VEEL LIEFS VAN RONNIE OP R.H.B.S. TEXEL: Weekagenda van grote beteke nis voor Texels verenigingsleven mÊS:tb Geconcentreerd luisteren bevorderd door taalonderricht per bandrecorder Beroep op medewerking van besturen Uitvoerige gegevens in kartoteek TWEEDE BLAD TEXELSE COURANT VRIJDAG 17 SEPTEMBER 1965 Sinds het begin van het nieuwe schooljaar wordt aan de Rijks HBS te Den Burg geëxperimenteerd met een nieuwe methode voor mondeling taal onderricht. Om de leerlingen geconcen treerd te kunnen laten luisteren naar de uitspraak van het Frans, Duits of Engels, dragen zij gedurende de eerste tien minuten van de les koptelefoons, die allen aangesloten zijn op een band- rekorder. Op de band is van tevoren door de leraar de les opgenomen, die de jongelui in hun boekje hebben staan, zodat zij tijdens het luisteren kunnen meelezen. Na iedere zin wordt even ge pauzeerd, zodat de leerlingen gelegen heid hebben het gesprokene na te zeg gen. Dit kunnen zij luid doen, want door de afsluitende koptelefoons storen zij elkaar niet. Een dergelijke les levert een merkwaardig beeld: een zwijgende leraar en ingespannen naar zijn opge nomen stem luisterende leerlingen. De eerste klassen krijgen op deze wijze Engels, de tweede klassen bovendien Duits. De leraren hebben de indruk, dat volgens deze methode de uitspraak van de woorden veel beter wordt ge oefend. Om er een oordeel over te kun nen geven zal het taalonderricht-per- bandre'korder evenwel veel langer in praktijk gebracht moeten zijn. Nu is het nog een experiment. Koptelefoon-net Het aanleggen van het koptelefoon- net in het klaslokaal leverde weinig technische moeilijkheden op. Zonder bezwaar kon gebruik worden gemaakt van de reeds bestaande stopcontacten op de tafels van het natuurkundelokaal. De contacten zijn aangesloten op een zwakstroomleiding, die voor deze gele genheid met de luidsprekersuitgang ZON, MAAN EN HOOG WATER De zon komt 19 september op om 6.21 uur en gaat onder om 18.46 uur; 22 september op om 6.25 uur en onder om 18.39 uur. Maan: 17 sept. L.K.; 25 sept N.M. Hoog water ter iede van Oudeschild: 17 sept 12.07 en 18 sept. 0 15 en 12.43; 19 sept. 0 56 en 13.36; 20 sept. 1,56 en 14.54; 21 sept. 3.29 en 16 42; 22 sept. 5.21 en 18.29; 23 sept. 6.59 en 19.52; 24 sept. 8.11 en 20.55; 25 sept. 9.06 en 21.43. Aan het strand ongeveer een uur eerder hoog water. ECONOMISCH-SOCIALE VOORLICHTING VAN HOLLANDSE MIJ. VAN LANDBOUW De afdeling Texel van de Hollandse Maatschappij van Landbouw zal haar leden en eventuele niet-georganiseer- den in de gelegenheid stellen van tijd tot tijd met een deskundige te spreken over vraagstukken van sociaal-econo mische aard. Besloten werd de heer A. J. Meerkerk, economisch-sociaal voor lichter bij de Holl. Maatschappij van Landbouw, uit te nodigen ééns per twee maanden zitting te houden in hotel ,,De Lindeboom-Texel". Dit zal steeds op de derde maandag gebeuren, te beginnen op maandag 20 september a.s. van 10.30 tot 12.30 uur. De volgende zitting zal dus op 15 november worden gehouden. De steeds ingewikkelder wordende maatschappelijke situatie doet behoefte ontstaan aan voorlichting, a.o. over de onderwerpen: beloning meewerkende kinderen, bedrijfsovername van vader op zoon, bedrijfsfinanciering, bedrijfs beëindiging, school- en beroepskeuze, omscholing, ontwikkelings- en sane ringsfonds, algemene bijstandwet en erfeniszaken. Eventueel kan met de heer Meerkerk ook worden afgesproken het gesprek thuis te voeren. De heer P. J. Meerkerk is bereikbaar op het adres Zuiderweg 176, Z.O.