RENTE TOT 47c
Ouders en kinderen
De vierde dag
BRIGADIER PIET EN DE SEMI-PROF
Bij de is het
goed sparen!
rubriek voor I o„.i«.r
LANDBOUW en VEETEELT
Een goed en een slecht rapport
Misdaad en straf in Texel verleden (XIV)
NEDERLANDSCHE
MIDDENSTANDSBANK
De bank waar u zich thuis voelt!
TWEEDE BLAD
TEXELSE COURANT
DINSDAG 14 JULI 1964
Of het komt door de tijd van het jaar,
of dat het iets te maken heeft met een
eerder gevolgde opleiding weet ik niet,
maar ik heb er dit keer behoefte aan
rapporten uit te delen.
Lezers van deze rubriek kunnen we
ten, dat we in het verleden enkele ma
len gesproken hebben over „goede" en
„slechte" boeren Een zeer kwetsbare
bezigheid, waarmee je zeer gemakkelijk
brokken maakt. Heb is nl. niet zo ge
makkelijk om te beoordelen wat nu
werkelijk een goede of slechte boer is,
omdat hierdoor heen altijd kwesties als
kwaliteit van de grond, de financiële
positie en ook die van meer of minder
geluk spelen. En verder mogen we rus
tig constateren, dat de één voor een
bepaalde functie meer capaciteiten heeft
meegekregen dan de ander Dat geldt
voor de school en ook voor latere maat
schappelijke functies.
Het cijfer voor gedrag
Nu komt er op de normale rapporten
een cijfer voor, dat mogelijk bij de be
oordeling of iemand een goede of slech
te leerling is niet zo veel aandacht
krijgt. Ik bedoel het cijfer voor: Gedrag.
Waarschijnlijk heeft het z'n reden wel,
dat dit cijfer meestal niet zo nauw
lettend wordt bekeken Bij de overgang
zijn het immers veel meer de cijfers
voor Rekenen en Taal, die bepalen of de
leerling wel of niet overgaat.
Een enkele keer kan je een begrij
pende vader en moeder de vier of vijf
voor een belangrijk vak horen goed pra
ten door de opmerking: „Maar de cijfers
voor Gedrag en Vlijt laten zien, dat je
wel je best doet". Het gaat ook mij dit
keer speciaal om het cijfer voor Gedrag.
Iloe reageert men op ongemakken?
Bij mij werk voor de Ruilverkaveling
heb ik ook iets te maken met het tijde
lijk in gebruik geven van percelen gras
land. Het betreft dan veehouders, die
tijdelijk niet in de gelegenheid zijn hun
eigen grasland te gebruiken en dan een
beroep doen op de Plaatselijke Commis
sie. Tot nu toe is het altijd vrij goed
gelukt om deze veehouders te helpen, al
betekende het in veel gevallen wel, dat
het vee op wat grotere afstand van het
bedrijf moest worden geweid en het
hooi soms van zeer ver moest worden
gehaald. De ene veehouder aanvaardt
deze ongemakken veel gemakkelijker
dan de ander. Veehouders, die voor hun
kwaliteiten als boer beslist hoge cijfers
zouden krijgen reageren in deze om
standigheden wel eens op een manier,
die beslist een rood cijfer voor gedrag
zou opleveren. Het gaat hier dus alleen
69. De dappere kanonnier, die wij reeds
enige malen mochten aanschouwen in
de nabijheid van zijn schiettuigje en zijn
levensgevaarlijke kanonskogels, had tij
dens deze verschrikkelijke gebeurtenis
sen snel en handig zijn vuurmond ge
laden. Met het speciale loodstampertje
duwde hij nog even het kruit aan en
toen het hij een stalen kartets in de loop
glijden. Hij had intussen ook niet ver
zuimd de „staaf-tot-zundgat" neer te
leggen in het kolenvuurtje, dat fel
brandde in het daartoe bestemde exer-
FEUILLETON:
door H. van Omme.
16. „Ik.... iik kan het nog niet hele
maal verwerken, notaris. Dit.... Wat
heeft mem ervan gezegd?"
„Jouw moeder, Akke, is een verstan
dige vrouw. Ze zei: Akke is meerder
jarig en als zij uw vrouw wil worden,
Krijgt ze mijn toestemming. Maar als ze
het met wil, dan ga ik er niet op aan
dringen. Akke moet zelf beslissen, wat
ze wil. Dat zei je moeder, Akke".
