Texelaars in Griekenland André Hin geldt nu reeds als „geslaagd" Texelaar adviseert bij boerderijbouw Thans is het ongeveer een jaar geleden dat de jonge Texelaar André Hin zijn geboorte-eiland verliet om zich te Sao Paulo in Brazilië te gaan vestigen als landbouwer. Van tijd tot tijd hebben de lezers iets kunnen vernemen over de indrukken, die hij in dat verre land opdeed en de vorderingen, die hij maakte bij het op poten zetten van zijn boerderij. André kennende weten we dat hij het er zeker niet mee eens zal zijn, wanneer we na een jaar durven beweren, dat deze Texelaar tot de geslaagde emigranten mag worden gere kend. De feiten liegen er echter niet om. Druk doende met het eigenhandig bouwen van een boerderij is hij voor andere emigranten een vraagbaak gewor den. Herhaaldelijk wordt hij verzocht om advies, want voor ieder is het duide lijk, dat André zich met veel succes door de moeilijkheden heeft heengewor- steld, die elke emigrant in het begin te wachten staan. Terwijl er aan de boerderij wordt gebouwd, groeit op de uitgebreide lande rijen, die André indertijd heeft aangekocht de oogst. Die oogst nu is dit jaar bijzonder goed geslaagd. De opbrengst was tweemaal zo groot als werd ver wacht. Dat zijn goede berichten. Bij zijn werk wordt hij op het ogenblik ge holpen door een zoon van de familie Boersen, Ton genaamd, die enkele jaren geleden eveneens naar Brazilië vertrok. Met gezamenlijke kracht wordt veel gepresteerd. Toen het voor André duidelijk was dat het de goede kant op ging en dat het hardste deel van de pioniersarbeid achter rug was, liet hij zijn bruidje op Texel (mej. G. Reij) weten dat het tijd was om te trouwen. Aldus geschiedde, terwijl beide huwelijkspartners duizenden kilometers van elkaar waren verwijderd. Binnenkort zal mej. Reij naar Brazilië vertrekken, waar het kerkelijk deel van het huwelijk zal worden voltrokken. De boerderij is dan hopelijk zo ver gereed, dat het emigrantenpaar zich behoorlijk kan vestigen. Verder geven we het woord aan André, die daarmee zijn artikelenscrie, waarmee hij een half jaar geleden aanving, afsluit. Holambra I, één der Nederlandse landbouwkolonies, is al enkele jaren geheel in cultuur en onderverdeeld in ca. 120 bedrijven. De kolonie wordt be woond door een aantal grote gezinnen. In verband met de natuurlijke aanwas van de gevestigde Hollanders en de toe- komstmogleijkheden voor nieuwe emi granten, werd gezocht naar een uitbrei ding. In de naaste omgeving kon deze niet worden gevonden, mede in ver band met de sterk gestegen grond prijzen. De naspeuringen trokken de aandacht van de autoriteiten die daar op het bestuur een aantal zg. fazenda's te koop aanboden. In het algemeen moet men in Brazilië zeer sceptisch staan tegenover „spontane aanbiedin gen". Bij het beoordelen ervan zijn betrouwbare relaties en jarenlange kennis van Braziliaanse toestanden van het grootste belang. Ca. 300 km. verder werd een fazenda ontdekt ongeveer zo groot als het eiland Texel. Op de land kaart was het een streek zonder veel lijnen en stipjes, dus bevolkt dus. Het stond echter vast, dat spoedig een snel- verkeersweg door het gebied zou wor den aangelegd van Sao Paulo naar de zuidelijker gelegen staat Parana. Voorts bestonden er plannen om in een rivier een stuw te bouwen in verband met de behoefte aan elektriciteit. Door de stuw zou een kunstmatig meer ontstaan van liefst 80.000 ha. De fazenda wordt omgeven door hoge heuvels, die er misschien de oorzaak van zijn dat de kwaliteit en de vruchtbaarheid van de grond er veel beter is dan in het aan grenzende gebied. Onderontwikkeld gebied Door een geldlening van de U.S.A., die deze streek beschouwen als onder ontwikkeld gebied, werd het mogelijk de koop te sluiten. Op aantrekkelijke wijze moet deze z.g. „gentlemans— lening" worden afbetaald. Gentlemans- lening wordt een lening genoemd, die zuiver mondeling is. Er staat dus niets op papier. Niettemin dient men zich strikt aan de overeenkomst te houden, aangezien men anders zijn goede naam verliest. 