Maart |wm ik mmm wou BRIGADIER PIET EN DE SEMI-PROF Niet alle mannen zijn egoïsten rubriek voor I r>-«iuW' LANDBOUW en VEETEELT>«»t tronintfi' Investeren of een andere uitweg zoeken (Vervolg) Ons eerste artikeltje over dit onder werp werd besloten met de vraag of bij het doen van investeringen ook het ge mak een woord mee mag spreken. Dit in tegenstelling met het „motto" van de voorlichtingsdienst, dat een investering rendabel moet zijn. Ook hier geen algemene regel O.g. is van oordeel, dat ook deze vraag bedrijfsgewijze moet worden be keken. In de eerste plaats is er nl. de kwestie van de rentabiliteit van het hele bedrijf op het moment, waarop deze vraag aan de orde komt. Er zijn gevallen, waarbij het inkomen uit het bedrijf zodanig is, dat er na aftrek van het bedrag, dat nodig is voor privé, be lastingen, rente en aflossingen nog een flink bedrag overblijft. Men is dus in de gelegenheid om te sparen. We kun nen ons voorstellen, dat de boer in dit geval de beslissing neemt een uitgave, die economisch niet verantwoord is, toch te doen, omdat „de leefbaarheid in het bedrijf' hem zoveel waard is, dat hij daar ieder jaar een paar duizend gulden voor over heeft. Persoonlijk ben ik van mening, dat in zo'n geval „de econoom" moet zwijgen. Er zijn op ons eiland echter ook heel wat andere gevallen. Er zijn diverse bedrijven, waar het inkomen uit het bedrijf zo is, dat het beslist niet verant woord is hier een paar duizend gulden per jaar uit te halen. We menen, dat het hier niet op z'n plaats is investeringen te gaan doen, die alleen maar wat meer gemak geven, ook al ben ik goed overtuigd van de waarde van een leef baar bestaan. Daar komt nog iets anders bij. Ik geloof, dat we er oog voor moeten heb ben, dat de landbouw grote verande ringen meemaakt. Het is minder dan ooit zeker of een investering, die we nu doen over vijf of tien jaar nog wel waarde zal hebben. Daarom meen ik, dat wijzigingen in het bedrijfsplan, die zonder investeringen tot stand kunnen komen veel aantrekkelijker zijn dan veranderingen, die direct een grote uit gave vragen Welke mogelijkheden? In het artikel in het Jaarverslag van de Vereniging voor Bedrijfsvoorlichting noemde ik als uitwijkmogelijkheden uitbreiding van de schapenhouderij of uitbreiding van de oppervlakte bouw land. We zijn van mening, dat de eerste mogelijkheid uitsluitend weggelegd is 113 Brigadier Piet aanvaardde het geld dankbaar en ging er met fikse tred vandoor. Hij had gehoord, dat er een ouderwets post koetsje liep van Campa- nella naar Alfaromeo. In Alfaromeo kon hij dan de bus nemen naar Fausto- coppi en van Faustocoppi liep er zelfs een trein rechtstreeks naar de grote stad Fiorenza. En in Fiorenza moest zich de wonderlijke semiprof annex overtuigde amateurvoetballer Karei Kleuntjes bevinden. Dat zou dus nog een hele uitzoekerij worden. Daarover stond de brigadier nu te denken op het doodstille marktpleintje van Campa- nella, doch op de duur begon het op te voor bedrijven met een flinke opper vlakte grond. Als er op een eenmans bedrijf al stalruimte is voor 17-20 melkkoeien en de oppervlakte grasland toelaat meer vee te houden, dan is uit breiding van de schapenhouderij zeker een mogelijkheid. Het inkomen kan dan geheel of voor een zeer groot deel uit de rundveestapel komen en de scha penhouderij is dan een welkome aan vulling. Op kleinere bedrijven blijven we met het bezwaar zitten, dat de bruto-ont- vangsten van één ha. beweid met scha pen te laag zijn. Naar ik meen is hier over weinig verschil van mening. Als tweede uitwijkmogelijkheid noemde ik dus vergroting van de op pervlakte bouwland. Het bezwaar, dat de bruto-ontvangsten