Pontweg door boortorens nog gevaarlijker Boortorens op de Waddeneilanden G.D.S. voor tweede keer kampioen Dit jaar zelfs ongeslagen r~ Obstakels leiden weggebruikers af .J DERDE BLAD TEXELSE COURANT VRIJDAG 27 MAART 1964 Tot voor kort heeft in ons land de winning van delfstoffen nooit een werke lijk grote omvang aangenomen. In feite richtte de aandacht zich decennia lang uitsluitend op de kolenwinning in Limburg en zoutwinning in Twente. Daarin is de laatste tijd wel een drastische wijziging gekomen. In de oor logsjaren werd de zekerheid verkregen, dat in Zuidoost-Drenthe aardolie in exploiteerbare hoeveelheden aanwezig was en het veld Schoonebeek is sinds dien bij de Nederlandse Aardolie Maatschappij (NAM) in exploitatie. Veel belangrijker echter zijn de aardgasvondsten in Noord-Groningen. In het afge lopen jaar werden wij voortdurend verrast door taxaties van de omvang van de nabij Slochteren aangeboorde aardgasvoorraad, waarbij tenslotte de stoutste verwachtingen werden overtroffen. Het spreekt vanzelf, dat deze nieuwe „delfstof" een uiterst belangrijke in vloed op de nationale economie zal hebben. Verwacht mag worden, dat dit een krachtige extra impuls zal zijn voor de verdergaande industrialisatie van ons land. De gouden medaille van de aardgas-rijkdom heeft echter ook een minder fraaie keerzijde. Was het aanvankelijk alleen de NAM die het bodemonder zoek naar aardolie en aardgas verrichtte, na de veelbelovende aardgas vondsten kwamen ook andere oliemaatschappijen op de rijkdom af. Dit heeft de afgelopen maanden geleid tot een ware oil-rush", die zich met name op de Waddeneilanden heeft gemanifesteerd. Blijkbaar bestaat de verwachting, ge baseerd op het geologisch vooronder zoek, dat in het Waddengebied en het daaraan grenzende gebied van de Noordzee opnieuw grote aardgas- of oliehoeveelheden zullen worden gevon den. Hoe dan ook; tijdens het toeristen- seizoen op de Waddeneilanden in de zomer van 1963 anveerden de boor- ploegen van de grote oliemaatschap pijen op Ameland en Terschelling en daarmee was de wedloop om het aard gas op de Waddeneilanden begonnen. De handelwijze van de oliemaatschap pijen is verklaarbaar uit de stokoude mijnwetgeving, die in ons land nog steeds van kracht is. De regeling van de exploratie en exploitatie van bodem schatten berust op de Napoleontische Mijnwet van 1810 (Loi concernant les Mines, les Minières et les Carrières). Het is wel uiterst merkwaardig, dat deze wet in ons land nog van kracht is. tekenis. Gelukkig zijn vele van deze ter reinen staatsnatuurreservaat, in beheer bij het Staatsbosbeheer. Belangrijkste is o.a. de Boschplaat, het oostelijk deel van Terschelling, die door zijn uitgestrekt heid en variatie in levensgemeenschap pen een internationale vermaardheid geniet. Ook de Waddenzee zelf vormt een biologisch uiterst interessant milieu, waarvan het meest spectaculaire aspect wordt gevormd door de betekenis van dit gebied als voedselrijke pleisterplaats voor miljoenen doortrekkende en over winterende wadvogels. De Waddeneilanden komen ook als recreatiegebied steeds meer in trek en deze recreatieve betekenis kan niet los worden gezien van de aanwezigheid van grote gave natuurgebieden. Bij een goed planologisch beleid is het mogelijk de Waddeneilanden verder tot recreatieve ontwikkeling te brengen zonder te ver- terwijl in Frankrijk zelf gewerkt wordt met een gewijzigde mijnwet! Hieruit blijkt reeds, dat de winning van bodem schatten in ons land tot voor kort nooit ernstige problemen heeft opgeroepen. De constructie van de Mijnwet is deze, dat ieder gerechtigd is onderzoekingen te doen naar het voorkomen van bodem schatten, doch dat voor de exploitatie een ccr.ccssie, verleend door de Kroon, nodig is. De oliemaatschappijen, die thans de een na de ander een concessie aanvrage indienen, moeten zich daarbij baseren op bepaalde resultaten van het bodemonderzoek. Dit verklaart de grote haast en de sfeer van volstrekte con currentie, wolke momenteel typerend zijn voor de onderzoekingen die op de Waddeneilanden worden uitgevoerd. Ronduit moet worden toegegeven, dat de Nederlandse natuurbescherming door