Cjroen c2jvartsjexels in het harL,
kou gevat?
Met 31 Texelaars en 1800
ééndagskuikens over het Marsdiep
Weinig schokkende jaarvergadering
V.V.V. Texel
Snuif en wrijf
Jaag die ondragelijke
Dat lukt U met Kruschen
VRIJDAG 25 JANUARI 1963
TEXELSE
76e JAARGANG No. 7729
COURANT
UltgiTc N.V. f.h. Langeveld St de RooQ
Boek-, Kantoorboek- en Fotohandel
Handelsdrukkerij
Dm Borg, Texel - Postbox 11 - Tel. 2058
Verschijnt dinsdags en rrtydagi.
Bank: Rotterdamse Bank; Coöp. Boerenken,
bank. Postgiro 652. Aboon.pr. ƒ2,40 p. kwart
25 et. incasso. Advertenties: familiebericht»
12 ct p. mm.; andere adrert. 10 ct. p. mm,
Als we hadden geweten, hoe snel
de terugreis zou verlopen, hadden
we ons nog wel even bedacht, vóór
we j.l. vrijdagmorgen op „De Da
geraad" naar Den Helder stapten.
De heenreis verliep overigens vlot,
want een uur, nadat de boot van 't
Horntje was vertrokken, lag hij
reeds gemeerd in de haven van Den
Helder. Er was dus niets, dat er op
wees, dat de volgende dag de
overtocht wel eens niet zo gemak
kelijk zou kunnen verlopen. En
daarom regelden we in alle ge
moedsrust onze zaken aan de vaste
wal, in de heilige overtuiging, dat
we het weekend weer rustig op
Texel konden doorbrengen. Het
volgende relaas doet deze gedachte
wel logenstraffen: Anno 1963
schrijven we een verhaal, dat in
veel opzichten doet denken aan het
bekende reisverslag van Pieter van
Cuyck uit het jaar 1870
Zaterdagmorgen zaten we dus al tij
dig in de warme kajuist van de „Dokter
Wagemaker", die ons weer huiswaarts
zou voeren. Mèt ons vele militairen-
met-verlof, kottervissers, die hun sche
pen in de haven van Nieuwediep had
den gemeerd, vrachtautochauffeurs,
weekendgangers, zelfs een tweetal pre
dikanten, die de barre reis waagden,
om de Texelaars opnieuw te vermanen.
En niet te vergeten: Onze wakkere Elf-
stedenrijders. Er waren al reizigers
aan boord, die ook de nacht op de
„Dokter Wagemaker" hadden doorge
bracht, om er zeker van te zijn, de
volgende dag niet te laat te zullen
komen. Al met al een bont gezel
schap, dat net zich aan boord maar zo
gemakkelijk mogelijk maakte, omdat
het allemaal wel eens een paar uurtjes
kon duren.
De boot probeerde inderdaad enige
malen de haven uit te komen, wat
echter niet scheen te lukken. Intussen
kwam het bericht over de verwoede
strijd, die „De Dageraad" met het ijs
leverde. Met het verstrijken van de
tijd werden ook onze kansen kleiner,
omdat het moment van de hoogste wa
terstand al haast voorbij was. Men be
gon te begrijpen, dat verder proberen
nutteloos zou zijn en tenslotte kwam
dan het bericht, dat de boot die dag
niet zou varen en dat de volgende dag
-een nieuwe poging zou worden ge
daan. De stemming aan boord was wat
landerig geworden, het bier raakte op
(direct komt er nieuwe voorraad met
„De Dageraad" werd er gezegd). Buiten
was het ijzig koud geworden doordat
intussen de wind tot storm was aange
wakkerd. Langzamerhand verliet men
het schip om een verblijf voor de nacht
te bespreken. Ook wij wensten onze
medereizigers tot ziens. Toen we op ons
.overblijfadres aankwamen, hoorden we
fde ANP-nieuwslezer juist vertellen,
dat „De Dageraad" na een strijd van
acht uren had gewonnen en behouden,
met passagiers (en bier) in Den Helder
was aangekomen. Dit stak weer een
hart onder de riem voor de volgende
dag: er lag nu immers een sterkere boot
in Den Helder en eventueel zou de
„Hercules" van de Kon. Marine „De
Dageraad" er wel doorhalen!
