AGENDA
In 1720 werden op de Vismarkt drie
boosdoeners gehangen
Goed weiden
is een kunst!
PufO 'brengf
Doodlopende zijweg
Schout Huydecooper schreef: Texelaars recht kent heer noch knecht
LANDBOUW en VEETEELT Z
TWEEDE BLAD
TEXELSE COURANT
VRIJDAG 13 MEI 1966
TERWIJL een stralende zon na een te lange en naargeestige winter
mens en dier verkwiktterwijl de vogels, één van Texels rijkdommen,
bij duizenden nestelen, broeden en kwinkeleren, gaan onze gedach
ten uit naar de opstand van de Georgiërs. Het is één en twintig jaar
geleden, dat deze, in Duitse dienst getreden Russen, in verzet kwamen en
dat zij, ruim 800 in getal, drie kwart van hun mensen door de dood verloren
om éen kwart de kans op gratie bij terugkeer in hun vaderland te geven. De
strijd was fel en meedogenloos, menig oudere zal in deze tijd zijn kinderen
verhalen van wat toen is gebeurd, een ogenblik zullen zij verwijlen bij het
tragische dramadat toen op onze bodem werd opgevoerd. Wij leven snel,
het vechten tussen Duitsers en Georgiërs waar Texel eigenlijk niets mee uit
staande had, maar waarvoor wij een zware tol moesten betalen, is reeds ge
schiedenis geworden. Zoals het leven van alle geslachten, die ons voorgingen,
tot geschiedenis werd.
Een nieuwe generatie komt op, zal weldra de teugels in handen nemen, de
oude generatie treedt terug en gaat heen. Geboorte en dood volgen elkaar op
in alle eeuwigheid, slechts enkele gebeurtenissen en feiten uit het leven van
vorige geslachten zullen geboekstaafd blijven en nog na lange tijd getuigen
van wat onze voorouders bezig hield.
Het is nog niet zo lang geleden, dat
de heer Mr. J. C. M. Dijt in deze lu-ant
een reeks gewaardeerde artikelen
schreef over recht en wet in vroeger
jaren, aan de hand van gegevens geput
uit verslagen van de Texelse schepen
bank, die iedere donderdag in het
rechthuis aan Den Burg gehouden werd.
De verslagen bevatten een schat aan
bijzonderheden over het leven van onze
gemeenschap, zij het ook, dat ze niet
de beste zijden onzer bevolking naar
voren brengen. Diefstal, doodslag en
sodomie komen er uit naar voren; de
geëiste straffen door de „Heer Schout",
een niet-Texelaar, die aan het hoofd
van de bevolking stond, getuigen van de
toen heersende opvattingen. Dikwijls
volgden de schepenen, afgevaardigden
van de dorpen de eis, maar het kwam
ook wel voor, dat zij zich niet met de
schout konden verenigen. Deze ging
dan wel procederen bij het Hof van
Holland in Den Haag en het is voorge
komen dat een Texelaar, die door zijn
eilandgenoten vrijgesproken was, door
het Hof met levenslange verbanning
werd gestraft.
Pummels
De schouten, die in lange rij elkander
opgevolgd hebben, waren vertegen
woordigers van het Amsterdamse re
gentenpatriciaat, dat in het gewest Hol
land de lakens uitdeelde. Zij gevoelden
zich ver verheven boven de Texelaars,
die zij in het algemeen als slecht-
opgevoede pummels beschouwden. Al
leen de commissarissen van de Amster
damse admiraliteit of van de machtige
handelsvennootschappen als Oost- en
West-Indische Compagnie, waren in
stand huns gelijken. En een man van
betekenis als Balthazar Huydecoper,
van 1732 tot 1769 schout, had zelfs on
der hen nauwelijks een vriend. Eigen
lijk ging hij alleen maar op voet van
vertrouwen om met Hendrik Luyts, die
hem regelmatig als dijkgraaf verving en
die soms als burgemeester van Den
Burg invloed had. In 1733, het tweede
jaar van zijn bestuur, is Huydecoper
reeds dikwijls afwezig. Hij vertoeft dan
te Amsterdam, waar hij zijn woning op
de Keizersgracht naast de schouwburg
hij was een groot toneelliefhebber
aangehouden had. Vandaar schrijft hij
aan Luyts „Zo er van de winter in mijn
absentie iets van belang aan de dijk
mocht voorvallen bij storm of anders,
geef ik U van gelijke volle macht om
mijn plaats te bekleden, en niet toe te
laten, dat de burgemeesteren buiten Uw
kennis iets ordonneren. Gij kunt verze
kerd wezen dat ik U voor Uw moeite
zal voldoen".
