(jrocn *2wartsJexeU in het harL>
De folklore; heeft het nog zin
om er mee door te gaan
„Ik knap hier telkens
weer helemaal op!"
Enthousiaste kern ondervond geen medewerking
Lode wijk Blok (98 V2):
Van benodigde f5000,-
nog maar de helft
binnen
A. v. d. Slikke
Moerbeek's
Dameskapsalon
DINSDAG 30 AUGUSTUS 1966
79e JAARGANG No. 8095
Uitgave N.V. v/h Langeveld de Root)
Postbus 11 Deo Bor(, Texel - Tel. 2058
hedaktie: Harry de Graaf, WiThelmliialaan 33,
Den Burg, tel. 2058, 's avonds 2382.
„De Texelse klederdracht is het aanzien meer dan waard. De winkeliers
van Den Burq zijn er dan ook van overtuiqd, dat zij veel publiek zullen trek
ken met hun plannen, om voortaan op elke woensdaq, des middaqs van
drie uur af, het Texelse costuum in het middelpunt der belanqstellinq te
plaatsen. Een flink deel van de leden van de Winkeliersvereniqinq Den Burq
werkt reeds daadwerkelijk aan de plannen mee. Zij zullen op de woensda-
qen een stalletje voor hun winkel plaatsen, vrolijk en aantrekkelijk aanqe-
kleed, terwijl verkopers en verkoopsters qestoken zullen zijn in klederdracht,
zorqvuldiq qemaakt naar authentieke voorbeelden Wij wensen de
winkeliers veel succes met hun actie, die zich overiqens niet zal beperken tot
het alleen maar het draqen van die costuums. Er zijn noq veel meer plan
nen, de uitvoerinq daarvan zal zich steeds op de woensdaqen manifesteren.
Woensdaq, Burqdaq, zó moet het worden, zeggen de winkeliers".
dat het nu beter zou gaan, bleek ijdel.
Elders in de provincie werd bewezen,
dat een oud-Hollandse manifestatie wel
degelijk vreemdelingen kon trekken, als
het maar voldoende groots werd opge
zet, zodat er reclame voor kon worden
gemaakt.
Woensdag is het vijfde seizoen be
sloten met een boerenbruiloft. De orga
nisatoren hebben slechts uiterlijk in de
feestvreugde gedeeld en een zucht van
verlichting geslaakt. Het zat er weer op,
het .programma was afgewerkt, maar
vraag niet wat het aan ergernis en in
spanning heeft gekost.
Aldus een bericht in de Texelse Cou
rant van 31 juli 1962. In het volgend
nummer kon men een enthousiast ver
slag van de eerste folkloredag aantref
fen en dat enthousiasme werd gedeeld
door de organisatoren, die de oude tra
dities wilden doen herleven: onder de
Burger toren was Texels folklore her
boren! Ieder, die er iets mee te maken
had, was er van overtuigd dat dit nog
slechts een begin was. Dat eerste jaar
mocht rnen nog niet alles verwachten,
maar ieder volgend jaar zou de Woens
dagse folkloredag iets meer bieden en
binnen afzienbare tijd zou gesproicen
kunnen worden van een groots weke
lijks evenement, dat vele duizenden be
langstellenden naar Texel zou trekken,
hetgeen de initiatiefnemers geen wind
eieren zou leggen. Eindelijk zou Texel
de toeristen iets bieden, iets heel anders
dan de vogels, de duinen en de bossen,
iets waarvoor de Texelaars zélf hadden
gezorgd
Helaas
Nu, vijf jaar later, moeten we con
stateren dat het anders is gelopen. De
folklore-woensdag werd al direct ver
dacht gemaakt. Het was een louter com
merciële opzet, een stunt van de winke
liers uit Den Burg, zo zei men. Er werd
laatdunkend over gesproken. Van het
dragen van de klederdracht was al
gauw het nieuwtje af en steeds minder
mensen voelden ervoor, zich in de ogen
van anderen belachelijk te maken. Deze
gevoelens werden algemeen toen men
constateerde, dat de inspanningen (nog)
geen extra-grote drukte in de winkels
veroorzaakten en sindsdien heeft een
kleine kern mensen de grootste moeite
gehad m de folklore voor de definitieve
ondergang te behoeden.