Ze schuifelde met haar voet. „Ergens
ik kan het niet beter zeggen, maar
ergens vind ik het niet eerlijk tegen
over uw familie. Wat zullen ze ervan
zeggen, als ze horen? Die meneer Ge
rard. ik zie hem er voor in staat om
een schandaal te maken. En wat moet
ik, als vrouw alleen, als hij met ver
schillende mensen hierheen komt? Ik
bedoel: u kunt zich niet verweren en.
De zieke glimlachte. „In verband met
mijn gezondheidstoestand, Akke, kan
ons huwelijk binnen 24 uur gesloten
worden. Desnoods nog vlugger. Dat
weet ik natuurlijk en men heeft me dit
hedenmorgen bevestigd. Afkondiging in
kranten en aan het raadhuis kan in dit
bijzondere geval achterwege blijven.
Met andere woorden: dit huwelijk blijft
verder geheim. Het wordt, geheel vol
gens de voorschriften van de wet, hier
in deze kamer gesloten, in het bijzijn
van betrouwbare getuigen. Dat zullen
zijn dokter van Asselt, jouw moeder, de
notaris van deze stad mijn opvolger
dus en de beide doktoren, die je
vanmorgen gezien hebt. Plus de ambte-
nog maar over het feit hoe men de on
gemakken van het gebruik van veraf
gelegen land aanvaardt. Toch denk ik
bij het cijfer voor gedrag nog aan iets
anders.
Het gedrag op de tijdelijke grond
Een slecht gedrag heeft m.i. altijd iets
te maken met het feit, dat men vergeet
of vergeten wil, dat men niet alleen op
de wereld is. Het berust heel vaak op
een gebrek a^n sociaal gevoel.
Dat illustreert zich heel duidelijk in
de wijze, waarop men de tijdelijke
grond gebruikt. Het komt diverse malen
voor, dat het gebruik zodanig is, dat uit
alles blijkt, dat het de man in kwestie
niets uitmaakt hoe het grasland achter
blijft als hij het weer verlaat Het gaat
er hem uitsluitend om, dat hij er met
de minste moeite en kósten doorheen
rolt. Als illustratie daarvan zie je dan
ruige, bossige percelen met bossen ste
kels en brandnetels.
En we moeten daarbij constateren,
dat veehouders, die op eigen bedrijf
voor diverse onderdelen een cijfer krij
gen, dat ruim voldoende is, het op de
tijdelijke grond totaal verknoeien en
met een twee of drie voor gedrag naar
huis moeten worden gestuurd.
Ook hier gunstige uitzonderingen
Gelukkig zijn er ook andere gevallen.
En ik heb er behoefte aan om er één te
noemen. Zonder verder te spreken over
de kwaliteit als boer van betrokkene,
geef ik hier een zeer hoog cijfer voor
gedrag. Het betreft het geval van de
heer N. J. Kikkert Jaczn. van het be
drijf ,,De Mient" nabij Den Hoorn.
Daarbij moet ik ook de zoon van de heer
Kikkert betrekken. Mogelijk zullen de
heren Kikkert het vreemd vinden, dat
ik hun naam op deze wijze in de open
baarheid breng, omdat ze hun gedrag
volkomen normaal vinden. En mogelijk
zou het inderdaad normaal genoemd
moeten kunnen worden.
O.g. vindt het echter de moeite waard
hierover te spreken. In de eerste plaats
hebben de heren Kikkert het zonder
klagen aanvaard, dat in de zomer van
1963 plm. 3 maanden en in de zomer
van 1964 nog eens ongeveer 2 maanden
de melkkoeien op een afstand van 13
km. van het bedrijf geweid moesten
worden. Ook het overige vee liep een
groot gedeelte van deze perioden op
grote afstand van het bedrijf.
Sinds een paar weken loopt al het vee
nu op de nieuwe kavels bij de boerderij
en het is een genot om het enthousiasme
citietestje. Het duurde dus maar enkele
tellen of de staaf-tot-zundgat" was
gloeiend rood. En ziet, daar duwde die
bekwame kanonnier het gloeiende uit
einde van deze staaf reeds in het zund
gat van het kanon. Wat er toen volgde,
tart elke beschrijving. Een donderende
slag weerklonk en fel steigerend sprong
het getergde kanon naar achteren, de
arme kanonnier in het zitvlak treffend
en hem vervolgens ruw ter aarde wer
pend.