Het ligt in de rede, dat Luyts, finan
cieel in zekere mate van Huydecoper
afhankelijk, gewoonlijk diens zijde koos
en dat dit een deel der bevolking aller-
FEUILLETON
door
Gré de Boer
43. De jongen glimlachte. „Liever van
daag, dan morgen".
Nel was wel geschrokken. „Maar
m'n 'kind, je bent pas zeventien".
„Dat weet ik. En ik kan het echt zelf
niet helpen. Maar ik sta in het atelier
overal alleen voor. Iemand moet toch
de leiding nemen, niet? Ook met het
oog op mijn prestige is het beter, dat ik
getrouwd ben. Dat ik niet meer de Nelie
ben van vroeger, maar mevrouw Bre
mer. De zaak moet doordraaien. We
zwemmen gelukkig in de orders en het
werk, dat we afleveren is goed. Dat
moet zo blijven Siem is een reuze steun
voor me. Hij doet al het werk, waar ik
een hekel aan heb. Daarin is hij een
specialist, gelukkig. Spaart een boek
houder uit. Nou, wat denken jullie
ervan?"
Huib deed een diplomatieke zet.
„Vinden jullie het niet te kort na het
overlijden van Siem's moeder?"
„Dat hebben we ook besproken, niet
Siem? Maar dit is force majeur. We
doen het heel eenvoudig, zonder brui
loft, zonder reisje. Dat komt later wel
eens. Het gaat nu om het belang van de
zaak. Ik vind. dat we het aan moe
Bremers nagedachtenis verschuldigd
zijn, haar levenswerk zo goed mogelijk
voort te zetten. Maar diverse instanties
willen niet met me praten of zaken
doen, omdat ze me beschouwen als een
onmondig kind. Geen vertrouwen ge
noeg, zullen we maar zeggen. Als ik ge
trouwd ben, is dat allemaal verleden
tijd. Door mijn automatische meerder
jarigheid En het feit, dat ik dan me
vrouw ben. En niet meer de modinette.
Het komt m'n prestige ten goede".
Nelie bemerkte zeer goed, dat haar
moeder het nog maar zo zo vond. Het
minst welgevallig was. Hendrik Luyts
ontleende zijn macht aan Huydecoper en
ieder die dit gezag in twijfel trok, was
tegen de partij, die weldra als die der
Prinsgezinden bekend zou staan. Vooral
in de jaren 1758 - 1769 toen Huydecoper
geen enkele keer op Texel kwam, dre
ven die Prinsgezinden hun wil door en
groeide de oppositie, die de naam van
patriotten droeg. Zij haatten vooral ook
Bernardus van Dam „notaris en pro
cureur ter stede en eijlande van Texel",
in die jaren Huydecopers voornaamste
plaatsvervanger.
Ergernis
Gezien de verslagen van de Hoge
Vierschaar, de plaatselijke rechtbank,
waarvan hij president was, mag men
stellen, dat Huyecoper in vergelijking
met enkele van zijn voorgangers, in ze
kere zin mild en humaan was. Hij er
gerde zich verschrikkelijk aan de ge
moedelijke wijze waarop de Texelaars,
hoog en laag, met elkander omgingen.
