Groen ^/wartrjexels in het hart
Herman Peeters startte
met zijn Pandion
IN 4 WEKEN 10.000 KM. AFGELEGD
Families Hillen en v. Heerwaarden
verkenden Sowjet-Unie per auto
KAUKASISCHE VRIEND UIT
OORLOG WEER ONTMOET
Meisjesdrum band kweekte veel
goodwill in Fröndenberg
Verkooppraatje is
5?
boeiend college
Veelbelovend concours hippique
Gemeentebestuur looft
zilveren zweep uit
WELK MEISJE
Vierdaagse reis werd
zeer
groot
succes
VRLJDAG 15 JULI 1966
79e JAARGANG No. 8082
Uitgave N.V. v/h Langereld de Root)
Poetbus 11 - Den Burg, Texel - Tel. 2058
edaktie: Harry de Graaf, Wilheltninalaan 33,
Den Burg, tel. 2058, avonds 2382.
„Er is nog veel wanbegrip en ach
terdocht jegens Rusland. De mensen
zijn hier bevooroordeeld en ze vmden
het nog steeds een riskante onderne
ming om er met vakantie heen te
gaan. Dat is jammer, want er is niet de
minste reden om het niet te doen. Het
is een pracht land met veel natuur
schoon en een vriendelijke hulpvaar
dige bevolking. We kunnen ieder
aanraden om het ook eens te doen!''
Dat zeggen de heren P. van Heer waar
den en H. Hillen uit Den Burg, die op
11 juni met hun echtgenotes in de auto
stapten en vier weken lang in de on
metelijke Sowjet-Unie rondtoerden. Ze
legden in die tijd bijna 11.000 kilo
meter at en gebruikten 1000 liter ben
zine. Ze bezochten talrijke plaatsen en
hadden vele interessante ontmoetin
gen. Bijzonder hartelijk was de her
nieuwde kennismaking met Moechar-
bek Akojef, een Kaukasier, die in 1944
op Texel deel heeft uitgemaakt van de
Duitse bezettingsmacht.
De heer Van Heerwaarden is over
tuigd communist, maar met nadruk ver
klaart hij dat deze omstandigheid niet
heeft bijgedragen aan de gunstige er
varingen, die hij in het geboorteland
van zijn levensbeschouwing had. „Ze
vroegen er zelfs niet naar. De reis, die
wij gemaakt hebben, kan ieder maken.
Bijzondere belemmeringen zijn er niet,
maar je moet je wel aan de spelregels
houden. Je moet van tevoren opgeven
welke route je zult rijden. Dat wordt
aangetekend en daar mag je niet noe
menswaard van afwijken. De toeristen
kunnen ook niet onbeperkt fotografe
ren. Militaire objecten zijn natuurlijk
taboe, maar ook bruggen en objecten in
het grensgebied Verder wordt je geen
strobreed in de weg gelegd."
Het is begrijpelijk, dat de heer Van
Heerwaarden al lang met het plan
rondliep om eens een kijkje te gaan
nemen in Rusland, maar ook de heer
Hillen heeft met het land bijzondere
bindingen. Zijn vrouw, mevrouw
Valentina Petrona Hillen-Tomarows-
kaja, is afkomstig van Taganrog, waar
haar ouders nog wonen. Natuurlijk
stond een familiebezoek op het pro
gramma. Twee jaar geleden was mevr.
Tomarowskaja voor het eerst van haar
leven op Texel
Met de tent
Met een Russische auto, een Mosko-
vitch, werd de tocht ondernomen. Tot
de bagage hoorde ook een tent, want
het was de bedoeling dat telkens op
campings zou worden overnacht. De
tent is slechts weinig gebruikt, want in
Rusland bleek het zeer voordelig te zijn
een houten huisje te huren, wat wel zo
geriefelijk was. Op de tienduizend kilo
meter lange tocht, niet steeds langs
beste wegen, hield de wagen zich voor
treffelijk „We hebben maar één keer
pech gehad. Een lekke band, maar dat
kon in een garage snel worden verhol
pen. Het is riskant om met een wagen
van westerse makelij het land in te
trekken, want als je panne krijgt, moet
je wachten tot de onderdelen zijn op
gestuurd. We hébben op e-en camping
mensen ontmoet die moeilijkheden had
den gekregen met hun Citroen. Ze za
ten al een week op onderdelen te
wachten."
