Cjrocn 'Zwarts-Jexels in het hart-,
In Duitsland neemt belangstelling
voor Texelse schapen sterk toe
AGENDA
1
ZWERVENDE
Bij export is voor- en nazorgbelangrijk
Koelkasten? Sebr.Schoorl!
Willem v.d. Wal
iverd uitgezonden
als krciamverzorger
V?
Op terrein
Kogerstrand"
Gesmokkelde cocaïne in tent gevonden
DINSDAG 6 JULI 1965
TEXELSE
78e JAARGANG No. 7978
Uitgave N.V. v/h Langeveld de Root)
Postbus 11 Den Burg, Texel - Tel. 2058
Rcdaktie: Harry de Graaf, Wilhelminalaan 33,
Den Burg, tel. 2058, avonds 2382.
COURANT
Verschijnt dinsdags en vrijdags.
Bank: Nederl. Middenstandsbank; Coöp. Boe
renleenbank. Postgiro 652. Abonn.pr. ƒ2,65 p.
kw. -f 30 ct. incasso. Advert.: familieberichten
14 cl. p. mm.; andere advert 12 ct. p. mm.
Texelaars twijfelen er al lang niet
meer aan, dat het indertijd op hun
eiland gekweekte schapenras tot een
der beste ter wereld behoort. Het lijkt
of het buitenland eerst in de afgelopen
jaren heeft ontdekt, dat het Texelse
schaap meer wol, melk en vlees op
brengt dan andere bekende rassen.
Zeer vele landen in en buiten Europa
hebben al kennis gemaakt met de
Texelaar, al waren de hoeveelheden
geëxporteerde dieren in het algemeen
niet bijzonaer groot. De laatste tijd ech
ter heeft Duitsland meer dan gewone
belangstelling getoond. In de afgelo
pen arie jaren zijn er honderden scha
pen heengegaan en het ziet er naar
uit dat zij zich in de Duitse weidege
bieden, waar de klimatologische om
standigheden veelal dezelfde zijn als
bij ons, uitstekend handhaven.
Maar schapenhouden vereist vak
manschap en ervaring en daar kunnen
alle Duitse boeren (nog) niet op bogen.
JBij onze Oosterburen wordt nog weinig
aan schapenteelt gedaan en mogelijk
heden daartoe ontstaan eerst nu vele
veeboeren niet langer bereid zijn 750
maal per jaar uit melken te gaan. Zij
willen het graag wat gemakkelijker
hebben, want zij vinden dat zij daar in
het welvarende Duitsland recht op
hebben. Het is nu een rage geworden
om koeien op te ruimen en het daar
door vrijkomende weidegebied tot ak
kerland te maken. Dat kan niet altijd
en daar waar weidegebied nergens an
ders voor geschikt is, gaat men denken
aan schapenhouderij. Zijn gebrek aan
ervaring ten spijt is Duitslands boer bij
de keuze van zijn materiaal niets min
der gründlich dan zijn befaamde in
dustriëlen en wil alleen het allerbeste:
stamboekvee dus. En als hij niet kri
tisch is, is de overheid dat wel, want er
gelden voor de import van schapen uit
het buitenland strenge bepalingen. De
Duitsers streven overigens naar een be
drijfsvorm, die op Texel niet zo prak
tisch is gebleken: de zuivere schapen
houderij zonder ander vee. Het is moge
lijk, dat de toch wel enigszins andere
omstandigheden in het land dit wel mo
gelijk maken.
Geen risico
Verschillende lichamen gingen zich
met de export van Texelse schapen be
zig houden; particulieren, het Texels
Schapenstamboek en coöperatieve orga
nisaties, welke laatste zijn verenigd in
de COVECO. Namens de Coveco is in
Nederland o.a. de heer Joh. C. Roe
per uit Oosterend met de inkoop van de
dieren belast. Zo kon het gebeuren, dat
al heel wat kwaliteitsdieren van ons
eiland tegen beste prijzen werden ge
kocht om voor export geschikt te wor
den gemaakt. Dit laatste is geen sine
cure. want vooral van Duitse zijde
neemt men geen enkele risico. Géén
rotkreupel, mond- en klauwzeer en
abortus. De veearts op Texel komt er
dan ook steeds aan te pas om door een
nauwkeurig onderzoek waarvan het
nemen van bloedproeven het belang
rijkst is de gezondheidstoestand vast
te stellen. Hierop wordt toegezien door
de K.E.S. (Keuring Export Schapen) en
de Vétérinaire Dienst. Ook het uiterlijk
van de dieren is belangrijk. Ze moeten
Dinsdag 6 juli
Den Burg, Hotel De Lindeboom-Texel, 20.00
uur, bridge-drive
Woensdag 7 juli
Den Burg, Groeneplaats, 14.00 uur, Folklore-
feest.