De tweede dag
Tamelijk optimistisch kwamen we de
volgende dag weer aan boord, ditmaal
op „De Dageraad" en ontmoetten er de
kennissen van de vorige dag. Ook het
leger was weer paraat, in de bedenke
lijke hoop, dat dit voor de eerstvolgen
de dagen de laatste reis zou zijn, waar
door ze extra-winterverlof zouden heb
ben. Er waren weer nieuwe gezichten
van een groep Texelse huisschilders,
die een weekje naar Parijs geweest wa
ren. Voorafgegaan door de „Hercules"
begon de strijd opnieuw; de vissers gin
gen af en toe eens kijken, of zij de
navigatie op dezelfde manier zouden
verrichten. Het was nog ijskoud aan
dek, zodat de meesten maar rustig bin
nenbleven en door de ramen van de
warme kajuit de vorderingen volgden.
Die vorderingen bleken overigens niet
zo groot meer te zijn: Vooruit-achter-
uit-gemanoeuvreer met de „Hercules";
totdat het gerucht de ronde deed, dat er
moeilijkheden waren met de koelwa
tervoorziening van de machine en dat
men dus weer genoodzaakt zou zijn,
om van verder gaan af te zien. Intussen
werd hier en daar reeds over vliegen
gemompeld en na enig navragen bleken
er wel enige tientallen mensen interes
se te hebben om die dag nog naar Texel
te vliegen. Het was die dag misschien
nog wel zo ver gekomen, als niet om
één uur dat uiterst misleidende bericht
voor de radio was gekomen, dat van
vliegen geen sprake kon zijn, omdat het
Texelse vliegveld in ongeschikte toe-
Uw verkoudheid van ueua.
kerl of borsl
Veel Texelaars hebben gebruik
gemaakt van de luchtbrug met
de vaste wal, al dan niet na te
vergeefs gepoogd te hebben om
op de gebruikelijke wijze van of
naar hun eiland te reizen Een der
passagiers lieten wij zijn ervarin
gen op schrift stellen. Het resul
taat plaatsen wij bij deze Red.
stand zou verkeren. Dit achteraf on
juiste ANP-bericht verwekte ver
slagenheid bij de passagiers. Ook de in
formatie van de kant van TESO was
onduidelijk, hetgeen de stemming niet
bepaald verlevendigde. Tenslotte kwam
de mededeling, dat de volgende dag
opnieuw geprobeerd zou worden. En
kele vissers wilden het met hun kotter
gaan proberen, maar zagen daar ten
slotte ook van af. Moe en koud kwamen
we weer op ons uitgangspunt terug. De
militairen gingen weer naar hun leger
plaatsen terug: Die extra vakantie ging
helaas hun neus voorbij
Tenslotte: Door de lucht!
Het groepje, dat maandag aan boord
kwam was flink uitgedund door de af
wezigheid van de militairen. Onze kot
tervissers waren echter weer present
zo ook de Elfstedenrijders en al die
anderen, die tenslotte toch één naar
Texel moesten. „De Dageraad" lag zo
mogelijk nóg lager in het water dan de
vorige dag, zodat de eerste indruk al
weinig hoopgevend was. De berichtge
ving van TESO-zijde: wél proberen,
niet proberen, niet nu maar straks,
niemand die iets officieels kon mede
delen.
Totdat het initiatief om te gaan
vliegen en de geruchten van de moge
lijkheid elkaar ontmoetten. En prompt
kwam er nieuwe hoop en aktiviteit on
der de passagiers; er gebéurde nu iets.
Werd eerst medegedeeld, dat er één
toestel kon vertrekken, kort erna kwam
de mededeling dat er bij meer animo
nog een vlucht gemaakt kon worden.
In minder dan geen tijd werd er een
touringcar georganiseerd, die de lucht
reizigers naar Schiphol zou brengen
lofwaardig initiatief van onze vissers!
Dat we met zeelui te maken hadden,
konden we bij aankomst op Schiphol
merken: „Vrouwen en kinderen eerst"
alsof het een afdaling in een redding
boot betrof. De boeking voor de tweede
vlucht was nog in volle gang, toen de
eerste groep zich reeds aan boord van
de gereedstaande Dakota begaf. Ander
half uur later zou de tweede groep ver
trekken. Met als bijzonder gezelschap
aan boord 1800 eendagskuikerus, die
noodzakelijk naar Texel moesten. Ook
voor deze reizigers werd plaats gere
serveerd.
