Cjrocn kwartsJexels in het harL,
Honderden namen afscheid van
kapelaan Y. C. Tuyn
Wat ons ontbreekt
is een zolder
Veel geschenken voor
populaire zielzorger
KRABBEGANG
DINSDAG 1 SEPTEMBER 1964
TEXELSE
77e JAARGANG No. 7891
COURANT
Uitguve N.V. v.li. Langeveld de Rooij
Postbus 11 - Den Burg, Texel - Tel. 2058
Redaktie: Harry de Graaf, VVilhelininalaan 33,
Den Burg, tel. 2058, 's avonds 2382.
Verschijnt dinsdags en vrijdags.
Bank: Rotterdamse Bank; Coöp. Boerenleen
bank. Postgiro 652. Abonn.pr. ƒ2,65 p. kwart,
-f 30 ct. incasso. Advertenties: familieberichten
14 ct. p. mm.; andere advert. 12 ct. p. mm.
vertrouwd had
Vrijdag is kapelaan Y. C. Tuyn, na
een verblijf van vier jaar op Texel naar
Tuitjenhom vertrokken, waar hij vorige
week door de bisschop van Haarlem
werd benoemd. Hoe groot de populari
teit was van deze actieve priester, bleek
donderdagavond in hotel „De Zwaan" te
Den Burg, waar een afscheidsreceptie
was belegd. De zaal van het hotel kon
de zeer velen van verschillende gezind
ten, die de kapelaan de hand wilden
drukken, nauwelijks bevatten. De wel-
eerw. heer Tuyn heeft in de betrekke
lijk korte tijd, die hij op Texel werk
zaam was in de harten van velen een
bijzondere plaats ingenomen. Dat werd
duidelijk tijdens het officiële gedeelte
van de receptie toen vele sprekers het
woord voerden namens de talrijke ver
enigingen en organisaties, waarbij kape
laan Tuyn betrokken was. Niet alleen
het katholieke verenigingsleven in
het bijzonder de jeugdverenigingen
heeft van de kwaliteiten van de ener
gieke priester mogen profiteren; ook
buiten de katholieke kring verwierf
kapelaan Tuyn zich tal van vrienden.
Dat laatste benadrukte vooral de
heer C. P. Laan, voorzitter van de
Texelse wandelsportvereniging „Het
Gouden Boltje". Tijdens een geestige
speech wees de heer Laan op het be
langrijke werk dat de kapelaan in dienst
van de wandelsport had gedaan. Nog
grotere waardering had hij voor de
wijze waarop kapelaan Tuyn aan de
leerlingen van zijn school godsdienst
onderwijs wist te geven. Vooral de be
schouwingen over de oecumene hadden
hem zeer getroffen. Ook de heer G. A.
Oskam, sprekende namens de Stichting
Cultureel Werk en het Centraal Jeugd-
overleg Texel uitte zijn waardering. De
heer Jac. Schrama, één der organisa
toren van de jaarlijkse oecumenische
kerstsamenkomsten in de N.H. Kerk
wees op het belangrijke werk, dat de
kapelaan voor deze samenkomsten heeft
gedaan, o.a. door er te zingen. Het is
jammer, aldus de heer Schrama, dat
nog slechts weinig katholieken deze bij
zonder zinvolle samenkomsten bezoe
ken.
Veel tot stand gebracht
Ook pastoor C. P. G. Persoon, die
meer dan alle anderen met de scheiden
de kapelaan te maken heeft gehad, stak
zijn weemoed over het vertrek van zijn
medewerker niet onder stoelen of ban
ken. De pastoor vertelde, dat de kape
laan steeds op gepaste wijze gebruik
heeft gemaakt van de vrijheid van han
delen die hij kreeg. Hij heeft bijzonder
veel goeds tot stand gebracht. Voor de
medebewoners van de pastorie was hij
een man. die door zijn opgeruimde ka
rakter en zijn geestige opmerkingen
voor een goede sfeer zorgde. De pastoor
wees erop dat kapelaan Tuyn de tiende
kapelaan is, die hij ziet vertrekken en
zei er van overtuigd te zijn, dat hij hem
bijzonder zou missen. De pastoor reikte
zijn scheidende medewerker een ge
schenk onder couvert over en wenste
hem het allerbeste toe in zijn nieuwe
parochie te Tuitjenhorn.
