Cjroen c2jvartsjexels in het harL, kou gevat? Met 31 Texelaars en 1800 ééndagskuikens over het Marsdiep Weinig schokkende jaarvergadering V.V.V. Texel Snuif en wrijf Jaag die ondragelijke Dat lukt U met Kruschen VRIJDAG 25 JANUARI 1963 TEXELSE 76e JAARGANG No. 7729 COURANT UltgiTc N.V. f.h. Langeveld St de RooQ Boek-, Kantoorboek- en Fotohandel Handelsdrukkerij Dm Borg, Texel - Postbox 11 - Tel. 2058 Verschijnt dinsdags en rrtydagi. Bank: Rotterdamse Bank; Coöp. Boerenken, bank. Postgiro 652. Aboon.pr. ƒ2,40 p. kwart 25 et. incasso. Advertenties: familiebericht» 12 ct p. mm.; andere adrert. 10 ct. p. mm, Als we hadden geweten, hoe snel de terugreis zou verlopen, hadden we ons nog wel even bedacht, vóór we j.l. vrijdagmorgen op „De Da geraad" naar Den Helder stapten. De heenreis verliep overigens vlot, want een uur, nadat de boot van 't Horntje was vertrokken, lag hij reeds gemeerd in de haven van Den Helder. Er was dus niets, dat er op wees, dat de volgende dag de overtocht wel eens niet zo gemak kelijk zou kunnen verlopen. En daarom regelden we in alle ge moedsrust onze zaken aan de vaste wal, in de heilige overtuiging, dat we het weekend weer rustig op Texel konden doorbrengen. Het volgende relaas doet deze gedachte wel logenstraffen: Anno 1963 schrijven we een verhaal, dat in veel opzichten doet denken aan het bekende reisverslag van Pieter van Cuyck uit het jaar 1870 Zaterdagmorgen zaten we dus al tij dig in de warme kajuist van de „Dokter Wagemaker", die ons weer huiswaarts zou voeren. Mèt ons vele militairen- met-verlof, kottervissers, die hun sche pen in de haven van Nieuwediep had den gemeerd, vrachtautochauffeurs, weekendgangers, zelfs een tweetal pre dikanten, die de barre reis waagden, om de Texelaars opnieuw te vermanen. En niet te vergeten: Onze wakkere Elf- stedenrijders. Er waren al reizigers aan boord, die ook de nacht op de „Dokter Wagemaker" hadden doorge bracht, om er zeker van te zijn, de volgende dag niet te laat te zullen komen. Al met al een bont gezel schap, dat net zich aan boord maar zo gemakkelijk mogelijk maakte, omdat het allemaal wel eens een paar uurtjes kon duren. De boot probeerde inderdaad enige malen de haven uit te komen, wat echter niet scheen te lukken. Intussen kwam het bericht over de verwoede strijd, die „De Dageraad" met het ijs leverde. Met het verstrijken van de tijd werden ook onze kansen kleiner, omdat het moment van de hoogste wa terstand al haast voorbij was. Men be gon te begrijpen, dat verder proberen nutteloos zou zijn en tenslotte kwam dan het bericht, dat de boot die dag niet zou varen en dat de volgende dag -een nieuwe poging zou worden ge daan. De stemming aan boord was wat landerig geworden, het bier raakte op (direct komt er nieuwe voorraad met „De Dageraad" werd er gezegd). Buiten was het ijzig koud geworden doordat intussen de wind tot storm was aange wakkerd. Langzamerhand verliet men het schip om een verblijf voor de nacht te bespreken. Ook wij wensten onze medereizigers tot ziens. Toen we op ons .overblijfadres aankwamen, hoorden we fde ANP-nieuwslezer juist vertellen, dat „De Dageraad" na een strijd van acht uren had gewonnen en behouden, met passagiers (en bier) in Den Helder was aangekomen. Dit stak weer een hart onder de riem voor de volgende dag: er lag nu immers een sterkere boot in Den Helder en eventueel zou de „Hercules" van de Kon. Marine „De Dageraad" er wel doorhalen! De tweede dag Tamelijk optimistisch kwamen we de volgende dag weer aan boord, ditmaal op „De Dageraad" en