De overtocht
En zo kwam al snel het ogenbilk, dat
tussen een mededeling voor reizigers
naar Stockholm en voor passagiers naar
Montreal door, de vlucht naar Texel
over de luchthaven werd afgeroepen.
Ons toestel was intussen geland en had
al mensen vanaf Texel aan boord. Ze
werden met gejuich ontvangen en uit
hun enthousiaste kreten konden we
opmaken, dat ons een prachtige reis
wachtte. Onze Dakota van Martin's
Air Charter die de vluchten verzorgt
stond gereed voor de intercontinen
tale vertrekhal, wel een beetje zielig
tussen een Super DC 8B van de Cana
dian Pacific Airways en een DC 6 van
de KLM. Het instappen en plaatsnemen,
waarbij velen zich door de charmante
stewardess graég lieten helpen met die
lastige riemenwas werk van
een ogenblik. Met brullende motoren
werd gestart en na een paar minuten
zaten we al boven Amsterdam. Het
weer was de reizigers wel van goede
wil; Door een prachtige zonnestand
was het panorama onvergetelijk mooi.
Het toestel gleed rustig over' Noord
holland heen, men had ogen en handen
te kort om alles te zien en aan te wij
zen,'. Onze kottervissers keken boven
Den Helder ontroerd naar hun piep
kleine scheepjes, die daar in de haven
lagen. En daar was Texel al in zicht
met ernaast een spiegelende Wadden
zee, die er uitzag als één enorme ijs
baan. De rest was in een moment ge
beurd: Een machtige zwenking boven
de Slufter en daar begon de landing.
Zachtjes kwam de PH-MAC op de
Eierlandse bodem terecht. Voor de
luchtreizigers was toen het ijs (figuur
lijk) gebroken!
Tijdens het uitstappen zei een grap
jas: „Kaartjes gereedhouden, alstu
blieft!" Waarop prompt iemand (serieus)
reageerde: „Zijn die lui van TESO hier
óók al weer?"
ZON, MAAN EN HOOG WATER
Hoog water ter rede van Oudeschild:
25 jan. 8.04 en 20.39; 26 jan. 8.57 en 21.30;
27 jan. 9.46 en 22.16; 28 jan. 10.28 en 22.59;
29 jan. 11.07 en 23.38; 30 jan. 11.43 en
31 aug. 0.11 en 12.15; 1 febr. 0 43 en 12.49;
2 febr 1.22 en 13 40.
KONINKLIJK TEXELS FANFARE
CORPS BRACHT UITVOERING VAN
GOED GEHALTE
De heer Jb. Schrama in de bloemetjes
Met een pittige mars begon het Ko
ninklijk Texels Fanfarecorps zijn jaar
lijkse uitvoering voor genodigden en
donateurs, waarna voorzitter P. Koorn
de aanwezigen verwelkomde. Excuse
rend meende hij er aan toe te moeten
voegen dat in de pauze een verloting
zou worden gehouden ter bestrijding
van de hoge onkosten. Dat het publiek
bereid was op deze wijze de financiële
lasten van het korps te verlichten, bleek
achteraf heel duidelijk.
Het muzikaal gedeelte van de avond
werd begonnen met de Dam Busters-
mars gevolgd door de ouverture Rule
Brittannia. De verschillende nummers
werden niet alleen vlot, doch ook gaaf
ten gehore gebracht. Het goed in het
gehoor liggende „Summertime" uit
„Porgy and Bess" van George Gershwin
leek ons boven het gemiddelde peil uit
te steken. Dirigent, de heer C. Rijf,
moest daarop zijn mensen een kwar
tiertje rust gunnen. Dat was tenminste
de reden die de heer P. Koorn opgaf
voor „een algemeen praatje" over het
doen en laten van het fanfare.
Schrama in de bloemetjes
Alras bleek dat het om de heer Jb.
Schrama ging, die dit jaar vijftig jaren
bij „het fanfare" is. De heer Schrama
moest voor die gelegenheid zijn instru
ment ter zijde leggen en over het veel
al avontuurlijke verleden van het korps
verhalen. Veel incidenten waarover nog_
jaren is nagepraat, deden zich voor bij
de jaarlijkse gang naar het concours.