Goedkope benzine
De benzinestations zijn in het aan
auto's nog niet bijzonder rijke Rusland
dungezaaid. Toeristen moeten er reke
ning mee houden, dat tussen twee pom
pen wel driehonderd kilometer afstand
kan zijn. De benzine is echter goedkoop:
25 cent per liter. De Russen gébruiken
gewone benzine, maar toeristen kun
nen desgewenst ook super krijgen.
De eerste stop werd gemaakt in het
Duitse Braunschweich, 'n plaats waar
aan Hillen goede herinneringen be
waart, want hij ontmoette er in de oor
log, toen hij in Duitsland tewerk was
gesteld, zijn vrouw Via Oost-Berlijn,
waar de nacht werd doorgebracht, ging
het via Warchau in Polen naar het
grensstation Brest, waar het Texelse
gezelschap vrij streng en langdurig
werd gecontroleerd. Merkwaardig is,
dat alleen automobilisten hun koffers
moeten openen; de treinreizigers onder
vinden vrijwel nooit hinder Vele uren
rijden door het heuvelachtige Rusland
bracht het gezelschap in Minsk, een
grote industriestad, ongeveer op de
helft van het traject Warchau-Moskou.
Vijf dagen na hun vertrek uit Neder
land werd Moskou bereikt, de hoofd
stad van het Sowjetrijk, waar drie da
gen werden doorgebracht. Overnacht
werd op een camping, 18 kilometer van
het stadscentrum De vele bekende be
zienswaardigheden van de stad werden
bezocht: het Kremlin, het Goem waren-
Drie jaar geleden kocht de prepaia-
teur Herman Peeters uit Den Burg het
onderkomen van een voormalige kui
kenfokkerij aan de Duinweg. Niet om
er kuikens te fokken, maar om er zijn
kolossale collectie vogels, zoogdieren,
vissen, schelpen en allerlei aanver
wante zaken in onder te brengen. Het
moest een soort museum worden, maar
de bezoekers zouden in de gelegen
heid gesteld worden diverse artikelen
te kopen als souvenir. Het museum zou
„Pandion" heten, de latijnse voornaam
van de Visarend, een vogel waar Her
man Peeters en zijn vrouw bijzondere
herinneringen aan bewaren. Een dezer
dagen kregen we een kaartje toeqe-
Evenals de vorige jaren zal het con-
cours-hippique, dat de Vereniging voor
Vrienden van het Paard zaterdag 23
juli a.s. op de speelweide te Den Burg
houdt, een bezoek waard zijn. Naast de
bekende onderdelen van het program
ma zal men getuige kunnen zijn van
een demonstratie acrobatiek en vrije
dressuur, gebracht door de Sterneo's
uit Zaandam. De Sterneo's (een meisje
en een jongen) werden met twee paar
den en een pony. Op de hierbij afge
drukte foto ziet men de paarden, ter
wijl zq, keurig zitten aan een tafel, zich
tegoed doen aan de maaltijd. De paar
densportvereniging hoopt dat ook de
Venneper ruiters veel publiek zullen
trekken. De ruiters, die enkele jaren
geleden ook op Texel optraden, komen
met 15 paarden en zullen een demon
stratie springen en dressuur verzorgen.
Aan het programma wordt voorts
meegewerkt door de ponyclubs onder
leiding van mevrouw Van Maldegem
en de heer Brouwer en ook de Wad-
denruiters, die onder bevel staan van
de heer W. v.d. Wal, geven acte de
presence, 's Morgens zullen de tradi
tionele keuringen worden gehouden.
Deze zijn dit jaar extra interessant in
verband met de aanwezigheid van de
nakomelingen van de hengst Bonaparte,
die vorig jaar op Texel heeft gestaan.
Van de zijde van de deelnemers be
staat goede belangstelling voor de tuig-
paardennummers, er is vooral veel
opgave in de tweespannen. Voor de
winnaar van het nummer éénspan
landbouwtuigpaarden in de open klasse
heeft het gemeentebestuur een zilveren
zweep beschikbaar gesteld, een gebaar
waar het bestuur van de vereniging
zeer vereerd mee is. Het jaarlijkse
paardensportfeest zal muzikaal worden
opgeluisterd door D.E.K. en „Excel
sior"; er zullen in totaal 60 muzikanten,
onder leidmg van de heer Kuik, op het
veld zijn.
zonden met de volgende tekst: „Onze
plannen met Pandion zijn nu gedeelte
lijk gerealiseerd. Wij kunnen U ont
vangen in onze nieuwe verkoop- en
expositieruimte en we zouden het dan
ook zeer op prijs stellen als U ons een
dezer dagen met een bezoek zou wil
len vereren."
