Cjrocn 'Zwarts-Jexels in het hart-, In Duitsland neemt belangstelling voor Texelse schapen sterk toe AGENDA 1 ZWERVENDE Bij export is voor- en nazorgbelangrijk Koelkasten? Sebr.Schoorl! Willem v.d. Wal iverd uitgezonden als krciamverzorger V? Op terrein Kogerstrand" Gesmokkelde cocaïne in tent gevonden DINSDAG 6 JULI 1965 TEXELSE 78e JAARGANG No. 7978 Uitgave N.V. v/h Langeveld de Root) Postbus 11 Den Burg, Texel - Tel. 2058 Rcdaktie: Harry de Graaf, Wilhelminalaan 33, Den Burg, tel. 2058, avonds 2382. COURANT Verschijnt dinsdags en vrijdags. Bank: Nederl. Middenstandsbank; Coöp. Boe renleenbank. Postgiro 652. Abonn.pr. ƒ2,65 p. kw. -f 30 ct. incasso. Advert.: familieberichten 14 cl. p. mm.; andere advert 12 ct. p. mm. Texelaars twijfelen er al lang niet meer aan, dat het indertijd op hun eiland gekweekte schapenras tot een der beste ter wereld behoort. Het lijkt of het buitenland eerst in de afgelopen jaren heeft ontdekt, dat het Texelse schaap meer wol, melk en vlees op brengt dan andere bekende rassen. Zeer vele landen in en buiten Europa hebben al kennis gemaakt met de Texelaar, al waren de hoeveelheden geëxporteerde dieren in het algemeen niet bijzonaer groot. De laatste tijd ech ter heeft Duitsland meer dan gewone belangstelling getoond. In de afgelo pen arie jaren zijn er honderden scha pen heengegaan en het ziet er naar uit dat zij zich in de Duitse weidege bieden, waar de klimatologische om standigheden veelal dezelfde zijn als bij ons, uitstekend handhaven. Maar schapenhouden vereist vak manschap en ervaring en daar kunnen alle Duitse boeren (nog) niet op bogen. JBij onze Oosterburen wordt nog weinig aan schapenteelt gedaan en mogelijk heden daartoe ontstaan eerst nu vele veeboeren niet langer bereid zijn 750 maal per jaar uit melken te gaan. Zij willen het graag wat gemakkelijker hebben, want zij vinden dat zij daar in het welvarende Duitsland recht op hebben. Het is nu een rage geworden om koeien op te ruimen en het daar door vrijkomende weidegebied tot ak kerland te maken. Dat kan niet altijd en daar waar weidegebied nergens an ders voor geschikt is, gaat men denken aan schapenhouderij. Zijn gebrek aan ervaring ten spijt is Duitslands boer bij de keuze van zijn materiaal niets min der gründlich dan zijn befaamde in dustriëlen en wil alleen het allerbeste: stamboekvee dus. En als hij niet kri tisch is, is de overheid dat wel, want er gelden voor de import van schapen uit het buitenland strenge bepalingen. De Duitsers streven overigens naar een be drijfsvorm, die op Texel niet zo prak tisch is gebleken: de zuivere schapen houderij zonder ander vee. Het is moge lijk, dat de toch wel enigszins andere omstandigheden in het land dit wel mo gelijk maken. Geen risico Verschillende lichamen gingen zich met de export van Texelse schapen be zig houden; particulieren, het Texels Schapenstamboek en coöperatieve orga nisaties, welke laatste zijn verenigd in de COVECO. Namens de Coveco is in Nederland o.a. de heer Joh. C. Roe per uit Oosterend met de inkoop van de dieren belast. Zo kon het gebeuren, dat al heel wat kwaliteitsdieren van ons eiland tegen beste prijzen werden ge kocht om voor export geschikt te wor den gemaakt. Dit laatste is geen sine cure. want vooral van Duitse zijde neemt men geen enkele risico. Géén rotkreupel, mond- en klauwzeer en abortus. De veearts op Texel komt er dan ook steeds aan te pas om door een nauwkeurig onderzoek waarvan het nemen van bloedproeven het belang rijkst is de gezondheidstoestand vast te