-Beemster, post Purmerend. Telefoon (2990) 3265 bgg. 3633. van de rekorder wordt verbonden. De leerlingen hebben niets anders te doen dan de pluggen van hun koptelefoons in het contact te prikken. Men mag dit op de RHBS toegepaste eenvoudige systeem niet verwarren met het zeer veel ingewikkelder „talen practicum", waarmee in enkele Neder landse scholen wordt geëxperimenteerd. Daarbij heeft niet alleen de leraar een bandrekorder, maar beschikken alle leerlingen bovendien over zo'n appa raat. Zij kunnen niet alleen luisteren, maar ook via een microfoon terug- spréken en zelfs opnamen maken om deze later te laten horen, terwijl ook de leerlingen onderling kunnen converse ren via de lijn. Omdat iedere leerling over een bandrekorder beschikt, is een dergelijke installatie zeer kostbaar. De betreffende scholen zijn er dan ook door de minister voor aangewezen en krijgen er subsidie voor. Het is niet on mogelijk dat de RHBS Texel naar aan leiding van gunstige resultaten met het thans gebruikte eenvoudige systeem een „echt" talenpracticum zal aanvra gen. Vliegen - rijden - varen in miniatuur MODELSPORT VANGT STEEDS MEER LIEFHEBBERS Als om half zes het bureau met de vele dossiers en formulieren is opge ruimd, haast hij zich in zijn jas, in de auto en naai huis. Een snelle kus voor vrouwlief en dan naar de zolder. Laten wij hem mijnheer Jansen noemen. Op de trap struikelt hij bijna. Hij is weer eens te haastig. Het is wel te begrij pen. Heeft hij niet 's middags door een lumineus idee dat moeilijke probleem over de motorbevestiging opgelost? Hij zal het nu zo snel mogelijk in de praktijk proberen. Driftig slaat hij aan het werk met hout, lijm, ïjzerdraad en een vlijmscherp mesje, alles om zich heen vergetend. Mijnheer Jansen is een van de meer dan honderdduizend modelbouwers in Nederland. Overdag verdient hij zijn boterham met het doorsnuffelen van papieren, 's avonds houdt hij zich be zig met ingewikkelde mechanische be rekeningen en constructies. De model sport neemt in Nederland evenals in de andere Europese landen en voor al ook Amerika, Australië en Enge land een verrassend hoge vlucht. Van alles wordt er in kleine kamertjes, op tochtige zolders met aarzelende, Met ingang van 1 oktober zullen in de Texelse Courant weer de week agenda's van de Stichting Cultureel Werk Texel worden opgenomen. Zoals bekend wordt in deze rubriek melding gemaakt van vergaderingen, uitvoerin gen en andere verenigingsbijeenkom sten. Bovendien zal éénmaal per maand een agenda over een langere periode worden opgenomen. Deze maandelijkse agenda heeft tot doel de verenigings besturen te informeren over de data, die reeds door andere verenigingen zijn bezet. Bij de keuze van data voor eigen bijeenkomsten kan hier rekening mee worden gehouden. Deze agenda's hebben in de afgelopen jaren we! bewezen in een behoefte te voorzien. Enerzijds beogen zij de aan dacht van het publiek op de komende bijeenkomsten te richten, anderzijds dienen de maandelijkse agenda's ervoor ongewilde concurrentie door vereni gingsbesturen te voorkomen. De opgave van evenementen voor deze agenda kan geschieden door; a. invulling en inzending van speciale kaarten, die bij het kantoor van de Stichting Cultureel Werk kunnen wor den aangevraagd. Deze kaarten kunnen postvrij worden verzonden; 'b. telefonische opgave aan het bureau, p/a raadhuis, tel. (02220) 2141. Verenigingsbesturen zullen ook steeds overleg kunnen plegen over de vraag of een bepaalde datum al dan niet „vrij" is. Het is duidelijk, dat het sys teem alleen dan goed kan functioneren, wanneer er dooi alle verenigingsbestu ren aan wordt meegewerkt. De admi nistrateur van de Stichting doet dan ook een beroep op de medewerking in deze. Hij dringt er op aan de benodigde gegevens steeds zo vroeg mogelijk te verschaffen. De wekelijkse agenda's worden in de regel op woensdag aan onze redacteur overhandigd, zodat ze in de krant van vrijdag kunnen worden opgenomen. Opgaven voor de daarop volgende week dienen dus uiterlijk woensdagmorgen daaraan voorafgaand te zijn