Liefst 22 misdienaars kwamen kape
laan Tuyn vaarwel zeggen. Ze lieten
hun afscheidswoorden vergezeld gaan
van een briefopener, een sigaretten-
dover en een asbak Nog meer cadeaus
volgden. De heer Kees Hin, voorzitter
van de jeugdvereniging Alm jon en de
dansclub Musette, reikte een enveloppe
met inhoud over. Hetzelfde deed zijn
vader, de heer Th. R. Hin, die sprak
namens de L.T.B. De heer jHin had
vooral waardering voor de wijze waar
op kapelaan Tuyn zich met diverse vak-
BALLONNEN KWAMEN TOT IN
DUITSLAND
OUDESCHILD Tijdens het dorps
feest op 31 juli in het kader van de
viering van het 550-jarig Texels stads
recht, werden door de kinderen te
Oudeschild ballonnetjes opgelaten, die
waren voorzien van kaartjes. Nu de
termijn voor het terugzenden van de
kaartjes is verstreken, blijken heel wat
ballonnen een verre reis gemaakt te
hebben. Van heinde en verre werden de
kaartjes aan de feestcommissie van
Oudeschild teruggestuurd: Uit Fries
land, Drente en Groningen en zelfs is
een viertal de grens overgevlogen en
terechtgekomen in Duitsland. Dit laat
ste vond de feestcommissie zo geweldig,
dat besloten werd aan de kinderen, die
deze ballonnen hebben opgelaten, elk
een prijsje te geven. Het zijn Saskia
Dogger, Jacqueline ten Cate, Niesje
Schellinger en Nanneke Vermeulen. De
prijzen zullen worden thuisbezorgd.
technische problemen
weten te maken.
Kapelaan Tuyn leidde enkele ge
spreksgroepen. De vertegenwoordiger
van de „oudste" groep, de heer P. Graaf,
dankte de kapelaan voor het zeer vele,
dat men van hem had opgestoken. Hij
vervulde een hartewens van kapelaan
Tuyn door hem een parapluie te schen
ken, die werd overhandigd door mevr.
A. Re ij-Duin.
Hoge hoed
De heer N. Slijderink, hopman van de
verkenners van de Sint Jeroengroep,
droeg een hoge hoed met daarop de na
men van de acht kampen aangegeven,
die de kapelaan als aalmoezenier had
meegemaakt. Ook hij dankte de kape
laan voor zijn inspanningen. Kapelaan
Tuyn richtte anderhalf jaar geleden de
jeugdvereniging Club des Vedettes"
voor 15- en 16-jarigen op. Een uit vier
man bestaande deputatie van de Club
bekrachtigde haar wensen met een
twistdemonstratie. De 15-jarige Marian
Buisman gaf haar leedwezen over het
vertrek van de geestelijke vader van de
bloeiende vereniging Ie kennen in een
groot gedicht. De heer W. Zijm, oud
exploitant van „Casino", was speciaal
voor deze gelegenheid uit Anna Pau-
lowna overgekomen. Hij haalde diverse
herinneringen op, waaruit bleek dat de
kapelaan zich indertijd zelfs bezig ge
houden heeft met het „aankleden van
Abrahams" cn het begraven van kana
riepietjes. De heer A. Bakker sprak na
mens het kerkbestuur van Oosterend en
reikte een enveloppe met inhoud over.
Namens de R.K. Voetbalvereniging
Texelse Boys sprak de heer P. A. Ze-
gers. Ook voor de Boys had de kape
laan zich als geestelijk adviseur ver
dienstelijk gemaakt. De heer Zegers be
krachtigde zijn wensen voor de toe
komst met een geschenk onder couvert.
Kapelaan J. Stam sprak tot zijn
collega en noemde hem een goed vriend,
die de glorie van het priesterschap aan
ieder heeft getoond.
