Het gaat niet zo best met de haring HAGEDISSEN ïZwm m tmom wöü ..ik Over hoofdpijn gesproken VERVOLG VAN PAG. 1 Zilveren erepenning van gemeente voor wethouder Th. R. Hin De Sauriërs van onze tijd Het grootste deel der mensen wordt nu en dan door hoofdpijn geplaagd rugkeren, gewaagde in zijn dankwoord van de voortreffelijke samenwerking, die hij steeds had ondervonden. Het bleek mogelijk alles in de beste ver standhouding met elkaar te overleggen, want het ging er nooit zo heel erg heet toe. De heer Van Schoonhoven nodigde alle raadsleden uit om zijn hotel „Bosch en Zee" eens binnen te lopen om een kijkje te nemen. „De koffie is bruin, U bent allen welkom". Belang van Texel Het scheidende raadslid A. Welboren ((PvdA) herinnerde zich dat hij indertijd met enige tegenzin in de raad is geko men. Hij had echter zijn best gedaan en steeds het belang van Texel boven het partijbelang gesteld Dit was hem niet moeilijk gevallen, want sinds zijn emi gratie uit Den Helder, 12 jaar geleden, was hij zich Texelaar in hart en nieren gaan voelen. Vier jaar bleek evenwel te kort te zijn om voldoende ervaring op te doen, wat niet wegnam, dat hij zijn functie met plezier had uitgeoefend, de laatste verkiezingen heeft geleden. De heer J. K. P. Zwan (PvdA), die ook niet langer van zich kan doen spre ken als volksvertegenwoordiger, bracht in zijn toespraakje naar voren, dat hij het jammer vond te moeten verdwijnen, vooral omdat dit het gevolg was van aanzienlijke verlies, dat zijn partij bij de laatste verkiezingen heeft geboekt. Het werk in de raad had hem niet al tijd de voldoening gegeven, die hij er zich van had voorgesteld. Vooral be treurde hij het dat de afstand tussen de gemeente en de Texelaars is ver groot. „Ik hoop, dat de gemeenschap in de nieuwe raad niet teleurgesteld zal worden". Spectaculair defile Het afscheid van wethouder Hin kreeg na afloop van de raadsvergade ring een vervolg in hotel „De Linde- boom-Texel", waar het grootste deel van het gemeentepersoneel aanwezig was. Voor een spectaculair en luidruch tig afscheidsdefilé had de Dienst Ge meentewerken gezorgd, die daarvoor al het rijdende materieel in het geweer had gebracht. Zittende op het terras, omringd door zijn familie, de raadsle den en gemeentepersoneel, zag wethou der Hin de vuilniswagens, de contai nerwagen, de vrachtwagen met zand- strooiers, VW-busjes, de auto van de plansoenendienst, de trekker, de oude brandweerjeep met de spuit, de bellen wagen, de nevelspuiten, de manschap- penwagens, de dentalcar en zelfs de kol- kenzuiger aan zich voorbijtrekken. In de zaal voerde even later burge meester De Koning het woord. Namens de meerderheid van B. en W. roemde hij de heer Hin vooral om zijn tactvolle werkwijze. „Hij gaf voortdurend blijk van een brede kijk op de dingen, van souplesse en had inzicht in de gedach- tengang van anderen. Deze eigenschap pen maakten het mogelijk, dat hij een eenmaal ingenomen standpunt niet star bleef handhaven, maar bereid was tot en compromis te komen". Beter dan woorden, werd de erkente lijkheid van de gemeente tot uitdruk king gebracht door het toekennen van de zilveren erepenning, die de burge meester daarop overhandigde. De heer De Koning vond dat een belangrijk deel van het eremetaal mevrouw Hin toe kwam, die haar man heel wat keren heeft afgestaan in het belang van de gemeente. Zij was voor hem een mach tige steun. Mevrouw Hin werd met een boeket bloemen gehuldigd. 