Cjrocn ^warts jexels in het harL,
Jan Visser (60) al veertig jaar
organist bij Ned. Herv. gemeente
f 15,--
„Blij dat ik het heb mogen doen
Morgenavond receptie
in „Eben Haëzer"
Remington 25
Bakkers Ijzerhandel
HERFST
<iEEF
MIJ MAAR
chceoladerfacmJc
Klaas Eelman werd
kampioenploeger van
HNoord- en Zuidholland
mm.
VRIJDAG I OKTOBER 1965
TEXELSE
79e JAARGANG No. 8003
Uitgave N.V. v/h Langeveid de Rooy
Postbus II - Den Burg, Texel - Tel. 2058
Redaktie: Harry de Graaf, Wilhelminalaan 33,
Den Burg, tel. 2058, 's avonds 2382.
COURANT
Verschijnt dinsdags en vrijdags.
Bank: Nederl. Middcnstandsbank; Coöp. Boe
renleenbank. Postgiro 652. Abonn.pr. ƒ2,95 p.
kw. 30 ct. incasso. Advert.: familieberichten
14 ct. p. mm.; andere advert. 12 ct p. mm.
■BBSaESESSi
„Ik ben nu zestig jaar, maar mijn
enthousiasme voor muziek vooral
kerkmuziek is nog altijd even groot.
Ik ben er van 's morgens vroeg tot 's
avonds laat mee in de weer en ik denk
er nog niet over, er mee op te houden.
Werkelijk, ik ben dankbaar dat ik het
zolang heb mogen doen en ik hoop dat
ik in staat zal zijn het nog vele jaren
vol te houden!" Deze woorden tekenden
we op uit de mond van de heer Jan
Visser (60), die we een dezer dagen op
zochten, cmdat het vandaag precies
veertig jaar geleden is, dat hij zijn vas
te aanstelling kreeg als organist bij de
Nederlands Hervormde Gemeente te
Den Burg.
Het was niet eenvoudig hem voor een
interview te „strikken". Niet omdat hij
niet wilde („Waarom niet? Ik praat er
graag over!"), maar omdat Jan Visser
het bijzonder druk heeft. Tijd voor een
gesprekje was nauwelijks te vinden,
want zelfs in de uren die de meeste
Texelaars ontspannen bij de kachel,
achter een krant of voor de televisie
doorbrengen, is Visser actief. Dan diri
geert hij zijn koren, geeft les aan de
leerlingen van zijn school en staat voor
een klas van de muziekschool Texel.
Maar dinsdagavond om negen uur wa
ren we welkom; Visser kwam juist te
rug uit Oosterend en sprak van een
„vroegertje", omdat het doorgaans tien
uur is voordat zijn vrije tijd begint.
Als we hem vragen „hoe het alle
maal begonnen is", denkt hij lang
na en moet zijn vrouw hem helpen als
hij aarzelend en vol twijfel allerlei
feitjes opdiept. Geen wonder, want Jan
Visser was nauwelijks de luiers ont
wassen. toen zijn belangstelling voor de
muziek werd gewekt. Zelf ervaart hij
nog dagelijks, dat heel jonge kinderen
met verbazend goede resultaten mu
ziekonderwijs kunnen volgen. Hij vindt
het daarom ook niets bijzonders dat hij
als 18-jarige knaap reeds achter het
toetsenbord van het kerkorgel van de
N.K. xerk plaatsnam en de diepe tonen
van het oude instrument door de stamp
volle ruimte liet galmen.
Verlovingsmars
De muziek is er de oorzaak van ge
weest dat Jan Visser Grieteka Petro-
nella Kalf tot zijn levenspartner koos.
„Zij voelde ook veel voor muziek en ik
stelde haar voor samen eens de Mili
taire Mars van Schubert op de piano
te spelen. Die Marche Militaire be
schouwen we nu nóg als onze verlo
vingsmars. Samen hebben we kort
daarop ook de kinderzang geleid in
Eben Haëzer.
Het geven van zanglessen aan kinde
ren is een der eerste activiteiten ge
weest. Visser denkt er met voldoening
aan terug, ondanks het feit, dat hij aan
den lijve heeft ondervonden, dat alle
begin zeer moeilijk kan zijn. „We kon
den Eben Haëzer 's avonds gebruiken,
maar dan moesten we ruimte maken
door alle schoolbanken naar buiten te
brengen. Na afloop moest de zaak weer
keurig op zijn «plaats worden gezet. Dan
was het natuurlijk stikdonker, zodat
het kon gebeuren dat ik eens bij dat
sleepwerk in een beerput stapte, die
iemand de vorige dag had open gezet.
