Drie verenigingen onderscheiden
met de Dubbele von Sion
Aan slot van zeer geslaagde
culturele verenigingsavond
H. C. Remmers onderscheiden
met Witte Kruis-medaille
Visserij ziet terug op goed jaar
Dameskoor Den Burg; Gidsendrumband; S.V. Oosterend
Aan Texel
Kwade reuk
DERDE BLAD
TEXELSE COURANT
VRIJDAG 31 DECEMBER 1965
Dinsdagavond heeft burgemeester De Koning in „De Oranjeboom" te Den
Burg de verenigingstrofee „Dubbele Von Sion" uitgereikt aan drie Texelse
verenigingen, die zich in het afgelopen jaar op bijzondere wijze hebben in
gespannen of zich hebben verdienstelijk gemaakt voor de gemeenschap. Door
het bestuur van de Stichting Cultureel Werk Texel was uitgemaakt, dat de
eer toekwam aan het Dameskoor Den Burg, de Sportvereniging Oosterend en
de Gidsendrumband „Margaretha Sinclair". De legpenning werd voor het
Dameskoor Den Burg in ontvangst genomen door dirigent Jan Visser, voor
S.V.O. door secretaris S. Keijzer en voorzitter K. Burger, en voor „Margaretha
Sinclair" door opperwachtmeester W. F. Stomp. Burgem. De Koning bracht in
het kort de overwegingen naar voren, die het stichtingsbestuur tot haar keuze
had gebracht. Het Dameskoor Den Burg heeft zich onderscheiden door haar
uitzonderlijk goede prestaties. In een der hoogste afdelingen was op het con
cours een eerste prijs behaald. De mcisjesdrumband had zich niet alleen on
derscheiden door de enorme medewerking die aan allerlei evenementen op
Texel werd gegeven, maar ook door de representatie buiten Texel. De sport
vereniging Oosterend had de Dubbele Von Sion veroverd door haar grote ac
tiviteit. Met weinig geld en weinig mensen ontplooide men een grote zelfwerk
zaamheid en wist tevens kampioen in de derde klasse Noordholland te worden.
De uitreiking besloot een bijzonder geslaagde avond, die geheel was verzorgd
door diverse verenigingen.
Het programma, dat uit ballet, volks
dans, muziek, zang en conference be"
stond, eiste veel meer tijd dan de orga
nisatoren hadden voorzien. Wij nemen
aan dat niemand zich hieraan heeft ge
stoord. want hetgeen gebracht werd,
stond in het algemeen op hoog peil. De
avond kreeg zeker het karakter van
een culturele manifestatie, als men ten
minste het begrip „cultureel" zo breed
wil zien als de Stichting Cultureel
Werk dat tegenwoordig doet.
Grote belangstelling
De administrateur van de Stichting
Cultureel Werk, de heer G. A. Oskam,
die met zijn staf ongetwijfeld het leeu
wendeel van de organisatie op zich had
genomen, stelde aan het begin van de
avond met voldoening vast. dat de zaal
tot de laatste plaats was bezet. De vrees
dat het TV-programma (Toon Herman's
One man show) de opkomst nadelig zou
beïnvloeden, werd niet bewaarheid. Zo
als bekend had de avond een besloten
karakter; de aanwezigen bestonden uit
genodigde vertegenwoordigers van
verenigingen, die men dit evenement
gaarne aanbood in de hoop. dat er een
stimulerende invloed van zou uitgaan
en dat het contact tussen de verschil
lende besturen nog meer zou verbete
ren. Tevens werd een gelegenheid ge
schapen om vooral enkele verenigingen,
die doorgaans niet makkelijk in de ge
legenheid zijn om te laten zien wat zij
kunnen, nu een mogelijkheid te bieden.
Voor enkele van de betrokken vereni
gingen kon een beetje extra reclame
bovendien geen kwaad.
Lichtvoetige start
Het programma opende met een korte
dans door de balletgroep „Texelein"
van mevrouw H. Kucsmirak. Gedanst
werd „Tarentella" van Bergmüller. De
jonge danseresjes maakten vooral door
hun fraaie costuums al direkt een goede
indruk. Nóg twee maal trad „Texelein"
op: een goed gebracht menuetje van
Bocherini en de Kaizerwalzer van
Johann Strauss. Het brengen van deze
ingewikkelde dansjes was bepaald geen
koud kunstje, dat bleek wel uit de
moeilijk te vermijden foutjes, die echter
niet zeer storend waren.
