Starks woninginrichting AJAX-DUKLA PRAAG Unie warenhuis I novum wandset VEROORDELEN Onze Damesmode Moerbeek nieuwe^ DioIen en Terlenka kollektie regenmantels Grote doos gemengde biskwie gratis Huishoudkoopjes deze week met gratis 4-6 geldzegels KOELKASTEN is niet moeilijk OPROEPING Hebt u meer grond te verzettendan u met een schop aan kunt? Falcon en Valmeline Antron jersey damespullover uw modehuis DIT is de jr»Ff$S!? Oosterend tel. (02223) 391 of 436 voor de juiste uitslag van de wedstrijd op woensdag 1 maart 1967 4 jampotten peulvruchten 180 135 45 TEG geconfijte vruchten Bigareaux 100 79 21 Griekse krenten zonder zand 69 59 10 Grote pot meikersen op sap 198 169 29 Victoria Marie-biscuit, rol 65 49 16 Venco katjesdrop, 209 gram 89 75 14 200 gram licht belegen kaas 98 79 19 200 gram Parijzer boterhamworst 78 58 20 McMillans chocoladepasta 95 79 16 Nescafe extra grote pot 240 gram 730 690 40 John Williams heerlijke wijn 398 298 100 John Moir erwtensoep 128 89 39 Vltella koudemelk pudding 117 98 19 Totaal voordeel 388 3 flacons haarversteviger 75 1 GRATIS ZEGELl 4 rol closetpapier 59 1 GRATIS ZEGEL Literflacon Piek afwasmiddel 125 1 GRATIS ZEGEL Ajax wc-reiniger van 175 voor 150 3 GRATIS ZEGELS Calgon tegen kalkaanslag in wasmachine 325 3 GRATIS ZEGELS Manil handcreme 160 3 GRATIS ZEG1 Teakolie fles 85 3 GRATIS ZEGELS Rol celstof luiers geen 175 maar 139 3 GRATIS ZEGELS een kamer Jan Agter, Dros Smederij Rentenaar tot bijwoning ener ALGEMENE VERGADERING der leden van de COÖPERATIEVE BOERENLEENBANK te Texel op woensdag 15 maart 1967 te 20.00 uur in hotel „De Zwaan" te Den Burg - Texel. PUNTEN VAN BEHANDELING o.a. verkiezing van een bestuurs lid, verkiezing van een lid van de raad van toezicht, verkiezing van twee plaatsvervangende be stuursleden en statutenwijziging. De agenda, candidatenlijst en het ontwerp-ge- wijzigde statuten, liggen ten kantore der bank ter inzage voor de leden, tot na afloop der vergadering. Den Burg, 27 februari 1967. Namens het bestuur, C. H. Roeper, voorzitter C. W. Bakker, secretaris LOONWERKBEORIJF „TEXEL" N.V. Telefoon 0 2220-2450 nieuwe kleuren modieuze lijnen bekende merken o.a. prijzen vanaf 59,75 zonder mouw met coll of ronde hals ideale dracht leuke voorjaarskletiren DEZE WEEK per stuk 14,95; 2 stuks 25,- JPjJSW'^SS Gn deze nieuwe uitvoering zelf bekyken op onze grote bankstellenshow keur en kwaliteit". if uitgevoerd in teak met indirekte verlichting; if met ongelooflijk veel bergruimte; if leverbaar met deurtjes in de muziekkast; if die morgen al bij u in de kamer kan staan if omdat hij vanaf heden uit voorraad leverbaar is! VUL DEZE BON IN en lever hem in uiterlijk woensdag 1 maart in ons warenhuis naam- adres juiste eindstand Ajax-Dukla Praag van voor wlnil Gravenstraat 15, Den Burg, tel. 02220-2475 Te huur gevraagd in Den Burg niet gemeubileerd geen bezwaar. DAMESKAPSALON YVILHELMINALAAN telefoon 2948 Tijdelijke aanbieding. van ƒ298,— voor ƒ248,— 5 jaar garantie DOOR TO DORSSEN-VAN LOON 21. Ik heb zo dikwijls de dood in de ogen gelkeken, dat hij voor mij geen verschrikking meer was. Zesentwintig dagen waren we verdwaald in de jun gle en leefden van vruchten en dieren, die we doodden en braadden. Achteraf bekeken heb ik veel geluk gehad. Ik werd al gauw bevorderd. Ik wist op den duur meer van oorlogsstrategie af dan onze generaal. Ik werd toegevoegd aan zijn staf, maar mijn rang