KNZHRM behaalde record aantal
diensten in 1964
Tencotop
VEEL LIEFS VAN RONNIE
Worden tuinwalweggetjes
opgeruimd?
Frans Zegel
Ook lexelse redders kjn.z.h.r.m.
hadden het druk ™dingb0°' ",da Marï" in DOve,,,bcr
rubriek voor ,,n'l''r
LANDBOUW en VEETEELT van 6tN>ningru
*t ÊflO&ÊSfoö bimn
Pigmaderm.Tube f 2,95
ElflCBH en darmscoornissen-
HOUT
geeft fleur lil
TWEEDE BLAD
TEXELSE COURANT
VRIJDAG 25 JUNI 1985
Door de Koninklijke Noord- en Zuidhollandse Reddingmaatschappij werd
in 1964 een record aantal diensten uitgevoerd. 137 maal kwamen de stations
in actie, waarbij 106 mensen aan wal werden gebracht of uit gevaar bevrijd.
Opvallend is het, dat in tegenstelling tot vroeger de hulp van de reddingsta
tions gedurende het gehele jaar wordt ingeroepen. Vroeger kon men spreken
van slappe en drukke perioden. Vooral in de maanden februari, april, okto
ber en december moesten de reddingboten herhaaldelijk uitvaren. Deze ver
schuiving is vooral veroorzaakt door de pleziervaartuigen, waaraan de
KNZHRM dit jaar een kwart van haar diensten moest verlenen.
- Een belangrijk ogenblik in de geschiedenis van
de ingebruikneming van de nieuwe motor-
Ook in 1964 had de organisatie weer
met ernstige financiële moeilijkheden
te kampen. Het exploitatietekort be
droeg maar liefst 63.659,93; ruim
ƒ12.000,meer dan over 1963. Ener
zijds is dit het gevolg geweest van ge
stegen kosten; anderzijds van een ver
mindering van het aantal ontvangen
giften. Evenals in vorige jaren moet de
KNZHRM dan ook nu weer een drin
gend beroep doen op alle Nederlanders
om dit onmisbare werk te steunen.
Een en ander blijkt uit het jaarver
slag van de maatschappij, dat ons een
dezer dagen werd toegezonden en waar
uit voorts bleek, dat ook de Texelse
redders meerdere malen actief zijn ge
weest. Aan het jaarverslag ontleenden
wij de volgende verslagen, die allen be
trekking hadden op activiteiten bij
Texel.
Vermiste tjalk Op 9 februari voer
de „Joan Hodshon" uit om te zoeken
naar de met hout geladen tjalk „Lis",
die de vorige dag van het Horntje was
vertrokken naar Harlingen en ver over
en beschermt tegen zonnebrand
FEUILLETON:
niiiiiiiuit iiiMiiiiiiiiiHiiiiiii mui in ui tiiiiu in iiiitui li minimi minimi hi in minimi hui
iiiiiiiiiiiiiiiiiiniiii iiiiiiiiiiiiiiiiiniiiii
door Maartje Zeldenrijk
4. Bij Oegstgeest verliet de wagen de
grote weg om de richting Leiden in te
slaan. Daar werd de dikke afgezet voor
zijn kamers, nadat hij mopperend was
uitgestapt. Vervolgens werd de andere
man van het gezelschap, die ook student
bleék te zijn in een ander deel van de
stad naar huis gebracht, waarna de
man achter het stuur eveneens uitstap
te. „De rest loop ik wel, Yo. Ik wil nog
wat frisse lucht happen".
Ze knikte hem toe en wuifde. „Tot
ziens, Han. Ik bel je morgen wel".
„Welterusten, Yo".
Twintig minuten later reed de vrouw
de grote wagen in een garage, sloot de
deuren en liep met het meisje naar de
woning. In het lamplicht keek Yolanda
naar de ander. „Je moet overdag eens
wat meer buiten gaan zitten, Bep. Je
ziet de laatste dagen erg bleek. Voel je
je wel goed?"
„M'n maag", was het antwoord. „Ik
zal me meer aan m'n diëet moeten hou
den".
„Morgen zal ik de dokter eens laten
komen", besliste de ander, haar onder
zoekend aankijkend. „En ik zal wat be
ter op je gaan letten".
