m
De Texelse baardenclub
Jjï^. Derrie op de
Hoge Veluwe
lekker en gezond
(y0 L igncJpas^q
Pracht handen
Tubc160'9Sct Hamea-Gelei
TWEEDE BLAD
TEXELSE COURANT
VRIJDAG 8 NOVEMBER H63
Reeds enige tijd heeft men niets ver
nomen van de Texelse Baardenclub,
maar desondanks is het ledental
groeiende. Dit werd medegedeeld op de
clubvergadering, gehouden op donder
dagavond, 31 oktober j.l. in hotel „De
Lindeboom-Texel". Zeer uitvoerig werd
de baard, het bij uitstek mannelijke sie
raad, besproken, zowel de argumenten
die vóór de baardgroei zijn, als die er
tegen. Daarnaast werden ook nog vele
andere Texelse problemen besproken,
dus is het geen wonder, dat de klok
reeds ver na middernacht wees, toen de
aanstaande baarddragers de vergader
plaats verlieten.
Moed nodig
Van één d;ng was men toen toch wel
overtuigd: er is moed voor nodig om
zich in den beginne in het openbaar te
vertonen Zo'n stoppelveld op de wan
gen en op de kin is nu bepaald geen
aesthetisch gezicht, maar heeft men het
lef, om zich hier met mannenmoed
doorheen te werken, dan wordt deze
daad Uel°ond met iets moois. Men kan
dit het beste vergelijken met een win
kelier, die zijn zaak gaat verbouwen:
aanvankelijk maakt de aannemer een
grote rommel, maar daarna is er iets
schoons ontstaan. En welke man ziet er
nu tegen enige moeilijke weken op? De
kriebel valt overigens erg mee en daar
naast kan men zich buitengewoon ver
maken met de op- en aanmerkingen,
die door jaloerse lieden worden ge
maakt, soms achter de rug, maar ook
wel recht in het gezicht. Hierbij valt
meestentijds wel op, hoe weinig origi
neel de mensen in het algemeen zijn.
Ik herinner me slechts één originele op
merking „U lijkt wel een overjarige
nozem". Deze woorden getuigen zeer
zeker van moderne smaak.
Mens is kuddedier
De mens is toch maar een kuddedier.
Een ander scheert zich ieder dag, dus is
men van mening, dat dat voor iedereen
geldt. Stel je voor, dat je er anders bij
zou lopen, dan een ander. Men reali
seert zich heel niet meer, dat een baard
vroeger de algemene dracht was. Hoe
stoer kijken de mannen uit het ge
schiedenisboekje je niet aan en hoe
bloot is dan een gezicht zonder baard.
Historisch is het dus zeker verantwoord
om op Texel volgend jaar met de Stads
rechtfeesten een baard te dragen. Het
geeft cachet aan de te organiseren festi
viteiten. Maar nogmaals: het geeft ook
cachet aan de man die hem draagt. Hij
toont ermee, dat hij boven alle kritiek
staat, dat hij een zelfstandig persoon is,
dat hij in deze maling heeft aan de
mening van anderen.
Waarom zou een man zich niet sieren
met iets dergelijks? Gaan wij eens na,
wat een dame alzo doet om zich „mooi"
te maken: zij poedert zich met allerlei
kleuren poeders, zij gebruikt een lip
penstift (van rose tot lila), wenkbrau
wen worden weggeschoren en met
zwart potlood opnieuw getekend, een
puistje wordt in allerijl verwijderd, zij
gebruikt verschillende soorten crème
(voor de dag en voor de nacht, voor
droge huid en vette huid, de nagels
van vingers en tenen worden geschil
derd in felle kleuren, het haar wordt
geverfd, en alsof dat nog niet genoeg
is, behangt zij zich met armbanden,
kettingen, steekt zij speldjes op haar
kleding en draagt zij ringen aan haar
vingers. De dames, die dit alles doen,
ja deze zelfde dames, dreigen met een
echtscheiding als de man alleen nog
maar denkt aan een natuurlijk sieraad:
de baard. Men vraagt zich werkelijk af,
door Henk van Heeswijk
45. „Ik vertel je misschien later wel,
wat er allemaal in stond. Ik kan het
nou niet, Karei. Ik hoop, dat je het niet
erg vindt".
„Nee, schat, ik hoef het helemaal niet
te weten. Eigenlijk ben ik maar naar
één ding nieuwsgierig, maar dat kan
ook wachten, als je dat liever hebt".