935 vergaderingen Namens het gemeentepersoneel sprak secretaris P. Beemsterboer, die onder meer opmerkte, dat de heer Hin een zeer trouw bezoeker van de B. en W. vergaderingen was. In de afgelopen 21 jaar maakte hij 935 vergaderingen mee, de raadsvergaderingen en de vele offi cieuze besprekingen niet meegerekend. 205 bijeenkomsten werden gehouden met burgemeester Rehorst en 730 met de huidige burgemeester. Slechts vier keer in al die tijd was de heer Hin niet aanwezig: wegens vakantie en ziekte. De secretaris had veel waardering voor het positieve beleid ten aanzien van het personeel. Dat het gemeentepersoneel dit buitengewoon heeft gewaardeerd, bleek wel uit de bijzonder hoge op brengst van de inzameling, die was ge houden en waaruit makkelijk een fraaie boekenkast kon worden bekostigd Dit cadeau zou een dezer dagen bij hem worden thuisbezorgd. De heer J. Veldstra, directeur van ge meentewerken, riep de scheidende wet houder ook een vaarwel toe. „Eigenlijk ben ik er veel te geladen voor, want overmorgen ga ik zelf voor de bijl", al dus de heer Veldstra, die in zijn gees tige toespraak naar voren bracht, dat hij wel eens moeilijkheden met de heer Hin had gehad. „Want ik was een Fries, maar soms dacht ik dat U het was!" De directeur van de Vétérinair Hy giënische Dienst, de heer L. K. Vroeg- indewey, vergeleek het aftreden van de heer Hin met dat van de minister van Binnenlandse Zaken en merkte enkele belangrijke verschillen op. Van belang was het dat de heer Hin van een auto met zeer lage snelheid gebruik pleegt te maken. De heer Vroegindewey zei de afgelopen vijf jaren die hij op Texel doorbracht, goede contacten met de heer Hin onderhouden te hebben. In zijn dankwoord zei de heer Hin de toekenning van de eremedaille op hoge prijs te stellen, vooral omdat hij wist dat indertijd besloten is deze onder- ZILVEREN EREPENNING OOK VOOR DE HEER J. VELDSTRA Gistermiddag is tijdens een officiële afscheidsreceptie in hotel „De Linde- boom-Texel" de zilveren erepenning van de gemeente Texel uitgereikt aan de heer J. Veldstra, directeur van de Dienst Gemeentewerken. Op deze ge beurtenis komen wij in het volgend nummer uitvoerig terug. VOORLICHTING PER T.V. OP DE BOOT 3 Vier Britse Spoor-Kanaal-Autoveer- ponten varend op de route Dover - Bou logne zijn kortgeleden uitgerust met een gesloten circuit met televisie-apparaten. De toestellen zijn op de belangrijkste punten van zo'n schip opgesteld en worden gebruikt voor het tonen van speciale programma's, die hier speciaal voor werden vervaardigd door de Britisch European Closed Circuit Tele vision Company. Ze worden uitgezon den met verschillende oogmerken. Om te beginnen worden de passagiers in massa op die manier visueel voorge licht omtrent de formaliteiten bij de landing en bij de douane. Voorts om algemene informatie te verstrekken en wel speciaal op toeristisch gebied over Engeland en het Continent. Tevens wordt de rest van de ongeveer zeventig minuten durende uitzendmg opgevuld met diverse ontspanningsfilmpjes en. 15 minuten reklame. De genoemde schepen vervoeren ge- zamelijk ongeveer ruim 3 miljoen pas sagiers per jaar. Wanneer de proef een succes zal zijn, zullen ook andere sche pen op deze wijze worden uitgerust. SCHOONMAAKPERIKELEN BIJ DE N.S. Wanneer men gebruik maakt van de diensten die de Nederlandse Spoorwe gen ons bieden en je zit in de trein, dan heeft vrijwel niemand er enig idee van wat het de N.S. aan moeite en geld kost om haar materiaal, zowel rollend als onroerend, schoon en in goede conditie te houden. Voor de