Vergelijkbaar voordeliger!
pruMemand vo._89
Brood
Deze woensdag en donderdag koopjesdag
alles voor slechts 39 cent
Onze spotgoedkoopjes
11 stuivers
Diepvriesvlees
H0Y vleeswaren
omdat kwaliteit en het bekende merkartikel^u worden aangeboden ver
beneden de normale prijsBovendien sparen met 50 pet spaarwinst
Uit onze banket
en versnaperingsafdeling
een kwaliteit apart
HET GEHEIM VAN
Baal a 500 gram, dus een pond
echte puur of melk chocoladehagel 1,25
Groot blik 410 gram 1
koffiemelk zonder suiker 59
Groot literblik appelmoes 69
Kassa-extraatje. Bij f3,boodschappen
prachtige I 1 3 dessins, royale maat
sterke CH66006K gezoomd en gelust
i slechts
Dat is pas goedkoop. Baal a 500 gram elleboog
al onze klanten
kennen deze ballerina kwaliteit j
Vacuum verpakte Gelderse
rookworst, 259 gram zwaar 99
Gezinspot schijven zoet zuur 45
Blik a 400 gr. puur varkensvlees 1,25
Let op „Hoy" kwaliteit.
Rijk gevuld krentenbrood 98
Krentenbrood met spijs 1,25
Groot pak roggebrood 39
i Dit komt altijd van pas. Leuke sterke plastic
II 1 diverse kleuren
Grote luxe doos gemengde biscuits
fles tafelazijn 39
sperziebonen, jampot 39
tube Luycks mosterd 39
plastic bus Jozo zout 39
Haust paneermeel, pak 39
pak Liga koeken 39
biik Olvarit babyvoeding 39
2 Mars repen 39
1 busje Buisman 39
pak Honig vermicelli 39
zakje A.J P. soep 39
flacon Loda bleekwater 39
2 tubes Velpon lijm 39
flesje haarversteviger 39
1 pakje Biotex 39
astbest plaatje 39
zak bloemaarde 39
pak Remia plantenmargarine 39
2 zakjes Nibbit 39
4 rollen drop 39
1 pul Bavaria pils 39
2 zakjes pepsels 39
Zak a 250 gram Veluwse ruitjes 69
een lekker koekje
Zak (215 gram) Pain de luxe 69
een koekenfeest
200 gram Speciaal Bonbons 1,00
natuurlijk van „De Heer"
zoek uit, elk artikel kost slechts
dubbelblik soepballen, bekend merk 55
3 kaarten d 12 stuks wasknijpers 55
Gr. malse ontbijtkoek Europoort' 55
Jampot pikante piccalilly
bekend merk 55
dubbelblik leverpastei ,Hoy' kwal. 55
Rol afwasbaar kastpapier
diverse dessins 55
Doosje punaisesmet witte kop 55
500 gram doorregen varkenslappen 1,98
500 gram lamslappen 2,89
500 gram prima gehakt 1,25
500 gram soepcomplet 1,25
bevat gehakt, knoest, poulet
Dat is het!
taartbodem (klein formaat) 59
Geprolongeerd
zak a 3 stukken „Tabac" toiletzeep
reclameprijs 1,25 Z.B.-prijs 1,10
3 pakken a 250 gram 4-6 margarine
tafelkwaliteit 1,00
150 gram gebraden gehakt 59
theeworstje, per stuk 59
150 gram Saksische smeerleverworst 69
150 gram gekookte Gelderse worst 75
100 gram paarderookvlees 69
150 gram gekookt mager spek 89
WARENHUIS
GRAVEN STRAAT 15 DEN BURG
Speciale weekendaanbieding.
uit de „Victoria"fabriek van 2,85 voor 1,98
recept op achterkant van verpakking. Ook voorradig
taartvulling o.a. blikvruchten Jonker Fris taartvuiling
en Tartina. Maak eens een taartje.
door Agatha Christie DE BLAUWE TREIN
24. „Pardon, hóé keerde U naar huis
terug?"
„In mijn eigen two-seater".
„Er was niemand bij u?"