Ze zuchtte en drong zich dichter te
gen hem aan. „Karei, die brief was er
maandagmorgen. Ik.... ik ben er van
overstuur geweest. Ik was blij, dat je
maandagavond niet kwam. Ik moest dit
eerst met mezelf uitvechten, zie je? Ik
heb er over nagedacht in deze dagen.
Jij bent zo heel anders als Gerrit. Hij
kon ook wel lief zijn, hoor, maar toch
was dat dan heel anders als met jou.
Hij beschouwde me altijd als zijn bezit,
als iets, waar hij recht op had. Ik had
daar geen erg in en later, toen het wat
beter tot me doordrong, vond ik het
niet eens zo gek. We zouden toch trou
wen, nietwaar? Maar toen kwam jij in
m'n leven. Jij bent zo heel anders. Net
ter, beschaafder. Gerrit was dikwijls zo
ruw. In zijn mond en zo. En hij kon
soms zo wild zijn, dan was ik wel eens
bang voor hem. Jij hebt me altijd netjes
en lief behandeld. In gedachten zette ik
jullie tweeën vaak naast elkaar. Karei
en Gerrit. In het begin dacht ik: Ik
houd van Gerrit en ik zal met hem
trouwen. Die vertegenwoordiger, die het
me aldoor maar lastig maakt, kan toch
niet aan hem tippen. Maar steeds weer
zette ik jullie naast elkaar. En dan zag
ik jouw eigenschappen. Dat heb ik ook
de laatste dagen weer gedaan Dan ging
ik na, wat jullie beiden hadden. En op
het laatst bleef er zo weinig goeds van
Gerrit over. Ik heb wanhopig gezocht
naar iets goeds, maar de laatste keer
was hij al zo anders. En jij bleef maar
aandringen. In het ziekenhuis, toen ik
je voor de eerste keer een zoen gaf.
ik heb aldoor aan die zoen moeten den
ken. Ik denk, dat ik toen al van je ging
houden. Jij maakte nooit misbruik van
bepaalde omstandigheden. In de auto
waar zij de moed vandaan halen de
man dit te verbieden Wat is er mooier
sieraad dan het natuurlijke sieraad.
Zijn de dames bang, dat de aandacht
van derden getrokken wordt door de
baard van de man, zodat al de moeite
om zichzelf met allerlei kunstmiddelen
opvallend en aantrekkelijk te maken,
vergeefs is geweest? Men zou het soms
toch echt wel gaan denken. Helaas zijn
er mannen {leden van het sterke" ge
slacht) die voor deze druk bezwijken.
Dat is te betreuren, want men weet
niet wat men mist. Het mooiste is nog,
dat de geschiedenis heeft bewezen, dat
mannen, die tegen de wil van hun
echtgenoot in handelden, thans hun
baard met meer mogen verwijderen,
van diezelfde eega. Mannen, en dan
bedoel ik „echte" mannen: ga eens een
keer tegen de raad en wil van uw echt
genoot in en laat de baard staan. Kom
nu niet met smoesjes van: „Ik moet
binnenkort spreken voor een vergade
ring" of „Ik moet naar een officiële
receptie" of iets dergelijks. Niemand,
maar dan ook niemand heeft het recht
u te verbieden een baard te laten
groeien. Het feit is nu eenmaal zo, dat
men niet direct een volle baard heeft,
en dat zal men, wie dat dan ook is,
moeten aanvaarden. Waarschijnlijk zal
men het u kwalijk nemen, dat u zo
voor het front verschijnt, maar diep in
het hart denkt men: „Die vent heeft
toch lef'. Uiteindelijk ben je dan een
persoonlijkheid en dat wil een ieder
toch zijn
Baard bevordert gezondheid!
Het dragen van een baard kan de
gezondheid van de man bevorderen.
Wanneer men bijvoorbeeld jaarlijks
enige weken te bed moet liggen met
die pijnlijke angina, dan kan men dit
met een baard voorkomen. De keel is
veel beter tegen de kou beschermd.
Daar het op Texel veel waait, is dit feit
toch wel de moeite van het overdenken
waard. Mij is ook bekend van iemand,
die zwaar astmatisch was, maar groten
deels genezing vond met het laten
groeien van de baard.
Verzorging is vereiste!
