal U niet berouwen. Het bovendien de belangrijkste vissershave van Europa en op velerlei wijzen is het heerlijke zeebanket te genieten. V< Nieuweschans naar Bremen is een stand van 102 km. Om Hamburg te reiken, moeten we 120 km. verder den, een stad, die met haar 1.8 milja inwoners ruim tweemaal zo groot is Bremen. Hier is het eindpunt van de 35 bereikt. Langs de E 3 komen we dan Sleeswijk Holstein, een weg, die ov- de Duitse grens via Vejle naar het ee der genoemde Skagen in Denemark leidt. Aanbevelenswaardig is eveni om de parallelweg de z.g. Grüs Küstenstrasse am blauen Meer rijden, die van Hamburg uit or Friedrichstradt, Tonder (Denemarke Hirtshals naar Skagen voert, van wal uit men verder de route over zee n«i Noorwegen en Zweden kan volgen De Groene Weg in Denemarken ga langs klei- en geestgronden, heide duinlandschap, met een schat van da pen, middelgrote gemeenten en enke badplaatsen. Campings, goede hotels een verzorgde pensionakkommodat zijn pluspunten voor deze route, die w aan slechts weinig Nederlanders bek® is. Het gebruik van deze route is ieder aan te bevelen. Een modern en fraai uitgevoerd, na foto's verlucht vouwblad over de Gr* ne Kustweg is op de V.V.V.-kantoren bij de secretariaten in Noord-Hollai boven bet Noordzeekanaal gratis W krijgbaar. de: Te we 1 hei Du daj ter mo aai ter hij sch I het tra kei em stu ste: hui hee sch ziei spr bra der zijr bra ver oo stei one stu^ 1 de ver bij2 Sr. De Te> daa zelf tig E gou daa raai brei gaa: lopc Ir ,anc oms tie grat van, tekc sten van tieb mee is, c wer kort zelf» buit ken D, de c van is h< hoe gebi Vj taal het 1 tigd« het 1 De uit gezie jong loop' een 1 staai He bedr vrou zoon terw roep bedr On met sehoi verli, 40%, lands o\ totaa groei •en 1 ning kunn FEUILLETON 14. Meerdere deuren gingen open en er ontstond een verward stemmengedruis. Juffrouw Koosje en mijnheer Untever vluchtten ieder hun eigen kamer in. Daarom was er niemand meer op de gang, die enig uitleg omtrent de oorzaak van het tumult kon geven. Wel wisten enkelen, dat tante Eliza bij de heer Kleijberg naar binnen was, en dat mijn heer Untever de kamer van juffrouw Koosje had verlaten. Ze spraken hier over hun diepe verontwaardiging uit te gen de moeder, die op al dat geroeze moes was afgekomen. De moeder, op haar beurt onaange naam verrast, over deze gang van za ken, klopte dringend op de kamerdeur van juffrouw Koosje. Deze wilde juist weer in bed gaan. Ze uitte bij het ge klop voor zichzelf de ironische opmer king „o, over rusthuis gesproken, dit is de tweede keer dat ik in mijn nachtrust gestoord wordt". Met een boos gezicht deed ze de deur open en keek vragend de moeder aan. „Kunt u mij opheldering geven, over de verwarring op de gang?" vroeg deze kortaf. „Ben ik daar verantwoording voor schuldig?" vroeg juffrouw Koosje vin niger, dan in haar bedoeling lag. De moeder begreep, dat ze zo niet verder kwam en deed een beroep op het gezonde verstand van juffrouw Koosje. Wat zou het bestuur wel zeg gen, als het hoorde dat het in de nacht niet rustig gehouden kon worden? Ach ja, de reglementen, dacht juf7 frouw Koosje, en verhaalde wat er feitelijk was gebeurd. Laat het bestuur dan zorgen dat die dingen niet voorko men. Een klem beetje begrip voor mijn heer Untever had al lang een einde ge maakt aan diens rare verzoeken. Juf frouw Koosje durfde er al haar bezit tingen onder te verwedden, dat het niet meer plaats zou hebben. Mijnheer Un tever was genezen, als men tenminste zo nu en dan een beetje belangstelling voor hem toonde, want dat was alles wat hij nodig had. De moeder, een weinig verbluft, vroeg nu naar tante Eliza, doch juffrouw Koosje wenste hierover geen inlichtin gen te geven. Op de gang stonden nog steeds de andere bewoners samengegroept, nieuwsgierig wachtend, hoe dat relletje wel zou aflopen. Angstvallig hielden ze hun gezicht in de plooi, want ze zouden voor geen geld van de wereld willen bekennen, dat ze zo genoten van de on gewone situatie. Dit samendrommen stelde de moeder voor de noodzaak, om verder op te treden, ook al verwachtte ze geen goede resultaten. Even dacht ze de zuster te bellen, maar die had