Schrama memoreerde de reis naar
Wieringen indertijd met een beurtvaar-
der in vliegende stormGroen en
geel waren de ondernemende muzikan
ten uiteindelijk gearriveerd. De muzi
kale prestaties werden overigens niet
geschaad, want de korpsleden gingen
met een eerste prijs naar huis.
Schrama kan terugzien op 50 muzi
kale jaren maar plannen om er mee op
te houden heeft hij zeker niet. Als blijk
van erkentelijkheid voor zijn enthou
siaste medewerking, kon voorzitter
Koorn hem namens de leden van het
korps een polshorloge aanbieden, waar
mee de jubilaris zich zeer verheugd
toonde. Mevrouw Schrama werd in de
hulde betrokken en kreeg uit handen
van de voorzitter een boeket bloemen
aangeboden.
Na dit intermezzo werd het muzikale
programma vervolgd met „Verschmahte
Liebe", gevolgd door „Sancta Lucia",
een solo voor sopraansaxofoon, gespeeld
door de heer Frans Zegel. De publieke
mening was onverdeeld: subliem!
Met „In Somerset" en de „Trafalgar-
mars" werd het muzikale gedeelte van
de avond afgesloten.
.,Zijne Excellentie Hein"
Een aantal leden van de toneelgroep
UDI kreeg nu de kans de aanwezigen
te laten lachen met de opvoering van
de klucht in twee bedrijven „Zijne Ex
cellentie Hein". Het is het hoogst on
waarschijnlijke verhaal van Karei Tie-
meyer (A. Poel), directeur van een
kunstmestfabriekje en zijn vrouw Lena
i(mevr. A. Bonne). Karei verwacht de
minister van buitengewone zaken en
bereidt zich voor op een waardige ont
vangst, omdat hij denkt burgemeester
te zullen worden van een dorp dat de
minister zal stichten. De dochter des
huizes Agatha (mevr. W. Mortier)
wordt in de plannen betrokken en moet
zien de minister voor zich te winnen.
Haar vriendin (Bea Zoetelief) komt
echter op hetzelfde idee. De minister
!(J. Groen) arriveert, maar treft de fa
milie niet thuis. Wel betrapt hij de in
breker Hein (E. Mortier). Hein bedreigt
de minister en dwingt hem van kleding
te verwisselen. Een ogenblik later koml
de veldwachter (J. Remelink) binnen op
zoek naar de inbreker De minister
wordt weggevoerdHein speelt mi
nister en de familie krijgt de ene gunst
na de andere te incasseren. Tot de
„minister" toevallig geen geld bij zich
blijkt te hebben en van ieder iets leent,
zelis van Betje de dienstbode (mevr. G.
Arendsmanl Teunis de huisknecht (G.
Pansier) wordt ook slachtoffer. Tot het
bedrog aan het licht komt en Hein de
vlucht moet nemen. De echte minister
kan eindelijk verteilen wat hij op het
hart heeft: Karei moet zijn kunstmest-
fabriek sluiten.
Het stukje werd onder regie van de
heer De Wildt ingestudeerd en vlot op
de planken gebracht. We hebben de in
druk dat souffleur André Bakker een
gemakkelijke taak had.
Al met al kunnen de organisatoren
met voldaan genoegen op de avond
terugzien!
BURGERLIJKE STAND VAN TEXEL
van 17 tot en met 23 januari 1963
Geboren; Anna Elizabeth, dv. Paul
Sibinga Mulder en Maria N. A. Kluij-
ver; Nancy Maria Clementia, dv. Sij-
brandus Zijlstra en Theodora P. Witte;
Pieter Jan, zv. Jan van der Vis en Aafje
van der Vis; Jacob, zv. Jan Eelman en
Pietje de Smit; Ronald, zv. Hendrik
Flens en Geertruida van Liere.
Ondertrouwd: Andries Hagedoorn en
Elizabeth J. C. Domburg.
INGEKOMEN PERSONEN
Frederik J. M. Beijerinck, van Zeist,
Hertenlaan 39 naar Den Burg, W. van
Beierenstraat 20.
In tegenstelling tot de vergadering van het vorige jaar toen de hartstochten
zich even flink deden gelden, is de bijeenkomst van maandagavond j.l. een
„tam" samenzijn geweest, waarhij de agenda in verbluffend hoog tempo werd
afgewerkt, zodat de aanwezigen rond tien uur weer op straat konden staan!