Ik zakte er tot mijn middel in. In mijn
beste pak! Ja ja. dat was wat. Maar
och, mijn enthousiasme voor het vak
maakte alles goed".
Dat „vak" was toen nog een bijbaan,
maar na korte tijd stootte Visser alle
andere bezigheden af en maakte zijn
hobby tot volledig beroep. De ster van
de muziekleraar steeg snel. Succesvol
waren de uitvoeringen, die hij ieder
seizoen gaf. Daar ging een goede re
clame vanuit, waardoor het leerlingen
aantal toenam en Visser zich aardig
redde.
Intussen bleef Jan Visser het orgel
voor uw oude
elektr. scheerap-
paraat bij aan
koop van de
(tijdelijke aan
bieding)
in de NH. kerk trouw. „Toen het 121/?
jaar geleden was, dat ik mijn vaste aan
stelling kreeg, werd ik gehuldigd. Op
bescheiden wijze door de kinderen van
koster Nanning Maat, die met bloemen
toetsenbord en stoel hadden versierd.
Weet je dat die kinderen in de kerk
fietsen hebben geleerd?"
Gekke dingen
Gekke dingen heeft de jubilaris mee
gemaakt. In de tijd, dat het orgel nog
niet door een elektromotor werd aan
gedreven, werd hij geassisteerd door
een „orgeltrapper" die er voor moest
zorgen dat de blaasbalg op spanning
bleef. Zo'n man was medeverantwoor
delijk voor de muzikale prestatie: zon
der lucht geen muziek. „Lange tijd
heeft Adriaan Huisman ja. van het
postkantoor! me geholpen. Hij deed
het best, maar één keer gaf het orgel
geen kik toen ik direkt na de preek een
stuk wilde spelen. Huisman was in
slaap gevallen en moest met een flinke
por weer tot zijn positieven worden ge
bracht. Een andere keer wilde ik na af
loop van de dienst, terwijl de mensen
de kerk verlieten, nog het een en ander
ten gehore brengen, maar Adriaan vond
het welletjes en zei .,'t is zóó wel
genóg!" en liep de trap af, terwijl het
orgel onder het uitstoten van een laat
ste hartverscheurende jammerklacht
verdere dienst weigerde. Tot stomme
verbazing natuurlijk van de nog aan
wezige gemeenteleden, die toen voor
het eerst in mijn muzikale opvatting
teleurgesteld werden".
Opgesloten
De heer Visser heeft eens lange tijd
in de kerk opgesloten gezeten. Na af
loop van de dienst had de koster niet
meer aan de organist gedacht en had
alle deuren van het gebouw zorgvuldig
afgesloten. Visser klopte op ramen,
bonsde op deuren maar niets hielp. De
organist, die in gezelschap was van de
heer T. v.d. Heerik. wilde niet van
honger omkomen en luidde enige tijd
de torenklok om de nietsvermoedende
dorpelingen op zijn benarde positie at
tent te maken. Maar de mensen in Den
Burg haalden de schouders op en hiel
den het maar op onverwachte begrafe
nis of iets dergelijks. Het tweetal wist
tenslotte de vrijheid te bereiken door
de zijdeur te forceren.
Toch zijn het niet deze merkwaardige
gebeurtenissen geweest, die Visser ple
zier in zijn werk deden scheppen. Echt
geluk heeft hij in de beoefening van de
pure muziek gevonden, liefst kerkmu
ziek. ,,De grote Schepper te loven in
zang en muziek is toch wel iets heer
lijks!" zegt hij bewogen. Het beoefenen
van muziek is voor hem ook een dage
lijkse verkwikking. Dat hij voor zijn
leeftijd die apderen doorgaans tien
jaar te laag schatten verrassend vi
taal en enthousiast is, schrijft hij daar
aan toe.