Schorre recreatieleider
De gemeentelijke recreatieconsultent,
de heer J M. de Vries, praatte de ver
schillende onderdelen van het program
ma aan elkaar. Dit ging hem vrij goed
af, ondanks een nare handicap: een
schorre keel. Storend was het niet,
want de gebruikte versterkerinstallatie
vertoonde zodanige feilen, dat een gave
stem ook schor geworden zou zijn, zoals
later op de avond bleek. Het in gebreke
blijven van technische apparatuur
schijnt er op Texel bij te horen; op deze
avond deed het echter veel afbreuk aan
de kwaliteit van het programma. Is
het werkelijk nodig dat de microfoon
hartverscheurende piep-geluiden moet
veroorzaken en dat het ding telkens
geprobeerd moet worden door er in te
blazen? Het maakt een primitieve in
druk vooral als na alle gemanipuleer
de betreffende muziekopname nóg be
roerd wordt weergegeven.
Goede bijdragen
Een goede bijdrage leverden „De
Eilandzangers" onder leiding van de
heer J. Hooij. Het sedert korte tijd be
staande gemengde koor bracht „Bene-
dictus" van A. Bruchner ten gehore,
„Domine salvam fac Reginam nostram"
en „Ons lied van de zee". Laatstge
noemd nummer kwam er stellig het
beste uit.
KNALLEN BOVEN TERSCHELLING
Onlangs werden weer eens klachten
geuit over het lawaai dat militaire
vliegtuigen van tijd tot tijd boven som
mige delen van Texel veroorzaken. Als
we de Harlinger Courant mogen ge
loven gaat het er op Terschelling nog
veel heter toe. Daar heeft een eiland
bewoner zelfs nauwkeuring de knallen
geregistreerd, die ontstaan als vlieg
tuigen de geluidsbarrière doorbreken.
Sinds 26 mei j.l. had hij er niet minder
dan 91 genoteerd.
Wie nog niet van de zeer grote
waarde van de muziekschool Texel
overtuigd was, zal dinsdagavond zijn
bekeerd na het beluisteren van de pres
taties van de orkestklas, die onder de
uiterst bekwame leiding van de heer
C. Rijf een viertal stukken ten gehore
braclu. „The exodus song", waarbij
Tony Barhorst zijn naam als veelbelo
vend violist bevestigde, werd gevolgd
door het moeilijke uit drie delen be
staande „Petite symfonie" van I. J.
Pleijel, waarna de bekende „Elisabethan
Serenade" werd gebracht. De vlot ge
speelde tango „Nochc-dc-Estrclias" van
Malando besloot dit korte concert,
waaraan in de pauze nog een wellui
dend extraatje werd toegevoegd.
Iets anders.
Een heel andere vorm van luister
genot bood de Texelse beatgroep „The
Typhoons", die, geholpen door een in
drukwekkende installatie, de zaal een
kwartiertje liet sidderen op zijn grond
vesten. Geboeid meestampende en
meezingende teeners, angstig kijkende
jonge kinderen en bezorgde ouders-met-
vingers-in-de-oren ondergingen het
helse ritme en raakten er met elke slag
van de drums meer van overtuigd, dat
Texel in ae beat-wereld best kan mee
komen. De vier jongelieden weten dat
niet alleen het oor, maar ook het oog
wat wii hebben. In hun paars-zwarte
costuums maakten ze op het halfduis
tere toneel met op de achtergrond de
rode, blauwe en groene lichtjes van hun
elektronisch instrumentarium een
sinistere indruk, wat aan het succes
bijdroeg. De heer De Vries die na
afloop met watjes in de oren ten tonele
herverscheen rekende af met het
verhaal, dat de jongens met hun ge-
luidsproduktie veel geld verdienen. „Ze
krijgen geen cent in hun handen, want
alles is bestemd om de ƒ7000,kos
tende installaties af te betalen. En als
alles betaald is, heeft de techniek iets
nieuws ontwikkeld, dat ze dan weer
moeten aanschaffen!" (Met dat
„nieuws" kan zo verwachten wij
nóg veel meer lawaai gemaakt worden,
zodat de toekomst van Texels enige
beatband er rooskleurig uitziet).
