Cjroen rwartsjexeh in het harL,
Kosten Cultureel Centrum stegen van
2 ton tot f 445.000.-
C. van Groenigen 25 jaar - met hart
en ziel - bij landbouwvoorlichting
RAADSLEDEN:
„Deze unieke kans tóch grijpen
Vertrouwensman
van de boeren
V
VRIJDAG 19 FEBRUARI 1965
TEXELSE
78e JAARGANG No. 7940
COURANT
Uitgave N.V. v/h Langeveld de Roofl
Postbus 11 - Den Burg, Texel - Tel. 2058
Redaktie: Harry de Graaf, Wilhelminalaan 33,
Den Burg, tel. 2058, 's avonds 2382.
Verschijnt dinsdags en vrijdags.
Bank: Nederl. Middenstandsbank; Coöp. Boe
renleenbank. Postgiro 652. Abonn.pr. ƒ2,65 p.
kw. -f 30 ct. incasso. AdverL: familieberichten
14 ct. p. mm.; andere advert. 12 ct. p. mm.
Woensdagmiddag heeft de gemeenteraad zich met ruime meerderheid van
stemmen akkoord verklaard met het voorstel van B. en W. om het crediet voor
de stichting van een cultureel centrum-sporthal aan de LTS te Den Burg aan te
vullen met ƒ235.000,Ter behandeling van dit zeer belangrijke voorstel werd
een speciale spoedeisende vergadering belegd. Voordat tot stemming kon wor
den overgegaan, ontspon zich een discussie, waarin enkele malen de gemoede
ren hoog oplaaiden. De meeste raadsleden uitten hun verbazing over het feit,
dat men indertijd kennelijk niet in staat is geweest een bij benadering juiste
begroting te maken. Aanvankelijk werd nl. verwacht, dat de meerkosten voor
het cultureel centrum aan de LTS ƒ200.000,zouden belopen. Nu bleek dit
bedrag te zijn gestegen tot ƒ445.000,Met name de heer J. K. P. Zwan (PvdA)
en de heer G. Westerlaken (CHU) toonden zich hierover zeer verontwaardigd
en stemden tegen. Ook de heer J. Daalder stemde tegen, echter voornamelijk
omdat hij de lasten van het bijna 5 maal zo grote gemeentelijke crediet onver
antwoord hoog achtte. Op verzoek van de heer Zwan werd tot stemming over
gegaan, waarbij het voorstel er door kwam met twaalf tegen drie stemmen.
Zoals bekend hechtten de raadsleden dracht te voltooien, dus zonder cultu-
reeds op 11 december 1963 hun goed- reel centrum. Onder deze omstandig
heden zagen B. en W. geen andere mo
gelijkheid dan de raad voor te stellen
't crediet met ƒ235.000,te vergroten,
zodat het totale gemeentelijke crediet
ƒ285.000,zal bedragen.
Verbazing
De eerste, die er woensdagmiddag
zijn verbazing over uitsprak, dat de
architect met zijn oorspronkelijke ra
ming de plank zover mis heeft geslagen
was de heer F. L. de Grave (KVP), die
zich ongerust afvroeg of nu wèl een
juiste raming is gemaakt. Als het met
keuring aan het plan om de gymna
stiekzaal van de in aanbouw zijnde
LTS zodanig te veranderen, dat een
sporthal zou ontstaan plus een cultu
reel centrum. De extra kosten van deze
wijziging van het oorspronkelijke bouw
plan van de LTS werden geraamd op
ƒ200.000,Verwacht werd toen, dat
hiervoor een subsidie van de provincie
Noordholland zou worden verkregen
van ƒ100.000,en een renteloze lening
van de Nederlandse Soprtfederatie van
ƒ50.000,Uiteindelijk teou dus een
gemeentelijk crediet van ƒ50.000,no
dig zijn.