stellen. Hierop wordt toegezien door de K.E.S. (Keuring Export Schapen) en de Vétérinaire Dienst. Ook het uiterlijk van de dieren is belangrijk. Ze moeten Dinsdag 6 juli Den Burg, Hotel De Lindeboom-Texel, 20.00 uur, bridge-drive Woensdag 7 juli Den Burg, Groeneplaats, 14.00 uur, Folklore- feest. Donderdag 8 juli Den Burg, City-theater, 20.00 uur, Texelfilm. De Koog, N.H. Kerk, 20.30 uur, zangavond De Waal, De Wielewaal, 15.00-17.00 en 20.00-23.00 uur, fancy-fair t,b.v. dopshuis. Vrijdag 9 juli De Waal, De Wielewaal, 15.00-17.00 en 20.00-23.00 uur, fancy-fair t,b.v. dopshuis. Zaterdag 10 juli De Waal, De Wielewaal, 15.00-17.00 en 20.00-23.00 uur, fancy-fair t,b.v. dopshuis. Texels enige koeltechn. bureau telefoon 2550 - Den Burg "V A goed geproportioneerd zijn en de „on- soortige" exemplaren gaan er onverbid delijk uit. Voor exportdieren (meest stamboek ooilameren) van een half jaar wordt een goede prijs betaald aan de verkopers. Er bestaat uiteraard ook belangstelling voor goede uiteraard ook belangstelling voor goede rammen. Deze kunnen in Duitsland niet vrij worden ingezet, maar moeten door de Staat worden gekeurd zoals bij ons bokken, hengsten en stieren. Voor- en nazorg Niet alleen de koper, maar ook de verkoper heeft er belang hij, dat al het mogelijke wordt gedaan om de Duitse boeren met de schapenteelt vertrouwd te maken en dat de schapentransacties met enige extra service worden omge ven om dat te bereiken. Hoe reizen de schapen naar Duitsland? Na keuring etc. gaan ze de veewagen in. die ze naar Hoorn of Alkmaar transporteert. Daar worden ze in treinwagons gezet. Ver voer per vrachtauto wordt door de Duitsers niet toegestaan. Er gaat hooi mee voor ongeveer drie dagen, de ge middelde reisduur. Belangrijk is de be geleider, die er mede-verantwoordelijk voor is dat de dieren straks in optimale conditie hun bestemming bereiken. Die begeleider is de 18-jarige Wim van Tatenhove uit Oosterend. die deze reis jes telkens weer als een welkom buiten kansje beschouwt. Wim heeft al zeven transporten meegemaakt, waarvan drie naar het bij Dortmund gelegen Werl en één naar Esens in Oost-Friesland. Het transport naar Esens was tot nu toe het grootste: 180 dieren. Als schaap Wim leeft in de trein als schaap tus sen de schapen. De eerste keer had hij zelfs geen hek gemaakt tussen zijn pro visorisch bed en de woldragers, maar dat beviel toch niet. Voedsel is er voor de levende have voldoende aanwezig; voor water moet steeds op de stations gezorgd worden. Een vermoeiende be zigheid is het wel, want in de schud dende trein is het temidden van de bla tende schapen niet makkelijk slapen, 's Winters is het bovendien bitter koud en zomers heet. Maar avontuurlijk is het steeds al zou Wim graag eens naar een verdere bestemming reizen. Mis schien zit het erin, want ook in andere landen groeit de belangstelling voor het Texelse schaap, o.a. achter het IJzeren Gordijn. Naar Polen en Tsjechoslowa- 'kije zijn al eens dieren verzonden. Het eerstvolgende transport gaat weer naar Oost-Friesland; over drie weken. Maar als de schapen tenslotte in hun nieuwe Voor export naar Duitsland bestemde schapen worden binnen hekken gedreven, waar de vee arts bloedmonsters kan afnemen. omgeving grazen, houdt de zorg van de verkopers niet op. De Duitse boeren zijn er enthousiast over. dat nog her haaldelijk naar de toestand van de die ren wordt geïnformeerd en dat van tijd tot tijd iemand komt kijken en zodanig van advies dient. Hiervoor en voor het leggen van nieuwe contacten, die