Toneel
Ook de toneelliefhebbers onder het
publiek werden bedacht. „Sint Jan"
voerde de eenakter „Vrienden in de
nood" op. Het is een blijspel met
originele en verrassende wendingen.
Hoofdpersoon is Kees van Tilburg
(Kees Witte) een zakenman in goede
doen, die mede door zijn goede positie
een schare vrienden om zich heen heeft
kunnen verzamelen: Geert Vondeling
en zijn vrouw (resp. W. Raateland en
L. Smit-van Sambeek), Daan Bronk
(Kees Bakker), mevrouw Peters (mevr.
L. van Heerwaarden) en haar dochter
Nora (José Visser). Het gezelschap zit
bijeen als zich inspecteur Groenmans
(A. van Heerwaarden) aandient. Hij
schrikt het clubje op door mee te delen
dat in de zaak van Kees fraude is ge
pleegd. Om dit bedrag aan te zuiveren
zullen alle bezittingen verkocht wor
den. Kees moet voorlopig mee als
arrestant. Als bij toverslag verandert
de houding van de „vrienden". Ieder
tracht een uitvlucht te vinden om het
huis te verlaten; men wil niets meer
met Kees te maken hebben. Behalve
zijn vriendinnetje Lydia (G. Roeper-
Kuip), die hem onder deze omstandig
heden verzekert dat zij van hem houdt
en dit zal blijven doen, wat er ook ge
beurt. Maar dan komt de verrassing.
De inspecteur gooit zijn vermomming
af en blijkt een goede vriend te zijn,
die zegt de affaire bedacht te hebben
om na te gaan of de vriendschap van
het gezelschap niet al te veel op mate
riële basis rustte. Maar er volgt nóg
een verrassing: het hele gezelschap was
op de hoogte! De enige die van niets
wist was Lydia. Maar de hele opzet was
dan ook door Kees bedacht om haar
liefde te kunnen peilen.
Matig spel
Van Sint Jan hebben we wel eens
beter spel gezien. Uit alles bleek dat te
weinig is gerepeteerd. De meeste spe
lers handelden te traag, het gevolg
van ontbreken van rolkennis, waardoor
steeds op de souffleur moest worden
gewacht. De beste creatie leverde mevr.
G. Roeper-Kuip als Lydia en ook het
spel van de heer A. van Heerwaarden
was aanvaardbaar. Voor de rest was het
minnetjes. Nic-tlemin heeft het publiek
genoten, wat mede het gevolg was van
het spannende verloop en het feit dat
een dergelijk intermezzo temidden van
de vele muziek- en zangnummers heel
welkom was.
Spontaan volksdansen
Niet steeds even perfekt, maar zeer
genoegelijk en spontaan was het optre
den van de Volksdansgroep Texel onder
leiding van de heer Andri Binsbergen.
In vlot tempo werden enkele Israëli
sche, Amerikaanse. Russische en Franse
dansen opgevoerd. Vooral aan de Ame
rikaanse Hinkey Dinkey, begeleid door
gezongen aanwijzingen van Andri,
zullen velen een bijzondere herinnering
bewaren.
Van uitstekend gehalte was het op
treden van het Dameskoor Den Burg
onder leiding van de heer Jan Visser
aan het slot van de avond. Zeldzaam
gaaf werden vijf stukken gezongen,
waarvan het „Mary had a baby" van
Joh. Kolvers het meest indrukwekkend
was. Het Dameskoor zorgde aldus voor
een stijlvol en passend slot van de
avond en bewees tevens overduidelijk,
dat de Dubbele Von Sion wèlverdiend
was.
Na afloop werd nog geruime tijd ge
zellig gedanst met muziek van het nieu
we Texelse combo „Da Pastogne" o.l.v.
de heer Piet Keijser.
Zoals wij reeds in het vorige nummer
meldden, is maandagmiddag aan de heer
II. C. Rcnuners te Den Burg de Witte
Kruis-medaille in zilver uitgereikt. Het
ereteken werd opgespeld door de heer L.
