Cjroen rwartsjexeh in het harL, Kosten Cultureel Centrum stegen van 2 ton tot f 445.000.- C. van Groenigen 25 jaar - met hart en ziel - bij landbouwvoorlichting RAADSLEDEN: „Deze unieke kans tóch grijpen Vertrouwensman van de boeren V VRIJDAG 19 FEBRUARI 1965 TEXELSE 78e JAARGANG No. 7940 COURANT Uitgave N.V. v/h Langeveld de Roofl Postbus 11 - Den Burg, Texel - Tel. 2058 Redaktie: Harry de Graaf, Wilhelminalaan 33, Den Burg, tel. 2058, 's avonds 2382. Verschijnt dinsdags en vrijdags. Bank: Nederl. Middenstandsbank; Coöp. Boe renleenbank. Postgiro 652. Abonn.pr. ƒ2,65 p. kw. -f 30 ct. incasso. AdverL: familieberichten 14 ct. p. mm.; andere advert. 12 ct. p. mm. Woensdagmiddag heeft de gemeenteraad zich met ruime meerderheid van stemmen akkoord verklaard met het voorstel van B. en W. om het crediet voor de stichting van een cultureel centrum-sporthal aan de LTS te Den Burg aan te vullen met ƒ235.000,Ter behandeling van dit zeer belangrijke voorstel werd een speciale spoedeisende vergadering belegd. Voordat tot stemming kon wor den overgegaan, ontspon zich een discussie, waarin enkele malen de gemoede ren hoog oplaaiden. De meeste raadsleden uitten hun verbazing over het feit, dat men indertijd kennelijk niet in staat is geweest een bij benadering juiste begroting te maken. Aanvankelijk werd nl. verwacht, dat de meerkosten voor het cultureel centrum aan de LTS ƒ200.000,zouden belopen. Nu bleek dit bedrag te zijn gestegen tot ƒ445.000,Met name de heer J. K. P. Zwan (PvdA) en de heer G. Westerlaken (CHU) toonden zich hierover zeer verontwaardigd en stemden tegen. Ook de heer J. Daalder stemde tegen, echter voornamelijk omdat hij de lasten van het bijna 5 maal zo grote gemeentelijke crediet onver antwoord hoog achtte. Op verzoek van de heer Zwan werd tot stemming over gegaan, waarbij het voorstel er door kwam met twaalf tegen drie stemmen. Zoals bekend hechtten de raadsleden dracht te voltooien, dus zonder cultu- reeds op 11 december 1963 hun goed- reel centrum. Onder deze omstandig heden zagen B. en W. geen andere mo gelijkheid dan de raad voor te stellen 't crediet met ƒ235.000,te vergroten, zodat het totale gemeentelijke crediet ƒ285.000,zal bedragen. Verbazing De eerste, die er woensdagmiddag zijn verbazing over uitsprak, dat de architect met zijn oorspronkelijke ra ming de plank zover mis heeft geslagen was de heer F. L. de Grave (KVP), die zich ongerust afvroeg of nu wèl een juiste raming is gemaakt. Als het met keuring aan het plan om de gymna stiekzaal van de in aanbouw zijnde LTS zodanig te veranderen, dat een sporthal zou ontstaan plus een cultu reel centrum. De extra kosten van deze wijziging van het oorspronkelijke bouw plan van de LTS werden geraamd op ƒ200.000,Verwacht werd toen, dat hiervoor een subsidie van de provincie Noordholland zou worden verkregen van ƒ100.000,en een renteloze lening van de Nederlandse Soprtfederatie van ƒ50.000,Uiteindelijk teou dus een gemeentelijk crediet van ƒ50.000,no dig zijn. Foutieve raming Intussen heeft het bouwplan zijn de finitieve vorm gekregen. Het is tech nisch beoordeeld door de Rijkscommis sie van Advies voor de bouw van schouwburgen en concertzalen en de Ned. Sportfederatie. Het plan heeft in grote trekken de vplledige instemming van beide instanties. Maar helaas bleek de aanvankelijke raming veel te opti mistisch. De geraamde som van ƒ200.000,groeide uit tot ƒ445.000, Als oorzaak van deze hogere kosten noemden B. en W. de ingrijpende wijzi gingen, waaraan verschillende onderde len van het plan moesten worden onder worpen. De Ned. Sportfederatie advi seerde de binnenwerkse obstakelvrije hoogte tot zeven meter te vergroten, waardoor de inhoud van het bouwblok toenam van 5334 m3 tot 6470 m3. In het belang van de goede akoestiek in het gebouw moesten in het interieur aan zienlijk kostbaarder voorzieningen ge troffen worden. Ook moest een