(fro en Twartsjexels in het
Opdat men zich nog
eens bedenken kan
Hocra-congres extra feestelijk
door jubileum afdeling Texel
Deelnemers verrukt van eiland in lente tooi
CAMPINGMATRAS
Overpeinzing op
voorjaarsdag
een
HH.
CAMPINGHOUDERS!
polyether matrassen
voor campings en
vakantiebedrijven
Vanaf f 28. -- per stuk. - Goede kwaliteit
STARKS WONINGINRICHTING
Dameskapsalon
Ontmoeting van
500 mensen
Da meskapsa Ion
Bakkers Ijzerhandel
^TEFALPANNEN^
■Flnczrzsr'
v.
VRIJDAG 29 APRIL 1966
TEXELSE
79e JAARGANG No. 8061
Uitgave N.V. v/h Langiveld dc Rood
Postbus 11 - Deo Burg, Texel - Tel. 2058
Redaktle: Harry dc Graaf, Wilhelralnalaan 33,
Deu Burg, lel. 2058, avonds 2382.
COURANT
Verschijnt dinsdags en vrijdags.
Bank: Nederl. Middenstandsbank; Coop. Boe
renleenbank. Postgiro 652. Abonn.pr. ƒ2,95 p.
kw. -f 30 ct. incasso. Advert.: familieberichten
14 ct. p. mm.; andere advert 12 ct. p. mm.
Uw dienaarnaar Texel getogen om
dat het weeroencht eindelijk warmte
en voorjaarszon belootdewerd in zijn
verwaentmgen met teleurgesteld. Want
op een dagdie nu reeas de schoonste
van het jaar genoema kan woraen,
was het eiland in zijn prachtkieed. het
eerste groen van ae oomen lag als een
waas over het aonkere houtvelden
gele narcissen waren plekken zuiver
goud en overal was ae lucht vervuld
van vogelgeluiaen. Ue leeuwerik steeg
steeds maar klapwiekend hoger en
hoger onderwijl tluitena en juhelena
van de heerlijke lenteaag; men vroeg
zich at hoe zo n klem vogeltje de ener
gie opbraent zich zo in te spannen. Len
eenaenpaar, tors van houwging hoog
op de wieken naar het wadeen grutto
prikte met zijn aegenvormige snavel
onophouaeüjk in ae moerassige sloot
kant. Prachtig waren zijn kleuren en
van zon rijkaom a at geen enkel vogel
boek ze ooit waarlijk goed imiteren zal.
Z elts de spreeuwenae rumoerige
straatjongens onder onze vogels, glans
den, ze geleken van donker gepolijst
brons.
Het weidegras in de landen op en
rond de Hoge Berg is in de vochtige
winter nauwelijks verdord. Op deze
prachtige dag] was het van een weel
derig groen. Overal hoorde men het
gemekker van ooien en lammeren, de
laatsten ditmaal met zoekend de be
scherming van de tuinwallen. Zelfs op
het veld was het behaaglijk warm.
Grijswit spikkelden de speelse lam
metjes af tegen het weidegroen. „Ik heb
van een ooi vier lampies gehad" zo zei
ons een boer. Mijn buurvrouw heeft
twee zoggies overgenomen. Hoor ze
mekkeren, ze verlangen naar de fles".
Wij zagen de vrouw de lammetjes als
kinderen vertroetelen, een beeld voor
een romantisch schilderij. Men wil daar
niet van weten in deze tijd van pure
zakelijkheid, maar de drang tot leven
is in deze tijd van het jaar sterker dan
ooit en de zucht tot verzorging, tot
koestering is het kenmerk van iedere
vrouw, alle zakelijkheid ten spijt. Want
de natuur gaat boven de leer.
Op de Groene Plaats hebben wij ons
op het terras laten zonnen, wij hebben
daar al maar handen geschud en te veel
koffie gedronken. Het kappershuis had
moeite zich staande te houden, het werd
als een wankelende grijsaard gestut.
