Cjroen 27wartsjexels in het
Verdere ervaringen van
André Hin
LENTE
Grote fotowedstrijd voor
mensen met een boxcamera
Moeder «sSS
rrSABYDERH!
Geheimzinnigheid rond foto-week
VRIJDAG 22 MAART 1963
TEXELSE
76» JAARGANG No. 7745
COURANT
Uitgave N.V. v.h. Langeveld de RooU
Boek-, Kantoorboek- en Fotohandel
Handelsdrukkerij
Den Bnrg, Texel - Postbus 11 - Tel. 2058
Verschijnt dinsdags en vrijdags.
Bank: Rotterdamse Bank; Coöp. Boerenleen
bank. Postgiro 652. Abonn.pr. ƒ2,40 p. kwart
25 ct. Incasso. Advertenties: familiebericht»
12 ct p. mm.; andere advert 10 ct p. mm.
Weer ontvingen wij- een brief
van oud-Texelaar André Hin, be
doeld als een vervolg op de lot
gevallen, die hij beschreven heeft
in de vorige afleveringen. Bij
deze laten wij hem aan 't woord.
Hoe komt het dat juist de staat Sao
Paulo het gezondst groeiende deel van
Brazilië is? Heeft het meer mineralen
in de grond? Zeker niet. Is het vrucht
baarder? Zeker niet. Is het klimaat
gunstiger? Misschien, maar dat kan
geen doorslaggevende oorzaak zijn.
Neen, het moet 'm in het bloed zitten
dat door de aderen van de hier wonende
mensen stroomt. In heel Brazilië is net
als in de rest van Zuid-Amerika aller
hande bloed aanwezig. Bijna niemand
is van een zuiverras. Dit heeft het on
miskenbare voordeel dat er geen ras
senscheiding is, zoals in Noord-Amerika.
Door Brazilië is het Portugese bloed
vrij egaal verspreid. In het N.O. deel
veel vermengd met dat van de negers,
waar de eerder genoemde problemen
zeker mee samenhangen. De nog zui
vere, ontoegankelijke Indianen wonen
in de onafzienbare gebieden van Mato
Grosso, Amazone en Para. Zij spelen
nog geen grote rol. In de zuidelijke
staten Rio Grande del Sol, Santa Cate-
rina en Parana zijn veel Duitsers bin
nengetrokken. Al sinds lang wonen ze
daar, maar in de dertiger jaren is hun
aantal (om politieke redenen) sterk toe
genomen. Het gaat deze staten niet
slecht, maar de Duitse invloed is nog
te jong om een stempel te kunnen druk
ken op het leven. Toch moest de Bra
ziliaanse staat hier ingrijpen om „ver
duitsing" te voorkomen. Zij mengden
zich nl.. te weinig in de structuur van
het land waarheen ze waren geëmi
greerd. De staat gebood hen op de scho
len het Portugees te leren en deze taal
ook als handels- en voertaal te bezigen.
Dat is ook de rede waarom de Noord-
Amerikanen (hoewel ze hier veel geld
geven) zo gehaat zijn. Ze vertikken het
om de taal te leren, zijn kennelijk ge
wend dat de hele wereld zich naar hen
oppermachtigen richt. De zeer
vrijheidslievende Zuid-Amerikanen ligt
zoiets helemaal niet. Fel wordt gerea
geerd als Noord-Amerika bepaalde po
litieke misstappen (in hun ogen) doet.
De Zuid-Amerikaan, in z'n gewone
doen en laten een opvallend rustig le
vend mens, kan echter plotseling agres
sief worden en berg je dan maar! De
monstraties daarvan kun je veelal mee
maken Bij voetbalwedstrijden bijvoor
beeld waar ongeveer de helft van de
kijkers meent dat hun club had moeten
winnen. De andere helft vindt het juist,
dat het zo is afgelopen. Vaak beginnen
ze elkaar om een dergelijk klein me
ningsverschil af te rammelen of te be
kogelen met lege flesjes of rotte vruch
ten. In de staat Sao Paulo zijn in vroe
ger tijd veel Italianen neergestreken.
Deze schijnen een doorslaggevende
noot in de economie van deze streek
te spelen. Duitsers en ook Japanners
zijn goed vertegenwoordigd.
