Petroland zoekt bij de „Witte Engel" naar olie - NIET naar aardgas Met camera brachten we bezoek aan de boortoren DERDE BLAD TEXELSE COURANT VRIJDAG 15 MEI 1964 Deze geheimzinnige figuur met donkere bril U wordt verwacht, hoe is Uw naam ook weer?" We staan oog in oog met een wakkere Texelaar, die eens bloe mist was, maar nu een belangrijke rol speelt bij de olie-exploratie. De heer W. Rijk haalt uit de woonwagen, die als wachtlokaal dient, een lijst en gaat een reeks namen na, meest Franse, maar wij staan er ook bij. Het klopt dus. De grote rood-witte slagboom voor de ingang van het boorterrein van Petroland N.V. nabij „De Witte Engel" wordt omhooggedraaid en we kunnen verder lopen. Maar door onze Texelse wacht, die zijn gezag ondersteunt met een grote pet met de letters GNVD van „Gezamenlijke Nederlandse Veilig heidsdiensten", worden we teruggeroe pen. Helmen opzetten. Dat is voor schrift!" Uit een rode kast grijpen we een witte plastic helm met het op schrift visiteursDe Nederlandse In genieur, vertegenwoordiger van Petro land, óók met het potsierlijke hoofd deksel, komt ons van het met spoor bielzen bedekte terrein tegemoet. Blij dat U er bent, U treft het bijzonder mooi, v/ant we gaan straks de boorpijp ophalen. Ongetwijfeld aardig voor een foto!" in de grond uitgegraven bassin terecht. Omdat de modder verschillende voor het weiland schadelijke chemische be standdelen bevat, wordt de brei voort durend afgevoerd naar elders. Door de Gemeenschappelijke Polders zijn aan de N.V. Petroland kleiputten toegewezen, waarin het schadelijke spul met hulp van een speciale tankwagen wordt ge stort. De van slib gezuiverde slijp- vloeistof wordt weer in de circulatie gebracht. Het boorplatform Eindelijk zijn we dan in het heilige der heiligen van het boorterrein: het boorplatform, dat zich vier meter boven de grond bevindt. Hier verdwijnt de boorpijp in de diepte. Voortdurend draait in de vloer de koppeling, die van onderen wordt aangedreven en waarin de pijp muurvast zit bevestigd. Uiterst langzaam ,,want we zitten in een harde laag" verdwijnt het dertig me ter lange stuk in de grond. Boven op het stuk pijp zit de injektor, het aansluit- O gen het einde van "net werk meer dan drie kilometer lang kan zijn, naar boven worden getrokken. Alle segmenten wor den er dan stuk voor stuk afgeschroefd en tenslotte komt het laatste stuk met aan het eind de boor. We zien hoe bij het naar boven halen van de kilometers lange pijp, elk losgeschroefd segment naast de toren in een houder wordt ge plaatst. Tenslotte staat er een hele bun del en de oplettende toeschouwer kan door een eenvoudige berekening vast stellen hoe ver men met het project is gevorderd. Dat doen we, maar onze begeleider verzoekt ons het resultaat van die berekening niet in de krant te zetten. „We hoeven onze concurrenten de inlichtingen niet cadeau te doen!" Het is opvallend hoe hard de ar beiders van de firma FOREX werken. Zonder op of om te kijken zwoegen ze urenlang met lieren, pijpen en koppe lingen tot ze worden afgelost. Er zijn ruim dertig arbeiders bij de proefboring betrokken. Ze werken in drie ploegen. „Met dit werk kun je oud worden, meneer'", vertrouwt de heer \V. Rük van de Gezamen lijke Nederlandse Veiligheidsdiensten ons toe, terwyl hij de namen in het register controleert. Met de ingenieur lopen we in de rich ting van de toren. Hoe dichter we het 47 meter hoge gevaarte naderen, hoe moeilijker een gesprek wordt. De diesel motoren van de generator en de lier- ïnstallatie op het boorplatform maken een hels kabaal. Zo hard. dat het geluid bij zuidelijke wind in Den Burg bepaald hinderlijk is, vooral 's nachts. We volgen onze begeleider naar de toren, lopen ijzeren trapjes op en wan delen langs grote bakken en lange go ten, waarin onophoudelijk een melk achtige roze vloeistof loopt. „De slijp- vloeistof" legt onze zegsman uit. „Voortdurend wordt door de lange boorpijp tot onder in het boorgat deze vloeistof gepompt. Het is water, waarin een fijn slijppoeder zweeft. Dit helpt het boren aanzienlijk, vooral in de harde rotslagen en bovendien wordt de boor er door gekoeld. De vloeistof