i^s Bronchi Betten Verkeerd begrepen of onduidelijk gesteld HET GEHEIM VAN LANDBOUW en VEETEELT ie AUTOMOBILISTEN RENTE DOMINEERT NU TWEEDE BLAD TEXELSE COURANT VRIJDAG 11 NOVEMBER 1966 rubriek voor «n.i«r A-jukn,- Kort geleden mocht ik op één van de vergaderingen van de standsorganisa ties op Texel eenij „praatje" houden. Daarbij ging het o.m. ook over enkele begrippen uit de bedrijfseconomische boekhouding. De aanwezigen ontvingen een overzicht, waarop naast andere ge gevens een staatje voorkwam met de uurlonen in de landbouw over een pe riode van 10 jaar. Het zag er als volgt uit Overzicht uurlonen 1956 - 57 ƒ1,69 100 1957 -58 1,87 111 1958 - 59 1,93 114 1959 - 60 ƒ2,01 119 1960- 61 ƒ2,19 130 1961 - 62 ƒ2,31 137 1962 -63 2,48 147 1963 - 64 ƒ2,80 166 1964 - 65 3,21 190 1965 - 66 ƒ3,59 212 Wat bedoelt dit staatje nu? Ik had uiteengezet, dat in een bedrijfsecono mische boekhouding ook het loon van de boer, dus de vergoeding voor de eigen arbeid als een kostenpost voor het 'bedrijf wordt beschouwd. Als voor die eigen arbeid niet eens loon wordt ont vangen is het bedrijf in ieder geval niet rendabel. Het is al het minste, dat een boer kan vragen. Bij het uitwerken van een bedrijfs economische boekhouding wordt dus aan de kostenzijde ook een loonpost voor de boer opgenomen, die gelijk is aan het aantal gewerkte uren maal een vastgesteld uurloon. Dit uurloon vindt U in bovenstaand overzicht over een aantal jaren vermeld. De stijging van dit uurloon wordt duidelijk gedemonstreerd door het uur loon voor 1956/'57 op 100 te stellen. In 1965/'66 is het dan gestegen tot 212, wat dus een stijging met meer dan 100° u betekent Niet het werkelijke inkomen Een paai dagen na de bedoelde bij eenkomst sprak ik één van de aanwe zigen. Uit dit gesprek bleek, dat deze Texelse boer het overzicht had opgevat als een achteraf berekend werkelijk uurloon. Hij was dus van mening, dat het gemiddelde inkomen van de land bouwers over de bedoelde jaren gedeeld was door de gewerkte uren en dat daaruit dit staatje naar voren was geko men. En zijn conclusie was, dat net boer-zijn dan in deze jaren maar erg zuinig was beloond. Daar hij van oor deel was, dat mogelijk meerderen het zo hadden opgevat vond hij het gewenst, dat hierop nog eens terug gekomen werd. Daar het mij telkens treft, dat be paalde economische begrippen voor „de gewone boer" beslist geen gesneden koek zijn, lijkt het me goed hier iets meer van te zeggen. Het bedrijf als onderneming In een bedrijfseconomische boekhou ding wordt de man, die het bedrijf voert en het bedrijf als twee aparte za ken gezien. Het bedrijf moet aan de man, die leider van dat bedrijf is alle kosten vergoeden, die hij aan dat bedrijf ten koste legt. Dat is in de eerste plaats de eigen arbeid. Daar moet de onder neming, het bedrijf, aan de ondernemer, de boer, loon voor betalen. In de tweede plaats vergoeding voor het kapitaal, dat in het bedrijf gestoken wordt. Voor geleend kapitaal is dit dui delijk. Maar ook voor het eigen geld, dat de boer in het bedrijf steekt moet de onderneming aan de ondernemer rente betalen. Daarom wordt ook dit een kostenpost voor het bedrijf. 46. „De Markies had een ware harts tocht voor historische en beroemde ju welen. Hij maakte zijn plannen lang van te voren en drong zich bij u in als secretaris, terwijl hij zorgde dat zijn medeplichtige in dienst kwam bij uw dochter, voor wie, naar hij verwachtte, de juwelen bestemd zouden zijn. Doch al had hij dit plan uitgewerkt en zorg vuldig voorbereid, toch aarzelde hij geen ogenblik om een paar apachen om te kopen om u op de avond dat u de juwelen kocht in Parijs te overvallen. Dat plan mislukte, hetgeen hem nauwe lijks moet hebben verwonderd. Het tweede plan was, naar hij meende, vol komen veilig. Niet de minste verden king kan op Richard Knighton vallen. Maar evenals alle grote mannen en de Markies is een groot man in zijn soort had hij zijn zwakke