En hoe stond het intussen met de af
geschoten kogel? Wel, die volgde onder
naar van de burgerlijke stand natuur
lijk. Wij kunnen zonder meer op hun
discretie rekenen, zodat memand dus
ook mijn tamiiieleden niet van ons
huwelijk op de hoogte wordt gesteld.
En na mijn dood zullen kundige raads
lieden je terzijde staan en zo nodig be
schermen. Dit wordt dan meteen gere
geld. Ik weet het wel: jij brengt een
offer. Er zit een zekere risicofactor in.
Jan heeft gezegd, dat ik nog maanden
kan leven. Hij probeert me zelfs wijs te
maken, dat ik de komende zomer wel
licht weer uit bed kan. Per dag een paar
uurtjes naar beneden, naar de zonnige
tuinKamer. Enfin, je weet nu, dat ik nog
best bij m'n positieven beip En als de
waarheid hard klinkt, hoor je hem lie
ver met. Ik ben evenwel nog zoveel rea
list, dat ik wel weet, hoe mijn lichame
lijke toestand er voor staat. Met andere
woorden: morgen kan ik dood zijn, of
overmorgen, oi over een maand, of m
het komende najaar. In ieder geval zijn
mijn dagen geteld. Goed ik hem me er
mee verzoend. Alleen: één ding zat me
nog dwars: dat mijn nalatenschap zou
komen in handen, die er een nuttig ge
bruik van maakt. En daarin kan nu
voorzien worden, als jij mijn vrouw
wordt. Zo, Akke, nu weet je mijn be
weegredenen. Nogmaals; Dit huwelijk
is alleen een formaliteit, niets meer.
Het legt je verder geen enkele ver
plichting op. Als je wilt, kunnen we dit
op schrift laten vastleggen. Maar ik zou
met een tevreden en gerust hart mijn
hoofd definitief kunnen neerleggen bij
de wetenschap, dat jij, als mijn vrouw,
mijn wettige erfgename zult zijn van
alles, wat ik op de wereld bezit".
Geruime tijd was het stil. De man
keek naar het meisje, dat nog steeds
Teqenwoordig zijn oudeis in het al
gemeen niet strafrechtelijk verantwoor
delijk voor de misdrijven en overtredin
gen van hun kinderen, al zullen zij
natuurlijk meestal wel verplicht zijn de
door hun spruiten veroorzaakte schade
te vergoeden. Vroeger trok men de
qrenzen tussen strafrechtelijke en bur
gerlijke aansprakelijkheid niet zo
scherp. Ook toen werden de grenzen
van het toelaatbare wel eens door de
Texelse jeugd overschreden.
Baldadigheid in Den Hoorn
In de nacht van 4 op 5 februari 1754
was de Hoornder jeugd buitengewoon
actief. Het huis van schipper Jan Rem-
mertsz Sluijs moest het ontgelden en de
ouders van de vele jeugdigen, die zich
aan deze „hostiliteij,ten" hadden schul
dig gemaakt, werden aangesproken tot
schadevergoeding. De meesten voldeden
vrijwillig, maar Sipke Claasz (Krijnen)
wiens zoontje Claas onder de daders
was geweest, liet zich door „quaadaar-
dige en niet wel geïntentioneerde men-
schen vervoeren" om met te betalen.
Dat kwam hem op 15 boete plus de
proceskosten te staan. Ook Cornelis
Jacobsz Griek, herbergier in Het Nieu-
van de heren Kikkert te zien en te
horen. Ze zijn meer dan tevreden.
Er is nog meer!
Het zou wat voor de hand gelegen
hebben als de heren Kikkert het na het
vele ongemak nu welletjes vonden. In
hun geval was er bijna reden voor ge
weest om de beweide percelen nu ver
der aan hun lot over te laten. De heren
Kikkert hebben dit niet willen doen.
Wat. er aan oud gras, stekels en ander
ontuig te veel op de percelen stond is
voor hun rekening gemaaid en door hen
opgeruimd. Ze hebben hiermee inder
daad getoond te beseffen, dat ze niet
alleen in de wereld zijn, maar ook plaats
willen laten aan anderen. En hiermee
verdienen ze o.i. voor „Gedrag" een zeer
hoog cijfer.
Ik wil nog eens onderstrepen, dat
hiermee niets gezegd is over de overige
kwaliteiten van de hreen Kikkert als
veehouders, hoewel het er ergens todh
wel iets mee te maken heeft.