'En de naam van Holambra heeft in de omgeving een zeer goede klank. brand, te ploegen. Haast was er bij, want het was reeds zaaitijd en de pio niers wilden nog dit jaar de vrucht baarheid van de grond testen. Enkele honderden ha. werden nog bezaaid met mais en later met tarwe. De chauffeurs bleken hun mannetje te staan, maar vertikte het enig ander werk te doen. De „heren" voelden zich sterk staan als onmisbare. Maar ook hier toonde de directie door jaren geleerde rechtvaar digheid en strengheid. Het korte com mando luidde: „aan het werk of ont slag". De „heren" twijfelden nog steeds en zodoende waren_ze het volgende mo ment ontslagen. (Het slot volgt a.s. dinsdag) BRAND IN V.T.B.-SCHIP Maandagochtend omstreeks 11.30 uur is brand ontstaan in de lading van het schip „Texel" van de Ver. Texelse Beurtdiensten. Het ongeluk gebeurde te Koedijk Over de oorzaak tast men in het duister. Een flinke hoeveelheid van de uit stro bestaande lading ging ver loren. Persoonlijke ongelukken deden zich niet voor. De lading was gedeelte lijk verzekerd. vjT PROGRAMMA KUNSTKRING TEXEL Het bestuur van de Stichting Kunst kring Texel heeft dezer dagen haar programma voor het komende seizoen afgerond. Op woensdag 25 september zal door het „Nederlands Kamerkoor" en op donderdag 17 oktober door het „Nederlands Kamerorkest" een concert worden verzorgd in de N H. Kerk te Den Burg. Op dinsdag 19 november komt Bert Brugman naar Texel met zijn poppentheater. Opgevoerd zal wor den de opera ..Porgy and Bess". Deze ongetwijfeld zeer aantrekkelijke avond wordt gehouden in „Casino" te Den Burg. Op donderdag 16 januari wordt het programma van de kunstkring af gesloten met het toneelstuk „Lieve Leugenaar" van G. B Shaw, met mede werking van Lily Bouwmeester en Louis Borel. Dit stuk zal eveneens wor den opgevoerd in „Casino". S.V. DE KOOG We zijn weer teruggekeerd uit dat warme en heerlijke Griekse klimaat in dit natte, koude Hollandse klimaat. „Oost west, thuis best!" zegt men dan nog wel eens. Ik heb mr. Hendrik Scholte, een groot Griekenlandkenner eens horen beweren, dat Griekenland een klimaat heeft, maar dat Nederland alleen een zootje weer bezit. Buiten scheen de zon en ik dacht: „de man overdrijft". Nu weet ik echter dat mr. Scholte gelijk had. Wat een klimaat: altijd zon en een heerlijke droge warm te, die veel beter is te verdragen dan onze vochtige warmte. Genoeg over dit onderwerp van elke dag. Ik had het geluk gedurende een maand in Griekenland te kunnen blij ven. Op 12 augustus, toen de andere Texelaars weer naar Nederland terug gingen, startten wij met ongeveer 25 man met een vier-daagse excursie langs de bekendste oude plaatsen. Dit waren b.v. Delfi, Olympia, Epi- daurus, Mycene, Korinthe en Elefsis, welke plaatsen we met een kort be zoek zouden vereren. Al die bezoeken waren zo kort, dat we kunnen zeggen dat we de Griekse ruïnes hebben „ge daan", zoals de Amerikanen Nederland in één dag „doen". Wanneer de Grieken een afschuw voor hun ruines wensen op te wekken bij toeristen, dan moeten ze doorgaan met het organiseren van dergelijke haast-excursies. Vier dagen lang wer den we langs kapotte zuilen en beelden en stukken stéen gesleept, zodat we ten slotte zelf ook veel weg hadden van een Dorische of Ionische zuil. In Elefsis onze laatste stopplaats voor Athene, stapten slechts nog twee en thousiastelingen uit om de ruïnes te zien. De rest had meer interesse voor de fruitstalletjes in het dorp. De excursie zelf was prachtig; ik heb alleen bezwaar tegen het tempo van de reis. Het landschap is zo uitzonderlijk mooi, dat ik alleen hiervoor nog eens terug zou willen gaan Delfi lag temidden van woeste ber