punten. Hij werd in ernst verliefd op mademoiselle Grey; en daar hij vreesde dat ze van Derek Kettering hield, kon hij niet na laten deze als de schuldige aan de moord te doen voorkomen. En nu, mon sieur Van Aldin, zal ik u iets heel eigenaardigs vertellen. Mademoiselle Grey is geen vrouw met een overdreven fantasie; en toch gelooft ze absoluut dat ze op zekere dag in de tuin van het Casino de aanwezigheid van uw doch ter heeft gevoed, vlak nadat ze een lang gesprek met Knighton had gehad. Ze was, naar ze zegt, overtuigd dat de dode vrouw haai iets dringends wilde zeggen; en plotseling overviel haar de gedachte dat de dode vrouw haar wilde zeggen dat Knighton de moordenaar was! De gedachte scheen toen zo fan tastisch dat zij er met niemand over sprak. Maar ze was zo overtuigd van de waarheid dat ze ernaar handelde, hoe dwaas het ook scheen. Ze liet het tegen over Knighton voorkomen alsof ze aan Derek Ketterings schuld geloofde". Ook het gebruik van de grond is voor het bedrijf een kostenpost. Voor de meesten is dit wel duidelijk voor het ge val het pachtgrond betreft Maar ook als de grond „volle en onbezwaarde" eigendom is moet het bedrijf, de onder neming aan de eigenaar en in dit geval dus aan de boer een redelijke pacht be talen. U vindt deze drie posten, dus loon voor de boer, rente voor alle kapitaal in het bedrijf en pachfcvergoeding voor de grond daarom aan de kostenkant van alle bedrijfseconomische boekhoudin gen. En als uurloon voor de boer is dan het bedrag, dat voor een bepaald jaar is vastgesteld en dat U voor de jaren 1956- 1966 vindt in het hiervoor opgenomen staatje. Wanneer sprake van winst? Uit het bovenstaande volgt, dat wan neer in een bedrijfseconomische boek houding het bedrag aan de opbrengsten- kant gelijk is aan de totale kostenpost niet van winst kan worden gesproken. Dat betekent echter niet, dat de boer over dat jaar geen inkomen heeft. Er is de vergoeding voor zijn arbeid en als hij het geluk heeft over enig kapitaal te beschikken, dan heeft het bedrijf hem ook rente betaald over het kapitaal, dat in het bedrijf zit. Is hij verder zo ge lukkig, dat ook de grond geheel of ge deeltelijk eigendom is, dan is de pacht- „Buitengewoon", zei Van Aldin. „Ja, het is heel vreemd. Men kan die dingen niet verklaren. O ja, en dan was er nog iets dat me dwars zat en dat ik niet kon verklaren. Uw secretaris hinkt opvallend het resultaat van een wond die hij in de oorlog heeft opge lopen. Nu was de Markies zeer beslist niet mank. Dat was een struikelblok. Maar Lenox Tamplin vertelde mij op zekere dag toevallig dat het hinken van Knighton een verrassing was geweest voor de dokters die hem behandelden in het hospitaal van haar moeder. Dat wees op camouflage. Toen ik in Londen was, ging ik naar de bewuste dokter en hoorde van deze verschillende techni sche bijzonderheden die me in mijn overtuiging versterkten. Eergisteren noemde ik de naam van die dokter in het bijzijn van Knighton. De natuurlijke reactie zou geweest zijn dat hij gezegd had dat hij door hem behandeld was gedurende de oorlog, maar hij zei mets en dat kleine punt gaf me tenslotte de volkomen zekerheid dat mijn theorie juist was. Ik had enige moeite met mijn onderzoek te Parijs, maar ik kreeg wat ik wenste het bewijs dat Ada Mason aankwam op de morgen na de dag van de misdaad en niet de avond te voren". Er heerste een lange stilte. Toen strekte de miljonair over de tafel heen de hand uit naar Poirot. „Ik vermoed dat u beseft wat dit voor mij betekent, mr. Poirot", zei hij schor. „Ik zal u morgenochtend een cheque sturen, maar geen cheque ter wereld kan uitdrukking geven aan mijn dank voor wat u gedaan hebt. U bent knap, mr. Poirot, erg knap". Poirot stond op. Zijn borst zwol. „Ik ben slechts Hercule Poirot", zei hij bescheiden, „maar zoals u zegt, op mijn terrein ben ik een groot man, zoals u op het uwe een groot man is. Ik ben vergoeding, die het bedrijf