Men kan de baard op verschillende
wijzen laten groeien. Hoe hij ook groeit,
verzorging is een eerste vereiste. Het
beste kan men hierover de vakman
raadplegen. Clubbarbier v.d. Aakster
zal u gaarne met goede raad bijstaan
Iemand met een smalle kin zal met een
baard meer indruk maken dan zonder
baard. Algemeen moge toch als bekend
verondersteld worden, dat in de grootte
van de kin de wilskracht, van de man
besloten ligt. Verschuil u achter een
baard en u maakt ongetwijfeld eerder
de promotie, welke u veel later had
verwacht.
Ik vraag mij vervolgens af, of wij
mensen het recht hebben tegen de na
tuur te handelen. Haargroei immers
dient om bepaalde delen van het
lichaam te beschermen tegen afvoer van
zweet met zijn diverse onreinheden.
En wat doen de mannen? Zij verwijde
ren het haar en laten het zweet huns
aanschijns zo maar lopen. Ja, ik weet
wel, wij knippen ook onze nagels, maar
vergeet niet, dat dit een gevolg is van
het feit, dat wij mensen ons rechtop
gaand voortbewegen en niet zoals de
dieren: op handen en voeten. In dit ge
val zouden onze nagels wel op natuur
lijke wijze slijten. Nee, met het voort
durend afscheren van de haren op ons
aangezicht verloochenen wij Moeder
Natuur. Gaarne lopen wij te klagen
over de ons omringende te lage tempe-
niet. Nergens. Gerrit wou de laatste
tijd altijd nare dingen. Dan werd ik
doodsbang, maar hij lachte me uit. Ik
voelde me bij hem niet meer zeker. Ik
verloor mijn vertrouwen in hem en bij
jou voelde ik me altijd rustig, omdat
jij niets deed. wat ik niet prettig ge
vonden zou hebben. En gisteravond,
toen ik naar huis fietste, dacht ik:
Gerrit is er niet meer in je leven.
De laatste draad, waaraan ik nog
met hem verbonden was, heeft hij zelf
stuk getrokken. En toen was ik er over
heen. Vanmorgen wist ik, wat ik wilde".
„Zo mop. En wat wil je dan?"
Ze zuchtte. „Als je de wagen nou
eens even stilzet...."
Toen hij het contactsleuteltje had om
gedraaid, sloeg ze haar armen om hem
heen en fluisterde hem in het oor. ,.Je
hebt het gewonnen; je ordertje liefde is
verkocht, als je het wilt, Karei. Lieve
ling, ik houd erg veel van je.
Een hele poos zaten ze nog dicht te
gen elkaar. „Zullen we naar huis rijden,
mop?'' zei hij eindelijk. Het is al over
tienen".
Ze loosde een diepe zucht en kwam
overeind. „Ja, dat zal wel moeten. Ik
vind het zo heerlijk bij jou".
„We gaan spoedig trouwen, mijn
schat. Voor een huisje zorg ik wel. En
dan hebben we elkaar altijd. Dag en
nacht, mop. Ik verheug me er zo op,
vind je dat gek?"
Ze kuste hem. „Jij bent altijd zo lief
en ik was vaak zo lelijk tegen je. Maar
ik wist echt niet, wat ik er mee aan
moest. Ik had toen Gerrit nog en dus
eigenlijk geen keuze. Gerrit had mijn
woord. We hadden immers afgesproken,
dat we ons dit najaar zouden verloven
en dan, als hij gevaren had als vierde
zouden we gaan trouwen. Hij wilde in
Rotterdam gaan wonen, dicht bij de
haven. Ook daar heb ik wel eens tegen
op gezien. Ik kan zo slecht hier weg,
van de Veluwe. Alsals we ge
trouwd zijn, Karei, waar gaan we dan
wonen?"
„Jij mag het zeggen, mop. In Ede of
hier, in Otterlo. Net wat je wilt".
Ze knikte. „Heerlijk In Ede vind ik
het ook goed. Kareiik heb nog
wat....'*
Behoud van Uw tanden. 75ct-f1.-
ratuur, maar we vergeten helemaal, dat
de haren in ons lichaam met opzet
schuin zijn ingeplant, zodat ze een
dunne luchtlaag aan de oppervlakte van
ons lichaam vasthouden. Deze luchtlaag
voorkomt afkoeling van onze body. Het
zou te ver voeren hier te gaan uitwijden
over de haarwortel, de schacht, het
haarzakje, de haarkiem, de haarpapil,
de groei van de haren door vermeerde
ring en verhoorning van de slijmhuid-
cellen. Het gaat slechts om het feit, dat
wij wat meer eerbied moeten hebben
voor dat kleine en interessante wereld
je, dat de groei van het haar ten ge
volge heeft. Waarom zouden wij al die
schachten afscheren en met een wang
vol wortels blijven rondlopen?