Zowel voor de leek als voor de meer
geïnteresseerde deskundige is het Pan
dion van Peeters een interessant oord.
Direct bij het betreden van de verkoop
ruimte wordt men getroffen door de
enorme variatie van opgezette dieren.
Het is tamelijk vol en misschien maakt
dat wel juist die gezellige indruk. Elk
voorwerp lijkt zijn best te doen de aan
dacht tot zich te trekken.
Herman Peeters: „We hebben er naar
gestreefd om vooral de meest specta
culaire vogels en zoogdieren te laten
zien." Hij wijst op het skelet van de
kop van een dolfijn. „Kijk dat is niets
bijzonders, maar de mensen worden en
thousiast als je ze vertelt dat het de
kop is van „Flipper." Dat beest kennen
ze van de televisie."
Vogels
Buitengewoon fraai is de collectie
vogels Dat Heiman Peeters een vak
kundig preparateur is, blijkt wel uit de
verrassend „levende" indruk die de
dieren maken. Ze zijn goed op kleur en
de houding is volkomen natuurlijk. Dat
is ongetwijfeld het gevolg van het feit,
dat Peeters de vogels niet alleen goed
voor bederf kan vrijwaren, maar de
meeste soorten ook zelf langdurig in de
vrije natuur heeft geobserveerd. Hij is
een gewaardeerd lid van de club van
Nederlandse vogelkundigen en heeft uit
hoofde daarvan goede relaties, waar hij
een deel van zijn collectie aan te dan
ken heeft.
Vertederend zijn de vogels die
Peeters heeft opgezet en in een soort
familietafereeltje heeft samengebracht.
Zo heeft hij een echtpaar Eidereenden
met een groot aantal jongen. Het op
zetten van die tere donsvogeltjes is een
buitengewoon moeilijk werk, maar het
resultaat is verbluffend mooi.
Het is nogal vol in de expositie
ruimte, maar een groot deel van de
collectie ligt opgeborgen in laden en
dozen; daar is nog geen plaats voor.
Pandion is dan ook gedééltelijk in ge
bruik genomen. Er zijn uitbreidings
plannen, die uitgevoerd zullen worden
als blijkt dat het zaakje floreert.
Belangstelling
De vooruitzichten zijn gunstig, want
de belangstelling van het publiek is vrij
groot. „We moeten het vooral van pas
serende gasten hebben," zegt mevrouw
(Zie vervolg pagina 2)
huis, de Metro, de permanente land
bouw- en industrietentoonstelling, de
Lomonosow-staatsuniversiteit etc.
Daarop werd koers gezet naar Char-
kow. Halverwege werd gestopt in Orel,
waar groeten werden overgebracht aan
een vrouw die in Den Helder een doch
ter heeft wonen, een goede kennis van
het echtpaar Hillen. Na Charkow volg
de Rostow in de Oekraine, bij de mon
ding van de Don. Ongeveer tachtig ki
lometer daar vandaan ligt Taganrog,
de woonplaats van de schoonouders van
Hillen.
Bevolking
Over het contact met de Russische
bevolking zegt de heer Van Heerwaar
den. „Veel gelegenheid hebben we er
niet voor gehad, omdat we in elke
plaats maar hoogstens enkele dagen
bleven. De mensen zijn vriendelijk,
maar toch enigszins gereserveerd. Dat
komt ook wel omdat Nederlanders vaak
voor Duitsers worden aangezien en
daar bewaren ze weinig goede herin
neringen aan. Maar het ijs is gauw ge
broken en dan kun je je geen hartelij
ker mensen voorstellen. We zijn wel
door jongens aangeklampt, die ons om
kauwgom en ballpoints vroegen, maar
dat gebeurde toch niet vaak."
De heer Hillen vertelt dat het beeld
dat de VVesteuropeaan nog van de sow-
jetburger heeft, niet juist meer is. Als
je in de steden wandelt, kun je vrijwel
geen verschil zien met mensen in an
dere delen van Europa. Wat dat betreft
kon Moskou best Amsterdam zijn. Ze
lopen er in het algemeen modieus bij,
kleurig en op naaldhakken." De heer
Hillen was in 1959 en 1963 ook voor
korte tijd in de Sowjet-Unie. Vooral
daardoor is hij in staat te zien hoe
enorm snel het land zich ontwikkelt en
hoe de welvaart het westerse peil be
gint te naderen. „De levensomstandig
heden zijn enorm verbeterd. Dat kun je
aan alles zien. Armoede is er beslist
niet meer."
