Suikerbieten in 1965?
ü?J!?Dampo
De vierde dag
Bronchi letten
FILMNIEUWS
BRIGADIER PIET EN DE SEMI-PROF
rubriek voor
LANDBOUW en VEETEELT C >an (.wmlngni
n\ -r
Portretprijs voor
oud-eiland genoot
PllfOÏ hoU^de.huid
TEXELSE COURANT
VRIJDAG S NOVEMBER 1914
Het lijkt ons niet onmogelijk, dat de
animo om suikerbieten te verbouwen in
1965 nog weer groter zal zijn dan dit
jaar. Landelijk is dit jaar in vergelij
king met 1963 de oppervlakte met 10%>
toegenomen en dit zal ook op Texel het
geval wel zijn. Als we echter diverse
dingen in aanmerking nemen, dan ligt
het enigszins voor de hand, dat de toe
name in 1965 nog wel iets groter kan
zijn. We menen daarvoor een paar re
denen te kunnen aangeven.
De rentabiliteit van de teelt
In de eerste plaats de rentabiliteit
van de teelt. Aantrekkelijk daarbij is
altijd, dat reeds in het voorjaar bekend
is voor welke prijs de bieten in de
herfst geleverd kunnen worden. De
prijs was voorjaar 1964 naar het oor
deel van diverse bietentelers wel aan
trekkelijk. Het is niet zeker, dat ook
voor 1965 weer een zelfde prijs uit de
bus komt. In de prijs van 1964 zat nl.
een zekere aanmoedigingspremie. De
oppervlakte suikerbieten was de laat
ste jaren te klein in ons land en dit
betekende, dat dure suiker moest wor
den ingevoerd. Om dit laatste over
bodig te maken was de regering bereid
om boven de door het L.E.I. berekende
wel te mogen zeggen, dat mede dank
zij de goede opbrengst en het vrij hoge
suikergehalte de bietenbouwers er dit
jaar wel komen.
Voorjaarsverzorging wordt
eenvoudiger
Een andere reden, die uitbreiding van
de oppervlakte doet verwachten is het
eenvoudiger worden van de voorjaars
verzorging. We hebben er al eerder op
gewezen, dat de chemische onkruidbe-
strijding dit jaar een succes is gewor
den. Het aantal uren, dat nodig is voor
de verzorging is daardoor met tiental
len uren teruggebracht. De proef met
de volledige verzorging van 5 ha. sui
kerbieten door één man is een volledig
succes geworden. Over deze proef zult
U meer lezen in het Jaarverslag van de
Vereniging voor Bedrijfsvoorlichting,
dat we omstreeks de jaarwisseling aan
de leden hopen te kunnen toezenden.
92. Toen de berg jagers, wier discipline
werkelijk voorbeeldig is te noemen, zich
netjes in pelotons, secties en compag-
niën verzameld hadden, sprak kapitein
Cacalobbo ze als volgt toe: „Mannen!"
zei hij. „Toen ik straks het bevel gaf
tot de elastische en strategische terug
tocht, deed ik dat, omdat er iets in mij
was, dat mij zei: GA TERUG! En nu
blijkt, dat het goed is geweest, dat ik
dat deed, want ik was van oordeel, dat
het beter zou zijn de vijand eerst eens
terdege te bespieden. Ik heb er toen
onze luitenant Alfredo Capsoni op af
gestuurd en hij wist onversaagd door
te dringen tot in het hart van de vijan
delijke linies. Hij werd echter gegre
pen na een gruwelijk gevecht van man
FEUILLETON
door H. van Ormne.
46. „Is dat om je uit te lachen? Het zou
niet best zijn, als het niet zo was, wat
je vader en moeder betreft. En het is
een heel eind uit de buurt".
„In New York staat een auto voor me
klaar. Van een collega van vader, die
een paar jaar geleden in Europa was
en toen heeft vader voor een auto ge
zorgd, zie je?"
„Ik vind het fijn voor je en geniet
jij maar zoveel als mogelijk is. En stuur
me eens een kaartje, wil je?"
„Wat dacht je dan? Ik zal natuurlijk
ontzettend veel indrukken opdoen daar,
maar daarom vergeet ik jullie niet. Jou
evenmin".
„Dank je wel, Jan".