In haar kamer kleedde ze zich uit,
terugdenkend aan de pianist, die zo'n
gave zangstem had. De jongen had bo
vendien geen onaardig gezicht. De tekst
van het liedje, dat hij zelf geschreven
had, was natuurlijk brandhout. Maar
die stem had haar gefascineerd.
tijd was. De reddingboot voer naar de
Driesprong en de Vlakte van Kerken.
Later kwam het bericht dat de tjalk
behouden Harlingen was binnengelopen
en werd de reddingboot teruggeroepen.
Pools schip uitgebrand Naar aan
leiding van de brand, die uitgebroken
was aan boord van de Poolse kustvaar
der Drawa, voer de Joan Hodshon op 3
maart uit. Toen de kustwacht meldde
dat de Carlot (Terschelling) al bij het
schip lag werd de Joan Hodshon terug
geroepen.
Twee sportvissers verdronken Op
26 april vertrokken de Dorus Rijkers
on de Christiaen Huygens naar zee op
het bericht dat een vlet met twee
sportvissers werd vermist. De Chris
tiaen Huygens zocht langs het z.w.-
strand van Texel en keerde terug via
de Haaksgronden; de Dorus Rijkers
voer via de Stuifdijk naar het Westgat.
Toen de vloed doorkwam werd het
zoeken voortgezet in de richting van het
Horntje en het Wad. Bewesten de
Stuifdijk in het Marsdiep werd de vlet
gevonden. Het vaartuig was gekapseisd,
zodat vrijwel zeker kon worden aange
nomen. dat de beide inzittenden waren
verdronken. De Christiaen Huygens
vond voorbij Oudeschild een tweetal
De volgende morgen werd ze vroeger
wakker dan gewoonlijk. Ze keek op het
wekkertje naast zich om te constateren,
dat het pas half negen was. Desondanks
stapte ze uit bed en ging een bad ne
men. Opnieuw dacht ze aan die zanger
in de Amsterdamse kroeg, waar ze de
vorige avond geweest waren. Hoe
heette die zaak ook alweer? Waar was
het precies? Wacht. ze had de licht
reclame gezien. Was het niet in de
buurt van het Leidseplein? In een van
de zijstraten had Han een hoekje ge
vonden voor de wagen. Aan de over
kant was die lichtreclame geweest en
daarom waren ze daar maar op goed
geluk af naar binnen gegaan. Chez.
oja: Chez Volland.
Terwijl ze zich afdroogde, had ze haar
plan al klaar. Ze trok een kimono aan
en liep naar het vertrek, waar de tele
foon stond. Op de tafel lag een pakje
sigaretten. Ze nam er een uit en stak
die op. In het huis was alles nog rustig.
De werkster kwam vandaag pas om
één uur en Bep zou nog wel slapen. Ze
ging zitten en begon te zoeken onder
Amsterdam. Kijk, daar had je het, dus
de naam klopte: Chez Volland.
Rustig begon ze de cijfers te draaien.
Ze hoorde aan de andere kant de bel
overgaan. Het duurde even, voor ze
antwoord kreeg. Met de eigenaar? Goe
den morgen, al zo vroeg bij de hand? U
spreekt met mevrouw Van Gaanderen,
met Yolanda Zolban, als die naam u
beter bekend is. Ja. ik hoor het al: me
neer Volland zelf? O juist. Wij waren
gisteravond in uw gelegenheid. Dat hebt
u opgemerkt. Ik zag u tenminste staan
praten met uw pianist. Meneer Volland,
het gaat om uw pianist-zanger. Mag
roeiriemen, een termosfles en een paar
planken van de vlet. Na de vlet te
hebben afgegeven aan de verhuurder,
zijn de reddingboten op hun station
teruggekeerd.
Zoektocht naar jacht Op 31 mei
vertrok de Dorus Rijkers naar zee op
het bericht dat bezuiden De Koog uit
de kust een jacht in moeilijkheden ver
keerde. In het Molengat werd een Duits
jachtje, de Loana, aangetroffen met
averij aan zeil en tuig. Aan boord wa
ren een echtpaar en een hond. De red
dingboot nam de Loana op sleeptouw
en keerde te middernacht in Den Hel
der terug.