Kapelaan Tuyn, die zijn ontroering
over de hem toegezwaaide lof nauwe
lijks kon verbergen, zei op Texel een
gelukkige tijd te hebben doorgemaakt.
Hopelijk zou hij zich in zijn nieuwe
parochie op dezelfde of betere wijze
nuttig kunnen maken. Hij sprak de
hoop uit. dat het eenmaal begonnen
jeugdwerk zal blijven bloeien.
Daarop maakten velen van de moge
lijkheid gebruik om van kapelaan Tuyn
persoonlijk afscheid te nemen.
Man van Troelstra-oord
JAN DE VRIES OP TEXEL
OVERLEDEN
DE KOOG Vrijdagmiddag heeft te
Westerveld de crematie plaatsgevonden
van het stoffelijk overschot van wijlen
de heer Jan de Vries, in leven bedrijfs
leider van het Troelstra-oord te Egmond
aan Zee. De heer De Vries; die de
leeftijd van 62 jaar bereikte, werd
zondag in hotel De Koger Hoop te De
Koog door een hartaanval getroffen en
met spoed naar het Sint Lidwina-zie-
kenhuis te Den Helder vervoerd, waar
hij nog vrij onverwacht dinsdag over
leed.
Jan de Vries was bij de duizenden
leden van het NVV, die in de loop der
jaren met hun gezinnen in het Troel
stra-oord verbleven, een zeer bemin
de figuur geworden.
Enige maanden geleden verzocht de
heer De Vries te worden gepensioneerd.
Hoewel het ontslag hem op de meest
eervolle wijze per 15 maart werd ver
leend, kon hij het beheer van een
NW-vakantieoord toch weer niet vaar
wel zeggen. Daarom bleef hij als as
sistent-beheerder van het NVV vakan
tieoord op Texel in functie.
AUTO RAMDE KETTINGPAAL
Zondagmiddag om ongeveer twee uur
ontstond ernstige schade aan een Duitse
personenauto, toen de chauffeur met te
grote snelheid linksaf wilde slaan en
daarbij op een ijzeren paal van een ket
tinghek reed. Het ongeluk gebeurde op
de hoek Keesomlaan-Elemert te Den
Burg. De auto, een NSU-Neckar, werd
bestuurd door de 21-jarige kampeerder
Jürgen Kottwig uit Wuppertal en kwam
uit de richting van het Schilderend. De
kampeerder was met zijn vriend op weg
naar de Ponthaven en realiseerde
zich te laat dat hij links de Elemert
moest inrijden. De Duitser draaide zijn
stuurwiel abrupt naar links, waardoor
de wagen ujt de bocht vloog en twee op
het trottoir staande paaltjes van een
kettinghek raakte. Een der paaltjes
werd omgebogen. De auto werd aan de
rechtervoorzijde in elkaar gedrukt,
waarbij schade aan de motor ontstond.
De wagen moest naar de fa. Kaczor
worden gesleept. De politie maakte
geen proces verbaal op, maar zorgde er
voor, dat de Duitser de twee beschadig
de palen vergoedde met een bedrag van
30,—.
HERBENOEMD TOT
HOOFDINGELAND
Op 26 augustus j.l. werd de heer R.
Barendregt te Eijerland, bij enkele
kandidaatstelling herbenoemd als
Hoofdingeland van de polder Eijerland.
Twee kinderen naar buiten geslingerd
VOLKSWAGEN OVER DE KOP
DE SLOOT IN
DE WAAL Een verkeersongeval,
dat bijzonder goed afliep, deed zich zon
dagmiddag omstreeks twee uur voor op
Oosterenderweg nabij De Waal. Een
Duitse Volkswagen met vijf inzittenden
sloeg ter hoogte van de boerderij van de
heer P. Keijser enkele malen zijdelings
over de kop en kwam totaal vernield in
de vrij diepe sloot terecht. Alle inzit
tenden konden zich echter ongedeerd
uit het wrak bevrijden.