ontvangen. Kartoteek De Stichting Cultureel Werk Texel doet nog een tweede beroep op de ver enigingsbesturen. Op het bureau Cultu rele Zaken wordt een zg. verenigings- kartoteek bijgehouden, waarin de voor naamste gegevens betreffende het plaatselijk verenigingsleven worden aangetekend. Aan de verenigingsbestu ren is een enquêteformulier toegezon den, dat ingevuld naar het kantoor van de Stichting dient te worden terugge zonden. De aldus verzamelde gegevens worden in de kartoteek verwerkt Re gelmatig bereken de administrateur van de stichting vragen over het plaat selijk verenigingsleven, die alleen dan beantwoord kunnen worden, wanneer hijzelf over deze gegevens beschikt. onervaren of vlugge, bedreven vingers gemaakt. Al jaren lang bouwt men in Nederland modelvliegtuigen en model treinen, auto's en schepen. Maar nog nooit in zo'n verscheidenheid als nu. Wat te zeggen van vliegtuigen, uit gerust met echte, piepkleine straalmo toren, die hoewel slechts alles bij alles zo'n metertje groot snelheden van zo'n tweehonderd kilometer per uur halen? Race-auto's, niet veel groter dan een pocketboek, die als ronkende monstertjes boven de honderd kilome ter uitkomen? Treinen, die geheel zijn uitgerust met automatisch sluitende deuren, lichtinstallaties en bovendien op bevel voor- of achteruit rijden? Steeds meer Het aantal modelbouwers neemt hand over hand toe. Er zijn wel verklarin gen voor te vinden. Onze generatie staat niet meer zo vreemd tegenover de techniek. Integendeel, wie overdag op kantoor zit, wil buiten zijn werk wel weer eens heel iets anders onder han den hébben. Ook de gestegen welvaart maakt het mogelijk, dat men met een wat ruimere beurs zijn hobby kan aan pakken. De echte liefhebbers zien er niet tegenop soms ware kapitaaltjes in hun liefhebberij te steken. Het nieuw ste op het gebied van de miniatuur schepen en vliegtuigen is de radiogra- gische besturing. Al is het systeem al enkele jaren bekend, pas in de laatste jaren kan men van een letterlijk hoge vlucht spreken. Voor een transistor zendertje met meer kanalen legt men al snel zo'n tweehonderd gulden neer, dan komt daar een combinatie van ont- vangertjes en stuurmotoren (niet groter dan een klein luciferdoosje) bij, waar mee aan boord van het schip of vlieg tuig de bevelen worden opgevangen en uitgevoerd. Voor deze combinatie kan men veelal rekenen op eenzelfde be drag. Toch zijn er al vele duizenden in Nederland, die hun scheepje of vlieg tuig op afstand besturen. Thuiszitters De treinbouwers zijn de thuiszitters. Vaak hebben zij een 'hele kamer als stationemplacement ingericht. Er zijn zelfs voorbeelden van buren, die elkaar in deze hobby vonden en een stuk uit de muur lieten breken om een trein van het ene huis naar het andere te la ten rijden. Vaak worden staaltjes mees terwerk van bouwkunst en techniek geleverd. Een groot deel betrekt alles in een winkel. Er is trouwens vrijwel niets dat men niet kant en klaar kan kopen, vanaf treinen tot miniatuur boompjes of complete rotsformaties. Maar de echte liefhebber, zo zeggen zij zelf, maakt alles zelf, van trein tot en met automatische overweg. Steeds meer, vooral Amerikaanse fabrieken, brengen plactic bouwdozen op de markt, waarmee van alles is te doen. Zo zijn er middeleeuwse ridders (met harnas, zwaard en schild, alles op schaal), beroemde driemasters en zelfs raketinstallaties, die natuurgetrouwe raketten van het laatste model bevat ten. Voor deze bouwdozen is kennelijk een steeds grotere markt aanwezig, het aantal verschillende modellen loopt al in de honderden en dagelijks komen er meer bij. Eén nadeel Zij hebben echter één nadeel, hoe minutieus ook nagemaakt, in de meeste gevallen vliegt, rijdt of vaart het plas tic model niet. En dat is nu net iets, dat de echte liefhebber, ook al weer volgens