gen, maar Olympia lag in een lande lijk Arkadisch landschap. Mycene lag in een dorre trillende vlakte en Korinthe grensde aan een blauwe zee. Deze af wisseling in het landschap was als een spannende film, boeiend en fascinerend. Niet alleen het landschap was inte ressant, maar ook de geschiedenis van die oude steden. In Delfi op de helling van de Parnassus, de berg waarop de goden woonden, stiet eens lang geleden een door vulkanische dampen bedwelm de vrouw klanken uit, die door de priesters werden omgezet in een ver staanbaar antwoord op een vraag. Dit antwoord, de zogenaamde orakel spreuk, kon echter op verschillende manieren uitgelegd worden en kwam daarom altijd uit. Toen koning Croesus van Klein-Azië aan het orakel liet vragen wat er zou gebeuren, als hij een gevecht aanging met Cyrus, de koning van Perzië, kreeg hij ten antwoord, dat, wanneer hij de Halys (grensrivier) zou overtrekken, er een groot rijk vernie tigd zou worden. Croesus dacht, dat het grote rijk van de Perzen natuurlijk ver nietigd zou worden. Daarom trok hij dapper ten strijde. Wat keek hij op zijn neus, toen niet Cyrus, maar hijzelf verslagen werd! Na de strijd stuurde hij verbitterd de ke tenen, waarin de Perzische koning hem gevangen genomen had, naar het orakel in Delfi. De ruïnes in Delfi getuigen nog van de bloei, welke deze plaats gehad heeft, toen koningen en andere hooggeplaat ste personen naar het orakel, ook wel de Pytia genoemd, kwamen om raad te vragen voor belangrijke beslissingen. Wanneer een orakelspreuk voor hen goed uitgekomen was, schonken zij het orakel grote sommen gelds, goud of juwelen. Van dit geld werden tempels, de arena, het stadion, het gymnasium en andere prachtige bouwwerken neer gezet. Tegenwoordig kunnen we aan de hand van wat er overgebleven is en aan de hand van beschrijving van klas sieke Griekse schrijvers tamelijk nauw keurig nagaan, hoe het geweest moet zijn. Ditzelfde is ook het geval in al die andere Griekse plaatsen uit de Oudheid. Olympia, de naam zegt het al, was de stad waar de Oude Olympische spe len gehouden werden. Dit sportcentrum ligt op de Peloponnesos, de onderste helft van Griekenland. Het stadion is vrij goed bewaard ge bleven, alsook de toegangstunnel voor de athleten. We vinden er de Palaestra (oefenplaats voor worstelwedstrijden) en de Hestia waar het eeuwige Olym pische vuur brandde. Ook thans is de Hestia weer de plaats waar het Olym pisch vuur voor de Spelen wordt ont stoken en vandaar in estafette naar de plaats van de Spelen wordt gedragen! Omdat Olympia een prachtig ruïne- veld heeft, komen er veel toeristen. Het dorp zelf is helemaal op het toerisme ingesteld en heeft de bekoorlijkheid van een Griekss dorp verloren. Om geen last te hebben van de toeristen en van de warmte bekeken wij de ruïnes vroeg in de morgen. De heetste tijd van de dag gebruikten we om te reizen. Door het rijden moest er nog enige verkoe- 'ing komen, maar vooral op de Pelo ponnesos is het buiten zo heet, dat de lucht, welke de raampjes binnenkomt, even heet en droog is als de lucht uit een haardroger. Dat de bomen en plan ten in die streek niet totaal verdorren, snap ik nog niet; de mensen zelf kun nen dit lot voorkomen door heel veel water te drinken, maar zoveel water krijgen de planten, die op een rotsige bodem groeien, beslist niet. Via Tripolis kwamen we aan in Epidaurus, waar een arena uit 400 v. Chr. het bezienswaardigste object was. Deze arena, die nu nog gebruikt wordt, is beroemd om zijn bijzondere akoestiek. De toeschouwers, die ook tegenwoordig nog naar de klassieke tragedies komen kijken, kunnen tot op de bovenste rij de sprekers zo duidelijk verstaan, dat het is, als zaten ze op de eerste rij! De bovenste rij is 60 meter ver en 25 me ter hoog. Zelfs het afstrijken van een lucifer is boven te horen! Tiryns, dat we de volgende dag