Holambra I
Kort na de tweede wereldoorlog is
het idee ontstaan bij de Bisschoppen
van onze zuidelijke provincies om Bra
zilië te gaan bestuderen als emigratie-
land voor de boerengezinnen met veel
kinderen en weinig grond. Veel pries
ters heeft Nederland in Brazilië, dus
het land was voor de kerkelijke leiders
niet onbekend. Reeds eerder waren er
Nederlandse kolonies gesticht echter
door mensen van een andere religie. Bij
een onderzoek bleek een vrij geschikte
fazenda (boerderij) van 5000 ha. 40 km.
achter Campinas te koop te zijn. Het
was een oude verwaarloosde koffie
plantage met een sterk wisselende
grondkwalitiet. De koop werd gesloten
en de fazenda kon in een te stichten
Coöperatie worden ontgonnen. Al gauw
gingen dus grote gezinnen uit Brabant
en Limburg en de Gelderse Achterhoek
scheep, in de wetenschap de eerste paar
jaar collectief samen te moeten werken,
ook financieel zoals bij de kolchosen en
de kibboets. Dit systeem en ook de
problemen van dit zo heel andere land
leidde tot meningsverschillen. Sommige
families traden uit de Coöperatie, wat
mogelijk was, en vestigden zich elders
in Brazilië, zich blootstellende aan de
gevaren die de enkeling in dit land
bedreigen. Alleen een kolonie is als
macht opgewassen tegen deze proble
men. (In het groot aan- en verkopen
etc.). Brazilië is ook het enige land ter
wereld dat de kolonies toestaat, móest
ze wel toestaan om emigranten aan te
trekken. Steeds meer emigranten kwa
men uit Holland en de Fazenda werd in
cultuur gebracht. Het systeem veran
derde tot huurkoop van een stuk grond,
alleen de transacties moesten via de
Coöperatie blijven verlopen, die natuur
lijk een bepaald bedrag voor de eigen
onkosten berekende. Wie niet is opge
wassen tegen de strikte coöperatieve
wetten die in de algemene vergadering
worden vastgesteld, kan vrijwillig uit
treden.
Gestaag ging het vooruit en in de
wijde omgeving werd Holambra be
kend. Hoe is het mogelijk, zie men, dat
een groep vreemdelingen van zo'n ver
waarloosd stuk grond een dergelijke
vruchtbare tuin kan maken? Ze kwa
men eens kijken en gingen het op de
zelfde manier doen en het resultaat was
ongeveer hetzelfde. De Hollandse werk
methode, het gezamenlijke aanzienlijke
kapitaal en het feit dat werd voor
zien in het ernstige fosfaattekort in de
grond, maakten dat alles prima groeide.
Fraai stonden de witte huizen en schu
ren in het Braziliaanse heuvelland
schap. Veel citroenen, sinaasappelen,
mandarijnen werden aangeplant en
droegen vrucht bij het last. Steeds meer
bekendheid verkreeg Holambra, ook bij
de hogere autoriteiten van het land en
daarbuiten. Staatslieden uit binnen- en
buitenand kwamen kijken en meenden
dat die Hollanders een mooie prestatie
hadden geleverd. Holambra werd wel
de landbouwhogeschool genoemd! Voor
dat al deze lof kon worden geoogst
heeft iedere familie die erheen trok het
in het begin vaak heel moeilijk gehad.
Het resultaat is echter de moeite waard
gebleken. De kinderen passen zich veel
sneller aan, spreken zelfs de taal beter
dan de Hollandse. Ook beoefenen zij
vaak andere beroepen, buiten de fazen
da. Velen studeren op scholen in om
liggende steden. Onder hen bevinden
zich misschien toekomstige politici, die
een steuntje kunnen bijdragen aan een
stabiele regeringsvorm in dit nu zo
wispelturige land. Onlangs deden zich
rond de verkiezingen spanningen voor
die in de buitenlandse pers natuurlijk
wat pikanter werd beschreven dan de
werkelijkheid. De huidige president
Goulard waarover het o.a. ging, zou
zeer links zijn georiënteerd. Niets is
minder waar. Hij is schatrijk en bezit
Van 11 tot en met 18 mei a.s. wordt
de inmiddels traditioneel geworden
week van de fotografie gehouden. Zoals
bekend, is het een landelijke actie waar
bij foto-handelaren en foto-clubs zich
extra inspannen teneinde het publiek
meer en beter te laten fotograferen.