zichzelf, met vermag te waarderen. Hij moet zijn produkt majesteitelijk met bolle zeilen de golven zien klieven of het wentelend door het luchtruim zien spoeden Waarvoor heeft hij anders die vreselijk ingewikkelde berekeningen over profielen, lift-drift-verhouding stijggetal en schroefrendement uitge werkt? Neen, zijn produkt is niet be stemd om op het dressoir te pronken. Het is misschien wat minder fraai van lijn, maar het vliegt of vaart en daar gaat het om. Het is een hobby, waarmee je altijd bezig kunt zijn. Op gure winteravonden komen de tekeningen tevoorschijn en wordt er driftig geknutseld. Op warme zomerdagen wordt het water of de weide opgezocht voor de eerste be proeving van het zo lang gekoesterde model. Als het dan die eerste keer mis gaat? Och, met frisse moed wordt ge lijmd wat er te lijmen valt en de vol gende keer lukt het beter. Deze menge ling van techniek, avontuur l(doet-ie-ut- of-doet-ie-ut-niet) en vrijetijdsbesteding zijn de grote trekpleisters van de mo delbouw, zo zegt men. Mijnheer Jansen, die bemerkt, dat zijn oplossing toch niet bruikbaar is, en weer zint op een an dere, zal dat graag beamen. Huishoudelijke Voorlichting BLOEMSCIIIKYYEDSTRIJD Door de werkgroep Huishoudelijke Voorlichting zal op woensdag 22 sep tember een bloemschikwedstrijd wor den gehouden in hotel „De Zwaan" te Den Burg. Deelname staat open voor ieder. Dc stukjes moeten thuis worden gemaakt en tussen 10.00 en 11.30 uur bij hotel „De Zwaan" worden ingeleverd, 's Middags worden de inzendingen ge keurd. waarna 's avonds de prijzen worden uitgereikt. Ook zullen de stuk jes worden besproken en zal een de monstratie „opmaken van fruitbakjes" worden gegeven. De zaal is open vanaf 19.00 uur. De avond begint om 20.00 uur De inzendingen worden verdeeld in verschillende groepen: fantasiestuk jes, vazen (kleine en grote) en bakjes. Voor iedere groep worden prijzen, be staande uit bloemschikattributen, be schikbaar gesteld. 139. „Laat-ie nou maar rustig alarm slaan", voegde Piet nogmaals aan zijn rede toe. „Wij staan hier nou op 't dak en we staan zelfs temidden van zo'n geweldige zee van daken, dat het een klein kunstje moet wezen een flink eind uit de buurt te komen. Laten we dus maar op weg gaan, dan zien we van zelf wel waar we uitkomen...." „Als we dan maar niet in de gaten lopen", vond Karei „Welnee, man. Hoe kom je daarbij", wuifde Piet Karel's bezwaren weg, „Voorlopig zien de mensen in ons alleen maar een paar keurig nette schoor steenvegers, die ijverig bezig zijn met de uitoefening van hun mooie beroep". „Nou, veuruut. Lopen dan maar", zuchtte Karei en hij begon de voet sporen van de brigges te drukken. Dat viel hem eerlijk gezegd nog niet eens mee en het gebeurde soms een enkele keer, dat-ie bijna helemaal zijn even wicht kwijt raakte. Toch kwamen ze tenslotte ongedeerd bij een hele massa op elkaar gepakte kleine en oude huis jes terecht. „Kijk, kijk", lachte Piet, „Hier kunnen we gemakkelijk via aller lei rappen en laddertjes naar beneden 'komen. Ik zal trouwens blij zijn als ik eindelijk weer eens vaste grond onder de voeten heb". Karei zei maar niks en klauterde stoutmoedig achter de brigadier aan naar beneden, alhoewel de eerlijkheid gebiedt te zeggen, dat-ie eenmaal bene- FEUILLETON Hiiiiiiiimiiii iiiiii. iiimiiiiiimiiiiiiiiHiiitiiiii ii ui iiiiiiMMiiiii iiiiiiiiiiii mi ui mm minim iiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiimmi door Maartje Zeldenrijk 26. De winkelier knikte. „Ja, ik ken Aagje wel. Mijn dochter was op dezelf de school in Amsterdam. Ik weet er nog van. Als het voor Aagje is, zal ik er beslist voor zorgen, dat ze om zeven uur vanavond t.v. kan zien". Op straat keken ze elkaar aan. „Wat doen we, jongens?" Ronnie besliste. „We gaan een beetje toeren, ergens eten en gaan vanavond