ook in dit geval lager zouden zijn dan van land onder de koeien, geldt hier beslist minder dan voor de schapen. Het saldo, dat over blijft na aftrek van kosten, die het be drijf uitgaan, behoeft bij bouwland niet zo veel lager te zijn dan bij grasland, dat met rundvee wordt beweid. Een be zwaar, waaryoor we zeker oog moeten hebben is de verkleining van de een heden. Een kleine rundveestapel vraagt naar verhouding veel meer tijd (dus kosten) dan een eenheid van 17-20 melkkoeien. We hebben er al meer op gewezen, dat eenheden van een koe of zeven economisch gezien niet meer ren dabel zijn. De gebondenheid aan het bedrijf is praktisch even groot als bij eenheden van 15 of meer melkkoeien, maar de rentabiliteit veel lager. In een artikel in „De Nieuwe Veldbode" werd als minimum-eenheid voor rundvee houderij 10-15 melkkoeien genoemd. Voor bedrijven, die dus de mogelijk heid hebben om 10 - 15 melkkoeien doelmatig onder te brengen zou dus de vraag aan de orde gesteld kunnen wor den of vergroting van de oppervlakte bouwland aantrekkelijker is dan ver bouw of nieuwbouw van stalruimte. Bouwland - Grasland In het eerder genoemde artikel in „De Nieuwe Veldbode" wordt een be rekening gemaakt over de baten van grond, die gebruikt wordt voor akker bouw en voor de rundveehouderij. Eer lijk gezegd hebben we hier van opge keken. In ons artikel in het Jaarver slag bleek al, dat akkerbouw ten op zichte van rundveehouderij geen slecht figuur slaat, maar in het artikel van collega Coenen blijkt dit nog veel dui delijker. vallen, dat er maar geen postkoets ver scheen. ,,Hela, vriendje", zei Piet toen tegen een man, die op zijn gemak een sigaretje lag te roken tegen een berg stenen. Dit heerschap was in dienst van openbare werken in Campanella en op de een of andere duistere wijze ver keerden de gemeentelijke autoriteiten van Campanella in de veronderstelling, dat hij wel vol vuur bezig zou zijn met het wegkruien van het puin van de door de bergjagers zozeer beschadigde kerktoren. „Hela, vriendje", herhaalde Piet nogmaals. „Wanneer komt de postkoets van jullie nou eindelijk eens?" „Als er niemand staat, komt-ie meest- Maart roert haar staart 't Is een oude zin, maar van erkende waarde. Alom herleeft d'activiteit der mens, maar „zeker" diep in d'aarde. De boeren ploegen 't stugge land; en vertrouwen aan toebereide grond het zaad; en wachten op „wasdom", niet uit 's mensen hand. De vrouwen worden zeer paraat, maar hebben duizend klachten. Geen wonder vaak, ze zijn vermoeid door zorgen óf van 't jachten. Ik weet een reuze medicijn. Wilt moeders dit aanmerken: boort naar de leeuwerik in 't heelal, haar blijdschap zal u sterken „Leef met de Schepping ééns van zins; dan put gij nieuwe krachten. Een uurtje daags daaraan gewijd, verdrijve vele klachten". Want ook de schoonmaak loopt ten end; houdt dat maar in de gaten. Geen weg zolang of er komt een end. Veel sterkte nog, vanuit Oosterend. Marie Dros-Eelman, Oosterend, maart 1965. Vergeleken /wordt rundveehouderij met lVf melkkoe plus bijbehorend jongvee per ha. grasland met bouw land, dat voor 73°/o gebruikt wordt voor de graanteelt, 20% met suikerbieten en van l1/? melkkoe met evenveel jongvee 7% met aardappelen. Een veebezetting per bunder is zwaarder dan wij op Texel gewend zijn. De melkgift van 4.000 kg. melk per koe echter lager dan voor ons gebied geldt. Per bunder ko men we op deze manier tot een gelijke hoeveelheid melk. Er wordt uitgegaan van een melkprijs van 31 ct. per kg. Voor het graan wordt uitgegaan van een opbrengst van 4.000 kg. per ha. en met inbegrip van de toeslag lichte gron den een prijs van 331/* ct. per kg. Na aftrek van „vreemde