Brede basis.
Mede naar aanleiding van de vele
kritisiche opmerkingen hoopte men op
verbetering door de folklore een „bre
dere basis" te geven. Het moest niet
langer iets zijn van de Burger midden
stand alléén; heel Texel moest erbij be
trokken worden. Zo werd de Stichting
Texelse Folklore geboren. Maar de hoop
DUIKDEMONSTRATIE VOOR
OPVARENDEN HENRY DUNANT"
OUDESCHILD Het Rodekruisschip
„J. Henry Dunant" was in het begin
van deze week in de haven van Oude-
schild. Het toeval wilde dat ook de Hr.
Ms. „Triton" van de duikploeg van de
Kon. Marine daar had afgemeerd. Zo
kon het gebeuren, dat de patiënten aan
boord van het Rodekruisschip genoten
van een duikdemonstratie, die voor de
marinemannen overigens als conditie
training gold.
Schoonheidssalon
Parkstraat 20 Telef. 2371
Gebrek aan medewerking
De meesten van het handjevol door
zetters, dat bereid was het ieder jaar
weer te proberen, zijn het nu beu.
Artistiek leider F. Kassenaar: „De hele
ellende is terug te brengen op gebrek
aan medewerking. Na de ervaringen
van dit seizoen bedank ik ervoor me
nog eens als een halve gare in te span
nen, terwijl anderen schamper lachend
toekijken. Het merendeel van de winke
liers vertikt het nog langer in kleder
dracht te lopen, de stalletjes zie je haast
niet meer en in de groots aangekondig
de optochten loopt praktisch niemand
meer mee. Heb je dat zielige optochtje
van woensdag gezien? Vergelijk dat
eens met de belangstelling, die er was
voor de tocht naar de Keukenhof en
Soestdijk Moet je daar de mensen voor
naar Texel laten komen? Bij de voor
stellingen op de Groeneplaats en de
demonstraties oude beroepen, hebben
we de grootste moeilijkheden gehad"
Chantage
„Wij zijn zelfs gechanteerd. Een boer
waarmee afgesproken was, dat hij tegen
betaling met zijn paard zou komen om
het te laten beslaan, zei na een paar
keer; ik wil de volgende woensdag wel
komen, maar ik moet zóveel méér heb
ben. En we hadden 'm nodig, dus wat
moest je? Een ander waarmee was af
gesproken dat hij met schapen zou ko
men om ze te laten scheren, bleef zó
maar weg. Tegenover de mensen, die
erop stonden te wachten heb ik maar
verzonnen, dat de schapen natgeregend
waren en daarom niet geschoren kon
den worden, maar eigenlijk had ik moe
ten rondbrullen: mensen, er worden geen
schapen geschoren, want die-en-die
boer heeft ons laten stikken! Voor de
laatste woensdag werd in de krant een
demonstratie schapenwassen aangekon
digd. Die man is ook niet op komen da
gen. Een mooie indruk maakte dat op
de toeschouwers, die daar nu juist voor
waren gekomen' Met het dameskoor
Den Burg was afgesproken, dat het op
een avond op de Groeneplaats zou ko
men zingen. De eerste keer ging het
CT>
MEUBELHANDEL
Den Burg Tel. 2572
wegens het slechte weer niet door en er
werd een afspraak voor een volgende
keer gemaakt. Toen wilden ze wel ko
men, maar ze wilden óók betaald wor
den voor de eerste keer. Wat een men
taliteit! Tenslotte ging het hele optre
den niet door, want er ontstond binnen
het koor onenigheid; een deel wilde niet
aan de „flauwe kul" meedoen, zodat er
wéér een aantal mensen voor niets naar
de Groeneplaats kwam.
Doodvallen
„Met het ringsteken werden de deel
nemende wagens belemmerd door een
grote vrachtwagen op de Burgwal. Om
dat de boel stagneerde, ging ik er heen
en vroeg de chauffeur of hij zijn wagen
voor dat uurtje niet ergens anders kon
neerzetten. Hij weigerde en zei: jij kunt
doodvallen met je folklore. Voor de
laatste woensdag hadden we de mensen
gevraagd zoveel mogelijk vlaggen uit te
steken. Bijna niemand heeft het gedaan.