De wagen, die bestuurd werd door
de toerist W. Wiessenfeld uit Erpel a^d
Rijn. kwam uit de richting van Den
Burg en was op weg naar Oosterend. De
man. die zijn vier jonge kinderen bij
hem in de wagen had zitten, moet zeer
snel hebben gereden. Een flauwe bocht
in de weg verraste hem, waardoor hij
te snel bijstuurde. De auto raakte in de
linkerberm en sloeg enkele malen zijde
lings over de kop. Tijdens deze buite
ling gmg het portier open, waardoor
twee kinderen naar buiten werden ge
slingerd en ongedeerd in de berm
terecht kwamen. De wagen plonsde zij
delings in de sloot en liep halfvol water.
De chauffeur en de twee andere kin
deren konden zich door een der gebro
ken ramen naar buiten werken en op
de wal klimmen. Ze waren overdekt
met stinkende modder en kroos, maar
hadden evenmin een schrammetje op
gelopen. Het vijftal, dat bij de familie
Meindertsma in Eierland logeert, zal
echter zonder Volkswagen naar Duits
land moeten terugkeren. De auto werd
onherstelbaar vernield en moest door de
fa. Kaczor naar Den Burg worden ge
sleept.
GROTE BELANGSTELLING
VAN NIEUWE LEERLINGEN
MUZIEKSCHOOL
De oproep tot aanmelding voor de
muziekschool Texel heeft een zodanig
resultaat gehad dat nieuwe klassen kun
nen worden gevormd in Den Burg,
Oosterend, Den Hoorn en De Koog. De
lessen zullen deze week beginnen. Aan
de leerlingen die zich hebben laten in
schrijven is inmiddels een overzicht ge
zonden van de lestijden voor de ge
noemde dorpen De lessen in Den Burg
en Den Hoorn zullen worden gegeven
door de heer J. Visser; de lessen te
Oosterend en De Koog door de heer C.
Rijf, Belangstellenden die zich nog niet
hebben opgegeven kunnen dit vandaag
nog doen bij de heer G. A. Oskam, raad
huis te Den Burg, telefoon (02220) 2141.
Iedereen is blij als hij een woning
krijgt. Dan neemt iedereen de onvol
komenheden op de koop toe. We slikken
maar. En langzamerhand (of is het juist
overrompelend snel?) worden ons aller
lei levensgewoonten opgedrongen.
„Heerlijk, die ruime, grote ramen!"
hebben we geroepen. Ja ja. We weten
niet hoe brééd we de gordijnen wel zul
len plooien, hoeveel dure „stores" en
„Venetian blinds" we wel zullen kopen
om dat ruime, dat grote een beetje in
te tomen.
Want eigenlijk willen we helemaal
niet zo open, zo glazig zitten, eigenlijk
vinden we al dat licht maar schel en
hardeigenlijk missen we iets: de
veilige, warme beeslotenheid die een
woning ons hoort aan te bieden.
Ja, en onder het roepen van f razen als
„functioneel" en „ruimtelijke werking"
slikten we een glazen wand tussen
woonkamer en slaapvertrek - óók al zo
heerlijk licht! Na korte tijd brengen we
ook hier gordijnen, of plakspul om die
ramen ondoorzichtig te maken, om de
beslotenheid te krijgen die we zo mis
sen.
En ik heb woningen gezien waar de
progressieve ontwerper een deur had
bedacht tussen keuken en woonkamer.
Buitengewoon handig.... het ei van
Columbus. De bewoners hadden die
deur met spijkers dichtgezet.
Maar goed, slik die nieuwigheden,
gun toch de jonge, enthousiste architect
zijn speelterrein, wees proefkonijn - als
u maar onder dak bent, nietwaar - dat
is uiteindelijk het voornaamste.
Onder dak? Ja, waren we maar onder
dak, onder een echt dak Maar dat zijn
we niet, nee.we zitten onder vlakke
deksels, afgepast, afgeplat. Bij onze keu
rige kamers en keukens, bij onze knap
ingebouwde „natte cel", bij ons handig
werkbalconmist u niets? Voelt u
niet de té krappe, tè strakgelijnde be
grenzing van uw domein? Een gemis
aan uitwijk, aan ruimte voor de fanta
sie? Natuurlijk ontbreekt er iets, iets
essentieels; er zijn geen zolders meer!