Vermiste motorvlet Op 25 juni
werd de Joan Hodshon gelanceerd om
te zoeken naar een motorvlet van de
Duitse firma Seismos, die in de Wad
denzee seismografisch onderzoek ver
richt; 24 juni vertrokken enkele vletten
met aan boord technici en arbeiders om
op de zandplaten hun dagelijkse taak te
verrichten 's Avonds kwamen ze terug
bij het moederschip Condor, behalve een
motorvlet met 9 man aan boord. In de
ochtend van de 25e juni werd een grote
zoekactie begonnen, waaraan behalve
de Joan Hodshon ook een patrouille
boot van de Rijkspolitie te Water, een
pohtievliegtuig, een helekopter van de
3.P. en militaire straalvliegtuigen deel
namen.
Laat in de middag kwam het bericht
dat het pohtievliegtuig de vermiste vlet
had zien liggen naast de Hannover, het
tweede moederschip van de firma Seis
mos, dat ten anker lag dwars van Oude
schild. De opvarenden van de vlet had
den, toen zij 24 juni van hun werk
zaamheden terugkeerden de Condor
BPBPBy CARBOVtT tegen maag-
MUGOLIN (reukloos)
I ter voorkoming van muggebeten.
niet aangetroffen, omdat dit schip naar
een noordelijker gelegen ligplaats was
gevaren. Ze besloten toen naar het
moederschip Hannover te gaan, maar
verzuimden d:t door te geven aan de
Condor, aan boord waarvan men dus in
grote onrust verkeerde.
Visser verdronken Bij het Horntje
werd op 25 juli een lege vlet met aan-
hangmotor gesignaleerd. Onmiddellijk
voer de Christiaen Huygens uit. De vlet
werd gevonden en naar Den Helder ge
bracht Bij navraag bleek hij toe te be
horen aan een 57-jarige inwoner uit
Den Helder, die sinds de vorige avond
al werd vermist. Vermoedelijk is de
man overboord geslagen.
Onbemande motorsloep Op 5 de
cember kreeg station Texel bericht van
de kustwacht Eierland, dat op de Vlak
te van Kerken een sloep was waarge
nomen. De bemanning van de Ida
Mary werd gealarmeerd. Toen zij bij de
sloep was aangekomen zag men dat er
geen mens aan boord was. Nadat de
vloed was doorgekomen, is de sloep
naar De Cocksdorp gesleept.
CONSERVERINGS-
VOOR
IN DE
WONINGBOUW
BUNGALOWBOUW
LUXERE HOUTBOUW
ik zijn adres van u hebben? En zijn
naam?'
Ze luisterde enige tijd naar de stem
aan de andere kant. „O, we hebben ons
heel goed vermaakt, meneer Volland.
Mijn compliment voor uw zanger. En
uw bandje was in zijn geheel goed. An
ders waren wij niet de gehele avond
gebleven, dat begrijpt u. Waarom ik het
adres wil weten? Och, misschien een
vrouwengril. Bent u soms bang, dat ik
hem bij u weghaal?" Ze lachte.
„Heeft hij thuis telefoon? Nee? Jam
mer, dat zou het gemakkelijker maken.
Geeft u me dan maar zijn adres, of wilt
u dat niet? Kijk, als ik die jongeman
wil spréken, kan ik vanavond weer ko
men, nietwaar? Waarom zoudt u het
weigeren? Of heeft hij zoveel fans? Of
is er soms een jaloerse echtgenote?
Niet? O, dan valt het me mee. Onge
trouwd dus. Ik vind het maar gevaar
lijk om dergelijke knappe jongelieden
los te laten lopen, vindt u ook niet? O,
bent u zo'n beetje zijn beschermer. Mag
ik wel bijzonder oppassen. Zeg. meneer
Volland, hoe kent u mij eigenlijk? Ik
begreep best, dat die pianist zijn weten
schap van u had. Hebt u me vroeger
wel eens zien dansen op het Plein? Dat
dacht ik wel, dat kon niet anders. En?
Deed ik het een beetje naar uw zin?
Wat zegt u? Kan ik bij u komen dansen?