reiziger is het de normaalste zaak, dat het treinrijtuig en het station waar hij instapt, alsmede het station van zijn bestemming er pro per en helder uitzien. Het kost de N.V. echter per jaar vele miljoenen om dit doel te bereiken. Al leen al op Amsterdam-CS en op de rei nigingsinrichting Amsterdam-Dij k- gracht worden per maand met minder dan 10.000 lege flesjes uit de treinen gehaald. Daarnaast wordt op genoemde plaatsen nog eens 260 kubieke meter vuil verwijderd. Het schoonhouden van de stations overal door het land verspreid, kost ook enorme bedragen, terwijl daarnaast weer kapitalen zijn gemoeid met het schoonhouden van de baanvakken. Op de aan- en afvoerlijnen van de stations liggen dikwijls hopen afval, zoals kof- fiebekertjes, plastic zakjes, papieren, flesjes en wat al niet meer. In de hoop dit laatste euvel tegen te gaan zijn de N.S. voornemens in hun rijtuigen gro tere papierbakken aan te brengen, zo dat het reizend publiek er eerder toe komt dergelijk materiaal in de bakken te deponeren die uiteraard sneller en gemakkelijker te ledigen zijn dan dat ploegen schoonmakers een baanvak over honderden meters moeten reini gen. ER is bijna qeen mens of hij heeft wel eens kennis gemaakt met dat nare verschijnsel, dat we hoofdpijn noemen. De een heeft er meer last van dna de ander, doch in medische kringen moet men helaas constateren, dat het aantal klachten over hoofdpijn voortdurend toeneemt. Niet minder dan tien procent van de recepten die apothekers ontvangen, zijn bestemd voor levering van medi cijnen ter bestrijding van hoofdpijn. Gezien het veel voorkomen van hoofdpijnklachten is het wel eens inte ressant na te gaan wat de oorzaken van hoofdpijn kunnen zijn. De hoofdpijn zelf heeft niets te maken met de herse nen. De pijn wordt veroorzaakt door het feit, dat de spieren in en om de schedel te veel of te weinig bloed krij gen toegevoerd en dat veroorzaakt pijn die we als hoofdpijn kennen. De hoofdpijn is echter in drie groepen onder te verdelen. Ten eerste hebben we dan de hoofdpijn die optreedt wan neer we ons op een feestje te druk heb ben gemaakt en iets teveel hebben ge dronken. In hetzelfde vlak ligt de hoofdpijn die we krijgen, wanneer we te lang naar de televisie hebben gekeken, of wanneer we slecht hebben geslapen met nare dromen, of wanneer we ver kouden beginnen te worden. Over het algemeen is deze hoofdpijn vrij eenvoudig te verdrijven. Wanneer men een pijnstillend middel inneemt en een kop zwarte koffie drinkt, dan is men veelal de volgende dag weer fit en is de hoofdpijn verdwenen. De tweede soort hoofdpijn is die, wel ke het gevolg is van geestelijke span ningen. Als gevolg van deze geestelijke scheiding bij hoge uitzondering toe te kennen. De scheidende wethouder was het niet eens met de algemeen heersen de opvatting dat de ambtenaren en ge meentewerklieden geen harde werkers zouden zijn. „Zelfs was ik ook die me ning toegedaan, maar in de afgelopen 21 jaar heb ik hen leren respecteren. Men was echt niet zo ambtelijk en altijd spontaan bereid tot het geven van alle mogelijke medewerking". HARING en Nederland zijn jaren lang synoniem geweest, het zeebanket was een bij uitstek Nederlandse deli catesse, maar het ziet er naar uit, dat Nederland als haringland zwaar op zijn retour is. Wanneer we het jaarverslag van de Redersvereniging voor de Nederlandse Zeevisserij bekijken, dan zien we welk een enorme teruggang de haring en met name de maatjesharing de laatste tien jaar heeft doorgemaakt. De onder