Het „Raaksje" zal weldra tot de ver
leden tijd behoren en eens zal een eind
naar achteren het nieuwe huis van de
gemeente daar staan. „Het wordt een
koekjestrommel" hoorden wij zeggen,
een ander sprak van een „wit geverfde
verhuiswagen", weer een ander van
een „taartjesdoos". Het schijnt, dat er
ondanks eenstemmigheid van de raad
niet algemene vreugde over de plannen
bestaat. Het is een moeilijk geval om
het iedereen naar de zin te maken, we
weten het. Onhoudbaar was de toestand
van het oude raadhuis, een nieuw raad
huis is een dringende noodzakelijkheid.
Het zal ruimte bieden aan vele afdelin
gen, het dient een representatief ge
deelte te hebben. Want hoe aardig het
ook gevonden is de deelnemers aan een
Horecabij eenkomst te ontvangen op de
Texelse boot, hoe prettig en goed de
gasten het daar gehad zullen hebben,
het gemeentebestuur zal weer eens
pijnlijk ervaren hebben, dat een pas-
sende ontvanggelegenheid ontbreekt.
En dat bij een gemeente die er zo goed
in slaagt telkens weer „in het nieuws"
te komen.
Op het terrasje aan de Groene Plaats,
waar Horecamensen, gewend om te
bedienen, zich ditmaal lieten bedienen,
hoorden wij over het raadhuisplan
praten. Men sprak met enkele Texelaars
en dus hoorden wij kritiek èn op het
ontbreken van een behoorlijk raadhuis
èn op het plan, dat na veel welspre
kendheid van de ontwerper, die meer
stedebouwkundige dan architect zou
zijn, aangenomen werd. Wij hebben ons
niet in de discussie gemengd, geven
slechts enkele indrukken, die wij op de
mooiste dag van het jaar opgedaan
hebben. Maar wij dachten aan vele
raadhuisplannen van vele gemeenten,
die herhaaldelijk veranderd waren en
wij vroegen ons af of inderdaad de eens
gemaakte keuze onherroepelijk moest
zijn.
Van ouds was de Groene Plaats het
centrum van alle Texelse gebeuren. Men
hield er markt en kermis sedert on
heuglijke tijden. Enige belangrijke her
bergen en winkels waren er steeds ge
vestigd. Na afloop van de laatste we
reldoorlog heeft men er feest gevierd
en bij de stadsfeesten enkele jaren ge
leden was het plein een trefpunt voor
allen. Bijna alle oudere steden en dor
pen hebben een marktplein en dikwijls
staan daar de twee voornaamste ge
bouwen: een kerk en een raadhuis. Zo
is het met de Dam in Amsterdam, met
de marktpleinen van Gouda en van
Delft.
De oude kerk in de Binnenburg staat
er nog in al zijn stoere eenvoud, een
monument, dat de ongunst van eeuwen
heeft doorstaan. Het mooie raadhuis,
dat eens op de Vismarkt stond, is door
onbegrip verloren gegaan en juist zoals
elders werd het centrum van Den Burg
volgebouwd. De bebouwing van de
Burgwal en het z.g. Raaksje is van vrij
jonge tijd en het opruimen van de rij
huizen op de Groene Plaats ten behoeve
van het nieuwe gemeentehuis is dan
ook geen verlies. De bevolking van Den
Burg is vooral de laatste vijftig jaar
aanzienlijk toegenomen en ook de be
volking van de gemeente is in dezelfde
tijd sterk gegroeid. Het is dus alleen
maar logisch, dat men het centrum tot
zijn oorspronkelijke vorm terugbrengt
en het zelfs nog vergroot met een deel
van de Wezentuin. Maar een feit is net
dat door het slopen van het Raaksje en
door de verdwijning van de oude Linde
boom de Groene Plaats aan levendig
heid heeft ingeboet.