aan hem uitbetaalt ook een stukje inkomen. We kunnen pas van winst gaan spre ken als in een bedrijfseconomische boekhouding de opbrengstkant een ho ger bedrag vermeld dan de kostenkant. We spreken in dit geval van netto over schot (N O.). De boer ontvangt dan naast de vergoeding voor eigen arbeid en eventueel voor eigen kapitaal en grond nog een bedrag, dat kleiner of groter is naarmate het N.O. kleiner of groter is. Is er winst? Deze vraag is niet zonder meer met ja of neen te beantwoorden. In de tien jaar, dat wij op Texel met bedrijfs economische boekhoudingen werken, zijn er ieder jaar bedrijven met winst en met verlies, ofwel met een positief N.O. en een negatief N.O. De bedrijven, die winst hebben gemaakt ontvangen uit het bedrijf naast een vergoeding voor de genoemde kosten nog een dou ceurtje Is er verlies, dan betekent dit, dat de betreffende boer een gedeelte van de vergoeding voor eigen arbeid moet laten vallen. Hij heeft op het eigen bedrijf, dan niet het uurloon kunnen verdienen, dat in het staatje wordt ge noemd. Dat laatste is beslist geen uitzonde ring. In ieder van de tien jaren, waar van wij boekhoudingen van Texelse bedrijven hebben zijn er één of meer bedrijven, die verlies of m.a.w. een negatief N.O. hebben. In sommige ge vallen was dit verlies zo groot, dat vrij wel de hele vergoeding voor de eigen arbeid met het verlies wegging. Geluk kig behoeven we niet te zeggen, dat dit het algemene beeld is. Verreweg de meeste bedrijven hebben in die jaren winst gemaakt, ook al was de winst in veel jaren vrij gering. We willen er direct aan toevoegen, dat het o.i. ook zeer redelijk is, dat er winst is, omdat de gebondenheid van het boer- gelukkig en blij dat ik u van dienst heb kunnen zijn". In de hal van het hotel ontmoette hij een vriend, de eerwaardige heer Papo- opulos, in gezelschap van zijn dochter Zia. „Ik meende dat u Nice had verlaten, monsieur Poirot", mompelde de Griek, terwijl hij de detective de hand schudde. „Zaken hebben me genoodzaakt terug te keren, beste monsieur Papopoulos". „Zaken?" „Ja, zaken. En, over zaken gesproken, ik hoop dat het met uw gezondheid be ter gaat, beste vriend?" „Veel beter. We gaan zelfs morgen terug naar Parijs". „Het doet me plezier zuLk goed nieuws te horen. U hebt, naar ik hoop, de Griekse ex-minister niet geheel ge ruïneerd". „Ik?" „Ik heb gehoord dat u hem een zeer schone robijn hebt verkocht, die nu door mademoiselle, de danseres, gedra gen wordt". „Ja", mompelde Papopoulos, „ja, dat is zo". „Een robijn die veel lijkt op het be roemde „Vurige Hart". „Er zijn punten van overeenkomst, zeker", zei de Griek. ,,U hebt wonderbaarlijk veel verstand van juwelen, monsieur Papopoulos. Ik feliciteer u. Mademoiselle Zia, het spijt me dat u zo spoedig naar Parijs terug gaat. Ik had gehoopt u nog meermalen te zien, nu mijn zaken afgedaan zijn". „Zou ik onbescheiden zijn als ik vroeg wat voor zaken dat waren?" „O, volstrekt niet. Ik heb juist de Markies in de val weten te lokken". „De Markies?" mompelde de Griek: „Wat komt me die naam bekend voor! Neen, ik herinner me hem toch niet". „Toch wel, wed ik Ik spreek over een bekende misdadiger en juwelendief. Hij is zoéven gearresteerd wegens de moord op de Engelse dame, madame Kettering". „Werkelijk? Wat zijn die dingen toch interessant". zijn voor een deel moet worden goed gemaakt door dit „extraatje". Tenslotte dit. Wat de boer ontvangt als vergoeding voor zijn eigen arbeid plus het netto overschot, noemt men in de bedrijfseconomische boekhouding het arbeidsinkomen van de boer. In geval van winst is dit meer dan de vergoeding voor de eigen arbeid, is er verlies dan ligt het beneden een normaal arbeids loon. En gelukkig mogen we zeggen, dat dank zij het feit, dat in de meeste jaren op de meeste bedrijven winst werd be haald het „uurloon" van de onderne mer iets hoger heeft gelegen dan in het overzicht werd genoemd. GOED EN SLECHT RUW VOEDER