ontmoetten er de kennissen van de vorige dag. Ook het leger was weer paraat, in de bedenke lijke hoop, dat dit voor de eerstvolgen de dagen de laatste reis zou zijn, waar door ze extra-winterverlof zouden heb ben. Er waren weer nieuwe gezichten van een groep Texelse huisschilders, die een weekje naar Parijs geweest wa ren. Voorafgegaan door de „Hercules" begon de strijd opnieuw; de vissers gin gen af en toe eens kijken, of zij de navigatie op dezelfde manier zouden verrichten. Het was nog ijskoud aan dek, zodat de meesten maar rustig bin nenbleven en door de ramen van de warme kajuit de vorderingen volgden. Die vorderingen bleken overigens niet zo groot meer te zijn: Vooruit-achter- uit-gemanoeuvreer met de „Hercules"; totdat het gerucht de ronde deed, dat er moeilijkheden waren met de koelwa tervoorziening van de machine en dat men dus weer genoodzaakt zou zijn, om van verder gaan af te zien. Intussen werd hier en daar reeds over vliegen gemompeld en na enig navragen bleken er wel enige tientallen mensen interes se te hebben om die dag nog naar Texel te vliegen. Het was die dag misschien nog wel zo ver gekomen, als niet om één uur dat uiterst misleidende bericht voor de radio was gekomen, dat van vliegen geen sprake kon zijn, omdat het Texelse vliegveld in ongeschikte toe- Uw verkoudheid van ueua. kerl of borsl Veel Texelaars hebben gebruik gemaakt van de luchtbrug met de vaste wal, al dan niet na te vergeefs gepoogd te hebben om op de gebruikelijke wijze van of naar hun eiland te reizen Een der passagiers lieten wij zijn ervarin gen op schrift stellen. Het resul taat plaatsen wij bij deze Red. stand zou verkeren. Dit achteraf on juiste ANP-bericht verwekte ver slagenheid bij de passagiers. Ook de in formatie van de kant van TESO was onduidelijk, hetgeen de stemming niet bepaald verlevendigde. Tenslotte kwam de mededeling, dat de volgende dag opnieuw geprobeerd zou worden. En kele vissers wilden het met hun kotter gaan proberen, maar zagen daar ten slotte ook van af. Moe en koud kwamen we weer op ons uitgangspunt terug. De militairen gingen weer naar hun leger plaatsen terug: Die extra vakantie ging helaas hun neus voorbij Tenslotte: Door de lucht! Het groepje, dat maandag aan boord kwam was flink uitgedund door de af wezigheid van de militairen. Onze kot tervissers waren echter weer present zo ook de Elfstedenrijders en al die anderen, die tenslotte toch één naar Texel moesten. „De Dageraad" lag zo mogelijk nóg lager in het water dan de vorige dag, zodat de eerste indruk al weinig hoopgevend was. De berichtge ving van TESO-zijde: wél proberen, niet proberen, niet nu maar straks, niemand die iets officieels kon mede delen. Totdat het initiatief om te gaan vliegen en de geruchten van de moge lijkheid elkaar ontmoetten. En prompt kwam er nieuwe hoop en aktiviteit on der de passagiers; er gebéurde nu iets. Werd eerst medegedeeld, dat er één toestel kon vertrekken, kort erna kwam de mededeling dat er bij meer animo nog een vlucht gemaakt kon worden. In minder dan geen tijd werd er een touringcar georganiseerd, die de lucht reizigers naar Schiphol zou brengen lofwaardig initiatief van onze vissers! Dat we met zeelui te maken hadden, konden we bij aankomst op Schiphol merken: „Vrouwen en kinderen eerst" alsof het een afdaling in een redding boot betrof. De boeking voor de tweede vlucht was nog in volle gang, toen de eerste groep zich reeds aan boord van de gereedstaande Dakota begaf. Ander half uur later zou de tweede groep ver trekken. Met als