Zo kan ik wel doorgaan. Het is voor mij
duidelijk dat er sprake is van onwil,
laksheid en gebrek aan enthousiasme.
Ik zou willen voorstellen met de hele
folklore te kappen. Op deze manier is
het anti-reclame voor Texel".
Mevrouw I. Sok-Moerbeek weet niet
goed meer wat ze ervan zeggen moet.
Ze ziet weinig heil in de gang van za
ken maar wil verbeten nog niet
aan opgeven denken. „We hoeven ons
door die Texelaars toch niet op ons kop
te laten zitten? Aan de overkant zijn
mensen genoeg die ons iedere week
willen helpen, zelfs dansgroepen uit
Andijk willen komen". Maar ze ziet in
dat het onmogelijk zal zijn de daarmee
gepaard gaande kosten op te brengen,
al zou ze bereid zijn ze desnoods uit
eigen zak te betalen.
Wanbetaling
Ze vertelt: „Het programma van dit
jaar heeft ƒ5000,gekost, een bedrag
dat grotendeels door middenstanders en
verschillende bedrijven bijeengebracht
zou worden. Ondanks verschillende
verzoeken, hebben we nog niet meer
dan ƒ2500,binnen. Zelfs ben ik er de
deuren voor langs geweest. Sommigen
zeiden: ik moet er nog eens over den
ken, of: ik gireer het wel en zelfs: ik
weet het nog niet, wilt u volgende week
nog eens terugkomen? Als je dat er
vaart, voel je je een snotneus en vraag
je je af waar je je voor inspant" Me
vrouw Sok staat het huilen nader dan
het lachen als ze zegt: „Begrijp je nóu
dat ze niet zién wat er van te maken
is?! Kijk alleen maar naar Hoorn, waar
tienduizenden mensen komen alléén om
(Zie vervolg pagina 2)
VOLKSWAGEN WEEK VERGEEFS
UIT VOOR HOND
Op de Waalderweg nabij De Ruiters-
plaats deed zich zaterdagavond om half
negen een ongeluk voor, waarbij de
Volkswagen van de heer Wolfgang
Berndt (34) uit Keulen flinke schade
aan het rechter voor- en achterspatbord
opliep. De bestuurder trachtte uit te
wijken voor de plotseling overstekende
hond van de heer D. J. Keijser. De wa
gen schoot van de weg, boorde zich door
de begroeiing aan de linkerzijde en bot
ste tegen een betonnen paaltje. De
chauffeur en de vijf andere inzittenden
bleven ongedeerd. De hond echter was
toch geraakt en bleek een gebroken
poot te hebben opgelopen.
VELEN NAMEN AFSCHEID VAN
KAPELAAN DE BOER
Velen hebben donderdagavond van
de gelegenheid gebruik gemaakt om af
scheid te nemen van kapelaan J. J. de
Boer, die de parochie in Den Burg met
ingang van vrijdag heeft gewisseld met
de O.L.V. Sterre der Zee-parochie te
Volendam. In de zaal van hotel „De
Zwaan" werd het woord gevoerd door
pastoor Persoon, die onder meer op
merkte dat kapelaan De Boer de 38ste
in zijn parochie was. De scheidende ka
pelaan zal op Texel niet worden opge
volgd in verband met op handen zijnde
wijzigingen in de organisatie van de
zielzorg. In de twee jaren dat hij op
Texel werkte besteedde kapelaan De
Boer veel aandacht aan de zieken, on
derhield goede contacten met het ver
enigingsleven en had zitting in besturen
van diverse verenigingen en stichtin
gen. Vele vertegenwoordigers daarvan
waren donderdag aanwezig, evenals de
predikanten van de Doopsgezinde en
Hervormde Kerk.
BROMFIETS BOTST OP AUTO (I)
DE KOOG De uit De Koog komen
de 57-jarige V. uit Apeldoorn wilde za
terdagmiddag om kwart voor vijf met
zijn DAF personenwagen rechtsaf de
Schumakersweg inrijden. Hij verzuimde
daarbij voorrang te geven aan de op het
fietspad rijdende bromfietser J. C Eel-
man (19), die de DAF daarop in de
flank ramde. De personenauto werd
zeer ernstig beschadigd; de bromfietser
werd aan de voorzijde in elkaar ge
drukt. De jongeman kwam echter met
de schrik vrij.