kosten" (geld, dat het bedrijf uitgaat) komt col lega Coenen voor het grasland tot een saldo van 1.262,per ha. en voor het bouwland tot een saldo van 1.257, Dit ligt dus gelijk. Opmerkelijker is echter nog zijn con clusie, dat de uren, die aan het bouw land worden besteed dubbel zo hoog worden betaald dan de uren. die in de veehouderij worden gewerkt. Hierop gaan we in een volgend artikel nog nader in. al heleméél niet", antwoordde de man. „Ze zullen het dan ook wel niks leuk vinden, dat er nou iemand staat, want nou moet ze wel rijden, of ze willen of niet. Ja ja, mijnheer. U schopt het rus tige leven van Campanella helemaal in de war". Doch zowaar daar kwam de post koets. Krakend hield het antieke voer tuigje halt en even later klom Piet al naar binnen. Toen stoven ze er vandoor en het oude vehikel schudde en hotse- botste zó over de weg, dat Piet werke lijk blij, was, toen het stadje Alfaromeo eindelijk in zicht kwam SCHOOLVOETBAL- KAMPIOEN SCHAPPEN 1965 Evenals vorige jaren zullen de Lagere scholen weer strijden om het fel be geerde kampioenschap van Texel. Vorig jaar werd de school van De Cocksdorp winnaar. Zij zullen dus hun wisselbeker moeten verdedigen. Voor het eerst in de Noordhollandse voetbalgeschiedenis zal er dit jaar ge speeld worden om het kampioenschap van Noordholland. Ook Texel zal zijn kampioen mogen afvaardigen naar dit „toernooi der kampioenen" dat op 5 mei te Alkmaar wordt gehouden. Er is dus voor de scholen aanleiding genoeg om met nog meer enthousiasme te strijden. De wedstrijden op Texel beginnen op zaterdag 10 april. De indeling is na lo ting als volgt vastgesteld: Groep 1: O.L.S. Den Burg 1; C.V.O. Den Burg; School met de Bijbel Ooster end, O.L.S. Oosterend, De Koog. Groep II: R.K. Den Burg, Den Hoorn, O.L.S. Den Burg 2, Oudeschild, De Cocksdorp. HANDWERK- EN HOBBYCLUB KREEG NAAM OUDESCHILD Enige tijd geleden schreef de handwerk- en hobbyclub van Oudeschild een wedstrijd uit om te komen tot een nieuwe meer originele naam voor de club. Uit de inzendingen, die naar aanleiding daarvan binnen kwamen, werd na overleg gekozen de naam Athena". Deze naam is zeer toe passelijk. Athena was de Griekse godin der Wijsheid, tevens de beschermster van kunst- en handwerk. De winnares van de wedstrijd werd mej. J. M. Com mandeur uit Heemstede. De handwerk en hobbyclub viert op 24 april het eer ste lustrum. Binnenkort zullen weer de donateurskaarten worden aangeboden. Zoals bekend wordt éénmaal per jaar onder de donateurs een gratis verloting gehouden. Ook dit jaar zal dat weer ge beuren en wel in het begin van decem ber. 6rl«.«a »an l*»ri bullan «aranl-awtjatikhald da radablla MEIERBLIS TE DE WAAL IN GEVAAR Ongetwijfeld heeft de ruilverkave ling veel goeds verricht, maar het is te betreuren, dat met de gehele opzet van de verkaveling helemaal geen rekening is gehouden met oud-Texelse folkloris tische gebruiken, zoals bijvoorbeeld de Meierblis. De laatste jaren was er in de omgeving van De Waal altijd nog wel een hoekje te vinden, waar de jeugd haar brandbare spullen kwijt kon. Nu wordt ook het laatst overge bleven hoekje met boompjes beplant, zodat er nergens meer ruimte over is. Moét deze symbolische uiting van vreugde om de terugkeer van de Lente verdwijnen? Daar gaat het wel op lij ken. Een honderd jaar geleden werd er van gemeentewege een verbod uitge vaardigd tot het stoken van deze vreug devuren. die we ook elders in ons land je aantreffen. We mogen toch zeker niet aannemen, dat het huidige gemeente bestuur het plan heeft om te gaan bre ken met deze aloude traditie? Gelukkig heeft het verbod indertijd geen uit werking gehad. Thans begmt het er op te