Sinds enkele jaren blijft ook Texel niet
achter. Evenementen werden georgani
seerd zoals de foto- en filmavonden en
meestal kwam er ook een foto-wedstrijd
aan te pas. Ook dit jaar zal weer een
foto- en filmavond op poten worden ge
zet. Helaas is het niet mogelijk iets te
vertellen over het programma aange
zien de organisatie, die berust bij het
bestuur van de fotoclub „De Kieken
dief" daarover een geheimzinnig stil
zwijgen bewaart. Wel kondigen zij aan
dat op die avond o.a. de uitslag zal
worden bekend gemaakt van een foto
wedstrijd. Geen gewone foto-wedstrijd,
maar een die zodanig is opgezet dat
alleen de beginnende amateurs, mensen
die hun foto's bij de handel laten af
werken en géén lid van de fotoclub zijn,
kans hebben een der zeer vele prijzen
te winnen.
Het bestuur van de fotoclub heeft tot
deze actie besloten om het fotograferen
aan te moedigen bij hen, die gewoon
zijn hun kiekjes bij de fotohandel te la
ten afdrukken en over een toestel be
schikken met beperkte capaciteiten. Het
zijn vooral de bezitters van camera's als
Clack, Isola, Browny etc. die aan deze
wedstrijd kunnen deelnemen. Ook be
zitters van eenvoudige kleinbeeld-
camera's kunnen meedoen. Daarbij be
hoeven zij niet de „concurrentie" van
de fotoclubleden en gevorderde ama
teurs te duchten, want die zijn van
deelname uitgesloten. (In clubverband
hebben zij meer dan voldoende gelegen
heid, hun kwaliteiten met elkaar te
meten). Dat houdt in dat honderden
mensen kans maken een der vele tien
tallen prijzen te winnen. De fotohande
laar zal bereid zijn de inzendingen te
bekijken en eventueel adviseren bij de
't Is lente, 't is lente, dies roer ik de trom.
Want heus de kalender die lieqt er niet om,
Ik gooi met Tilanus ook Jansen opzij
En doe niet meer mee aan die lanqpijperij.
We schieten weer schielijk de kuitenbroek aan,
Ma's badpak komt ook uit de kamfer vandaan,
Dra komt de spinazie weer vers van het land
En schoppen we hutspot en snert aan de kant.
Ja mannen 't is lente, we weten er van,
We worden v/eer slaaf van de schoonmaaktiron,
De heks op de bezem waart weer door het huis,
Het is alles emmer- en stofzuiqqedruis.
Geen brief en qeen boek vindt men meer op zijn plaats,
Geen enkele man heeft om deze tijd praats,
Want vrouwlief regeer! met een ijzeren hand,
Want, weet u, de lente is weer in het land.
Maar laat ons niet morren, dat qaat weer voorbij,
De krant schreef alreeds van een eerst kievitsei,
Dra doolt weer de ijsman door dorp en door stad
En duiken we weer in het ziltiqe nat.
Dus even de tanden noq goed op elkaar,
Van verre verneem ik alweer d'ooievaar.
Maar aie krijq ik liever niet meer op mijn huid
En daarom schei ik er nu haastiq mee uit.
Huib de Rijmelaar.
stukken grond groter dan enkele malen
Nederland. Hij zal echter moeten sym-
phatiseren met de armere groepen, al
heeft hij zijn beste relaties onder de
rijke kringen. Nu blijkt in de periode
waarin wij leven, dat de linkse gedach
te deze mensen het meest aanspreekt,
hoewel ze niet weten wat uiterst links
of communisme inhoudt. Met deze ken
nis moet hij wel eens doen alsof en een
uitstapje naar Moskou kan de vrede in
dit land alleen maar veiliger stellen.
Juist in de verkiezingstijd meenden
links georiënteerde studenten in Sao
Paulo ook aan het demonstreren te
moeten gaan. Een Holambra student,
die van de plannen hoorde, heeft ze
van deze actie weten te weerhouden.
Uit sympathie voor z'n optreden heb
ben dezelfde groeperingen hem daarom
maar in de studentenraad gekozen.
Vanaf deze belangrijke plaats kan hij
veel invloed uitoefenen ten goede. Dit
bewijst dat het kwaad niet zo diep in
de Brazilianen zit en dat hij gauw
luistert naar een buitenlander als die
zijn sympathie heeft.
