HUIS» I0U0TEXTIEL EEN NIEUWE RADIO? ELECTROHUIS Opa heeft verkering vertrouwd solied adres welkom geschenk linnen uitzetten 80 nieuwe voorjaarstcffen Wat een keus bij zaak van vertrouwen mj En voor uw oude radio 0E HOOGSTE INRUILWAARDE HELICOPTER KWAM WEER IN ACTIE De boot die donderdagmiddag om ca. 3 uur uit Den Helder was vertrokken, kon eerst om kwart voor zeven 's avonds aan het Horntje afmeren. Het schip werd, evenals dat de vorige keren het geval was door het opdringende ijs uit de koers gedrukt en kwam geheel ongewild zelfs ter hoogte van Oude- schild! Ondertussen wachtte op de ha ven van het Horntje een ziekenauto met mevrouw A. van Boven-Kruier, die als spoedeisend kraamgeval door dokter Renout naar Den Helder was verwezen. Toen echter de boot niet aankwam en het er naar uitzag dat dit de eerste uren ook niet zou lukken, werd TESO ge waarschuwd, die snel een helicopter alarmeerde. Korte tijd later streek het toestel op het haventerrein neer, mevr. Van Boven werd er op de brancard ingelegd en enkele minuten later was ze in Den Helder. Dit was de derde keer dat gebruik is gemaakt van een helicopter. OOK AL AAN HET „BAARDEN"? BEGIN ER VROEG MEE!! (Ingezonden) Met grote belangstelling lazen wij .in de Texelse Courant de artikelen over de „Baardenclub". De kreet: We hebben er weer een club bij! klopt echter slechts in zoverre, dat er een club onder die naam zijn bestaan officieel kenbaar heeft gemaakt. 't IJsbeertje te Den Burg fungeert al geruime tijd als vergaderplaats voor verscheidene baarddragers. Bij dit min of meer ongeregelde kontakt is het woord baardenclub vaak gevallen; dus officieus bestond er al een baardenclub vóór de heer Albers het idee opperde! Maar dit terzijde. Wij verheugen ons dat meerdere Texelaars tot het inzicht gekomen zijn, dat het dragen van een baard normaler is dan glad het leven door te gaan. Hoewel een baarddrager ten dele de invloeden van het klimaat met goed en heilzaam gevolg begint te weren, staat hij in de aanvang van de groeiperiode bloot aan chronische krie bel; en wanneer het prille gewas zicht baar uitbot, ziet hij er eerst enige tijd uit als een onguur individu. In latere sta dia volgen de ziekelijke opmerkingen en achternaroepingen van afgunstige baardlozen, zoals Fidel Castro, Sinter klaas, schillen', en is men gedoemd het Texelse volkslied in vele toonaarden aan te horen. Bezint eer gij begint!! Verder schept een baard vele proble men, waarvan de gladgeschoren leek geen weet heeft. Wij raden daarom de „Baardenclub" aan een enquête te hou den onder ervaren en erkende Texelse baarddragers. Een voorbeeld: de meeste baarddragers zullen het met ons eens zijn dat men in het algemeen een groei en uitprobeertijd van ongeveer een jaar nodig heeft om tot de ideale en meest bij de persoonlijkheid passende ge zichtsversiering te komen. Ouwe Sunderklaas lijkt ons aan de late kant om de juiste baardvorm vóór de festiviteiten te hebben bereikt. Want evenals half werk géén werk is, is een halve of lelijke baard géén baard! Namens de echte, trouwe en traditionele baarden, Wiebe J. Laan. COMMENTAAR: Geachte heer Laan, Natuurlijk is het dragen van een baard in beginsel normaal. De natuur heeft er wel degelijk een bedoeling mee gehad. Bij de man dient de baard als verfraaiing waardoor hij gunstig afsteekt bij de vrouw en mede door die baard voor haar aantrekkelijk is. De overgrote meerderheid van het blanke ras heeft met behulp van technische hulpmiddelen die natuurwet om weten te draaien. De vrouw, van nature lelijk doft zich op, verft lippen en nagels, krult het haar etc. en maakt zich zo kunstmatig „mooi". De man daaren tegen doet alles om z'n natuurlijke schoonheid te verbloemen, o.a. door het afscheren van baard en snor. U, mijn heer Laan, bent een der weinigen