inge wikkelder bouwwijze worden toegepast. Voorts heeft de inspecteur van de licha melijke opvoeding er op aangedrongen in plaats van een kurklinoleum vloer een veel kostbaarder hardhouten stro- kenvlocr te leggen. Tenslotte werd be sloten in het plan een toeschouwers ruimte te plannen op de plaats waar anders de jeugdbibliotheek zou zijn ge komen in het oorspronkelijke plan. (Zo als bekend is indertijd afgezien van het plan om in het centrum de leeszaal- bibliotheek te huisvesten). Voorts noem den B. en VV. de te optimistische begro ting van de architect: Op lichtvaardige gronden werd aangenomen dat het weg laten van de bibliotheek in het gebouw zou betekenen, dat de bouwkosten ƒ75.000,minder zouden bedragen. Tenslotte waren ook de inmiddels op getreden prijsstijgingen van materialen en lonen van betekenis bij het groeien van de bouwsom. Niettegenstaande de toegezegde me dewerking van verschillende zijden voor dit project, heeft de veel hogere raming B. en W. voor grote problemen gesteld voor wat betreft de financiering en exploitatie. Het gemeentebestuur heeft drie pogingen ondernomen om het financiële beeld alsnog te verbete ren. Zo werd aan de Nederlandse Sport federatie het verzoek gericht om aan vullende financiële medewerking, mede op grond van het feit, dat door de ad viezen van dit orgaan de bouwkosten aanzienlijk hoger werden. Gevraagd werd het renteloze voorschot te ver hogen tot ƒ100.000,Ook werd het Ministerie van O, K. en W. verzocht alsnog ƒ145.000,voor haar rekening te nemen en zijn pogingen aange wend om dit project voor te dragen voor een subsidie in het kader van de subsidieverlening aan projecten in de stimuleringsgebieden. B. en W. kunnen niet bij benadering schatten in hoeverre deze pogingen vrucht zullen afwerpen. In ieder geval zal de behandeling van deze verzoeken meer tijd vragen dan nu nog beschik baar is. De bouw van de LTS is intus sen zover gevorderd, dat de aannemer op zeer korte termijn een opdracht tot uitvoering van het variant-plan dient te krijgen, omdat hij anders om de bouw van de LTS niet te stagneren gedwongen is zijn oorspronkelijke op- de bouw van het cultureel centrum gaat als bij de restauratie van de molen van Oudeschild, waarbij de raming zelfs meerdere malen werd veranderd, ziet het er bedenkelijk uit, zo meende hij. De voorzitter kon hem gerust stellen. Het nieuwe bedrag is door de aannemer genoemd, die heeft verklaard het pro ject daarvoor te kunnen realiseren. De voorzitter wees er verder op, dat men zich aan de adviezen, die tot de hogere bouwsom hebben geleid, moest houden, omdat het verkrijgen van de medewer king van de organisaties daarvan af hankelijk was. Ook de heer J. J. West- dorp (PvdA) meende dat de architect zeker een misstap heeft begaan. Hij had rekening kunnen houden met de te ver wachten eisen van de adviserende orga nisaties. Toch toonde hij zich, evenals de heer De Grave een voorstander van het cultureel centrum. Het kan nu ver wezenlijkt worden. Als het crediet ge weigerd wordt, wellicht nooit. Op een vraag van de heer Alb. Dros (PvdA) antwoordde burgemeester De Koning, dat het de bedoeling is, dat het cultureel centrum zal dienen voor concerten, schooluitvoeringen, toneel uitvoeringen. Voorstellingen dus, die nu nog voor een groot deel in ,,De Oranje boom" worden gehouden. Beroerd en ondoordacht De heer J. K. P. Zwan (PvdA) noem de de gang van zaken rond het variant- plan beroerd en ondoordacht. „De ar chitect had zich breder moeten oriënte ren. Het is verbijsterend, dat hij er bij zijn raming zover naast was!" Ook de heer G. Westerlaken (CHU) toonde zich verbolgen. „Als ons bij de bouw van het raadhuis en het zwembad ook zulke dingen staan te wachten, vraag ik me af waar dat op uit moet lopen!" zo betoog de hij. Mevrouw J. Koning-Bruin (PvdA) vond deze bedenkingen nogal kleinzie lig. „Het cultureel centrum is van het