Een poos later, toen de koffie op was
en de werkster de keuken weer verla
ten had, boog Jan zich dichter naar de
vrouw en zei zacht: „Akkewe ken
nen elkaar al een hele poos en mis
schien ga ik nu een gek figuur slaan,
maar dat heb ik er voor over. Als
als ik straks weg ben.mijn reis kan
wel een paar maanden, durendan
2ie ik jou ook niet meer en jij mij niet.
Akke.mem heeft me verleden jaar
gewaarschuwd, dat ik niet te hard van
stapel moet lopen en ze zal wel gelijk
hebben. Mem is altijd erg verstandig
geweest in zulke dingen. Maar nu ga ik
weg en jij ziet mij een hele poos niet.
Akke.ik had willen wachten, tot ik
een werkelijk goede positie heb en mis
schien krijg ik die dit jaar al, zie je?
Slechte vooruitzichten
pootgoedteelt 1964
Een derde reden moeten we m.i.
zoeken in de naar het zich laat aanzien
minder goede rentabiliteit van de
pootgoedteelt. Hoewel de opbrengst
buitengewoon goed was, zullen heel
veel pootgoedtelers de touwtjes toch
kostprijs een premie te geven voor uit
breiding van de oppervlakte. Ik meen
niet aan elkaar kunnen krijgen. Tot op
dit moment zijn de vooruitzichten voor
de afzet buitengewoon slecht. Welis
waar heeft men de Stopa, het orgaan,
dat in het voorjaar de aardappelen voor
bepaalde minimumprijzen afneemt,
achter hand, maar er is geen enkele te
ler, die het een prettig vooruitzicht
vindt voor de Stopa te telen Voor veel
telers komt daarbij ook de moeilijkheid
om het pootgoed tot het voorjaar te
bewaren.
In deze omstandigheden is er alle
kans, dat gelegenheidstelers overgaan
op suikerbieten en de vaste telers de
oppervlakte iets inkrimpen.
Nu reeds voorzieningen voor
suikerbietenteelt 1965
Als men inderdaad van plan is om in
1965 weer, ofwel voor het eerst suiker
bieten te verbouwen, dan is het goed
om aan een paar dingen te denken.
a. De kalktoestand.
Bieten hebben een hekel aan zure,
d.w.z. kalkarme grond. Een goede op
brengst krijgt men alleen op grond met
een goede pH. Op het moment vindt U
op de analyserapporten van het grond
onderzoek de ipH-KCl, die op ander ni
veau ligt dan de vroegere pH-water.
We zouden echter voor bieten het liefst
een pH van minstens 5.8, liever nog
6.0 hebben. Is dit niet het geval, dan is
het zaak nu nog een kalkbemesting te
geven. De beste tijd is daarvoor al
voorbij, maar het is zaak om hiervoor
de weinige dagen, waarop de grond en
het weer droog is te benutten. De kalk
daarna direct inwerken.
b. Afwezigheid wortelonkruiden.
In het voorgaande hebben we gezegd,
dat de chemische onkruidbestrijding
goede mogelijkheden geeft. Dit geldt
echter uitsluitend voor zgn. zomeron-
kruiden. Wortelonkruiden moeten nog
tegen man. Men ranselde hem af, doch
Alfredo wist zich los te rukken en aan
de woede van zijn beestachtige aanval
lers te ontkomen. Hij vocht als een
leeuw en wist tenslotte onze linies weer
te bereiken, in het bezit van de nodige
geheime inlichtingen. Toen bleek, dat
de aanvallers helemaal geen woeste ko
zakken waren, maar slechts domme
Slavoniërs.
„Boe.Boe.Wèg met Slavo-
nië!" riepen toen alle soldaten.
„Beheers u, mannen! Beheers u!"