staande cijfers geven een duidelijk beeld. Aanvoer van gezouten haring in kantjes Jaar Maatjesharing Engelse wal 1955 296.010 273.607 1956 249.612 124.884 1960 143.507 166.480 1963 169.170 119.325 1964 100.564 127.131 1965 82.445 68.789 Dit komt er op neer, dat in tien jaar tijd de maatjesbaring teruggelopen is tot ongeveer 3/10, waarbij 1964 wel de grootste daling te zien geeft. Ook in het totaal zijn de vangsten zowel van de maatjesharing als de Engelse wal tot 3/10 teruggezakt. In slechts twee jaar daalde de vangst van de maatjesharing van 169.170 tot 82.445, dat is tot bijna de helft. De maatjesharing wordt grotendeels in Nederland zelf geconsumeerd en hieruit volgt dus, dat ook de consumptie in ons land sterk is teruggelopen. De Redersvereniging is bevreesd, dat de opengevallen plaats inmiddels zal zijn ingenomen door andere voedingsmidde len en meent, dat het later, wanneer de vangsten weer zouden stijgen, voor de maatjesharing erg moeilijk zal zijn om het verloren terrein te herwinnen. Deskundigen zijn echter een andere mening toegedaan. Zeker zal het voor de maatjesharing moeilijk zijn, wanneer men zich geen extra moeite getroost. In onze moderne maatschappij is het nor maal, dat voor een bepaald artikel een intensieve reclame wordt gemaakt om het onder de aandacht van de consu ment te brengen, het is de meest nor male zaak van de wereld geworden en wie niet meedoet, verdwijnt in de ver getelheid. Wanneer tegen die tijd de maatjesharing op de juiste wijze zou worden „gelanceerd" zal dit produkt, zeker aangezien het toch ook een delica tesse is, een gunstig onthaal moeten kunnen vinden bij de Nederlandse con sument. ZONDER COMMENTAAR Volgens een rapport van de secreta ris van de Britisch medical defence union hebben in 1964 begane „vergis singen" aan de operatietafels in Enge land (waaronder genoemd worden het amputeren van verkeerde ledematen en operaties op verkeerde patiënten, als mede het achterlaten van instrumenten in de geopereerde patiënten) de verze keringsmaatschappijen een bedrag van 30 miljoen gulden aan schadevergoe dingen gekost. In 1961 was de oogst aan huisvuil in Amsterdam 870.000 kubieke meter. In 1964 was dit reeds gestegen tot 1,1 mil joen kubieke meter en in 1965 tot 1,35 miljoen. spanningen trekken de nekspieren sa men. Zij drukken op de bloedvaten en de zenuwen en het gevolg is een den derende hoofdpijn, die voortdurend en gelijkmatig aanhoudt. Het is een verschijnsel, dat zich ook wel voordoet bij mensen, die tijdens hun werk een verkeerde houding aan nemen en urenlang met het hoofd voor over zitten, daarbij dikwijls turen op wit papier en dit alles leidt tot een sa mentrekken van de nekspieren die op den duur als het ware verstarren en ook bij een ontspannen houding niet meer willen ontspannen. In die gevallen is meestal een lekker verfrissend bal al een goede remedie en wanneer dat nog niet voldoende helpt, kan wat massage uitkomst brengen. Hierbij moet de nek en de bovenzijde van de rug, schouders en dergelijke goed gemasseerd worden. De derde oorzaak van hoofdpijn is de zo gevreesde migraine. De mensen, die hieraan lijden zijn beslist niet te benij den. Migraine is te herkennen aan de volgende punten. De lijder heeft heel veel hoofdpijn en wel gemiddeld zo'n drie dagen per week. De pijn doet zich voor aan één kant van het hoofd en gaat gepaard met een gevoel van mis selijkheid, neignig tot braken en vlek ken voor de ogen. Wie aan migraine lijdt, dient zich zeker onder behande ling van