lijken, dat het gedaan is met de Meierblis. Zoals gezegd, geschikte hoekjes zijn er niet meer. De jeugd is dus aangewe zen op de medewerking van landeige naars. Wie onder hen is nog niet de vreugde vergeten, die hijzelf beleefde aan het stoken van de Mierblis en van het eten der gepofte aardappelen? Wie haalt de hand over het hart en heeft er een tijdelijke rommel voor over om ook de tegenwoordige jeugd te laten genie ten? Na afloop zal de jeugd stellig, on der leiding, de overgebleven onbrand bare rommel weer opruimen, bij wijze van dank voor het beschikbaai stellen van een stukje weiland. Wie een hoekje beschikbaar heeft wordt vriendelijk verzocht zich zo spoedig mogelijk met ondergetekende in verbinding te stellen W. Albers, De Waal TEXELSE JONGEREN NAAR DRENTE De Streekontwikkeling Texel heeft van een jongerengroep uit Grolloo (ge meente Rolde in Drente) de uitnodiging ontvangen voor Texelse jongeren, om een weekend in Grolloo door te bren gen. Als datum voor dit bezoek is vast gesteld 24-25 april. De Drentse jongelui willen graag eens met hun Texelse leeftijdsgenoten kennis maken en hen iets laten zien van het wonen en leven in het in de laatste jaren zo sterk ver anderde Drente. Voor dit weekend is een interessant programma opgesteld. Zaterdag zal na de ontvangst een samenspraak worden gehouden met diverse organisaties van Grolloo. Daar op volgt de ontvangst op het raadhuis door de burgemeester van Rolde en het avondprogramma zal op feestelijke wij ze door de Drentse gastheren worden verzorgd. Zondag is er gelegenheid voor kerkgang en 's middags zal een tocht in de omgeving worden gemaakt. Na de thee omstreeks vier uur 's mid dags, wordt afscheid genomen en gaat het weer richting Den Helder, vanwaar met de boot van 18.30 uur naar Texel wordt teruggevaren. Zaterdag wordt met de boot van 8 uur 's morgens van Texel vertrokken. De kosten bedragen, gerekend vanaf Den Helder, ongeveer ƒ5,per per soon. De excursie staat open voor ieder een, zowel dames als heren van 18 tot 30 jaar. Men dient zich op te geven voor 6 april bij mej. Bastiaans, postbus 34, tel. (02222) 273 of bij de heer C. P. Laan, Kogerstraat 21, tel. (02220) 2126. KWARTAALOVERZICHT VAN TE VERWACHTEN CULTURELE EVENEMENTEN Voor het eerste kwartaal van 1965 he eft het agendabureau van de Stichting Cultureel Werk Texel een overzicht sa mengesteld van op Texel te verwachten evenementen, waaronder bijeenkomste n als vergaderingen, toneelvoorstellin gen e.d. Op de besturen van alle Texel se verenigingen en organisaties wordt een beroep gedaan mogelijke wijziging en en aanvullingen van dit overzicht direkt te melden aan de heer G. A. Os kam, per adres: raadhuis Den Burg (tel. (02220) 2141). Men kan ook gebruik ma ken van de bij de Stichting Cultureel Werk kosteloos verkrijgbare meldingfo rmulieren. Alleen op deze wijze kan worden voorkomen, dat belangrijke ge beurtenissen op dezelfde datum plaats vinden. Men kan aldus ongewenste „co ncurrentie" voorkomen. Donderdag 8 april Den Burg. Plattelandsvrouwen, Lezing door mevr. M van Sluijs-Bl over „Paasbouquet". Vrijdag 9 april Den Burg, Hotel Texel, Kamerlid Harmsen spreekt. Zaterdag 10 april Oosterend, Jeugduitvoering Gymvereniging Oosterend. Dinsdag 13 april Den Burg, Klaverjasdrive. Woensdag 14 april Den Burg, Hotel Texel, Bridgedrive. Zondag 18 april Den Burg, Rondgang door drumband Marg. Sinclair. Maandag 19 april De Koog, Buteriggel Den Burg, M.A B.-cIub, Paasrit Donderdag 22 april Den Burg, N K V Zuster Groot spreekt over Algerije. Vrijdag 23 april Den Burg, fotoclub. Dinsdag 27 april Den Burg, Postzegelruilbeurs. Woensdag 28 april Den Burg. R.K Vrouwengilde Demonstratie avond van de Stichting het Nederlands Zuivcl- bureau. Vrijdag 7 mei Den Burg, Fotoclub Zaterdag 8 mei De Koog, Buteriggel Zondag 9 mei Den Burg, M A B.