riep kapitein Cacalobbo berispend uit,
„Wij zijn het er dus allen over eens dat
luitenant Alfredo Capsoni zich weerga
loos dapper heeft gedragen, want ter
wijl hij nog dacht te maken te hebben
Want ze sturen me niet zo maar naar
Amerika. Daar zullen ze wel een spe
ciaal doel mee voor ogen hebben. Ik
heb een kleine hoop. dat ik hier, als de
hallen klaar zijn, een betere baan
krijg. Misschien wel procuratiehouder
of zo. Dan verdien ik een behoorlijk
salaris. Akke.... het is een beetje
moeilijk, maar ik kan het nu niet lan
ger voor me houden. Ik houd erg veel
van je, Akke en ik mag niet meer zeg
gen. Het is nog te kort geleden, dat je
moeder stierf en.... Maar als je. er
misschien aan wil denken, dat ik je erg
lief vind.Ik droom wel eens van je
enneik weet natuurlijk helemaal
niet, hoe jij over me denkt. We zijn
goede vrienden en kunnen uitstekend
met elkaar overweg. Tenminste ik met
jou.... ik vind het altijd fijn, als ik
bij je ben. ik bedoel, als we samen
zijn. Enne.vind je het nou gek,
Aikke, dat ik dit allemaal gezegd heb?"
Geleidelijk aan was de vrouw rood
geworden en om zich een houding te
geven, had ze een sigaret gepakt en
aangestoken Toen hij zweeg, keek zij
een paar ogenblikken naar zijn vragen
de gezicht. Eigenlijk is hij nog net een
jongen, dacht ze Maar ik respecteer
het in hem, dat hij zich al die tijd heeft
ingehouden. Toen.... verleden jaar,
toen we met vakantie in Zwitserland
waren, maakte hij me ook het hof, zij
het op een onhandige manier. En toen
mem gestorven was, heeft hij alles ge
daan om me op te monteren, me af te
leiden. Ging hij lange wandelingen met
me maken en was zo attent. Hij is een
lieve jongen en natuurlijk houd ik van
hem. Maar genoeg?
„Nee, Jan, wat jij zegt, is helemaal
niet gek en dat je het op zo'n delicate
op andere wijze worden bestreden, n.l.
in hoofdzaak mechanisch. Ook daarvoor
is de beste tijd al voorbij. U moet er
alles op zetten om de gunstige perio
den, die we nog krijgen vóór voorjaar
1965 te benutten voor de mechanische
bestrijding van wortelonkruiden.
c. Een goede grondligging.
We denken hierbij speciaal aan de
zwaardere gronden. Hiervoor is tijdig
ploegen zeer gewenst. Verder streven
naar een zodanige ligging, dat zonder
al te veel bewerkingen een goed zaai-
bed is te maken. Het schijnt de laatste
jaren in bepaalde streken met zwaar
dere grond de gewoonte te zijn om na
het winterploegen als de grond vol
doende droog is nog een bewerking uit
te voeren, waardoor de grond iets vlak
ker komt te liggen. In het voorjaar kan
dan met een zeer oppervlakkige bewer
king worden volstaan en op deze wijze
krijgt men een gunstig zaaibed voor
bieten.
TRACTOR IN BOTSING MET AUTO
Door onoplettendheid bij het verla
ten van de Nieuwlanderweg in Burger-
Nieuwland kwam de 27-jafige F. W.
Witte dinsdagochtend om tien uur met
zijn landbouwtractor in botsing met de
personenauto van de heer W. F. Sleu
tel te Amsterdam. De heer Sleutel wil
de de voor hem rijdende trekker pas
seren toen de bestuurder onverwachts
een links gelegen uitrit insloeg. Da
voorzijde van de Renault Dauphine
werd zwaar beschadigd. De mede-pas
sagiers van de heer Sleutel liepen geen
letsel op. Ook de heer Witte kwam met
de schrik vrij; zijn tractor bleef onbe
schadigd. De politie maakte proces ver
baal op.
BOOTDIENSTREGELING T.E.S.O.
Texel-Dcn Helder v.v.
Werkdagen:
V.
Texel- 6.00
7.00
8.00
9.00
10.00
12.00
14.00
15.00
16.00
17.00
18.00
20.00
V.
Den Helder: 6.30
7.30
8.30
9.30
10.30
12.30
14.30
15.30
16.30
17.30
19.00
20.30
Zon- en algem. erk. chr.
feestdagen:
V.
Texel: 8.00
9.00
10.00
12.00
15.00
16 00
17.00
18.00
20.00
V.
Den Helder: 8.30
9.30
10.30
12.30
15.30
16.30
17.30
18.30
20.30
met woeste horden Kozakken, drong hij
desondanks door tot in hun linies, zijn
eigen leven niet ontziende en spottende
met alle gevaren. Kijk eens hoe de
dappere held er uitziet! Doch nu wij
weten die de indringers zijn, wat staat
ons nu te doen?"