nog een uurtje op visite bij Aagje. Naar de t.v. kijken". De vrouwen knikten. „Dat lijkt me een uitstekend idee". Ze reden over de Afsluitdijk naar Friesland, zwierven rond door dorpen en stadjes en zaten in 'n rustig restau rant aan het water, waar ze volop ge legenheid hadden naar de zeilers te kijken. Hoewel de vakanties nauwelijks begonnen waren, was het in het water sportcentrum al vrij druk. Via Over- ijsel en Gelderland reden ze terug naar de hoofdstad. Ze drentelden nog een uurtje in Amsterdam en reden tegen half zeven naar de Beemster. waar ze door een overdonderde familie opnieuw werden begroet. „Als ik het niet gedacht had", zei Aagje, „dat dit Ronnie's werk was". Ze stak haar armen uit. „Kom eens hier, ondeugd, zodat ik je kan bedanken". Ze sloeg haar armen om zijn hals en kuste hem op beide wangen. „Ronnie verschrikkelijk bedankt voor dit vorste lijke geschenk. Ik kom voor altijd bij je in de schuld. Als je nu voor de televisie zingt, zal ik je ook kunnen zien". Hij boog zich over haar heen. „Daar om. kruimeltje, begrijp je? Ik hoop, dat je er veel plezier van zult beleven". Ze wees naar het beeld. „Kijk eens, hoe duidelijk? Het was al en paar jaar een stille wenseen televisietoestel. Ik dacht: dan kan ik alles oök zien". Hij antwoordde zacht: „Je wens is hiermee in vervulling gegaan". Maar toen Ronnie met de beide vrouwen was vertrokken, schreide ze opnieuw. Me vrouw Vet keek haar ontsteld aan. „Wat is er nu? Zo'n mooie t.v. en je gaat huilen?" Ze schudde haar hoofd. „U begrijpt het niet.u kunt dit toch niet be grijpen. Laat me alsjeblieft...." In de auto. op weg naar Wassenaar, was het geruime tijd stil. Tot Bep in eens zei: „Je moest zo'n kind eigenlijk mee kunnen nemen naar Spanje. Wat zou ze genieten". Maar niemand gaf er antwoord op. Pas een jaar later dacht Ronnie aan die woorden terug. HOOFDSTUK 4 De zes weken in Spanje waren een verademing. Er werd gezwommen en geflirt. Ronnie noemde de bungalow zijn harem en zei te pas en te onpas: „Wat een opgave voor een man. om twee vrouwen te amuseren. Als ik te veel aandacht wijdt aan de een, wordt de ander jaloers. Ik wou wel, dat ik me in tweeën kon delen". Dan keken de beide vrouwen elkan der lachend aan Op een middag ant woordde Yolanda: „Hij verbeeldt zich nogal wat, he? Alsof wij hem nodig 'hebben. Hij heeft ons nodig, maar dat wil hij niet weten". Ze stoeiden in de grote salon of in de tuin achter de bungalow. Of ze liepen opgetogen gedrieën hand in hand langs het strand, om opnieuw het spel en de flirt te hervatten. Maar soms wandelde hij met Yolanda in de donkere avond langs het strand of over de eenzame weg tussen de rotsen, de armen om elkaar heen, elkander af en toe kus send. Dan hoefde er niet veel gespro ken te worden Een keer vroeg ze: „Ben je nog steeds verliefd op me, Ronnie?" Hij knikte. „Ja, betekent dit, dat je eindelijk met me wilt trouwen? Zou dat morgen hier in het stadje kunnen?" Ze lachte schaterend. „Die Ronnie. Soms ben je nog echt een jongen. Ik heb zo het idee, dat Spanje gevaarlijk begint te worden voor ons. De kwestie is. dat ik helemaal niet met je wil trouwen, maar als je blijft aanhouden, vrees ik. dat ik op een keer zal be zwijken en ja zal zeggen. En dan?" Hij trok haar aan de kant in de berm van de weg en overlaadde haar gezicht met kussen. „Dan ga ik je liefhebben en wordt iedere dag en iedere nacht voor ons een hoogfeest. We zullen volkomen gelukkig zijn tot in het oneindige". Ze maakte zich vrij en ging rechtop zitten. „Je bent een dwaas, Ronnie Bee- len, een grote dwaas. Want je zult nooit 'helemaal aan één vrouw kunnen be horen. Je carrière als zanger heeft tot gevolg, dat je altijd omringd zult zijn door een schare bewonderaarsters zeg ik dat goed? Jongen en ouden. Die je handtekening willen