BROMFIETS BOTST OP AUTO (II)
DE KOOG De uit Den Burg ko
mende mej. R. (23) uit Münster wilde
zondagmiddag om twee uur met haar
Volkswagen de Pontweg verlaten om
rechtsaf het slag naar „Bispinckhof" op
te rijden. Zij lette daarbij niet op de op
het fietspad rijdende Theo Bakker (17),
„Sunrise", die de wagen daarop met
zoveel vaart ramde, dat hij van zijn
brommer werd geslingerd en over wa
gen op het wegdek terecht kwam. Zijn
verwondingen waren evenwel niet bij
zonder ernstig. Hij klaagde over pijn in
knie en pols en moest zich onder dok
tersbehandeling stellen. Brommer en
auto werden flink beschadigd
Verschijnt dinsdags en vrijdags.
Bank: Ncdcrl. Middenstnndsbank; Coop. Boe
renleenbank. Postgiro 652. Abonn.pr. ƒ2,95 p.
kw. 30 ct. incasso. Advert.: familieberichten
14 ct. p. mm.; andere advert. 12 ct. p. mra
BROMFIETS BOTST OP AUTO (III)
In de nacht van zondag op maandag
botste op de Pontweg de 17-jarige
bromfietser Bertus C. Klippel uit Oost
op de bestelauto van de heer H. J. Bak
ker (21) uit Den Hoorn.
De heer Bakker kwam uit de richting
De Koog en wilde rechtsaf de Duinweg
inslaan. Hij lette daarbij niet op het
verkeer op het fietspad, zodat zijn wa
gen in de rechterflank werd geramd
door de eveneens uit De Koog komende
bromfiets. De bromfietser smakte op
het wegdek en liep een verwonding op
aan de knie. Zijn voertuig was aan de
voorzijde in elkaar gedrukt. Ook de
auto had een flinke beschadiging opge
lopen.
HOOG WATER
Hoog waicr ter rede van Oudeschild
30 aug. 8.21 en 20.32; 31 aug 9.03 en 21.12;
1 sept. 9.40 en 21 45; 2 sept. 10.11 en 22.12.
3 sept 10.38 en 22.37.
Aan het strand ongeveer een uur eerder
hoog water.
RHEUMABUREAU
Dr v.d Berg houdt in september in
plaats van op de tweede vrijdag, op de
eerste vrijdag (2 september) spreekuur.
Wilhelminalaan
(02220) 2948
„Ik ben een liefhebber van water en
voqels. Waar kan ik dan beter zijn dan
op Texel? Ik ben best tevreden en bij
leven en welzijn kom ik volqend jaar
weer!" Dat zeqt de heer Lode wijk Blok
uit Voorburq, die onqetwijfeld de oud
ste kampeerder op ons eiland is, want
hij hoopt op 9 februari a.s. 99 jaar te
worden. Die leeftijd zou men hem ze
ker niet qeven, want hij is vooral naar
de qeest noq bijzonder vitaal. De heer
Blok was onderwijzer en kwam in 1936,
enkele jaren na zijn pensionerinq. voor
het eerst op Texel. Hij was samen met
zijn kinderen, die kampeerden op Ko-
qerstrand, dat toen noq een beschei
den kampeerterreintje was, beheerd
door de Staat. De kinderen zetten hun
tentje op, maar vonden dat vader
gezien zijn leeftijd in een hotel
moest slapen. Dat gebeurde. De heer
Blok nam zijn intrek in „Het Witte
Huis", maar na twee daqen had hij
daar genoeg van. Het was een prima
hotel", vertelde hij ons. „Maar in de
tent vond ik het veel leuker en avon
tuurlijker. En dus sliep ik voortaan
daar".
Bijna ieder jaar kwam de heer Blok
daarop naar Texel, telkens naar „Ko-
gerstrand", dat hij een unieke camping
vindt. Hij genoot telkens met volle teu
gen, vooral nadat hij ook eens had ge
kampeerd in Zoutelande en Oudorp.
