triumph!
bij Langeveld De Rooij
EEN
KIASSEMERK
GEEFT KUSSEWERK
PORTABLE!
SCHRIIFMACHINES
EEN KLASSE
APART! I I koffer reeds vanaf
I'
VEEL LIEFS VAN RONNIE
BRIGADIER PIET EN DE SEMI-PROF
Koning der
edelstenen niet
langer edelsteen der
koningen
en kompleet met
f 250.-
Kunnen diamanten kinderen krijgen?
Sinds mensenheugenis is de diamant
één van de meest begeerde voorwerpen
op onze aarde en talrijk zijn de legen
den, die over de diamant worden ver
teld. Hoe ongelooflijk het ook klinkt,
nog tot in de 17e eeuw dachten de men
sen bijvoorbeeld, dat er mannelijke en
vrouwelijke diamanten waren en er be
staan zelfs verslagen van ooggetuigen,
waarin het „huwelijk" van diamanten
en de geboorte van nakomelingen wor
den beschreven.
In het oude testament van de Bijbel
wordt verscheidene malen gezinspeeld
op de waarde en de hardheid van de
diamant en in de eerste eeuw van onze
jaartelling schreef de beroemde Ro
meinse natuur-historicus Plinius: „Het
meest waardevolle voorwerp op aarde
is de diamant". In zijn tijd waren dia
manten zo kostbaar en zeldzaam, dat
het bezit ervan alleen was weggelegd
voor keizers en maharadja's. Plinius
zelf schreef, dat „diamanten alleen be
kend waren aan koningen".
Het heeft zeker tot het midden van
de 16e euw geduurd, dat diamanten
uitsluitend werden gedragen door man
nen van koninklijke geboorte en dat
zelfs de gaden van de koninklijke heer
sers niet meer dan naar de diamanten
van haar echtgenoten mochten kijken.
In die tijd werden diamanten meer be
geerd vanwege de magische krachten,
welke aan deze edelsteen werden toe
geschreven. dan om hun schoonheid.
Pas toen de kunst van het slijpen en
polijsten tot ontwikkeling kwam, begon
de opkomst van de diamant als vrouwe
lijk juweel. Diamant is het hardste ma
teriaal, dat op onze aarde voorkomt en
de steen kan alleen maar worden ge
slepen met een andere diamant of met
gereedschap, dat met diamantpoeder is
geïmpregneerd.
Ruwe diamant ziet er uit als een on
ooglijke kiezel en doet in niets aan de
sprankelende edelsteen denken, zoals
die in sieraden is verwerkt. Het is de
kunst van de slijper, die schoonheid
schept uit de ruwe steen. Het bewer
ken van de diamant vereist niet alleen
een hoge graad van vakmanschap, maar
ook veel geduld en uiterste nauwkeu
righeid.
De facetten van een diamant moeten
namelijk een zodanige hoek met elkaar
maken, dat het binnenvallende licht op
zijn gunstigst wordt teruggekaatst, zo
dat uit de oppervlakte van de steen
een flonkering van vurig licht in dui
zend kleuren naar buiten schiet. Tegen
woordig worden de meeste diamanten
geslepen als briljant. Bij dit slijpsel be
staat de kleinste diamant nog uit 58
facetten 33 boven en 25 onder die
alle precies een voorgeschreven hoek
met elkaar maken
Waar komen diamanten
vandaan
Diamanten zijn een vorm van kool
stof, die miljoenen en miljoenen jaren
geleden bij het afkoelen van onze aarde
onder geweldig hoge temperaturen en
onvoorstelbaar hoge druk werd ge
kristalliseerd
Eén van de oudst bekende vindplaat
sen waren de beroemde Golcondamij-
nen in India, welke nu echter al meer
dan een eeuw zijn uitgeput. Tegenwoor
dig komt verreweg de meeste diamant
uit Afrika. Ook in Rusland zijn dia
man tm-jnen.
Om één karaat diamant te winnen
(één karaat is een gewicht van 1/5
gram) moet de arbeider 250 ton rots
doen springen, verpletteren en sorteren.