Foutieve raming
Intussen heeft het bouwplan zijn de
finitieve vorm gekregen. Het is tech
nisch beoordeeld door de Rijkscommis
sie van Advies voor de bouw van
schouwburgen en concertzalen en de
Ned. Sportfederatie. Het plan heeft in
grote trekken de vplledige instemming
van beide instanties. Maar helaas bleek
de aanvankelijke raming veel te opti
mistisch. De geraamde som van
ƒ200.000,groeide uit tot ƒ445.000,
Als oorzaak van deze hogere kosten
noemden B. en W. de ingrijpende wijzi
gingen, waaraan verschillende onderde
len van het plan moesten worden onder
worpen. De Ned. Sportfederatie advi
seerde de binnenwerkse obstakelvrije
hoogte tot zeven meter te vergroten,
waardoor de inhoud van het bouwblok
toenam van 5334 m3 tot 6470 m3. In het
belang van de goede akoestiek in het
gebouw moesten in het interieur aan
zienlijk kostbaarder voorzieningen ge
troffen worden. Ook moest een inge
wikkelder bouwwijze worden toegepast.
Voorts heeft de inspecteur van de licha
melijke opvoeding er op aangedrongen
in plaats van een kurklinoleum vloer
een veel kostbaarder hardhouten stro-
kenvlocr te leggen. Tenslotte werd be
sloten in het plan een toeschouwers
ruimte te plannen op de plaats waar
anders de jeugdbibliotheek zou zijn ge
komen in het oorspronkelijke plan. (Zo
als bekend is indertijd afgezien van het
plan om in het centrum de leeszaal-
bibliotheek te huisvesten). Voorts noem
den B. en VV. de te optimistische begro
ting van de architect: Op lichtvaardige
gronden werd aangenomen dat het weg
laten van de bibliotheek in het gebouw
zou betekenen, dat de bouwkosten
ƒ75.000,minder zouden bedragen.
Tenslotte waren ook de inmiddels op
getreden prijsstijgingen van materialen
en lonen van betekenis bij het groeien
van de bouwsom.
Niettegenstaande de toegezegde me
dewerking van verschillende zijden
voor dit project, heeft de veel hogere
raming B. en W. voor grote problemen
gesteld voor wat betreft de financiering
en exploitatie. Het gemeentebestuur
heeft drie pogingen ondernomen om
het financiële beeld alsnog te verbete
ren. Zo werd aan de Nederlandse Sport
federatie het verzoek gericht om aan
vullende financiële medewerking, mede
op grond van het feit, dat door de ad
viezen van dit orgaan de bouwkosten
aanzienlijk hoger werden. Gevraagd
werd het renteloze voorschot te ver
hogen tot ƒ100.000,Ook werd het
Ministerie van O, K. en W. verzocht
alsnog ƒ145.000,voor haar rekening
te nemen en zijn pogingen aange
wend om dit project voor te dragen
voor een subsidie in het kader van de
subsidieverlening aan projecten in de
stimuleringsgebieden.
B. en W. kunnen niet bij benadering
schatten in hoeverre deze pogingen
vrucht zullen afwerpen. In ieder geval
zal de behandeling van deze verzoeken
meer tijd vragen dan nu nog beschik
baar is. De bouw van de LTS is intus
sen zover gevorderd, dat de aannemer
op zeer korte termijn een opdracht tot
uitvoering van het variant-plan dient te
krijgen, omdat hij anders om de
bouw van de LTS niet te stagneren
gedwongen is zijn oorspronkelijke op-
de bouw van het cultureel centrum gaat
als bij de restauratie van de molen van
Oudeschild, waarbij de raming zelfs
meerdere malen werd veranderd, ziet
het er bedenkelijk uit, zo meende hij.
De voorzitter kon hem gerust stellen.