Van standsverschil schenen zij geen be
sef te hebben en als de schepenbank
weer eens een beklaagde tè berechten
kreeg, hinderde het hem dat dit stands
verschil niet in acht genomen werd. On
ze Texelaars spraken recht ongeacht de
stand van de beklaagde. Huydecoper
schreef daarover in een brief aan een
vriend „Texelaars wet kent heer noch
TX 33 VOND LIJK VAN
URKER VISSER
De TX 33 van C. Drijver heeft maan
dagmiddag ter hoogte van Egmond het
lijk van de 52-jarige visser Jacob Post
uit Urk in het net gekregen. Een week
tevoren was de visser, samen met de
18-jarige Klaas Post overboord gesla
gen, bij het binenhalen van het net.
Klaas Post werd gered. Maandagavond
om zeven uur arriveerde de TX 33 met
het stoffelijk overschot in Den Helder.
BOTSING OP PONTWEG
Op de Pontweg, bij de kruising met
de Gerritslanderweg, botsten maandag
ochtend twee auto's. De wagens werden
beschadigd; de chauffeurs werden niet
gewond. De auto's kwam uit De Koog.
De eerste, een door J. H. uit De Koog
bestuurde bestelwagen wilde linksaf de
oude Kogerweg inrijden. De achter hem
aanrijdende W. uit Den Burg wilde hem
passeren, maar raakte hem zijdelings.
ZON, MAAN EN HOOG WATER
De zon komt 15 mei op om 4.47 uur en
gaat onder om 20.27 uur; 18 mei op om 4.42
uur en onder om 20.32 uur.
Maan: 20 mei N M.; 27 mei E.K.
Hoog water ter rede van Oudeschild
13 mei 1.18 en 14.02; 14 mei 2.30 en 15.20;
15 mei 3.52 en 16.40; 16 mei 5.08 en 17.47;
17 mei 6.11 en 18.41; 18 mei 7.02 en 19.27;
19 mei 7.47 en 20 08; 20 mei 8.30 en 20.47;
21 mei 9.10 en 21.27.
Aan het strand ongeveer een uur eerder
hoog water.
meisje legde haar hand op de arm van
de oudere vrouw. „Heus, mam, we zou
den ook veel liever nog een jaartje
willen wachten. Gelooft u me, Siem en
ik hebben dit al verschillende malen be
sproken. We waren helemaal niet van
plan om haast te maken. Maar Siem
wil toch niet verder studeren en ik kan
hem daartoe niet dwingen. Overigens,
hij is uiteindelijk de baas. Samen kun
nen we het atelier best aan. Ik de prak
tische leiding, hij al de schrijverij. Maar
steeds weer kwamen we op hetzelfde
punt terecht, als we getrouwd zijn,
worden de moeilijkheden tot vrijwel
nul gereduceerd. Waarom zullen we het
dan niet doen?"
Nel keek haar man aan. „Wat denk jij
ervan, Huib?"
„Tja, van Nelie's standpunt bekeken,
kan ik er niets tegen inbrengen. Hoe zit
het, Siem, hou je van onze kleine
meid7"
De jongen keek eens naar zijn meisje
en toen naar zijn aanstaande schoon
ouders. „Als ik u zeg, dat ik trots ben
op m'n kleine schat, voor wat ze na
moeder's dood allemaal heeft gepres
teerd; wat ze voor mij is geweest in de
moeilijke dagen na het sterven en dat
ik stapeldol op haar ben, dan is het nog
maar armetierige definitie. Ik ben al
leen gelukkig, als ze bij me in de buurt
is. In de kamer of in het atelier. Be
grijpt u nu, dat ik ook graag wil trou
wen?"
Nelie kreeg een kleur van genoegen.
Ze fluisterde tot haar moeder: „Is hij
geen snoes, mam?"
„Wel kinderen, je moeder en ik....
we hebben altijd geprobeerd onze kin
deren een blijde opvoeding te geven en
een gezellig thuis. Ik heb ernstige fou-
knecht', daarmee preluderend op het
woord klassejustitie dat anderhalve
eeuw later opgeld zou doen. Hij eiste
echter zelden zulke zware straffen als
zijn voorgangers. Vooral Mr. Adriaen
van der Graeff, die het schoutsambt be
kleedde van 1713 tot 1721 was een
streng mens geweest, die heel wat te
rechtstellingen op zijn geweten had en
die de boosdoeners onder de bevolking
door zijn hardheid met vrees had ver
vuld. Enkele voorbeelden mogen dit
verduidelijken.