die beseft hoe dit alles tegen de natuur in druist en U hebt een aantal lieden om U heen verzameld, teneinde gezamen lijk te trachten, de baard die plaats in onze maatschappij te hergeven, die haar toekomt. Zo ontstond Uw officieuze baardenclub. Het voortbestaan wordt ook gewaarborgd doordat de baarddra gers nog immer een minderheidsgroep vormen die, onder invloed van de kri tiek van een nog onrijpe baardloze massa, steun zoeken bij elkaar. Toch is het zo, dat soms spontaan Zelfstandige Baard Dragers (ZBD-ers) ontstaan, doch de meesten hunner vervallen gedurende de moeilijke aangroeiperiode weer in hun oude scheergewoonte. De doorzet ters vormen echter een gelukkige klasse. Zij zouden hun baard voor geen geld willen missen. „Scheren is ampu tatie", zo luidt hun leuze. De moeilijk heden bij het kweken zijn begrijpelijk. Het doorkomen van de eerste tanden en kiezen ging bij U toch ook met moei lijkheden gepaard? En nu zou U Uw gebit niet willen missen. Zo ook met de baard! Wij hopen dat Uw officieuze club spoedig in contact zal treden met de officiële, die is aangesloten bij de N.B.B. (Nederlandse Baarddragers Bond). Het resultaat zal zijn dat de baard in breder kring bekendheid en waardering gaat oogsten Daarmee is en daar zijn we van overtuigd het belang van het hele Texelse volk gediend! Redactie T.C. Mogen wij U attent maken op onze grote X sortering. Deze artikelen koopt U toch zeker bij een U kant deze artikelen in onze ruime afdeling vrijblijvend komen bekijken. Uitstekend geschikt voor een cadeau bv bij verjaardag verloving huwelijk het is en blijft altijd een Ook zijn wij specialisten in een samenstelling van complete Onze prijzen zijn zeer billijk, vraagt vrijblijvend inlichtingen Het goede adres?? Reeds ontvingen wij de eerste 't Is hij Komi U ze maar bvkijken Warmoessti SLALONG OP DE PUTTEN Donderdagmiddag zouden op de Putten koppelwedstrijden worden ge houden voor paren. Aangezien zich echter 14 heren en 4 dames meldden, moest men van het oorspronkelijke plan afzien. Besloten werd een soort Slalong te houden op de schaats. De uitslag luidde: Dames: 1. mevr. T. Kalis-van Liere; 2. mej. Nely Smit. Heren: 1. Jaap Smit; 2. Wieb v.d. Berg; 3. Piet Beuving; 4. Piet Daalder. VERLEENDE BOUWVERGUNNINGEN Aan de heer N. Huisman, Den Burg, voor een verandering aan twee be staande kamphuisjes aan de Bosrand- weg; aan N.V. v/h C. R. Keijser Co., voor het veranderen van de bestaande graandrogerij te De Waal; aan mevr. N. Whitefleet, Den Burg, voor de bouw van een woonhuis aan de Elemert te Den Burg; aan de heer S. Visser, Den Burg, voor de bouw van een woonhuis aan de Elemert; aan de heer S. W. Bruin, Den Burg, voor de bouw van een schuur aan het Oude dijkje (Kogerveld); aan de heer H. Verijzer, De Koog, voor de vernieuwing van een bestaande bergplaats; aan de heer D. Witte, Den Burg, voor verbetering en verandering van een toilet; aan de heer A. P. Dal- meijer, Oudeschild, voor een verbete ring aan een privaat; aan de heer J. C. Timmer, Den Burg, voor een verbete ring van het bestaande winkelpand aan de Hogerstraat; aan de heer C. J. Vis- man, De Cocksdorp, voor het uitbreiden van een bestaand winkelpand; aan de heer S. Langeveld, Den Burg, voor het uitbreiden van een bestaande schuur aan de Vogelenzang; aan de heer R. Veenstra, Everstekoog, voor de veran dering aan een bestaande kampwinkel- bergplaats aan de Californiëweg, en aan de heer P. Moerbeek, Den Burg, voor het bouwen van een bergplaats aan de Vogelenzang. WEEKAGENDA VAN DE STICHTING CULTUREEL WERK TEXEL Woensdag 13 februari Den Burg, „De Lindeboom-Texel", 10.30 uur, algemene ledenvergadering Ver. voor Be drijfsvoorlichting. Den Burg, De Lindeboom-Texel, bridge-drive. Donderdag 14 februari Den Burg, Dorpshuis, bijeenkomst fotoclub „De