grootste belang, vooral voor de jeugd. Als we hier niet overheen stappen, zal men ons later heel wat te verwijten hebben. Er is een enorm tekort aan sportaccommodatie. Dat is een offer waard". De heer J. Daalder (A.R.) zei van het belang van een cultureel centrum sporthal overtuigd te zijn, maar hij vroeg zich af of de raad de consequen ties wel beseft. Als aanvankelijk ƒ50.000,wordt beschikbaar gesteld, en dat bedrag wordt verhoogd met ƒ235.000,dan is dit niet iets om zó maar overheen te stappen. Hij herin nerde aan het noodzakelijke raadhuis en meende dat men zich o.a. ter wille daarvan, andere dingen moet ontzeggen. Hij vond dat de gemeente zich finan cieel in de nesten steekt en daardoor niet in staat is haar andere belangrijke objecten in de toekomst te verwezenlij ken. De voorzitter zag de financiële toekomst van de gemeente optimisti scher in dan de heer Daalder. „Ondanks de begrotingstekorten in de afgelopen jaren zijn wij voortgegaan belangrijke zaken te entameren. Dat is steeds ge lukt en wij hopen dat het ook in dit geval lukt. Iedere keer wordt het tekort op de gemeentebegroting ingehaald. Het is de plicht van raad en gemeente bestuur de leefbaarheid in de gemeente behoorlijk te doen zijn. Het cultureel centrum is in dat verband hoogst be langrijk". Nu of nooit Wethouder Th. R. Hin wees erop, dat er sprake is van „nu of nooit". Als deze kans om op Texel een cultureel cen trum te verwezenlijken niet wordt aan- (Zie vervolg pagina 2! „Een jaar of twaalf qeleden, dus vóór de uitvoerinq van de ruilverkave- linq, stond ik er bij de Texelse boeren reusachtiq qoed op. De verhoudinq was uitstekend en je adviezen werden haast klakkeloos opqevolqd. Toen kwam de ruilverkavelinq en het werd want ik als overtuiqd voorstander plotselinq anders. Heel begrijpelijk, van de ruilverkavelinq deed alles om mijn ideeën daarover te verbrei den. Veel mensen, de teqenstanders natuurlijk, namen het me ernstiq kwa lijk, dat ik als landbouwvoorlichter in deze kwestie openlijk partij had geko zen. Vooral mijn qeschrijf erover in de Texelse Courant werd verwerpelijk ge acht. Zelfs mijn baas, de Rijksland- bouwconsulent in Schaqen, vond het aanvankelijk nogal bedenkelijk, dat ik me voor deze zaak zo inspande. Een landbouwvoorlichter moet zorgen, dat hij met alle boeren op goede voet blijft, zo meende hij, partij kiezen in een zaak, waarover de meninqen zo verdeeld zijn, is niet verstandiq. Maar ja... ik heb het toch niet kunnen laten, want ik vond die ruilverkavelinq van enorm belanq voor Texel. Ik heb de consequenties van mijn houdinq aanvaard en nu, achteraf, weet ik ze ker dat het juist is qeweest. Een qroot deel van de teqenstanders van weleer ziet nu in, dat ruilverkavelinq het al gemeen belanq dient en met die ver anderde meninq is ook de verhoudinq sterk verbeterd". Dat vertelt de heer C. van Groenigen •'(56), op het eiland beter en algemeen bekend als Cor van Groningen. Hij is hoofdassistent in dienst van de Rijks- landbouwvoorlichtingsdienst, treedt ook op namens de Vereniging van Bedrijfs voorlichting en is daarbij tevens secre taris van de Ruilverkavelingscommissie. Zaterdag herdenkt hij het feit, dat hij 25 jaar voor de landbouwvoorlichting werkzaam is, een jubileum, dat een officieel en feestelijk tintje zal krijgen. Naar aanleiding van dit feit hadden wij gisteren op het redactiekantoor een gesprekje met „C. v. Gr.", die in ons bedrijf de weg beter weet dan wijzelf, want gedurende die 25 jaar komt hij op geregelde tijden aanlopen om zijn pers klare kopij bij de zetter te brengen. Voor ons is het jubileum van C. van Groningen ook het jubileum van een onzer trouwste medewerkers, wiens bij dragen niet meer uit de krant zijn weg te denken. Pratende over de afgelopen 25 jaar komen als vanzelf zaken de zaken naar voren, die Van Groningen het meest aan het hart liggen. De Ruil verkaveling, die hem bij