deze ontwikkelingen enigszins is over rompeld. Wij hebben de indruk, dat hetzelfde trouwens kan worden gezegd van de hierbij betrokken overheidsin stanties. Inmiddels heeft de Contact- Commissie voor Natuur- en Landschaps bescherming duidelijk haar standpunt bepaald en dit aan de hierbij betrokken overheidsinstanties kenbaar gemaakt. Alvorens dit standpunt nader uiteen te zetten, is het goed na te gaan wat tot nu toe in het Waddengebied is gebeurd. De exploratie-activiteiten De exploratie wordt in den regel in geleid door seismisch onderzoek, waar bij dynamietpatronen in de grond tot ontploffing worden gebracht en vervol gens de schokgolven worden geregi streerd Dit onderzoek is in het Wad dengebied reeds op talrijke plaatsen uitgevoerd. Wanneer de resultaten van het voorbereidend onderzoek hiertoe aanleiding geven, wordt vervolgens overgegaan tot het uitvoeren van een, uiteraard zeer kostbare, proefboring. Het zijn vooral deze proefboringen mèt de nevenactiviteiten, zoals de aanleg van wegen, die in natuurbeschermings kringen tot grote verontrusting aanlei ding hebben gegeven. Momenteel, febr. 1964, vinden de volgende proefboringen plaats: op Terschelling in het Starneplak ten noorden van Midsland door de NAM; op Ameland in het uiterste westen bij de vuurtoren bij Hollum door de NAM, bij het Kooihuis in de duinen ten noor den van Nes door de Caltex en op de Hon, het meest oostelijke deel van het eiland, door Mobil Oil. Geen exploratie in de natuurgebieden De „oil-rush" op het Waddengebied heeft in natuurbeschermingskringen tot grote verontrusting aanleiding gegeven. Zonder overdrijving kan worden gezegd, dat het landschao van de Waddeneilan den en van de Waddenzee tot de meest karakteristieke van ons land behoort. De daar gelegen natuurgebieden zijn natuurwetenschappelijk van unieke be vallen in de fout dat „de recreatie zich zelf gaat opeten", met andere woorden: zonder aantasting van het meest karak teristieke natuurschoon. Essentieel is nu naar de mening van de Contact-Commissie voor Natuur- en Landschapsbescherming, dat ook de exploratie-activiteiten van de oliemaat schappijen op de Waddeneilanden wor den gepast in een behoorlijk planolo gisch beleid, waarbij aan de belangen van de natuurbescherming hoge waarde moet worden toegekend. De Napoleon tische Mijnwet en de in ons land gel dende planologische wetgeving bieden voor het opbouwen van een dergelijk beleid voldoende mogelijkheden. Volgens de Mijnwet kan een ieder cxploratiewerkzaamheden verrichten, mits met toestemming van de terrein- eigenaar. Wordt deze toestemming niet verkregen, dan kan volgens artikel 10 van de wet de toestemming door de re gering, in dit geval de minister van Eco nomische Zaken, worden verleend. De Contact-Commissie heeft in verband hiermee bij de minister van Economi sche Zaken erop aangedrongen in der gelijke gevallen geen vergunning te ver lenen dan nadat ter zake een afweging van belangen heeft plaatsgevonden. Daarbij zou als principe moeten gel den, dat de bestaande staatsnatuurre- servaten op de Waddeneilanden als on aantastbaar worden beschouwd. Wij herinneren in dit verband aan de rege lingen voor de Amerikaanse nationale parken, waarvoor duidelijk is vastge steld, dat zij in geen enkel opzicht, ook niet ten behoeve van de exploitatie van bodemschatten, mogen worden aange tast. Zo kwam ongeveer honderd jaar geleden als eerste nationaal park in Amerika het befaamde Yellowstone Park tot stand. Als dit principe van de onaantastbaarheid van de natuurreser vaten honderd jaar geleden in het toen nog zo dunbevolkte Amerika werd aan vaard, dan moet deze eis toch zeker worden gesteld anno 1964 in ons dicht bevolkte land! Geruststellend is, dat zovele van de belangrijkste natuurgebieden op de Waddeneilanden in overheidshanden zijn Het Staatsbosbeheer beheert het grootste deel van de duinen en strand vlakten op Texel, Vlieland en Terschel ling, de Dienst der Domeinen voert het beheer over het gehele eiland Schier- Onderstaand artikel werd ge schreven door drs. R. J. de Wit en verscheen in het winternum mer van Natuur en Landschap", tijdschrift van de Contact-com