bijzonder gezelschap aan boord 1800 eendagskuikerus, die noodzakelijk naar Texel moesten. Ook voor deze reizigers werd plaats gere serveerd. De overtocht En zo kwam al snel het ogenbilk, dat tussen een mededeling voor reizigers naar Stockholm en voor passagiers naar Montreal door, de vlucht naar Texel over de luchthaven werd afgeroepen. Ons toestel was intussen geland en had al mensen vanaf Texel aan boord. Ze werden met gejuich ontvangen en uit hun enthousiaste kreten konden we opmaken, dat ons een prachtige reis wachtte. Onze Dakota van Martin's Air Charter die de vluchten verzorgt stond gereed voor de intercontinen tale vertrekhal, wel een beetje zielig tussen een Super DC 8B van de Cana dian Pacific Airways en een DC 6 van de KLM. Het instappen en plaatsnemen, waarbij velen zich door de charmante stewardess graég lieten helpen met die lastige riemenwas werk van een ogenblik. Met brullende motoren werd gestart en na een paar minuten zaten we al boven Amsterdam. Het weer was de reizigers wel van goede wil; Door een prachtige zonnestand was het panorama onvergetelijk mooi. Het toestel gleed rustig over' Noord holland heen, men had ogen en handen te kort om alles te zien en aan te wij zen,'. Onze kottervissers keken boven Den Helder ontroerd naar hun piep kleine scheepjes, die daar in de haven lagen. En daar was Texel al in zicht met ernaast een spiegelende Wadden zee, die er uitzag als één enorme ijs baan. De rest was in een moment ge beurd: Een machtige zwenking boven de Slufter en daar begon de landing. Zachtjes kwam de PH-MAC op de Eierlandse bodem terecht. Voor de luchtreizigers was toen het ijs (figuur lijk) gebroken! Tijdens het uitstappen zei een grap jas: „Kaartjes gereedhouden, alstu blieft!" Waarop prompt iemand (serieus) reageerde: „Zijn die lui van TESO hier óók al weer?" ZON, MAAN EN HOOG WATER Hoog water ter rede van Oudeschild: 25 jan. 8.04 en 20.39; 26 jan. 8.57 en 21.30; 27 jan. 9.46 en 22.16; 28 jan. 10.28 en 22.59; 29 jan. 11.07 en 23.38; 30 jan. 11.43 en 31 aug. 0.11 en 12.15; 1 febr. 0 43 en 12.49; 2 febr 1.22 en 13 40. KONINKLIJK TEXELS FANFARE CORPS BRACHT UITVOERING VAN GOED GEHALTE De heer Jb. Schrama in de bloemetjes Met een pittige mars begon het Ko ninklijk Texels Fanfarecorps zijn jaar lijkse uitvoering voor genodigden en donateurs, waarna voorzitter P. Koorn de aanwezigen verwelkomde. Excuse rend meende hij er aan toe te moeten voegen dat in de pauze een verloting zou worden gehouden ter bestrijding van de hoge onkosten. Dat het publiek bereid was op deze wijze de financiële lasten van het korps te verlichten, bleek achteraf heel duidelijk. Het muzikaal gedeelte van de avond werd begonnen met de Dam Busters- mars gevolgd door de ouverture Rule Brittannia. De verschillende nummers werden niet alleen vlot, doch ook gaaf ten gehore gebracht. Het goed in het gehoor liggende „Summertime" uit „Porgy and Bess" van George Gershwin leek ons boven het gemiddelde peil uit te steken. Dirigent, de heer C. Rijf, moest daarop zijn mensen een kwar tiertje rust gunnen. Dat was tenminste de reden die de heer P. Koorn opgaf voor „een algemeen praatje" over het doen en laten van het fanfare. Schrama in de bloemetjes Alras bleek dat het om de heer Jb. Schrama ging, die dit jaar vijftig jaren bij „het fanfare" is. De heer Schrama moest voor die gelegenheid zijn instru ment ter zijde leggen en over het veel al avontuurlijke verleden van het korps verhalen. Veel incidenten waarover nog_ jaren is nagepraat, deden zich voor bij de jaarlijkse