Russen, die op vakantie gaan, maken
veel gebruik van de campings, maar een
eigen tent hebben ze meestal niet. De
tenten kunnen bij elke camping voor
weinig geld worden gehuurd; ook een
houten huisje kost niet veel. Voor 50
kopeken (ƒ2,per persoon huurt men
niet alleen een huisje, maar krijgt men
ook een bed, lakens en dekens ter be
schikking. Het staangeld voor een tent
bedraagt ƒ3,26 per dag, maar daarvoor
mag ook gébruik worden gemaakt van
de keuken, die op elke Russische
camping aanwezig is. Bij die prijs is het
(Zie vervolg pagina 2)
wil haar
kantoorervaring beginnen of
uitbreiden bij
BAKKERS IJZERHANDEL N.V.
ULO-diploma gewenst, doch
niet vereist
Verschijnt dinsdags en rrijdags.
Bank: Nederl. Middenstandsbank; Coöp. Boe
renleenbank. Postgiro 652. Abonn.pr. ƒ2,95 p.
kw. 30 ct incasso. Advert.: familieberichten
14 ct. p. mm.; andere advert 12 ct. p. mm.
OVERDENKING
WEGENS STERFGEVAL GESLOTEN?
Een koopman op de markt, maandag
morgen: „Kom mensen, koop en eet,
anders sluit ik de zaak wegens sterf
gevalvan de klanten."
Een Engelse dominee, teleurgesteld
over het gebrek aan meeleven van zijn
gemeenteleden, stuurt rouw-circulaires
rond, waarin wordt medegedeeld, dat
de gemeente is overleden en dat er op
die en die dag een rouwdienst zal wor
den gehouden. De kerk zit die middag
vol (nieuwsgierige) mensen. De domi
nee geeft gelegenheid om langs de kist
te defileren, die vooraan in de kerk
staat opgesteld In de kist heeft hij een
spiegel gelegd en als men zich nieuws
gierig voorover buigt, ziet men
zichzelf
Een episode uit een toneelstuk („We
gens sterfgeval gesloten") van de schrij
ver Jan Wolkers, waarin deze zijn
visie geeft op de opstanding der doden.
Nadat alle doden uit hun graven zijn
verrezen, maken ze meteen daarop
weer zo'n ruzie, dat zij voor straf terug
moeten in hun graf. Alleen een aap mag
blijven van God, ja meer nog: twee en
gelen zien hoe God de aap betast op de
plaats waar diens ribben zitten en ze
zien aankomen, dat de Schepper Zijn
werk opnieuw wil beginnen (zoals Hij
eens Eva schiep uit de rib van Adam).
„Hij heeft nog geen leergeld genoeg
betaald," zeggen ze tegen elkaar, „Je
zou toch verwachten, dat die sukkel
eens wijzer zou worden Wij zien toch
ook van te voren, dat het op niets uit
draait?"
Waarop één van die engelen: „Wij
wel, ja, maar Hij blijft geloven. Tot in
het onmogelijke. Dat is het verschil
tussen ons en God."
God blijft geloven tot in het onmoge
lijke, waar wij als de enige oplossing
zien om de zaak maar wegens sterf
geval te sluiten Sterfgeval van wie?
Van God? Is God dan dood? Of wij?
De klanten? „God is dood" is als kreet
in de mode. Is het erg ouderwets om,
voordat wij deze modeterm overnemen,
eens in de spiegel te kijken?
Staat of valt „de zaak" met ons ge
loof? Of ongeloof?
Vragen, waarop die ouderwetse)
Bijbel het antwoord geeft: „God blijft
erin geloven, tot in het (menselijk) on
mogelijke. Dat is het verschil tussen
ons en God."
L. K.
De Gidsendrumband „Margaretha
Sinclair" ziet terug op een zeer ge
slaagde en buitengewoon prettige reis
naar de Duitse stad Fröndenberg.