tot ex port kunnen leiden, zit de heer Roeper minstens éénmaal per maand in Duits land. „Geburtshclfer" In het kader van de nazorg werd in het afgelopen voorjaar de heer W. van der Wal uit Den Burg naar Duitsland gestuurd. Hij ging naar Esens om daar dringend verlangde assistentie te bie den bij het ter wereld helpen van lam meren. Willem van der Wal had al va ker met dit bijltje gehakt en het was dan ook begrijpelijk dat hij in Esens veel indruk maakte op de boeren, waar van de meesten zelfs nooit hadden g e- z i e n hoe een lam wordt geboren. De Texelse „Geburtshelfer", zoals hij al spoedig werd genoemd, trok de aan dacht van de pers, radio en televisie Graag laat Van der Wal de kranten zien, waarin men over zijn werk heeft geschreven. Zelfs de veeartsen uit de omgeving kwamen kijken", zegt hij met duidelijke trots. „Tja, wisten zij veel. ze konden nog wat van me leren!" Van der Wal hielp 52 lammeren ter wereld ko men en leerde het in die tijd een zekere Jakob Pfeiffer, die na vertrek van Van der Wal de resterende dertig voor zijn rekening nam. Maar Van der Wal mocht niet naar Holland terugkeren voordat hij had beloofd het volgend voorjaar weer te assisteren. „En bij leven en welzijn doe ik dat natuurlijk, want het is prachtig werk!", zegt hij. HOOG WATER Hoog water ter rede van Oudeschild: 6 juli 1.36 en 13.44; 7 juli 2.27 en 14.51; 8 juli 3.33 en 15.59; 9 juli 4.45 en 17.09; 10 juli 5.47 en 18.11. Aan het strand ongeveer een uur eerder hoog water. CONSULTATIEBUREAU VOOR ZUIGELINGEN Woensdag 7 juli a.s. worden de moeders van de buitendorpen verwacht op de volgende uren Den Hoorn: 13.3014.00 uur; Oostcrend en De Waal: 14.0014.45 unr; De Cocksdorp en Eierland: 14.4515.30 uur; De Koog: 15.3016.00 uur. Kind speelde met vuur BRAND IN „HET NOORDEN" Op het bedrijf van de heer Jac. Boon, O 146, in de polder Het Noorden, brak vrijdagmiddag om half drie brand uit. De jongste zoon van de familie speelde met lucifers in het hooi, dat opgeslagen was onder een afdak achter de schuur. Een ogenblik later zag mevrouw Boon, die in het huis aan het werk was, rook. Toen zij in de schuur ging kijken zag ze de vlammen al tegen de vensters lekken. Terwijl een buurvrouw de brandweer waarschuwde, stroomden omwonenden toe om te helpen het brandende hooi naar buiten te brengen. Dat was door de hevige rookvorming geen prettig karwei, maar door dit op treden werd bereikt dat de schuur en ook het afdak behouden bleven. De schade bleef dan ook beperkt tot het verlies van enkele tonnen hooi De brandweer uit Den Burg. die spoedig met twee wagens ter plaatse was, kon het laten bij nablussen. De heer Boon was op het moment van de brand niet thuis. Hij was 's morgens in het zieken huis te Den Helder opgenomen. 49 DEELNEMERS IN PUZZELTOCHT Zondagmiddag werd door de M.A.B.- club en de afdeling Texel van het Ver hond voor Veilig Verkeer georganiseer de Veilig Verkeerspuzzeltocht verreden. De deelname aan de tocht was behoor lek maar niet overweldigend groot: 6 bromfietsers en 43 automobilisten. Vo rig jaar deden totaal 60 puzzelaars mee. De deelnemers hebben aan het puzzelen veel genoegen beleefd, hoewel het daar niet in de eerste plaats om ging. Hoofd zaak was het stipt in acht nemen van de verkeersbepalingen en het juist be antwoorden van drie theoretische vra gen. Deze op een formulier gestencilde vragen werden bij de controlepost op de Bomendijk te De Waal uitgereikt en moesten binnen drie minuten worden beantwoord. Slechts vier personen be antwoorden één der vragen (Mogen stil staande motorrijtuigen langs de weg het grote licht aanhouden?) bevestigend en dus fout. Meer fouten werden in de praktijk gemaakt. Maar liefst tien van de 49 deelnemers negeerden een speciaal voor deze gelegenheid geplaatst stop bord. Het „ondergeschikte" puzzelen was voor vele deelnemers minder eenvoudig dan de organisatoren hadden gedacht. Zeer velen slaagden er niet in de juiste route af te leggen. Opvallend was het dat de geroutineerden onder de deel nemers - merendeels leden van de MAB club - de minste fouten maakten, waar door zij voor het leeuwendeel van de prijzen in aanmerking kwamen. Die prijsuitreiking werd gehouden in hotel „Bos en Duin" door burgemeeste - C. De Koning. Trotse winnaar van de eerste prijs - een door de burgemeester beschikbaar gestelde wisselbeker - werd de heer A. Brans uit Ooslerend. Hij had slechts 10 straf punten. 2 E. Moojen (10 strafpunten) 3. G. Fianen uit Hazers- woude (15), 4. J. van Sambeek (17), 5. J. J. Witte (18). 6. D. van Egmond (20), 7. P. Keijser (21). 8. W. Sweere (21). Bromfietsers: 1 P. Witte (39), 2. J. Kra mer (66) door de qenoeqelijke straatjes van het centrum van Den Burq, viel het mij plotselinq op, dat er practisch qeen winkel meer is van de oude stijl. Overal loop je maar rond en pakt, het- qeen je nodiq denkt te hebben. Voor vrouwen moet dit toch wel ideaal zijn, dacht ik zo. Hierop doorbordurende kwam ik in een stemminq van: ik wil dat ook eens beleven en ik wil dat ge voel ook eens hebben in zo'n „kijk en qrijp luilekkerland" rond te dolen. Wel wat lette mij? Ik ging. Mijn eerste ver bazing gold een hele serie waqentjes, zo maar voor het pakken, waarmede je heerlijk als een kind tussen al die uitstallinqen kon door sturen. Er was zelts moqelijkheid om de lopende kleu ter erop te zetten, zodat hij (ot zij) vol komen onder controle, het vol laden van dit miniatuur vrachtwaqentje zou kunnen qadeslaan zonder moe te wor den ot zoek te raken tussen al deze heerlijkheden. Al sturende had ik er gens wel de indruk, dat het de bedoe ling was, inderdaad dit waqentje mm of meer (en liefst meerte vullen. Op bescheiden schaal, per slot was ik ge heel onvoorbereid, heb ik een 7-tal in mijn smaak vallende en heel aanlok kelijk uitziende artikelen in mijn wa qentje qedeponeerd en belandde, na ca. een half uur, vanzelf bij de kassa. De kassiere lonkte mij heel vriendelijk toe en beqon mijn waqentje te lossen, hetqeen niet zo erq inqewikkeld was, daar mijn inkopen zeer eenzijdiq wa ren. Geen qroente en vlees bijvoor beeld. De mij omrinqende vrouwen waren bewapend met grote tassen en netten om de vracht in te kunnen ber- qen. Ik merkte qrote pakken op en qrote zakken met allerlei fruit en qroente. Broden bleken ook aanwezig. Toen ik,na afqerekend te hebben met mijn arm vol blikjes en doosjes, mij eens omkeerde en die beladen vrou wen qadesloeq, heb ik mij peinzend afqevraaqd, of wij mannen der schep- pinq soms met lastpaarden waren ge trouwd. Want die waqentjes zijn erq leuk in de winkel, maar bij de buiten deur houdt deze service van de parti culier qeheel en al op. Het is dan wer kelijk: Zie maar hoe je thuis komt, en vriendelijk dank en tot ziens. Ik was tenminste erq blij, dat de auto niet zo ver stond. Tot mijn opluchtinq zaq ik vele Moeders beladen en wel ook op een auto afstevenen, waar in vele ge vallen Pa rustiq de komst van zijn eqa zat at te wachten. Gelukkiq dacht ik, want dat zou toch ook qeen doen zijn voor al die vrouwen. Evenwel, volqend jaar wil men het qehele centrum