Het nieuwe bedrag is door de aannemer
genoemd, die heeft verklaard het pro
ject daarvoor te kunnen realiseren. De
voorzitter wees er verder op, dat men
zich aan de adviezen, die tot de hogere
bouwsom hebben geleid, moest houden,
omdat het verkrijgen van de medewer
king van de organisaties daarvan af
hankelijk was. Ook de heer J. J. West-
dorp (PvdA) meende dat de architect
zeker een misstap heeft begaan. Hij had
rekening kunnen houden met de te ver
wachten eisen van de adviserende orga
nisaties. Toch toonde hij zich, evenals
de heer De Grave een voorstander van
het cultureel centrum. Het kan nu ver
wezenlijkt worden. Als het crediet ge
weigerd wordt, wellicht nooit.
Op een vraag van de heer Alb. Dros
(PvdA) antwoordde burgemeester De
Koning, dat het de bedoeling is, dat
het cultureel centrum zal dienen voor
concerten, schooluitvoeringen, toneel
uitvoeringen. Voorstellingen dus, die nu
nog voor een groot deel in ,,De Oranje
boom" worden gehouden.
Beroerd en ondoordacht
De heer J. K. P. Zwan (PvdA) noem
de de gang van zaken rond het variant-
plan beroerd en ondoordacht. „De ar
chitect had zich breder moeten oriënte
ren. Het is verbijsterend, dat hij er bij
zijn raming zover naast was!" Ook de
heer G. Westerlaken (CHU) toonde zich
verbolgen. „Als ons bij de bouw van het
raadhuis en het zwembad ook zulke
dingen staan te wachten, vraag ik me af
waar dat op uit moet lopen!" zo betoog
de hij.
Mevrouw J. Koning-Bruin (PvdA)
vond deze bedenkingen nogal kleinzie
lig. „Het cultureel centrum is van het
grootste belang, vooral voor de jeugd.
Als we hier niet overheen stappen, zal
men ons later heel wat te verwijten
hebben. Er is een enorm tekort aan
sportaccommodatie. Dat is een offer
waard".
De heer J. Daalder (A.R.) zei van het
belang van een cultureel centrum
sporthal overtuigd te zijn, maar hij
vroeg zich af of de raad de consequen
ties wel beseft. Als aanvankelijk
ƒ50.000,wordt beschikbaar gesteld,
en dat bedrag wordt verhoogd met
ƒ235.000,dan is dit niet iets om zó
maar overheen te stappen. Hij herin
nerde aan het noodzakelijke raadhuis
en meende dat men zich o.a. ter wille
daarvan, andere dingen moet ontzeggen.
Hij vond dat de gemeente zich finan
cieel in de nesten steekt en daardoor
niet in staat is haar andere belangrijke
objecten in de toekomst te verwezenlij
ken. De voorzitter zag de financiële
toekomst van de gemeente optimisti
scher in dan de heer Daalder. „Ondanks
de begrotingstekorten in de afgelopen
jaren zijn wij voortgegaan belangrijke
zaken te entameren. Dat is steeds ge
lukt en wij hopen dat het ook in dit
geval lukt. Iedere keer wordt het tekort
op de gemeentebegroting ingehaald.
Het is de plicht van raad en gemeente
bestuur de leefbaarheid in de gemeente
behoorlijk te doen zijn. Het cultureel
centrum is in dat verband hoogst be
langrijk".
Nu of nooit
Wethouder Th. R. Hin wees erop, dat
er sprake is van „nu of nooit". Als deze
kans om op Texel een cultureel cen
trum te verwezenlijken niet wordt aan-
(Zie vervolg pagina 2!