circuleert en komt langs de boorpijp aan de bui tenkant weer naar boven. Het neemt dan het boorslijpsel met zich mee". De goten-en-bakken-installatie waarlangs we naar het platform lopen, dient om de vloeistof van zijn uit de donkere diep ten losgekomen bestanddelen te ont doen. Op een trilzeef worden de grofste delen vrijgemaakt en in drie grote bak ken bezinkt de rest. De aldus vrijko mende modder komt in een reusachtig Na urenlang werken komt cindcljjk de boor boven de grond. Het versleten exemplaar wordt losgeschroefd en vervangen door een nieuwe. Daarna wordt de pijp weer neerge laten en kan het boren worden vervolgd. de Nederlandse N.V. Petroland. De FOREX (Forages et Exploitations Petro- lières), de aannemer, die in opdracht van de Fransen de boringen uitvoert, was voordien met soortgelijke torens bezig in de Algerijnse Sahara. Geleide lijk beginnen de Fransen zich uit dat gebied terug te trekken omdat het ge vaar groot is dat de gevonden bodem schatten worden genationaliseerd. Mede daarom is grote interesse ontstaan voor het olieveld, dat zich waarschijnlijk on der de bodem van de Noordzee uit strekt. Hoe diep die olie zit en waar de grenzen van het gebied liggen, is niet precies bekend. Men wil er achter ko men door een serie proefboringen in het aan de Noordzee grenzende gebied en later met behulp van booreilanden. De Franse Staatsmaatschappijen BRP, RAP en CRP hebben daarom in alle landen rond de Noordzee dochtermaat schappijen opgericht. In Nederland is dat dus de N V Petroland, die als eer ste in het kader van dit grote projekt dat Opération Mèr du Nord wordt genoemd een proefboring uitvoert. Een kijkje op het boorplatform, waar de arbeiders van FOREX bezig zyn met het eue stuk boorpjjp na het andere met de lier naar boven te halen. interessante hoeveelheden olie aange toond. De NAM bewaart daar het stil zwijgen over. Boortje Het is zover. Het laatste pijpstuk wordt uit het boorgat getrokken en ein delijk zien we de boor. Niet bijzonder spectaculair, want het is maar een klein dingetje, twintig centimeter dik Toen de boring begon werden veel grotere exemplaren gebruikt. Bij het verwisse len ervan wordt er iedere keer een kleinere aangeschroefd De gebruikte boren staan bij elkaar op het terrein. Het zijn bizarre voorwerpen, voorzien van tandwielen, die tijdens het boren ronddraaien. De tanden zijn van staal. Zonodig wordt een exemplaar van het zeer harde tungsten-staal bevestigd. Voor de hardste gesteenten heeft men carborundum- en diamantboren. Dia stuk, waardoor de boorvloeistof in de pijp wordt geperst. In de stalen boor, die diep in de aardkorst woelt, zijn openingen aangebracht, waardoor de vloeistof naar buiten wordt geperst en zijn werking uitoefent. Als het pijpstuk. na vaak urenlang draaien, tenslotte in de grond is ver dwenen, wordt de injector losgemaakt en wordt na een reeks voorbereidende handelingen een volgend stuk boorpijp aangeschroeft. Vanuit de toren zakt het Elke ploeg staat onder commando van een boormeester. Deze man, die verant woordelijk is voor de gang van zaken, staat bijna voortdurend aan de lier en houdt het instrumentenbord in de ga ten. Er wordt niet geschreeuwd of ge lachen. Zwijgend en gedisciplineerd gaan de arbeiders op het platform hun gang. Wij waren geneigd te denken dat elke Fransman liever lui dan moe is, maar hier wordt dit denkbeeld wel overtuigend gelogenstraft. is de heer Bernjer, één van de drie boor meesters, die bij het project zijn betrokken. De boorploeg staat onder zijn commando Per luchtpost Omdat de boor voorlopig nog niet tevoorschijn komt, nemen we een kijkje onder het boorplateau. Hier zien we een merkwaardig instrument, enkele meters hoog, dat doet denken aan een stapel pannen. De boorpijp gaat er dwars door heen. „Dit is de blow-out preventor", vertelt de Petroland-inge nieur. „Een soort ventiel dat automa tisch het boorgat afsluit, wanneer er gas omhoog komt". Naarmate een grotere diepte wordt bereikt, wordt de kans groter dat men een gasreservoir onder enorme druk aanboort en daarom worden steeds zwaardere blow-out pre- ventors gemonteerd. Aangezien het wei of niet aanwezig