Donderdag 8 juli
Den Burg, City-theater, 20.00 uur, Texelfilm.
De Koog, N.H. Kerk, 20.30 uur, zangavond
De Waal, De Wielewaal, 15.00-17.00 en
20.00-23.00 uur, fancy-fair t,b.v. dopshuis.
Vrijdag 9 juli
De Waal, De Wielewaal, 15.00-17.00 en
20.00-23.00 uur, fancy-fair t,b.v. dopshuis.
Zaterdag 10 juli
De Waal, De Wielewaal, 15.00-17.00 en
20.00-23.00 uur, fancy-fair t,b.v. dopshuis.
Texels enige koeltechn. bureau
telefoon 2550 - Den Burg
"V A
goed geproportioneerd zijn en de „on-
soortige" exemplaren gaan er onverbid
delijk uit. Voor exportdieren (meest
stamboek ooilameren) van een half jaar
wordt een goede prijs betaald aan de
verkopers. Er bestaat uiteraard
ook belangstelling voor goede
uiteraard ook belangstelling voor goede
rammen. Deze kunnen in Duitsland
niet vrij worden ingezet, maar moeten
door de Staat worden gekeurd zoals
bij ons bokken, hengsten en stieren.
Voor- en nazorg
Niet alleen de koper, maar ook de
verkoper heeft er belang hij, dat al het
mogelijke wordt gedaan om de Duitse
boeren met de schapenteelt vertrouwd
te maken en dat de schapentransacties
met enige extra service worden omge
ven om dat te bereiken. Hoe reizen de
schapen naar Duitsland? Na keuring
etc. gaan ze de veewagen in. die ze naar
Hoorn of Alkmaar transporteert. Daar
worden ze in treinwagons gezet. Ver
voer per vrachtauto wordt door de
Duitsers niet toegestaan. Er gaat hooi
mee voor ongeveer drie dagen, de ge
middelde reisduur. Belangrijk is de be
geleider, die er mede-verantwoordelijk
voor is dat de dieren straks in optimale
conditie hun bestemming bereiken. Die
begeleider is de 18-jarige Wim van
Tatenhove uit Oosterend. die deze reis
jes telkens weer als een welkom buiten
kansje beschouwt. Wim heeft al zeven
transporten meegemaakt, waarvan drie
naar het bij Dortmund gelegen Werl en
één naar Esens in Oost-Friesland. Het
transport naar Esens was tot nu toe het
grootste: 180 dieren.
Als schaap
Wim leeft in de trein als schaap tus
sen de schapen. De eerste keer had hij
zelfs geen hek gemaakt tussen zijn pro
visorisch bed en de woldragers, maar
dat beviel toch niet. Voedsel is er voor
de levende have voldoende aanwezig;
voor water moet steeds op de stations
gezorgd worden. Een vermoeiende be
zigheid is het wel, want in de schud
dende trein is het temidden van de bla
tende schapen niet makkelijk slapen,
's Winters is het bovendien bitter koud
en zomers heet. Maar avontuurlijk is
het steeds al zou Wim graag eens naar
een verdere bestemming reizen. Mis
schien zit het erin, want ook in andere
landen groeit de belangstelling voor het
Texelse schaap, o.a. achter het IJzeren
Gordijn. Naar Polen en Tsjechoslowa-
'kije zijn al eens dieren verzonden. Het
eerstvolgende transport gaat weer naar
Oost-Friesland; over drie weken. Maar
als de schapen tenslotte in hun nieuwe
Voor export naar Duitsland bestemde schapen
worden binnen hekken gedreven, waar de vee
arts bloedmonsters kan afnemen.
omgeving grazen, houdt de zorg van de
verkopers niet op. De Duitse boeren
zijn er enthousiast over. dat nog her
haaldelijk naar de toestand van de die
ren wordt geïnformeerd en dat van tijd
tot tijd iemand komt kijken en zodanig
van advies dient. Hiervoor en voor het
leggen van nieuwe contacten, die tot ex
port kunnen leiden, zit de heer Roeper
minstens éénmaal per maand in Duits
land.