Maandagavond zijn de 77 meisjes weer
op het eiland teruggekeerd, boordevol
ervaringen en nog steeds enigszins be
duusd door de enorme ontvangst, die
hen ten deel is gevallen. De trip is niet
alleen een prettig uitje geworden, maar
heeft duidelijk het karakter van een
goodwill-trip gekregen. In Fröndenberg
was men aanvankelijk niet zo blij, dat
een Hollands gezelschap er enkele da
gen zou doorbrengen. Ervaringen van
verschillende Fröndenbergers in bad
plaatsen aan de Hollandse kust waren
daar niet vreemd aan. In verband daar
mee was het bezoek van de meisjes,
waarvoor twee jaar geleden de eerste
besprekingen werden gevoerd, herhaal
delijk op de lange baan geschoven. Het
viel echter allemaal enorm mee en de
vreugde daarover hebben de gastheren
niet onder stoelen of banken gestoken.
De meisjes, reizende in een autobus
en een tourwagen van TESO, stonden
onder leiding van het echtpaar Stomp,
geassisteerd door kapelaan Bolderman,
mej. N. Smit en de heren L v.d. Wulp
en P. Boom. Via Arnhem, Elten, Han
nover en Dortmund, kwam men in de
omgeving van het 10.000 inwoners tel
lende stadje aan en werden de meisjes
met luxe wagens naar het Wilhelm
Himmelplein in de stad gebracht. Daar
brachten de meisjes een mars ten ge
hore, waarna Frondenbergs tweede
burgemeester een welkomstwoord
sprak. Hij verraste opper Stomp met
een fraaie koperen schaal met het
stadswapen en overhandigde aan tam-
boer-maitre Ada Bakker een draag-
medaille met de belofte, dat alle andere
meisjes ook zo'n herinnering zouden
krijgen. De meisjes van 13 jaar en jon
ger brachten de nacht door in een
jeugdherberg in het naburige Menden;
de andere sliepen in een Rode Kruis-
gebouw :n Fröndenberg.
Schuttersfeest
Zaterdagochtend werd, niettegen
staande de stromende regen, een mars
door de stad gemaakt, 's Middags werd
muzikale luister gezet bij het vogel
schieten, een jaarlijkse folkloristische
gebeurtenis van groot belang. Ook een
kapel uit Menden en de Fanfarezug uit
Fröndenberg, op welks uitnodiging de
gidsenband naar Duitsland was geko
men, zorgden voor muziek. Na afloop
maakten de meisjes van de gelegenheid
gebruik een flinke hoeveelheid ansicht
kaarten van de band te verkopen, er
werden er 1200 aan de man gebracht
voor een halve mark per stuk. Tijdens
het vogelschieten werd de beste schut
ter tot Schutterskoning van het jaar
uitgeroepen. Hem zou de volgende dag
een huldiging ten deel vallen, wat weer
aanleiding zou zijn tot veel festivitei
ten. Daartoe hoorde ook een mars van
de gidseriband, deze keer in combinatie,
„gemengd," met de Duitse band, als on
derdeel van een parade voor de schut
terskoning en -koningin. Tot de feeste
lijke plechtigheden hoorde ook de be
vordering van pnkele leden van de Fan
farezug. Aan de heer Stomp, „Herr
Boss" genoemd, werd een medaille
„voor bijzondere verdiensten" uitge
reikt Daarop werd aan de heer Karl
Deimei, de voorzitter van de Fanfare
zug een serenade gebracht, midden op
straat. De heer Deimei overhandigde
daarop een herdnneringsbeker met in
scriptie. Lia van Sambeek (het jongste
bandlid) en Ada Bakker spraken daarop
woorden van felicitatie tot de schutters
koning en boden bloemen aan De
laatste avond werd gezellig doorge
bracht
Tevreden
„Opper" Stomp vertelde ons over het
verloop van de onderneming bijzonder
tevreden te zijn. „We hebben voor
Texel beslist goodwill gekweekt. We
hebben veel reclame gemaakt en o.a.
een groot aantal WV kranten met
Duitse tekst uitgereikt Wedden dat
volgend jaar een heleboel Fröndenber
gers naar Texel zullen komen!"
Overeengekomen is dat de Fanfare
zug uit Fröndenberg te zijner tijd een
tegenbezoek aan ons eiland zal brengen.
Dankbaar is de heer Stomp jegens
TESO, die op zeer voordelige wijze het
vervoer heeft verzorgd. De chauffeurs,
A. Zeegers en P Kooiman, hebben veel
meer dan hun plicht gedaan en daad
werkelijk aan het succes bijgedragen.
De gehele onderneming is zeer ge
smeerd verlopen. Dat de heer Stomp
één keer drastisch moest optreden tegen
jongelui, die op wat al te opdringerige
wijze van hun bewondering voor de
Hollandse meisjes getuigden, deed daar
weinig aan af.