be zochten, bezit een oude koningsburcht van 3000 voor Christus, veel ouder dus dan de andere overblijfselen van de Griekse beschaving. Stenen met een omtrek van tweeëneenhalve tot vier meter en doorsnede van soms ook twee meter, zijn daar opgestapeld tot stevige vestingmuren De Grieken begrijpen niet hoe mensen deze stenen opgesta peld hebben kunnen krijgen en zeggen, dat de burcht gebouwd is door Cyclo pen, één-ogige reuzen uit de oudheid. In Mycene bezochten we de konings burcht en de koningsgraven. In Ko rinthe dwaalden we door een opgegra ven stadsgedeelte met winkelstraten en stadsbaden uit lang vervlogen tijden. Over het diepe Kanaal van Korinthe en via Elefsis bereikten we tegen de avond Athene, waar we onze chauffeur een ovane brachten, want wat deze man aan rijkunst heeft laten zien, is werkelijk enorm. We hadden 1001 kan sen om in een afgrond te storten, om dat een groot deel van de reis door de bergen voerde. Gelukkig is dit niet ge beurd, want dan schreef ik dit niet. De helft van onze groep nam na deze excursie afscheid en keerde weer naar Nederland terug. Wij logeerden met nog 15 man in een school, die voor ons gereserveerd was, gedurende anderhalve week in Athene. Vanuit dit gebouw trokken we naar alle richtingen. Met nog twee jongens doorkruiste ik Athene en ben ik naar het eiland Porros geweest. Athene is een pracht stad een beetje oosters, een beetje westers maar heeft toch een eigen sfeer. Er zijn anderhalf miljoen inwoners en de stad is veel groter en uitgestrekter dan Am sterdam Het stadsbeeld wordt be heerst door twee heuvels: de Akropolis, bekroond met het Parthenon in het zuiden en de Lykabettosheuvel in het noorden. Vanaf deze heuvels kan men goed zien, dat Athene in een soort dal ligt met aan drie zijden bergen en aan de andere zijde de blauwe Egeïsche zee. Aan deze zee ligt Piraeus, de havenstad van Athene. Wij bezochten de Akropolis 's mor gens vroeg, voordat de horden toeristen als bijenzwermen de heuvel zouden be zetten. Het is werkelijk geen opwek kend gezicht, als de toeringcars deze bezwete mensen, beladen met foto toestellen en gestoken in fladderende vakantiekleren, uitladen. Ik raad U daarom aan als U in de gelegenheid bent de Akropolis te bezoeken, niet met zo'n grote groep te gaan, maar bij voorbeeld met z'n tweeën, nadat U zich gedegen voorbereid hebt op dat, wat u gaat zien. Even boeiend als de ruïnes zijn de smalle straatjes en de kleine pleintjes van het oude stadsgedeelte rondom de Akropolis. Daar zijn werkplaatsen, op koperswinkeltjes, kopersmeden en in tieme ouderwetse café's. Hier hebben we heerlijk kunnen afdingen op echte „souvenirs", zoals Griekse vijzels, an tieke lepeltjes enz. Buiten deze wijk begint het drukke leven van de stad met een zo mogelijk nog drukker verkeer. In zijstraten van de hoofdstraten treffen we soms iets aan, dat wij hele maal niet gewend zijn. Er zijn straten, waar alleen maar slagers wonen, die hun produkten buiten verkopen, zodat zwermen vliegen een aanval doen op het verse vlees De kruideniers wonen ook in een bepaalde straat de textielhandelaren ook. Zo is het te begrijpen, dat hier een vrij stevige concurrentie heerst. Overal door de stad verspreid vinden we terrasjes, waar vooral 's avonds de Atheners uren kunnen zitten bij het genot van een glaasje Ouzo-retsina of doodgewoon water of een kopje Griekse koffie. Het eten is er goed en niet duur. Niet duur zijn ook de taxi's. Dat komt, omdat er zulke enorme aantallen rondrijden. Samen met de bussen ne men de taxi's de helft in van alle ver keer in de stad. Taxi-rijden is een aparte sensatie. Onze eerste rit in Athene zullen we nooit vergeten. Met gierende banden vlogen we de bocht door, konden net een van rechts ko mende wagen ontwijken, botsten bijna tegen een stilstaande bus op en moesten gelukkig voor een stoplicht