gang naar het concours. Schrama memoreerde de reis naar Wieringen indertijd met een beurtvaar- der in vliegende stormGroen en geel waren de ondernemende muzikan ten uiteindelijk gearriveerd. De muzi kale prestaties werden overigens niet geschaad, want de korpsleden gingen met een eerste prijs naar huis. Schrama kan terugzien op 50 muzi kale jaren maar plannen om er mee op te houden heeft hij zeker niet. Als blijk van erkentelijkheid voor zijn enthou siaste medewerking, kon voorzitter Koorn hem namens de leden van het korps een polshorloge aanbieden, waar mee de jubilaris zich zeer verheugd toonde. Mevrouw Schrama werd in de hulde betrokken en kreeg uit handen van de voorzitter een boeket bloemen aangeboden. Na dit intermezzo werd het muzikale programma vervolgd met „Verschmahte Liebe", gevolgd door „Sancta Lucia", een solo voor sopraansaxofoon, gespeeld door de heer Frans Zegel. De publieke mening was onverdeeld: subliem! Met „In Somerset" en de „Trafalgar- mars" werd het muzikale gedeelte van de avond afgesloten. .,Zijne Excellentie Hein" Een aantal leden van de toneelgroep UDI kreeg nu de kans de aanwezigen te laten lachen met de opvoering van de klucht in twee bedrijven „Zijne Ex cellentie Hein". Het is het hoogst on waarschijnlijke verhaal van Karei Tie- meyer (A. Poel), directeur van een kunstmestfabriekje en zijn vrouw Lena i(mevr. A. Bonne). Karei verwacht de minister van buitengewone zaken en bereidt zich voor op een waardige ont vangst, omdat hij denkt burgemeester te zullen worden van een dorp dat de minister zal stichten. De dochter des huizes Agatha (mevr. W. Mortier) wordt in de plannen betrokken en moet zien de minister voor zich te winnen. Haar vriendin (Bea Zoetelief) komt echter op hetzelfde idee. De minister !(J. Groen) arriveert, maar treft de fa milie niet thuis. Wel betrapt hij de in breker Hein (E. Mortier). Hein bedreigt de minister en dwingt hem van kleding te verwisselen. Een ogenblik later koml de veldwachter (J. Remelink) binnen op zoek naar de inbreker De minister wordt weggevoerdHein speelt mi nister en de familie krijgt de ene gunst na de andere te incasseren. Tot de „minister" toevallig geen geld bij zich blijkt te hebben en van ieder iets leent, zelis van Betje de dienstbode (mevr. G. Arendsmanl Teunis de huisknecht (G. Pansier) wordt ook slachtoffer. Tot het bedrog aan het licht komt en Hein de vlucht moet nemen. De echte minister kan eindelijk verteilen wat hij op het hart heeft: Karei moet zijn kunstmest- fabriek sluiten. Het stukje werd onder regie van de heer De Wildt ingestudeerd en vlot op de planken gebracht. We hebben de in druk dat souffleur André Bakker een gemakkelijke taak had. Al met al kunnen de organisatoren met voldaan genoegen op de avond terugzien! BURGERLIJKE STAND VAN TEXEL van 17 tot en met 23 januari 1963 Geboren; Anna Elizabeth, dv. Paul Sibinga Mulder en Maria N. A. Kluij- ver; Nancy Maria Clementia, dv. Sij- brandus Zijlstra en Theodora P. Witte; Pieter Jan, zv. Jan van der Vis en Aafje van der Vis; Jacob, zv. Jan Eelman en Pietje de Smit; Ronald, zv. Hendrik Flens en Geertruida van Liere. Ondertrouwd: Andries Hagedoorn en Elizabeth J. C. Domburg. INGEKOMEN PERSONEN Frederik J. M. Beijerinck, van Zeist, Hertenlaan 39 naar Den Burg, W. van Beierenstraat 20. In tegenstelling tot de vergadering van het vorige jaar toen de hartstochten zich even flink deden gelden, is de bijeenkomst van maandagavond j.l. een „tam" samenzijn geweest, waarhij de agenda in verbluffend hoog tempo werd afgewerkt, zodat