Trots op koren
Trots is Jan Visser op „zijn" koren:
het Dameskoor Den Burg en het Her
vormd Kerkkoor van De Koog. „Met
het Dameskoor zingen we vaak tijdens
kerkdiensten. Niet alleen in Den Burg,
maar ook in de andere dorpen. Ook
wordt veel opgetreden bij niet-kerke-
lijke gelegenheden. Al jarenlang halen
wij op het jaarlijks concours een eerste
prijs, de laatste tijd in de superieure
afdeling". Met veel genoegen denkt
Jan Visser ook terug aan de tijd dat
hij kerkconcerten organiseerde. Voordat
de Kunstkring Texel actief werd, bege
leidde hij op het orgel befaamde solis
ten van de overkant viool, hobo. zang
etc. De zangkoren werkten doorgaans
ook mee en eens zong hij met vier ko
ren het „Halleluja" van Handel. Die
laatste gebeurtenis beschouwt hij als 'n
hoogtepunt uit die periode.
Veel succes wordt de laatste tijd ge
boekt met het optreden tijdens kerk
diensten van een grote groep kinderen
met blokfluiten en gitaren. Zoon Aldo
(21) speelt dan op de trompet.
De jonge Aldo heeft veel van het ta
lent van zijn vader overgenomen en
hetzelfde kan gezegd worden van zijn
24-jarige zuster Ada. „De kinderen heb
ben van mijzelf maar weinig les gehad.
Je kunt je eigen kinderen geen les ge
ven en daarom liet ik dat over aan mej.
Anne Rey. Daar hebben ze heel wat
van opgestoken, want mej. Rey is een
uitstekende muziek-paedagoge. Vorig
jaar is ze met lesgeven opgehouden.
Eigenlijk jammer, dat daar geen publi
citeit aan gegeven is. Ze heeft zowat
vijftig jaar muziekonderricht gegeven
aan honderden leerlingen!"
Ideaal
Het ideaal van Jan Visser is een groot
kinderkoor met blokfluiten, waaruit de
beste leerlingen worden geselecteerd
om opgenomen te worden in een van de
grotere koren. Hij vindt dat alleen dan
het allerbeste resultaat kan worden be
reikt en dat op deze wijze het kind
liefde voor de muziek wordt bijge
bracht.
De jeugd van vandaag legt een grote
re belangstelling aan de dag voor mo
derne beat-muziek dan voor de instru
mentale en vocale prestaties waar Vis
eer naar streeft! Is hij daarover onge
rust? „Neen", zegt hij beslist. „Ik til
er niet zwaar aan. als ze liever naar de
Beatles luisteren dan bij mij op les ko
men. Ook als ze zelf beat-bandjes gaan
vormen, maak ik me niet druk. al be
schouw ik het maken van zulke muziek
niet als een prestatie. Als ze het maar
niet blijven doen op latere leeftijd,
want dan missen ze echt iets
Morgenavond wordt dc heer Visser
om half negen een receptie aangeboden
in „Eben Haëzer". Ieder, die de jubila
ris geluk wil wensen, is bij deze gele
genheid welkom.
LAMPJES UIT WAAG ONTVREEMD
De politie is op zoek naar de waar
schijnlijke jeugdige knapen, die uit de
illuminatie van de Waag op de Vis
markt enkele lampen hebben gestolen.
De lampen zijn eigendom van de Stich
ting Texels Folklore.
BEJAARDENSOOS BEGINT
WINTERSEIZOEN
OOSTEREND De vorig jaar opge
richte Bejaardensociëteit van Oosterend
begint op dinsdag 12 oktober het twee
de seizoen. De bijeenkomsten worden
weer in „Jatrj'-" gehouden en beginnen
om half drie 's middags.
OVERDENKING
Een verrukkelijke chocolodedronk met
slechts 1% vet. Fris en pittig van smaak.
Tosti lest do dorst, is lekker luchtig en
eerbiedigt de slanke lijnl
De herfst heeft zijn intrede gedaan.
Ook al laat de zomer nogal eens ver
stek gaan in veel opzichten ook dit
jaar nooit schittert het najaar door
afwezigheid. De dagen worden onher
roepelijk korter en de depressies komen
onweerstaanbaar opzetten, de een na de
ander. Op ons eiland Texel is het ver
schil tussen de seizoenen bijzonder te
merken. De gasten zijn vertrokken, vele
hotels gesloten en de kunt zelfs door de
Weverstraat rijden zonder iemand te
ontmoeten.
Ook in een mensenleven komt in de
loop der jaren de herfst onherroepelijk.
Lente en zomer kunnen nog wel eens
verstek laten gaan een kind van 12
jaar zit na een hele schooldag nog uren
aan het huiswerk maar nooit de
ouderdom.