De voorzittershamer bleek bij de heer
W. Visser, die als vice-voorzitter de
vergadering opende, in goede handen te
zijn. De heer C. J. v.d. Kooi moest zich
nl. wegens gezondheidsredenen enkele
maanden terugtrekken. De waarne
mend voorzitter kon een tweetal ere
leden verwelkomen, waarna hij over-
van verwijzen wij naar ons vorig num
mer Voorzitter dankte de heer Dekker
voor zijn werk in deze.
Het accountantskantoor Standaart
had de boekhouding in orde bevonden,
de resultatenrekening bekeken en de
resultaten redelijk geacht. De heer
Visser dankte de heer P. Sibinga
ging naar het tweede agendapunt, de Mulder voor zijn bemoeiingen,
notulen, die door de heer J. Dekker Na de pauze kon voorzitter Visser de
werden voorgelezen. Ze werden onver- heer C. J. v.d. Kooi verwelkomen, die
anderd goedgekeurd onder dankzeg- 1 door zijn aanwezigheid blijk gaf zich
ging voor de accuratesse, waarmee ze
waren opgemaakt.
De heer Visser kon mededelen, dat
met een der Texelse artsen contact is
opgenomen om na te gaan of hun aan
tal op het eiland in het zomerseizoen
toereikend is. Dit naar aanleiding van
een vraag, gesteld door de heer J. Rijk
in de laatstgehouden jaarvergadering.
Gebleken is dat het aantal artsen nog
altijd in redelijke verhouding is ge
bleven tot het aantal mensen, ook in
het topseizoen.
Algemeen bekend was reeds, dat het
hoofdbestuur heeft besloten de adjunct-
directeur, de heer J. Dekker te be
noemen tot directeur. De heer J. Dek
ker heeft zijn bekwaamheid meer dan
overtuigend bewezen.
Van de Vereniging voor Texelse
Folklore was een schrijven ontvangen,
waarvoor het hoofdbestuur de grootst
mogelijke belangstelling koestert. Het
schrijven was echter zo omvangrijk dat
het op de eerstvolgende hoofdbestuurs
vergadering zal worden bekeken.
De heer J. Dekker las daarop het
jaarverslag voor. Voor de inhoud er-
niet van zijn WV-taak te willen dis-
tanciëren Over de begroting van het
lopende verenigingsjaar had een uitge
breide discussie kunnen ontstaan, maar
er werden geen belangrijke op- of aan
merkingen gemaakt, zodat de conclusie
moet worden getrokken dat men zonder
kritiek het VVV-beleid vol vertrouwen
blijft gadeslaan.
Besloten werd het hoofdbestuur te
de samenstelling onveranderd blijft. Met
samenstelling onveranderd blijft. Met
het aantal van 18 leden achtte men wel
het maximum toelaatbare bereikt.
De heer C. J v.d. Kooi, die zich her
kiesbaar stelde (tegencandidaat de heer
S. Kooy) werd herkozen. Tevens kon
naar aanleiding van een vraag van de
heer Groenhof worden vastgesteld, dat
het hier geen vrije verkiezing betrof
maar een voordrachtskeuze, in tegen
stelling dus met de gang van zaken
bij de plaatselijke afdelingen van de
VW.
Omdat de rondvraag niets aan de
orde bracht, kon de heer Visser de ver
gadering sluiten op een bijzonder vroeg
tijdstip.
20 cent per rol
DE VERBINDINGEN MET DE
OVERKANT
Hoe is het met de verbinding met de
overkant? vraagt men tegenwoordig
haast elke dag wel een keer aan elkaar.
Het gaat dan om de boot, respect, het
vliegtuig of de helicopter. Velen praten
erover, omdat het gezellig en interes
sant is over het nieuws te converseren.
Sommigen leggen meer nadruk op die
vraag, omdat ze er persoonlijk groot be
lang bij hebben, omdat ze nodig nog
móéten of omdat ze maar niet thuis
kunnen komen, omdat er ziekte is of
omdat het leven onaangenaam, zelfs
verontrustend of gevaarlijk gaat stag
neren en er schade ontstaat.
Maar hoevelen er nu nog gezellig
over babbelen kunnen, mochten eens
klaps de voorraden hier blijken op te
zijn, dan zal iedereen direct hevige
persoonlijke belangstelling gaan voelen.