Dat vind ik geweldig en ik ben zeer
vereerd, maar in mijn kwaliteit als
mevrouw Van Gaanderen is dat na
tuurlijk niet meer mogelijk. Mijn
schoonfamilie is toch al niet zo opgeto
gen met meVindt u dat dwaas?
Hoe? O, meneer Volland, u bent een
vleier. Ik weet niet, of ik nu nog een
tweede keer in uw gelegenheid durf te
komen. Is dat een gewoonte van u, om
In de Texelse Courant van 22 juni
gaat de heer Blok van der Velden in
op een artikel in deze rubriek, waarin
gespróken wordt over „goede vorderin
gen van de ruilverkaveling". De heer
B. v.d. V. meent de Texelaars te moe
ten oproepen waakzaam te zijn ten op
zichte van de „heimelijke" plannen van
de Plaatselijke Commissie. Hij doet dit
naar mijn smaak op een wat demago
gische manier. Als onderkop van zijn
artikel neemt hij „Tuinwalweggetjes
worden opgeruimd". Dit kan de indruk
wekken, dat de Plaatselijke Commissie
de snode plannen heeft alle tuinwal-
weggetjes te laten verdwijnen. Welis
waar schrijft de heer B. v.d. V. verder
in het artikel: „Alleen de weggetjes, die
van Den Burg naar Zuid-Haffel lopen
schijnen behouden te blijven, maar
het is duidelijk, dat de heer B. v.d. V
de zaak in een zo ongunstig mogelijk
daglicht wil plaatsen.
Wat is er in werkelijkheid aan de
hand?
De dwarsweggetjes
Volgens de heer B. v.d. V. is het de
bedoeling „alle" dwarsweggetjes, die
van oost naar west lopen op te ruimen.
De indruk wordt gewekt, dat er meer
dere weggetjes in deze richting lopen.
Het is de heer B. v.d. V. toch wel be
kend, dat vanaf de Schilderweg slechts
één weggetje in de richting van de
Leemkuil loopt. Dit is de zg.n. Hoge
Kruuske Weg, die ongeveer tegenover
de boerderij voorheen Th. Smit in wes
telijke richting loopt. En het is niet
eens ten volle juist, dat dit weggetje
wordt opgeruimd. Het grootste ge
deelte. en wel vanaf de zijde van de
Schilderweg blijft bestaan. Plm. één
derde deel wordt opgeruimd, maar het
gedeelte, dat blijft bestaan, geeft aan
sluiting op de zgn. Slingerweg, zodat
men de wandeling in de richting van
Den Burg of de Hogeberg ongestoord
kan voortzetten.
Op de Hogeberg verdwijnt een klein
stukje weg tussen Middelweg en Haf-
felderweg, dat zo dicht bij <ie nieuwe
weg over de Hogeberg ligt, dat het niet
tc handhaven is. Hetzelfde is het geval
met een weggedeelte vanaf Haffelder-
w.dat via boerderij C. G. Zijm naar
het woonhuis van H. Barhorst hep.
Het zgn. Lage Kruuskewegje, ook
één van de door de heer B. v.d V. be
doelde dwarsweggetjes, blijft echter
geheel bestaan.
De Noord-Zuid-wcggetjes
Wel heer B. v.d. V., het is niet zo,
dat deze weggetjes behouden s c h i j -
n e n te blijven, maar ze ^lijven behou
den.
Aan de Middelweg vanaf het voetbal
veld tot Zuid-Haffel gebeurt niets. Het
zelfde is het geval met de Slingerweg,
die vanaf het Industrieterrein bij Den
Burg naar het Russenkerkhof loopt. Uit
agrarisch oogpunt is het beslist een
offer, dat dit laatste weggetje blijft ge
handhaafd, want het gevolg is een groot
aantal schuine kavels. Uit agrarische
gezichtshoek was het veel aannemelij
ker geweest de Beille weg. die vanaf de
Zuidhaffelderweg, iets ten westen van
het Russenkerkhof in noordelijke rich
ting loopt, te handhaven. De aan de
Commissie verbonden landschapsdes-
kundige van het Staatsbosbeheer achtte
de landschappelijke waarde van deze
weg minder groot en daarom werd be
sloten dit vrij onbelangrijke wegge
deelte op te ruimen.