de aanwezigen rond tien uur weer op straat konden staan! De voorzittershamer bleek bij de heer W. Visser, die als vice-voorzitter de vergadering opende, in goede handen te zijn. De heer C. J. v.d. Kooi moest zich nl. wegens gezondheidsredenen enkele maanden terugtrekken. De waarne mend voorzitter kon een tweetal ere leden verwelkomen, waarna hij over- van verwijzen wij naar ons vorig num mer Voorzitter dankte de heer Dekker voor zijn werk in deze. Het accountantskantoor Standaart had de boekhouding in orde bevonden, de resultatenrekening bekeken en de resultaten redelijk geacht. De heer Visser dankte de heer P. Sibinga ging naar het tweede agendapunt, de Mulder voor zijn bemoeiingen, notulen, die door de heer J. Dekker Na de pauze kon voorzitter Visser de werden voorgelezen. Ze werden onver- heer C. J. v.d. Kooi verwelkomen, die anderd goedgekeurd onder dankzeg- 1 door zijn aanwezigheid blijk gaf zich ging voor de accuratesse, waarmee ze waren opgemaakt. De heer Visser kon mededelen, dat met een der Texelse artsen contact is opgenomen om na te gaan of hun aan tal op het eiland in het zomerseizoen toereikend is. Dit naar aanleiding van een vraag, gesteld door de heer J. Rijk in de laatstgehouden jaarvergadering. Gebleken is dat het aantal artsen nog altijd in redelijke verhouding is ge bleven tot het aantal mensen, ook in het topseizoen. Algemeen bekend was reeds, dat het hoofdbestuur heeft besloten de adjunct- directeur, de heer J. Dekker te be noemen tot directeur. De heer J. Dek ker heeft zijn bekwaamheid meer dan overtuigend bewezen. Van de Vereniging voor Texelse Folklore was een schrijven ontvangen, waarvoor het hoofdbestuur de grootst mogelijke belangstelling koestert. Het schrijven was echter zo omvangrijk dat het op de eerstvolgende hoofdbestuurs vergadering zal worden bekeken. De heer J. Dekker las daarop het jaarverslag voor. Voor de inhoud er- niet van zijn WV-taak te willen dis- tanciëren Over de begroting van het lopende verenigingsjaar had een uitge breide discussie kunnen ontstaan, maar er werden geen belangrijke op- of aan merkingen gemaakt, zodat de conclusie moet worden getrokken dat men zonder kritiek het VVV-beleid vol vertrouwen blijft gadeslaan. Besloten werd het hoofdbestuur te de samenstelling onveranderd blijft. Met samenstelling onveranderd blijft. Met het aantal van 18 leden achtte men wel het maximum toelaatbare bereikt. De heer C. J v.d. Kooi, die zich her kiesbaar stelde (tegencandidaat de heer S. Kooy) werd herkozen. Tevens kon naar aanleiding van een vraag van de heer Groenhof worden vastgesteld, dat het hier geen vrije verkiezing betrof maar een voordrachtskeuze, in tegen stelling dus met de gang van zaken bij de plaatselijke afdelingen van de VW. Omdat de rondvraag niets aan de orde bracht, kon de heer Visser de ver gadering sluiten op een bijzonder vroeg tijdstip. 20 cent per rol DE VERBINDINGEN MET DE OVERKANT Hoe is het met de verbinding met de overkant? vraagt men tegenwoordig haast elke dag wel een keer aan elkaar. Het gaat dan om de boot, respect, het vliegtuig of de helicopter. Velen praten erover, omdat het gezellig en interes sant is over het nieuws te converseren. Sommigen leggen meer nadruk op die vraag, omdat ze er persoonlijk groot be lang bij hebben, omdat ze nodig nog móéten of omdat ze maar niet thuis kunnen komen, omdat er ziekte is of omdat het leven onaangenaam, zelfs verontrustend of gevaarlijk gaat stag neren en er schade ontstaat. Maar hoevelen er nu nog gezellig over babbelen