„BoeBoeDe Slavoniërs
aanvallen en vernietigen!" brulden de
soldaten als één man. En terwijl som
migen van hen naar voren stormden
om Alfredo Capsoni op de schouders
te nemen cn te bejubelen, renden ande
ren er maar vast vandoor om een aan
val te gaan plegen op die brave kapi
tein Fritzl von Köpenick en zijn man
nen. Ach, ach, achwat moet er nu
van deze lieden terecht komen....?
Ho»»tdrgnk in tabletvorm. 95ct
wijze zei, stel ik op prijs. Je weet, dat
ik nog in de halve rouw ben, dus.
„Ja, Akke, daarom wil ik niet meer
zeggen. Maar omdat ik weg gaen
ik dacht: stel je voor, dat er in die tijd
een ander zou komen.De gedachte
alleen al zou m'n hele reis kunnen be
derven, zie je, en...."
Ze legde over de tafel haar hand op
zijn arm. „Stil maar, jongen. Ik begrijp
je volkomen. Ga üj maar rustig naar
Amerika, want er is geen ander m mijn
leven. Meer zeg ik niet. O ja, alleen dit
nog: Als je terug bent. gaan we er
eens rustig verder over praten. Is dat
goed?"
Hij keek haar verheugd aan en legde
zijn hand op de hare. „Akke, dat is
geweldig. Nou ga ik zonder zorgen
weg. De gedachte, dat jij het goed vindt
als ik terug ben.dat je er dan
nog eens rustig over wilt praten.
Fijn, Akke. Je weet nu, hoe het bij mij
is. Ik stuur je een lange brief, zodra ik
daar ben. En ik houd je op de hoogte,
vast. En ik neem iets leuks voor je
mee, daar kun je op rekenen".
Ze glimlachte. „Fijn, jongen. Ik wens
je echt veel plezier".
In de gang nam ze met een hand
druk afscheid, maar ze hield zijn hand
vast en zei: terwijl ze hem met een
olijke blik aankeek: „Je gaat nu zo ver
weg en voor zo lange tijd.zou je
me geen afscheidskus geven?"
Akke
HOOFDSTUK 27
Er is iets veranderd
De weken na het vertrek van Jan
De directie van onze bioscoop is er
weer eens in geslaagd een film, die el
ders in het land met veel succes wordt
gedraaid, betrekkelijk kort na de pre
mière voor vertoning op Texel te hu
ren. Ditmaal is het „Yeah! Yeah! Yeah!
Hier zijn we!" (A hard day's night),
beter bekend als de geruchtmakende
„Beatle film". Over de vier hoofdrol
spelers hoeven we weinig te vertellen.
John Lennon, Paul Mr.Cartney, George
Harrison en Ringo Starr zijn figuren
die bogen op een populariteit waarop
andere sterren jaloers zullen zijn. De
film begint als een sprookje: Er waren
eens vier vrolijke Liverpoolse knapen
en zij maakten muziek, véél, harde
en luide muziek. Als zij er klaar mee
waren stormden ze naar het station om
weer ergens anders te gaan spelen.
Meestal werd het harige viertal ge
volgd door honderden jongedames. En
alsof dit reeds niet genoeg is voor een
bijzonder opwindende film, komt er ook
nog een lastige opa van een van de
jongens aan te pas, die alles doet om
de plannen van de Beatles in de war te
sturen. Mede door zijn toedoen ont
staan diverse misverstanden, waardoor
het kan gebeuren, dat niet alleen meis
jes alles in het werk stellen om de
Beatles te bereiken, maar ook de po
litie. Als de populaire vier tenslotte
toch ongedeerd hun show kunnen bren
gen, spreken zij terecht van „a hard
days night". Het volgende willen we
onze lezers niet onthouden: de auto,
die in de filmopnamen door de Beatles
werd gebruikt, moest opnieuw gespoten
worden, omdat de wagen dagelijks door
vijftig tot honderd meisjes werd gekust
toen deze voor de poort van de studio
stilhield. Gedurende de opnamen wer
den de Beatles door veertig politieman
nen tegen de wilde tienermassa's be
schermd. De vroegere Britse bokskam
pioen Ernie Rice, die als lijfwacht voor
de Beatles optreedt, zei dat een hele
dag met de Beatles optrekken, hem
vermoeider maakt dan vijf tit n ronden
in de ring. En last but not least: dat de
Beatles Engelands exportartikel num
mer één geworden zijn is duidelijk.