Executies
Pieter Maartse Mulder werd op de
zestiende april 1720 voor de Hoge
Vierschaar gedaagd en bekende daar
„buiten pijn van ijzeren", d.w.z. zonder
geradbraakt te zijn een ijzeren beugel
gestolen te hebben uit een schuitje om
daarmee scharren te vangen. Hij gaf toe
schuldig te zijn aan huisbreuk, spek
gestolen te hebben bij Jan Pieters Smit
van Tienhoven en uit 's Lands Magazijn
vier schuitzeilen te hebben ontvreemd.
Voorts bekende hij een schaap en appe
len ontvreemd te hebben en ook gaf hij
toe mede schuldig te zijn aan de ver
dwijning van een paar koperen ketels.
Mr. Van der Graeff eiste woordelijk
zal gebracht worden voor den
Raadhuize alhier, daar men gewoon is
openbare Justitie en Executie te doen
Het is niet de eerste maal, dat ik
bovenstaande waarheid onder de aan
dacht breng. Steeds meer raak is er
van overtuigd, dat de kunst om zo te
weiden, dat de dieren voldoende gras
hebben zonder dat er te veel gras ver
loren gaat, zeer moeilijk is. Dat
geldt speciaal ook in het begin van
de weideperiode en waarschijnlijk dit
jaar nog weer heel in het bijzonder.
De melkkoeien zijn laat van stal ge
gaan. Over het algemeen kwamen ze
in een wei met ruim voldoende gras.
De eerste weken geeft dat nog geen
moeilijkheden. Maar op de bedrijven,
waar de eerste stikstof vroeg is ge
strooid komt men over een dag of tien
met het probleem te zitten, dat het gras
te lang is voor koeiengras. Zijn er
naast de koeien ook flink wat schapen
op het bedrijf, dan ligt het wat gemak
kelijker, omdat een aantal percelen
door de schapen voorgeweid kunnen
worden.
Het gaat er om de periode tussen de
eerste weiden en het nagras van de
kuil- en hooipercelen te overbruggen.
Ieder jaar zien we daar weer moeilijk
heden mee. Het resultaat is dan, dat op
enkele door de koeien beweide perce
len te veel gras is achtergebleven.
Hoe dit te voorkomen?
Zoals hiervoor al is gezegd, geeft een
combinatie van rundvee en schapen in
dit opzicht meer mogelijkheden. Dit ar
gument is echter niet zo sterk, dat op
bedrijven, waar geen schapen worden
gehouden om die reden schapen moeten
komen.
Een tweede mogelijkheid zou zijn om
de grootte en het tijdstip van de stik
stofgift te laten variëren. Op enkele
percelen zou men heel vroeg en ruim
stikstof kunnen strooien, op andere
percelen later en een minder zware gift.
Op deze wijze zou men percelen krijgen,
ten gemaakt, maar ik weet, dat moeder
tijdens mijn afwezigheid jullie dubbele
liefde heeft gegeven. We hebben al onze
kinderen hun geluk gegund. Allen zijn
vroeg getrouwd en dat vonden we niet
erg. Zelf zijn we ook vroeg getrouwd en
houden nog veel van elkaar. Wat denkt
moeder ervan? Zullen we dan maar ja
zeggen?"
Nelie keek haar moeder vol verwach
ting aan. „Ja, mam? Mag het? Ja?
Waarom ga je nu huilen?"
Ze kwam overeind en sloeg haar
armen om de vrouw. „Kind, ik ben blij,
dat jullie van elkander houden. En al
ben je dan erg jong, vader zegt ja, dan
zeg ik het ook. We hopen van harte,
dat juliie gelukkig zullen worden".
Siem was ook opgestaan, drukte de
hand van zijn aanstaande schoonvader
en zei: „Dank u, vader. Ik zal goed voor
Nelie zorgen". Gelijk liep hij naar zijn
aanstaande schoonmoeder, die nog
steeds door Nelie werd omarmd. „Schiet
op jij.je hebt zeventien jaar de tijd
gehad om met je moeder te vrijen. Nu
ben ik aan de beurt".