stoppen. Even verder redde onze chauffeur het om door middel van diverse scheld woorden een taxi van rechts te laten stoppen en ons voorrang te geven. Nadat we toch nog veilig thuis waren afgezet, namen we ons voor om de volgende keer weer een taxi te nemen, want zoveel sensatie en spanning krijg je nergens voor zo weinig geld. Voor een kwartje brengt de onder grondse ons van het Omoniaplein, mid den in de stad, naar Piraeus. Dit neemt ongeveer 20 minuten in beslag. Bij een halte springt er een kleine en smerige zigeunerjongen in de coupé. Hij heeft een viool bij zich en speelt daar even tjes met een razendsnel tempo op, hij gaat dan even rond om geld op te halen en springt bij de volgende halte weer uit de trein. Dit bedelen in de trein gebeurt vaker. Ik heb echter het idee, dat bedelen in de trein verboden is; niettegenstaande dit verbod schijnt de drang om op zo'n gemakkelijke ma nier geld te verdienen op te wegen te gen het risico gesnapt te worden. Soms is het bedelen vermakelijk. Toen we met z'n drieën in Piraeus op een terrasje zaten, hield een oude ver vallen man, die bijna in elkaar stortte van ellende, ons zijn hand onder de neus. Wij gaven niets en waarom niet? Eén van ons had de man in de verte aan zien komen lopen. In de nabijheid van ons terras veranderde de tamelijk kwieke man in een menselijk wrak. In ieder geval kon de man goed acteren. Heeft U wel eens garnalen van tien tot vijfïien centimeter lang gegeten? In Piraeus kon dat wel. Deze „poetinka" waren evenals in Nederland duur, want ook daar was het een luxe-eten. Het bleek, dat wij in de Griekse restaurants steeds niet typisch Griekse maaltijden kregen, maar de meer luxe-gerechten. Echte Griekse maaltijden kregen we op Porros, een eiland in de Egeïsche Zee. Wij waren met ons drieën daar heen gegaan, omdat een Griekse ver kenner ons uitgenodigd had. Zo'n maal tijd bestond bijvoorbeeld uit: spaghetti, kaas, vis, tomatensalade en perziken of druiven na. Brood is er bij iedere maal tijd en een karaf koel water ook. Het brood was echter zo hard, dat onze tan den er zowat op afknapten. Na de middagmaaltijd hielden we onze siësta. Dit middagslaapje hadden we beslist nodig, want de warmte maakte ons snel moe. 's Avonds, wan neer het koeler werd, togen we naar de terrasjes, waar we uren zaten, ter wijl we natuurlijk het een en ander tot ons namen. Op Porros hebben we heerlijke rus tige dagen doorgebracht en heerlijk ge zwommen in lekker diep water, terwijl we onder ons de bodem konden zien en scholen kleine vissen, De 23e augustus gingen we weer te rug naar Nederland. We hadden in Griekenland een prachtige tijd door gebracht en we weten het zeker: we gaan nog eens terug; en beste Texe laars, indien u het kunt bekostigen, ga ook eens naar Griekenland. Het land zal zeker aan uw verwachtingen vol doen! J. Th. Witte Nzn. VERTROKKEN PERSONEN Jan Mosk, van Den Burg, Parkstraat 2 naar Ede, Verl. Maanderweg 129; Elisabeth S. Lap, van Den Hoorn, He renstraat 39 naar Leersum, Hoogstr. 8; Robertus Boom, van Den Burg, Ada v. Hollandstraat 8 naar Amsterdam. Ko ninginneweg 44; Cornelis K. Vermeulen, van K 3a naar Den Helder, Hoofd gracht 14; Cornelia Gilijamse van Den Burg, Ada v. Hollandstr. 18 naar Zeist, Dolderseweg 164; Leonard A. Schelf hout van K 63 naar Den Helder, Wil- helminastraat 24; Pieter Mosk, van Den Burg, Parkstraat 2, naar Haarlem, (ev. Bakelaar) met gezin van Oude- Graafschapsstraat 24; Nelly Maronier schild, De Ruyterstraat 136 anar Zaan dam, Thijssestr 190, Maria H. Snoek, van Den Burg, Kogerstraat 53 naar Rotterdam, Groeneveld 15; Roelof Kleine, van K 1 naar Oosterhesselen, Zwinderen, Verl. Hoogev vaart 47; Gerda Kooijman, van Den Burg, Witte Kruislaan 7 naar Alkmaar, J. v. Scorel- kade 43. Pioniers Zo ontstond de tweede Hollandse ko lonie, genaamd Holambra II. Geschoeid op dezelfde leest