was te laag, dus werd ik opnieuw bevorderd. Sinds dien veranderde mijn leven. De Ameri kanen zagen wat in me en haalden me verleden jaar op. Sindsdien heb ik niet meer 'gevochten. Ze zeiden: als er vrede in Europa is, krijg je een maand verlof om je zaken te regelen en je vrouw te halen. We zullen zorgen voor een huis. Dat huis staat er intussen. De over tocht is kosteloos; alles is geregeld. Het enig^, waarop ik niet gerekend heb, is Sjaantje. Maar dat is vanzelf geen be zwaar. Denk er rustig over na. Daar kan ;k je alles geven, wat je nodig hebt en wilt. Over drie jaar loopt m'n over eenkomst af. Als ik bijteken, word ik bevorderd tot majoor. Je zult in betere kringen verkeren. Ik zie geen enkel bezwaar. Je gaat in ieder opzicht voor uit: maatschappeijk, financieel. We zijn nog betrekkelijk jong. Daar kunnen we veel imeer van ons leven maken". Een kwartier later liep hij de straat op, zoals hij zo vaak deed de laatste dagen. Ten prooi aan de meest tegen strijdige gevoelens riep ze Max en ver telde hem alles ,,Wat wil je zelf?" vroeg hij, nadat hij zonder wat te zeggen had geluis terd. „Niks! Hier blijven natuurlijk. Bij jou! Frans betekent mets meer voor me; hij is volkomen vervreemd. En dat ellendige drinken, dat hij doet. 's Mor gens stinkt de slaapkamer helemaal naar de smurrie, die hij de hele dag zwelgt". ,,Dat is whiskey". „Vroeger dronk hij zelden. Alleen maar met verjaardagen. Kun jij je her inneren, dat hij ooit hier in het dorp naar een café ging?" „Gevolg van de oorlog, veronderstel ik. Je kunt het 'm niet kwalijk nemen, Mientje. Hij heeft er in 1940 ook niet om gevraagd te mogen vechten". „De hele dag een man om je heen, die naar drank stinkt. ik denk er niet aan. Hij kan hier blijven, dat is zijn goed recht. Het is tenslotte ook zijn zaak. Maar geen drank meer in huis en dat roken kan ook wel wat minder. En als het 'm niet aanstaat, gaat-ie maar weer terug naar waar hij vandaan kwam. In z'n eentje, want ik bedank er voor". „Hij kan je dwingen, Mientje". „O ja?" Ze draaide zich heftig naar hem toe. Max zag de vurige plekken op haar wang komen, wat altijd het geval was, als ze zich opwond. „Moet-ie dan maar eens proberen. Hier woon ik en hier hoor ik. Hier is zijn werk, niet in Amerika". Precies zo zei ze het haar man drie dagen later, toen hij op een morgen, terwijl ze nog in bed lagen, vroeg of ze al beslist had. Na haar antwoord keek hij Mientje enige tijd nadenkend aan. Rustig stak hij een sigaret aan, hoewel ze hem al enkele malen gezegd had, dat hij met in bed moest roken. „Eigenlijk had ik het kunnen verwachten". Zijn stem was kalm, hoewel hij nerveus aan zijn siga ret trok. „Vijf jaar is een lange tijd. En daarvoor boterde het al niet zo bijzon der tussen ons. Ik had de illusie, dat we nu een nieuw begin konden maken. Ik kan je immers veel meer bieden? Evenwel, in vijf jaar kan heel wat ge beuren. Ik zie het nu in, dat ik te laat ben. Er is één troost; ik ben niet de enige" „Wat bedoel je daarmee?" Zijn glimlach was moeilijk „Kom nu, Mientje, ik heb in deze weken ge noeg gezien, al sprak ik er nooit over. En ik neem het je helemaal niet kwa lijk, hoor". Een bang vermoeden rees in haar op. „Waar heb je het eigenlijk over?" De man loosde een zucht. „Als je dan met alle geweld wilt, dat ik man en paard noem.... welnu, je vraagt er om". Rustig trok hij een paar malen aan zijn sigaret. „Mien, we zijn in 