Eigen positie
Tot slot wilde ik hier gaarne nog
memoreren, dat de baard ook in de Ne
derlandse taal zijn eigen positie in
neemt. Wij kennen namelijk verschil
lende uitdrukkingen, die met de baard
in verband staan:
„De baard zit hern nog in de keel"
Wij zeggen dit van halfvolwassen jon
gens, die nog een onvolgroeide stem be
zitten. „Elkander in het haar zitten",
d.w.z. vechten, twisten, krakelen. In de
17de eeuw was deze uitdrukking ech
ter: „Elkander in den baard zitten"!
„Iemand iets onder de neus wrijven",
d.w.z. iemand iets op minder prettige
wijze zeggen, in bedekte termen verwij
ten doen, iets onaangenaams zeggen. De
eigenlijke betekenis is iemand iets on
welriekends onder de neus wrijven.
Duiken we wederom in de historie, dan
lezen we in de 17de eeuw: „Iemand iets
in den baard wrijven". In Vlaanderen
zegt men „iemand iets door de baard
strijken". „Het is een wassen neus",
dat is iets, dat men kan vervormen,
waarvan men kan maken wat men wil.
Een verouderde zegswijze is „God een
vlassen baard maken", waarvan waar
schijnlijk de betekenis is, dat men God
bespottelijk voorstelt, voor de gek
houdt, of bedriegt. „Iemand smeer ge
ven", d.i. iemand afranselen. Deze uit
drukking is ontleend aan „smeren" of
„afsmeren", afrossen, d.w.z. de huid
lenig maken. Vroeger ze: men: iemand
den baard smouten, d.w.z. een les geven.
„In zijn vuistje lachen", d.i. heimelijk
lachen, zich in stilte verheugen Eigen
lijk betekent het achter de voor de
mond gehouden half toegeknepen mond
lachen. De 17de eeuwse dichter P. C.
Hooft, drost van Muiden en gastheer
op de „Muiderkring" gebruikte de uit
drukking „in zijn baard lachen".
Stoppel vergadering
Op de oprichtingsvergadering van de
Texelse Baardenclub is indertijd beslo
ten, dat men zich vanaf de 12de decem
ber onthoudt van het dagelijks doen of
laten doen verwijderen van de aanwas
op wang en kin. Deze afspraak blijft
gehandhaafd. Dit is op de onlangs ge
houden bijeenkomst nog eens duidelijk
onderstreept. Om de resultaten bij el
kaar goed te kunnen bekijken is voorts
afgesproken op vrijdag, de 20ste decem
ber, een z.g „Stoppelvergadering" te
beleggen. Waar deze bijeenkomst zal
plaats vinden wordt nog nader in deze
courant bekend gemaakt. Ieder lid en
iedere serieuze aanstaande baarddrager,
kortom: iedere werkelijke man is daar
van harte welkom.
A.
REIZENDE BIBLIOTHEEK
ZUID-EIERLANI)
De blibliotheek is weer begonnen.
Men kan iedere zaterdag tussen half vijf
en half zes voor boeken terecht in de
kapel „Bethel".
„Zeg het maar, moppie."
„Ik kom niet met lege handen, hoor?
Ik heb ook gespaard. Op de Hoge Ve
luwe verdienen we goed, met tip en zo.
Ik ben altijd zuinig geweest en wat ik
gespaard heb.ik dacht altijd: als ik
met Gerrit trouw, wil ik mooie spul
letjes van mezelf hebben en dan moet
ik niet op een paar gulden moeten
kijken. Maar nu.... het is allemaal
voorbij. Misschien is het maar goed,
dat ik al niet eerder wat gekocht heb".
Hij kuste haar rustig. „Lieverd, je
mag je huisje zelf inrichten, naar je
eigen smaak. Ik verheug me er al op.
dat ik straks van m'n werk thuis kom
en een liefhebbende vrouw wacht me
op met het eten. Dan zullen we fijn sa
men aan tafel zitten, doch naast elkaar.