Lang niet alle diamant is echter ge
schikt voor siersteen. Driekwart van
alle uit de mijnen afkomstige diaman
ten is bestemd voor industriëlen doel
einden. De industriediamant neeml al
jaren een voorname plaats in bi] de
technische vooruitgang. Als hardste
van alle mineralen kan de diamant met
verbluffend gemak door de stevige
rotsen ot metalen snijden. Deze dia
manten, welke om hun onzuiverheid of
misvormdheid niet goed genoeg werden
GEVONDEN EN VERLOREN
VOORWERPEN
tot 10 augustus 1965
Gevonden te De Koog: trouwring; contact
sleutel voor motor of bromfiets; enkele papie
ren, lidmaatschapskaart en verzckeringscertifi-
kaat; rode jongenstrui; luchtpomp met slang;
blauw damesbadpak; zwart-witte zwembroek;
rood-blauw geblokte zwembroek; portemonnee
met knipsluiting, inh. ƒ3,33; zwarte kijker;
blauw damesrijwiel merk Douglas; rose-wit ge
streepte damesblouse merk Cotto Nova; bruine
portemonnee inh. 1 biljet 100 D-mark, 2 bank
biljetten van ƒ10,kleingeld; sleutelring;
zwart damesrijwiel Gazelle; zwarte kunstlede
ren damestas, inh. makc-up artikelen en hor
loge; zwarte autobinnenband; gouden trouw
ring; damesarmbandhorloge; bruine portemon
nee inh. 2 foto's, 1 bankbiljet van ƒ10,en
kleingeld; lichtbruine portemonnee inh. ƒ2,13
aan kleingeld; bruine portemonnee inh. Duits
geld en tabelkaarten.
Verloren te De Koog: kindervestje; bruine
portemonnee inh. ƒ50,a ƒ60.en en
kele foto's; rode damesportefeuille inh. 2 5£
biljetten, 1 bankbiljet van ƒ10,1 munt
biljet van ƒ2,50 cn wat kleingeld; groene
hondericm; grijs meisjesvest; donkerbruine
portemonnee inh. ƒ2,50 en Engelse postzegel-
witte portemonnee inh. 25,wit-oranje
windscherm; linnen koffer inh. kleding, boe
ken en gasstel; beige jack; donkerblauwe
anarak; regenbroek personalsausweis t.n.v.
Uvatzek; rood-geruite hondenriem; kinderboek
„Pony het Zeepaardje"; bruine kinderporte
monnee inh. ƒ3,50 cn enige oude munten;
gymnastiekschoenen waarin sokken; verlo
vingsring met inscriptie „Frits", groen dames-
rijwiel Simplex; bruine portemonnee inh. m
ƒ50,groene tas met levensmiddelen; kleine
kampeertent met doos scheerlijnen; fototoestel
Kodak in bruin tasje; lichtgrijze regemas met
blauwe voering Interna; blauw kinderjack;
DAF-vvieldop; witte handdoek waarin blauw
en groen zwembroekje: oude herenfiets;
blauw-zwart gespikkelde jongenspullover;
oranje portemonnee met vakken inh. bank
biljet ƒ25,en 2 muntbiljetten van ƒ2,50;
bruine jongensportemonnee inh. ƒ2,13; foto
toestel Kodak Retinette in bruinlederen tas;
zw.irte varkensleren portefeuille inh. pasfoto
en reisbiljet; rode weekendtas met kleding;
polshorloge „Ancre' met metalen rekband;
muntenarmband. groene loden Falconjas;
zwart lederen portemonnee inh. 112,
rood boodschappennetje inh. rose onderjurk,
zonnebrandolie en krulspelden; zeegroene jon
genstrui met V-hals; werphengel met schop
en garnalenschepnct; polshorloge „Olympia"
met metalen bandje; brede gouden schakel
armband met gouden tientje 1932; groen rub
ber jack inh. sleutelring met scootersleutel;
bruine slipper; dameshorloge met gouden
armband: zwarte portemonnee inh. ƒ2,
en enkele suikerzakjes; zonnebril; zonnebril,
paar leren slippers m. 38; nikkelen polshorloge
met goudkleurig bandje; blauwe koffer inh.
dameskleding en rood reiswekkertje.