„Een jaar of twaalf qeleden, dus
vóór de uitvoerinq van de ruilverkave-
linq, stond ik er bij de Texelse boeren
reusachtiq qoed op. De verhoudinq
was uitstekend en je adviezen werden
haast klakkeloos opqevolqd. Toen
kwam de ruilverkavelinq en het werd
want ik als overtuiqd voorstander
plotselinq anders. Heel begrijpelijk,
van de ruilverkavelinq deed alles
om mijn ideeën daarover te verbrei
den. Veel mensen, de teqenstanders
natuurlijk, namen het me ernstiq kwa
lijk, dat ik als landbouwvoorlichter in
deze kwestie openlijk partij had geko
zen. Vooral mijn qeschrijf erover in de
Texelse Courant werd verwerpelijk ge
acht. Zelfs mijn baas, de Rijksland-
bouwconsulent in Schaqen, vond het
aanvankelijk nogal bedenkelijk, dat ik
me voor deze zaak zo inspande. Een
landbouwvoorlichter moet zorgen, dat
hij met alle boeren op goede voet
blijft, zo meende hij, partij kiezen in
een zaak, waarover de meninqen zo
verdeeld zijn, is niet verstandiq. Maar
ja... ik heb het toch niet kunnen
laten, want ik vond die ruilverkavelinq
van enorm belanq voor Texel. Ik heb
de consequenties van mijn houdinq
aanvaard en nu, achteraf, weet ik ze
ker dat het juist is qeweest. Een qroot
deel van de teqenstanders van weleer
ziet nu in, dat ruilverkavelinq het al
gemeen belanq dient en met die ver
anderde meninq is ook de verhoudinq
sterk verbeterd".
Dat vertelt de heer C. van Groenigen
•'(56), op het eiland beter en algemeen
bekend als Cor van Groningen. Hij is
hoofdassistent in dienst van de Rijks-
landbouwvoorlichtingsdienst, treedt ook
op namens de Vereniging van Bedrijfs
voorlichting en is daarbij tevens secre
taris van de Ruilverkavelingscommissie.
Zaterdag herdenkt hij het feit, dat hij
25 jaar voor de landbouwvoorlichting
werkzaam is, een jubileum, dat een
officieel en feestelijk tintje zal krijgen.
Naar aanleiding van dit feit hadden
wij gisteren op het redactiekantoor een
gesprekje met „C. v. Gr.", die in ons
bedrijf de weg beter weet dan wijzelf,
want gedurende die 25 jaar komt hij op
geregelde tijden aanlopen om zijn pers
klare kopij bij de zetter te brengen.
Voor ons is het jubileum van C. van
Groningen ook het jubileum van een
onzer trouwste medewerkers, wiens bij
dragen niet meer uit de krant zijn weg
te denken. Pratende over de afgelopen
25 jaar komen als vanzelf zaken de
zaken naar voren, die Van Groningen
het meest aan het hart liggen. De Ruil
verkaveling, die hem bij een deel van
de boerenbevolking in diskrediet
bracht, is er één van. Zoals gezegd is
de storm geluwd. Het zijn verbeten en
kelingen, die Van Groningen een
kwaad hart blijven toedragen.
Aan de weg timmeren
De secretaris van de ruilverkave
lingscommissie is er van overtuigd, dat
jliiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiUiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiuuiiiiiiuiiiiiiDiii^
s
Maandag 22 februari 1965 is het 25 jaar qeleden dat de heer
C. van Groenigen in dienst kwam bij de Rijkslandbouwvoorlichtinq
I met als standplaats Texel. I
In die 25 jaar is C. van Groningen
geworden.
als voorlichter een begrip
Om U in de gelegenheid te stellen de jubilaris geluk te wensen
biedt het bestuur van de Vereniging voor Bedrijfsvoorlichting hem
a.s. zaterdagmiddag 20 februari van 3 tot 5 uur een receptie aan
in hotel „De Lindeboom-Texel"
Het bestuur
Enige en algemene kennisgeving
bij de verschillende ingrijpende beslis
singen, die in het kader van de ruilver
kaveling werden genomen, strikt recht
vaardig tewerk is gegaan. „Doorgaans
was ik het. die de voor de boeren pret
tige of minder prettige besluiten van de
commissie aan de betrokkenen moest
mededelen. Ik voelde er weinig voor
me in zulke gevallen achter de com
missie te verschuilen. Ik stond er ach
ter en liet dat duidelijk merken. Je
werd zo de personificatie van de ruil
verkaveling. De mensen spraken over
me alsof ik het was, die de zaken voor
hen goed of slecht had geregeld".