Dan heb je een klant voor het leven,
Stien, om te bedienen".
Ze drukte zich tegen hem aan. „Ik
zal je lekker verwennen, apekop
reken maar". Doch meteen kwam ze
weer overeind. „Toe jo, we moeten naar
huis".
Hij keek op het klokje. „Alle.... al
kwart over tien. En ik hoop, dat je
vader en moeder nog op zijn, mop".
Hij startte en reed weg. Ze ging ge
makkelijk zitten en keek hem aan.
„Waarom?"
,Om te vragen, of ze het goed vinden,
dat we ons gaan verloven".
Ze dacht na „Zou je dat nu al doen,
Karei?"
Hij reed rustig over het kruispunt
Wekerom en gaf toen meer gas. „Lief
je, nu moet je eens even luisteren. Ik
houd krankzinnig veel van je en ik wil
een nette jongen blijven, zie je? Maar
ergens is een grens. Ik heb lang moeten
wachten, voor de lieve, serieuze Stien
van Essen mij haar jawoord gaf. Ik heb
ellenlang geduld gehad. Maar nu de
kogel door de kerk is, zeg ik: we gaan
spoedig trouwen. Waarom zullen we
onszelf langer pijnigen?"
Ze bloosde in het donker en legde
haar hand op zijn arm. „Ik begrijp je,
Karei. Je bent een zeldzame schat.
Goed, zeg het dan maar".
Huize van Essen stond een kwartier
later op z'n kop. Hoewel vader van
Essen op het punt stond om naar bed
te gaan, begreep hij wel, dat er nu
maar een uurtje aan vastgeknoopt
moest worden. Karei had gezegd, dat
ZONDAGSDIENST DOKTOREN
Den Burg:
DOKTER VAN LOON
(ingaande zaterdagmorgen 8 uur)
Oosterend en De Cocksdorp:
DOKTER SIEBINGA
(ingaande zaterdagmorgen 8 uur)
Zondagsdiensten dierenartsen:
A. M. J. RUTTEN. tel. (02220) 2936
(ingaande zaterdagmiddag 12 uur)
Zondagsdienst Witte Kruis
Zr MANNESSEN
Den Burg, tel. (02220) - 2414
(ingaande vrijdag 24 uur tot eu met maandag
13 uur)
hij en Stien graag toestemming zouden
willen hebben om te trouwen. „En", be
sloot hij, „als u en moeder van Essen
geen bezwaar hebben, willen we ons
volgende week gaan verloven".
Kees lachte. „Die vertegenwoordigers
zijn toch allemaal voortvarende men
sen. Nou, vader, wat denk je van dit
jochie?"
„Jochie?'' herhaalde Stien veront
waardigd. Ze greep Karel's arm, die ze
door de hare haalde en keek de kring
der broers rond. „Als jullie kwaad van
hem zegt, krijg je met mij te doen".
„En dan is het grootste gevaar wel
geweken." meesmuilde Wim, maar hij
dook toch ineen, toen zijn zuster drei
gend haar hand tegen hem ophief.
Van Essen keek naar zijn vrouw en
lachte. „Wat denkt moeder ervan?"
De oudere vrouw zat aan de tafel
met de handen in de schoot. „We heb
ben zeven kinderen," zei ze zacht, meer
tot zichzelf dan tot de anderen, „één
dochter en zes zoons. En het is juist de
dochter, die het eerst het ouderlijk huis
wil verlaten. Maar als onze Stien van
Karei houdt, zoveel dat ze met hem wil
trouwen, dan mogen we geen „neen"
zeggen".
Wim grinnikte. „En hier in huis is in
de regel moeder's wil wet. Nou, lang
zullen ze leven, he? In de gloria!"
Er volgden handdrukjes en zoenen
entoen iedereen een beurt gehad had,
zei Van Essen, op de klok kijkend: „Nou
het is wel laat, maar daar drinken we
nog een kop koffie op. Vooruit, Stien,
daar moet jij maar eens voor zorgen
Kan je aanstaande man controleren, of
je ze net zo lekker kunt klaarmaken,
als je ze op de Hoge Veluwe serveert".
Het werd middernacht, voor Karei
naar buiten stapte om naar huis te rij
den. Gearmd met zijn aanstaande vrouw
liep hij het hek uit. Ze gaf hem een
por. „Vooruit", fluisterde ze, „ik kruip
nog twee minuten bij je in de wagen.