een deel van de boerenbevolking in diskrediet bracht, is er één van. Zoals gezegd is de storm geluwd. Het zijn verbeten en kelingen, die Van Groningen een kwaad hart blijven toedragen. Aan de weg timmeren De secretaris van de ruilverkave lingscommissie is er van overtuigd, dat jliiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiUiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiuuiiiiiiuiiiiiiDiii^ s Maandag 22 februari 1965 is het 25 jaar qeleden dat de heer C. van Groenigen in dienst kwam bij de Rijkslandbouwvoorlichtinq I met als standplaats Texel. I In die 25 jaar is C. van Groningen geworden. als voorlichter een begrip Om U in de gelegenheid te stellen de jubilaris geluk te wensen biedt het bestuur van de Vereniging voor Bedrijfsvoorlichting hem a.s. zaterdagmiddag 20 februari van 3 tot 5 uur een receptie aan in hotel „De Lindeboom-Texel" Het bestuur Enige en algemene kennisgeving bij de verschillende ingrijpende beslis singen, die in het kader van de ruilver kaveling werden genomen, strikt recht vaardig tewerk is gegaan. „Doorgaans was ik het. die de voor de boeren pret tige of minder prettige besluiten van de commissie aan de betrokkenen moest mededelen. Ik voelde er weinig voor me in zulke gevallen achter de com missie te verschuilen. Ik stond er ach ter en liet dat duidelijk merken. Je werd zo de personificatie van de ruil verkaveling. De mensen spraken over me alsof ik het was, die de zaken voor hen goed of slecht had geregeld". Als de ruilverkaveling binnen afzien bare tijd een feit zal zijn, kan Van Groningen zich weer ten volle concen treren op zijn voorlichterstaak, die hij in 1939 op zich nam. C. van Groenigen, die Texel beter kent dan de meeste Texelaars, is gebo ren in de Haarlemmermeer. Met zijn ouders kwam hij op 12-jarige leeftijd naar Texel. Tot zijn 25ste jaar werkte hij bij zijn vader op de boerderij. Toen ging hij naar de kweekschool, waar hij in de derde klas kon worden geplaatst, omdat hij zijn avonduren had besteed aan tal van cursussen. Onderwijzer Twee jaar later had hij de acte in zijn zak, maar de tijden waren bijzonder slecht en plaats voor een onderwijzer was er eigenlijk niet. In arren moede ging hij naar Amsterdam om in de Jor- daan als kwekeling-met-acte voor de klas te gaan staan. Maar met 40,per maand en weinig gunstige vooruitzich ten besloot hij al na 21/: week om terug te gaan naar zijn vader. Daar kan hij in de zomer worden gebruikt, maar 's winters beslist niet. Drie jaar lang stond hij 's winters in de werkver schaffing, groef sloten en plantte bomen voor de staat, tot hij in 1939 zijn kans kreeg. Dat betekende niet, dat hij op hield zijn algemene ontwikkeling te vergroten. Na de oorlog behaalde hij ook de acte voor landbouwonderwijzer. „Toch voelde ik er weinig voor om voor de klas te staan. Onderwijzen wil ik graag, maar dan in de vorm zoals ik die nu toepas; het losse contact van even aankomen lopen en een praatje maken. De voorlichtingsdienst is een schakel tussen het wetenschappelijk landbouw onderzoek in Wageningen en de boer. De resultaten moeten door de bedrijfs- voorlichter bij de bedrijven worden ge bracht. Aanvankelijk gebeurde dat on gevraagd. De tijden zijn veranderd en nu kom je eigenlijk alleen toe aan be- zoek-op-verzoek. Wil een boer iets we ten over bemesting, ziekten van ge wassen of grondbewerking, dan geeft hij een seintje en je komt. Er kwamen meer veranderingen. Vroeger lag het zwaartepunt van de voorlichting op het technische vlak: bemesting, bewerking etc. Nu liggen de problemen voor de landbouwer meer op bedrijfseconomisch gebied. We dienen het antwoord te kunnen geven op een vraag als: ik ver bouw nu graan, maar zou ik beter aard- (Zie vervolg pagina 2) OVERDENKING ZEG JA TEGEN HET LEVEN Wanneer wij deze kreet uiten of mee zingen, moeten we elkaar niet misver staan. Onder „het leven" zal de één iets totaal