„Niemand".
„Zou u met betrekking tot dit feit ge
tuigen kunnen bijbrengen?"
„Zonder twijfel hebben verschillende
van mijn vrienden mij die avond gezien.
Ik dineerde alleen".
„Liet uw huisknecht u binnen toen u
thuiskwam?"
„Ik deed zelf de deur open met mijn
eigen sleutel".
„Ah!" mompelde de magistraat.
Weer belde hij.
„Laat het meisje, Ada Mason, binnen
komen", zei hij.
Ada Mason werd binnengeleid.
„Mademoiselle, wilt u zo goed zijn
naar deze heer te kijken? Was hij het,
die te Parijs het compartiment van uw
meesteres binnenging?"
De vrouw keek lang en scherp naar
de graaf, die, naar het Poirot voor
kwam, zich onder haar blikken niet erg
op zijn gemak voelde.
„Dat kan ik niet zeggen", zei Mason
tenslotte. „Het kan zijn en het kan ook
niet zijn. Het is moeilijk te zeggen, om
dat ik alleen zijn rug heb gezien. Maar
ik zou wel denken dat het deze mijn
heer was".
„Maar u weet het niet zeker?"
„N-neen", zei Mason, „n-neen, zéker
weet ik het niet".
„Hebt u deze heer vroeger wel eens in
Curzon Street gezien?"
Mason schudde het hoofd.
„Ik zag nooit mensen die in Curzon
Street kwamen, tenzij zij bleven lo
geren".
„Dank u", sprak de rechter.
Klaarblijkelijk was hij teleurgesteld.
„Een ogenblik", zei Poirot. „Er is nog
een vraag die ik graag aan mademoi
selle zou willen stellen, als u dit toe
staat".
„Natuurlijk, monsieur Poirot, natuur
lijk".
Poirot wendde zich tot het meisje.
„Wat gebeurde er met de kaartjes
van Londen naar Nice? Had u ze of uw
meesteres?"
„Mevrouw had haar eigen pullman
biljet, mijnheer, het andere bewaarde
ik".
,Wat is ermee gebeurd?"
„Ik heb het aan de conducteur van de
Franse trein gegeven, mijnheer. Hij zei
dat dat de gewoonte was. Ik heb toch
niet verkeerd gedaan, mijnheer".
„Weineen, volstrekt niet".
Mason bleef een paar minuten weife
lend staan en toen beduidde de rechter
haar dat ze kon gaan. Poirot krabbelde
een paar woorden op een stukje papier
en gaf het aan Carrège. De laatste las
het en zijn gezicht klaarde op.
„Wel, heren", vroeg de graaf uit de
hoogte, „moet ik nog langer hier blij
ven?"
„Welnee", haastte Carrège zich met
gróte beleefdheid te zeggen. „Alles is
nu opgehelderd wat betreft uw eigen
positie in deze zaak. Wij waren, met het
oog op Uw brief aan madame, natuur
lijk verplicht u te ondervragen".
De graaf stond op, nam zijn mooie
wandelstok uit de hoek en ging met een
korte buiging de deur uit.
„Ziezo" zei Carrège. „U had volko
men gelijk, dat het beter is hem niet te
laten merken dat hij verdacht wordt.
Twee van mijn mannen zullen hem dag
en nacht volgen en intussen zullen wij
het alibi onderzoeken. Het lijkt mij
nogal wankel".
„Mogelijk", gaf Poiret in gedachten
toe.
„Ik heb monsieur Kettering verzocht
vanmorgen hier te komen," ging de
magistraat voort, „ofschoon ik werke
lijk betwijfel of we hem veel te VTagen
hebben. Maar er zijn een paar ver
dachte omstandigheden Hij zweeg
en wreef zijn neus.
„U bedoelt?" vroeg Poirot.
„Wel", zei de rechter, „die dame met
wie hij gereisd moet hebben, mademoi
selle Mirelle, woont niet in hetzelfde
hotel als hij. Dat vind ik tamelijk
vreemd".
„Overdreven voorzichtigheid, die
verdacht is, nietwaar?" zei Poirot.