-club, puzzelrit voor het kampioenschap. Donderdag 20 mei Den Burg, N.K.Y., Handwerkshow, Slot- avond. FEUILLETON DOOR J. DE VRIES 31. Ze zette het kopje op tafel en keek opnieuw naar de man op de divan. „Je maakt me nieuwsgierig". De man lachte. „Een kwaal van de meeste vrouwen, veronderstel ik?" Ze hield haar hoofd scheef. „Laten we aannemen, dat mannen nooit nieuwsgierig zijn, he?" „Ik niet. Ik heb bijvoorbeeld hele maal niet aan je gevraagd, waarheen je vanmiddag gewandeld hebt". Ze begon te kleuren. „Is dat dan zo belangrijk?" „Welnee, juist daarom. Je zult er wel een reden voor gehad hebben". „Ja, wat frisse lucht happen. Wat doe je anders, als je wandelt?" „Je voeten verplaatsen". „Wat heb jij een lollige bui. Enfin, dat is een goed teken. Bewijs, dat je op weg bent naar beterschap". „Het kan me niet vlug genoeg gaan, zie je? Dat stomme platliggen „Ongeduldig, he? Een kwaal van de meeste mannen, veronderstel ik?" Gelijktijdig schoten ze in een lach. „Alleen als jij hier bent, vind ik het niet zo erg. Ik kijk graag naar je. snap je?" „Wat een eerl" spotte ze. „Je bent een knappe vrouw met een uitstekend figuurtje en ik ben een man. Is het dan gek, dat ik graag naar je kijk?" „Wat ben je van plan? Te gaan flirten?" „Vind je het erg?" „Och, ik heb niet zulke lange tenen. Als je het maar niet te gek maakt, he?" „Overigens, wat ik zei over jou en je figuurtje, meen ik. Je kunt heus met jezelf voor de dag komen, Marrie". „Dank je". „Als ik nu m'n ogen sluit, zie ik je nog. In je blauwe mantelpakje, dat je als gegoten zit. Je frisse gezicht.... alles. De eerste nacht dat ik hier sliep, heb ik van je gedroomd". Dromen zijn bedrog". „Dat zegt men, maar ik geloof het met. Interesseert het je niet. wat ik over je droomde?" „Ik mag niet nieuwsgierig zijn, he. Dus „Misschien vertel ik het je wel eens een keer". Hij wachtte even, keek naar het meisje en vervolgde toen: „Nadat Emmy bij me weg was gegaan.toen ik zo in de puree zat, was ik een wan hopig mens, Marrie. Ik heb heel veel van haar gehouden en ik dacht altijd, dat ze ook veel van mij hield. Toen we getrouwd waren, heb ik tegen haar ge zegd; Nu zijn we man en vrouw. Emmy, tot de dood ons scheidt. Aan een schei ding voor de dood heb ik nooit gedacht. Dat kwam eenvoudig niet in me op. Na tuurlijk wist ik wel, dat er ongelukkige huwelijken in het leven zijn. Dat men sen uit elkaar gaan, om vele redenen. Je staat er als buitenstaander eigenlijk nooit goed bij stil. Je denkt er immers niet over na, omdat je er niet bij be trokken bent. Goed, een enkele keer hoor je ervan, als het kennissen betreft. Een klant van mevroegerdie ik een wagen verkocht had en in onder houd hieldHij was eens een avond bij ons thuis. Met zijn vrouw. Nadat we een proefrit met de wagen gemaakt hadden. Emmy kon best met haar over weg. Het leek me een leuk, vlot vrouw tje. Ik herinner me nog, dat Emmy, na dat ze tegen middernacht vertrokken waren, tegen me zed: Maar goed, dat zulke knappe vrouwen hier niet dage lijks over de vloer komen, want dan werd ik beslist jaloers. Dat zei ze. Een jaar, nadat ik hem de wagen had ver kocht, hoorde ik, dat ze gingen schei den. Allebei hielden ze het met een an der. Ik weet het nog als de dag van gisteren, sprak er over met Emmy. Dat zoiets kon bestaan, ging mijn denkver mogen te boven. De gedachte, dat ik ooit van Emmy zou scheiden, kwam eenvoudig niet in mij op. Aanvankelijk hadden we het goed, maar ik deug mis schien niet voor een eigen zaak. De concurrentie was