Jammer, dat we tegenover de namen
van de heren Kikkert een aantal andere
namen van mensen zouden kunnen stel
len voor wie gebruik van „vreemd" land
blijkbaar alleen maar misbruik kan be
tekenen. Ze bekladden op deze wijze
hun naamkaartje wel buitengewoon.
een huiveringwekkend gefluit zijn weg
en vloog met een sierlijke boog over het
machinistenhuis van de nog steeds rij
dende trein heen. Toen sloeg dit stalen
monster des verderfs in de grond, pre
cies tussen de rails en vlak voor de
rijdende locomotief. Er ontstond een
knap knikkerkuiltje en er vlogen ook 'n
aantal splinters van een dwarsligger.
De machinist werd witjes om zijn
neus. „We worden beschoten, stoker!"
riep hij. „Stoppen met dat ding, anders
liggen we zo dadelijk helemaal in de
prak!"
voor zich op de grond tuurde. Maar op
eens hief ze haar hoofd op en keek naar
de man in het bed. „Ik kan dit niet in
eens verwerken, meneer. Ik
Hij knikte begrijpend. „Goed, mijn
kind, dat is al heel wat. En ga nu naar
beneden, want ik heb je maar van je
eten af gehouden. Neem maar af, ik heb
heerlijk gegeten. En nu wil ik een
poosje slapen. Dat van vanmorgen.
en dit nu.ik ben moe".
Akke kwam meteen naar hem toe en
greep zijn pols „Voelt u zich wel goed,
notaris? Wilt u uw druppeltjes?"
Hij knikte glimlachend. „Goed, mijn
verpleegstertje, het kan nodig zijn, want
dat hart van mij wordt met de dag
onwilliger. Des te beter slaap ik mis
schien".
Ze liet zijn pols los, keek hem even
aan en liefdevol pakte ze haar zakdoek
en streek er zacht mee over zijn klam
me voorhoofd. Daarna telde ze druppel
tjes uit een flesje, goot er water bij en
bracht hem het glas, nauwkeurig toe
ziende, dat hij de inhoud opdronk. Ze
schudde zijn kussens wat op en legde
hem toen voorzichtig neer. Ze bleef even
bij hem staan en knikte vriendelijk.
„Hierop zult u wel een tukje kunnen
doen. Om kwart over drie kom ik met
de thee, he? Zal ik u dan maar w&kker
maken, als u nog slaapt?"
„Best, Akke, Denk er maar eens rus
tig over na, of je een oude, afgeleefde
man zijn laatste levensdagen nog geluk
kig en prettig kunt maken, wil je?"
Ze knikte. „Ik zal er heel ernstig over
nadenken, echt".
Hij greep haar hand en drukte die
zacht. „Dank je, Akke. Als jij maar bij
me zult zijn, als het zover is, dan zal
het niet moeilijk meer zijn".
we Huis onttrok zich zo lang mogelijk
aan zijn betalmgsbelofte en moest twee
jaar later nog voor de vierschaar wor
den gedaagd. Nu ging het kattekwaad
van zijn zoontje hem 18 gulden en 14
stuivers extra kosten.
Lam gedood
Jan Pietersz Hin, 10 jaar, en zijn 9-
jarig vriendje Fredenk Coenraads
Weijts hadden in april 1770 een jong
lam van het land van Klaas Bruijn bij
Den Burg geroofd, gedood en aan Teunis
Kooger verkocht. De ouders van de jon
gens waren door deze daad ten zeerste
ontzet en de vierschaar Meijert Boon,
IJsbrand Lap, Reijer Cornelisz Schaap
en Simon Boon vond het maar een
moeilijk geval. Bij kinderen van die
leeftijd viel met te verwachten dat zij
de ernst van hun misdrijf ten volle be
seften; anderzijds was het schaap op
Texel zo'n beetje een heilig dier. Wie
jong begon met het stelen van een lam
kon wel eens eindigen als een volwas
sen schapendief. De schepenen bepaal
den daarom, dat de jongens moesten
„worden geleijd te water en te brood in
het sogenaamde klaphuijs, den tijd van
twee maal 24 uur". De zaterdag daarop
werden zij „voor het raadhuijs dezer
stede aan de kaak gesteld mei een ad
vertentie van haar bedreven fait op de
borst". Ook de schade moest natuurlijk
(door de ouders) worden vergoed. (Ter
voorkoming van eventuele smetten op
de naam Hin: genoemde Jan Pz Hin
was protestant en had niets met het r.k.
geslacht van dezelfde naam te maken).