Kiekendief". Vrijdag 15 februari Den Burg, „De Lindeboom-Texel", 20.00 uur, jaarvergadering ABVA. VERTROKKEN PERSONEN Johannes Verheul, van H 131 naar Amsterdam, Dr. H. Colijnstraat 122II; Jan Zoetelief, van Den Burg, Parkstraat 32 naar Amsterdam, Kijkduinstraat 125 II; Ferdinand C. J. Graaf, van Den Burg, Groeneplaats 11, naar Hongkong; Pieter H. Schalkwijk van Den Burg, Schilderend 40 naar Hongkong; Johan nes Malgo, van H 131 naar Velsen, Oos terstraat 3; Hein Rugenbrink, van Den Burg, Wilhelminalaan 52 naar Menal- dumadeel, Beetgumermolen, J. H. van Aismawei 21 (met gezin); Johanna M. Beij, van Den Burg, Groeneplaats 14 naar Egmond aan Zee, J. Scholplant soen 35; Paul van Straten, van H 131 naar Den Helder, Buitenhaven 5; I Grietje C. Keijser, van De Waal, Ho- gereind 28 naar Woerden, Goudenregen- straat 10. INGEKOMEN PERSONEN Catharina Groot, van Schagen, Mag- nusstraat 26 naar K 99c; Johannes K Pol, van Kollumerland ca., Munneke- zijl, Diepswal 12 naar O 74 (met gezin); j Jacob Kooger, van Nijmegen, Manda rijnstraat 14 naar O 129; Bauke S. Wieringa, van Utrecht, Bessemerlaan 24 naar S 26a. FEUILLETON: 28. „Zot.nee, het is iets anders. Op de kweek hadden we indertijd een zeer vooruitstrevende directeur. In de hoog ste klas kregen we ook sexuele voor lichting. Met het oog op het feit, dat het misschien wel eens een vak zou kunnen worden in de hoogste klassen van de lagere school. Dat klinkt mis schien gek, maar in bepaalde andere landen is dat reeds het geval. Neem Zweden bijvoorbeeld. Goed, we kregen dus les. Jongens en meisjes tezamen. Ik vond het maar gênant. We kregen er bepaalde studieboeken over en.nu ja.... je belangstelling wordt gewekt en je gaat lezen. Zo las ik ook van een bepaalde categorie vrouwen, die alleen belangstelling had voor oudere mannen, die zich daartoe bijzonder aangetrokken gevoelen Zou dat met mij ook het ge val zijn?" „Het is niet onmogelijk. Zou het soms komen door m'n charme?" Hij keek haar ondeugend aan. Ze kwam overeind en leunde achter over en lachte spottend. „Je verbeeldt je nogal wat, he?" Hij knikte gedecideerd. „Ik heb de laatste dagen zó'n verbeelding gekre gen. Hoe kan het ook anders, als ik het jawoord heb van de liefste lerares van heel Nederland?" Ze ging weer tegen hem aan zitten en streelde even zijn wang. „Je ziet er ook altijd zo verzorgd uit". Ze bekeek hem van top tot ten. „Altijd glad ge schoren.... je haren keurig gekamd, een hagelwit overhemd met een das zonder een kreukje.... een onberispe lijk costuum. dat zij allemaal din gen, die ik in een man waardeer. Ook uiterlijk trek je me aan. Je bent voor mij de honderd procent man". „Maak me niet ijdel, Cobie. Ik heb ook mijn fouten en gebreken. Ik heb bijvoorbeeld de neiging om bij iedere parkeerplaats te stoppen en jou te kus sen. Erg he?" Ze trok hem aan zijn haren. „Dat is een deugd. Ik verwonder me er al over, dat je het nog niet gedaan hebt". „Wacht maar, liefje, ik voer je naar een plekje, ver van de bewoonde we reld en daar zal ik m'n schade wel in halen. Reken maar". „Je kunt me alleen maar blij ma ken Een half uur later lagen ze in de hei aan de rand van het bos. Ze had zijn hoofd in haar handen en ze drukte af en toe een kus op zijn lippen. „Theo", fluisterde ze, „morgen neem ik meteen m'n ontslag. Ik zal het vervroegd vra gen. Dan kunnen we misschien toch nog vóór Nieuwjaar trouwen. Ik wil niet langer wachten, Theo...." Hij knikte haar vriendelijk toe. „Ik verlang er ook naar, liefje, maar toch zal ik geduldig op je wachten. Wat wil je? Een grote bruiloft? Met auto's? Of met witte paarden en stijlvolle koetsen? Een huwelijksreis naar de Canarische eilanden? Daar is het 's winters heel mooi. Of liever naar de wintersport?" „Geen opzichtige bruiloft, lieveling", zei ze zacht en