omdat u daar een uniek overzicht heeft op KLERC VEROORDELEN KLERCQ'S WONINGINRICHTING NY is niet moeilijk DOOR TO DORSSEN-VAN LOON 36. „Precies. Ik wist met beter, of mijn pas had ik in mijn slaapkamer, bij m'n andere waardepapieren. In een metalen cassette. Onder andere m'n cheque boek, aandelen, obligaties. De cassette was er niet meer. Hij moet geprofiteerd hebben van mijn afwezigheid.ik ging nog wel eens 'n middag winkelen in Saltimhore. Misschien heeft hij een duplikaat gemaakt van mijn sleutel. Ik weet niet, hoe het gebeurd s, maar hij had alles meegenomen. De volgende dag ging ik naar een advokaat. Ik had kunnen scheiden. In Amerika gaat dat vrij vlot. Geestelijke wreedheid, noemen ze dat. Maar ik wilde alleen maar mijn eigendommen terug. De advokaat ging met hem pra ten, maar tegenover hem speelde hij de bezorgde echtgenoot. In verband met de afgelegenheid van onze woning, zo zei hij wat allemaal onzin was, want er staan achttien dezelfde bungalows op een rij was hij beducht op in braak en diefstal en hij had alle waar devolle papieren en documenten, ook die van zichzelf, meegenomen naar de kazerne, waar hij ze goed had opge borgen. Daar lagen ze veiliger. En als zijn vrouw wat nodig had, hoefde ze maar te kikken, en hij zou het meene men. De advokaat gaf het hele relaas weer en zei, dat onder deze omstandigheden scheiding moeilijk zou worden. Ik nam de iproef op de «som en eiste mijn che queboek. Hij antwoordde: „O, moet je geld hebben?" En nonchalant haalde hij een tiendollarbiljet uit zijn zak. „Hier", zei hij, „Als je weer wat nodig hebt, zeg je het maar". Ik antwoordde, dat ik zelf genoeg geld had en daarom mijn chequeboek wilde. „Ik meen het bij gelegenheid wel eens mee", zei hij. Je begrijpt, daar kwam nooit wat van. •Iedere keer had hij een uitvlucht. Ik ging dus weer naar die advokaat. Doch die durfde niet veel. Misschien was hij op de een of andere manier bang ge maakt, In ieder geval durfde hij geen proces te beginnen tegen Frans. Met beroepsofficieien moet je uiterst voor zichtig zijn, zei hij. Een paar weken heb ik op andere mogelijkheden zitten broeden. Tenslot te dacht ik er een gevonden te hebben. Eén van mijn buren, een superieur van Frans, een kolonel, had een oogje op me. Dat wist ik. Als hij kans zag tij dens een feestje of zo, enige ogenblik ken met me alleen te zijn, fluisterde hij altijd allerlei flauwiteiten in m'n oor. Ik hield me dan maar in, gedachtig aan het feit, dat hij boven Frans stond. Op een avond, toen ik wist wat zijn vrouw niet thuis was en Frans dienst had tot laat in de avond, zocht ik hem op. Hij was stom verwonderd. Enfin. ik heb enkele concessies moeten doen, dat begrijp je. Een griezel.Ik dacht het doel heiligt de middelen. Ik stelde mijn eisen tegenover zijn verlangens. Hij keek bedenkelijk. Ik moest geduld hebben, zei hij. Ik antwoordde. „Uit stekend, dat heb ik. En dan zul jij het ook moeten betrachten. We gaan gelijk oversteken". Hij protesteerde natuur lijk, maar ik hield voet bij stuk. En toen het een poosje duurde, ging ik een poosje met hem spelen. Als ik ge wild hade zou ik hem stapelgek ge maakt hebben. Eindelijk, vorige week, kwam hij met de cassette aandragen. Gelukkig had ik de sleutel nog. Ik opende het kistje; al-les bleek aanwezig te zijn. Enfin, ik betaalde mijn prijs. Wat kon ik anders? Het was half twaalf toen ik hem de deur kon uit werken. Frans was twee dagen op dienstreis met een «paar andere offi cieren. Daar had mijn kolonel van ge profiteerd. Ik had nog ongeveer zes endertig uur de tijd en maakte dezelf de nacht alle voorbereidingen. Ik be sprak een plaats in het vliegtuig naar Holland, maar kon niet eerder dan gis teren boeken. 'Kon me niet schelen. Ik pakte een koffer met kleding. Sjaantje was die middag naar een vriendinnetje aan de nadere kant van het dorp en zou daar blijven slapen. De volgende morgen reed ik naar de stad, nam al mijn geld op en begon aan de lange tocht naar New York, een dag en een nacht rijden. Ik at in afgelegen restau rantjes in kleine dorpen. Vlak voor New York overnachtte ik in een twee derangs hotelletje, want ik was ervan overtuigd, dat Frans alles m het werk zou stellen om te voorkomen, dat ik er vandoor zou gaan. Daarom immers had hij mijn pas en mijn geld in bewaring genomen? Ik moest twee dagen wachten, vóór mijn vliegtuig vertrok. «De wagen zette ik in een garage, waarna ik naar het vliegtuig ging. Nog altijd was ik bang, dat hij er zou zijn. Maar ik kon onge hinderd vertrekken. Nou, hier ben ik dan. De gevangenis ontvlucht. Tien duizend illusies armer. Een verbitterde vrouw. Toen ik ging, had ik nog een dochter. Nu heb ik zelfs die niet meer. Alles is me afgenomen.. Ze zakte