„Hoor hem!" smaalde het meisje,
maar ze maakte toch voor de jongeman
plaats. Hij drukte een zoen op beide
wangen van zijn aanstaande schoon
moeder. „Dank u, moeder. En komt u
en vader alstublieft vaak bij ons kij
ken, of Nelie goed voor me is?"
„Wel alle mensen", stoof Nelie ver
ontwaardigd op. „Mam zal het meer op
prijs stellen, als ze weet, dat jij goed
voor mij bent, aanstaande gemaal!"
„O, dat spreekt natuurlijk vanzelf
Dat is geen kwestie om over te rede
neren".
De huwelijksplechtigheid was heel
sober. Toch was Nelie een klein lief
tallig bruidje naar haar rijzige bruide
gom. De meisjes van het atelier vorm
den bij het gemeentehuis een ereboog,
waarvoor Nelie blij verrast even bleef
staan kijken, waarvan de fotograaf han
dig gebruik maakte om een plaatje te
ende daar aan een galge gehangen te
werden ende met den koorde te werden
gestraft datter de dood na volgt, met
confiscatie van zijn goederen voor de
graaffelikheid".
Een dergelijke straf was voor diefstal
in de eerste tientallen jaren van de
achttiende eeuw niet ongebruikelijk.
Men verneme wat nog uit erbarmen
met de veroordeelde op de eis volgde:
„Uit consideratie dat de geaccuseerde
een burger is werdt hem vergunt een
kist om in der stilte begraven te wer
den agter der kerk van Den Burg.
Laten wij nog vermelden dat behalve
Pieter Maartse Mulder een andere be
klaagde, zijn medeplichtige, dezelfde
dag op de Vismarkt gehangen werd en
dat Mr. Adriaen van der Graeff, Aaltje
Jacobs, moeder van zes kinderen, „be
kennende haar diefstallen" op het scha
vot door de hangman liet worgen. Tot
haar schande werd in het vonnis ver
meld, dat zij haar kinderen tot diefstal
had aangezet. Nog een vrouw werd op
dezelfde dag, de zestiende april 1720, tot
geseling en verbanning veroordeeld.
Deze gruwelijke executies op de
plaats, waar velen van ons nog dage
lijks komen, hebben eens op een voor
jaarsdag plaats gevonden. De doodstraf
is sedert lang afgeschaft en de opvat
tingen omtrent misdaad en straf zijn
wel veranderd. Zou hier van een voor
uitgang in zeden en beschaving sprake
zijn?
VI.
die na elkaar beweid kunnen worden
zonder dat het gras te lang is. Persoon
lijk vinden wij het bezwaar van deze
methode, dat de voorjaarsgroei, die
naar wij menen vooral voor ons eiland
zeer belangrijk is, niet ten volle wordt
benut.
De derde mogelijkheid is het zo vroeg
mogelijk maaien van één of meer per
celen voor kuilgras. Deze methode
wordt de laatste jaren op een aantal
goede bedrijven op ons eiland toegepast.
En naar wij menen met succes
Goede kuilmethodé kiezen
Het is van groot belang, dat men
voor dit zeer hoogwaardige gras een
goede methode van kuilen gebruikt. Uit
de aard der zaak hebben we meestal te
maken met jong gras, dat zeer hoge
eisen stelt aan de wijze van kuilen.
Als het gras van oude weiden betreft
zal in dit geval de voordroogmethode
goed op zijn plaats zijn. Voor deze
methode is het nl. beslist nodig, dat we
jong bladrijk .gras hebben. Er mogen
geen of weinig stengels aanwezig zijn.
We moeten er wel rekening mee hou
den, dat dit jonge, waterrijke gras en
kele droge dagen nodig heeft om tot een
gehalte aan droge stof van 40% te ko
men. Intensief schudden is gewenst.
Betreft het gras van nieuw ingezaaide
percelen (kunstweiden), dan kan ook de
maaikneusmethode worden toegepast.
De stengelvorming begint in deze wei
den veel eerder. Dit is een nadeel voor
voordrogen, maar een voordeel voor het
maaikneuzen.
