(fro en Twartsjexels in het Opdat men zich nog eens bedenken kan Hocra-congres extra feestelijk door jubileum afdeling Texel Deelnemers verrukt van eiland in lente tooi CAMPINGMATRAS Overpeinzing op voorjaarsdag een HH. CAMPINGHOUDERS! polyether matrassen voor campings en vakantiebedrijven Vanaf f 28. -- per stuk. - Goede kwaliteit STARKS WONINGINRICHTING Dameskapsalon Ontmoeting van 500 mensen Da meskapsa Ion Bakkers Ijzerhandel ^TEFALPANNEN^ ■Flnczrzsr' v. VRIJDAG 29 APRIL 1966 TEXELSE 79e JAARGANG No. 8061 Uitgave N.V. v/h Langiveld dc Rood Postbus 11 - Deo Burg, Texel - Tel. 2058 Redaktle: Harry dc Graaf, Wilhelralnalaan 33, Deu Burg, lel. 2058, avonds 2382. COURANT Verschijnt dinsdags en vrijdags. Bank: Nederl. Middenstandsbank; Coop. Boe renleenbank. Postgiro 652. Abonn.pr. ƒ2,95 p. kw. -f 30 ct. incasso. Advert.: familieberichten 14 ct. p. mm.; andere advert 12 ct. p. mm. Uw dienaarnaar Texel getogen om dat het weeroencht eindelijk warmte en voorjaarszon belootdewerd in zijn verwaentmgen met teleurgesteld. Want op een dagdie nu reeas de schoonste van het jaar genoema kan woraen, was het eiland in zijn prachtkieed. het eerste groen van ae oomen lag als een waas over het aonkere houtvelden gele narcissen waren plekken zuiver goud en overal was ae lucht vervuld van vogelgeluiaen. Ue leeuwerik steeg steeds maar klapwiekend hoger en hoger onderwijl tluitena en juhelena van de heerlijke lenteaag; men vroeg zich at hoe zo n klem vogeltje de ener gie opbraent zich zo in te spannen. Len eenaenpaar, tors van houwging hoog op de wieken naar het wadeen grutto prikte met zijn aegenvormige snavel onophouaeüjk in ae moerassige sloot kant. Prachtig waren zijn kleuren en van zon rijkaom a at geen enkel vogel boek ze ooit waarlijk goed imiteren zal. Z elts de spreeuwenae rumoerige straatjongens onder onze vogels, glans den, ze geleken van donker gepolijst brons. Het weidegras in de landen op en rond de Hoge Berg is in de vochtige winter nauwelijks verdord. Op deze prachtige dag] was het van een weel derig groen. Overal hoorde men het gemekker van ooien en lammeren, de laatsten ditmaal met zoekend de be scherming van de tuinwallen. Zelfs op het veld was het behaaglijk warm. Grijswit spikkelden de speelse lam metjes af tegen het weidegroen. „Ik heb van een ooi vier lampies gehad" zo zei ons een boer. Mijn buurvrouw heeft twee zoggies overgenomen. Hoor ze mekkeren, ze verlangen naar de fles". Wij zagen de vrouw de lammetjes als kinderen vertroetelen, een beeld voor een romantisch schilderij. Men wil daar niet van weten in deze tijd van pure zakelijkheid, maar de drang tot leven is in deze tijd van het jaar sterker dan ooit en de zucht tot verzorging, tot koestering is het kenmerk van iedere vrouw, alle zakelijkheid ten spijt. Want de natuur gaat boven de leer. Op de Groene Plaats hebben wij ons op het terras laten zonnen, wij hebben daar al maar handen geschud en te veel koffie gedronken. Het kappershuis had moeite zich staande te houden, het werd als een wankelende grijsaard gestut. Het „Raaksje" zal weldra tot de ver leden tijd behoren en eens zal een eind naar achteren het nieuwe huis van de gemeente daar staan. „Het wordt een koekjestrommel" hoorden wij zeggen, een ander sprak van een „wit geverfde verhuiswagen", weer een ander van een „taartjesdoos". Het schijnt, dat er ondanks eenstemmigheid van de raad niet algemene vreugde over de plannen bestaat. Het is een moeilijk geval om het iedereen naar de zin te maken, we weten het. Onhoudbaar was de toestand van het oude raadhuis, een nieuw raad huis is een dringende noodzakelijkheid. Het zal ruimte bieden aan vele afdelin gen, het dient een representatief ge deelte te hebben. Want hoe aardig het ook gevonden is de deelnemers aan een Horecabij eenkomst te ontvangen op de Texelse boot, hoe prettig en goed de gasten het daar gehad zullen hebben, het gemeentebestuur zal weer eens pijnlijk ervaren hebben, dat een pas- sende ontvanggelegenheid ontbreekt. En dat bij een gemeente die er zo goed in slaagt telkens weer „in het