een arts te stellen. Men beschouwt migraine als een er felijke ziekte, want in de meeste ge vallen lijden ook één of beide ouders van de patiënt aan deze ziekte. Het komt veel voor bij intelligente mensen uit gegoede miljeus. Natuurlijk doet de wetenschap haar best om ook deze lijders te helpen, doch een geneesmiddel is nog niet gevonden. Wel bestaat de mogelijkheid om het lij den van de patiënten te verzachten. Ergotamine kan door de arts in ver schillende vormen worden voorgeschre ven, werkt op de bloedvaten en levert in veel gevallen goede resultaten op. Toch is men nog niet helemaal tevre den, aangezien niet iedereen er baat bij vindt. Maar men zoekt verder en onge twijfeld zal men eenmaal zover komen, dat de meest gevreesde van alle hoofd pijnen geen probleem meer zal vormen. NA HET WINKELEN EVEN ZWEMMEN In Australië heeft men een nieuwe primeur. Er zullen daar in de grote steden Melbourne en Brisbane bijzon der grote winkelcentra worden ge bouw, die een geweldige oppervlakte beslaan en gezamenlijk de lieve som van 22 miljoen Australische ponden zullen kosten. Dat is echter nog niet ge noeg, want behalve grote warenhuizen en vele uitgelezen winkels, zal men er ook nog diverse attracties kunnen vin den, waaronder in elk winkelcentrum een zwembad. Wanneer in de zomer (en die kan in Australië bijzonder warm zijn) de winkelende dames het afschu welijk warm hebben gekregen, dan kunnen zij zo uit de winkel een heerlijk verfrissend bad nemen. Ook echt wel een goed ideetje voor ons land met zijn heerlijk klimaat, maar dan wel een openluchtbad en niet dat benauwde overdekte „DE EILANDZANGERS" BEGINNEN HET SEIZOEN Het gemengde zangkoor „De Eiland- zangers" begint maandagavond weer met de repetities in het fanfaregebouw. Dames en heren, die graag lid van het koor willen worden, worden bij die ge legenheid gaarne ontvangen. Het koor is voornemens een groot aantal liederen in te studeren; er wacht een druk en gevarieerd programma. DE MAN EN ZIJN OVERHEMD Volgens gegevens van de 21e Heren modevakbeurs die op 5, 6 en 7 septem ber a.s. in het RAI-gebouw te Amster dam zal worden gehouden verbruiken de Nederlandse mannen gezamelijk niet minder dan 14 miljoen overhemden per jaar. Voorts nog zo'n anderhalf miljoen losse jasjes en verder nog zes miljoen broeken. Wie nu in de zomer in de duinen (niet op Texel) zwerft heeft kans heel kleine hagedisjes te vinden. Diertjes zo klein als hij ze tot nu toe niet heeft ge zien. Men zal zich dan prompt afvragen wat dit wel voor diertjes zijn, maar dan zijn het de jongen van de zandiiagedis, de gewone in ons land voorkomende hagedis, die pas uit het ei zijn gekomen. De vrouwtjeshagedis legt omstreeks juni deze eitjes, die niet groter zijn dan een boon in een holletje in het zand, dekt ze toe met zand en laat verder de zorg van het uitbroeden over aan de zon. De kleine pasgeboren hagedisjes zijn echte nestvlieders en zijn dadelijk in staat om voor zichzelf te zorgen. In ons land komen maar heel weinig reptielen voor. De oorzaak daarvan ligt in het feit, dat deze dieren koudbloedig zijn. Hun lichaamstemperatuur is niet, zoals bij de zoogdieren bijvoorbeeld, constant, doch gaat op en neer met de buitentemperatuur. Als het buiten lek ker warm is, dan is hun temperatuur hoog en zijn ze bedrijvig. Is de tempe ratuur laag, dan zijn ze langzaam en traag. Aangezien ons land nu eenmaal niet zo'n hoge gemiddelde temperatuur heeft, is het dus niet zo'n best gebied voor reptielen en dus komen ze hier