Britse financiële deskundigen hebben
uitgerekend, dat de Beatles het Ver
enigd Koninkrijk ongeveer vijftig mil
joen dollar in het laatje zullen brengen.
De film wordt zaterdagavond en zon
dagmiddag in het City-theater vertoond
en is toegankelijk voor alle leeftijden.
Een echte Western, maar dan van de
zeer goede soort is de film „De onver-
zoenlijken", die men zondag- en dins
dagavond kan zien. De hoofdrollen spe
len Burt Lancaster en Audrey Hepburn
en verder werken o.a. Audie Murphy
en John Saxon mee. Het verhaal van de
onverzoenlijken speelt zich af in het
Texas van de zeventiger jaren. De film
behandelt een conflict tussen blanke
kolonisten en Kiowa indianen. Het is
tevens een film over mannen en vrou
wen, die moeten optornen tegen de ele
menten, de hardheid van het leven en
hun eigen hartstochten. Toegang boven
veertien jaar.
Ook de film „Anastasia" is de moeite
waard om gezien te worden. Anastatia
was één der dochters van Tsaar Nico-
laas II van Rusland, waarvan het ge
rucht gaat, dat zij nog leeft. Toen Tsaar
Nicolaas zich bewust werd van het na
derende onheil van de komende revo
lutie, deponeerde bij een bedrag van
tien miljoen pond bij de Bank van En
geland op naam van Anastasia. Na de
revolutie van 1917 werd algemeen aan
genomen, dat zij niet de andere leden
van het Tsarengezin was vermoord,
maar in 1922 doken geruchten op dat
het tegendeel het geval was. Geispi-
reerd door deze feiten werd de film
„Anastasia" gemaakt, waarin vier
Wit-Russen het plan smeden om met
Anastatia op de proppen te komen met
het doel in het bezit te komen van de
erfenis van tien miljoen pond. Er wordt
een vrouw gevonden, die enige gelijke
nis met de Tsarendochter vertoont en
zij wordt nauwkeurig geïnstrueerd om-
van der Spoel had Akke verschillende
malen redenen te óver om zich te ver
bazen. Na tien dagen ontving ze een
luchtpostkaart uit New York met de
simpele vermelding: „Ben goed aange
komen. Heb ontelbare indrukken te
verwerken Veel liefs. Jan". Ze zat een
ogenblik beteuterd met de kaart in
haar hand, bekeek het New York in
vogelvlucht, waarna ze niet-begrijpend
haar hoofd schudde. Maar na enig na
denken verontschuldigde ze hem. Hoe
zou je zelf zijn, als je voor het eerst
van je leven in de nieuwe wereld
kwam? En hoe was je de eerste dagen
in Zwitserland? Toen dacht je er ter
nauwernood aan, dat je nog een moeder
in Nederland had. En vrienden in Bol-
lega.
Ze dacht er niet verder over na en
haakte de kaart in de keukenspiegel.
Diezelfde avond kwam Jacob Derkin-
dere onverwachts binnen. Akke was
verwonderd, maar ook blij omdat ze
hem zo lang niet gezien had.
„Dat is even een tijd geleden? Hoe
maak je het? Alles goed? Met je werk
en zo?"
Hij ging zitten en knikte. „Puik. En
dat ik zo lang weggebleven ben en nu
weer kom...." Hij spreidde zijn han
den en keek er naar. „Ik verlangde
naar jeik zeg het maar eerlijk,
Akke. Misschien word je nu boos
misschien zeg je wel, dat ik wel weer
kan gaanmaar zo is het
Ze knikte hem vriendelijk toe. „Malle
jongen.natuurlijk ben ik blij, dat je
er weer bent. Je bent het enige familie
lid, dat me trouw is gebleven. We ma
ken er een fijna avond van. Wat wil je,
koffie?"
OOSTEREND Onze vroegere
plaatsgenoot, de kunstschilder Toon de
Haas (35) te Amstelveen is in aanmer
king gekomen voor de Portretprijs 1964
van de Thérèse van Duyl-Schwartze
Stichting.