nieuws" te komen. Op het terrasje aan de Groene Plaats, waar Horecamensen, gewend om te bedienen, zich ditmaal lieten bedienen, hoorden wij over het raadhuisplan praten. Men sprak met enkele Texelaars en dus hoorden wij kritiek èn op het ontbreken van een behoorlijk raadhuis èn op het plan, dat na veel welspre kendheid van de ontwerper, die meer stedebouwkundige dan architect zou zijn, aangenomen werd. Wij hebben ons niet in de discussie gemengd, geven slechts enkele indrukken, die wij op de mooiste dag van het jaar opgedaan hebben. Maar wij dachten aan vele raadhuisplannen van vele gemeenten, die herhaaldelijk veranderd waren en wij vroegen ons af of inderdaad de eens gemaakte keuze onherroepelijk moest zijn. Van ouds was de Groene Plaats het centrum van alle Texelse gebeuren. Men hield er markt en kermis sedert on heuglijke tijden. Enige belangrijke her bergen en winkels waren er steeds ge vestigd. Na afloop van de laatste we reldoorlog heeft men er feest gevierd en bij de stadsfeesten enkele jaren ge leden was het plein een trefpunt voor allen. Bijna alle oudere steden en dor pen hebben een marktplein en dikwijls staan daar de twee voornaamste ge bouwen: een kerk en een raadhuis. Zo is het met de Dam in Amsterdam, met de marktpleinen van Gouda en van Delft. De oude kerk in de Binnenburg staat er nog in al zijn stoere eenvoud, een monument, dat de ongunst van eeuwen heeft doorstaan. Het mooie raadhuis, dat eens op de Vismarkt stond, is door onbegrip verloren gegaan en juist zoals elders werd het centrum van Den Burg volgebouwd. De bebouwing van de Burgwal en het z.g. Raaksje is van vrij jonge tijd en het opruimen van de rij huizen op de Groene Plaats ten behoeve van het nieuwe gemeentehuis is dan ook geen verlies. De bevolking van Den Burg is vooral de laatste vijftig jaar aanzienlijk toegenomen en ook de be volking van de gemeente is in dezelfde tijd sterk gegroeid. Het is dus alleen maar logisch, dat men het centrum tot zijn oorspronkelijke vorm terugbrengt en het zelfs nog vergroot met een deel van de Wezentuin. Maar een feit is net dat door het slopen van het Raaksje en door de verdwijning van de oude Linde boom de Groene Plaats aan levendig heid heeft ingeboet. Het was een verblijdend verschijnsel dat de Raiffeisenbank zich een modern, goed geoutilleerd gebouw veroorloven kon, maar het was een fout, dat dit bankgebouw op de plaats van het ver dwenen hotel werd gezet, want een bank behoort op een plein, dat het hart van de gemeente vormt, niet thuis. Wij dachten dat de mensen die voor de planning van onze dorpen verantwoor delijk zijn en tegen wier ingrepen te zelden in de gemeenteraad kritiek ge hoord wordt, iets geleerd zouden heb ben van het Amsterdamse Rembrandts- plein, waar men een der zijden volko men steriel gemaakt heeft door er óók een bank te bouwen. Iedere Amster dammer met begrip en liefde voor zijn stad weet dat zijn Rembrandtsplein als centrum van het uitgaansleven de mens heeft behoefte aan uitgaan veel verloren heeft, juist door die bank. Het is wel zeker, dat het tegenwoordige ge meentebestuur van onze hoofdstad de gemaakte fout betreurt. De Raffeisen- Zoek niet langer overal naar Je juiste Wij leveren Oesterstraat 21. Oosterend. telefoon 391 of 436 bank is, gezien de functie van de Groene Plaats in het leven van de Texelse gemeenschap, een grote fout, een fout die helaas óók niet hersteld kan worden. Omdat met de bouw van het nieuwe gemeentehuis de Groene Plaats aan zienlijk vergroot zal worden, dient dit gemeentehuis in zijn uiterlijke verschij ning de mogelijkheid te bieden om pu bliek aan te trekken. Schiet het nieuwe gebouw hierin te kort, dan zal het grote centrum van de gemeente dor en verlaten schijnen in vergelijking met de Groene Plaats van vroeger. Tenzij men het onzalige idee zou hebben er een parkeerplaats van te maken. Daar aan willen en kunnen wij echter met geloven, veel liever denken wij aan een navolging van het Haarlemse gemeente bestuur, dat zijn Grote Markt, waaraan stadhuis en Bavo zijn gelegen, voor alle