De buren behoeven het niet te zien.''
Hij schoof lachend achter het stuur.
„De burendie slapen al lang. Maar
wat mogen ze niet zien, mop?"
Ze ging naast hem zitten, trok het
portier dicht en legde haar slanke ar
men om zijn nek. „Dit, apekop. Nu
moet ik je weer een hele dag missen
En bij al die jongens thuis kan ik dit
toch niet doen?"
BENOEMD TOT
WATERCONSUL A.N.W.B.
De heer W. J. A. J. Peeters te De
Koog is met ingang van 15 oktober be
noemd tot waterconsul van de ANWB.
De heer Peeters heeft de taak de plaat
selijke omstandigheden, die voor het
watertoerisme van belang kunnen zijn,
in het oog te houden en de ANWB
hiervan op de hoogte te brengen. Ook
adviseert hij wanneer de ANWB plan
nen voor het watertoerisme op Texel
gaat ontwerpen.
„Dat kan best, mop."
„Ga nouwe hoeven er geen open
bare voorstelling van te maken."
Ze kusten elkaar lang en innig. „Tot
morgen, aanstaande man".
Hij trok haar heftig naar zich toe.
„O Stien, wat maak je me gejukkig:
aanstaande man. Wat klinkt dat heer
lijk, he?''
,En wat ben ik van jou?"
Hij liefkoosde haar wang. „Mijn zeld
zaam lieve mop. Mijn schattebouterige
toekomstige moeder van mijn kinde
ren
Ze maakte zich los en gaf hem een
klap op zijn wang. „Gek. zoiets mag
je niet eens denken...."
.,0 Stien!"
,Wat is er?"
„Je hebt me geslagen. En we zijn nog
niet eens verloofd!''
„Moet je daarvoor dan eerst ver
loofd zijn?" Ze boog zich over hem
heen en drukte haar zachte lippen op
zijn wang. „Zo goed, lieveling?"
Hij knikte voldaan. „Nog te weinig
routine, maar dat komt wel. Als begin
niet slecht".
„Zwamneus." Ze opende het portier
en stapte uit. Hij startte de motor en
draaide het raampje open. „Zeg, Stien"
„Ja".
„Hoe heet je moeder eigenlijk van
haar voornaam?"
„Zeg, het is nog geen Sinterklaas.
Eefje. Eva. Wat dan?"
„Wat zou je ervan denken, als we
onze eerste dochter zo noemen?"
Ze stond even verbaasd te kijken.
Toen zei ze: „Moe'k nou lachen?"
Hij wuifde en schaterde het uit, ter
wijl de wagen optrok en snel de Pot-
hovenlaan uitreed.
„Onze eerste dochter Eva...." fluis
terde ze in zichzelf, toen ze terugliep
naar huis. „En onze eerste zoon
Karei
EINDE.
en nimmer ruw of schraal
CONSULTATIEBUREAU VOOR
ZUIGELINGEN
Wocnsdng 13 november u.s. worden de
moeders van Oudeschild en Den Burg ver
wacht van 12.30 - 15.30 uur.
ZON, MAAN EN HOOG WATER
De zon komt 10 november op om 7.49 uur
en gaat onder om 16.58 uur; 13 november op
om 7 54 uur en onder om 16.53 uur
Maan: 8- nov. L.K 16 nov. N.M.
Hoog water ter rede van Oudeschild:
8 nov. 0.38 en 13.22; 9 nov, 1.30 en 14.23;
10 nov 2.40 en 15.46; 11 nov. 4 07 en 17.08;
12 nov. 5.27 en 18.18; 13 nov. 6.29 en 19.09;
14 nov. 7 16 en 19.49; 15 nov. 7.56 en 20.22;
16 nov. 8.30 en 20.52.
Laagwatcr valt gemiddeld 6 uur 15 min. na
hoogwater. Aan het strand ongeveer een uur
eerder hoogwater.
GEVONDEN EN VERLOREN
VOORWERPEN TE DEN BURG
tot en met 31 oktober 1963
Gevonden tc Den Burg: balletschoen: paar
grijze lederen herenhandschocncn; rode borg
pen voor aanhangwagen. 2 gele emperial-
klemmen; blauw geribbeld jack met capuchon
en ritssluiting; blauwe wieldop met ver
chroomd middenplaatje; lederen damesknip-
portemonnee met papiertje als inh.; mos-
grrocnc wollen sjaal; gebloemd toilcttasje met
poeder, lipstick, wenkbrauwenzwart, parfum
en ogenblauw; sleutel met lederen houder; lin
ker grijswollen want met groene streepjes; wit
blauwe motorhelm.