„Geburtshclfer"
In het kader van de nazorg werd in
het afgelopen voorjaar de heer W. van
der Wal uit Den Burg naar Duitsland
gestuurd. Hij ging naar Esens om daar
dringend verlangde assistentie te bie
den bij het ter wereld helpen van lam
meren. Willem van der Wal had al va
ker met dit bijltje gehakt en het was
dan ook begrijpelijk dat hij in Esens
veel indruk maakte op de boeren, waar
van de meesten zelfs nooit hadden g e-
z i e n hoe een lam wordt geboren. De
Texelse „Geburtshelfer", zoals hij al
spoedig werd genoemd, trok de aan
dacht van de pers, radio en televisie
Graag laat Van der Wal de kranten
zien, waarin men over zijn werk heeft
geschreven. Zelfs de veeartsen uit de
omgeving kwamen kijken", zegt hij met
duidelijke trots. „Tja, wisten zij veel. ze
konden nog wat van me leren!" Van der
Wal hielp 52 lammeren ter wereld ko
men en leerde het in die tijd een zekere
Jakob Pfeiffer, die na vertrek van Van
der Wal de resterende dertig voor zijn
rekening nam. Maar Van der Wal mocht
niet naar Holland terugkeren voordat
hij had beloofd het volgend voorjaar
weer te assisteren. „En bij leven en
welzijn doe ik dat natuurlijk, want het
is prachtig werk!", zegt hij.
HOOG WATER
Hoog water ter rede van Oudeschild:
6 juli 1.36 en 13.44; 7 juli 2.27 en 14.51;
8 juli 3.33 en 15.59; 9 juli 4.45 en 17.09;
10 juli 5.47 en 18.11.
Aan het strand ongeveer een uur eerder
hoog water.
CONSULTATIEBUREAU VOOR
ZUIGELINGEN
Woensdag 7 juli a.s. worden de moeders
van de buitendorpen verwacht op de volgende
uren
Den Hoorn: 13.3014.00 uur; Oostcrend
en De Waal: 14.0014.45 unr; De Cocksdorp
en Eierland: 14.4515.30 uur; De Koog:
15.3016.00 uur.
Kind speelde met vuur
BRAND IN „HET NOORDEN"
Op het bedrijf van de heer Jac. Boon,
O 146, in de polder Het Noorden, brak
vrijdagmiddag om half drie brand uit.
De jongste zoon van de familie speelde
met lucifers in het hooi, dat opgeslagen
was onder een afdak achter de schuur.
Een ogenblik later zag mevrouw Boon,
die in het huis aan het werk was, rook.
Toen zij in de schuur ging kijken zag
ze de vlammen al tegen de vensters
lekken. Terwijl een buurvrouw de
brandweer waarschuwde, stroomden
omwonenden toe om te helpen het
brandende hooi naar buiten te brengen.
Dat was door de hevige rookvorming
geen prettig karwei, maar door dit op
treden werd bereikt dat de schuur en
ook het afdak behouden bleven. De
schade bleef dan ook beperkt tot het
verlies van enkele tonnen hooi De
brandweer uit Den Burg. die spoedig
met twee wagens ter plaatse was, kon
het laten bij nablussen. De heer Boon
was op het moment van de brand niet
thuis. Hij was 's morgens in het zieken
huis te Den Helder opgenomen.
49 DEELNEMERS
IN PUZZELTOCHT
Zondagmiddag werd door de M.A.B.-
club en de afdeling Texel van het Ver
hond voor Veilig Verkeer georganiseer
de Veilig Verkeerspuzzeltocht verreden.
De deelname aan de tocht was behoor
lek maar niet overweldigend groot: 6
bromfietsers en 43 automobilisten. Vo
rig jaar deden totaal 60 puzzelaars mee.