„Dat beviel niet best. Ik ben een lief
hebber van ruige, ongerepte duinen en
die vind je alleen hier".
Een jaar of vier geleden werd de heer
Blok ziek niet door het kamperen!
en toen hij weer beter was, oordeel
den zijn kinderen dat hij nu toch maar
niet meer in dc tent moest slapen ais
hij met vakantie ging Op Kogerstrand
waren huisjes te huur en in één daar
van, op het noordelijke gedeelte van het
terrein, kan men de krasse kampeerder
de laatste jaren vinden. Of hij het een
verbetering vindt? „Nee, hoor. Het was
in de tent 's nachts lang niet zo koud.
Ja, het bloed stroomt niet zo snel meer
op die leeftijd, hè.... Maar gelukkig
heeft de beheerder nu een gaskacheltje
neergezet. Ja, meneer Veldman is een
beste kerel. Daar hebben we een hoop
medewerking van. Ik mag 's avonds ook
best na half één binnenkomen, maar
daar maak ik nooit gebruik van, want
dan lig ik allang onder de wol!"
Zwemmer
Zijn liefde voor het water bracht
hem er als zesjarig knaapje toe te gaan
zwemmen, in een tijd dat zwemmen nog
als een hoogst afkeurenswaardige be
zigheid werd beschouwd. Maar zo jong
als hij ermee begon, zo oud was hij,
toen hij het nog deed. Op zijn tachtigste
zwom hij nog dagelijks met forse slagen
door de branding voor het strand van
De Koog, vol bewondering nagestaard
door heel wat minder fitte mannen van
middelbare leeftijd.... Dat zwemmen
heeft hij er tenslotte aan moeten geven
en ook het wandelen beperkt zich nu tot
heel kleine stukjes. Nu leest hij veel,
zittend in een gemakkelijke stoel voor
het huisje, en denkt terug aan de ruige
kampeervakanties, die hij hier door
maakte „We hebben heel wat stormen
meegemaakt in al die jaren, maar we
zijn nooit weggewaaid. Eén keer scheel
de het niet veel. Toen zat ik midden
in de nacht met mijn kleren aan in de
tent, terwijl ik de tentstok stijf vast
hield om de zaak in bedwang te hou
den".
Hij heeft er vrede mee, dat de ouder
dom met zijn gebreken tenslotte toch
gekomen is. „Eerst was ik vlug ter
been, later moest m'n zoon me aan de
wandelstok tegen de duinen optrekken
en nog later moest meneer Veldman me
met de jeep naar de tent brengen. Nu
heeft mijn zoon een auto en daar mogen
we het terrein mee oprijden. Van mevr.
Bruin-Over uit Den Burg krijgen we
ieder jaar een voorrangskaart van het
Rode Kruis, zodat wij bij de boot niet
hoeven wachten. Tja, als je de honderd
nadert wordt dat allemaal nodig. Maar
ik ben wel erg gehecht geraakt aan
Texel. Ik zie nu al tegen de dag op dat
we weggaan. In Voorburg, wonen we op
een bovenhuis en daar voel ik me lang
niet zo prettig als hier. Hier knap ik
telkens weer helemaal op".
Rust
Over de ontwikkeling van het toe
risme is de heer Blok niet ongerust. Hij
heeft veel zien veranderen op Texel. Er
zijn betere wegen gekomen en op Ko
gerstrand zitten nu duizenden kampeer
ders, maar de rust is gebleven. Al pra
tende komt de duinafslag ter sprake.
Vooral het afkalven van het duin bij de
vuurtoren heeft hij indertijd met angst
gadegeslagen. Nu is daar een glooiing
gekomen, gemaakt van stenen „zwaluw
staarten". Terloops weet hij ons te ver
tellen, dat die dingen zijn uitgevonden
door meneer Streefkerk, een van zijn
oud-leerlingen, de vader van de hui
dige hoofdingenieur-directeur van het
Arrondissement Hoorn van Rijkswater
staat.
De heer Blok blijft tot 11 september
in het huisje „Mardola" kamperen, in
gezelschap van zijn zoon en twee doch
ters. Hij zal graag volgend jaar wéér
komen. „Bij leven en welzijn, want op
mijn leeftijd heb je niet veel meer te
vertellen!"