Verloren te Den Burg: zwarte damesporte
monnee (lang model) met ongev. ƒ1,sleu
telbos met ongev. 7 sleutels; zwarte manchester
jas; donkerblauw kinderjack grijs gevoerd met
decoratieve voering (landkaart met auto's); ge
broken witlederen damesportemonnee met
knipsluiting en ongev ƒ3,met rekeningen;
wieldop Ford Taunus; paar basketbalschocncn;
blauw windjack, bruin longensveterschoenljc,
maat 24 25; bruine herenportcmonnee met
ongev. ƒ3,goudkleurige sierspeld (soort
dckcnklem); blauw dubbel regenjack met capu
chon. waaraan blauw koordje en ritssluiting;
padvinderspetje (groen met gele strepen), aan
binnenkant letters „Jaap Ho".
Gevonden tc Oosterend: groene handschoen.
Verloren tc Oosterend: zwarte portemonnee
inh. speldjes, papieren en ƒ0.15; klcurnega-
tieven, leesbril
Het bureau der rijkspolitie tc Den Burg is
voor het aangeven van gevonden en/of verlo
ren voorwerpen geopend op werkdagen van
16 00 tot 18.00 uur.
S.V. DE KOOG
Het le trok naar Sint Boys en moest
in een enerverende wedstrijd het hoofd
buigen: 62. Ondanks deze uitslag was
het een gelijkopgaande strijd. Het laat
ste kwartier speelde ons echter parten.
Sint Boys wist in luttele minuten tijd 4
doelpunten te scoren. Voor de rust was
het een gelijk opgaande strijd. Sint
Boys nam de leiding na 8 minuten. De
Koog nam nu het spel in handen en via
Hellinga werd het 11. De strijd laaide
hoog op, maar De Koog gaf niets toe en
had het spel goed in handen. Gerie wist
no. 2 in de touwen te knallen. In deze
periode had De Koog moeten toeslaan.
Het wilde evenwel niet lukken om meer
dere doelpunten te maken. Alle schoten
werden naast of over het doel geknald.
Paal en lat stonden ons ook in de weg.
Het enthousiasme ebde langzamerhand
weg en bij een ogenschijnlijk ongevaar
lijke aanval van Sint Boys was het weer
die razendsnelle midvoor, die opeens in
de volle ren de bal op zijn slof nam en
Gharles kansloos maakte: 22.
Na de rust weer een aanvallend De
Kocg, maar doelpunten bleven uit tot
het laatste kwartier inging en het bij
Sint Boys tenslotte lukte: 62.
Het tweede trok welgemoed naar
Callantsoog 2, om daar de strijd aan te
binden. Hier werd de uitslag 64 voor
Callantsoog 2. Ruststand 22. Callants
oog speelde na de rust aanmerkelijk be
ter dan De Koog en werd overwinnaar
Jammer jongens, volgende keer beter!
Het 3de ontving Geel Zwart 4 en
voetbalde of het leven er van afhing.
Toch moesten we met lede ogen aanzien
dat Geel Zwart de puntjes meenam.
Einduitslag 65 voor Geel Zwart.
De adspiranten kregen van het ster
kere Cocksdorp met 41 klop, na eerst
zelfs nog de leiding te hebben genomen
door Jaap Kuip. Dat Cocksdorp een half
uur te laat op het strijdperk aanwezig
was, is jullie noodlottig geworden Het
is ronduit schandelijk zo te handelen.
Alles was al gereed om naar huis te
gaan op last van de scheidsrechter. Als
je om drie uur moet voetballen, behoor
je toch minstens 20 minuten voor de
tijd op het veld aanwezig te zijn, maar
niet op komen zetten om vijf voor half
vier. Dat is een minderwaardig gedoe
en siert de sportsman niet.
Programma- De Koog 1-Koedijk, 2
uur; De Koog-Helder 5, 12 uur; ZDH 2-
De Koog 3, 2 uur. De Koog a-ZDH a, 3
uur zaterdagmiddag.
20 cent per rol