Als het bovenomschreven feit zich
niet had voorgedaan, hadden de kran
ten kunnen verhalen over linkse stu
dentendemonstraties in de stad Sao
Paulo. Ik vertel dat om aan te tonen
dat het Hollandse bloed nu reeds zijn
invloed doet gelden. Misschien worden
we belangrijk in deze streek! Tot op
heden kunnen de Hollanders hier prat
een
een
een
AUTO'S BOTSTEN IN
ZUID-EIERLAND
Dinsdagmorgen heeft zich op
kruispunt nabij Zuid-Eierland
autobotsing voorgedaan, waarbij
Volkswagen en een Mercedes waren
betrokken. De Mercedes die werd be
stuurd door een heer uit Schiedam
kwam uit de richting Den Burg en
wilde rechtsafslaan in de richting van
de Hoofdweg. Een Amsterdamse reizi
ger naderde tegelijkertijd van de zij
weg. De Amsterdammer wilde, tenein
de op de Postweg te komen, de bocht
afsnijden, zodat hij op de linkerweg
helft kwam. Het was aan de lage snel
heid te danken dat de botsing tamelijk
goed afliep. De schade aan de beide
wagens was aanzienlijk. De Schiedamse
heer is niet bijzonder gelukkig, want
enkele dagen geleden was hij met de
zelfde wagen reeds betrokken bij een
aanrijding in Den Burg.
keuze van de in te zenden foto's.
Onderwerp vrij
Doordat het onderwerp vrij is, komen
alle foto's in aanmerking om te worden
ingezonden. Begrijpelijk is het dat de
jury niet verblijd zal zijn met opnamen
die voor deze gelegenheid uit een oud
foto-album zijn gescheurd. De opnamen
mogen niet vóór 1960 zijn gemaakt.
Bovendien moet indien dat nodig
mocht zijn het negatief beschikbaar
zijn Naar verwachting zullen zich on
der de inzendingen zeer veel opnamen
bevinden die we zouden kunnen rang
schikken onder het motto „Winter".
Een zeer aantrekkelijk onderwerp,
maar ook elk ander gegeven is toege
staan. Wat het onderwerp betreft dus
geen enkele beperking.
Verdere voorwaarden
Het formaat van de ingezonden op
namen moet 9 x 13 cm. zijn. (Van 6x6
en 4 x 4 camera's is 9 x 9 cm. toege
staan). Dit zijn z.g. „prints", die elke
Texelse fotohandelaar voor de prijs van
plm. 25 cent vervaardigt van Uw nega
tief. Maximaal mogen vijf opnamen
worden ingezonden. Op 11 mei, 's
avonds zes uur sluit de inzendingster
mijn. Direct daarop zal een onpartijdige
jury beginnen met het beoordelen en
een groot aantal prijswinnaars aanwij
zen die op de feestelijke foto- en film
avond op 18 mei a.s. zullen worden bé
kend gemaakt. Elke foto moet aan de
achterzijde zijn voorzien van naam en
volledig adres. Naam en adres moeten
eveneens duidelijk op de enveloppe
worden vermeld waarin de foto's wor
den gedaan voor ze worden ingezonden.
De enveloppe kan bij elke Texelse foto-
handelaar worden ingeleverd, die er
voor zal zorgdragen dat deze tijdig bij de
jury arriveert. Na afloop van de wed
strijd kunnen de inzenders hun opna
men terug bekomen.
Doe het nu!
U hebt tot 11 mei gelegenheid om
een wedstrijdfoto te produceren. Wan
neer U in Uw verzameling exemplaren
hebt liggen die geschikt lijken, kunnen
ook die worden ingezonden. Het is raad
zaam, om nu alvast eens na te gaan of
U geslaagde plaatsjes hebt liggen. U
kunt ze dan direct bij een der foto
handelaren inleveren. Het maximum
aantal van vijf stuks mag ook over
meerdere enveloppen verdeeld zijn. Te
zijner tijd zal door middel van dit blad
het programma van de feestelijke foto-
en filmavond worden aangekondigd. Op
deze avond zullen dus de prijswinnaars
worden bekend gemaakt van deze
„kiek jes"-wedstrijd
OVERDENKING:
GOD IS LIEFDE
Christenen zijn eigenaardige mensen.
Buitenstaanders vinden, dat zijn niet
met hun beide benen op de grond staan.
Hoe kunnen zij nu geloven in een God
van liefde? De gehele werkelijkheid
schijnt ermee in strijd te zijn. We leven
immers in een harde, liefdeloze wereld,
waar de strijd om de macht, de gel
dingsdrang en zelfhandhaving ten koste
van anderen, het egoïsme van de mens
hoogtij vieren. Wij leven van de ene
oorlog naar de andere. Na elke oorlog is
de wens van iedereen: „nooit meer oor
log!", maar deze wens gaat niet in
vervulling.