Hartman, bestuurslid van de Provin
ciale Vereniging Het Witte Kruis. De
plechtigheid, die werd gehouden in
hotel „De Lindeboom-Texel", werd bij
gewoond door het bestuur van het
Witte Kruis Texel en personeelsleden,
w.o. de wijkverpleegsters. Uitvoerig
werd melding gemaakt van hetgeen de
heer Remmers als secretaris van de
Texelse vereniging in de afgelopen 19
jaar heeft helpen bereiken.
De heer Hartman vertelde, dat de
Provinciale Vereniging ter gelegenheid
van het 90-jarig bestaan had besloten
verdienstelijke medewerkers in het
rayon passend te huldigen. Dat het 90-
jarig bestaan werd gevierd, was het ge
volg van het feit, dat de vereniging het
eeuwfeest niet zal kunnen herdenken,
omdat per 1 januari a.s. de naam ver
andert in Het Groene Kruis. Sinds 1946,
toen de heer Remmers zijn functie aan
vaardde, is heel wat veranderd in de
Texelse vereniging. De werkzaamheden
werden vooral zeer uitgebreid toen
Witte Kruis Texel en de Wijkverple
ging in elkaar opgingen. Een belangrijk
feit in de geschiedenis van de vereni
ging was ook de bouw van het consul
tatiebureau-badhuis, dat hopelijk bin-
O, land van vogels en van zonneschijn,
van blanke duine' en weelderige weien,
Waarlangs de schaduwen van witte wolken glijen
Wat is uw hemel wijd, wat zijn uw huizen klein
O, land van verre zeeë' en zomerzongetril,
Van blonde velde' en eindelooze wegen.
Waar nimmer nog de leeuweriken zwegen.
Wat is uw zeelied luid wat zijn uw menschen stil.
O, land van stormwind, die wel waaien wou.
De waat'ren over al uw vlakke stranden,
Uw droomerige schapen en uw lage landen.
Wat is uw zee verraderlijk wat zijn uw harten trouw 1
Frank van der Eng
Als ik dit schrijf is het jaar nog wel
niet ten einde; toch kan vastgesteld
worden dat de vissers over 1965 niet
behoeven te klagen. Godc zij dank
waren er geen slachtoffers te betreuren.
Wel zijn er enkele ongelukkien gebeurd,
maar voor zovei ik weet, niet één met
dodelijke afloop. In aanmerking nemen
de, dat het visserijbedrijf tal van ris
kante situaties kent, is dit reden om
dankbaar te zijn.
De verwachtingen voor de tong
vangst waren somber, in verband met
de strenge winter van 1963. Nu is
echter bewezen dat één goed broed-
seizoen de tongstand weer kan herstel
len. Er zijn in 1965 enorme hoeveel
heden aangevoerd, meest kleine tongen
van het broed 1963. Op de prijzen had
den die hoeveelheden uiteraard geen
gunstige invloed. Werden in het begin
van 1965 ongekend hoge prijzen be
taald; in het tweede halfjaar waren de
prijzen uitzonderlijk laag. Niettemin
kunnen de kottervissers voor wat be
treft de vangst van tong en schol terug
zien op een best jaar.
Haring
De haringspanvisserij verliep over
het algemeen bevredigend. Door de ge
ringe aanvoer lagen de prijzen zeer
hoog; er waren grote verschillen in
besommingen te constateren. In ver
band met de goede besommingen, die
met de tongvisserij werden gemaakt,
gingen verschillende spanvissers vroeg
tijdig over op de boomkorvisserij.
Ook de garnalenvissers hebben over
1965 geen klachten. Niettegenstaande
het feit, dat de aanvoer even groot was
als in 1964, werden veel minder gama
nen afzienbare tijd zal worden uitge
breid tot een compleet gezondheids
centrum Bij dit alles was en is de heer
Remmers een stuwende en inspirerende
kracht geweest. Het toekennen van de
hoogste onderscheiding, die het Witte
Kruis kent, achtte men daarom op zijn
plaats.