Het was een verblijdend verschijnsel
dat de Raiffeisenbank zich een modern,
goed geoutilleerd gebouw veroorloven
kon, maar het was een fout, dat dit
bankgebouw op de plaats van het ver
dwenen hotel werd gezet, want een
bank behoort op een plein, dat het hart
van de gemeente vormt, niet thuis. Wij
dachten dat de mensen die voor de
planning van onze dorpen verantwoor
delijk zijn en tegen wier ingrepen te
zelden in de gemeenteraad kritiek ge
hoord wordt, iets geleerd zouden heb
ben van het Amsterdamse Rembrandts-
plein, waar men een der zijden volko
men steriel gemaakt heeft door er óók
een bank te bouwen. Iedere Amster
dammer met begrip en liefde voor zijn
stad weet dat zijn Rembrandtsplein als
centrum van het uitgaansleven de
mens heeft behoefte aan uitgaan veel
verloren heeft, juist door die bank. Het
is wel zeker, dat het tegenwoordige ge
meentebestuur van onze hoofdstad de
gemaakte fout betreurt. De Raffeisen-
Zoek niet langer overal naar Je juiste
Wij leveren
Oesterstraat 21. Oosterend. telefoon 391 of 436
bank is, gezien de functie van de
Groene Plaats in het leven van de
Texelse gemeenschap, een grote fout,
een fout die helaas óók niet hersteld
kan worden.
Omdat met de bouw van het nieuwe
gemeentehuis de Groene Plaats aan
zienlijk vergroot zal worden, dient dit
gemeentehuis in zijn uiterlijke verschij
ning de mogelijkheid te bieden om pu
bliek aan te trekken. Schiet het nieuwe
gebouw hierin te kort, dan zal het
grote centrum van de gemeente dor
en verlaten schijnen in vergelijking met
de Groene Plaats van vroeger. Tenzij
men het onzalige idee zou hebben er
een parkeerplaats van te maken. Daar
aan willen en kunnen wij echter met
geloven, veel liever denken wij aan een
navolging van het Haarlemse gemeente
bestuur, dat zijn Grote Markt, waaraan
stadhuis en Bavo zijn gelegen, voor alle
snelverkeer af gaat sluiten en dat er
juist zoals vroeger leven door markten
e.d. brengen wil.
In een halve cirkel is het voornaam
ste plein van Texel reeds volgebouwd:
tegenover deze halve cirkel zal eens een
nieuw raadhuis verrijzen. Enkele win
kels, een café en twee kapperszaken
zullen verdwenen zijn. Omdat het nieu
we gemeentehuis zoals dit thans ont
worpen is, ten enenmale de mogelijk
heid tot verlevendiging van het plan
uitsluit, zou het de overweging waard
zijn toch eens een ènder ontwerp te
laten maken, door een andere architect,
waarbij niet alleen aan het gebouw zelf,
maak ook aan de betekenis van het
plein werd gedacht. Talrijke oplossin
gen zijn mogelijk om hiertoe te komen.
Er zijn meer raadhuizen waarin café's
zijn ondergebracht. Iedere museum
directie, die beseft dat de betekenis van
en museum is publiek te trekken, richt
een café binnen zijn muren in. Het eer
ste museum van ons land, het Rijks
museum in Amsterdam heeft dit ge
daan, gelooft men dat dit met een raad
huis voor onze gemeente niet zou kun
nen? Wat is er voorts op tegen er enkele
passende winkels een plaats te geven?
Komt men met een ander plan, waarin
deze mogelijkheden verwerkt zijn, dan
zullen Raadhuis en Groene Plaats kans
hebben ons oude marktplein iets van
zijn vroegere gezelligheid terug te
geven.