kunnen, mochten eens klaps de voorraden hier blijken op te zijn, dan zal iedereen direct hevige persoonlijke belangstelling gaan voelen. Zover komt het hier niet, dat kan met de moderne hedendaagse middelen niet, zal er gezegd worden. Kunnen is een groot woord, de oceaanstomer „Titanic" en het vestzakslagschip „Bis marck" zouden eigenlijk ook niet heb ben kunnen zinken, naar men zei; en zie. En dan zijn er toch ook altijd wel mensen, voor wie het juist een plezier tje is, dat het verkeer met de overkant zo moeilijk is: zouden sommige scho lieren en thuisgebleven militairen er geen schik in hebben9 Van iedere nood is schijnbaar een deugd te maken, zolang de dingen voor het leven zelf met kritiek of noodlottig gaan worden. Nu moeten we alleen eens even een bepaalde leesbril opzetten en voor het woordje „overkant" lezen: de hemel en voor „leven": eeuwig leven. Als men dan eens denkt aan de noodzaak om van God aan de overkant van dit leven de middelen en krachten te ontvangen om niet tenslotte onder te gaan in waarheid en werkelijkheid? Vraagt men dan ook tegenwoordig elke dag geïnte resseerd naar die verbindingen met de overkant, die gegeven zijn in de Heilige Geest, de een mens de woorden van Jezus Christus te binnen brengt? Of groeit het zaad van die woorden op tussen verstikkend veel onkruid, zodat het in het isolement sterft? Het is maar een overdenking, voor dat het mis schien eensklaps te laat is. Waa. Rheumatische Pijnen er uit! Inderdaad - een simpele bloedzuiveren de kuur doet wonderen. Naarmate de bloedzuiverende organen krachtiger gaan werken, daartoe aangespoord door Kruschen's zes minerale zouten, wordt het bloed allengs weer puur en zuiver als weleer. Alle onzuiverheid er in wordt losgemaakt en afgevoerd en kan zo geen schade meer doen aan Uw gestel. Pijnen nemen hand over hand af en U voelt U al gauw weer de oude, vief, fit en veerkrachtig. Wacht er niet mee. Begin Uw Kruschen kuur liever vandaag dan morgen. ZONDAGSDIENST DOKTOREN Den Burg: DOKTER VAN LOON (ingaande zaterdagmorgen 8 uur) Oosterend cu Dc Cocksdorp: DOKTER SIEBINGA (ingaande zaterdagmorgen 8 uur) Zondagsdiensten dierenartsen A M. J. RUTTEN, tel. (02228) 401 (ingaande zaterdagmiddag 12 uur) Zondagsdienst Witte Kruis Zr. HOL Den Burg, tel. (02220) - 2414 (van zaterdag 13 uur tot zondag 24 uur) Zr RIETVELD De Cocksdorp, tel. (02222) - 292 (zondag van 9 tot 13 uur) VERTROKKEN PERSONEN Herman A. P. van Sambeek, van Schilderend 1 naar Arnhem, Velpenveg 142; Johanna C. P. Feller, ev. Du Crocq, van Weverstraat 65 naar Amsterdam, Tugelaweg 118hs; Cornells J. van Schaijk, van H 131 naar Den Helder, Buitenhaven 5; Dirk Smit, van Den Hoorn, Herenstr. 48 naar Den Helder, Buys Ballotstraat 4. FILMNIEUWS „DE MAN DIE TE VEEL WIST" Wij zullen achterwege laten, de inhoud van deze film te verklappen. Het zou afbreuk doen aan de bijna ondraaglijke spanmng en de myste- rieuse sfeer van dit typische Hitchcock verhaal. Voor mensen met sterke zenu wen een attractie. Zondag, maandag en dinsdag 8 uur. „GJ. BLUES" Elvis Presly als Tulsa, een Ameri kaans soldaat in West-Duitsland, die heeft gewed de temperamentvolle Lili, een nachtclubdanseres voor zich te kun- 1 nen winnen. Het is een film met veel muziek en zang hoe kan het ook anders en het verhaal, dat er doorheen is gewe- ven mag er ook best zijn, want Elvis' acteurskwaliteiten hebben zich sinds zijn laatste films aanzienlijk verbeterd. Vrijdag en zaterdag 8 uur en zondag 3 uur.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1963 | | pagina 1