missie voor natuur- en land schapsbescherming. Op het mo ment dat het artikel werd samen gesteld bestond nog geen zeker heid over de plannen tot het doen van proefboringen op Texel, zodat de naam van ons eiland niet in dat verband is genoemd. We zijn er echter van overtuigd, dat onze lezers met belangstelling van de inhoud kennis zullen ne men. Daarbij zullen zij conclude ren dat de waarschuwende toon, die in het artikel doorklinkt bij de Texelaars (nog) gen ongerustheid hoeft te veroorzaken. De maat schappijen, waarvan definitief bekend is, dat zij op Texel gaan boren, hebben hun keus gelukkig laten vallen op enkele stukken weiland, vèr van de beschermde duin- en strandgebieden. Op de andere eilanden is dat niet het geval, zoals uit het artikel blijkt. Red. monnikoog en gedeelten van Ameland. Deze terreinbeheerders dragen de pri maire verantwoordelijkheid voor het geen op de Waddeneilanden zal gaan gebeuren. De Contact-Commissie heeft er bij de directeur van het Staatsbosbe heer dan ook o.p aangedrongen in ieder geval geen^ toestemming te verlenen voor de oprichting van boortorens in de bestaande natuurreservaten. Wij verna men inmiddels van de directie van deze dienst, dat dit standpunt inderdaad wordt ingenomen. Als een oliemaat schappij zich niet neerlegt bij een even tuele afwijzing, kan men de minister van Economiscne Zaken benaderen, voor wiens verantwoordelijkheid dan de be slissing komt. Het doet ons voorts genoegen te kun nen herinneren aan een beslissing van de Dienst der Domeinen, waarbij een verzoek van de British Petrol om te boren tussen Buren en net Oerd op Ameland werd afgewezen. Dit zou de vierde boortoren op Ameland worden. De door de BP uitgezochte plaats hield het gevaar in van aantasting van een waterwingebied en beschadiging van het nabijgelegen belangrijke natuurge bied het Oerd. Planologische afweging van belangen Voor een behoorlijke afweging van de bij de olieboringen en de daarmee ver band houdende werken betrokken be langen is in het bijzonder de planolo gische wetgeving van betekenis. Ook de gemeenten zouden op dit terrein, als zij wilden, het nodige kunnen doen Het gemeentebestuur van Schiermonnikoog heeft tenminste reeds het standpunt in genomen, dat voor de oprichting van een boortoren, hetgeen dus een tijdelijk bouwwerk is, een bouwvergunning no dig is op grond van de Woningwet. Dit betekent, dat de aangevraagde bouw vergunning aan het uitbreidingsplan moet worden getoetst en waar het uit breidingsplan uiteraard niet in de op richting van boortorens voorziet, moet dan de langeweg worden bewandeld van wijziging van het uitbreidingsplan öf hetgeen practischer is van ver lening van de bouwvergunning op grond van artikel 20 van de Wederopbouw- wet, welk artikel juist voor tijdelijke bouwwerken nogal eens wordt toege past. Ook dan moet echter een bepaalde procedure worden gevolgd, waarbij de terreineigenaar en de omwonenden be zwaren naar voren kunnen brengen bij B. en W. en eventueel beroep kunnen instellen bij gedeputeerde staten. Op deze wijze kan dus op gemeentelijk en provinciaal niveau een zekere afweging van belangen plaatsvinden. Waar hier echter in alle opzichten nationale belangen in het geding zijn, is het stellig ook noodzakelijk, dat de minister die belast is met de zaken van de ruimtelijke ordening zich met deze ontwikkelingen bezighoudt. De Contact- Commissie heeft hiervoor de aandacht van minister Bogaers gevraagd. Een aanknopingspunt voor de minister zou kunnen zijn de hem op grond van de Wet Nationaal Plan en streekplannen van 1950 toekomende bevoegdheid om bezwaar te maken tegen een voorgeno men werk dat in strijd is met het Na tionaal Plan, een streekplan, een uit breidingsplan of in voorbereiding zijnde ontwerpen of herzieningen daarvan Planologisch optreden van de rijks overheid is bovendien noodzakelijk om dat de gemeentebesturen onder de thans nog geldende wetgeving geen bevoegd heden hebben om op grond van het WEET U DAT... de bekende hoortoestetlenspeclalist GEERVLIET N.V., uit Amster dam elke woensdag volgende op de Ie dinsdag van de maand aanwezig 19 bij de firma Halee, Beatnxstraat 