De naaktheid, de ongewenste open
heid van onze woningen, daér is nog
wat aan te doen: mei gordijnen, met
zonneblinden, met donker behang of be
timmering om de zaak wat leefbaarder
te maken. Maar er komt een zolder aan
te pas om onze woonkliniek tot „huis"
te kunnen promoveren.
Een zolder met zijn moederlijke bal
ken en binten, een zolder voor onze
prullen en bullen, een zolder die niet
netjes hoeft te blijven.... een zolder
voor kostelijk kinderspel op regendagen.
Een zolder moet er zijn!
Misschien is het voor de kinderen nog
het meest belangrijk. Het is nu eenmaal
vaak geen weer voor buiten-spelen, hoe
gezond dat ook mag zijn. En waf is
naargeestiger dan een kind dat dram-
mig bij de grote mensen in de kamer
omhangt - irritant, geïrriteerd, niet we
tend waarhéén met de fantasie? Als u
een kind was, bouwkundige, zou u het
OVERDENKING.
'T IS MOOI GEWEEST
Deze zomer is tot nu toe toch wel een
van de mooiste geweest sinds vele jaren.
Niet te nat, niet te droog, goed voor
vissen en goed voor zwemmen (af ba
den), nu eens erg druk en dan weer vrij
rustig. En nu is voor velen het ogenblik
daar geweest om met enige smart in
net hart van deze zomer afscheid te
nemen, althans van hun zomergeneug-
ten, onder het aanheffen van het volks-
Med: ,,'t is mooi geweest, 't is mooi ge
weest, 't ismooi geweest!!"
Velen, die op dit blad zijn geabon
neerd, wachten nog wat met dit lied,
omdat ze er nog niet aan toe zijn of
omdat ze nog geen overzicht hebben van
hun resultaat deze zomer. Maar de
waardering „mooi" is dan ook een in
dividuele, een smaak, waarover niet
valt te twisten. Waar iemand enthou
siast en dankbaar over kan zijn, kan
een ander sarcastisch wezen: ,,'t was
mooi, hoor, prachtig!"
Dan komen we bij die indeling: je
hebt pessimisten, optimisten en realis
ten. De pessimist weet altijd wel iets le
lijks te vinden aan het mooie, de opti
mist altijd iets moois aan het lelijke en
de realist haalt, al dan niet zichtbaar,
zijn schouders op en wacht nog even
met zijn enthousiasme, of liever: blijft
nuchter.
Door al die opinies en reacties heen
wandelt een schare Christenen. Chris
tus zelf heeft trouwens er ook door
heen gewandeld Als Christen moet je,
door Christus, vaak tot andere gedach
ten komen dan voor de hand liggen of
logisch zijn. Over dit onderwerp: wat
mooi is (geweest), peins je dan wel eens
met als gegeven de ervaring, dat het
mooie soms echt aan God doet denken,
maar dat zo heel vaak het mooie zelf
God wil worden. En dan gaat het mis,
dan wordt iets verafgood
Dat blijkt dan vanzelf; er komt ruzie
door, het gaat alles beheersen, haast
„over lijken", de begeerte wordt zodanig
geprikkeld, dat van de levenshouding en
-gedragingen, die Christus leert, niets
meer terecht komt. Wat mooi is, kan
ons mensen, nog evenzeer als Faust,
en op meer gebreken, onweerstaanbaar
in de afgrond storten. De duivel heeft
prachtige lok-goden.