De heer De Haas heeft de prijs moe
ten delen met zijn collega, de heer
Henk Pander te Amsterdam. De Por
tretprijs wordt ééns per vier jaar toe
gekend voor het beste werk in olie
verf. dat naar de mening van de jury
in deze periode is gemaakt. Naast het
bedrag van 500,valt de heer De
Haas, die nog altijd veel schilderwerk
op Texel maakt, dus een bijzonder
grote eer te beurt. Vrijdag werd de
prijs uitgereikt door de schilder Bart
Peizel in de Rijksacademie te Amster
dam. De plechtigheid werd door tal
van autoriteiten bijgewoond. Op onze
archieffoto: Toon de Haas aan het werk
in zijn atelier.
BURGERLIJKE STAND VAN TEXEL
van 28 oktober t/m 4 november 1964
Geboren: Maria Christine, dv. Johan
nes Smit en Maria Dorothea Josephina
Rutten; Waltherus, zv. Waltherus van
Beek en Barbera Witte; Irma, dv. Klaas
Burger en Maatje Daalder; Piet, zv.
Arie Haker en Hinderkien Baaiman.
Ondertrouwd: Sikke ter Brug en
Maria Klasina Marinus; Gerardus Jo
hannes van Heerwaarden en Leonie
Alida Maria Buisman; Jürgen Kiltz en
Tine Henny Wuis.
Overleden: Neeltje Martha Boon,
echtgenote van Pieter Jan Kooger, oud
55 jaar; Aafke de Boer, echtgenote van
Jacob Schenk, oud 83 jaar.
GEVONDEN EN VERLOREN
VOORWERPEN
Gevonden te Den Burg: witte damesknip-
portemonnee. inh. 1 briefje van ƒ10,en wat
klein geld; autowicl met band; 2 zakdoeken,
jonge hond herder, zwart; 1 pakje roomboter,
briefje van ƒ10,grote bos sleutels; ge
schiedenis boekje; 1 wollen kinderwantje, geel
met 2 rode randjes; zwarte regenbroek (soort
plastic) met binnenvoering.
Verloren te Den Burg: vulpen, merk Lamy
Ratio, kl. roodbruin; herenportemonnee met
knipsluiting, inh. 1 huissleutel, kaartje ijsclub
en enige loten; bruine damesportemnonee inh,
ƒ40,1 lage zwarte herenschoen; zwart
damesgymbroekje; 6 sleutels, grote en kleine.
Gevonden te Oosterend: zijden sjaal met
donkerrode rand en gekleurde noppen; zwarte
herenschoen.
Verloren te Oosterend: negatief.
Het bureau der rijkspolitie te Den Burg is
voor het aangeven van gevonden en/of verlo
ren voorwerpen geopend op werkdagen van
16 00 tot 18.00 uur.
trent de omstandigheden, waaronder zij
aan het Tsarenhof moet hebben ge
leefd. Het misdadige plan slaagt bijna
De film draait woensdagavond 8
uur en is toegankelijk voor alle leef
tijden.
„Graaf Je koffie alleen al zou de
moeite van het naar Bollega reizen
waard zijn".
Ze glimlachte. „We zullen maar den
ken, dat mannen doorgaans een tikje
overdrijven".
Het werd een genoeglijke avond.
Jacob vertelde over zijn werk, dat hij
de notaris nu vaker assisteerde en dat
hij nog steeds studeerde. Voorzichtig
hoorde Akke hem uit over de familie,
maar Jacob had niet veel contact met
de ooms en tantes, noch met de neven
en nichten.
Om kwart over tien stond hij op.
Akke zei; „Blijf niet weer zo lang weg,
als de vorige keer, he?" Gelijk duwdt
ze hem een briefje van honderd in d» -
handen. „Je hebt nooit geld gevraago
En je bent pas jarig geweest. Ijler
koop er maar een extraatje voor
voor jezelf".
Hij keek naar het biljet en kreeg een
kleur. „DatAkke.dat vind ik
niet leuk.
„Maar ik wel. Kom je je eenzame
tante nog eens een avondje opzoeken,
he?"
i smetteloos zuiver
„Tante.Gelijk schoten ze in eer\
lach. Hij borg het geld weg en greep
haar hand. „Hartelijk dank, Akke. Ik
zal het nuttig besteden, daar kun je op
rekenen".
(Wordt vervolgd)