De grote vraag, waarmee we telkens
weer te maken krijgen, is deze; „hoe
kan God het toelaten?" En daarmee zijn
we midden in de moeilijkheden, waar
we zomaar niet uitkomen. De leiding
van de onzichtbare, almachtige Schep
per in ons persoonlijk leven en in het
leven van de volkeren der wereld is
dikwijls onbegrijpelijk. We kunnen er
eenvoudig met bij. Wij staan voor het
grote mysterie. God is een verborgen
God Hij is de Gans Andere.
Wanneer we Hem volkomen zouden
kennen en begrijpen, zouden we Hem
gelijk zijn. Dan zou het geloof een van
zelfsprekende zaak zijn. En dat is nu
juist niet het geval. Een christen weet
van de enorme afstand tussen God en
mens, maar hij weet ook, dat deze af
stand overbrugd is. Hij weet dat God
liefde is. Hoe weet hij dat? Dat weet
hij door het geloof in Christus. De
Vader houdt zoveel van de wereld, dat
Hij Zijn Zoon gezonden heeft om de
mens te redden en het voorbeeld van
dienende liefde te geven. Dat kostte
Hem zijn leven. Maar de dood heeft ge
lukkig niet het laatste woord. Christus
leeft en is dichtbij ons. Hij geeft ons
kracht om zijn voorbeeld te volgen. Hij
geeft ons kracht om tegen het kwaad
in onszelf te strijden en het te over
winnen. Hij sterkt en troost ieder mens,
die zijn hulp van Hem verwacht. Altijd
staat Hij voor ons klaar. Altijd kunnen
we bij Hem aankloppen. Spreken wij
tot Hem, dan hoort Hij ons. Hij houdt
rekening met onze wensen. Hij gaat er
ook op in. Hij geeft ons op Zijn tijd en
Zijn wijze, wat we nodig hebben. Het
is, zoals er in één van de gezangen
staat: „En onder millioenen heeft Hij
ook mij in 't oog". Wonderlijk en heer
lijk is het, dat er Eén is, die ons door
en door kent, die desondanks van ons
houdt en alles voor ons over heeft. En
alle dingen, ook de verschrikkelijke
dingen, werken mee ten goede. Zelfs
uit het kwade kan weer het goede
voortkomen.
Het komt er voor ons op aan, dat we
ons aan Hem gewonnen geven, Hem
gehoorzamen, liefhebben en dienen.
J. G. B
BILJARTKAMPIOENSCHAPPEN IN HOTEL „DE GRAAF"
gaan op een goede reputatie. Laten we
hopen dat het zo zal blijven.
André Hin,
Fazenda das Posses, Caixa postal 283,
Averé s.p. Brasil.
Zoals ieder jaar zijn ook nu weer de
biljartkampioenschappen van Texel ge
organiseerd in hotel „De Graaf". De
vorige week hebben de C-klassers el-
kaars krachten gemeten. Hier trad de
heer Henk Prins jr. als overwinnaar
naar voren door een minder gelukkige
slotpartij van de heer Cor van Zutphen.
Eindstand klasse C:
1. H. Prins; 2. C. v. Zutphen; 3. S. Rijk;
4. D. de Vries; 5. J. Grisnigt; 6. P. v.d.
Slikke; 7. A. Wonder; 8. C. Kooiman.
Deze week speelt tot en met zondag
klasse B. Zondagavond zal ook van deze
klasse de kampioen bekend zijn.
Reeds vier A-deelnemers hebben zich
aangemeld. Op dit moment worden E.
Breeuwer, J. Hooijberg en L. Kellner
nog gemist, maar ongetwijfeld zullen
ook zij beseffen dat zij het mooie bil
jartspel dienen als ze straks acte de
présence geven! De laatste jaren heeft
H. Grootjen, Oudeschild, steeds beslag
weten te leggen op de wisselbeker, die
na drie maal winnen door hem kon
worden behouden. Een sympathiek ge
baar deed de heer Grootjen sr. toen hij
voor de a.s. kampioen een wisselbeker
ter beschikking stelde. Tot en met za
terdag kunnen deelnemers zich nog bij
hotel „De Graaf" opgeven.
Eventuele gagadigden voor het drie-
bandentoernooi kunnen zich tot en met
31 maart opgeven Deze strijd zal
plaatsvinden, nadat de A-wedstrijd is
gehouden. Na de volgende week dus.
Bovenstaande foto werd tijdens de
kampioenschappen van een der vorige
jaren gemaakt. Zij toont het puikje van
Texels biljartwereld Van links naar
rechts E. Breeuwer, J. Dekker en H.
Grootjen.