Ontaarde vader
Matthijs Orts, een 59-jarige weduw
naar uit De Koog, had volgens eigen
ruwe schatting ongeveer acht kinderen.
Het juiste aantal stond niet vast, want
hij trok zich bitter weinig van zijn
ouderlijke plichten aan. De jongste kin
deren werden verzorgd door de gerefor
meerde diaconie van De Waal en de
ouderen zwierven bedelend over het
eiland. Zo was het in 1798 gebeurd, dat
hel 12-jarige dochtertje Stijntje door
gebrek aan voedsel, kleding en onder
dak ziek was geworden en in een bouw
vallig boetje van Abraham Philippus
bij Oudeschild gestorven. Ook na deze
droevige gebeurtenis liet de ontaarde
vader zijn kinderen aan hun lot over,
tot grote verontwaardiging van de Ou
deschilders.
In 1801 vond Simon Vos (Oudeschild)
gewaarschuwd door het ontzettende ge
blaf van zijn hond, een 16-jarig dochter
tje van Orts in zijn kelder, waar het uit
gehongerde kind een nachtverblijf had
gezocht; uit medelijden gaf hij haar een
boterham. Een paai dagen later trapte
Jan Bruijn in het portaaltje bij het
boetje van Meijert Vlas bijna op het
meisje, toen hij midden in de nacht zijn
zoon kwam wekken. Jan Bruijn junior,
nog slaapdronken, struikelde voor zijn
deur ook al over het arme kind. Juist
toen de oude weduwnaar zijn onmense
lijk gedrag begon te beteren hij
bracht het uitgeputte meisje met een
kruiwagen van Oosterend naar De
Koog werd hij op aanklacht van en-
HOOFDSTUK 10
De keuze kan niet moeilijk zijn
Beneden at Akke met l§nge tanden en
ze constateerde, dat haar handen beef
den. Rinske had al lang gegeten en was
nu in de tuinkamer bezig. Ze was nog
geheel in de war door dit onverwachte
huwelijksaanzoek. Trouwen deed je
alleen, als je ontzettend veel van iemand
hield. Maar daarboven lag een oude,
zieke man. Ze had zielsveel medelijden
met hem, omdat ze ook wel wist, dat dit
ziekbed uiteindelijk een doodsbed zou
worden. In de loop der maanden, dat ze
hier werkte, was ze zelfs van de stak
ker gaan houden, maar dat is toch heel
iets anders? Overigens.... hun huwe
lijk zou slechts een formaliteit zijn. Ze
erfde dan later al zijn bezit: geld en dit
huis en wie weet, wat hij nog meer had.
Ze zou met mem nooit meer zorgen
hebben. Maar.nee.tegenover de
familie was dit toch niet eerlijk
iedereen zou zeggen, dat ze in dit huwe
lijk toegestemd had om het geld en dat
was toch iets verfoeiendsAan de
andere kant, als ze op deze manier hem
z'n laatste levensdagen nog een plezier
kon doen.misschien monterde hij
daardoor nog wel een beetje op en als
ze het deed.als ze eenmaal later.
als ze alleen overgebleven was.dan
kon ze toch iemand helpen.bijvoor
beeld die Jacob, die op dat notariskan
toor in Leeuwarden werkte
Ze schoof het bord met eten van zich
vandaan en stak een sigaret op. Als ze
maar iemand om raad kon vragen. Mem
maar die vond het goed, als ze ja
zei, en ook goed als ze zou weigeren.
Wacht, dokter van Asselt
Ze liep naar de telefoon in de hal en
SCHIETOEFENINGEN
Op 16 en 17 juli a.s. zal op de Bree-
zanddijk worden geschoten met een 25-
ponder, van 09.00 - 17.00 uur.
Richting 200-230° Den Oever
53° 1'30" N. Breedte
5°12'00" O. Lengte.
BOOTDIENSTREGELING T.E.S.O.
Texel-Den Helder v.v.
Werkdagen:
V.
Texel: 5.50
6.40
8.00
9.00
10.00
12.00
14.00
15.00
16.00
18.00
20.00
V.
Den Helder: 6.40
8.00
9.00
10.00
11.00
13.00
15.00
16.00
17.00
19.00
21 00
Zon- en algem. erk. chr.
feestdagen:
V.