De voorzitter van het Witte Kruis
Texel, de heer P. Beemsterboer, felici
teerde de secretaris met de onderschei
ding en bevestigde met tal van voor
beelden hetgeen de heer Hartman reeds
naar voren had gebracht. „U bent in
onze organisatie het centrale zenuw
stelsel". aldus de voorzitter, die ver
volgens de hoop uitsprak, dat het bin
nenkort bereiken van de leeftijd der
sterken, voor de secretaris geen aan
leiding zou zijn om zijn functie ter
beschikking te stellen.
In zijn dankwoord antwoordde de
heer Remmers hierop, dat hij graag in
functie blijft tot het nieuwe gezond
heidscentrum. waarvoor intussen de
rijksgoedkeuring is aangevraagd, ge
reed is. „Maar dan is de tijd rijp om er
mee op te houden", zo zei hij.
Sprekende over zijn ervaringen in de
afgelopen jaren gaf hij toe, dat hij
teleurstellingen heeft moeten incasse
ren. Met name de geringe belangstel
ling van de leden op de vergaderingen
had hem soms geergerd. „Alleen als er
moeilijkheden dreigden, kwamen ze.
Natuurlijk om de sensatie!", zei hij.
Maar dc moed had hij nooit verloren en
hij had steeds enthousiast naar beste
vermogen gewerkt.
Op nieuwjaarsdag, zowel 's middags
als 's avonds draait in onze bioscoop
„De ijzervreter" met de bekende Nor
man Wisdom in de hoofdrol. Deze keer
zien we hem als een zekere Pitkin, die
net als zijn vader politieagent wil wor
den, maar daarbij voortdurend door
ongeluk wordt achtervolgd. In het pen
sion denkt men dat. hij een heel belang
rijke positie bekleedt. In werkelijkheid
vertrekt hij iedere morgen naar Scot
land Yard om er de auto's van het per
soneel te wassen. Als Pitkin vol heim
wee het uniform van zijn vader aan
trekt en zich op straat begeeft, wordt
hij voor politieagent aangezien en krijgt
prompt te maken met een criminele
zaak. Zijn hulp veroorzaakt evenwel
een vreselijke chaos. Toch krijgt Pitkin
nog een kans om zijn aandeel te leve
ren in de strijd tegen de misdaad. Het
is ondanks en niet dank zij zijn op
treden, dat het recht zijn loop krijgt,
(zwart-wit alle leeftijden).
Na tien jaar schittert de ster van
Elvis Presley nog steeds aan het
teener-, show- en filmfirnament. In zijn
zoveelste film, „De held van het luna
park", zien we Presley als Charley
Rogers, die in een drukbezochte bar
satirische liedjes zingt over studerende
rijkeluiszoontjes. Dat is niet naar de
zin van ieder; drie beledigde studenten
vallen hem aan, maar dank zij enkele
goedgerichte karate-slagen blijft Char
ley de baas. Maar zijn tegenstanders
hebben meer in petto. Herhaaldelijk
moet Charley misdadige aanvallen af-
straffsn. Tussen de bedrijven door weet
hij een reeks top-songs ten gehore te
brengen en slaagt hij erin het luna
park, waarvoor hij gaat zingen, van de
ondergang te redden. „De held van het
lunapark" wordt zondagmiddag en
-avond vertoond en ook dinsdagavond.
(In kleuren alle leeftijden).
BURGERLIJKE STAND VAN TEXEL
van 23 tot en met 29 december 1965
Overleden: Roelfina J. Lamberts, wv.
Lap, oud 84 jaar; Sijtje Backer, ev.
Boon, oud 72 jaar; Adnana de Rooij,
ev. Voorthuijzen, oud 62 jaar.
INGEKOMEN PERSONEN
Lamberta G. M. Kouwenberg. van
Alkmaar, Kwakelkade 10 naar Brink 5,
De Koog.
VERTROKKEN PERSONEN
Evert H. Schotman, van H 131 naar
Den Helder, Buitenhaven 5; Wilhelmus
F. Sies, van H 131 naar Doorn, Mari
niersweg 7; Adriaan H. Voorthuijzen,
van Den Burg, Kogerstraat 59 naar
Amsterdam, van Spilbergenstraat 51 III;
Catharina C. Mosk, van Den Burg,
Parkstraat 22, naar Grootebroek, P. J.