52, Den. Helder voor het geven van inlichtingen omtrent ZIEKENFONDSBIJDRAGE In zake de aanschaffing van een hoortoestel? Wij leveren hoortoesteller,, oorhangers en hoorbrillen van de beste fabrikaten. Komt u eens op onze zitting? U zult er geen spijt van hebben. Desgewenst komen wij u thula bezoeken. GEERVLIET N.V., Keizersgracht 411, Amsterdam Tel. 237728 (020) G.D.S. heeft voor de tweede keer het kampioenschap in de eerste klas van de Nederlandse Volleybalbond behaald. Het afgelopen weekend won G.D.S. in de Jac. P. Thijsse-school haar laatste twee wedstrijden tegen HAV 1 en HCSC. Van HCSC werd met setstanden van 155 en 154 gewonnen. Geheel gezien een oninteressante strijd, waarin HCSC niets te vertellen had. niet lang of HAV haalde ons in en bracht de score zelfs op 1514 Het was GDS gelukt om in de eerste set een grote achterstand om te zetten in een overwinning Maar nu leek het erop, dat HAV precies hetzelfde zou doen. Echter na veel inspanning en onder luide toejuichingen van het publiek, bracht GDS de stand op 1515. Hierna scoorde GDS nog twee maal, zodat het weer een kleine overwinning werd. Nadat de scheidsrechter voor de laat ste keer gefloten had, kon de kam- pioensvreugde losbarsten. Er werden bloemen aangeboden door voorzitter H. Reij en kapelaan Stam trakteerde ieder op chocolade. Hierbij feliciteert het bestuur alle speelsters nogmaals met het succes en wenst hen veel succes in de toekomst. Dat de laatste loodjes zwaar wegen, heeft GDS ondervonden. In de laatste wedstrijd had het mentaal sterke HAV o.i wel iets meer verdiend, maar het verloor desondanks. GDS stond al vlak na het begin met 113 achter, maar door prima spel lukte het GDS de wed strijd in een 1513 overwinning te veranderen. In de tweede set stond GDS een tijd lang met 102 voor. Maar het duurde BURGERLIJKE STAND VAN TEXEL van 19 tot en met 25 maart 1964 Geboren: Ard, zv. Simon Plaatsman en Tini Vader; Jacqueline, dv. Johannes Th. de Porto en Manna Verberg; Simon Adnaan, zv. Lourens Stroo en Pieter- nella Westdijk; Petrus Theodorus, zv. Hendrikus A. Witte en Guurtje Bakker. Ondertrouwd: Petrus H. van de We tering en Adriana Drijdijk; And ré C. Zoetelief en Johanna M. van Beek; Willem G. Bruin en Maria A. J. Hoo- genbosch. PLATTELANDSVROUWEN GAAN NAAR „MELCO" Het reisje van de Plattelandsvrouwen afd. Texel wordt niet gehouden op 12 mei maar op 5 mei a.s. Er zal geen be zoek worden gebracht aan de duster- fabriek te Wognum maar aan de „Melco" te Heiloo. Het programma blijft ongewijzigd voor wat betreft het bezoek aan de afdeling Wijdenes en de zijdespinnerij te Egmond. Deelnemende leden moeten zich voor 4 april opgeven bij één van de leden van het reiscomité: mevr. M. de Gorter-Langeveld, mevr. J. Gerrits-Broekman en mevr. T. Beem- sterboer-Water. OPTREDEN „HET MASKER" OOK VOOR KUNSTKRING Het bestuur van de Stichting Kunst kring Texel deelt aan de aangeslotenen mee, dat het vierde evenement van de serie 1963, het geplande toneeloptreden van Lily Bouwmeester en Louis Borel, wegens ziekte van de twee uitvoeren den niet kan doorgaan. Omdat de uit voering ook niet op een later tijdstip kan plaatsvinden, is besloten voor dit programma-onderdeel een ander toneel evenement in de plaats te stellen. De leden van de Kunstkring zullen nu het blijspel „De Onschuldige" kunnen zien, dat door de toneelgroep „Het Masker" uit Den Haag wordt opgevoerd in „De Oranjeboom" op vrijdag 3 april, 20.00 uur Dit is dus de opvoering, die plaats vindt in het kader van het WIKOR-ULO festival op Texel. Ergens op deze pagina merken wij op, dat plaatsing van de twee te bomven boortorens bij „Akenbuurt" en „De Witte Engel" betrekkelijk gunstig is omdat de gevaartes het landschapssclioon niet ernstig aan tasten. In een heel ander opzicht is de plaatsing van de beide ca. 50 meter hoge constructies zéér onaangenaam. De torens staan n.l. aan de Pontweg nabij Den Burg en zullen ongetwijfeld de aandacht van de weggebruikers trekken. Vooral de toeristen, die niet bekend zijn met de aanwezigheid van de vele uitvalswegen over het weggedeelte tussen de torens, zullen geboeid de ijzeren bouwsels vanuit hun auto's