Zover komt het hier niet, dat kan
met de moderne hedendaagse middelen
niet, zal er gezegd worden. Kunnen is
een groot woord, de oceaanstomer
„Titanic" en het vestzakslagschip „Bis
marck" zouden eigenlijk ook niet heb
ben kunnen zinken, naar men zei; en zie.
En dan zijn er toch ook altijd wel
mensen, voor wie het juist een plezier
tje is, dat het verkeer met de overkant
zo moeilijk is: zouden sommige scho
lieren en thuisgebleven militairen er
geen schik in hebben9
Van iedere nood is schijnbaar een
deugd te maken, zolang de dingen voor
het leven zelf met kritiek of noodlottig
gaan worden.
Nu moeten we alleen eens even een
bepaalde leesbril opzetten en voor het
woordje „overkant" lezen: de hemel en
voor „leven": eeuwig leven. Als men
dan eens denkt aan de noodzaak om
van God aan de overkant van dit leven
de middelen en krachten te ontvangen
om niet tenslotte onder te gaan in
waarheid en werkelijkheid? Vraagt men
dan ook tegenwoordig elke dag geïnte
resseerd naar die verbindingen met de
overkant, die gegeven zijn in de Heilige
Geest, de een mens de woorden van
Jezus Christus te binnen brengt? Of
groeit het zaad van die woorden op
tussen verstikkend veel onkruid, zodat
het in het isolement sterft? Het is maar
een overdenking, voor dat het mis
schien eensklaps te laat is.
Waa.
Rheumatische Pijnen er uit!
Inderdaad - een simpele bloedzuiveren
de kuur doet wonderen. Naarmate de
bloedzuiverende organen krachtiger
gaan werken, daartoe aangespoord
door Kruschen's zes minerale zouten,
wordt het bloed allengs weer puur en
zuiver als weleer. Alle onzuiverheid er
in wordt losgemaakt en afgevoerd en
kan zo geen schade meer doen aan Uw
gestel. Pijnen nemen hand over hand af
en U voelt U al gauw weer de oude,
vief, fit en veerkrachtig. Wacht er niet
mee. Begin Uw Kruschen kuur liever
vandaag dan morgen.
ZONDAGSDIENST DOKTOREN
Den Burg:
DOKTER VAN LOON
(ingaande zaterdagmorgen 8 uur)
Oosterend cu Dc Cocksdorp:
DOKTER SIEBINGA
(ingaande zaterdagmorgen 8 uur)
Zondagsdiensten dierenartsen
A M. J. RUTTEN, tel. (02228) 401
(ingaande zaterdagmiddag 12 uur)
Zondagsdienst Witte Kruis
Zr. HOL
Den Burg, tel. (02220) - 2414
(van zaterdag 13 uur tot zondag 24 uur)
Zr RIETVELD
De Cocksdorp, tel. (02222) - 292
(zondag van 9 tot 13 uur)
VERTROKKEN PERSONEN
Herman A. P. van Sambeek, van
Schilderend 1 naar Arnhem, Velpenveg
142; Johanna C. P. Feller, ev. Du Crocq,
van Weverstraat 65 naar Amsterdam,
Tugelaweg 118hs; Cornells J. van
Schaijk, van H 131 naar Den Helder,
Buitenhaven 5; Dirk Smit, van Den
Hoorn, Herenstr. 48 naar Den Helder,
Buys Ballotstraat 4.
FILMNIEUWS
„DE MAN DIE TE VEEL WIST"
Wij zullen achterwege laten, de
inhoud van deze film te verklappen.
Het zou afbreuk doen aan de bijna
ondraaglijke spanmng en de myste-
rieuse sfeer van dit typische Hitchcock
verhaal. Voor mensen met sterke zenu
wen een attractie. Zondag, maandag en
dinsdag 8 uur.
„GJ. BLUES"
Elvis Presly als Tulsa, een Ameri
kaans soldaat in West-Duitsland, die
heeft gewed de temperamentvolle Lili,
een nachtclubdanseres voor zich te kun- 1
nen winnen.
Het is een film met veel muziek en
zang hoe kan het ook anders en
het verhaal, dat er doorheen is gewe-
ven mag er ook best zijn, want Elvis'
acteurskwaliteiten hebben zich sinds
zijn laatste films aanzienlijk verbeterd.
Vrijdag en zaterdag 8 uur en zondag
3 uur.