Texel: 8.00
9 00
10.00
11.00
14.00
16.00
17.00
18.00
20.00
V
Den Helder- 9.00
10.00
11.00
12.00
15.00
17 00
18.00
19.00
21.00
kele Oudeschilders gearresteerd. Schout
Martinus Langeveld luchtte zijn veront
waardiging in een dramatisch en bewo
gen requisitoir, maar liet de strafbe
paling geheel aan het Comité van
Justitie over. De schepenen trachtten
de beklaagden door geselslagen meer
vaderlijke gevoelens bij te brengen en
gaven hem een strenge vermanig mee,
dat hij zijn leven moest beteren. De ge
seling geschiedde binnenskamers, dus
niet zoals vroeger ten aanschouwe van
een op sensatie beluste menigte.
Ontaarde zoon?
Seutje Jacobs Kuiter, de weduwe van
Willem Cornelisz Jager, Oosterend, had
opvoedingsmoeilijkheden met haar 22-
jarige zoon Cornelis. De jonge man ge
droeg zich als een ongezeggelijke bruut
en had „met vergeting van den eerbied
van kinderen aan haare ouders ver
schuldigd" zijn zieke en zwakke moeder
„op zeer brutale wijze mishandeld", o.a
door haar in de handen te knijpen en
haar een stuk hout naar de borst te
gooien. De geplaagde vrouw riep de
hulp in van het wettige gezag en ver
zocht het lid van het gemeentebestuur
Leendert Pruijt „hare onnatuurlijke
zoon over dusdanige handelwijze te on
derhouden". In plaats van zich door het
ernstige vertoog van Pruijt te laten im
poneren had de jonge Jager hem „op
honende wijze bejegend, alle gezag ver
getende. zeggende de zeer lage en ver-
agtelijke uitdrukking: Ik schijt wat in
den Burgemeester".
Zulke zware beledigingen lieten de
vroede vaderen zich niet zomaar naar
het hoofd slingeren. Jager werd direct
gearresteerd en voor het gerecht ge
daagd. Daar bleef van de aanklacht niet
veel over. Het handen knijpen bleek
sterk overdreven en het stuk hout waar
mee hij zijn moeder had geraakt was
voor een hond bestemd geweest een
verontschuldiging, die hij in de tegen
woordige tijd met zijn zware straffen
voor dierenmishandeling wel achter
wege zou hebben gelaten. Voor de bele
diging van het openbaar gezag kreeg
hij 16 dagen hechtenis, waarvan twee
op water en brood Voor het eerst werd
bij dit vonnis 1(1809) het voorarrest af
getrokken.
J. S. M. D.
draaide zijn nummer. Ze trof hem thuis
en zei: „U weet er natuurlijk al van,
dokter. Ze keek rond, maar Rinske
werkte rustig achter de gesloten deuren
van de tuinkamer „Meneerhij
heeft me gevraagdu weet het wel,
niet waar? Hebt u een kwartiertje?
Kunt u niet even komen? I'k zou graag
uw rdad willen hebben, ziet u? Ik heb
verder niemand, die ik ken, waarmee
ik er over kan spreken.
Een half uur later zaten ze beiden in
de kleine salon en rookten een sigaret.
De arts roerde in de thee, die Akke met
een had meegebracht en keek haar aan.
Ik begrijp best, dat dit ie overvallen is.
Voor mij is het natuurlijk ook niet ge
makkelijk om je hierin te adviseren. We
kennen beiden onze patiënt en we weten
allebei, Akke, dat hij een man van de
dag is. In het huidige stadium van zijn
ziekte kan de dood ieder ogenblik ko
men. Het kan ook nog weken duren, dat
hangt van verschillende factoren af. Hij
komt uit een verbazend sterk geslacht
en je weet zelf, dat zijn geest nog zo
helder is als men maar zou wensen. Het
is voor jou geen gemakkelijke beslissing,
dat besef ik ook wel. Maar dat neemt
niet weg: je vraag mijn raad, Onze
vriend is gelukkig geen vreemde meer
voor je.
(Wordt vervolgd)
HOOG WATER
Hoog water ter rede van Oudeschild
14 juli 0.09 en 12.15; 15 juli 0.43 en 12.45;
16 juli 1.11 en 13.10; 17 juli 1.41 en 13.49;
18 juli 2.26 en 14.48."
Aan het strand ongeveer een uur eerder
hoog water.