De Haffelderweg, die vanaf Den Burg
tot de Hogeberg een normale weg is,
blijft zijn aansluiting behouden op het
zuidelijk van de weg over de Hogeberg
gelegen oorspronkelijke Haffelderwegje.
Ook dit weggedeelte is uit agrarisch
oogpunt beslist schadelijk, maar het
„vandalisme" van de leden van de
zo vroeg in de morgen al te flirten?
Foei, meneer Volland. Maar we
dwalen van ons onderwerp af. Ja,
juist.ik had van een heer als u niet
anders verwacht. Maakt u zich geen
zorgen: ik zal niets aan hem bescha
digen en als u het niet wilt, zal ik hem
zelfs niet aanraken. Zo naar uw zin?
Fijn. Hoe zegt u? Ronnie Beelen.
O. Roland. Typische voornaam. En zijn
adres? Juist. Nee, ik ken die straat niet,
maar ik vind hem wel. Hoe laat begint
hij bij u te werken? Om zes uur? Dus
tot die tijd is hij vrij. Fijn, en veel
dank, meneer Volland. We komen uw
zaak nog wel eens bezoeken, dus....
tot ziens".
Nadenkend legde ze de hoorn op het
toestel. Ronnie Beelen, zei ze tot zich
zelf, ik kom je vanmorgen een bezoek
brengen. Om een uur of half elf zul je
toch wel bij de hand zijn, neem ik aan.
Tegen die tijd kun je me verwachten.
Nu me eerst maar eens aankleden. O ja,
laat ik de dokter bellen voor Bep. Ik
toen er niet gerust op.
Maar om half elf kwam Yolanda tot
de zekerheid, dat ze een vergeefse reis
naar Amsterdam gemaakt had. De
vrouw, die in de deuropening haar te
woord stond en klaarblijkelijk de ka
merverhuurster was, zei: „Ronnie is
vanmorgen al vroeg de deur uit gegaan.
Doorgaans blijft hij dan de hele dag
weg".
Zodat Yolanda Zolban onverrichter-
zake naar Wassenaar terugreed. Dat
mag 'm niet hinderen, dacht ze. Er ko
men nog meer dagen.
HOOFDSTUK 3
Ronnie Beelen werd die morgen ge
wekt dooi de guitarist Antoon, die om
Plaatselijke Commissie is minder groot
dan de heer B. v.d. V. meent te moeten
suggereren.
Als we de balans opmaken, meen ik
te mogen zeggen, dat er geen reden is
om de alarmklok te luiden. En er is
dan ook geen sprake van, dat o.g. in
zijn artikel over de vorderingen van de
ruilverkaveling'de opzet had om de om
vang van de werkzaamheden op de Ho
geberg te camoufleren. Het werk be
staat inderdaad in hoofdzaak uit het
opruimen van oude tuinwallen en het
plaatsen van nieuwe. Wat aan weg
getjes opgeruimd wordt is zo onbete
kenend. dat o.g. er bij het schrijven van
zijn artikel niet eens aan dacht.
Tenslotte
Men krijgt wel eens de indruk, dat
sommige personen van mening zijn, dat
agrariërs niets liever doen dan het
aantrekkelijke en het typische van het
landschap te vernietigen. De „anderen"
zijn dan de mensen, die oog hebben
voor wat schoon en mooi is. Niets is
minder waar!
Wanneer ik in het drukst van het sei
zoen de omgeving van de Hogeberg be
zoek, dan is het aantal toeristen, dat
hier ontspanning zoekt maar heel klein.
Wel kan je er zo nu en dan een oudere
Texelaar aantreffen, die hier de rust
van de weggetjes, de tuinwallen en de
schapenboeten zoekt. En die er dank
zij de medewerking van de Plaatselijke
Commissie ook na de ruilverkaveling
nog zullen zijn.
Verder ben ik van mening, dat na het
ontsluiten van de Hogeberg door het
aanleggen van een goede weg meer
mensen van dit landschap genieten dan
daarvoor. O.g zal nooit nalaten om de
excursies, die hij over het eiland mag
-iden via de nieuwe weg over de Hoge
berg van dit landschap te laten genie
ten. En bij iedere excursie zeg ik het
opnieuw: ,De toeristen komen naar het
eiland voor strand, duin en bossen.