weinig voor. In zuidelijker landen vindt men ze daarentegen veel meer. De zandhagedis is een diertje dat velen ongetwijfeld wel eens hebben ge zien. Hij wordt omstreeks twintig cen timeter lang en het mannetje heeft schitterende groene flanken, terwijl zijn rug bruin is met witte en zwarte stip pen. Het vrouwtje is niet zo mooi en is overwegend bruin. In de noordelijke provincies vinden we dan nog de kleine hagedis. De zon behoeft voor dit diertje weinig te doen, want het is zogenaamd „eierievendba- rend" dat wil zeggen, dat het vrouwtje de eieren pas legt, wanneer ze op het punt van uitkomen staan. Voorts ken nen we in ons land nog de hazelworm, een hagedis zonder pootjes, die door velen voor een kleine slang wordt ver sleten. Het verschil kunnen we duide lijk zien, aangezien de hazelworm even als de andere hagedissen oogleden heeft, die de slangen missen. In de zuidelijker gelegen landen vin den we een nog grotere collectie hage dissen. Mensen die in Indonesië zijn ge weest kennen zeker de tjitjak, die grijs is en wat kleiner dan onze Nederlandse hagedis. Hij is daar de vriend des hui zes, want terwijl hij zich over de vloe ren, wanden en plafonds voortrept, vangt hij veel schadelijke insecten. Dan kent men daar nog de tokkèh, die zijn naam dankt aan het merkwaardige ge luid dat hij maakt. Hij is aanmerkelijk schuwer dan de tjitjak. De kameleon kennen ook de meeste Nederlanders, omdat dit dier beroemd is om zijn merkwaardig vermogen van huidskleur te veranderen en zich daar bij aan te passen aan de ondergrond waarop hij verblijft. Dan zijn er nog de leguanen en wa- ranen, de grootste onder de hagedissen. De beroemdste van hen is wel de zoge naamde „Draak van Komode", een reu- zenwaraan, die voorkomt op het eiland Komode in de Indische archipel. Het is speciaal aan dit diër, dat men duidelijk kan zien, dat de hagedissen nakomelin gen zijn van de geweldige reuzen, de Sauriërs uit de prehistorische tijd, de enorme reptielen, die miljoenen jaren geleden over de aarde heersten, toen er nog geen mensen waren. Zeer bekend onder deze voorhistorische dieren is de brontosaurus, een reus van een hagedis van wel 15 meter lang en bijna tien me ter hoog. Een planteneter, die honder den kilo's voedsel per dag nodig had en in moerassen moest leven om in staat te zijn zijn eigen enorme gewicht te kunnen dragen door de medewerking van de opwaartse druk van het water waarin hij verbleef. Onze hagedissen zijn in wezen miniatuuruitgaven van deze verre grote voorouders. NIEUWE COMMANDANT A.O.K. TEXEL Dinsdag heeft de luitenant-kolonel der mariniers T. Jonkman het comman do over het Amfibisch Oefenkamp Texel overgedragen aan de majoor der mariniers A. Bons (40). De heer Bons was voorheen als docent werkzaam aan het Marine-instituut te Den Helder. De heer Jonkman heeft zijn functie slechts korte tijd vervuld; hij werd 16 september 1965 commandant van het oefenkamp. De commando-overdracht vna dinsdag gebeurde op plechtige wij ze, tijdens een „Alle Hands voor de boeg" op de appèlplaats van De Mok. enen I...'