-IMSf
Men bouwt een raadhuis voor een
zeer lange tijd, het is zo belangrijk, dat
het enige miljoenen kost. Het wordt
het duurste gebouw dat ooit op ons
eiland tot stand kwam. Het is toch geen
schande dat men luistert naar kritiek,
die uit de bevolking komt? De „poli
tiek" heeft hier niets mee van doen,
want uit allerlei kringen hebben wij be
zwaren tegen het plan van de heer
Bruin vernomen En aanzienlijk belang
rijker dan het belang van de archi
tect is de wens van een groot deel
onzer gemeenschap, dat het gevoel heeft
door het plan Bruin overrompeld te
zijn.
Het is jammer, dat de toestemming
tot de bouw van een nieuw gemeente
huis lang uitgebleven is, beter, dat het
gemeentebestuur en de gemeentelijke
diensten zo lang en zo slecht gehuisvest
zijn. Gezien echter het onbehagen, dat
wij op de schoonste dag van het jaar
voor de zoveelste maal vast moesten
stellen, is het wellicht een voordeel, dat
het verlof tot de bouw zo lang achter
wege bleef. Opdat men zich nog eens
bedenken kan.
VI.
GROOT SUCCES VOOR
DANSMEESTER
Zondag heeft men op het scherm de
landelijke finale kunnen zien van
AVRO's tv-danstest 1966, waarbij de
heer P Abbink en mej. F. Brandt uit
Den Helder de eerste prijs behaalden
Het paar veroverde daarmee de zilveren
AVRO-trofé (massief zilver, waarde
ƒ2000,en een tiendaagse reis naar
Schotland en Engeland. Een bijzonder
glorieuze gebeurtenis was dit succes ook
voor het echtpaar Siebeling-Luijt. De
heer en mevrouw Siebeling hebben het
paar gedurende drie jaar de fijne kne
pen van de danskunst bijgbracht, uit
sluitend in de weekends. Getuige het
resultaat van zondag, is dit op wel zeer
vakkundige wijze gebeurd. Óp de foto
van links naar rechts, mevr. M. M.
Siebeling-Luijt, de heer P. Abbink en
mej. F. Brandt
Wilhclminalaaii
02220-2948
Als enkele honderden exploitanten
van hotels, café's en restaurants samen
voor enkele dagen op reis gaan, dan
móet dat welhaast een bijzonder ge
slaagde onderneming worden. Woens
dag en gisteren waren ze op Texel: een
groot aantal leden van de Nederlandse
Bond van Horecabedrijven (HOCRA)
met hun vrouwen, totaal meer dan vijf
honderd man. Ze waren er voor het
jaarlijkse Hocra-congres, dat telkens in
een andere plaats van het land wordt
gehouden en nu voor het eerst op ons
eiland De keus was op Texel gevallen,
omdat de eilandelijke afdeling haar
vijftigjarig bestaan viert. Dit gouden
Wilheltuinalaan
02220-2948
Het betrouwbare merk voor
Motormaaiers I
De STER onder de electro*
maaiers: WOLF-Kabelflx.
Uniek: gepat. kabelautomaat
rolt de kabel tijdens hetmaalao
vanzelf op en af. zonder veor*
kracht. Meer veiligheid dan do
VDE verlangt. Past zich aan
•Ik gazon aan door de 6 moge
lijkheden.
Prospectus en demonstratlobljs
jubileum en het aanvankelijk bijzonder
fraaie lenteweer maakten de onderne
ming voor het veelkoppige gezelschap
extra feestelijk. De meeste Hocra-
mensen waren voor het eerst op het
eiland. Stellig is de kennismaking goed
bevallen en dat zal de collega's op Texel
waarschijnlijk geen windeieren leggen.
Misschien dat lang niet ieder het zo
heeft bekeken, maar een feit is, dat
barkeepers, caféhouders, hoteliers het
tot hun beroepstaak rekenen met zoveel
mogelijk mensen in contact te komen en
met hen te converseren. Waarschijnlijk
zullen zij ronder het zelf te beseifen in
de komende weken onder hun klanten
kring zeer waardevolle propaganda
voor het eiland maken, wat een belang
rijke vergroting van de toeristenstroom
ten gevolge kan hebben. En dat is zeer
belangrijk, al weten de Texelse collega's
maar al te goed dat het bijzonder moei
lijk zal zijn hen tijdens de topdrukte
onderdak te verschaffen.