De deelnemers hebben aan het puzzelen
veel genoegen beleefd, hoewel het daar
niet in de eerste plaats om ging. Hoofd
zaak was het stipt in acht nemen van
de verkeersbepalingen en het juist be
antwoorden van drie theoretische vra
gen. Deze op een formulier gestencilde
vragen werden bij de controlepost op
de Bomendijk te De Waal uitgereikt en
moesten binnen drie minuten worden
beantwoord. Slechts vier personen be
antwoorden één der vragen (Mogen stil
staande motorrijtuigen langs de weg het
grote licht aanhouden?) bevestigend en
dus fout. Meer fouten werden in de
praktijk gemaakt. Maar liefst tien van
de 49 deelnemers negeerden een speciaal
voor deze gelegenheid geplaatst stop
bord.
Het „ondergeschikte" puzzelen was
voor vele deelnemers minder eenvoudig
dan de organisatoren hadden gedacht.
Zeer velen slaagden er niet in de juiste
route af te leggen. Opvallend was het
dat de geroutineerden onder de deel
nemers - merendeels leden van de MAB
club - de minste fouten maakten, waar
door zij voor het leeuwendeel van de
prijzen in aanmerking kwamen.
Die prijsuitreiking werd gehouden in
hotel „Bos en Duin" door burgemeeste -
C. De Koning. Trotse winnaar van de
eerste prijs - een door de burgemeester
beschikbaar gestelde wisselbeker - werd
de heer A. Brans uit Ooslerend. Hij had
slechts 10 straf punten. 2 E. Moojen
(10 strafpunten) 3. G. Fianen uit Hazers-
woude (15), 4. J. van Sambeek (17), 5.
J. J. Witte (18). 6. D. van Egmond (20),
7. P. Keijser (21). 8. W. Sweere (21).
Bromfietsers: 1 P. Witte (39), 2. J. Kra
mer (66)
door de qenoeqelijke straatjes
van het centrum van Den Burq, viel
het mij plotselinq op, dat er practisch
qeen winkel meer is van de oude stijl.
Overal loop je maar rond en pakt, het-
qeen je nodiq denkt te hebben. Voor
vrouwen moet dit toch wel ideaal zijn,
dacht ik zo. Hierop doorbordurende
kwam ik in een stemminq van: ik wil
dat ook eens beleven en ik wil dat ge
voel ook eens hebben in zo'n „kijk en
qrijp luilekkerland" rond te dolen. Wel
wat lette mij? Ik ging. Mijn eerste ver
bazing gold een hele serie waqentjes,
zo maar voor het pakken, waarmede
je heerlijk als een kind tussen al die
uitstallinqen kon door sturen. Er was
zelts moqelijkheid om de lopende kleu
ter erop te zetten, zodat hij (ot zij) vol
komen onder controle, het vol laden
van dit miniatuur vrachtwaqentje zou
kunnen qadeslaan zonder moe te wor
den ot zoek te raken tussen al deze
heerlijkheden. Al sturende had ik er
gens wel de indruk, dat het de bedoe
ling was, inderdaad dit waqentje mm
of meer (en liefst meerte vullen. Op
bescheiden schaal, per slot was ik ge
heel onvoorbereid, heb ik een 7-tal in
mijn smaak vallende en heel aanlok
kelijk uitziende artikelen in mijn wa
qentje qedeponeerd en belandde, na
ca. een half uur, vanzelf bij de kassa.
De kassiere lonkte mij heel vriendelijk
toe en beqon mijn waqentje te lossen,
hetqeen niet zo erq inqewikkeld was,
daar mijn inkopen zeer eenzijdiq wa
ren. Geen qroente en vlees bijvoor
beeld. De mij omrinqende vrouwen
waren bewapend met grote tassen en
netten om de vracht in te kunnen ber-
qen. Ik merkte qrote pakken op en
qrote zakken met allerlei fruit en
qroente. Broden bleken ook aanwezig.
Toen ik,na afqerekend te hebben met
mijn arm vol blikjes en doosjes, mij
eens omkeerde en die beladen vrou
wen qadesloeq, heb ik mij peinzend
afqevraaqd, of wij mannen der schep-
pinq soms met lastpaarden waren ge
trouwd. Want die waqentjes zijn erq
leuk in de winkel, maar bij de buiten
deur houdt deze service van de parti
culier qeheel en al op. Het is dan wer
kelijk: Zie maar hoe je thuis komt, en
vriendelijk dank en tot ziens. Ik was
tenminste erq blij, dat de auto niet zo
ver stond. Tot mijn opluchtinq zaq ik
vele Moeders beladen en wel ook op
een auto afstevenen, waar in vele ge
vallen Pa rustiq de komst van zijn eqa
zat at te wachten. Gelukkiq dacht ik,
want dat zou toch ook qeen doen zijn
voor al die vrouwen. Evenwel, volqend
jaar wil men het qehele centrum van
Den Burq voor rijdend verkeer qeslo-
ten verklaren. Men wilde het eiqenlijk
dit jaar al, maar men heeft het een jaar
uitqesteld weten te krijqen. Maar hoe
moeten onze huismoeders het dan vol
qend jaar redden? Peinzende vroeq ik
mij af, of het nou werkelijk nodiq is,
om ze als pakezels naar de buiten
kanten van Den Burq te laten sjouwen.