. bullen r.d.bU.vggg! HET WAS ANDERS Even een antwoord op het beklag van de zijde van de Stichting Texels Folklore over de mentaliteit van het „Dameskoor Den Burg", welk koor op de avond van de 17de augustus niet heeft kunnen zingen. Over „het óók betaald willen worden voor de eerste keer, dat is de avond in juli, toen door de regen een uitvoering onmogelijk was, is het bestuur en met name de penningmeesteresse, niets be kend. Bij optreden zou het koor een ver goeding van de onkosten ontvangen, waaronder een bedrag verschuldigd aan de „Buma". Het koor baadt zich niet bepaald in weelde en kan dergelijke uitgaven niet zelf dragen. De uitvoering door het koor op de 17e augustus ging niet door, omdat negen leden ontbraken. Drie leden wilden lie ver niet meedoen, zes leden konden niet verschijnen, óf wegens drukke werk zaamheden in bedrijf, óf door ziekte, óf omdat zij met vakantie elders verble ven. Ook in juli lieten negen, maar toen andere, leden verstek gaan. De verde ling van stemmen was toen echter vrij gunstig, zodat de uitvoering bij goed weer had kunnen plaatsvinden. Het koor heeft die avond tot half negen te vergeefs op weersverbetering gewacht. Het was voor de gelegenheid in fraai Texels costuum gestoken. De leden van het koor zijn zeer dankbaar gestemd jegens degenen, die zich, om dit gedaan te krijgen, heel veel moeite hebben ge troost. Op de 17de augustus was de stemver deling heel slecht. Eén van de 4 stem men ontbrak bijna geheel. Kortom, een optreden bleek te elfder ure onmoge lijk. Het was geen kwestie van niet willen, maar van niet kunnen. Het bestuur van het „Dameskoor Den Burg" BURGERLIJKE STAND VAN TEXEL van 24 tot en met 31 augustus 1966 Geboren: Robert Dezsb Daniel, zv. Dezsö Nagy en Iren Kalécska. Ondertrouwd: Bernard A Collou en Janny H. Hols; Willem J. M. Koorn en Margaretha L. Penha; Jacobus Th. J. Hoedjes en Maria M. Witte; Oene Schriemer en Anna Spigt; Boelo Koens en Christel A. Brakowski. Overleden: Lammert de Waard, oud 62 jaar; Cornelis Boon, oud 74 jaar. VERTROKKEN PERSONEN Wilhelmus P. de Porto, van Schilder end 141 naar Den Haag, Assendelftstr. 26; Jan S. Leutscher met gezin, van Beatrixlaan 140 naar Deventer, Keizer Karellaan 84; Siets P. Ellen, van Oos terend, Oesterstraat 5 naar Harlingen, Weeshuisstraat 3; Maria C. Peetoom, van Den Burg, Schilderend 103, naar Rijsbergen, Bredaseweg 50; Adriana J. Witte, van Den Burg, Beatrixlaan 4, naar Amsterdam, Bos en Lommerweg 183 III; Neeltje Kuiper, van K 99c, naar Zeist, Utrechtseweg 69. RHEUMABUREAU Dr. v.d. Berg houdt in september in plaats van op de tweede vrijdag, op de eerste vrijdag (2 september) spreekuur. CONSULTATIEBUREAU VOOR ZUIGELINGEN Woensdag 7 september a.s. worden de moe ders van Oudeschild en Den Burg verwacht. Oudcschild van 13.00 - 13.45 uur, daarna Den Burg tot 16.00 uur. ZONDAGSDIENST DOKTOREN van zaterdagmorgen 8 uur tot maandagmorgen 8 uur Dokter ELIAS, tel. (02220) 2039. (voor praktijken doktoren Coutinho, Elias en Van Loon) Dokter SIEBINGA, tel. (02222) 234 (voor praktijken doktoren Barnard en Siebinga) DIERENARTSEN ingaande zaterdagmorgen 12 uur: H. DE BOER, tel. (02220) 2527 GROENE KRUIS (v/h Witte Kruis) Ingaande vrijdag 24 uur tot en met maandag 13 uur Zr. RIETVELD. De Cocksdorp, tel. (02222) 292. PROTESTANTSE KERKDIENSTEN HERVORMDE GEMEENTEN Zondag 4 september 1966 Den Burg 10 uur Eerw. heer Veldhuis De Cocksdorp 10 uur ds. Waardenburg Collecte kerkeraadskas Den Hoorn 10 uur ds. Oskamp De Koog 9.30 uur ds. Soesan De Waal 19.30 uur ds. Beerthuis Oosterend 10 uur ds. Beerthuis Oudeschild 11 15 uur ds. Waardenburg GEREFORMEERDE KERK Den Burg 10 en 19.30 uur ds. Uidam Oosterend 10 en 3 uur ds. Van Leeuwen Avondmaal GEREFORMEERDE GEMEENTE in de Hervormde kerk Oosterend 11.30 en 16.30 uur Leesdienst DOOPSGEZINDE GEMEENTE Den Burg 10 uur ds. Koopmans Den Hoorn 19.30 uur ds. Koopmans

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1966 | | pagina 2