streelde zijn wang. „En verder vind ik alles goed, als ik maar steeds bij jou mag zijn. Hier of elders, dat is me om het even. Theo, ik houd van je. Ze dronken ergens thee en reden rustig door de Achterhoek. Tegen zes sen waren ze weer in Lochem en hij hielp haar galant uitstappen. Ze gingen naar binnen en in de salon zat Lien, een sigaret rokend en keek belangstel lend naar de twee mensen, die binnen kwamen. Theo kwam het eerst tot de werke lijkheid terug. ,.Ha, Evelienmag ik de dames even aan elkaar voor stellen? Mijn dochter Evelien.en dit is juffrouw Verleun, een reisgenote van me, die de fabriek heeft bezichtigd" Ze drukte even de hand van de an dere vrouw en wendde zich toen weer tot haar vader. „Waar ben je de hele middag geweest? Dick heeft van half drie af geprobeerd je te bereiken, maar niemand wist, waar je was. Ten einde raad heeft hij mij gebeld, want hij was ongerust geworden. Ik ben hierheen gereden om poolshoogte te nemen en van de chef hoorde ik, dat je met een dame was weggereden". Theo keek haar een ogenblik scherp aan. Verbeeldde hij het zich of legde ze een bijzonder accent op het woord „dame"? „Heb je al thee gehad?" Ze haalde haar schouders op. „Maak je daarover maar geen zorgen. Juf frouw Visser kent haar plichten. Enfin, ik ben blij, dat je gezond en wel thuis bent Dan ga ik maar weer, want mijn heer gemaal zal intussen ook wel thuis gekomen zijn". „Wat moest Dick?" Ze haalde haar schouders op. „Hij had het over een grote order, maar met een vrij korte levertijd. Hij wilde je advies hebben. Of het mogelijk was". „Als het moet, kan alles", antwoord de hij nonchalant. „Eet je niet mee?" Ze stond op en drukte de sigaret uit „En Robert dan? Ik heb als huisvrouw m'n plichten. Bovendien moet hij van avond weg, ergens in Zutphen is een vergadering en hij zit in het bestuur". „Je komt er wel uit. Ze wuifde. „Tot ziens, ouwetje. Juf frouw Verleun". En weg was ze. De twee mensen in de kamer hoorden de wagen starten en in snelle vaart wegrijden. Zo stonden ze nog steeds, toen de stem van juffrouw Visser hen tot de werkelijkheid terugbracht. „Het eten staat gereed, meneer". „We komen". De vrouw trok zich terug. Cobie draaide zich in de avondschemering naar de man toe. „Ze mag me niet, ik voel het". „Wat hindert dat? Je gaat niet met haar trouwen, maar met mij. Ze woont hier acht kilometer vandaan, dus ze zal de drempel niet platlopen". Ze zuchtte. „Toch voorvoel ik narig heid, Theo". Hij legde zijn arm om haar middel. „Onzin, Cobie, je bent van mij en ik van jou. De rest komt er niet op aan. En nu gaan we eten. Ik merk nu pas, dat ik rammel. Toen hij haar naar de trein gebracht had, reed hij nog even langs Dick, maar Ellie zei, dat hij nog niet thuis was. Daarna reed hij meteen naar huis en in de salon komende, zag hij Lien weer zitten. Hij zakte in een fauteuil en haalde een sigaar te voorschijn. Hij zoog er vuur in en keek haar vragend aan. „Moeilijkheden?" „Wie was dat?" Hij fronste zijn wenkbrauwen. „Over wie heb je het?" Ze haalde ongeduldig haar schouders op. „Doe niet zo achterlijk. Dat grietje natuurlijk, waarmee je vanavond kwam binnenzeilen". „Als Bobbie je zo hoort...." „Laat Robert er alsjeblieft buiten, wil je?" Hij keek haar geamuseerd aan. Sinds wanneer moet een vader tekst en uitleg geven aan zijn dochter?" „Klets niet, papa. Heb je haar op die boot leren kennen?" :,Ja, en mag dat?" „Wat is het voor iemand? Wat doet ze?" „Is dit een verhoor, Lientje?" Hij fronste opnieuw zijn wenkbrauwen. Ze liet zich niet intimideren. „Durf je er niet voor uit te komen? Is het soms een toekomstige cliënt?" Hij lachte en tipte de as van zijn si gaar. „Cobie Verleun is lerares aan een -huishoudschool in Utrecht". (Wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1963 | | pagina 4