zijn van deze ventielen van het grootste belang is voor de veiligheid rond het boorproject, ziet de Nederlandse Mijninspectie er nauwlet tend op toe, dat de blow-out preventors het vereiste gewicht hebben. In Neder land gaat men met bijzonder veel voor zorg tewerk; de voorgeschreven blow out preventors moeten van een veel groter gewicht zijn dan elders in Europa. Onlangs kwamen de heren van de Mijninspectie een kijkje nemen op het terrein bij De Witte Engel. Toen bleek dat de Franse ploeg niet over de juiste preventor beschikte. Het boorplan mocht niet verder worden uitgevoerd, voordat een preventor van 12 ton op het terrein aanwezig was. Aangezien men bijzonder grote haast bij de boring geboden achtte, besloot men onmiddel lijk een preventor te bestellen in Cali- fomië en deze per VLIEGTUIG naar Nederland te laten komen. Aldus ge schiedde en enkele dagen later werd het ventiel op het terrein bezorgd. Het was het GROOTSTE LUCHTPOST STUK DAT OOIT IN VREDESTIJD werd verzonden! Het kostte een ver mogen, maar bij een proefboring kijkt men niet op een paar centen. Het be drag betekende niet zoveel op de mil joenen guldens, die met het projekt op Texel zijn gemoeid. Toch is de boring bij De Witte Engel een der duurste in de geschiedenis van de groep Franse Staatsmaatschappijen, die de financiers en oprichters zijn van Geen belangstelling voor aardgas Onze begeleider vertelt dat het Pctro- land niet te doen is om aardgas. Wel zou een aardgasvondst van betekenis zijn om de conclusies die er uit getrok ken kunnen worden, maar aan de ex ploitatie ervan zal men zich zeker niet wagen. Het gaat om olie. Het gasveld in Groningen, dat misschien het groot ste ter wereld is, doet vermoeden dat in de omgeving ervan een oliereservoir moet liggen, dat óók een ongekend grote inhoud moet hebben. Want olie en aardgas horen bij elkaar. Niet alleen de Franse maatschappijen doen mee aan de oliejacht. Zoals bekend dienen zich steeds meer andere maatschappijen aan, die in en om de Noordzee seismografiscli onderzoek verrichten en naar aanleiding van de resultaten daarvan, te zijner tijd wlilen boren. Veel zal afhangen van de resultaten die Petroland boekt. De anderen wach ten daarom af en trachten zich op de hoogte te houden omtrent de vorderin gen van de Fransen, die zo enorm hard en gehaast van stapel zijn gelopen. In siders vermoeden, dat de NAM bij Eg- mond aan Zee niet alleen aardgas heeft gevonden, zoals in de kranten triom fantelijk stond vermeld. Misschien is door de boring ook de aanwezigheid van D Vanaf het platform kijken wc op de om vangrijke Installatie, waarin de slijpvloeistof van de losgeboorde bestanddelen wordt be vrijd. Op de achtergrond links de Pontweg. Vanaf het vijf meter boven de grond gelegen boorplatform kijken wc op het grote bassin, waarin het uit het boorgat komende puin en slib wordt gestort. Op de achtergrond De Witte Engel. mantboren zullen op Texel niet behoe ven te worden toegepast, want het hardste kristallijnen basaltsteen zit hier dieper dan vier kilometer. Met de Fran se toren kan men tot een diepte van ca. 4 kilometer gaan. De toren is te zwak om een nóg langere pijp omhoog te kunnen trekken. In weinige minuten is de nieuwe boor wéér iets kleiner aan de pijp geschrocft en in snel tempo worden alle stukken weer aangekoppeld en neergelaten Wanneer de hele bundel pijpen weer in de grond verdwenen is. gaat het boren verder. De betrekkelijke rust op het terrein keert weer. In een van de woonwagens, die op het terrein staan, is een eenvoudig labora torium. waar een geoloog van tijd tot -> (Zie vervolg ommezijde) g0_ handen bevestigen de nieuwe pijp eraan, en enkele ogenblikken later zit het zo veelste stuk vast en begint te draaien. Zo gaat het door, het ene stuk na het andere. Dag en nacht. Boor verwisselen Toch moet van tijd tot tijd worden gestopt om de boor te verwisselen. On danks het feit, dat de allerhardste ma terialen voor de fabricage van de boor zijn gebruikt, is de slijtage toch aan zienlijk. Om de boor naar boven te brengen, moet de hele boorpijp, die te-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1964 | | pagina 5