Weer gauw koeienweide
Het frappeert ons telkens weer, dat
na het tijdig maaien van dergelijke
kuilpercelen weer zo gauw voldoende
koeiengras aanwezig is. Het gras wordt
als het ware midden in de groei ge
maaid en heeft de neiging de groei nor
maal te vervolgen. Hoewel alle stikstof
schieten. Nelie voelde tranen van ont
roering in zich opkomen, maar ze be
heerste zich
Na de kerkelijke inzegening was er
gelegenheid tot felicitatie. Tot haar ver
wondering zag ze ook Van Oorschot en
zijn vrouw in de rij staan. Toen hij haar
feliciteerde met haar huwelijk, pakte
ze hem bij de hals en drukte een zoen
op zijn wang. „Dank je, buurman, wat
vind ik dit fijn, dat jullie gekomen bent.
Dank je wel, voor je gelukwensen,
buurman". Toen trok ze zijn hoofd nog
eens dichterbij en fluisterde hem in 't
oor: „Buurman, alsjeblieft. wees een
beetje aardig tegen vader.
Hij keek het meisje lachend aan. „Wie
zou zo'n lief bruidje ook maar iets kun
nen weigeren? Dat spreekt toch van
zelf, mevrouwtje". Hetgeen een blos van
genoegen op haar wangen toverde.
Er was een intiem diner, met de
naaste familie en de meisjes van het
atelier, dat had Nelie zo beslist. „Ze zijn
een deel van het bedrijf", concludeerde
ze „en ze zijn me altijd tot steun, dus
ze horen erbij".
Daar het huwelijk op vrijdag gesloten
was, bleef er een lang weekend over.
Op aandringen van Huib en Nel was
toch besloten een kort reisje te maken
tot zondagavond. „Dan hebben jullie
tenminste twee dagen voor jezelf. Huib
en Nel zouden in de woning boven het
atelier blijven tot de jonggehuwden
weer thuis waren. En een oogje in het
zeil houden, zodat ze zonder enige zorg
konden vertrekken.
In de vallende avondschemering kus
te Nel haar dochter vaarwel. „Dank je
mam, voor alles, wat je mij gegeven
hebt.En haar schoonzoon zei, haar
op de wang kussend: „Ik heb enkele
maanden geleden een moeder verloren.
Ze was vader en moeder tegelijk voor
me. Maar vandaag heb ik weer een
vader en moeder teruggekregen. Dank
u wel, dat u ons gelukkig wilde maken.
Tot zondagavond".
Zondag 15 mei
Visclub Texel, 14.00 uur. club viswedstrijd bij
De Hornt (nabij Oudeschild)
Donderdag 19 mei
Vogelwandeltocht.
Zaterdag 21 mei
Oosterend, Gymnastiekvereniging Oosterend,
demonstratie in „Hoeve Hogezand" nabij
Oost, aanvang 8 uur.
van de eerste gift meestal nog niet is
verbruikt, is het toch gewenst direct
weer een gift van bijv. 200 -\ 300 kg.
kalkammonsalpeter per bunder mee te
geven.
Wat dit laatste betreft heeft het
maaikneuzen nog weer een voordeel
boven het voordrogen, omdat bij de eer
ste methode het perceel op de dag van
het maaien ruim komt. Bij voordrogen
verlopen er altijd nog weer enkele da
gen en bij ongunstig weer kan dit wel
eens een week worden.
CHEMISCHE ONKRUIDBESTRIJDING
EEN NORMALE
CULTUURMAATREGEL
De bestrijding van onkruid op bouw
land en grasland is in de loop van de
laatste 25 jaar van een methode voor
„slordige" boeren een algemeen toege
paste wijze van onkruidbestrijding
geworden.
De uitdrukking „een methode voor
slordig boeren" werd vooral in de eer
ste jaren van de chemische onkruidbe
strijding nog al eens gebruikt door
voorlichters en boeren in akkerbouwge
bieden met klei- en zavelgrond, die geen
idee hadden van de mogelijkheden bij
de bestrijding van onkruid op zand
grond. Op het moment is het zo ver,
dat men ook in de klei- en zavelpolders
algemeen gebruik maakt van de moge
lijkheden, die chemische onkruidbestrij
ding geeft.