met haar armen op de tafel en begon geluidloos te huilen. Op dit ogenblik stak Attie Bengers haar hoofd om de deur en vroeg: „Moeten jullie nog koffie?" HOOFDSTUK 12 Nog diezelfde dag telegrafeerde Max naar Amerika, dat Mientje gezond en wel in Hoogendijk was gearriveerd. Dat had de vrouw hem niet uit het hoofd kunnen praten ,,Al«s .Frans al «niet gehandeld heeft, zoals een be hoorlijke man en echtgenoot betaamd, is dat voor jou nog geen reden om het zelfde te doen", was zijn mening. „Je bent nu veilig in Nederland, in Hoo gendijk; je bezit nog steeds de Neder landse nationaliteit en niemand kan je dwingen tegen je wil terug te gaan. Al ben je honderd keer zijn vrouw. Voor lopig blijf je hier; beschouw het weer weer als je eigen huis, net als vroeger. Alleen.Hij wees naar de vroegere slaapkamer, die hij nu ingericht had als zijn privékantoor, „je zult boven moeten slapen. Vanmiddag komt Annie Annie Foorthuis. Die houdt sedert een half jaar het huis schoon. Ik zal de grote slaapkamer voor je in orde laten maken" „En jij dan?" „Sinds jullie vertrek slaap ik in de kleine achterkamer. Voor mij, als vrij gezel, groot genoeg". Ze had flink uitgehuild. Max stelde Attie met een paar woorden op de hoogte van de situatie: „een kwestie van heimwee", loog hij, „dit is de na tuurlijke reactie. Bedankt voor de kof fie en wat er bij was". (Hij keek Attie door het raam na, die met haar handen diep in de zakken van de mantel de straat uitliep. Intus sen huilde Mientje Sornee haar leed uit. Zwijgend liep hij naar de keuken om even later terug te komen met een glas water. „Drink wat", zei hij rustig. Na een poosje kalmeerde ze. Hij gaf haar een sigaret en vuur. Geruime tijd zaten ze zwijgend tegenover elkaar. „Ik houd je van de werk af, he?" De man glimlachte even. „Ze kunnen wel een dag zonder mij draaien". Om half één aten ze. Max had vlug wat in huis gehaald, omdat hij door gaans in het hotql in het dorp at. Na het eten verzond hij het telegram. An nie Foorthuis kwam om half twee en Max gaf de nodige instructies. Hoewel hij niets liet merken, wist hij, dat haar komst moeilijkheden zou veroorzaken. Frans is nauurlijk woedend. Hoe zal hij reageren? Maar wat hij gedaan heeft, was ook niet in de haak. Dat neemt geen enkele vrouw! Intussen zit er maar mee, dacht hij. 's Middags dronken ze thee. Hij vroeg: „Heb je bepaalde plannen?" (Wordt vervolgd) PASPOORTEN EN TOERISTEN. KAARTEN TIJDIG AANVRAGEN De laatste tijd komt het nog herhaal delijk voor dat personen, die naar hi buitenland willen voor toeristisch doeleinden op zeer korte termijn et reisdocument nodig lebben. Met ru druk wordt er op gewezen, dat het g< meentebestuur zelf geen toeristenkaai meer kan afgeven. Alle reisdocument® komen dus via de provinciale griffie i Haarlem Omdat hier alle paspoorten of toerii tenkaarten voor Noordholland wordt afgegeven (uitgezonderd de grote plai sen) kan hiermee, vooral nu de zom< nadert, wel 3 weken gemoeid zijn! Nogmaals wordt er daarom op gew zen, dat men zich vroegtijdig van et reisdocument dient te voorzien. Zowel voor een paspoort als een tq ristenkaart zijn 3 foto's nodig. Andere belangstellenden welkom VRUDAG LEZING VOOR AQUARIUMVERENIGING In de kantine van de LTS komt vr dagavond de Texelse Aquariumverer ging „In Aqua Vita" bijeen. De avoi zal worden verzorgd door de heer 1 v.d. Klei uit Den Helder, die een lezii met dia's zal geven onder het mot „Wat voeren we onze vissen". De he< v.d. Klei staat bekend als een speciali op het gebied van levend voer. Het b looft een interessante avond te worde Ook niet-leden zijn welkom. Het is bedoeling de volgende ochtend om ha elf een excursie te houden naar dive; se kolken en slootjes op Texel, wa levend voer voor aquariumvissen k; worden bemachtigd. Vooral beginnen; aquarianen kunnen aldus veel nutti leren. Waarom voor uw meubelen naar Klercq Den Helder? 4000 m2 woonideeën r Royaal gepresenteerd op vier etages, loten wij u honderden mogelijkheden zien. Voor meubelen kopen neemt u de tijd. 't Is ook belangrijk genoeg I Daarom is een trip naar Klercq Den Helder verstandig. Zoveel woonideeën in klassiek, modern en zeer progressief zag u nooit eerder bijeen. En in elke prijsklasse! (Klercq is namelijk één van de tien grootste Nederlandse woning inrichters Vrij entree tot de dagelijkse meubelexpositie. In dertig minuten met trein of auto van Alkmaar naar Den Helder. Groot parkeerterrein 100 meter van de zaak. Neem hetverstandige besluit en volgt het goede voorbeeld van velen en koopt uw meubelen bij Klercq. Uw reis naar Den Helder wordt tenvolle beloond. SPOORSTRAAT 30 DEN HELDER TELEFOON (02230) -145 41

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1967 | | pagina 8