1931 getrouwd, op 29 mei. Weet je nog, wat je enkele malen gezegd hebt, toen we pas getrouwd waren? Je zei: Ik wil je zo gauw mogelijk een stamhouder schenken, zodat de traditie in ons be drijf gehandhaafd kan worden. Toen we een paar jaar getrouwd waren, wist je, dat het niet aan jou lag, niet? Je 'bent naar een dokter geweest. Ik heb 't je nooit verteld, maar ik ging ook naar een dokter. En van hem kwam ik te weten, dat kinderen tot de onmogelijk heid zouden behoren. Althansik zou ze niet kunnen verwekken. Der halve ligt hierin opgesloten, dat Sjaan tje niet mijn docher is". HOOFDSTUK 3 Kapitein Frans Sornee was weer ver trokken zoals hij gekomen was: in zijn mooie uniform, gezeten achter het stuur van de jeep. De wagen was terugge bracht in het garnizoen, vanwaar hij hem voor één maand in bruikleen had gekregen, een militair had hem in een igrote wagen naar het vliegveld ge bracht. Daar was hij dezelfde dag nog opgestegen, want op 28 juni was zijn verlof om, en moest hij zich 's avonds melden. In Hoogendijk vond men het maar gek. Die oorlog had heel wat op z'n geweten. Neem die Frans Sornee nu. Vijtf jaar is hij weg. Komt na de be vrijding thuis, blijft een maand bij vrouw en kind en 9meert 'm opnieuw. Snap jij die Mientje Oudkerk? Dat ze daar genoegen cmee neemt? En hoe lang blijft hij nu weg? Ze zeggen, dat er herrie is geweest. Hij wil haar mee- hebben naar Amerika, maar zij bedankt voor de eer. Dat zo'n man niet hier blijft. Doch niemand kwam het naadje van de kous te weten, want Mientje weer de iedere voorzichtige poging om haar uit te horen af en Max gaf als com mentaar iedere keer, als men hem pro beerde te polsen: „Man, ik weet ner gens van, hoor. Ik zit de hele dag dn de werkplaats Niemand had er ook wat mee te ma ken, dat er op de avond voor het ver d er 1 aa trek een hartig gesprek had plaats g vonden in huize Sornee Terwijl Mient en Max elk in de hoek bij het raam een stoel zaten, beende kapitein Sorm als de gepersonificeerde aanklager v; de een naar de ander. Hij gesticuleeiö 'boog zich af en toe naar de een of ander, stak een vinger op, fronste zi wenkbrauwen, doch bleef uiterb kalm. Zijn stem klonk beheerst, woorden waren doordacht „Natuurlijk is Sjaantje jullie kim Verwacht van mij niet, dat ik scène ga maken of iets dergelijks, wa daar zie ik geen enkel nut in. Het volkomen verklaarbaar, dat het zo tui sen jullie is gegaan. Reeds vóór wegging, toen Max ontslag nam, vi moedde ik al zoiets. We zullen maar min mogelijk in bijzonderheden trede) omdat het voor beide partijen een ij wat pijnlijke aangelegenheid aanvaarden allemaal de feiten, zoals nu voor ons liggen. In dit driehoek, spelletje van jullie ben ik de verliep 'geworden. Het is mijn schuld niet' stak zijn vinger op en keek het tweet beurtelings aan. „Laten we dit ev( nadrukkelijk vaststellen Wanneer een scheiding aanhangig ga maken. b< ik de beledigde partij. Als ik wil, ki ik jullie er morgen uit laten zette Zonder één cent vergoeding. Of ove.' morgen. Of over een half jaar. wanneer mij dat het beste uitkom Maar dat doe ik voorlopig althans nif Morgen vlieg ik terug naar Amerik Daar ga ik kalm overwegen, wat uiteindelijk zal doen. In het najaJ versier ik opnieuw wel weer een wee! je verlof. Of in de komende winter. T hangt van allerlei factoren af. (Wordt vervolgd) icJ

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1967 | | pagina 4