CONSULTATIEBUREAU VOOR
ZUIGELINGEN
Woensdag 18 augustus worden de moeders
van de buitendorpen verwacht op de volgende
uren
Den Hoorn: 13.30—14.00 uur; Oosterend
en De Waal: 14.00—14.45 uur; De Cocksdorp
en Eierland: 14.4515.30 nur; De Koog:
15.30—16.00 uur.
bevonden om te worden verwerkt in
sieraden, zijn onvervangbaar in het
proces van snijden, slijpen of polijsten
Al deze factoren in aanmerking ge
nomen is het nauwelijks te verwonde
ren, dat diamanten zo waardevol zijn.
Maar gelukkig is het niet meer zo als
vroeger, dat diamanten sieraden alleen
zijn weggelegd voor de welgestelden.
Tegenwoordig kunnen ook de minder
met aardse goederen gezegende vrou
wen zich een ring met een diamantje
permitteren.
Een diamant blijft altijd, zijn glans
vermindert nooit. Elke steen is uniek en
heeft een eigen persoonlijkheid. Aan de
diamant wordt de magische kracht toe
geschreven, dat hij de liefde tussen man
en vrouw zou bevorderen. Misschien is
het daarom, dat het in tal van landen
de gewoonte is, dat de jongen aan het
meisje zijner dromen bij de verloving
een diamanten ring schenkt. De dia
mant, de „koning der edelstenen", zal
door zijn schoonheid en zeldzaamheid
de mens altijd blijven boeien. De Hin
does hebben een spreekwoord, dat zegt:
„Hij, die een diamant koopt, koopt een
stukje eeuwigheid".
134. De brave en oersterke knecht van
de firma Comestiblo en Co. ging nu
weer ijverig aan de slag en nam we
derom twee vaten op zijn nek. Doch
ditmaal waren het toevalligerwijze juist
de vaten, waarin Piet en Karei zich
verborgen hadden Vervolgens wandel
de de reus met de twee vaten rustigjes
het pakhuis in om daar een oude trap
te gaan beklimmen En of men het nu
wil geloven of niet.de man was zó
gruwelijk sterk, dat-ie niet eens merk
te, dat-ie nu een paar volle in plaats
van lege vaten op zijn nek had Met een
bons zette hij ze op zolder neer, hetgeen
een hele opluchting betekende voor de
twee verstekelingen, want zij voelden
zich helemaal niet zo op hun gemak in
die vaten. De vaten hadden vroeger
namelijk gediend voor het verpakken
en vervoeren van stroop en dan weten
we het wel. Het was dan misschien wel
lekker zoet in zo'n vat, maar het wa>
er erg kleverig ook en dat is beslist
minder prettig.
„Bah! Ik kleef helemaal!" viel briga
dier Piet uit, toen hij uit het vat ge
kropen was.
„Ik ben d'r geen haorke beter aan
toe!", zei Karei. „Maar ja, laot we die
kleverigheid maor laten veur wat het is
en laot we d'r maar weer gauw van
deur gaon! Als we eenmaal veiliger
oorden hebben bereikt, kunnen we ons
altijd nog wel schoonmaken!"
„Daar heb je gelijk in", zei brigadier
Piet, die toch bezig was zich zoveel mo
gelijk van de taai aanhangende stroo-p-
draden te ontdoen. „Kom mee, dan lo
pen we deze pakhuiszolder over. Daar
aan de andere kant hangt een takel
touw. Misschien kunnen we daarlangs
naar beneden komen. Dan staan we
weer op straat. De kust is vrij ook, ge
loof ik. Volg me, Karei!"
Zo gezegd, zo gedaan. Brigadier Piet
greep het takeltouw en slingerde zich
als een aap naar buiten. En toen begon
de afdaling naar de begane grond....
FEUILLETON
iiiiiiiiiiiimiiiiiiiMiiiiiiiiiiimiiiiiiiirimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiimimiuiii
iiiiiiiiiiiinii miiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
door Maartje Zeldenrijk
18. Later. soms had hij zo'n bui.
als hij het erg druk had bijvoorbeeld.
Hij moest vaak op reis voor de zaak.
Dikwijls naar Amerika, waar ze grote
voorraden grondstoffen opkochten. Ka
toen en zo. Dat deed hij zelf en daarin
was hij een expert. Soms was hij weken
weg en dan werd er voor miljoenen ge
kocht. Als hij dan thuis kwam, knapte
hij gewoon af, sliep twaalf, veertien
uren achter elkaar en was daarna weer
net zo fris als altijd. Dan verzorgde ik
hem en dan kwam zijn oude genegen
heid wel eens terug. Ondanks alles
vond ik het altijd weer prettig, als hij
me in zijn sterke armen nam en kuste.