Als je juist zoals ondergetekende de
verjaardag hebt gevierd, waarop je
geacht wordt Abraham te hebben ge
zien, dan besef je dat temeer. Alles, hoe
schoon ook, vergaat. En honderd jaar na
dezen zullen we er geen van allen meer
wezen. Alleen wat gedaan wordt uit
liefde tot Jezus, dat houdt zijn waarde
en zal eeuwig bestaan. We gaan aan op
een eeuwig vaderland, waarbij elk
gouden Boetje zijn glans verliest. Ge
lukkig dat we dat kunnen en mogen
geloven
De bladeren worden geel en vallen
af. De bloemen verdorren Ook de ha
ren van het hoofd vallen uit of worden
grijs. De uiterlijke mens vervalt. Dat is
niet tegen te houden. Een Mariene
Dietrich, die denkt een blijvende jeugd
te bezitten, is meelijwekkend.
Maar de innerlijke mens wordt ver
nieuwd van dag tot dag, schrijft Pauius.
Daarmee bedoelt hij de nieuwe mens
door de kracht en de geest van Chris
tus. Zo iemand ziet vóór zich niet een
aansluipende ouderdom, maar een
groeiende jeugd; niet een donkere
herfst, maar een lichtende lente.
De enige manier om dit te bezitten
is niet een of ander praeparaat of een
wondervitamine. Je hoeft jezelf ook
niet voor de gek te houden of een rad
voor ogen te laten draaien. Je moet
alleen maar geloven dat Jezus van Na
zareth de grote en enige Verlosser is.
Wie kiest dan, voor 't Leven de dood?
U toch niet!?
P. Uidam.
BURGERLIJKE STAND VAN TEXEL
van 22 tot en met 29 september 1965
Geboren: Edward Gerardus, zv. Jan
Nieuwenhuis en Judith J. van der
Waals; Jetta Marianne, dv. Albert Bak
ker en Neeltje Keijser; Jan Lourens, zv.
Lourens Stroo en Pieternella Westelijk.
Ondertrouwd: Martinus A de Ridder
en Maria G. van der Star.
Overleden: Adriana Maas, oud 80 jaar
weduwe van Johannes Koedooder.
NAJAARSUITVOERING OP VRIJDAG
EN ZATERDAG
Zoals reeds eerder gemeld, zal de
Rederijkerskamer U.D.I. op 26 en 27
november het drie bedrijven tellende
blijspel „Eén maand voorwaardelijk"
van R. Feenstra opvoeren in „De Oran
jeboom" Tot dusverre werd slechts één
opvoering van hetzelfde stuk gegeven.
Gebleken is evenwel, dat velen een uit
voering op vrijdag op prijs stellen, een
gevolg van de vijfdaagse werkweek.
Veelal is het op vrijdagavond makkelij
ker een oppas voor de kinderen te krij
gen en bovendien vinden velen het
prettig op zaterdagavond thuis te zijn.
Omdat het bovenstaande slechts een
veronderstelling is. kan gesproken wor
den van een experiment waaruit in
ieder geval blijkt, dat de Rederijkers
met hun tijd willen meegaan.
De donateurskaarten voor het seizoen
1965-'66 kunnen worden afgehaald op
maandag 4 oktober a.s. tussen 10.30 en
13.00 uur in .,De Oranjeboom". (Zie ook
advertentie in dit blad).
Vorige week werd op het landbouwbedrijf van
A. Oudemaatman nabij Slootdorp in de Wieringer-
mecr de voorronde van do nationale plocgwedstrij-
den gehouden. Tijdens deze wedstrijden, die waren
georganiseerd door de katholieke, christelijke en
algemene plattclandsjongeren uit Noord- en Zuid
holland, werd de Texelaar Klaas Eelman kampioen.
De heer Eelman zal met een andere kanshebber,
de heer J. Boer uit Zuid-Beyerland, op 26 en 27
oktober deelnemen aan de nationale ploegkam-
pioenschappen in Oostelijk Flevoland. De kam
pioenen van deze wedstrijd worden uitgezonden
naar de wereldkampioenschappen in Canada. Dc
jury noteerde voor de prestaties van KI. Eelman
323 punten in de afdelmg rondgaande ploegen.
Zoals bekend slaagde Eelman er vorig jaar in toe
gelaten te worden lot de wereldkampioenschappen
in Oostenrijk. Mogelijk dat het ook nu weer zover
komt en dat de Texelaar te zijner tijd naar Canada
zal worden uitgenodigd.
Op de foto ziet men hoe Klaas Eelman onder
grote aandacht van de bezoekers de laatste meters
van de eindvoor aflegt.