Jongstraat 53.
len doorgedraaid en waren de prijzen
hoger. Het doordraaien van garnalen is
hoofdzakelijk het gevolg van de te ge
ringe pelcapaciteit. Dit toont aan dat
een goed werkende pelmachine voor
deze tak van visserij van enorme be
tekenis is.
Wulken
De wulkenvisserij kunnen we, wat
betreft de aanvoer, rustig verwaarlozen.
Door enkele vissers is deze visserij
geprobeerd, maar met weinig resultaat.
Mede dank zij de goede besommingen
in de garnalensector, bestond er ook
weinig behoefte aan de wulkenvisserij
te gaan uitoefenen.
Al met al kan van een goed jaar
worden gesproken.
Beter beleid
Dit korte overzicht van het wel en
wee der Texelse visserij wil ik niet
besluiten zonder mijn voldoening uit te
te spreken over het beleid van
onze Minister van Landbouw en Vis
serij. Is in voorgaande jaren de visserij
steeds het stiefkind van de Minister
geweest; het gaat er nu op lijken, dat
de visserij de plaats krijgt die haar toe
komt. Door het beleid is reeds veel
goeds tot stand gebracht en de ver
wachtingen zijn hoog gespannen.
J. TH. BOOM
BOOTDIENSTREGELING N.V. TESO
Werkdagen
Van Texel: 6 00 7.00 8.00 9.00
10 00 12 00 13.00 14 00 15 00
16.00 17.00 18.00 20 00
v. Den Helder 6.30 7.30 8 30 9.30
10.30 12.30 13.30 14.30 15.30
16.30 17.30 19.10 21.00
Zon- en alg. erkende Chr. feestdagen;
van Texel: 8.00 9.00 10.00 12.00
13.00 15.00 16.00 17.00 18.00
20.00
v. Den Helder 8.30 9 .30 10.30 12.30
13.30 15.30 16.30 17.30 19 10
21 00
't Kan best zijn dat een glaasje U
„niets doet". U hebt er „geen last van".
U rijdt er „geen haar slechter door".
Maar houdt er rekening mee, dat juist
op die feestelijke dagen er mensen op
de weg zijn die wèl slecht rijden. Heel
slecht vaak
Mensen die niet weten wat zij in hun
„onwetendheid" op het spel zetten!
Vrijheid rijden onder invloed (dus
zonder dat er sprake is van een on
geval kan worden gestraft met ge
vangenisstraf (max. drie maanden).
Aantekening hiervan vindt plaats in
het strafregister, wat betekent:
nadeel bij sollicitatieplannen vooral
bij overheidsbetrekkingen, verlies
van aanzien etc.
Dood door schuld: een bestuurder
onder invloed loopt een grote
kans een verkeersongeval te veroor
zaken. Dat kan gevangenisstraf tot
gevolg hebben (bij dood door schuld
max. 3 jaar) met alle gevolgen van
dien voor persoon, gezin, werkkring,
enz.
Rijbewijs bij rijden onder invloed
al dan niet gevolgd door een ver
keersongeval is ontzegging van de
rijbevoegdheid mogelijk tot max. 5
jaar (bij recidive: 10 jaar). Gezien
de ergerlijkheid van de welbewuste
risicoschepping gaat de justitie
steeds meer tot onvoorwaardelijke
intrekking van het rijbewijs over.
Met gevolgen voor werk, gezin. etc.
Geld niet alleen fikse geldboeten,
maar vooral de financiële conse
quenties, die indirekt uit rijden
onder-invloed kunnen voortvloeien
(verlies van rijbewijs, derving in
komsten ten gevolge van vrijheids
beneming, verminderde promotie
kansen, etc.) zijn zwaar.
Verzekering: bij ongevallen veroor
zaakt door rijden onder invloed zijn
de financiële gevolgen meestal ge
heel voor rekening van de betrok
kene, omdat vele polissen het onder
invloed rijden uitdrukkelijk uit
sluiten.
Betrokkene kan voor zijn gehele
leven op zeer zware lasten komen,
bijvoorbeeld indien een kostwinner
werd doodgereden of zwaar ver
minkt en hij het gezin van het
slachtoffer zal moeten onderhouden.
Daarom: Sta niet in een kwade reuk
Glaasje op Léót U rijden