van Den Burq voor rijdend verkeer qeslo- ten verklaren. Men wilde het eiqenlijk dit jaar al, maar men heeft het een jaar uitqesteld weten te krijqen. Maar hoe moeten onze huismoeders het dan vol qend jaar redden? Peinzende vroeq ik mij af, of het nou werkelijk nodiq is, om ze als pakezels naar de buiten kanten van Den Burq te laten sjouwen. Zwerver. De Texelse Rijkspolitie is er in samen werking met veertig meisjes van de gidsengroep „Margareth Sinclair" in ge slaagd een tweetal vakantiegangers in de kraag te grijpen die aanzienlijke hoeveelheden verdovende middelen in hun bezit hadden. In de twee tenten van de uit België afkomstige kampeer ders werden vijf buisjes met cocaïne ontdekt. Hoewel de twee tot op heden niet hebben bekend en zelfs volhouden niet te hebben geweten dat de stof zich in hun tent bevond, wordt aangenomen dat zij deel uitmaken van een smokkel organisatie en de cocaïne aan andere op Texel kamperende gasten wilden verko pen. De meisjes bevonden zich woensdag avond in groepsverband te De Koog met het voornemen ter gelegenheid van de „Dag van de Zieken" een bezoek te brengen aan het Maartenhuis. Toen zij opweg waren werden zij teruggeroe pen door de plaatselijke rayoncomman dant, wachtmeester Reinders, die hen vertelde dat zij konden helpen bij het onopvallend doorzoeken van twee kam- peertenten op het terrein Kogerstrand. De beheerder van dit terrein, de heer H. Veldman, had op verzoek van de recherche in Amsterdam gewacht op het moment dat de Belgische bewoners van twee dicht bij elkaar staande ten ten tegelijk elders zouden zijn om na te gaan of er zich verdovende midde len in bevonden. Omdat aanvankelijk niet vast stond dat de twee Belgen zelfstandig opereerden stond men voor de taak de tenten zeer nauwgezet te doorzoeken zonder dat dat de aandacht trok van de andere kampeerders. De politie en de beheerder konden dit dus niet doen. »De meisjes vervulden hun taak evenwel voortreffelijk. Terwijl zij rond de tenten een spel organiseerden om de aandacht af te leiden, kropen in elke verdachte tent twee meisjes rond die elk hoekje doorzochten. In een tent werden twee glazen buisjes met een wit poeder gevonden in een tas. In de an dere tent waren drie buisjes verstopt in een doosje Egyptische sigaretten. De ze werden later op de avond aan de zeer verheugde politie ter hand gesteld, die hier een belangrijk bewijs in handen kreeg, 's Nachts om één uur kon men de twee Belgen op het terrein aanhou den. Spel Voor de veertig betrokken meisjes moet het een teleurstelling zijn om te vernemen, dat de hele zaak in scène was gezet. Er was geen sprake van smokkelaars op het terrein Kogerstrand en het was ook geen cocaïne, die in de tenten werd gevonden. De hele stunt was bedacht door kapelaan Stam, die enthousiaste medewerking kreeg van de Rijkspolitie, de kampbeheerder en enkele kampeerders, die graag hun tent voor deze gelegenheid wilden verla ten. De glazen buisjes bevatten in derdaad een geheimzinnig wit poeder, maar een chemisch onderzoek zou heb ben uitgewezen, dat het doodgewoon toiletreinigingspoeder van het merk „Harpol" was. De meisjes zijn er even wel ingetippeld en hebben er voor zover bekend geen ogenblik aan ge twijfeld dat zij betrokken zijn geweest bij het betrappen van twee cocaïne smokkelaars. GESLAAGD Onze vroegere plaatsgenote mej. Mar griet Lap slaagde aan de Sociale Aca demie „Sisca" te Amsterdam voor het diploma Cultureel Vormingsleidster.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1965 | | pagina 1