Maar geef mij dit stukje Texel maar".
En o.g. is van mening, dat dit ook nog
zo zal zijn na het beëindigen van de
ruilverkavelingswerkzaamheden.
ZON, MAAN EN HOOG WATER
De zon komt 27 juni op om 4.22 uur en
gaal onder om 21.04 uur; 30 juni op om 4.23
uur en onder om 21.04 uur.
Maan- 29 juni N.M.; 6 juli E K.
Hoog water ter rede van Oudeschild:
25 juni 3.58 en 16.48; 26 juni 5.23 en 18.05;
27 juni 6.38 en 19.12; 28 juni 7.44 en 20.13;
29 juni 8.43 en 21 09; 30 juni 9.37 en 22.02;
1 juli 10.25 en 22.53; 2 juli ll.il en 23.40;
3 juli 11.53 en
Aan het strand ongeveer een uur eerder
hoog water.
GEVONDEN EN VERLOREN
VOORWERPEN
Gevonden te Den Burgbumper CV peli
kaan; 1 manchetknoop met „steen"; bovendeel
van bikini zwempak, groen; 1 sleutel; karton-
nendoos inh 12 pakjes Eijssen kaas; heren-
polshorloge merk Kienzle met fixoflex arm
band; portemonnee met apart vakje inhoud
ƒ3.knipmodel, kl. bruin; dameshoofddoek
kl. groen met bruin; 1 tennisracket.
Verloren in Den BurgAdox kleinbeeld fo
totoestel autom. met bruin led. tas en hand-
riem; damesporlemonncc, drukknoopsluiting,
lichtbruin inh. bootkaartjes en ƒ2,14; - perso-
nalsausweis t.n.v. Manfred Stakcl; overtocht-
kaart boot; kristal halsketting, 3 snoeren, klei
ne kralen; portemonnee bruin met ritssluiting
inh. ƒ1,11; 320 st. Centra zegels; rode dames-
portemonnee met knipsluiting inh. ƒ20,en
cheque van ƒ309,triplexdoos met opgeplak
te koekjes; herenrijwiel Gazelle, zwart bijzon
der zadel, bagagedrager en snelbinder.
Het bureau der rijkspolitie te Den Burg is
voor het aangeven van gevonden en/of verlo
ren voorwerpen geopend op werkdagen van
16.00 tot 18.00 uur.
half negen zijn kamer betrad en een
blad muziek op zijn bed gooide. „De
nieuwste Duitse hit", zei hij. „Zat van
morgen bij m'n post. 't Lijkt me een
aardig ding. De melodie ligt vrij goed.
Hoor maar; tom-tom-tom, tiedele, tom-
tom-tom, toe-tom-tom tiedeliedelie.
Ronnie draaide zich om. „Hou op,
Toon, je weet, dat ik óp m'n nuchtere
maag geen muziek kan verdragen. Ik
zal het stra'ks wel eens rustig bekijken".
„Zo je wilt. We zouden het samen
kunen doornemen".
„Vandaag niet. Ik ga de stad uit van
morgen". De man in bed hees zich lang
zaam een eindje omhoog en zat met zijn
rug tegen het kussen. „Geef me eens
een sigaret".
„Heb je wat op de kop getikt ergens?"
Ronnie stak de gekregen sigaret op
en schudde zijn hoofd. „Ik ben een
idioot, maar dat weet jij natuurlijk al.
Heb je wel eens van de Beemster ge
hoord?"
Antoon knikte. „Nou, en of. Ik heb
er vaak gevist. Aan de ringvaart en in
het Noordhollands kanaal. Vroeger, als
kind, ging ik met mijn vader mee. Met
de tram. Die reed toen nog".
„Weet ik niks meer van. Nou.
daar ligt een kind, dat nooit meer kan
lopen".
„Zo?" Het interesseerde de ander
maar matig. „Aangereden?"
Ronnie schudde zijn hoofd. „Een half
jaar geleden.het kan ook wel een
jaar zijn. vond ik in het restaurant,
waar ik altijd eet, een tijdschrift. Daar
zat zo'n ziekenrubriekje in, of hoe dat
heet. Van chronische zieken.
(Wordt vervolgd)
VERF