Als de ruilverkaveling binnen afzien
bare tijd een feit zal zijn, kan Van
Groningen zich weer ten volle concen
treren op zijn voorlichterstaak, die hij
in 1939 op zich nam.
C. van Groenigen, die Texel beter
kent dan de meeste Texelaars, is gebo
ren in de Haarlemmermeer. Met zijn
ouders kwam hij op 12-jarige leeftijd
naar Texel. Tot zijn 25ste jaar werkte
hij bij zijn vader op de boerderij. Toen
ging hij naar de kweekschool, waar hij
in de derde klas kon worden geplaatst,
omdat hij zijn avonduren had besteed
aan tal van cursussen.
Onderwijzer
Twee jaar later had hij de acte in zijn
zak, maar de tijden waren bijzonder
slecht en plaats voor een onderwijzer
was er eigenlijk niet. In arren moede
ging hij naar Amsterdam om in de Jor-
daan als kwekeling-met-acte voor de
klas te gaan staan. Maar met 40,per
maand en weinig gunstige vooruitzich
ten besloot hij al na 21/: week om terug
te gaan naar zijn vader. Daar kan hij
in de zomer worden gebruikt, maar 's
winters beslist niet. Drie jaar lang
stond hij 's winters in de werkver
schaffing, groef sloten en plantte bomen
voor de staat, tot hij in 1939 zijn kans
kreeg. Dat betekende niet, dat hij op
hield zijn algemene ontwikkeling te
vergroten. Na de oorlog behaalde hij
ook de acte voor landbouwonderwijzer.
„Toch voelde ik er weinig voor om voor
de klas te staan. Onderwijzen wil ik
graag, maar dan in de vorm zoals ik die
nu toepas; het losse contact van even
aankomen lopen en een praatje maken.
De voorlichtingsdienst is een schakel
tussen het wetenschappelijk landbouw
onderzoek in Wageningen en de boer.
De resultaten moeten door de bedrijfs-
voorlichter bij de bedrijven worden ge
bracht. Aanvankelijk gebeurde dat on
gevraagd. De tijden zijn veranderd en
nu kom je eigenlijk alleen toe aan be-
zoek-op-verzoek. Wil een boer iets we
ten over bemesting, ziekten van ge
wassen of grondbewerking, dan geeft
hij een seintje en je komt. Er kwamen
meer veranderingen. Vroeger lag het
zwaartepunt van de voorlichting op het
technische vlak: bemesting, bewerking
etc. Nu liggen de problemen voor de
landbouwer meer op bedrijfseconomisch
gebied. We dienen het antwoord te
kunnen geven op een vraag als: ik ver
bouw nu graan, maar zou ik beter aard-
(Zie vervolg pagina 2)
OVERDENKING
ZEG JA TEGEN HET LEVEN
Wanneer wij deze kreet uiten of mee
zingen, moeten we elkaar niet misver
staan. Onder „het leven" zal de één iets
totaal anders verstaan als de ander.
Sommigen bedoelen met genoemde
kreet: neem het leven op van de jolige
kant, leve de lol! Tegenover de smake
loze en goedkope lol mogen wij de
diepe levensvreugde stellen. Het feit,
dat wij er zijn, dat we bestaan en leven
is allerminst iets vanzelfsprekends. Ons
bestaan is gewild door de Schepper. Wij
mogen er zijn. Ons leven is ons gege
ven. Het leven is een geschenk. De wil
om te leven is ieder mens ingeschapen.