Eén van de zaken, waar de landbouw voorlichting op ons eiland de laatste jaren veel aandacht aan geeft is de kwestie van de voederwinning. Dat is niet zonder reden. Eén van de belang rijke oorzaken van het verschil in be drijfsresultaten is het verschil in voe- derkosten. En dit verschil is meestal terug te brengen tot een verschil in kwaliteit van het ruwvoer. Het voeren van krachtvoer moet al tijd als een aanvulling op de hoeveel heid ruwvoer worden gezien. En deze aanvulling kan kleiner zijn naarmate de kwaliteit van het ruwvoer beter is. Zeer sprekende verschillen Bekijken we de analyserapporten van het kuilgras, dat tot nu toe in dit sei zoen is onderzocht, dan blijkt het vol gende. De hoogste zetmeelwaarde (z.w.) is 630 gr in de droge stof. Als we het water dus uit het kuilgras zouden ver wijderen, dan bevat iedere 1000 gr. droge stof 630 gr. z.w. Het monster kuilgras, dat de laagste z.w. heeft komt niet verder dan 370 gr. in de droge stof Per kg. droge stof der halve een verschil van 260 gr. z.w. Een beleefd afscheid volgde. Toen Poirot verdwenen was, wendde de heer Papopoulos zich tot zijn dochter. „Zia", sprak hij, „die man is een duivel!" „Ik mag hem graag". „Ik ook", gaf mijnheer Papopoulos toe. Maar een duivel is hij toch". HOOFDSTUK XXXIV Aan zee Met de mimosa was het bijna gedaan. De geur daarvan in de lucht werd bijna hinderlijk. Rondom de villa van Lady Tamplin stonden rose geraniums en massa's anjelieren zonden van beneden hun zoete, zware geur omhoog. De Mid dellandse Zee was blauwer dan ooit. Poirot zat op het terras met Lenox. Hij had haar juist het hele verhaal verteld dat hij twee dagen tevoren aan mr. Van Aldin had gedaan. Lenox had met aan dacht naar hem geluisterd, met ge fronste wenkbrauwen. Toen hij zweeg vroeg ze eenvoudig: „En Derek?" „Werd gisteren vrijgelaten". „En waar is hij heengegaan?" „Naar St. Mary Mead". Beiden zwegen even. „Ik heb me in Katherine vergist", zei Lenox. „Ik dacht dat ze niets om hem gaf". „Ze is zeer gereserveerd. Ze ver trouwt niemand". „Ze had mij kunnen vertrouwen", zei Lenox met een tikje bitterheid. „Ja", zei Poirot, „ze had u kunnen vertrouwen. Maar Katherine heeft een groot deel van haar leven doorgebracht met toeluisteren, en zij die veel hebben geluisterd vinden het niet gemakkelijk te spreken. Zij houden hun zorgen en hun vreugden voor zich alleen en spre ken er met niemand over" „Ik ben dwaas geweest", zei Lenox. „Ik dacht dat ze werkelijk van Knigh ton hield. Ik had 'beter moeten weten. Ik denk dat ik het dacht, omdat. wel, omdat ik het hoopte". Poirot nam haar hand en drukte die Wat betekent dit nu in de voeding? Geven we per dag plm. 20 kg. maai- kneuskuilgras, dan is dit een hoeveel heid van 5 kg. droge stof. We geven de zelfde hoeveelheid droge stof met 12 kg. voord roog kuil. In dit geval betekent een verschil van 260 gr. z.w. in de droge stof een verschil van 5 x 260 gr. z.w. of 1300 gr. z.w. per dag. Deze hoeveelheid komt overeen met de z.w. van 2 kg. kracht voer. Wat de z.w. betreft kan men dus met goed kuilgras 2 kg. krachtvoer per dag besparen ten opzichte van slecht kuilgras. Wat de hoeveelheid voedernorm ruw eiwit betreft zijn de uitersten 153 gr. en 45 kg. per kg. droge stof. Als we ook hier weer uitgaan van een hoeveelheid van 5 kg. droge stof per dag, dan va rieert de hoeveelheid voedernorm ruw eiwit tussen 765 gr. en 225 gr. per dag met een zelfde hoeveelheid kuilgras. Een verschil derhalve van 540 gr. Als we dit gaan uitdrukken in B-kracht voer, dan is het verschil plm. 3 kg. per dag. Op hoogste mikken? We vinden het beslist niet nodig, dat iedere Texelse veehouder kuilgras gaat winnen met hoeveelheden z.w. en voe dernorm ruw eiwit als in de hierboven genoemde beste monsters. Daarmee neemt men ook een zeker risico. Maar we zijn wel van mening, dat op een groot aantal bedrijven de kwaliteit van het kuilgras zoveel kan worden verbe terd, dat