.Précisément".
„Me dunkt", mompelde Poirot, „dat
we monsieur Kettering toch wel een
paar vragen konden stellen".
De rechter gaf bevelen. Even later
trad Derek Kettering binnen gentle
man, zoals altijd.
„Goedemorgen, monsieur", zei de
rechter beleefd.
„Goedemorgen", antwoordde Ketter
ing. „U hebt me laten roepen. Is er
nieuw licht in de zaak gekomen?"
„Gaat u zitten, monsieur. Wij hebben
tot op dit ogenblik geen nieuwe gege
vens verkregen".
„Dat is erg interessant", zei Derek
droogjes. „Hebt u me hier laten komen
om me dat te vertellen?"
„We zouden u ook een paar vragen
willen doen".
„Vraagt u maar op".
„Weet u zeker dat u in de trein uw
vrouw niet hebt gezien of gesproken?"
„Dat heb ik toch al gezegd. Ja".
„Dan had u daarvoor zonder twijfel
uw redenen".
Derek keek hem achterdochtig aan.
„Ik wist niet dat zij in
de trein was", legde hij uit,
met de nadruk op ieder woord, alsof hij
sprak tot iemand van zeer gering be
vattingsvermogen.
„Dat beweert u", zei Carrège.
„Madame Kettering heeft, naar wij
vernomen hebben, geen testament na
gelaten", wierp Poirot in het midden.
Hij keek strak naar het plafond.
„Ik geloof niet dat ze er ooit een ge
maakt heeft", zei Kettering. „Waarom
vraagt u dat?"
„Het is een heel aardig fortuin dat u
zodoende geërfd hebt, werkelijk een
heel aardig fortuin".
Hoewel zijn ogen nog naar de zolder
gericht waren, zag hij toch zeer goed
de donkere blos die over Derek Ketter-
ings gezicht vloog.
„Wat bedoelt u en wie bent u?"
Poirot keek de jongeman recht in het
gezicht. „Mijn naam is Hercule Poirot",
zei hij rustig, „en ik ben waarschijnlijk
de grootste detective ter wereld. Weet
u zeker dat u uw vrouw in de trein niet
hebt gezien of gesproken?"
„Wat wilt u toch? Wilt u soms wilt
u soms insinueren dat ik ik haar ge
dood zou hebben?"
Hij barstte in lachen uit.
„Ik moet mijn goede humeur niet
verliezen; het is al te krankzinnig. Maar
als ik haar gedood had, had ik haar ju
welen niet hoeven te stelen, vindt u
wel?"
„Dat is waar", mompelde Poirot, als
uit het veld geslagen, „daar had ik niet
aan gedacht".
„Als er ooit een duidelijk geval is ge
weest van moord en roof, dan is het
toch wel dit", zei Derek Kettering. „Ar
me Ruth, het is natuurlijk om die ver
wenste robijnen te doen geweest. Er
moet over gepraat zijn dat zij ze bij zich
had. Er is om diezelfde stenen al eens
eerder een moord begaan, geloof ik".
Poirot ging plotseling rechtop zitten.
Een zeer vreemd, groen licht gloeide in
zijn ogen. Hij leek buitengewoon veel
op een sluwe, weldoorvoede kat.
„Nog één vraag, monsieur Kettering"
zei hij. „Kunt u mij zeggen op welke
dag u uw vrouw voor het laatst hebt
gezien?"
„Laat eens kijken", 2ei Kettering na
denkend, „het moet geweest zijn, ja,
meer dan drie weken geleden. Ik vrees
dat ik de datum niet meer precies
weet".
,Dat doet er niet toe", zei Poirot
droog, „dat is alles wat ik wilde weten".
„Nu", vroeg Derek ongeduldig, „nog
meer?"
„Neen, monsieur Kettering", zei
Carrège beleefd. „Ik geloof niet dat we
u nog meer zullen moeten lastig vallen.
Ik wens u goedemorgen".
„Goedemorgen", zei Kettering. Hij
ging heen en sloeg de deur achter zich
dicht.
(Wordt vervolgd)