Nog steeds fouten
Al is deze wijze van onkruidbestrij
ding dan gemeengoed geworden, het is
nog niet zo ver, dat er geen fouten meer
worden gemaakt. Maar mijn mening is
één van de meest voorkomende fouten,
dat er te laat wordt gespoten. In ver
scheidene gevallen is de oorzaak, dat
men het nog eens wil aanzien. Uiter
aard is het een goede zaak als men ook
in dit opzicht op de kleintjes wil passen.
De kosten bedragen toch altijd nog zo'n
ƒ30,tot ƒ40,per bunder en als
men die kan uitsparen, is het meege
nomen.
In de meeste gevallen blijkt echter,
dat het „even aanzien" toch uitloopt op
latere bespuiting En meestal betekent
dit dan hogere kosten en soms ook een
minder goed resultaat.
Bij de nieuwe methoden van oogsten
is de aanwezigheid van onkruid altijd
een nadeel. Een nadeel, dat altijd groter
is dan de kosten van een chemische on
kruidbestrijding. Daarom zijn we van
mening, dat voor vrijwel alle Texelse
akkerbouwbedrijven de chemische on
kruidbestrijding een normale cultuur-
maatregel moet worden.
In de meeste gevallen zal een vroege
bespuiting met D.N.O.C. middelen of de
nieuwe ioxynil-middelén de aangewe
zen weg zijn. De laatstgenoemde mid
delen hebben boven D.N.O.C. vóór, dat
ze minder giftig zijn en bovendien de
hinderlijke gele kleur missen. Een na
deel is, dat de kosten vrij wat hoger
zijn.
Verwacht men naast de normale zo-
meronkruiden ook wortelonkruiden,
dan kan het gewenst zijn om de be
spuiting uit te stellen tot het tijdstip,
waarop van groeistoffen gebruik kan
worden gemaakt. Men moet er echter
wel mee rekenen, dat met name het op
ons eiland veel voorkomende rood-
schinkel door groeistoffen minder goed
wordt bestreden.
in de huid gezondheid en zuiverheid
De meisjes waren vertrokken en de
laatste familieleden waren in hun auto's
gestapt en weggereden. Nel keek naar
de vele borden, schotels en schalen, die
nog op de tafel in het atelier stonden.
„Morgen héb ik alle tijd om het af te
wassen en op te ruimen", zei ze.
Gearmd liepen ze naar boven, nadat
Huib overal alle deuren en ramen ge
controleerd had. Halverwege keken ze
elkaar aan en glimlachten tegelijk. „Nu
zijn al onze kinderen getrouwd, Huib.
We gaan nu oud worden".
„Dat is niet erg, mam", antwoordde hij.
„Hoofdzaak is, dat we weten, dat onze
kinderen gelukkig zijn met hun echt
genoten. En dat ze allemaal een goed
bestaan hebben. En dat ze weten, dat
het ouderlijk huis altijd voor ze blijft
openstaan".
Op de overloop draaiden ze zich, zon
der dat ze er blijkbaar erg in hadden,
naar elkaar toe. Huib nam zijn vrouw
in de armen en drukte een lange zoen
op haar lippen. „Nel, vrouw van me,
ik heb alleen maar reden tot dankbaar
heid. Schatten van kinderen en een
vrouw, die zo'n geweldig groot hart
heeft, dat daarin zelfs plaats is overge
bleven voor een man, die haar lange
tijd ontrouw was".
Ze legde haar vinger op zijn lippen.
„Ssst, Huib, dat wil ik nooit meer
horen. Ons geluk is nu weer volkomen".
Hij legde zijn arm om haar heen en
trok de vrouw nog eens naar zich toe.
„Dank je, mijn schat, voor je grote,
onbaatzuchtige liefde".
Met hun armen om elkaar heen lie
pen ze de logeerkamer binnen
EINDE.
rubriek voor I <>n,i...