Zeer velen maakten dinsdagmiddag
van de gelegenheid gebruik om het be
stuur van de jubilerende Hocra-afdeling
Texel te feliciteren in „Casino". Na een
welkomstwoord door de heer J. v.d.
Kerkhof, sprak de voorzitter van de
Hoera, de heer J. W. A. Westerhoven
De bondsvoorzitter zei bewondering te
hebben voor het initiatief dat men vijf
tig jaar geleden op Texel ontplooide.
Toen was Texel nog een onbetekenend
agrarisch gebied en de mannen, die zich
destijds in de Hocra-af deling verenig
den zullen dus hoofdzakelijk caféhou
ders zijn geweest. Niettemin kon ge
sproken worden van een moedige daad.
Dat er van de Texelse afdeling een ze
kere roep is uitgegaan, is niet zo
vreemd als men bedenkt dat ook Texel
tot ver in het buitenland een begrip is
geworden als toeristengebied. En wie
hebben er intenser met de toeristen te
maken dan juist de Hocra-mensen? Na
tuurlijk heeft de afdeling in haar vijf
tig levensjaren moeilijke ogenblikken
gekend, momenten dat de fut er een
beetje uit was. Telkens echter wist men
de afdeling nieuw leven in te blazen.
De heer Westerhoven toonde zich zeer
enthousiast over het eiland Texel. De
weldadige rust, de gemoedelijkheid en
gastvrijheid van de bevolking hadden
hem zeer getroffen. Het is deze sfeer,
die ook de Texelse hotels, café's en
restaurants zo aantrekkelijk maakt. Met
de wens dat de organisatie op Texel
sterk zal blijven en dat ook de weinige
niet-leden tot de afdeling zullen toe
treden, besloot de voorzitter zijn toe
spraak en bood als geschenk een kistje
sigaren aan.
De heer C J. van der Kooi, voorzitter
van de VVV Texel, toonde zich zeer
gevleid door de woorden van de bonds
voorzitter en ging nog wat uitvoeriger
op hetzelfde thema in. Verenigingen
hebben het op Texel vaak moeilijk, zo
stelde de heer Van der Kooi. In het
begin is men enthousiast, langzamer
hand verminden de belangstelling en
tenslotte sterft de vereniging een ge
ruisloze dood. Dat kan niet gezegd
worden van de Hocra-afdeling. Deze
beleeft het 50-jarig jubileum en ver
toont nog geen ouderdomskwalen. Om
het zo te houden raadde de VW-voor-
zitter wel aan te zijner tijd ook jonge
ren in het bestuur op te nemen.
Het woord werd voorts gevoerd door
de heer Waaiboer van de afdeling Scha-
gen, de heer Grootveld van de afdeling
Hilversum, de heer G. Verwoest van de
afdeling Amsterdam, de heer Ziel van
de afdeling Enschede, de heer Heijs van
de afdeling Ter Apel, de heer Osse van
de afdeling Steenwijk en de heer Woud
stra van de afdeling Alkmaar. Alle
sprekers overhandigden aan het bestuur
van de jubilerende afdeling fraaie ge
schenken De heer Woudstra van de af
deling Alkmaar kwam met acht kazen!
De voorzitter van de Hoera Texel, de
heer J. Jellema, toonde zich in een kort
woord dankbaar voor de vele goede
wensen en bracht naar voren dat het
voor de afdeling een eer was dat het
congres dit jaar op Texel werd gehou
den.
Dinsdagochtend was het hoofdbestuur
reeds op Texel gearriveerd. Het gezel
schap vergaderde in hotel „De Graaf".
Varend raadhuis
Het eigenlijke congres begon woens
dagochtend toen de deelnemers, voor
(Zie vervolg pagina 2)