altijd al zoveel werk, dat ze haar nachtrust hard nodig had. Maar die vroeg naar haar nachtrust? Haar man had van de hele nachtelijke opstand nog niets ge merkt. Met een warm gezicht, van agi tatie, stapte ze, zonder te kloppen de kamer van de heer Kleijberg binnen. Tante Eliza zat naast de heer Kleijberg aan tafel en streelde zijn hand. „Voel je je nu wel goed?" vroeg ze vleiend. „Hier, drink nog eens een slokje water". De moeder maakte aan die tedere tête a tête een abrupt einde, door tante Eliza zonder meer te sommeren, om naar haar eigen kamer te gaan. Tante Eliza verzette zich, ze was een vrije vrouw, en ze liet haar vriend, die zich niet lekker voelde, niet zo maar in de steek. Of de moeder zich nu al beriep op het bestuur en de reglementen, tante Eliza was niet van zins om zich te ver plaatsen. Gelukkig kwam op dat kritieke mo ment de zuster binnen. Zuster Wilma overzag met een enkele blik de situatie. Kalm ging ze naar tante Eliza toe en fluisterde haar iets in het oor. Met grote schrik greep tante Eliza met beide han den naar haar hoofd, dat versierd was met koddige, wiebelende papilotten. Met een korte groet was ze de kamer uit. Zuster Wilma, hoe jong ook, had pre cies de juiste snaar van de vrouwelijke ijdelheid geraakt, om tante Eliza zo spoedig mogelijk te bewegen, de kamer te verlaten. „Laat u de heer Kleijberg maar aan mij over", verzocht ze zacht aan de moeder. Deze verdween opgelucht en was blij dat er met tante Eliza geen verdere woordenwisseling was uitge broken. Ze had toch moeilijk haar ge zag kunnen laten ondermijnen door een der bewoners? De heer Kleijberg zat wat dromerig voor zich uit te staren. Zijn gedachten schenen mijlen ver weg te zijn. „Ze is wel aardig, hè?" zei hij mijme rend. „Ja hoor, ze is heus aardig", gaf zus ter Wilma een weinig verwonderd toe. „Maar het valt niet mee, om in zo'n groot huis een beetje regel te houden. Daarom moet de moeder wel eens wat flink optreden". „O, maar ik bedoel de moeder niet", zei mijnheer Kleijberg verbaasd. „Ik bedoel tante Eliza. Ik zou echt haar goede zorgen niet willen missen, en ik vond, dat de moeder haar wat zacht zinniger had moeten aanpakken". „Alles is nu toch goed", suste de zuster. „Kom, stap nu vlug in bed, dan kan iedereen weer rustig gaan slapen". „Tante Eliza voelde zich bezeerd", mokte de heer Kleijberg. „Kom, daar spreken we morgen nog wel eens over". Mijnheer Kleijberg stapte plotseling over op een heel ander onderwerp, en vroeg dringend aan zuster Wilma: „Zijn we al heel erg oud?" „Hoe komt U er bij?" deed de zuster luchtigjes. „Hoe lang denkt U dat we nog te leven hebben?" drong de heer Kleijberg aan. „U kunt gemakkelijk honderd jaar worden", zei zuster Wilma optimistisch. „Dat is een zoethoudertje", glimlachte de heer Kleijberg, „maar nu moet u het serieus zeggen". „Laten we zeggen", zei zuster Wils nu ernstig, omdat ze zag dat mijnhei Kleijberg als het ware aan haar lips hing en een bepaalde bedoeling fe met zijn vragen, „laten we zeggen, g U beiden zeker nog tien jaar behoorl? kunt meedoen. Zo, is het nu goed?" „Tien jaar", zei de heer Kleijbe dromerig, „tien jaar, dat is een hf lange tijd om het gezellig met elkaar hebben. Ik zal morgen aan tante Eü vragen, hoe zij er over denkt". Zuster Wilma fronste haar brauwen. Ze kon niet helemaal de f dachtengang van de heer Kleijberg gen, en ze vond het nu niet bepaald geschiktste tijd, om zijn bedoelingen: te zoeken. Maar de heer Kleijberg scheen 1 vreden gesteld. Gewillig schoof hij t* sen de lakens en liet met een beha* lijke zucht zijn hoofd op het kus? vallen. „Tien jaar, wat zullen ze kijken", fnompelde hij nog, en sliep. HOOFDSTUK X Henny's wraak Nog maar eventjes was Henny1 het grote huis vertrokken, of er kis een doordringend geschel uit de tui kamer. Met een glimlach hgastte jonge vrouw zich door de lange ga Vol verwachting keek ze naar hï broer, die haar met gespannen g<" trekken opwachtte. „Wel Gonda", zei hij opgewond* „waar heb je toch ineens dat onbed* ven mensenkind vandaan gehaald?" „Ben je er blij om?" was haar wede vraag. (Wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1961 | | pagina 4