snelverkeer af gaat sluiten en dat er juist zoals vroeger leven door markten e.d. brengen wil. In een halve cirkel is het voornaam ste plein van Texel reeds volgebouwd: tegenover deze halve cirkel zal eens een nieuw raadhuis verrijzen. Enkele win kels, een café en twee kapperszaken zullen verdwenen zijn. Omdat het nieu we gemeentehuis zoals dit thans ont worpen is, ten enenmale de mogelijk heid tot verlevendiging van het plan uitsluit, zou het de overweging waard zijn toch eens een ènder ontwerp te laten maken, door een andere architect, waarbij niet alleen aan het gebouw zelf, maak ook aan de betekenis van het plein werd gedacht. Talrijke oplossin gen zijn mogelijk om hiertoe te komen. Er zijn meer raadhuizen waarin café's zijn ondergebracht. Iedere museum directie, die beseft dat de betekenis van en museum is publiek te trekken, richt een café binnen zijn muren in. Het eer ste museum van ons land, het Rijks museum in Amsterdam heeft dit ge daan, gelooft men dat dit met een raad huis voor onze gemeente niet zou kun nen? Wat is er voorts op tegen er enkele passende winkels een plaats te geven? Komt men met een ander plan, waarin deze mogelijkheden verwerkt zijn, dan zullen Raadhuis en Groene Plaats kans hebben ons oude marktplein iets van zijn vroegere gezelligheid terug te geven. -IMSf Men bouwt een raadhuis voor een zeer lange tijd, het is zo belangrijk, dat het enige miljoenen kost. Het wordt het duurste gebouw dat ooit op ons eiland tot stand kwam. Het is toch geen schande dat men luistert naar kritiek, die uit de bevolking komt? De „poli tiek" heeft hier niets mee van doen, want uit allerlei kringen hebben wij be zwaren tegen het plan van de heer Bruin vernomen En aanzienlijk belang rijker dan het belang van de archi tect is de wens van een groot deel onzer gemeenschap, dat het gevoel heeft door het plan Bruin overrompeld te zijn. Het is jammer, dat de toestemming tot de bouw van een nieuw gemeente huis lang uitgebleven is, beter, dat het gemeentebestuur en de gemeentelijke diensten zo lang en zo slecht gehuisvest zijn. Gezien echter het onbehagen, dat wij op de schoonste dag van het jaar voor de zoveelste maal vast moesten stellen, is het wellicht een voordeel, dat het verlof tot de bouw zo lang achter wege bleef. Opdat men zich nog eens bedenken kan. VI. GROOT SUCCES VOOR DANSMEESTER Zondag heeft men op het scherm de landelijke finale kunnen zien van AVRO's tv-danstest 1966, waarbij de heer P Abbink en mej. F. Brandt uit Den Helder de eerste prijs behaalden Het paar veroverde daarmee de zilveren AVRO-trofé (massief zilver, waarde ƒ2000,en een tiendaagse reis naar Schotland en Engeland. Een bijzonder glorieuze gebeurtenis was dit succes ook voor het echtpaar Siebeling-Luijt. De heer en mevrouw Siebeling hebben het paar gedurende drie jaar de fijne kne pen van de danskunst bijgbracht, uit sluitend in de weekends. Getuige het resultaat van zondag, is dit op wel zeer vakkundige wijze gebeurd. Óp de foto van links naar rechts, mevr. M. M. Siebeling-Luijt, de heer P. Abbink en mej. F. Brandt Wilhclminalaaii 02220-2948 Als enkele honderden exploitanten van hotels, café's en restaurants samen voor enkele dagen op reis gaan, dan móet dat welhaast een bijzonder ge slaagde onderneming worden. Woens dag en gisteren waren ze op Texel: een groot aantal leden van de Nederlandse Bond van Horecabedrijven (HOCRA) met hun vrouwen, totaal meer dan vijf honderd man. Ze waren er voor het jaarlijkse Hocra-congres, dat telkens in een andere plaats van het land wordt gehouden en nu voor het eerst op ons eiland De keus was op Texel gevallen, omdat de eilandelijke afdeling haar vijftigjarig bestaan viert. Dit gouden Wilheltuinalaan 02220-2948 Het betrouwbare merk voor Motormaaiers I De STER onder de electro* maaiers: WOLF-Kabelflx. Uniek: gepat. kabelautomaat rolt de kabel tijdens hetmaalao vanzelf op en af. zonder veor* kracht. Meer veiligheid dan do VDE verlangt. Past zich aan •Ik gazon aan door de 6 moge lijkheden. Prospectus en demonstratlobljs jubileum en het aanvankelijk