Dan liet ik me gaan. Doch de volgende
dagthij zwaaide event lachte en
zei: Tot ziens. Dan zag ik hem soms
dagen achtereen niet en hoorde ik van
kennissen, dat hij avond aan avond uit
was met zijn vrienden. En vriendinnen"
„Dat je dat allemaal nam, Yo. Waar
bleef je waardigheid? Als echtgenote
vanvan
Ze haalde haar schouders op. „Och,
waardigheid. wat koop je er voor?
Soms was ik wel eens woedend. Mis
schien voornamelijk op mezelf, omdat
ik niets deed. Omdat ik hem nooit ver
wijten maakte, als hij weer eens terug
keerde op zijn honk. Ik zorgde er enkel
voor, dat er op mij niets aan te merken
was. Geen man had bij mij ook maar
een schijn van kans. Wanneer ze zin
speelden op het gedrag van mijn man,
sloeg ik ze in hun gezicht. Ze noemen
me in Wassenaar nog de heks". Ze
glimlachte. „Dat is niet erg. Ik heb het
liever, dan dat ze zouden zeggen: ze is
een dweil. Of iets dergelijks' Ze
lachte fijntjes. „Maar dat kunnen ze
niet. Bep chaperonneert me. Ze is
ouder. En ze is verstandig. En dan heb
ik nog mijn waakhond".
„Waakhond?"
„Augie. Hij was een vriend van Ber
nard en voor zijn dood heeft Augie hem
beloofd zoveel als mogelijk was voor
mij te zorgen. Nu ja, ik waardeer het
natuurlijk, maar ik ben altijd in staat
geweest om op mezelf te passen, zie je?"
„Waarom laat je hem dan altijd toe?"
,Och, hij is eigenlijk een zielige jon
gen. Verarmde adel. Ik wil, dat hij zijn
graad haalt, snap je? Mijn man betaal
de zijn studie. Ik zei al: Bernard had
vele goede eigenschappen".
„En nu betaal jij Augie's zogenaamde
studies".
PZe knikte. „Dat klinkt niet vriende
lijk, maar dat komt, omdat je Augie
niet kent. Hij komt er wel. Laat hij er
een paar jaar langer over doen. En.
ik beschouw dit als een deel van de
erfenis. Waarom zal ik het niet doen?
Ik weet immers zelf, wat armoede is?
Laat hij alsjeblieft.ik heb geld ge
noeg. Ik help graag iemand, die het
waard is: Ik moet toch wat te doen
hebben?"
„Je zoudt moeten hertrouwen, Yo-
landa. Hoe lang ben je weduwe?"
„Bijna drie jaar. Nee, ik zal wel
nooit meer trouwen. Eén keer heb ik
een blunder gemaakt. Ik heb genoeg
leergeld betaald".
„Er zal nog wel eens een man in je
leven komen, van wie je veel gaat hou
den".
Ze haalde opnieuw haar schouders op.
„Ik weet het niet. Ik weet niet eens,
wat liefde is. Jij?"
Hij begon langzaam te lachen. „Wat
moet ik daarop antwoorden? Het be
staat natuurlijk. Als ik denk aan mijn
eigen broer, en mijn schoonzusZe
zijn al een jaar of vijf getrouwd, maar
als je onverwacht binnenkomt.... net
twee tortelduiven. Dat moet het zijn,
veronderstel ik".
„Wat7 Tortelen?"
Hij proestte het uit. „Die Yo.Zo
iets ja".
„Het zal wel iets anders zijn dan ver
liefdheid, neem ik aan. Bernard was
verliefd, dol verliefd. Hij noemde me
die eerste tijd kaboutertje. En later, als
hij zo'n bui had, nog een enkele keer.
Maar liefde moet volgens mij van
weerskanten komen. Misschien ben ik
tekort geschoten als echtgenote". Ze
zuchtte diep. ,.Wie zal het zeggen? Ik
mocht hem, maar ik had hem niet lief.
Daarom zal hij wel zo gauw genoeg van
me gekregen hebben".
Ze beklommen de trap naar de villa.