Toch ontbreekt de dankbaarheid voor
en de vreugde in het leven maar
al te vaak. Deze dankbaarheid en
vreugde is bij ons mensen al te zeer ge
bonden aan onze levenssituatie, de om
standigheden, waarin wij verkeren. Een
mens kan gebukt gaan onder de zware
last van het bestaan Hij kan bij de
pakken neerzitten, zich er bij neerleg
gen in doffe berusting, of wanhopig
worden. Angst voor het leven en de
dood kan hem aangrijpen. Het kan ook
gebeuren, dat hij volkomen onverschil
lig wordt en alles hem koud laat. Het
is op zichzelf een gave om het leven
dankbaar als een geschenk uit Gods
Vaderhand te aanvaarden Deze gave
veronderstelt geloof, een vast vertrou
wen op de Heer, die het Leven is en het
leven geeft. Het ware leven is het leven
in gemeenschap met Hem. Het richt
snoer van het leven is gelegen in het
gebod van de liefde tot God en de
naaste. Een christen heeft zich telkens
af te vragen tegen welke dingen in het
leven en in de cultuur hij ja kan zeggen
en tegen welke neen.
In hoeverre is de Kerk en zijn chris
tenen wereldgelijkvormig? Dr. Boer
winkel zegt in zijn boek „Kerk en
cultuur in deze tijd":
„Wanneer de Kerk in deze tijd geen
haat en vervolging ondervindt, is er iets
met haar niet in orde. En dat niet al
leen in de communistische landen, maar
ook in de wereld van het Westen. Want
ook daar zijn deze vijandige machten
levensgroot aanwezig. Er zijn twee
machtsmanifestaties, die om beteuge
ling roepen: de macht van het ingeli-
miteerde geweld en de macht van het
razend geworden verkeer".
Tegenover deze beide machten moet
het ons gaan om de eerbied voor het
leven. Men leeft pas écht als men met
de ander leeft. Men geniet pas echt als
ook de ander de kans krijgt om te ge
nieten. In de ontwikkelingsgebieden,
waar meer dan 1800 miljoen mensen
wonen, zijn honger, ziekte, analfabe
tisme en werkloosheid „normale" ver
schijnselen. Hoe reageren wij daarop?
Zeg ja tegen het ware Leven, zeg ja
tegen Christus, die ons roept tot navol
ging in liefde en barmhartigheid
J. G. Beerthuis
OOSTEREND IIEEFT NU
V.V.V.-AFDELING
OOSTEREND Sinds maandag is
Texel een nieuwe VVV-afdeling rijker.
In „Jatry" te Oocterend werd in het
bijzijn van het voltallige hoofdbestuur
van de V.V.V.-Texel de afdeling Ooster
end officieel opgericht.
Reeds langere tijd werd het gemis
aan een eigen VW in dit op Den Burg
na grootste dorp van Texel gevoeld.
Een feit is, dat ook Oosterend en om
geving steeds meer betrokken raken
bij het vreemdelingenverkeer wat het
duidelijks blijkt uit de snel stijgende
ovcrnachtingencijLrs. De oprichtings
vergadering trok van de zijde der Oos-
terenders flinke belangstelling. In zijn
openingswoord gaf de voorzitter van de
V.V V.-Texel, de heer C. J. van der
Kooi, een overzicht van hetgeen door
de VVV kon worden bereikt. Aanslui
tend hierop vertelde VW-directeur J.
W. Dekker welk werk door de V.V.V.
dagelijks wordt verricht, terwijl tevens
de voordelen van het lidmaatschap aan
de orde kwamen. Bij de stemming werd
het voorlopige bestuur gekozen, dat be
staat uit de volgende personen: Mej. N.
Bakker, de heer C. de Jong en de heer
A. Kiewiet De heer Van der Kooi
bracht naar voren, dat hij dit voorlo
pige resultaat een felicitatie waard
achtte. In de toekomst zal de nieuwe
afdeling door twee personen in het
hoofdbestuur worden vertegenwoor
digd.
CANDY
voor automatisch wassen
BAKKER S IJZERHANDEL