anders verstaan als de ander. Sommigen bedoelen met genoemde kreet: neem het leven op van de jolige kant, leve de lol! Tegenover de smake loze en goedkope lol mogen wij de diepe levensvreugde stellen. Het feit, dat wij er zijn, dat we bestaan en leven is allerminst iets vanzelfsprekends. Ons bestaan is gewild door de Schepper. Wij mogen er zijn. Ons leven is ons gege ven. Het leven is een geschenk. De wil om te leven is ieder mens ingeschapen. Toch ontbreekt de dankbaarheid voor en de vreugde in het leven maar al te vaak. Deze dankbaarheid en vreugde is bij ons mensen al te zeer ge bonden aan onze levenssituatie, de om standigheden, waarin wij verkeren. Een mens kan gebukt gaan onder de zware last van het bestaan Hij kan bij de pakken neerzitten, zich er bij neerleg gen in doffe berusting, of wanhopig worden. Angst voor het leven en de dood kan hem aangrijpen. Het kan ook gebeuren, dat hij volkomen onverschil lig wordt en alles hem koud laat. Het is op zichzelf een gave om het leven dankbaar als een geschenk uit Gods Vaderhand te aanvaarden Deze gave veronderstelt geloof, een vast vertrou wen op de Heer, die het Leven is en het leven geeft. Het ware leven is het leven in gemeenschap met Hem. Het richt snoer van het leven is gelegen in het gebod van de liefde tot God en de naaste. Een christen heeft zich telkens af te vragen tegen welke dingen in het leven en in de cultuur hij ja kan zeggen en tegen welke neen. In hoeverre is de Kerk en zijn chris tenen wereldgelijkvormig? Dr. Boer winkel zegt in zijn boek „Kerk en cultuur in deze tijd": „Wanneer de Kerk in deze tijd geen haat en vervolging ondervindt, is er iets met haar niet in orde. En dat niet al leen in de communistische landen, maar ook in de wereld van het Westen. Want ook daar zijn deze vijandige machten levensgroot aanwezig. Er zijn twee machtsmanifestaties, die om beteuge ling roepen: de macht van het ingeli- miteerde geweld en de macht van het razend geworden verkeer". Tegenover deze beide machten moet het ons gaan om de eerbied voor het leven. Men leeft pas écht als men met de ander leeft. Men geniet pas echt als ook de ander de kans krijgt om te ge nieten. In de ontwikkelingsgebieden, waar meer dan 1800 miljoen mensen wonen, zijn honger, ziekte, analfabe tisme en werkloosheid „normale" ver schijnselen. Hoe reageren wij daarop? Zeg ja tegen het ware Leven, zeg ja tegen Christus, die ons roept tot navol ging in liefde en barmhartigheid J. G. Beerthuis OOSTEREND IIEEFT NU V.V.V.-AFDELING OOSTEREND Sinds maandag is Texel een nieuwe VVV-afdeling rijker. In „Jatry" te Oocterend werd in het bijzijn van het voltallige hoofdbestuur van de V.V.V.-Texel de afdeling Ooster end officieel opgericht. Reeds langere tijd werd het gemis aan een eigen VW in dit op Den Burg na grootste dorp van Texel gevoeld. Een feit is, dat ook Oosterend en om geving steeds meer betrokken raken bij het vreemdelingenverkeer wat het duidelijks blijkt uit de snel stijgende ovcrnachtingencijLrs. De oprichtings vergadering trok van de zijde der Oos- terenders flinke belangstelling. In zijn openingswoord gaf de voorzitter van de V.V V.-Texel, de heer C. J. van der Kooi, een overzicht van hetgeen door de VVV kon worden bereikt. Aanslui tend hierop vertelde VW-directeur J. W. Dekker welk werk door de V.V.V. dagelijks wordt verricht, terwijl tevens de voordelen van het lidmaatschap aan de orde kwamen. Bij de stemming werd het voorlopige bestuur gekozen, dat be staat uit de volgende personen: Mej. N. Bakker, de heer C. de Jong en de heer A. Kiewiet De heer Van der Kooi bracht naar voren, dat hij dit voorlo pige resultaat een felicitatie waard achtte. In de toekomst zal de nieuwe afdeling door twee personen in het hoofdbestuur worden vertegenwoor digd. CANDY voor automatisch wassen BAKKER S IJZERHANDEL

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1965 | | pagina 1