Christus kan ons nog alle dagen daar
tegen beschermen daarvan redden. Vaak
moet dat op het nippertje nog: als een
mens moet vaststellen, dat hem niets
meer overgebleven is dan Gods genade
en vergeving. Dat is nog niet te laat,
hoewel erg laat. Men zou natuurlijk al
eerder, ook nu al - amper aan het eind
van een zomerseizoen - zich los kunnen
scheuren (of -bidden!) van dat, wat ons
zo mooi is (geweest), dat het ons ver
blindt. En men zou ook nu al en nu
juist kunnen beginnen om het werkelijk
„mooie" zich te laten wijzen en geen
door Christus, in de geestelijke, ootmoe
dige omgang met Hem. Want moet de
mensheid niet toegeven, in zuiver ver
blijdende dankbaarheid, dat er één ding
werkelijk „mooi is geweest" als blijven
de herinnering en als bron van energie
voor vandaag en morgen: dat Christus
het leven en de zonden van een mens
op een dag helemaal verzoend heeft met
God, toen die avond het duister viel
over een kruis op Golgotha, waaraan
Jezus Christus voor hem gestorven was
om hem het leven te redden? Daarom
kan Christus na Zijn opstaan uit de dood
door Zijn Geest ons zeggen en geven,
wat het mooiste is. Als ze het geloven
willen. W.
heerlijk vinden om de wieken van uw
verbeelding uit te slaan tussen de pro
pere muren van uw slaapvertrekje, tus
sen bergmeubel en bed? Denk maar eens
terug aan de dagen dat u op de vliering
klom en daar een indianenhoofdman
was.of dat u de lijnen van uw ui
terst importante speelgoed-communica
tienet aan de zolderbalken vastspijker
de, juichend als het bleek dat de tele
foonverbinding tussen de beide hoofd
kwartieren aan beide einden van de
zolder, de heerlijke zoldertot stand
gekomen was? Het hangend wasgoed
werd uw toverbos, de afgedankte rom
mel was uw roversbuitde zolder
was uw koninkrijk - als kind.
En u, die nog een zolder hebt, denk
u eens in: waar zou uw knutselbank,
uw hobbyhoek, uw extra logeerruimte
wezen zonder zolder? Om niet te spre
ken van de plaats voor wieg en box,
voor koffers en kisten, voor oude fiets
en nieuwe plannen. Om niet te spreken
van de aanblik buitenaf: het vriende
lijk pannen-punt contra strenge, strak
ke lijnen.
Bouwkundigen, heb medelijden. Over
heid, zie in dat dit sop de kool ten volle
waard is. (En heb ik niet gelezen dat
een „hellend dak" maar nauwelijks
meer kost dan een plat, dat het ook
beter opgewassen is tegen de invloeden
van weer en tijd?) Geef ons, als het
éven kan, die weergaloze opgerg- uit
wijk- wasdroog- hobby- speel- reser
veruimte, die plaats voor onze fantasie
die ZOLDER heet.
Zaterdagmiddag merkte de
heer A. Dros dat een mankement
was opgetreden in de versnel
lingsbak van zijn Opel personen
wagen. De heer Dros was van
Den Burg naar Oudeschild gere
den en wilde op het haventer
rein rechtsomkeer maken, toen
de fout optrad. Omdat de wagen
alleen nog maar achteruit kon
rijden, zat er niets anders op dan
in krabbegang de terugtocht te
aanvaarden. Met een pijnlijke
nek van het voortdurend achter
omkijken kwam Dros in Den
Burg aan, tot, tot grote hilariteit
van enkele supporters, die de
wagen bij zijn vreemde rit had
den gevolgd.
OEFENTIJDEN JUDO CLUB
Op verzoek van het bestuur van de
Texelse judoclub publiceren wij de tij
den waarop de lessen zaterdag en maan
dag in het Rodekruisgebouw te Den
Burg worden gegeven.
Zaterdag: Jongens van 12-14 jaar:
14.00 uur; jongens van 15-16 jaar:
15.00 uur; heren van 17-18 jaar: 16.15
uur; heren nieuwe leden 17.30 uur en
heren van 19 jaar en ouder 18.45 uur.
Maandagmiddag: Jongens van 6-9
jaar: 15.45 uur; meisjes 6-11 jaar 16.45
uur; jongens 10-12 jaar; 17.45 uur.
Meisjes en dames van 12 jaar en ouder:
18.45 uur.