hebben, die een glimp van je willen zien en die je zullen willen omhelzen en kussen. Ik zou ver teerd worden door jaloezie en scènes gaan maken. Weet je nog. die avond in Salzburg? Toen dat grietje zich in je hotelkamer verborgen had? Dat stom me kind bood zich gewoon aan. Zo ver liefd was ze op je. Dergelijke dingen kunnen vaker gebeuren. Je zult maar eens een gekke bui hebben en zeggen: kom dan maar, dan gaan we lekker een potje vrijen. „Maar, Yolanda...." „Sorry, Ronnie, maar daar komt het toch op neer". Ze sprong overeind. „Nee. lieverd, we doen het niet. Ik ben er absoluut van overtuigd, dat ik dan voor de tweede keer een vergissing zou begaan". Hij gaf zich zo gauw niet gewonnen. Met een sprong was hij bij haar en greep haar bij de armen beet. „Je bent geschapen om lief te hebben, weet je dat?" Ze knikte overtuigend. „Dat weet ik. En ik niet alleen. Iedere vrouw. Bep, dat stakkerdje in de Beemster.die slome Salzburgse.al die tieners, die staan te bedelen om je handtekening. ..de kamermeisjes in de hotels, die stiekum naar je loeren, als je langs hen heen loopt ik heb mijn ogen vast niet in m'n zak en noem maar op. Zelfs de Spaanse werkster hier, die je met haar zwarte ogen probeert te verslin den. je bent nu eenmaal een knappe jongen. Vandaar, dat ik graag met je uitga en me soms ook graag door je laat kussen. Waarom zal ik het niet erken nen? Maar dit is het laatste jaar vriendje. Volgend jaar gaan we weer eens met de hele bende. Als Augie van de partij is. remt hij me wel af. Ik vrees, dat ik anders niet zeker meer van mezelf zal zijn. En waarom zullen we het niet houden, zoals het nu is?" „Ik wil alles. Yo". den een hele serie zuchten van ver lichting slaakte. Het bleek toen, dat ze in een smal steegje stonden, dat hoofd zakelijk uit oude pakhuizen bestond. „Ik laat die schoorsteenvegersattri- buten hier nou maar liggen", merkte Piet op. „Die hebben we niet meer nodig. Maargommenikkie, Karei! Zie je dat? Zie je die roodwitte slag boom. waarmee dit steegje is afgeslo ten? En zie je die rails daar? We zijn in de buurt van het emplacement te recht gekomen! Misschien kunnen we nu ongemerkt met een trein wegrijden". „Jao, da's allemaal tot je dienst", zei Karei Kleuntjes, „Maor hoe wil je langs die portier komen? Hij heeft het pakkie van de spoorwegen an en ik denk, da-ie daar op wacht zit!" Ze knikte en langzaam liepen ze terug naar de bungalow. „Dat heb ik al lang begrepen. Zoiets voelt een vrouw intuïtief". Ze draaide zich plot seling naar hem toe, voor hem staande. „Waarom ik? Waarom altijd Yolanda? En waarom niet Bep7 Ze aanbidt je, weet je dat? Heb je dat nu nog niet gemerkt? Je hoeft maar één woord te zeggen en ze antwoordt: ja. Zij zal voor jou de ideale vrouw zijn en weken ge duldig op je wachten. Zo is haar na tuur. Ze zal niet eens erg jaloers zijn, als je andere vrouwen kust. Ze zal be grijpen. dat zoiets nu eenmaal onver mijdelijk is in een huwelijk met een be genadigde kunstenaar. Iedere keer als je thuiskomt, zal ze je met schitterende ogen verwelkomen en haar armen om je heen slaan. Ze zal dankbaar zijn voor de liefde, die je haar kunt schenken. Begrijp je nu, waarom ik je enkele ja ren geleden een kans gaf om een halve dag met haar alleen te zijn? Waarom heb je die kans niet beter benut? Nu ben je gefortuneerd en kunt haar alle comfort geven, die de vrouw van een beroemde zanger nodig heeft. Ze zal je kinderen schenken, want dat zal ze als haar hoogste roeping beschouwen. Waarom wil je Bep niet?" „Omdat ik jou wil", antwoordde hij koppig. (Wordt vervolgd) CONSULTATIEBUREAU VOOR ZUIGELINGEN Woensdag 22 september worden de moe ders van Oudeschild en Den Burg verwacht: Oudeschild van 1.30 - 2 uur; Den Burg van 2 - 4 uur.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1965 | | pagina 3