bekijken, waardoor de aandacht voor het overige verkeer verslapt. Vooral wan neer wordt bedacht, dat door het in de vaart komen van de nieuwe veerboot het aantal auto's nog belangrijk zal toenemen en in veel grotere hoeveelheden tegelijk wovden gelost, is het waarschijnlijk dat onze krant de komende zomer te klein wordt om de vele berichten over aanrijdingen op de Pontweg te vermelden. Tenzij en het is niet de eerste keer dat we dit bepleiten de maximum snelheid er komt. Vooral nu de boortorens er komen, lijkt een dergelijke bepaling hoognodig, maar we vrezen, dat het voor de wetgevers, die in deze kwestie beslissen, slechts een zwak argument betekent. Mocht besloten worden de Pontweg de racebaan te laten, die zij elke zomer duidelijk is, dan rest niets anders dan het voorbeeld van Schiphol te volgen, waar op borden langs de naburige wegen staat: „Kijk naar de weg NIET in de lucht!" uitbreidingsplan van hun gemeente de uitvoering van werken, geen bouwwer ken zijnde, tegen te gaan De voor het landschap vaak zo uiterst nadelige aan leg van wegen een bijkomende ern stige aantasting van het natuurschoon wanneer tot de oprichting van boor torens wordt overgegaan kan dus niet door de gemeentebesturen in de hand worden gehouden. De minister van Volkshuisvesting en Bouwnijver heid kan dit wel op grond van de Wet Nationaal Plan en streekplannen Er vindt over allerlei zaken geregeld op rijksniveau planologisch overleg plaats Een recent voorbeeld is o.a. de tracering van de grote transportleidin gen voor het toekomstige aardgasnet, waarover de Vaste Commissie van de Rijksdienst voor het Nationale Plan zich zal uitspreken. Laat het dan ook zo zijn, dat deze commissie als een representa tief adviesorgaan van de regering wordt belast met de voorbereiding van de pla nologische coördinatie van de explora tiewerkzaamheden naar olie en aardgas op de Waddeneilanden. Wanneer de activiteiten van de olie maatschappijen inderdaad zullen leiden tot exploiteerbare hoeveelheden olie of aardgas, komt de verlening van de con cessie aan de orde. Daarbij heeft vol gens de Mijnwet van 1810 het provin ciaal bestuur de eerste verantwoorde lijkheid voor het uitbrengen van een advies aan de Kroon. De Contact-Com missie heeft er bij het College van Ge deputeerde Staten van Friesland op aangedrongen bij een eventueel advies over de concessieaanvrage voor het Friese Waddengebied te bepalen dat de eventuele concessionarissen in de daar voor in aanmerking komende gedeelten van het Waddengebied geen „carte blanche" krijgen, doch dat voor de plaatsbepaling van de exploitatie-een- heden en alles wat daarmee annex is planologisch overleg zal worden ge voerd, waarbij het zoveel mogelijk ontzien van natuurbeschermings- en recreatiebelangen een hoge prioriteit dient te hebben. De grote aardgasvondsten in Gronin gen zijn voor de nationale economische politiek van uitzonderlijk belang. Ieder zal zich verheugen over de te verwach ten gunstige gevolgen voor de nationale welvaart. De natuurbescherming wil echter met kracht waarschuwen tegen een situatie waarbij alle andere belan gen zonder meer voor de olie- en aard gaswinning moeten wijken. Nu het operatieveld van de oliemaat schappijen zich heeft verlegd naar de Waddeneilanden, komt het erop aan te morgen voor een gecoördineerd plano logisch beleid, waarbij het ongerepte behoud van de staatsnatuurreservaten op de Waddeneilanden het uitgangs punt behoort te zijn. Wij hebben het in verband met de ontwikkelingen in het Europoortgebied reeds eerder gezegd, maar willen het thans voor het Waddengebied herhalen: welvaart en welzijn zijn niet synoniem. Wanneer het voor het welzijn van ons volk nodig is om het Waddengebied als onvervangbaar recreatieterrein en als uniek geheel van levensgemeenschap pen te bewaren, dan zal desnoods ge noegen moeten worden genomen met het niet voor de volle honderd procent benutten van de welvaartsmogelijkhe den, die een intensieve exploitatie van eventueel aanwezige bodemschatten zou kunnen opleveren. Laat de Wadden eilanden geen Texas worden

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1964 | | pagina 5