Zwerver.
De Texelse Rijkspolitie is er in samen
werking met veertig meisjes van de
gidsengroep „Margareth Sinclair" in ge
slaagd een tweetal vakantiegangers in
de kraag te grijpen die aanzienlijke
hoeveelheden verdovende middelen in
hun bezit hadden. In de twee tenten
van de uit België afkomstige kampeer
ders werden vijf buisjes met cocaïne
ontdekt. Hoewel de twee tot op heden
niet hebben bekend en zelfs volhouden
niet te hebben geweten dat de stof zich
in hun tent bevond, wordt aangenomen
dat zij deel uitmaken van een smokkel
organisatie en de cocaïne aan andere op
Texel kamperende gasten wilden verko
pen.
De meisjes bevonden zich woensdag
avond in groepsverband te De Koog
met het voornemen ter gelegenheid van
de „Dag van de Zieken" een bezoek te
brengen aan het Maartenhuis. Toen zij
opweg waren werden zij teruggeroe
pen door de plaatselijke rayoncomman
dant, wachtmeester Reinders, die hen
vertelde dat zij konden helpen bij het
onopvallend doorzoeken van twee kam-
peertenten op het terrein Kogerstrand.
De beheerder van dit terrein, de heer
H. Veldman, had op verzoek van de
recherche in Amsterdam gewacht op
het moment dat de Belgische bewoners
van twee dicht bij elkaar staande ten
ten tegelijk elders zouden zijn om na
te gaan of er zich verdovende midde
len in bevonden. Omdat aanvankelijk
niet vast stond dat de twee Belgen
zelfstandig opereerden stond men voor
de taak de tenten zeer nauwgezet te
doorzoeken zonder dat dat de aandacht
trok van de andere kampeerders. De
politie en de beheerder konden dit dus
niet doen. »De meisjes vervulden hun
taak evenwel voortreffelijk. Terwijl zij
rond de tenten een spel organiseerden
om de aandacht af te leiden, kropen in
elke verdachte tent twee meisjes rond
die elk hoekje doorzochten. In een tent
werden twee glazen buisjes met een wit
poeder gevonden in een tas. In de an
dere tent waren drie buisjes verstopt
in een doosje Egyptische sigaretten. De
ze werden later op de avond aan de zeer
verheugde politie ter hand gesteld, die
hier een belangrijk bewijs in handen
kreeg, 's Nachts om één uur kon men
de twee Belgen op het terrein aanhou
den.
Spel
Voor de veertig betrokken meisjes
moet het een teleurstelling zijn om te
vernemen, dat de hele zaak in scène
was gezet. Er was geen sprake van
smokkelaars op het terrein Kogerstrand
en het was ook geen cocaïne, die in de
tenten werd gevonden. De hele stunt
was bedacht door kapelaan Stam, die
enthousiaste medewerking kreeg van
de Rijkspolitie, de kampbeheerder en
enkele kampeerders, die graag hun tent
voor deze gelegenheid wilden verla
ten. De glazen buisjes bevatten in
derdaad een geheimzinnig wit poeder,
maar een chemisch onderzoek zou heb
ben uitgewezen, dat het doodgewoon
toiletreinigingspoeder van het merk
„Harpol" was. De meisjes zijn er even
wel ingetippeld en hebben er voor
zover bekend geen ogenblik aan ge
twijfeld dat zij betrokken zijn geweest
bij het betrappen van twee cocaïne
smokkelaars.
GESLAAGD
Onze vroegere plaatsgenote mej. Mar
griet Lap slaagde aan de Sociale Aca
demie „Sisca" te Amsterdam voor het
diploma Cultureel Vormingsleidster.