besparingen van 1 - IV2 kg. krachtvoer per koe per dag heel goed zijn te realiseren. En zelfs hiermee be reiken we al een besparing aan kracht voer, die overeen komt met een bedrag van ƒ70,tot ƒ100,per koe per win terperiode. Hotgtdronk In toblatvornu 9Sct DE TELEAC-CURSUS De onderwerpen, die de laatste we ken in de televisie-cursus „Het bedrijf als Onderneming" worden behandeld liggen niet direct in wat we noemen het land'bouwtechnische vlak. Met het laat ste bedoelen we onderwerpen als voe derwinning, bemesting enz. Het gaat nu vooral om zaken, die meer in de econo mische sfeer liggen Een paar van die onderwerpen zijn: Financiering, Be drijfsopvolging, Bedrijfsovername. Wij zijn van mening, dat deze onder werpen voor een kleinere groep van landbouwers van belang zijn dan onder werpen aLs voederwinning en mecha nisering. Bovendien menen wij, dat het hier om zaken gaat, waarbij het van belang is het oordeel van een deskun dige te horen. Daarom hebben wij de heer Visser, creditadviseur van de Coöp Boerenleenbanken gevraagd op deze avond aanwezig te zijn. Dit maal wordt de bespreking slechts op één plaats gehouden, nl. in het pen sion „Op Diek" van de heer J A. Com mandeur, Diek 10, Den Hoorn. Deze bij eenkomst wordt gehouden op dinsdag 15 november a.s. 's avonds acht uur. Belangstellenden uit de andere groe pen worden uitgenodigd om ook naar Den Hoorn te komen Wij zijn er van overtuigd, dat zaken als Financiering en Bedrijfsovername voor een groot deel in het persoonlijke vlak liggen. Toch kan een algemene oriëntering van groot belang zijn. Die oriëntatie kunt U deze avond krijgen. GEVAREN DRIEHOEK voor slechts ƒ3,50 per 1 januari verplicht. BAKKERS IJZERHANDEL bemoedigend. „Moed houden, made moiselle", zei hij vriendelijk. „Och", zei ze berustend, „het zou toch niets geworden zijn. Ik ben te jong voor Derek; hij is als een kind dat nooit ouder wordt. Hij moet iemand hébben met iets madonna-achtigs". Het was lang stil; toen wendde Lenox zich snel en impulsief tot Poirot: „Maar ik héb toch geholpen, mr. Piorot, ik heb in ieder geval geholpen". „Ja, mademoiselle, u was het die het eerst een schemering van de waarheid liet doorbreken, toen u zei dat de moor denaar in het geheel niet in de trein had behoeven te zitten. Daarvóór had ik niet kunnen begrijpen hoe de moord zich zou kunnen hebben toegedragen". Lenox haalde diep adem. „Ik ben blij", zei ze, „het is in ieder geval iets". Uit de verte kwam de gil van een stoomfluit. „Dat is die akelige blauwe trein", sprak Lenox. „Treinen zijn onbarmhar tige dingen, vindt u niet, mr. Poirot? Mensen worden erin vermoord en ster ven, doch zij snellen gewoon verder. Ik praat onzin; maar u weet wel wat ik bedoel". „Ja, ja, dat weet ik. Het leven is als een trein, mademoiselle. Het gaat maar door. En het is goed dat het zo is". „Waarom?" „Omdat de trein tenslotte aan het eind van de reis komt, en daarvoor be staat een spreekwoord in uw taal, mademoiselle". „Journeys end in lovers meeting", lachte Lenox. „Dat wordt aan mij niet bewaarheid". „Ja, ja, het is waar. U is jong, jonger dan u zelf weet. Vertrouw op de trein, mademoiselle, want het is le bon Dieu die hem bestuurt". Weer kwam uit de verte het gefluit van de trein. „Vertrouw op de trein, mademoiselle" mompelde Poirot nogmaals. „En ver trouw op Hercule Poirot Hij weet alles!" EINDE. 1 51/2% ligt voor u op tafel. Dat is nu de spaarvorm met de dominerende rente; opzegtermijn tot f 10.000,slechts 6 maanden, daarboven 12 maanden. Ook wanneer deze ter mijn u minder goed past, hoeft u nog niet te „passen". U kunt doorgaan met 41/2% of 31/2% rente met korte tot zeer korte opzegtermijn. De NMB heeft altijd de juiste spaarvorm voor u. NEDERLANDSCHE MIDDENSTANDSBANK De bank waar u zich thuis voelt! Den Borg: Binnenburg 11. Den Helder: Koningstraat 7 door Agatha Christie DE BLAUWE TREIN

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1966 | | pagina 5