bijzonder fraaie lenteweer maakten de onderne ming voor het veelkoppige gezelschap extra feestelijk. De meeste Hocra- mensen waren voor het eerst op het eiland. Stellig is de kennismaking goed bevallen en dat zal de collega's op Texel waarschijnlijk geen windeieren leggen. Misschien dat lang niet ieder het zo heeft bekeken, maar een feit is, dat barkeepers, caféhouders, hoteliers het tot hun beroepstaak rekenen met zoveel mogelijk mensen in contact te komen en met hen te converseren. Waarschijnlijk zullen zij ronder het zelf te beseifen in de komende weken onder hun klanten kring zeer waardevolle propaganda voor het eiland maken, wat een belang rijke vergroting van de toeristenstroom ten gevolge kan hebben. En dat is zeer belangrijk, al weten de Texelse collega's maar al te goed dat het bijzonder moei lijk zal zijn hen tijdens de topdrukte onderdak te verschaffen. Zeer velen maakten dinsdagmiddag van de gelegenheid gebruik om het be stuur van de jubilerende Hocra-afdeling Texel te feliciteren in „Casino". Na een welkomstwoord door de heer J. v.d. Kerkhof, sprak de voorzitter van de Hoera, de heer J. W. A. Westerhoven De bondsvoorzitter zei bewondering te hebben voor het initiatief dat men vijf tig jaar geleden op Texel ontplooide. Toen was Texel nog een onbetekenend agrarisch gebied en de mannen, die zich destijds in de Hocra-af deling verenig den zullen dus hoofdzakelijk caféhou ders zijn geweest. Niettemin kon ge sproken worden van een moedige daad. Dat er van de Texelse afdeling een ze kere roep is uitgegaan, is niet zo vreemd als men bedenkt dat ook Texel tot ver in het buitenland een begrip is geworden als toeristengebied. En wie hebben er intenser met de toeristen te maken dan juist de Hocra-mensen? Na tuurlijk heeft de afdeling in haar vijf tig levensjaren moeilijke ogenblikken gekend, momenten dat de fut er een beetje uit was. Telkens echter wist men de afdeling nieuw leven in te blazen. De heer Westerhoven toonde zich zeer enthousiast over het eiland Texel. De weldadige rust, de gemoedelijkheid en gastvrijheid van de bevolking hadden hem zeer getroffen. Het is deze sfeer, die ook de Texelse hotels, café's en restaurants zo aantrekkelijk maakt. Met de wens dat de organisatie op Texel sterk zal blijven en dat ook de weinige niet-leden tot de afdeling zullen toe treden, besloot de voorzitter zijn toe spraak en bood als geschenk een kistje sigaren aan. De heer C J. van der Kooi, voorzitter van de VVV Texel, toonde zich zeer gevleid door de woorden van de bonds voorzitter en ging nog wat uitvoeriger op hetzelfde thema in. Verenigingen hebben het op Texel vaak moeilijk, zo stelde de heer Van der Kooi. In het begin is men enthousiast, langzamer hand verminden de belangstelling en tenslotte sterft de vereniging een ge ruisloze dood. Dat kan niet gezegd worden van de Hocra-afdeling. Deze beleeft het 50-jarig jubileum en ver toont nog geen ouderdomskwalen. Om het zo te houden raadde de VW-voor- zitter wel aan te zijner tijd ook jonge ren in het bestuur op te nemen. Het woord werd voorts gevoerd door de heer Waaiboer van de afdeling Scha- gen, de heer Grootveld van de afdeling Hilversum, de heer G. Verwoest van de afdeling Amsterdam, de heer Ziel van de afdeling Enschede, de heer Heijs van de afdeling Ter Apel, de heer Osse van de afdeling Steenwijk en de heer Woud stra van de afdeling Alkmaar. Alle sprekers overhandigden aan het bestuur van de jubilerende afdeling fraaie ge schenken De heer Woudstra van de af deling Alkmaar kwam met acht kazen! De voorzitter van de Hoera Texel, de heer J. Jellema, toonde zich in een kort woord dankbaar voor de vele goede wensen en bracht naar voren dat het voor de afdeling een eer was dat het congres dit jaar op Texel werd gehou den. Dinsdagochtend was het hoofdbestuur reeds op Texel gearriveerd. Het gezel schap vergaderde in hotel „De Graaf". Varend raadhuis Het eigenlijke congres begon woens dagochtend toen de deelnemers, voor (Zie vervolg pagina 2)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1966 | | pagina 1