Bep stond hen in de deuropening op te
wachten. „Mooi op tijd, liefdes, want
het eten is klaar"
Yolanda schoof haar arm door die
van haar vriendin. „Bep, je bent een
wonder van genegenheid, toewijding en
trouw. Ik zal je voordragen voor een
medalje".
„Doe niet zo gek".
„O, dus niet7 Wat dan7 Zal ik een
knappe Spaanse jongeling voor je uit
zoeken? Ze hebben de naam te rillen
van temperament. Net iets voor jou".
Bep keek haar hoofdschuddend aan.
„Waar zijn jullie geweest? Wat hebben
jullie gedronken?"
„Het strand heeft ons gedragen en
we hebben ons gelaafd aan herinnerin
gen, zure en zoete", verklaarde Yolanda
pathetisch. „Dus ook geen Spanjool.
Waarmee kan ik je dan blij maken?"
Ronnie lachte en zei: „Ik weet het
wel. Zo...." Voor Bep er erg in had,
pakte hij haar beet en drukte een zoen
op haar mond.
Ze bloosde bijna meteen en gaf hem
speels een tik op zijn wang. „Ga weg
jij.... wat moet Yo er wel van den
ken?"
Yolanda leunde met haar rug tegen
de tafel. Ze keek naar de jongeman en
antwoordde op bedachtzame toon: „Ik
denk, dat ik er in dit geval maar be
kaaid af kom".
Ronnie was opeens in een jolige bui.
„O, ik heb voorraad genoeg, hoor".
Zonder meer pakte hij de weduwe beet
en kuste haar eveneens op de mond.
Eén seconde sloot Yolanda haar ogen
Toen zei ze zacht: „Het Spaanse kli
maat begint te werken. We zijn weer
quitte".
Na die avond kusten -ze elkaar vaker.
Soms liepen ze met de armen om elkaar
heen over het strand. Eens lagen ze,
ver van het stadje, op een eenzaam
plekje tegen de rotsen. Ze hadden een
poosje gezwommen en lieten zich nu in
de zon drogen. Op een gegeven ogenblik
verschoof Yolanda, verlegde zijn arm
een beetje en ging in de holte ervan
liggen. Hij sloeg de arm om haar heen
en drukte de vrouw tegen zich aan. Ze
keek lachend naar hem en spitste haar
lippen. Hij kuste haar enkele malen,
maar op een gegeven ogehblik trok hij,
haar geheel in zijn armen om haar te
kussen. Hij voelde haar verkillen en
hoewel hij haar toch kuste, groeide bij
haar de weerstand. Ineens maakte ze
zich los en kwam overeind. Ze draaide-
zich om en keek op hem neer, waarna
ze begon te glimlachen. Meteen knielde?
ze weer bij hem en gaf een zachte klap
op zijn wang. „Wat nou, Ronnie? Je
gaat toch niet verliefd worden?"
„Is dat zo vreemd?"
Ze keek hem enige tijd onderzoekend
aan, waarna ze met haar hoofd op zijn
borst ging liggen. „Nee, eigenlijk niet.
Ik had dat wel kunnen verwachten,
hoewel ik het me aan de andere kant
niet voldoende realiseerde, dat dit zo de
loop der dingen is in het leven. Je mag
me kussen, als je je verder kunt blijven
beheersen. Geen onzin in je hoofd ha
len, nozempie. Ik ben blij met je
vriendschap, maar verwacht van mij
alsjeblieft niet meer. Je kent zo'n beetje
m'n levensgeschiedenis, nietwaar? Het
zou met jou net zo gaan als met Ber
nard: je zoudt gauw genoeg van me
krijgen".
Hij kwam half overeind, haar schuin
in het gezicht kijkend. „Wil je me op
één lijn stellen metmet
Ze trok zijn hoofd naar zich toe en
kuste hem. „Je bent een fijne vent,
Ronnie. Ik vind het prettig, deze vakan
tie met jou. Een kusje en een stoeipar
tijtje en een flirtation vind ik best,
doch daarbij moet het echt blijven".
Hij trok haar naar zich toe. Met de
armen om haar heen, vroeg hij zacht:
„En als ik bereikt heb, wat jij graag
wilt en ik nu ook. wat dan?"
(Wbrdt vervolgd)