als Holambra I, doch financieel en organisatorisch geheel on afhankelijk. Eén bestuurslid van af komst een Brabantse boer werd met drie boerenzoons van 20 jaar oud in deze desolate wildernis gezet, nu twee jaar geleden. Zij woonden voorlopig in op het oude fazendahuis, waar de be drijfsleider van de vorige eigenaar, die natuurlijk in de stad woonde, zijn scep ter zwaaide, 's Morgens kregen ze een inlands ontbijt en molken om beurten wat melk uit een tamme „zeekoe" (inlandse koe), stegen daarna te paard om een geschikte plaats te zoeken voor het pionierskamp. Deze heuvelrug leek hen wel geschikt. Weldra klonken bijl slagen die bomen velden om een schuur van te bouwen voor de machines die spoedig zouden komen. Een barak met keuken volgde snel en konden de pio niers ter plaatse blijven wonen en een Braziliaanse kok zorgde dat de magen op tijd gevuld bleven. 7 zware Hano- mag trekkers, ieder met een zware schijvenploeg arriveerden. Men nam ge diplomeerde trekkerchauffeurs in dienst en begon meteen de gemakke lijkste heuvels, welke steeds door zee- boe's waren beweid en jaarlijks afge- Programma a.s. weekend; De Koog a-Oosterend a, zaterdag 4 uur. De Koog 1-Kaagvogels 1, 2 uur; WGW 4-De Koog 2, 2 uur De Koog 1 kan volledig spelen, dus mannen, doe je best om de punten thuis te houden. Er is missschien een kans. Elk puntje is hard nodig. De Koog 2 gaat naar WGW 4 in Den Helder. Een aloude tegenstander. PROTESTANTSE KERKDIENSTEN HERVORMDE GEMEENTEN Den Burg, 10 uur ds. Froentjes De Cocksdorp 10 uur ds. Soesan Den Hoorn 10 uur Eerw. heer Veldhuis De Koog 19.30 uur ds. Waardenburg De Waal 9.30 uur ds. Waardenburg Oosterend 10 uur ds. Bcerthuis Extra collecte Jan Ligtharthuis Oudeschild 11.00 uur ds. Waardenburg GEREFORMEERDE KERK Den Burg 10 uur ds. Schenkeveld Viering Heilig Avondmaal 3 uur ds. Schenkeveld Viering Heilig Avondmaal Oosterend 10 en 14.30 uur ds. Van Leeuwen GEREF. KERK (Vrijgemaakt) Dorpshuis Burgwal Den Burg 10 en 15.30 uur Dienst DOOPSGEZINDE GEMEENTE Den Burg 10 uur ds. Van Bilderbeek De Koog 19.30 uur ds. Van Bilderbeek KLERCQ OOK UW TOPFORM-DEALER f f 995.— Verstandig. Éérst heel veel bankstellen zien en dan pas kiezen. Uw eigen smaak, dèt Is het doorslaggevende argument. Gun u dus de gelegenheid uw keus te bepalen. Dat kan In de meer dan 100 toonkamers van Klercq's Woninginrichting. Kom samen eens langs, u bent van harte welkom I OEN HELDER SPOORSTRAAT 30 KONINGSTRAAT*43-45 Voor f ami 1 ie-d r ukw e rk Drukkerij Texelse Courant TEXELAARTJES 3 regels ƒ1,elke regel méér 0,25. Onder adres te bevr. (niet eerder dan 11 u. in Boekh.) en onder nummer 0,25 meer. Te k aangeboden z g.a.n. kinderwagen F. v d Meer, De Ruyterstr.79 Oudeschild Bollenplanters gevraagd Bakker, „Astrid" Den Burg Een goed tehuis gezocht voor jonge hond 16 mnd J Eelman, Schilderend 109, tel. 2429, Den tëurg. Deurw. Prins houdt maandag van 10 - 12.30 u. zitting in Hotel „Texel" (verkopingen, rechtza ken, incasso, kosteloos advies in pachtzaken). Voor verhuizingen, emi gratie-verpakking en opslag met verzorging documenten en verzeke ring. Vraag prijsopgave VTB, Den Burg, teL 2285 Ook wij verzorgen ver anderingen, modernise ren enz. aan Uw be staande kleding. Uw kleermaker Carel Schmidt Boomkampstraat 8, Alk maar, tel. 13615. Elke vrijdag op Texel Wegens overcompleet te koop aangeboden z g.a n. haard. A. v d Slikke „De Spar" Te koop een aardappel- sorteer. A. van Lenten, P. H Polder H 19, tel. 239 Te koop wegens vertrek 1 gr. leeren d. jas mt 46, 1 dressoir geen oud model, 1 kroonkarpet, 16 els. en 1 3-pits gasstel allesz g a.n. Warmoesstr 66, Den Burg. Gevraagd partijtje dak pannen (blauw gegolfd). Tel 2116, Den Burg. Te koop 2 pers ledikant met spiraal f 15,— Brieven onder nr 534 aan bureau van dit blad.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1963 | | pagina 2