groot en een koopman ben ik eigenlijk nooit geweest. Iemand een wagen aansmeren lag me niet. En taxiritten werden steeds minder. Emmy werd kribbig, omdat we moesten be zuinigen. We kregen ruzie; ze ging va ker weg, naar huis. Tenminste, dat dacht ik. En toenhet faillissement. Toen ik het haar vertelde, verdween ze nog dezelfde avond. Ik heb haar nooit meer gezien. Zie je, Marrie.ik kan het nog niet begrijpen. Sterft de liefde af, als er moeilijkheden komen? Ik heb altijd gedacht, dat een echtpaar zich er samen wel op de een of andere manier doorheen zou slaan. Per slot van reke ning heb ik als chauffeur ook een goed inkomen. Geen zorg meer, geen finan ciële moeilijkheden. Vaste werktijden, niks meer met belastingen en zo te ma ken. Alles veel rustiger. Ik bedoel: Emmy had toch ook in dit alles kunnen meedelen. Goed. we moesten natuurlijk eenvoudiger gaan wonen en op bepaal de dingen wat bekrimpen. Maar is dat zo erg? Je hebt elkaar toch? Je kunt zo elkaar het leven toch even goed mooi maken? Ik heb dit nooit kunnen be grijpen, nu nog niet". Ze spreidde haar handen uit. „Er zijn zoveel dingen m het leven, die we niet bevatten kunnen. Teleurstellingen zul len er in ieder mensenleven wel voor komen, neem ik aan". „Ik ben er nu wat overheen. Soms had ik het erg moeilijk. De passagiers in de bus merkten het wel eens. Ze zei den: Van Ewijk heeft de bokkepruik weer op. Dan beheerste ik me zo goed mogelijk en probeerde weer vriendelijk tegen de mensen te zijn. Zij konden het immers niet helpen?" Ze boog naar hem toe, keek hem een poosje onderzoekend aan en vroeg op zachte toon: „Houd je nog van haar?" Hij draaide zijn hoofd naar de muur. „Och. ik weet het niet, Marrie. Ik denk van niet. Wat zij gedaan heefthet is toch een belediging? Ik zou iemand, die in moeilijkheden zit nooit in de steek kunnen laten. Maar alle mensen zijn natuurlijk niet hetzelfde. Emmy heeft het in haar jeugd altijd goed ge had. Haar vader was goed gesitueerd. Is het nog". „Hoe vonden zij de houding van hun dochter?" „Ik ben er nooit meer geweest, nadat Emmy weg gegaan was. Het had zo weinig zin. Haar vader heeft me een brief geschreven, waar hij meedeelde, dat Emmy wilde scheiden. Een gewone zakelijke brief zou je het kunnen noe men. Later behartigde een advokaat haar belangen". „Ik geloof toch, dat het 't beste is, dat je probeert haar te vergeten. Die periode in je leven is afgesloten. Voor goed. Probeer je dat te realiseren. Bo vendien, je bent nog jong, Barend. Je zult nog wel eens hertrouwen". Hij draaide zijn hoofd weer naar haar toe. „Wie wil een gescheiden man? En niet eens eiser? Ik heb de eer maar aan Emmy gelaten. Is het nodig te zeggen, dat er natuurlijk geen sprake was van ontrouw van mijn kant?" „Ik geloof je terstond. En wat dat gescheiden zijn betreft. een vrouw, die lief heeft, zal dit geen struikelblok vinden". „Zou het.... voor jou bijvoorbeeld geen bezwaar zijn?" vroeg hij en keek haar doordringend aan. Ze dacht een poosje na en tuurde door het raam. Na enige tijd schudde ze haar hoofd. „Nee, ik denk niet, dat dit voor mij veel zou uitmaken. Het is volgens mij alleen maar een kwestie van: houd je genoeg van de man om een huwelijk met hem aan te durven. Dat is dunkt mij, toch wel het belang rijkste". „Ik heb toch zo het idee, dat er heel wat vrouwen zullen zijn, die er anders over denken". „Best mogelijk. En dan niet alleen vrouwen. Mannen eveneens". (Wordt vervolgd) HOOG WATER Hoog water ter rede van Oudeschild: 30 mrt. 6 29 en 19.04; 31 mrt 7 26 en 19.55; 1 apr. 8.15 en 20.40; 2 apr. 8.57 en 21.19; 3 apr. 9,36 en 21.55.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1965 | | pagina 4